y? W. i/ weenuyse/i. &arrenor]ssr
Slobkousen*
Winter-pantoffels.
Letteren en Kunst.
Reehtszaken.
Staten-Gansrsal.
Uit onze Oost.
ftaheiro, mr. G. J. Salm, voor een waardie van landech Verbond het "volgende ingezonden
48,000 aan diamanten overhandigd. De ge- stuk:
ieeiL verdwenen voorraad vertegenwoordigt een Eén huis van ons af, op de Overtoom, te
waard.-) van 135,000. Zaterdag werd in de safe Amsterdam, wordt een bioscoop gebouwd!.
'11 die Beurs voor den Diamanthandel voor een Ik"1 deze bijna gereed is, ging ik eens kij-
waardc van 6000 gevonden. j Ti1ar ^rcl voorop kwam te staan en
i,',. u j- zag: „Olympia aan den eenen kant in steen'
Er moeten zich voorts nog diamanten berin. y,houweu, nlaar aan tlen aüdercn kant nog
tTee R,fcs' W£"lke PlQh<?iro Ant" niets ingevuld. Op mijn vraag wat daar zon ko-
r.eipen heeft. men: „Palace", was 't antwoord. Ik vond 't
r Eamcrhumor. Het nieuwe lid der Tweedie vrceselijk! waarom een Engelsch woord? O,
tïamer. de heer Ivleerefcooper, zich voorstellende zei de timmerman, ik dacht, dat 't Frausch
êau een kollega
Ik ben Kleerckooper.
En ik advokaat.
Heusch gebeurd.
(D. v. N. B.)
was; je zegt toch: pallasé; neen Duitsch zet
een ander werkman, pallage; maar in Zaud-
voort zeggen ze: pal an zee.
Ik vroeg, of ik niet iemand kon spreken,
- Sint NJeolaas op het Loo. St. Nicolnas die 'T °ver te 7^?.env had ]aw!,2ei de
Jtt-eft ook een bezoek gebracht aan de 80- 1^7^" mynheer bouwmeester (ik
ninklijke Familie. Met eerbied wachtte het h"is ^bwwd had) is binnen -
pr'uses je zijne komst af en begroette h.em een t1enr °r>W ",lie kleille myn"
Ik er op af, zonder hoed, want ik was zoo
maar even nit huis geloopen en vroeg:
vriendelijk, waarna Zij hem heel lief een
verfje toezong. Hierin lie loofde Zü ook het
volgend jaar weer heel zoet te zullen zijn. 1
Opgetogen aanvaardde Zij nu de prachtige VeCm m[J n,ot kwa,Vk' ™««heer, mag ik u
geschenken, die Sint Nicolaas voor haar had Cvf Wnt vr!,lfr.cn: mlt n,n'et Plaats 7a.n
meegebracht.
E'en hotel dief. In den nacht van 24 op
palace paleis voorop laten zetten, dat is
Hollandsch en we streven er toch allen naar,
nootschap „Hotel de Zon" en van het kell-
ner.-perM.necl, in het bijzonder van den ober-
keil ner.
Van dezen diefstal werd verdacht, meldt
het Hbld., G. Seh., die in liet hotel logeerde,
waar hij vioeger kellner was geweest, doch
spoorloos in den bewustcn nacht verdween.
De officier van justitie liet nasporing van
ker zei ik. denkt 11 er maar eens over, het
zon een goed voorbeeld zijn voor anderen en
misschien trekt het ook meteen meer men-
schen.
Nn mevrouw, ik zal er over denken, u is
nog net bij tij-da.
Ik ging ganw naar huis, maar de bouw
meester baalde me in en zei: mevrouw u
krijgt n zin. maar 't is alleen voor u, want 't
'voorbereiding, ook aan andere onderwerpen ziekinsh ument. Toen hij ging kijken, zag hij, dat I 1 or.a|) 1».
jvan zijn departement door de Kamer aan- het geluid werd veroorzaakt dóór een bamboe-i BH ViOQÏ.
dacht zal kunnen worden geschonken. Daar- pijp van ongeveer 6 meter lengte. Aan het einde DE WIELRIJDERS DER LICHTING 101a
om vermeldt de Minister met name wets- van de pijp zat terzijde een opening, waardoor] d0 Minister van rww wn 1
ontwerpen tot bestrijding van drankzucht, tot eigenaardige diepe tonen werden voortgebracht, bij do comoa^nieSn Wbteibwl b0f.aald dafc
mitigatie van het celstelsel ten aanzien van Er waren twee man noodig om de pijp te han- den mgióieeKfda ^?r
jeugdige overtreders en tot strafrechtelijke teeren, één moest de pijp vasthouden terwijl de zijn van het VriiwiSM?liS> L?' 'a
behandeling van z.g.n. „onverbeterlijke mis- andere blies. De reiziger vermoedde, dat men korps en van deienw^dte JÏÏ J T
dadigers." zijn kanotocht met muziek begeleide, misschien S enTüö M Lanc zifn vï.T®!Wiel'.
Do Minister hoopt weldra in de gelegen- om toovenanj te verbannen. Ten minste gedu- het eerst in aanmerkino- rfl n i
heid to zullen zijn, de door de daartoe be- rende den ganschen tocht bijna weerklonk bezitten als chauffeur m^wieiHrnTr!5
noemde commissie bewerkte wetsontwerpen muziek van de oevers. Het is echter ook morreliik w nj'
tot invoering van het Wetboek van Militair! dat er een aleenieene feeststemming heerschte' -,«> n n r- P''ovincialo-adjudant
Strafrecht en dc Wet op de Krijgstucht, dio Tenminste* SVSP^tSSf'^SS^
j reeds voel te lang buiten werking zijn geblo- lichaam rood, zwart, wit of geel geverfd en zich Militiewet.
j ven, to ontvangen en to bes tu dee ren. Hij bovendien met veeren opgetuigd. Op andere El I .J.ST ELL1NG VAN DE LANDWEER,
zal zich beijveren dien door hem reeds ge- plaatsen werd weer geheel andere muziek gc-1 Blijkens het slot van zijn brief van 5 Nov
volgden arbeid daarna zoo spoedig mogelijk hoorei. Het bleek, dat de inboorlingen groote jl. betreffende do toenassine van het 1;^
aan de Staten-öeiieraal aan to bieden. Wan- liefhebbers van muziek zijn. Met groote aandacht van Art. 7 der Landstormwet la" he t in het
neer Ten slotte de Staatscommissie tot her- volgden zij de tonen welke de reizigers ontlokte voornemen van den Minister van fwin-
ziening jtor burgerlijke rechtsvordering bin- aan een mond-harmonica. Bij de muziek schenen lang ook toepassing te «reven ian het JpvHa
nen afzienbaren tijcl zijn aandacht voor hare ze alles te vergeten. Op critische momenten, wan- lid van Artt 15 der Landweerwet, voor zooveel
ontwerpen zal vragen, dan gelooft de Mi- neer men een woordenwisseling met de inboor- aangaat het verleenen aan diênstnlichtice.n
nister zich met een en ander een wetgevend lingen had, gelukte het verscheidene malen het der Landweer van vrijstelling of van voorloo-
program te hebben gesteld, dat zijn krach- gezelschap tc bekeeren, en de vrede te herstel- pigo vrijstelling van opkomst onder de vane-
ten 111 beslag neemt. leu door een deuntje op het mondorgeltje te lien in gevut van oorlog, oorlogsgevaar of an-
Veidei- merkt de Minister op, dat het bur- spelen. Eenige van deze instrumenten werden den dero buitengewone omstandigheden
gerlijk recht op tal van punten verouderd dorpelingen ten geschenke gegeven. Een dwars- Do Minister acht het thans wenseheliik dat
is,het materieel© strafrecht aanvulling en fluit had zeer verschillend resultaat. Op de eene voornemen tot uitvoering te brengen 0 a. met
1 wijziging vordert en op liet terrein van het plaats beantwoordde men deze muziek met te betrekking tot de niet°reeds krachtens het
publiek recht vele diesiderata ontstaan en be- trachten den muzikant een mes in de borst te Landwcerbesluit II vrijgestelde dienstplichti-
sfcaan- j steken, op een andere plaats was het gansdie gen der Landweer, a, die deel hebben aan het
de verblijfplaats van den verdachte in Kngc-
land doen, met het resultaat dat Sch. te kaG ",,J n,e<8 sohclen- Mo°l' zei ,k' lk <lank
Blackpool werd aangehouden en aan de Ne-
u wel uit naam van 't. Alg. Ned. Verbond.
Mag ik uw naam even weten?
„Bouwmeester, de zoon van Louis Bouw
meester". O, ik ben mevrouw Burger, ook een
deilandsehe regeering uitgeleverd. Hij werd
begeleid door twee Engelsehc deteotiven, naar
Nederland overgebracht, en is te Hoek van T,
Tolland aangekomen. Van daar is hij naar,1 Hollandsche naam.
ael Huis van Bewaring te Arnhem overge
bracht.
Trekking Entos-Lotcrij. Naar het Bestuur
mededeelt, zal de trekking van de Entos-lo-
terij plaats vinden Zaterdag 27 December, des
morgens te 9 uur, ten overstaan van notaris
Wertheim, in de Oostelijke Vergaderzaal van
het Beursgebouw.
Met het oog op het groot aantal prijzen, 3000
Btuks, is liet niet onmogelijk, dat men met de
trekking op één dag niet gereed komt. I11 dit
geval zal zij op Maandag 29 December wor
den voortgezet.
De prijzen kunnen tot 28 Februari 1914 wor
den afgehaald. Daarna vervallen zii aan En
TWEEDE KAMER.
GEWISSELDE STUKKEN
DE MEMORIE VAN ANTWOORD DER
REGEERING OP HET HOOFDSTUK
JUSTITIE.
Aan de Memorie van Antwoord op hef
hoofdstuk Justitie wordt het een en ander
ontleend:
Wat het eindcijfer der begrooting aangaat,dorp verrukt door deze muziek en wilden allen bestuur van eeno provincie of van een© ge-
wijst do Minister met beslistheid als onjuist het instrument ook bespelen. meente en onmisbaar zijn voor dat bestuur-
af de aan do gestadige stijging van het eind- Opvallend was de haardracht van de inboor-b. die werkzaam zijn bij eene provinciale of
cijfer vastgeknoopte gevolgtrekking van ge- lingen. Overal deden deze zwarte menschen al gemeentelijke instelling, waarbij zij onmisbaar
mis aan zuinigheid en van weelderigen opzet wat ze konden om het wollige haar zoo stijf en niet of voorloopig niet tc vervangen ziin-
wollige haar zoo stijf
in de administratie van verschillende takken mogelijk te maken, of althans den schijn op te
van dienst. j wekken als ware het stijf. Op verschillende plaat-
Het zou zeker toejuiching verdienen in-1 sen wordt het haaf tot reusachtige makka's om-
dien op het voetspoor van Rotterdam, zoo hoog gebonden en dan dikwijls met vlechten en
voorloopig niet te vervangen zijn;
C; die werkzaam zijn in een positie, waarin
zij in het algemeen belang althans voorloopig
moeten gehandhaafd blijven.
In verband hiermede verzoekt de Minister.
to Amsterdam als in andere grooto steden dunne houten staven vast gehouden, zoodat het aan do Commissarissen der Koningin na te
aan burgemeester en wethouders als krachtigveel heeft van de malle cyiinderhoed van een
middel tegen het houden van verkapte bor- j clown. Op andere plaatsen wordt het haar gefri-
deeJeri een recht van sluiting, bij gemeente-seerd tot wollige krullen, die men met kokosolie
lijko verordening werde gegeven ot weder aan elkaar kleeft. Weer op andere plaatsen
worde toegekend, waartegen geen juridisch wordt het voorste deel van den schedel kaal
Omtrent zijn werkplan, zegt do Minister
o.a., dat hij op den voorgrond do verklaring
tos. De verkoop zal tot op den 22sten Decern- j meent te moeten afleggen, dat hij niet zijn
ber plaats vinden. j kracht zal zoeken in een veelheid van onder-
De effecten-diefstal. Er zijn nu in het ge-werpen door hem als nieuwe wetsontwerpen
heel vier personen aangehouden, in verband aan de Staten-Generaal voor te leggen, doch
met den effeetemliefstal, ten nadeele van een dat, naar zijn oordeel, allereerst de aandacht
paar dames in 1910 gepleegd. Meer en meer moet worden geschonken aan die ontwerpen,
blijkt, zegt het Hbld., dat, nadat de effecten waaraan do Kamer reeds tijd 011 arbeid van
door de uitdraagster nit de voering van den onderzoek heeft ten koste gelegd en die, zij
rok gehaald waren, door verschillende perso-het wellicht na wijziging, als meer of minder
nen, die van den diefstal afwisten, getracht, rijp zijn te beschouwen voor openbare behan
is, zooveel mogelijk van de effecten machtig deling.
te worden als zij konden. Daar alle vier el
kaar dus probeerden te bedriegen, is de zaak
voor de politie zeer verward.
De Minister merkt op, dat hij ook eigen
wetgevende verlangens koestert, in het bij
zonder aangaande de vaststelling van een
Beetgenomen. Men schrijft aan de Tijd] nicl,w Wetboek van Strafvordering, waarvan
uit. een der grootste provinciesteden van ons ontwerp door een Staatscommissie, die
land: j hij zelf de eer had voor te zitten, op, naar
Het gebeurt zeer veel, dat treinbeambten.mrcniug, zeer grondige wijze is voorbe-
l.w.z. conducteurs, machinisten enz., nit 'c'd 011 ^at een zoo bij uitstek urgent en
plaatsen waar ze het vleesch goedkooperknn-socia-al onderwerp behandelt als liet Dopar-
Den krijgen dan in de plaats hunner inwo-temont van .lustitie slee!its naar voren pM
aing. vleeech meenemen. In de plaats hun-kunnen brengen. Dat het reeds in het aan-
ncr inwoning echter moet het vleesch arm staande voorjaar in te dienen ontwerp ver
keuring worden onderworpen. Niet in alle moodelijk in hoofdzaak zal overeenkomen met
plaatsen bestaat nog een keuringsdienst, maar den arbeid der Staatscommissie, zal geen Ver
in die, waar het onderhavige geval zieli af- bazing wekken.
speelde, wel. Een paar «speurders staan op liet Terecht werd ook de aandacht gevestigd op
perron en houden een hoofdcondneteur staan- h<,,; ontwerp tot. regeling van do administra
te. tieve rechtspraak, dat al sinds jaren bij dei
Heb je soms vleesch bij je? Kamer aanhangig is.
.Ta! is 't antwoord van don conducteur. Zonder op dit oogenblik reeds een definj-
Wil je even laten zien of het. gekeurd is? oordeel te willen uitspreken,, meent dD
Dat kan ik toeh hier niet doen onder al Minister wel te mogen verklaren, dat afdoe-
'o mensehen, zegt weer de conducteur. i "ing van do aanhangige materie een leemte
Ga dan maar even mee naar het bureau in de organisatie van den. Staat zal aanvul-
von den chef. aldus do speurders. j 1™ en dat hij, zeker na den gedanen vrucht-
Do conducteur gaat mee. Op het bureau ge-lwerl arbeid door de Kamer en zijn ambts-
komen haalt hij zijn eetketeltje voor den dag. voorgangers., zich meent daaraan niet te rao-
licht er het deksel af en toont den speurders g°n onttrekken.
4en inhoud: zuurkool met een stuk spek. Het ligt in het voornemen van den Minis-
Ziedaar het vleesch, dat ik vervoer! is ter, evenals dit bij zijn ambtsvoorganger het
zijn bescheid, en dat ik dadelijk soldaat ga geval was, de invoering van de administra-
'ïiaken. j tieve rechtspraak zoo to regelen, dat, ge-
De speuragenten trokken een gezicht alsleidelijk, bij opeenvolgende invoeringswetten
jen oorworm en de chef bedwong met moeitebijzondere gebieden van het administratieve
rijn lach. j recht voor den nieuwen réchter worden ont-
Het geval is historisch en de conducteurs sloten. Een definitieve invoeringswet zal teq
i'crhalen het elkaar met veel smaak. i «lotto het beroep op dien rechter algemeen!
Bouwmeester en het Hollandsch. Mevr. openstellen.
A. B. Burger—-Suringar, schrijft 111 „Neer De Min. stelt zich .verddr voor, dat. zij
lai.dia", hel orgaan van het Alg. Neder-1 liet dan ook misschien slechts in sclmftelijko
bezwaar behoeft te bestaan.
De Minister is niet ontoegankelijk vooit
den aandrang van de zijde van belangheb
benden, die slechts door tusschenkomst van
den strafwetgever een afdoende beteugeling
van do oneerlijke concurrentie mogelijk ach
ten.
Aanvankelijk kwam het den Minister niet
twijfelachtig voor, dat onder de bestaandal
geschoren. De iuboorlingen hebben wel een
eigenaardige eenigszins huiveringwekkende ma
nier om zich te scheren. De voorwerpen, die
daarvoor gebruikt worden jagen ons een rilling
over het lijf. Zoo deden de inboorlingen de rei
zigers telkens verzoeken om oude flesschen, die
zij stuk sloegen om de glasscherven te gebruiken
als scheermessen.
De eerlijkheid is bij de inboorlingen over het
wettelijke bepalingen het verbranden van lij-1 algemeen vrij groot. Tot diefstal komen zij niet
ken niet kan worden toegelaten. Mocht toch licht en wanneer voorwerpen goed gecontroleerd
onverhoopt het crematorium to Wester veld
in gebruik worden gesteld, dan zijn van den
Minister zeker die maatregelen te wachten,
die onder do gegeven omstandigheden nood
zakelijk blijken. 1
In verband met klachten uit de kringen
der dagbladpers zou er aanleiding kunnen
bestaan te overwegen, in hoeverre een beperk
te, behoorlijk geregelde berichtgeving van
justitieel© of politiajre zijde zou kunnen wor
den toegelaten.
Dat de rechterlijke macht door een kasfe-
geest gekenmerkt zou zijn, in dien zin, dat het
gevoel harer samenhoorigheid en harer bijzon
dere sociale poeitie haar voor opvattingen on
belangen van andóre maatschappelijke krin
gen wat te veel ontoegankelijk zou maken,
acht de Minister oen onbewezen stelling.
Het bewoerde klassekarakter onzer justitie
heeft reeds herhaaldelijk een punt van gedach-
tenwisseling met de Kamer uitgemaakt. De
Minister wederom herinnerend aan het bij
uitstek den gezichtskrings verruimend karak
ter van het rechterambt is ten deze van
oordeel, dat verschillende klassen in de maat
schappij niet in die mate aan elkander vreemd
zijn, dat zij elkanders opvattingen en be
langen niet zonden weten te waardeeren.
De Minister verklaart, dat teil behoeve van
do verpleging van voogdijkinderen, indien ge
bleken is, dat zij niet tot eene godsdienstige
gezindte behooren en ook overigens aan de
to stellen eischen is voldaan, aan de vereeni-
ging Zedelijke Opvoeding Rijkssubsidie zal
kunnen worden toegekend.
Het stelsel van Subsidieering van 'instellin
gen van rechtsbijstand heeft goed gewerkt.
IN NIEUW-GUINEA.
Nog steeds is Nieuw-Gulnea nog niet heele-
maal doorkruist en is dat land nog niet door en
door bekend. Een Duitsche expeditie doet thans
ook weer onderzoekingen in dat land van ge
heimenis. Nu en dan wordt in de Duitsche bla
den een en ander over deze expeditie verteld.
In een onlangs ontvangen briefschreven de
reizigers een en ander over de inboorlingen van j Het tarief moet een gulden per persoon zijn.
het land benevens hun zeden en gewoonten. Toen j Do lieden die mei; den pestlijder in aan-
de leider van de expeditie een rivier afvoer in raking zijn geweest, gaan voor een tijdje bij
een kano, hoorde hij van de dorpen aan den kennissen of familie logeeren
oever de tonen weerklinken van een zeker mu-1
worden, zal er zeker nooit iets mankeeren. De
reizigers geven den inboorlingen gerust snoei
messen en bijlen in handen om die te probeeren;
wanneer men die voorwerpen weer moest inleve
ren ontbrak er niets. Op een plaats, welke men
reeds vroeger bezocht had, brachten de menschen
zelfs een mes en een bijl, welke vergeten waren,
zonder navraag terug. Het is echter mogelijk,
dat zij deze voorwerpen brachten omdat zij bang
waren, dat de vreemdelingen er naar vragen
zouden en de teruggave zouden eischen.
De opvoeding der kinderen staat niet op een
zeer hoog peil. Van zijn kroost trekt de inboor
ling zich weinig aan. Hij geeft ze te eten en laat
hen met vrienden van denzelfden leeftijd spelen
waarbij de kleinen tegelijkertijd worden geoefend
in het hanteeren van een kleine speer en een
kleine pijl en boog. De kinderen moeten evenwel
reeds vroeg helpen in de huishouding en bij het
bebouwen van den grond, voorzoover dit ge
schiedt. Daardoor zijn de kinderen meestal vroeg
oud, de zorgelooze jeugd kennnen zij niet. Hoe
zeer echter de ouders hun jonge kinderen onder
den duim hebbenwanneer de knapen wat ouder
worden zijn zij opvallend zelfstandig. Alleen de
gemeenschappelijke verdediging voert hen sa
men. Voor het overige trekken de jongeren zich
weinig aan van de ouders.
Het missiewerk is daar ter beschaving van
het volk, nog afgezien van het hoogc missiedoel,
de bekeering tot God dringend noodig.
DE PESTBESTRIJDING IN INDIK
Do pest heeft het aanzijn gegeven aan een
zeer moderne broodwinning, meldt het „Soer.
Hbd." Wanneer zich in een wening een ge
val van die ziekte voordoet, moeten de huis-
genooten van den patiënt worden afgezon
derd in quarantaine-barakken. Hiervoor voe
len de inlanders al heel weinig. Èenig besef
dat do maatregel noodig is om verspreiding
der ziekte tegen te gaan, is bij lion niet aan
wezig.
„Wat gebeurt er thans?" Als zich in een
inlandsche woning een geval heeft voorgedaan
en de medische dienst hiervan kennis heeft ge
kregen, worden menschen gezocht, honger
lijders, die in plaate van do huisgenootoni
zich in de barakken willen laten opnemen
gaan, wie van bedoelde personen in hun pro
vincie voor vrijstelling of voorloopige vrijstel
ling van opkomst onder de wapenen in geval
van oorlog, oorlogsgevaar of andere buiten
gewone omstandigheden naar het oordeel va.11
den Commissaris in aanmerking behooren te
komen en den Minister van den uitslag van
het onderzoek te doen blijken door de dienst
plichtigen aan hem voor bedoelde vrijstelling
voor te dragen.
„GYSBREGHT VAN AEMSTEL".
Er heeft zich te Amsterdam een comité ge
vormd, om een uitvoering van den Gysbreght
van Aemstel van Joost v. d. Vondel, bij Het
Tooneel, met de muziek van Dr. Alphonso
Diepenbrock, mogelijk te maken.
Do reien zullen worden gezongen door een
koor bekende zangeressen en zangers met
begeleiding van leden van het Concertge
bouw-orkest, onder leiding van den compo
nist.
VAN ELDERS.
FAILLISSEMENTEN IN NEDERLAND.
eigens medcdecliug vaii Van der Graaf cd
Co.'s Bureaux voor den Handel zijn over
de afgeloopen week in Nederland uitgespro
ken 35 faillissementen tegen 38 faillissementen
in dezelfde week van het vorige jaar.
FAILLISSEMENTEN.
Failliet verklaard: 2 Dec. C. Jansen, koop
man en schoenmaker,- Utrecht,
S Dec. A. P. P. Heuschen, brandkasten-
fabrikant en smid, Rotterdam. Plantageweg
no. 13.
J. P. va.n der Linden, v.h. houder van
een informatiebureau, laatst wonende te Rot
terdam, Gedempte Botersloot 33c, thans zon
der bekende woon- of verblijfplaats binnen
het Koninkrijk.
A. A. J. M. van Brederode, agent en
commissionnair, Rotterdam,Van der Sluys-
straat 23a.
4 Dec, E. Deen, A'dam, Blasiusstr. 121.
O. A. Pijzei, echtg. v. H. W. A. K. A.
Hakmann, 's Gravenhage, Van Boetzelaar-
laan 18.
H. H. W. Wineko, drogist 's Graven
hage, Nieuwe Haven 47.
Failliet verklaard: 27 Nov. jhr. P. A. O.
M. van Haeften, Ede.
3 Dec. W. H. Brookhuys Jr., Rotterdam,
Stationsweg 56.
Knibbe, bleeker, Amsterdam, Amstcl
veensche weg 44.
4 Dec. J. Baars, timmer man eu aannemer.
Heer Ilugowaard.
Mej. A. M. van Woeiden, winkelier
ster in manufacturen, Alkmaar.
Nalatenschap van A. Steunenberg, in
leven schoenmaker, Deu'rne.
Geëindigd door het verbindend worden der
op den weg langs ceu wagenspoor, dat leidde
van den top naar beneden.
D> weg was zoo smal en de wagen 7,00
groot, dat Hector op dn helling moest gaan
>m hem Ie lal en voorbijgaan. Het was waar
schijnlijk een bestelling marmer, op weg van
den landwaarts gelegen- toegang van de groe-
vr>i«naar den spoorweg of een andere plaats,
vanwaar her verder vervoerd moest worden.
Twee voerlieden waren erbij, groote, door
le zon gebruinde kerels, hun donkere armen
en gezicht grijs gepoederd door het mnrmor-
stof.
Toen zij naderbij kwamen, namen zij den
net gekleeden vreemdeling goed op, terwijl
de voorste zich omwendde en zijn kameraad
iete toeriep, voordat zij in het gehoor waren.
Hector riep hen goeden dag toe, toen zij voor
bijgingen, iloeli werd beantwoord op een ma
nier, die juist nog beleefd genoeg was, doch
verdere toenadering uitsloot.
Toen hij van de helling was afgekomen,
bleef hij een oogenblik staan en keek den
grooien wagen 11a, die krakend verder ging.
Hector Yeldhain had zijn sporen ais jour
nalist niet verdiend; bij gebrek aan opmer
kingsgaven en zoo was bij plotseling getrof
fen door een eigenaa rdig onderscheid tusschen
den outzettendeu last en de kracht die de paar
den moesten aanwenden om dien voort te
trekken. Het waren krachtige beesten, zeker,
en in uitstekende conditie, maar toeh scheen
het, dat zij zich niet zoo inspanden, als ver-
wacht zou kunnen worden.
- ..Vreemd," mompelde Hoetor, to«n hij ver
der ging. „De bijzondere zwaarte van het
Purbeck-marmer kan niet zoo zijn als het
schijnt, voor een leek. Het zal goed ziin, dit
eens te onderzoeken en ik zal dit eens doen,
wanneer ik naar do stad Terugga."
Thuis vond hij Martha Calloway reeds op
hom wachten, verlangend 0111 het resultaat
van zijn onderzoek te vernemen.
De goede vrouw was er geheel over in de
war, dat hij reeds bij het begin van zijn uit
stapje in zulk een onverkwikkelijke geschie
denis gewikkeld was.
Het was, zei do zü, juist" zooals zij aanstonds
gedacht had, een misdaad, die duizende mij
len ver bedreven was en waarvan hii zieli ten
slotte toch niets behoefde aan te trekken.
Nadat zy den dood van dien onbekende al
dus op gemakkelijke wijze op zij had gezet,
kwam zy met belangrijker nieuws voor den
dag, dat haar zelf eenigermate betrof.
„Terwijl gy weg waart, mynheer Hector,
heb ik een telegram ontvangen van mynheer
Mapleton", zeido zy. „Ik moet zyne kamers
in orde brengen. Hii komt vandaag terug,
maar hy zal niet tot den avond blijven."
„Ik veronderstel, dat hü zich zal inschepen
voor een andere onderzoekingstocht naar fos
sielen", zeido Hector langs zijn neus weg.
„Hy zal waarsehyulyk niet erg op my letten,
Martha. Een man met zulk een stokpaardje,
houdt zich gewoonlyk slechts met zichzelven
bezig."
Bessie Calloway was in de kamer gekomen
om do tafel te dekken voor Hector's lunch.
..Mynheer Mapleton is niet on zichzelf"
zeido zij- „Nu en dan zou ik wel willen, dat
hy het was."
Meer schertsend dan in ernst stoof de moe
der op: ,Jk heb wat met je te stellen, altijd
I denk je, dat men om je hand dingt. Als ik
je zin deed, zouden wij een zeer goed
betalenden gast kwijtraken, die boven-
dien oud genoeg is om je vader te kunnen
zijn. Hy doet hetzelfde tegenover my, doch ik
sla daar geen nclit op en dat moet jij ook
1 niet. doen."
j Bessie bloosde, maar dekte zwijgend de ta
fel, terwü'l haar moeder wegging om op te
dienen
Hector zag een traan in haar oogeu glin
steren en zeido vriendelijk:
„Misschien hebt ge meer reden, dan uw
moeder weet, om niet gesteld te zijn op dien
mijnheer?"
„Dat is het juist", was haar dankbaar ant
woord op dit bewijs van sympathie. „Ik haat
.dien kerel; maar moeder heeft gelyk, dat wij
hem niet kunnen missen. Toch is het som-
tyds meer dan ik verdragen kan. Maar, zoo
i voegde zy er bij, ik hoop dat u niet aan moe-
der zult oververtellen wat ik u gezegd heb.
Misschien hen ik dom geweest en heb ik mij
meer verheeld dan noodig was."
„Ik beloof u er geen misbruik van te ma
ken," verzekerde Hector haar.
Toen hij geluncht had, ging hij uit om een
uitstapje te maken, wat toch eigenlijk het
voornaamste was van zijn rust in deze wil
dernis.
Hii begaf tieja naar het kruispunt, waar
heen de wagen met steenblokken gegaan was,
volgde dien weg een eind en kwam ten slotte
op de toppen der heuvels achter de woning, i
Hy zette zyn hoef af en ademde dc fris-1
echo lucht in, terwül hü enkele oogenblikken
in stomme bewondering stond voor het heer- j
lijke panorama van zee en lucht en rotsach
tige kust, dat daar voor hem lag. Aan de
eene zyde, doch ver weg, werd zyn uitzicht
begrensd door de massieve rotsen van Sint
Alban's haven, bekroond door de oude kapel l
aldaar; aan den anderen kant omsloot de
landengte van Anvil Point de schoonheden
van de Swauage haai. Overal in het rond zag
men slechts verdorde planten en steenhoo-
pen, overblijfselen van nederzettingen van
arbeiders der steengroeven uit vroegere tij
den.
Maar toen hij zyn blikken verder liet wei
den naar omlaag, bemerkte hy, dat hy wat
voorbarig was geweest met zyn oordeel. 1
Het hoogste punt van de rots, waarop hy
stond, ging omlaag naar den rand^van de
klippen, die zich aan de zee bevonden. Bene
den die rots, aan den uitersten hoek van de
klip, stonden meerdere ü'zeren hutten, door
hoog traliewerk omgeven.
Do weg, waarlangs Hector gekomen was,
ging met hoeken en bochten omlaag en ein-
digde ten slotte by die afsluiting.
„Do marmergroeven natuurlijk!" zeide hij
hij zichzelf. „Ik dacht er een oogenblik niet
aan, dat deze weg daarheen moest voeren. Ik j
zie nu- dat'deze hutten zich moeten bevinden i
achter die baai, die ik onlangs van do kust
af gezien heb."
Zeer nieuwsgierig om dat afgesloten ge-
deelte to onderzoeken, ging hy langs der> -.-.„v
en berekende, dat de twee figuren, die hem
begluurd hadden, voordat hii het ltik aan de
kust vond, binnen die omsluiting moeten ge
staan hebben of dicht erbij. Als dit het gova)
was geweest, meende hij eenigszins to kun
nen gissen, wie die man en dat meisje waren
Doch, toen hü het ze ren hek naderde, zag hij
een bordje met: „Verboden toegang". Wan
neer zy zich dus bevonden op het verbod1'"
terrein, waren zy waarschijnlijk de eigCI.|a:l l'
van de groeven en zijn óocöcer, Lord ar-
heek en mejuffrouw Madge St. AJdhe,nV
Hector vond, dat dit bord wel overbodig
■was, want de hekken waren goed gesloten.
ToeH kon hij door het traliewerk de hutten,
goed hekyken, evenals de wi»das en ketting,
die den ingang aangaven, hoewej de eigen-
lyke toegang tot de groeven was verborgen',
achter een stapel pn'D- Netjes opgestapeld,
lagen hier en daar blokken marmer, gelijk,
aan die, welke bü des morgens gezien had
en die ongetwijfeld gereed lagen om vervoerd
te worden.
Toen Heet01" het hek bereikte, was er geen
teeken van leven op die plaats, doch juist
toen hij wilde terugkeeren, begon iemand mef
een heldere tenorstem te zingen en zag Hee*
tor den zanger van achter de puinhoop td
voorschijn komen. L
(Wordt vervolgd).
