Het geheim der oude Abdij
Vrouwenbond on Vakorganisatie.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Au Bon Marché.
„Noyons."
HaarlenrvBmissel. Handschoenen woon alBe gelegenheden?
ituiLLt u»
het meisje op de rots.
NIEUWE HAARLE/ASCNE COURANT ™E?L5h*P
Aan de „Msb." ontleenen we het onder
staande artikel over Vrouwenbond en. vak
organisatie waarmede hier natuurlijkerwijs 18
bedoeld de R. K. voreenigmg-
Door de stichting van den li. K. rouwen-
bond is als vanzelf meer de aandacht ge
vestigd op de vrouwelijke, Koomsch Katho
lieke' vakvereenigingen. Nu een R. K. Vrou
wenorganisatie is tot stand gekomen, doet
zich afs vanzelf de vraag voor, wolk verband
tusschen een algemeenen katholieken vrou
wenbond en de katholieke vakorganisaties be
staat. De verhouding tusschen deze twee ia
toch lang niet gelijk aan bijv. de verhouding
van den E. K. Volksbond tot de versmalende
afdeelingen, die daarvan een onderdeel uit
maken of daarin vereenigd zijn.
Dit verschil ligt reeds alleen hierm, (lat
wel in den vrouwenbond als in do vrouwelijke
vakorganisatie do leden, die geen beroep ver
vullen dus de gewone leden van den vrou
wenbond, en de leden der vakorganisaties,
dus zij, die in een bepaald vak werkzaam
zij u en zich daarom vereenigden geheel
bijzondere gelijke vrouwelijke belangen heb
ben, welke als 't ware liggen buiten een ver
band van het vereenigingsleven en toch al
leen in een algemeenen bond kunnen wor
den behartigd.
Dit komt, omdat eeno vrouwenvereeniging
als zoodanig iets buitengewoon teêrd is. Dit
tomt, omdat de vrouw en vooral zij, die een
vak beoefent, buiten die verplichtingen- nog
ter beoefening voor zich open ziet de vrou
welijke taak, welke in de natuurlijke vorming
is neergelegd. Dit komt, omdat op de aller
eerste plaats de vrouw, in welke omstandig
heden of in welk beroep ook, vrouw blijft en
dit blijven moet, wil zij aan haar natuurlijken
oorsprong willens en wetens geen geweld
doen, wat zich vroeg of laat altijd wreken
In dien zin dient zoowel in de algemeene
vereoniging van den Katholieken Vrouwen
bond als in de vrouwelijke vakorganisatie
rekening te worden genouden met net feit,
dat beide geboren werden en worden uit den
drang der omstandigheden, waardoor ge
vraagd wordt eene oplossing voor of steun
in toestanden, wélke ontstonden buiten die
natuurlij ko roeping der vrouw om.
Voor alle vrouwen en meisejs blijft daarom
noodzakelijk altijd bestaan het feit, dat in
Qen algemeenen katholieken vrouwenbond het
direct of indirect gaat om de hoogere vrou
welijke belangen en in de vrouwelijke vak-
vakvereeniging niet alleen om do vakbelan
gen, om loon, arbeidsvoor-aarden, verbete
ring van toestanden en aaneengesloten krach.-
tig-zijn, maar eveneens om diezelfde vrou
welijke belangen, welke samenvallen met de
belangen der hoogere vrouwelijke eigen
schappen.
Met andere woorden: de vrouw van den
ügomcenen vrouwenbond, dus het jonge meis
je on de vrouw buiten een beroep, de huis
vrouw, moeder enz., en het meisje en du
vrouw der vakvereeniging zijn van nature
geschapen voor de vervulling der vrouwelijke
lijke plichten.
Voor de een is deze rechtstreeks gelegen
jn de taak der huisvrouw en moeder. De
ander zal rechtstreeks die taak misschien
nooit kunnen vervullen, wat echter niet weg
neemt, dat zij in alles steeds in geheel an
dere conditie zal blijven, dan een mannelijke
collega. Niet omdat zij in de beoefening van
haar, ook specifiek vrouwelijk, vak, anders
zou zijn dan de man, maar omdat haar we
zen als vrouw altijd geheel anders zal blij
ven, dan dat van den man. En daarom is
een vrouwelijke vakvereeniging iets zeer bij
zonders.
Enkel als vrouwelijke vakvereeniging zal
stoffelijk voordeel of billijkheid kunnen
worden verkregen, maar daarnaast en daar
bovenuit worden de speciale vrouwelijke be
langen gevonden. En 'deze zijn voor de vrouw,
van de vakvereeniging precies gelijk, als voor
lie vrouw, die als huisvrouw en moeder, of
staande buiten beroep, lid is van den alge
meenen vrouwenbond. Beiden behooren daar
in thuis om het zelfde hoog» specifiek vrou
welijke belang.
Hieruit volgt, dat in den Katholieken Vrou
wenbond de vrouw van de vrouwelijke be-
rocjKin, vooral in onzen tijd, waarin steeda
meer vrouwen in een vak werkzaam zijn,
niet mag worden gemist. Bij den opzet van
den B it.i. Vr. Bond door de geestelijke over
heid is dan ook op den voorgrond geplaatst,
dat in den A. E. K. Vrouwenbond alle stan
den moeten vereenigd zijn. Dus niet onkel
de standen voor zoover zij klassen of scha
keeringen vertegenwoordigen, maar ook die
standen, waaronder tie vrouwen in beroep
en bedrijf moeten worden gerekend. Van af
scheiding mag allerminst sprake zijn.
Nu is 't waar, dat zulk een afbeelding in
principe door geen van beide categorieën op
zettelijk gewild zal zijn, maar de constellatie
van het vereenigingsleven vooral der vrou
wen, brengt juist met zich mee, dat zeer
'dikwijls eene dergelijke ongewilde scheids
lijn niettemin leidt in twee afzonderlijke lia
nen. En hierin ligt voor den Ned. E. K. Vrou
wenbond, zoowel als voor de afzonderlijke
vrouwenlijke vakorganisaties een groot ge
vaar.
Wij zullen voor hot oogenblik niet nagaan
Idoor wio en hoe deze scheidslijn uit den
weg moet worden geruimd. Dit wil zeggen,
Üat we er niet over zullen twisten of op
den duur de vrouwelijke actie voor en in
de beroepen moet uitgaan van den algemeenen
Katholieken Vrouwenbond, ofwel van de vrou
wen en meisjes zelf, die in een vak werkzaam
zijn. De Katholieke Vrouwenbond is nog to
jong om reeds alles in deze richting to doen.
Waar wel meenen we, dat rekening dient te
worden gehouden met de vrouwelijke vak
vereeniging en den drang, welke bestaat om
ook onder Katholieken meer en meer tot
vrouwelijke vakorganisatie te geraken. Deze
actie is niet te verwonderen en toe te jui
chen waar het de vakbelangen van vrouwen
zoowel als van mannen betreft, en het mag
in dien zin ook geenszins worden ontkend,
dat de groot» stuwkracht in de richting der
vrouwelijke vakorganisatie uit' do eigen krin
gen groofcendeols zal en moet voorkomen.
Waar toch mag ook weer niet uit het oog
worden verloren, dat in eene vrouwelijke vak
vereeniging niet alles voor de vrouwen en
meisjes kan worden gedaan. Wel in hoofdzaak
waar het geldt de speciale vakbelangen. Maar
niet waar het aangaat de zuiver vrouwelijke
belangen waaraan ook in eene vrouwelijke
vakvereeniging op den duur niet de algeheels
noodige aandacht zal kunnen worden geschon
ken. Do vakbelangen loopen altijd gevaar
boven de specifiek vrouwelijke lielangen te
zullen uitgroeien, waardoor aan do vrouwe
lijke belangen, öf der vrouwen belang op
zich, niet de eerst noodige aandacht zal kun
nen worden gewijd.
Daarvoor is noodig de alles-omvattende al
gemeene Katholieke VrouwenboncL Deze is
en moet zijn de alles-omvattende band, waar
door in de vakvereeniging zelf het vrouwe
lijk vakbelang gediend wordt, maar tevens
in den bond het algemeen vrouwelijk belang.
En dit laatste zal niet volkomen kunnen ge
schieden in elke vrouwelijke vakvereeniging
op zich. De Katholieke Vrouwenbond zal hier
het eendrachtig fundament móeten vormen.
Deze zal moeten zijn het algemeene lichaam
dat door en in onderlinge samenwerking zorg
draagt voor datgene wat onder een Katholieke
vrouwenbeweging wordt verstaan en in een
vrouwelijke vakvereeniging alleen niet kan
worden verkregen.
Na staan we voor het gelukkige feit, dat
de Katholieke Vrouwenbond niet al te langen
tijd gesticht is na den drang, welk» in het
algemeene Katholieke vakverenigingsleven
zich heeft geopenbaard om ook de vrouwen en
meisjes, die een beroep vervullen in een naast
de mannelijke vereenigingen te organiseeren.
Wel zal de Vrouwenbond de vleugels nog
krachtig moeten uitslaan, maar de teekenen
des tijds zullen hiertoe spoorslag voldoende
wezen.
Een voornaam ding is ook hier weer de on
derlinge samenwerking, (het dit den wogrui-
ruimen van een onbewust bestaande of onbe
wust gevormde scheidslijn, welko nochtans
oorzaak zou kunnen worden van het niet
algemeen opleven der Katholieke vrouwen-
actie.
Dit klemt te meer, waar, door het streven
ook van de vrouwen uit den kleinen midden
stand om zich in den Katholieken Vrouwen
bond te willen organiseeren, waar liaar met
een enkel woord de noodzakelijkheid wordt
uiteengezet, de teekenen niet bedriegen of
in alle kringen zal welhaast uitgebreider
vrouwenactie komen.
Dan moet de ééne gemeenschappelijke weg
zijn aangewezen en moeten alle strevingen
elkander daar terugvinden, opdat alle vrou
welijke actie volledig kunne beantwoorden
aan het groote doel der Katholieke vrou
wenbeweging: de vrouw ook ols vrouw op
de eerste plaats verheffen welk" ook zij haar
staat of stand.
MOORDAANSLAG OP EEN PRIESTER.
Dat het opwekken van don haat tegen'
Kerk' en priesters door socialisten, wijden
kers en papenhaters niet blijft bij de theorie,
maar op den duur wel moet overgaan tot
daden, is in België het vorig jaar bewezen!
door den fanatieken ongeloovige, die zich
door de redevoeringen in de Kamer tegen
de missionarissen had laten opwinden t.ot
het paroxisme van haat, dat hem een bre-
vier-biddenden geestelijke in een der Brus-
selsehe parken overhoop deed steken. Thans
is weder zulk een moordaanslag gepleegd
te Neder-over-IIeembeok, een dorp niet ver
van Vilvoorden, in Belgisch Brabant en
waarvan wij reeds mededeeling hebben ge
daan.
De dader is een zekere Jacques Van den
Abeele, bekend socialist, geboren te Koe-
kelberg den 4den Januari 1870. Hij is me
taalbewerker van beroep en woont aan de
Beyseghemstraat te Noder-over-Heembeek.
Het nieuws van dezen aanslag verspreidde
zich als een loopend vuur door do gemeen
te. De veldwachter Draps kwam aangesneld
en ontbood een geneesheer uit Laeken. Deze
constateerde, dat de wonden van do twee
slachtoffers geen roden tot onmiddellijk ge
vaar veroorzaakten, en slaagde er spoedig
genoeg in, de kogels uit de lichamen te
verwijderen.
Van den Abeele kwam zich twee uur na
de misdaad in handen stellen van het ge
recht te Laeken. Volgens zijn verklaringen
zou de beweegreden, die hem zou hebben
aangezet om den aanslag te plegen, de zucht
zijn geweest om vermeend onrecht te wre
ken. Donderdagmorgen n.L had men in de
gemeente een werkman, genaamd van den
Berghe, die lid was geweest der socialis
tische partij, maar met de Kerk verzoend
was gestorven, grafwaarts gedragen. Na af
loop van de godsdienstige plechtigheid in
de kerk had de pastoor verklaard, dat de
geestelijkheid den stoet niet naar het graf
zou volgen achter het roode vaandel, dat
door de socialistische corporatie werd mee
gevoerd. Daarover werd Van den Abeele
gebelgd, en om zich te wreken over den
„smaad," de partij en zijn kameraad aange
daan, had hij erop losgeschoten.
Door den rechter van instructie onder
vraagd bleek de moorde'naar een dweepziek
politicus te zijn, die den pastoor van Ne-
der-over-Heembeek beschuldigde twee
dracht te zaaien in het plaatsje, en deze
beschuldigingen vermengde met hatelijkhe
den tegen de aanhangige schoolwet. „Ik kan
slechts mijzelf gelukwenschen, besloot hij,
met hetgeen ik dien zwartrok heb aange
daan 1"
De pastoor verhaalde zoo lezon wij in „De
Tijd," als volgt de toedracht van den aan
val, waarvan hij 't slachtoffer is geweest:
Toen de schoonbroeder van v. d. Berghe,
zelf een socialist, Woensdag met mij enkele
kleinigheden betreffende do godsdienstige
ceremonie kwam regelen, gaf ik hem mijn
wensch te kennen, dat er geen rood vaandel
in den stoet zou worden meegedragen. Hij
antwoordde mij ontwijkend, en ik vermoe
de reeds, dat hij iets in het schild voerde..
Donderdagochtend, toen ik de kerk verliet
om het stoffelijk overschot te gaan bege
leiden, bemerkte ik niet zonder droefheid
het roode vaandel in den wachtenden stoet.
Toen de lijkplechtighedeg geëindigd en
de laatste gebeden verricht waren, hield
men met het roode- vaandel nog geregeld
wacht. Om verdere ergernis te voorkomen
verklaarde ik toen met luider stemme.
vertelde de pastoor dat de geestelijk
heid het lijk niet tot 't graf kon volgen,
als liet roode vaandel den stoet zou verge
zellen.
Tevergeefs deden do veldwachter én een
flinke katholieke vrouw van het dorp beur
telings hun best, om de leiders van de be
tooging af te houden van hun opzet. Daar
ik aldus wel moest afzien van mijn voorne
men, om met den stoel mede te gaa-n, ver
richtte ik bij de kerkdeur de gebeden die
anders bij de teraardebestelling plaats heb
ben, alsof de kist zk'h reeds aan den rand,
van het graf bevond. Meer kon ik niet doen.
Toen Van den Abeele bij mij kwam, lieoft
hij het eerst dit gezegd: „Mijnheer Pas
toor, ik kom die zaak regelenIk vroeg
hem zijn naam, en deed moeite hem te
verklaren, dat mijn kerkelijke waardigheid
heid mij belette, het roode vaandel te vol
gen. Hij hield toon een vertoog over de
roeping der priesters, over de christelijke
liefdadigheid enz. Hij sprak zeer gemakke
lijk' en toonde debatmanieën, maar hij was
zeer kalm, zeer beleefd en sprak zonder ge
hakkel, was zich zelf volkomen meester.
Hij vroeg mij vervolgens, waarom ik het
socialistisch vaandel niet goedkeurde. „Daar
over heb ik mij niet uit te laten," antwoord
de ik hem, „maar mijn geestelijke plicht
ie duidelijk."
'Op het oogenblik, dat ik' afscheid van
hem nam, wendde hij zich eensklaps in de
gang om, en op minder dan twee meter af-
stands van mij loste hij tweemaal zijn revol
ver. Ik' liep slechts een ongevaarlijk borst-
schot op, en mijn dienstbode is gelukkig
niet zwaar gewond.
Tot zoover de verklaringen van den pries
ter, die als een .waardig en kalm man in
zijn omgeving bekend staat. Algemeen wordt
de aanslag door de niet-haatdragende bevol
king afgekeurd. De socialistische pers heeft
echter honderd cu een motieven, om den
pastoor schuldig to verklaren en den dader
natuurlijk onschuldig!
DB PEST OP JAVA.
Gedurende het tijdvak van 19 November
tot ea met 2 December j.L, kwamen de vol
gende pestgevallen op Java voor:
Afdeeling Malang: 401 nieuwe pestgeval
len, 376 dooien.
Kedjri: 60 nieuwe gevallen, 54 dooden.
In de vorige periode nog 8 gevallen en 10
dooden.
Madioen: 35 nieuwe gevallen, 34 dooden.
In de vorige periode nog 11 gevallen en
10 dooden.
Paree: 75 nieuwe gevallen, 41 dooden. In
de vorige periode nog 6 gevallen en 5 doo
den.
Toeloengagoeng: 7 en Magctau 3 doode-
lijke gevallen.
Soerabaja: 18 nieuwe gevallen, waaronder
1 Europeaan, 19 dooden.
Berbek: 12 nieuwe gevallen, 15 dooden.
Bangil: 12 nieuwe gevallen, 13 dooden.
Ngawi: 1 doodelijk geval en in de vorige
periode 3 doodelijko gevallen.
Lamongan. In de vorige periode 3 (loode-
lijke gevallen.
HERIJK DER MATEN EN GEWICHTEN.
St.Ct. no. 286 bevat een Ken. besluit, waar
bij is goedgevonden en verstaan te bepalen:
le. de maten en gewichten moeten in liet
jaar 1914 of 1915 worden onderworpen aan
den herijk, bedoeld bij art. 15, letter a, der
wet van 7 April 1869.
2e. de herijk heeft plaats binnen het tijd
vak van 1 Jan. 1914 tot en met 31 Dcc.
1915.
3e.' aan Ged. Staten der provinciën wordt
opgedragen het tijdstip te bepalen, waarop
de herijk voor elke gemeente binnen het
onder 2e. genoemde tijdvak zal geschieden;
4e. het merk van goedkeuring, dat in 1912
en 1913 bij den ijk en herijk van maten
en gewichten gebezigd is, is geldig tot 1
Jan. 1916.
EEN BELANGRIJKE INTERRUPTIE.
Wij hebben al dikwijls de nauwkeurigheid
bewonderd, waarmee de verslaggevers, die
het „Kort Verslag' 'schrijven, do interrup
ties der socialisten weten te vereeuwigen.
Ze zijn soms nog vlugger dan de steno
grafen, die de „Handelingen" maken.
Onze afgevaardigde, do heer Bogaardt,
heeft er in de Kamer nog op gewezen: de
bekende vlegelachtigheid, welke de h°or
Troelstra zich tegen hem had veroorloofd,
was wel in het „Kort Verslag niet ui
de „Handelingen" to vinden.
Dezer dagen echter laten wij m het Ka
meroverzicht van de Msb. een mei lew aai dige
interruptio van den heer Mendels, zegt het
D. v. N. Br. Een interruptie, die wat be-
te'ekende. Een die scherp de twee de twee
richtingen in de S.D.A.P. belichtte, de her
vormingsgezinde, parlementaire en de revo-
Lutionnaire.
Zoolang de Parij nog revolutionnair is,
mag zij niet aan do Rcgeering deelnemen,
betoogde de heer Loeff.
Daar onderbrak de heer Schaper: maar
dan zouden wij ook geen kamerlid mogen
zijn.
En de heer Loeff: Dit is iets anders. Een
kamerlid kan hoogstens den Staat bestrij
den maar een Minister neemt op zich een
Staat te besturen. En een socialistisch Mi
nister zou op zich nemen een Staat te be
sturen, waarvan hij den ondergang wil.
Hier viel de interruptie van den Marxist
Mr. Mendels: Volkomen juist.
Een interruptie van hot hoogste belang,
naar men weet. Maarin het Kort Ver<
slag was zij niet te vinden. Het zal eelt
toeval zijn, alle interrupties der socialis
ten komen in het „Kort Verslag", deza
echter niet.
Zoo'n toeval ïnag intusschen de onder
breking van den heer Mendels, welke aft
flits magnesium-licht het diepgaand verschil,
in de S.D.A.P. heeft belicht,, niet doen ver
loren gaan.
Een nieuwe belasting. Ter vervanging
van de bestaande verordening omtrent de
hand- en spandiensten te Tegelon, welker toe.
passing velerlei bezwaren ondervond, ter,
wijl vereenigingen en stichtingen er niel
door getroffen worden, heeft het ge meent oho
stuur aan Gedeputeerde Staten ter beoordee-
ling gebonden een ontwerp-verordening tol
heffing van een belasting wegens het gebruili
van gemeentewegen. Deze verordening is vrij
wel op gelijken leest geschoeid als do heffing
van het provinciaal weggeld in Noord-Bra
bant. Als gemeentebelasting zal deze heffing
waarschijnlijk in ons land een unicum zijn
meldt het „Hbld." In Limburg is zij als zootla.
nig nog nergens toegepast. Volgt echter met
tertijd de goedkeuring, dan lijdt het geen
twijfel, of de verschillende Limburgsebc go
meerden,, waar men ook tobt met de ond«
moeiijlk invorderbare hand- en spandiensteii
zullen spoedig het voorbeeld van Tegelei
gaan volgen.
De voorgestelde heffing bepaalt zich to)
een belasting van elk paard, muildier of muil.
ezel, waarmede in den loop van het dienst
jaar van den weg gebruik wordt gemaakt alt
rij- of trekdier on -van elk motor-rijutig,
waarmede als vervoermiddel in den loop var)
bet dienstjaar van den weg gebruik woitff
gemaakt. De belasting zal van een paard
naar gelang van de schofthoogte, bedragen
10 tot 15; van een tweewielig motorrij
tuig 5, van andere is zij afhankelijk van hef
aantal paardenkrachten.
Voor hen die buiten do gemeente goves.
tigd zijn worden 15 daagsche rijkaarten gra
tis beschikbaar gesteld, doch slechts één keei
in het dienstjaar; zü kunnen zich echter drie-
maa'ndscbe kaarten aanschaffen tegen beta
ling van 4/10 van het weggeld. Zulke buiten,
poorlers kunnen echter geheele vrijstelling
van de belasting verkrijgen, als zij bewijzen
reeds in een gemeentelijke wegbeiasting t#
zijn aangeslagen, mits ook de betreffend#
gemeente zulk een vrijstelling op de Tegel
sche belastingplichtigen toepast.
Ten behoeve der aanslagregeling worden
beschrijvingsbrieven uitgereikt. Bij do weder-
inlevering dezer biljetten worden bewijzer.
van ontvangst afgegeven, welke dienst doen
als rijkaarten. De inlevering van biljetten
door nièt-rijksin gezeten on moeten vergezeld
gaan van de storting der verschuldigde belas
ting. De aanslagen worden voldaan binnen 3
maanden na den dag van uitreiking van hel
aanslagbiljet. Bij niet-betaling der belasting
of overtreding der verordening voor gerccb
telijko vervolging.
Een incident in de rechtszaal te Middel
burg. Toen Vrijdagmiddag voor de .Rechtbank
te Middelburg tegen een drietal personen res
pect icvoli.ik twee, twee en één maand gevnn.
genisstraf was geëiseht, wegens mishandeling
van en wederspannihgeid tegen een agent van
politie, stormde een der beklaagden, zekere
J. V., op den agent, die als getuige, was op
getreden, af, pakte hem heet en wierp hem
tusschen de getuigenbanken, welke allo om.
vielen. Slechts met behulp van eenige toege
schoten politiemannen gelukte het den woes-
teling buiten de zaal te brengen.
Deze zelfdo bekl. heeft eenigo jaren geleden
toen hij wegens poging tot moord tot drio jaar
gevangenisstraf werd veroordeeld, ook la
geheele rechtbank in opschudding gehracli'.
„Hbld"
Erin gclonpen. In den eersten trein van
Winterswijk naar Borken, vertelt de „Gld*
haden twee bekende smokkelaars plaats ge-
namen. Een groot pak lucifers hadden ze
meegenomen. De heereu hadden een plaats
kaartje 4de klasse, maar in het abort smok
kelwaar verborgen. De dienstdoende beamb.
te had hen echter in de gaten. Nabij het sla-
tiou Burlo moesten alle reizigers van die af
deeling in een anderen wagen overstappen,
omdat de bedoelde afdeeling vrij moest blij
ven.
Ook do beide smokkelaars stapten uit Tij
dens den rit schijnen zij echter kans gezien
te hebben, het pakket uit No. 100 te halen eu
het vóór Borken uit den trein te werpen.
Toen nu dc trein in Borken aankwam, bleek
het pakket lucifers verdwenen te zijn. De te-
ng> n een journalist uit de 20e eeuw
door HEADON HILL.
(Oorspronkelijke vertaling uit het Enge,gch)<
3)
Hector kon juist nog opmerken, dat hij een
'jonge, gezond uitziende werkman was. en
zich afvragen hoe het lied zou eindigen, toen
alle gissingen letterlijk den kop werden in
gedrukt door de verschijning van een groe
ten, norsch uitzienden man, die uit de groot
ste hut kwam en den zanger gebood stil te
zijn alsof deze een ondeugende schooljongen
was.
Do afstand was te groot, dat Heclor kon
■verstaan wat tusschen hen verhandeld werd.
uit de onderdanige manier, waarop de
maak,-."'?.1? in C?D d,er lt]einere hutten ging,
fcaren op' een heftig had uitge-
Heclor i fnde,r 7\lpb bad verdedigd,
♦etuiffe Tnh ™Ven «w>oten man als de
a do' nï Budge genaaiud, die opzich
ter in do marmergroeven was on ontkend
*ad iets te weten mui.-en» het liik j]nt
zto gevonden -was. Toen de heer Budge zijn Er was een oogenblik stilte en toen hoorde
s laipredikatie geëindigd had, bemerkte hij Hector aan het einde van de gang een deur
vreemdeling voor het hek en een oogen-openen en Bessie zeggen:
blik bleet hij met vlammend oog staan. Doch j ,He, mijnheer Mapletou, wij verwachtten
tenslotte waarschijnlijk bedenkend dat de u eerst met den volgenden trein. Moeder is
sloton en bet traliewerk stevig gesloten wa- naar het dorp om inkoopen te doen.
ren, ging hij weer in de hnt, waaruit hij ge-; „Dat hindert niets, ze heeft u toch thuis-
storrnd was toen de zanger naderde. gelaten, om mij te ontvangen," zeide de pas
„Een onbeduidend voorval", dacht Hector, aangekomene met een stem, die Hector her
toen hij terugkeerde. „Ik veronderstel, dat die innorde aan een kat. „Ik kan toch zeker mijn
dikke kerel juist even sliep en kwaad was onde kamer brijgen?"
daarin gestoord te worden. I Do deur van Hector's kamer stond op een
Het is moei Hik denkbaar, (lat de inhoud kier en zoo hoorde hij alles goed. „Ja. zeker,
van het lied hem heeft doen opstuiven. mijnheer, ga binnen," antwoordde het meisje-
Toen hij weer op den top van den heuvel '„Do andere kamer is bezet, maar mijnheer is
was, begon de journalist een flinke wande- niet thuis."
I Lng langs .de hoogten tot St. Alban's Head i Hij hoorde mijnheer Mapleton in de kamer
'omff "<5 .r 'andwaarts, waarna hij met een aan de overzijde gaan en Bessie wilde blijk-
'rlmiT6? "ïuis kwam, laat in den avond. De baar weggaan, want hij vroeg haar e*en te
•/oi il(.<r°L,WOrl'in? 6t°nd open en dus ging hij wachten.
en beo-mi ITJ'-''I s.toren naar zijn zitkamer, j „Wie is die logé?" vroeg hij, toen Bessie
'nnst trol•nmJ® neven te lezen, die met de naderbij gekomen was eu zij blijkbaar bij
P°_St ^omen waren.toen het geluid van wie- MapletonV deur stond.
len op den weg hem deed opzien
Do wagen, die hem twee dagen te voren van
het station had gehaald, reed voor hel hek.
Een oogenblik later stapte eon magere man
met ronde schouders en een langen snor nit,
betaalde de koetsier en kwam «ver het tuin-
„Hij liect Yeldbam, mijnheer. Moeder is
vroeger bij hen in betrekking geweest,", ant
woordde zij. „Hij is schrijver of zoo iets aan
de „Daily Lynx" te Londen. Hij is hier op
vaeantio".
„Zoo, een krantenman!" was de opmerking.
pad met slechts een valies bij zic-h, dat zijn die eenig misnoegen verried- „En nu, Bessie,
eeuige bagage scheen te zijn. wat is er met dat lijk, dat aan de kust ge-
Hij kwam de woning binnen en bleef in vonden is? Ik las het bericht hedenmorgen
de gang staan, juist bij Hector's kamer enin de bladen on de koetsier vertelde mij dat
hü riep juffrouw. Calloway het onderzoek geen licht, in de zaak had ge
bracht. Maar wordt er hier in de bunrt niet
over gesproken, wie de man was en hoe hij
gedood is?"
j „Neen, mijnheer; men denkt, dat het een
zeeman is, die van een of ander schip over-
boord geslagen en hier aangespoeld is."
s Er was een oogenblik stilte alsof de heer
Mapleton deze meening overwoog en dan zei-
do hij:
„Zoo, dat is dus alles in orde."
HOOFDSTUK IIL
Den volgenden morgen wilde Hector nu
jeens goed genieten-van zijn vacantie, die zoo
verstoord was door het vinden van het lijk
aan het strand.
De dood van den onbekende was bij uit-
spraak van de jury .gerangschikt^ onder de
verborgen misdaden en zoo kon hü naar zijn
meening de gedachten eraan wel geheel en al
j terzijde stellen.
j Na het ontbijt heklom hij de heuvels ach
ter de woning, waarbij juffrouw Calloway
hem een pad door den tuin aanwees aan de
achterzijde van het buis, waardoor hii niet
I langs den weg behoefde te gaan, die naar do
groeve leidde.
Tegelijk kwam hij iets van haar te weten.
I Bijvoorbeeld, dat in de toekomst de paarden
zouden worden afgeschaft voor het vervoer
j van marmer, daar Lord Purbeck besloten had
motorwagens aan to schaffen-
„Om to zien of de herlevende industrie lo*
bloei kan gebracht worden," bracht J' dor
in het midden.
„Dat kan gezegd worden en meer nog*
zeide de vrouw glimlachend. „De opziehtet
j van den lord, John Budge, is vol ijver vont
deZij aarzelde even en zeide dan verle.
gen zaak".
„Een dikke man met zware wenkbrauwen?*'
vroeg Hector. „Ja? Dan beb ik hem gisteren
gezien, toen ik voor het hek van de afsluiting
stond. Tk moet hem eens te spreken zien to
krijgen en hem zeggen, dat hü dat. verbod oni
binnen te gaan moet opheffen. Ik zou erg
gaarne eens een bezoek brengen aan de mar
mergroeven."
j Martha Calloway's gelaat verduisterde. „Dal
moet u niet probeeren, mijnbeer Hector, zeida
zij. Dat is een bepaling van den lord, niet van
John Budge. En wat de lord bepaalt is wet
voor John Budge.
„Dan zal ik naar den lord gaan", zeida
Hector vroolijk. „Ik ben de Daily Lynx, zoo
als ge weet, voordat ik een menscbelijk wezen
ben en de Lynx wordt gewoonlijk niet gewei
gerd. Hoe grooter de tegenstand is, hoe ze-
i kerder ik dien zal overwinnen."
Met een vriendelijken groet keerde hij zich
om, teneinde de steile heuvelruggen te he.
klimmen, terwijl juffrou w Calloway naar
hare woning terugkeerde. Als hü haar gelaat
had kunnen zien, toen hij langs de graspaden
ging, zou hij zich erover verbaasd hebben,
waarom z-ii or zoo bekommerd uitzag.
