Het geheim der oude Abdij
PUITENL AND.
BINNENLAND.
hu Bon larché.
&faai*Ie»««BrMSS*s8- HansiscNoenen voor alle gelegenheden.
EEN VOORBEELD VOOR ONZE PROPA-
GANDA.
„ÜOIfOBlS.
HOOFDSTUK VII.
VERDERE ERVARINGEN
NIEUWE HflflRLEMSCHE COURANT ™B°LSA?
Mèssi na.
Den 28steu December zullen 5 jaren verloopen
lijn sedert Messina door een aardbeving ver
nield werd. Hoe groot was de ontzetting over
den ondergang van deze grootste en rijkste stad
van Sicilië. Onmiddellijk werd in het binnen-
en buitenland geld bijeengebracht, millioenen
werden naar Rome gezonden om den nood te
lenigen, totdat langzamerhand de deelneming
en belangstelling verminderde. Alleen van zee
lui, die de haven van Messina hadden aange
daan, hoorde men medcdeelingen over het we
der opbouwen van de stad.
Eenigen tijd geleden bezocht de Franschman
Albert Acreinent de plaats des onheils. In de
„Opinion" vertelde hij, volgens het A. H. het
volgende over den toestand, dien hij daar vond.
Dadelijk 11a mijn aankomst werd ik door een
groote menigte schreeuwende gidsen omringd,
schrijft hij. leder beweerde, dat hij alleen de of-
ficieele gids was. Zij toonden mij vuile, van
blauwe zegels voorziene papieren.
„Als geboren Messinees heb ik toestemming
om de 1 nines te laten zien," sprak de gids, dien
ik had uitgezocht. „Ook ik was bij de ramp, die
mij elf familieleden ontroofde. Drie dagen lang
was ik levend begraven, totdat Russische matro
zen mij redden. Zij brachten mij naar Catania,
waar Duitsche Roode Kruiszusters mij ver
pleegden. Vreeselijke dingen heb ik gezien.
Zonder leidsman begaf ilj mij naar het ürand-
Hotel. Het is een huis van één verdieping, ge
bouwd uit houten balken, 's Avonds ging ik de
stad in, die ik weer ten halve opgebouwd dacht
te vinden ik vond haar vol puinhopen, die
nog 35,000 lijken moeten bedekken. Spookachtig
toekenden zich de geraamten van in aanbouw zijn
de huizen en donkere alleenstaande gevels tegen
het luchtruim af. Ik liep door de hoofdstraat die
bestaat uit hutten en verlicht wordt door clec-
trische booglampen. Een van de hutten is groo-
ter dan de anderen een café waarin Tzigane»
muziek maakten! Meer kon ik dezen avond niet
zien.
Den volgenden morgen ontmoette ik mijn
gids, die zich dadelijk aan mij opdrong en mij
allerlei verhalen deed over de ramp. Plotseling
kwamen wij op een verlaten plein een ware
woestenij.
„Dat is de Corso Cavour" zeide miin gids
De Corso Cavour, waar de grootste warenhuizen
en de banken zich eens bevonden en waarvan
nu niets meer over was. Onder de puinhoopen
vond inen groote sommen gelds; niemand weet
wat daarmede geschied is.
„Waarom bouwt men Messina niet weer op,"
vroeg ik mijn gids. „Waarom is anders al dat
geld bijeengebracht?"
„De inwoners van Messina hebben daarvan
niets gekregen. Het geld is gebruikt voor den
veldtocht iu Lybië," verzekerde mijn gids.
De meerderheid van de-bewoners zou het land
gr a<r willen verlaten. Steeds leven zij in angst
want er gaat geen week voorbij, waarin men hef
onderaai'dsch rommelen van de aarde niet hoort.
En toeli moet het voor den handel zoo belang-
- ssHia weer opgebouwd worden, maar de
naartoe bcnoodigdc gelden worden daartoe niet
tér beschikking gesteld.
het Fransebe kabinet.
Aan een correspondentie van den Parijschon
redacteur van de „Msb." onllccnen wij heli
volgende over het, kabinet CaiilauxDoumer
gue.
Hit heelt zegt dc schrijver, niet teleur
gesteld, in zooverre zijn eerste optreden in.
do politieke arena beantwoordde aan onze
verwachtingen.
liet kabinet CaiilauxDoumergue, en liet
is niet zonder opzet, dat wij den naam van
den minister van financiën vóór dien van
den kabinetsformateur plaatsen, is een scherp
naar links georiënteerd ministerieHet wil
r< geeren uitsluitend met de republikeinen, e^
dan natuurlijk de republikeinen der linkerzij -
de. Op dit punt laat de ministoriëeje ver
klaring geen twijfel over. Dc republikein-
sehe galmkracht davert cr. Op dit punt kun
nen de heftigsben tevreden zijn.
Uit nu versmaden wij niet. Hoe grooter
bof'ief V' (l(in P°iiHeken toestand komt,
noe liever het ons
l3- De vijand zonder mas-
v bever dan een, die voortduiend zijn
ware bedoelingen verbergt.
Het eigenaardige van het kabinet Caii
laux— Doumergue. echter: het toeken van zijn
zwakte is wel, dat de aanhef der regeerings-
verklaring niet gevolgd wordt door oen ont
vouwing van het program der republikeinscho
linkerzijde.
at het pvactisehe prograth betreft, is al
les duisternis en mysterie, behalve dan waan
het 't fiscale vraagstuk betreft. De „impót
sur le revenu", het lievelingskind van Caii
laux, moet er natuurlijk met vlag en wim-i
pel worden doorgehaald en op dit punt is de
regeeringsverklaring duidelijk en klaar. Waar
de „impöfc sur le revenu", volgens de eigen,
woorden der ministeriëeïe verklaring, alle bur
gers en alle inkomens op dezelfde wijze be
lasten wil, is er natuurlijk voor de immuni
teit" der rente geen plaats meer over.
Nu moge men over dit moeilijke economi
sche vraagstuk denken zoo men wil, men,
moge voor- of tegenstander der immuniteit
zijn, doch erkend moet worden, dat op dit
punt althans geen twijfel omtrent do bedoe
lingen van het kabinet Caillaux-Doumerguo
kan bestaan. Dit klemt te meer, waar wij!
omtrent do verdere financieels plannen van
dit kabinet in liet donker rondtasten en ook
het veelbewogen debat in de Kamer geen op
heldering bracht.
En zoo gaat het op alle punten. Wat wil
do regeering met de wet op don drie-jarigen
diensttijd? Zij wil haar loyaal in toepassing
brengen, de kosten echter zooveel mogelijk
verminderen eu, naar minister Doumergue
mondeling verklaarde, „de drie jarige dienst
tijd is voor haar geen dogma". Gaan wij dus
zij 't dan langzamerhand en bij stukje en,
beetje terug naar den twee-jarigen diensttijd?
Hierover laat Doumergue zich niet uit, al is
zijn liefde voor de nieuwe militaire wetten
nu juist niet vurig. DU mag althans wel uit
de ministerieel© verklaring en uit het daarop
gevolgd debat worden geconcludeerd.
En de kiesrechthervorming? O, het ka
binet is overvloeiend van loyaliteit. Doumer
gue eu de zijnen willen loyaal pogen, ee-iio
overeenkomst tusschen kamer en senaat tot
stand te brengen. Gaalt dit niet, dan willen
zij even loyaal de zaak door het kiezercorps
Laten uitmaken. i
Doch denkt het kabinet er aan, voor den
senaat het ontwerp der kamer lot hot zijne
te maken en cr goed en bloed aan te wa
gen? De regeeringsverklaring on Caillaux-
Doumergue zwijgen wijselijk eu dit zwijgen
is wëlsprekend
Op één punt slechts zijn de hoeren voort
varend genoeg. Do „defense laique", dat kan
niet wachten, geen dag cn geen nacht. Enfin,
of dit krankzinnig product van wetgeving
ohder Barthou of onder Vivani tot stand komt
kan ons vrijwel onverschillig laten.
Doch op allo andere punten blijft de vaag
heid bestaan. Eenigszius is dit wel te ver
klaren. Wij hebben een verkiezings-nhnisterie
en Caiilaux en Doumergue hebben hierop voor
al hunne aandacht gevestigd. „Périsse le
monde"mits de verkiezingen maar goed
uitvallen.
Vandaar lnin methode, om met groote woor
den cn republikeinscho krachttermen do „za
ken" sleeponde te houden tot Mei. Of dit ge
lukken zal? Wij zijn er niet zeker van ge
zien do veelbewogen kamerzitting waarin juist,
uit do repiiblikeinsche linkerzijde do regee
ring zware aanvallen had tc doorstaan.
Tentoonstelling te Antwerpen.
Het ,,H. v. A." meldt:
„Wij ontvangOU van den ion-ge meester d-e
volgende mededeeling:
Het Uitvoerend Comité der Wereldten
toonstelling: van Antwerpen van 1920, waarbij
burgemeester De Vos zich had aangesloten,
is gisterenmorgen ontvangen door den heer
Hubert, minister van Nijverheid en Arbeid.
Er blijkt uit de gevoerde gedachtonwisse-
ling, dat de minister verklaard heeft, dat
voor eene wereldtentoonstelling in 1920, Ant
werpen onbetwistbaar den voorrang heeft
op hetzij gelijk welke stad.
De minister beeft liet comité aangezet de
noodige slappen aan le wondeii teneinde de
bijtreding te bekomen der vreemde lauden,
waarna het staatsebstuur niet zou aarzelen
aan de tentoonstelling de bescherming te
verleencn van den 'staat.
PIIOV. STATENVERKIEZING»
GOUDA. De Centrale Liberal? Kiesverce-
niging heeft jhr. rar. Th. W. C. van Doorn
te 's Gravenhage eandidaat gesteld voor de
Provinciale Staten van Zuid-Holland (vac.-
Nederh.orst.)
KAMERVERKIEZING ROTTERDAM III.
De Minister van Biimenlaridsche Zaken,
overwegende dat, ten gevolge van het dooi
den lieer J. Lasonder genomen ontslag als
lid van de Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal in het kiesdistrict Rotterdam III, eeno
verkiezing moet plaats hebben voor een lid
van die Kamer, beeft bepaald dat die ver
kiezing zal plaats hebbon op Woensdag 24
December, de stemming, zoo noodig, op
Woensdag 7 Januari en de herstemming, zoo
noodig, op Woensdag J.4 Januari.
UITBETALING VAN PENSIOEN.
In do „Avondpost" van 27 Augustus 1913
konifc het volgende bericht voor:
„Tegen de drankzucht.
De „Nederlandschè Verecniging tot afschaf
fing van alcoholhoudende dranken", zal er
bij de Regeering op aandringen, om a*»n ge-
pensionneerde militairen beneden den rang
van officier, hun pensioen op do betaaldagen
thuis te doen bezorgen. Wij kennen allen
z.g: kwartaaldrinkers
Hierover leest men in hot orgaan „Weg
met den Woeker"
Do zeer goede bedoeling van de Nod. Ver.
tot afschaffing van alcoholhoudende Dranken,
die aan dezen aandrang ten grondslag ligt,
waardeerende, komt het mij voor, dat het.
bestaande euvel door de inwilliging van het
verzoek niet verholpen zal wordeu; immers
zoowel thuis als elders is er gelegenheid te
over, zich drank te verschaffen.
Het feit is, dat deze categorie van perso
nen, de goeden niet to na gesproken,
dio gewoon waren hun soldij op korten ter
mijn te ontvangen, niet hebben leeren be-
heeren op langen termijn, trouwens een zeer
moeilijke zaak voor hen, die daarin nooit
eenige oefening gehad hebben.
Als zij het voor hen beduidend bedrag per
kwartaal ontvangen, besteden zij het belaas
vaak in korten tijd op onoordeelkundige wijze
en vallen dan in de handen van woekeraars,
waarvan de Nationale Vereendging tot Bestrij
ding van den Woeker zeer vclo gevallen be
kend zijn.
Er is* een beter on moor afdoend middel,
waarop door onao Vereeniging leeds de aan
dacht is gevestigd, n.l. het daarheen te leiden,
dat het pensioen aan deze categorie van per
sonen wekelijks wordt uitgekeerd. Wij vragen
ons af, ol' het niet op den weg van de Ver
eeniging tot afschaffing van Alcoholhoudende
Dranken ligt, de pogingen van onze Vereeni
ging, reeds bij een vorig© .Regeering aange
wend en bij de tegenwoordige to herhalen,
om dit middel te Verkrijgen, te steunen.
Al zij» ©r administratieve bezwaren, die
zijn zeer zeker te ondervangen. Immers uit-
keeringen ingevolge dc Ongevallenwet, en
ook die aan ouden van dagen, hebben weke
lijks plaats.
De meerdere kosten, die 01' aan verbonden
zullen zijn, zullen voor de personen als boven
bedoeld ruimschoots vruchten afwerpen, die
ook aan do gemeenschap, inzonderheid den
winkelstand, ten goede zullen komen.
ZEEVAARTKUNDE m. O.
De minister van llinneulaudischo Zaken
brengt ter algcmoene keunnis, dat, behoudens
onvoorziene omstandigheden, het mondeling
gedeelte der akte-examens in die zeevaartkunde.
M. O., voor zooveel die in het openbaar worden
gebonden, zal worden afgenomen tc 'a-Graven.
.trage in iiet-frebouw TTÏrise nKlucht .No. 4, op die
navolgen do dagon en uren:
op 24, 29 en 31 December, telkens van 9 uur
v.m. tot 12 uur en van l tot 4 uur n.rn.;
op 23, 27 ij 30 December 1913, telkens vam
1 tot 4 uur mui.
DRIJVENDE 11ESTELG O EUEREN KAN
TOREN.
Ingaande 1 Januari kunnen do passagiers dor
.stoomschepen van dc N.A.S.M. (Holland
Amcrika-Lijn) aan boord clior schepen bostel-
gocderen laten bevrachten naar alle stations dor
S.S., zonder ceniigc verhooging van kosten.
Do goederen worden door de zorgen dor
N. A. S. M. bevracht en aan een dor stations
D-p.- of Maasstation Rotterdam bezorgd, alwaar
deze per eerste gelegenheid per spoor worden
verzonden.
Deze zendingen worden echter slechts in „tc
ontvangen vracht" verzonden, zoodait in tegen
stelling „iet postpakketten „frauco" verzending
is uitgesloten.
hi het Zondagsblad van 9 Nov. van de „Köln.
Volkszeitung" komt een artikel voor, in zijn ge
heel overgenomen in het „K. S. W." van 22 Nov.
LI., Waarin eenige Duitsche studenten verhalen
van hun "tochten naai' de verschillende kennissen
in de buurt van Osnabrüek, om daar in een
zelf gefabriceerde tent boekeu aan den man te
brengen.
Het waren allen léden van de sociale shiden-
tenvereeniging, en hun doel was niet zoozeer op
de eerste plaats lectuur onder het volk te bren
gen, als wel door dat verkoopen van die boeken
op de kermissen voeling te krijgen met het volk,
en aldus zoowel hun gezichtskring te verruimen
als mede le bewerken, een nauwer band te leg
gen tusschen de verschillende thans zoo afge
scheiden maatschappelijke klassen. Maar on
danks het feit, dat dus die lectuurpropaganda
niet op de eerste plaats kwam, hadden zij toch
het prachtig succes te boeken, dat zij niet min
der dan 1414 boeken in die enkele weken aan
den man brachten.
Een prachtig voorbeeld van actie voor ons,
zegt „De Propagandist". Waarom vindt dit
voorbeeld van agecren op de markten en dergel.,
hier te lande 't eerst te Rotterdam toegenast
door de Propagandactub „Leo XIII", niet meer
navolging
Natuurlijk kan men op een wekel»ksche markt
niet de resultaten verwachten, die deze jonge
lieden bereikten, die den geheelen dag tot hun
beschikking hadden en werkkrachten volop.
Maar in elk geval gaat er van dat openlijk te
koop bieden en aanprijzen van onze Roomsche
litteratuur op de openbare straat een uitnemen-
den invloed uit op de menschen, die anders wel
licht nooit die litteratuur onder de oogen krij
gen. En ook de club kan hem uitstekend helpen,
haar voorraad literatuur aan den man te bren-
gen.
Te Rotterdam had men vele Zaterdagavonden
dat voor acht, tien of meer gulden goedkoope
boeken werden verkocht.
Maar alles komt ook hier weer aan op vol
houden, doorzetten, het begrijpen van het nut
en ook de hooge noodzakelijkheid, om op allerlei
wijzen onze litteratuur onder het volk te bren
gen. En niet na een poosje weer verslappen, wan
neer het nieuwtje er af is. Dan begint pas de
ware actie. Dan zegt de een, dat hij voor de
vakorganisatie moet werken, een ander weer voor
iets anders, etc. Alles heel mooi en natuurlijk
ten zeerste aan te bevelen.
Maar dat werken zal niets uithalen en geen
blijvende vruchten dragen zonder degelijke,
Roomsche ontwikkeling. En die moet de propa-
gandaclub mede 1*1 pen verspreiden door haar
actie voor de pers, onze boeken etc.
Bovendien heeft zulk een flink, principieel op
treden naar buiten nog grooten invloed op
Roomschen zoowel als op niet-Roomschen, al
verkoopen we ook geen enkel boek. Het bemoe
digt de zwakkeren, staalt de werkers, wekt slui
merende neigingen op, cn kweekt zoo nieuwe hel
pers. Afgezien nog van den invloed, uitgeoefend
op onze niet-Roomsche landgenooten.
Bij onze degelijke actie kan zulk een openlijk
optreden en ageeren veel goeds stichten.
DE OORZAAK DER DUURTE.
De sociaal-democraat Arthur Schulz geeft
in het laatstverschenen nummer der „Sozia-
listisohon Monatshefte" als zijne meening te
kennen, dat de duurte der levensmiddelen
weinig verband houdt met do heffing van in
voerrechten, maar hoofdzakelijk is toe
te schrijven aan don trek van het platte
land naar do stad.
Hierdoor immers, zoo redeneert Schulz,
neemt het getal verbruikers van levens
middelen voortdurend toe, terwijl dat dor
voortbrengers afneemt.
Als voorbeeld haalt hij aan de Duitsche
statistiek, die uitwijst, dat in 1882 nog 19.22
millioeii personen in do land- on boschbouw-
bedrijven werkzaam waren, cn dat dit getal
reeds in 1907 was verminderd tot 17.08 mil-
lioen.
Men weet hoe eenzelfde verschijnsel in alle
landen, ook in ons land, valt waar te riemen.
Uit de redeneering van Schulz leeren wij
twee dingen, merkt het „K. V." op.
lo. dat de duurte ten onrechte geweten
wordt aan oordeelkundige bescherming of
praktische tariefwetten.
2». dat het vraagstuk van don teek "van
het platteland naar de stad in meer dan één
opzicht de belangen raakt van de geheele
maatschappij.
Het wordt tijd, dat de wetgever zich meer
met den landarbeiders zelf gaat bemoeien
cn deze zelve tot goede sociale actie woixlti
opgewekt;.
De geheele, sociale beweging moot hier steu
nen; want do belangen van allen zijn erbij
betrokken.
DE BALK F.N DE SPLINTER.
Men schrijft aau do Msb.
Toen links indertijd nog in de oppositie
was, werd cr nog al eens een venijnig pijl
tje afgeschoten op de absentie van rechts
in de Tweede Kamer, vooral wanneer de
vergadering wegens onvoltalligheid ecu
kwartier of half uur moest worden uitge
steld.
Zoo ook Donderdag.
Opvallend was hierbij, dat van dc 49 aan-
wezige leden, 27 recht.sche en 22 linksche
waren. Voorts waren van de eerste 26 leden
die de presentielijst teekenden, niet minder
dan 17 reclitsche.
Zoo treurig komt dus tlians dc regecriugs
partij op, dio voor kort nog zoo schamper'
sprak over de tekortkomingen van rechts™
STANDBEELDEN VOOR DE DE WITTEN
Do Koningin heeft een gift geschonken
aau het Comité voor een Johan de Witt,
standbeeld te 's Gravenhage, cn aan datvooi
oen standbeeld voor Oobr. de Witt, tcDord
recht.
De geheimziniiiac vergiftiging te Am
sterdam. Het Correspondentie-bureau M. 8.
Vaz Dias ontving uit Wecneii een telegram 1
meldende dat aldaar, op verzoek van de Am.
sterdamsche justitie, is gearresteerd de 28-
jarige H. C. J. W., onder verdenking gepoogd
te hebben zijn moeder eri zijn broeder, wo
neiule aan den Koninginneweg te Amsterdam,;
door middel van blauwzuur van het lever
te berooven, teneinde in het bezit te komen
van de aanzienlijke erfenis.
l)e kazevnebranden te Ede. Door den Mi
nister van Justitie is 500 belooning uitge
loofd voor liem, wiens mededeelingen aan
leiding zijn tot het arresteeren van deugen©
die de branden in liet infauleriekazernemcuti
te Ede heeft gesticht.
Tramontsporing. De tram, die tegen
drie uur te Tiel van Culeuiborg moet mui-
komen, is Vrijdag te Drumpt ontspoord. A luk",
bij de halte „De Roskam" vloog de locoum-!
tiel' uit de rails, 'dwars over den weg tot.
voor het hek van genoemd café. Ook de
postwagen lag buiten de rails.
Een graansilo aan de Hembrug? Uit leger-; j
kringen wordt aan do „Msb." geschreven: i
In artikel 179 der ontwerp-oorlogd.wgrootteg
wordt zonder verdere toelichting een post uit-i.;
getrokken voor het bouwen van een graansiic®
mot meelfabriek aan do Hembrug (lo termijn:,
140.500).
In het Voorloopig Verslag wordt voorgesteld,jjj
dezen post tc schrappen.
Het betreft hier een. sinds jaren hangomfc
qua-» die. Reeds' in 188S liocft de toenmaligs
kapitein bij den general en staf A. 11. Krayem 1
hoff de quaestie dor approviandeering van doj^j
stelling Amsterdam in een hoek besproken.
De vraag is nu maar, of de nu voorgestel-ia'
oplossing oen goede is, daar zij op een totaal
uitgave van 2 milliocu gulden komt te staan,
afgezien nog van het bedrag, waarmee jaar
Ujks do oorlogsbegrooting zou moeten worden
verhoogd, vermits de fabricatie van meel dooi(
eigen middelen duurder zal zijn dan wanneci
ze wordt uitbesteed, afgezien ook van de tech
ïnsche vraag, of silo's geschikt zijn om tarwe
in ons klimaat langen tijd te bewaren. Ook;
do kosten, verbonden aan hêt geregeld vcrwcr
kon van deu voorraad en dc risico van hot
bederven oenor partij komen ten laste dor bo-
grooting, tenzij het do bedoeling mocht zijn,'
iOoals in Zwitserland, dat ook oen oorlogsvoor-:
raad hoeft, de partijen steeds aan de markt
to brengen, waardoor de Staat dus als gewoon
handelaar optreedt.
Nu zullen we allerminst beweren, dat liet
hebben van voorraden leeftocht, zonder belang;
is; integendeel onze vestingen,, kanonnen eu
manschappen, in cén woord, ons leger-is niele
waard zonder een in oorlogstijd behoorlijk ver-;
zekerde voeding.
Wij meenen echter, dat alles tc zeggen ia
voor hot destijds in do „Spectator" door eten
luit.-kol. E. G. Winekt-1 verdedigde standpunt,
dat ml. alleen in de uiterste noodzakelijkheid
mag worden overgegaan tot hot opleggen van
een grooten voorraad, omdat dit de voor hokt
land meest kostbare weg is.
'Vandaar dunkt ons bij dezen post do vrftig
gewettigd: hebben allo. and re middelen schip
breuk geledon Het stellen van premies b.v. op
het in voorraad hebben van groote hc vee! i
heden tarwo eu liavcr? Is do oplossing ook ge-'
zocht in bescherming van onze nwelindiisifrio!
(Jaarlijks worden bijna 21)0 milliocn K.G>
tarwemeel ingevoerd.) Is het Engelscho ays toe mi
ook geprobeerd, waarhij wordt bereikt, wat met
dezen begrootingspost wordt beoogd door het
particulier initiatief, al dan niet gesteund door
den Staat
Eerst wanneer vaststaat, dat al deze midde-
leu gefaald hebben eu geen andere weg moet
open is, mag een dergelijke verzwaring do»
legoruitga'ven in hot. algemeen belang gewet
tigd worden ge-acht.
9 9
1-fc.UHLiLfc 3 O m
Ervaringen van eon journalist uil do 20e eeuw
door HEADON TTtt.t.
'Oorspronkelijke vertaling uit het Engelseh).
8.i
Ilij keerde zich om en wandelde vlug terug
naar het uiteinde van de rots, maar ïiij was
nog niet ver, toen Budge hem op smeeken
den toon toeriep:
'„Zult ge nu niet langs de kunst gaan, mijn-
lieer?"
„Welnten. Nu er geen hinderpaal meer is,
dal jk er langs ga, nu verlang ik er niet.meer
naar," riep Feeter terloops terug, zonder zyn
tred te vertragen of om ie zien.
Terwijl hij verder ging op de rots. wenschte
•ti zichzelf geluk met de Machiavellistische
mimiek, die li ij gevolgd had. De grimmige
{nemen' »T - --
'Bttdgo' 1 was nu zeer te betwijfelen, dat
Waarb;;^ewag zou maken van een incident.
hij ondersidf had bedolven.
tip,««u. uw siiiuuu»>;
g» e''hter verkeerde onder den indruk, dat hij
<'.nao|-|t ^©rdere plannen had om een midder-
|rieinn„ wandeling bij de kreek te
onoer-
terwijl hij, indien He» tor van zijn gemakke
lijke overwinning gebruik had gemaakt om
voort te gaan cu bet lossen van den stooui-
boo. op t or ten alilami na te speuren, geen
andere keuze zou gehad bebben, dm Lord
Purheek in kenne le stellen met wat ge
beurd was. Er m te vroeg een crisis ont
staan zijn, die heel waarschijnlijk hiermee
geëindigd zeu /.pa. cat hij niet er in slaagde,
bewijzen te verkrijgen van den smokkelhandel
eu van do veel ernstiger zaak betreffende den
moord op Onseidy. Daar kwam nog bij, dat
do deuren der Abdy heel zeker voor hem zoti-
de.ii gesloten ifiu.
Zooals de zaken nu stonden, troostte hij
zich met liet denkbeeld, dat hij nog, althans
vpor een tijd, tot hij zeker van zijn zaak was,
zijn bezoeken aan de Abdij kon voortzetten,
en naar bewijzen uitzien eerder te land dan
ter zee. Indien zijn vermoeden® juist waren,
nan werden d© geheimzinnige goederen, die
omlioog werdon gelicschcn naar den loegang
(ter rots, op den top weer uit dien toegang
genomen en landwaarts getransporteerd op
motorwagentjes. Een gemakkelijker en vreed
zamer oplossing van het mysterie kon aldus
gevonden worden, dan door John Budge
to moeten bevechten in de kreek.
Terwijl hij zich voornam, den anderen dag
langs deze lijnen de nasporingen te begin-
nen, kwam hij nader bii de tuinpoort aan
de voorzijde van het huis. Op een anderen j
tijd zou hij do klink hebben opgelicht en zijn
binnengetreden maar een li oh t pedmiscb
deed hem zich verschuilen achter een lau-
rierboschje bij de heg- Van hieruit zag hij de
gedaante van een man uit het Litis sluipen
en zich bewogen langs de hoek aan zijn lin
kerhand naar de keukendeurs De gedaante
was slechts weinige seconden zichtbaar, maar
toch kón Hector gemakkelijk zien, dat het
niemand anders was dan Air. Smyly Maple-
ton.
Wat mocht dit middernachtelijk uitstapje
van zijn medehuurder beduiden? Was hij
ook betrokken in de onderneming, die John
Budge zoo pijnlijk wilde verbergen? Doch
alles wees op het tegenovergestelde. Lord
Purbeck had van Lady Mad go gesproken als
van zijn „meestvert rouwde collega", en de
manier van doen van het meisje had niet te
miskennen vijandschap tegen Mapleton bewe
zen. Dit zou toch niet hot geval zijn, als
Mapleton met, haar vader en haarzelf in het
geheim betrokken was.
Toen viel hem een ander mogelijkheid in:
was Mapleton een spion, wellicht een detec
tive van het gouvernement, aangewezen oiii
liet geheimzinnige gedoe bij Devil's Gap bloot
to leggen? Dezo veronderstelling v-orvuldc
Hechter eenigszins met een antipathie voor
den fossielenjager, dio liet vermoeden, dat liij
eeu bondgenoot van Lord Purbeok on zijn
trawanten kon zijn, niet had vermogen op te
wekken.
Terwijl hij dc poort opende en het pad op
wandelde in de duisternis van het zwijgende
huis- kw»m ziju gevoel voor humor hoven, en
'tscheelde niet veel, of hij had luid op gela
chen. Waarom kon hij Mr. 8niy]y Mapleton
met zulk een harnekkige verbittering haten,
I indien deze van plan was liet misdadige ge-
heim der oude marmergroeve te ontsluieren
en openbaar te maken? Was hij zelf, Hector
Yeldham, niet heel dien emoticvollen avond
bezig geweest met precies hetzelfde te doen?
I Eenst toen hij de trap was opgegaan naar
zijn slaapkamer en zich half had uitgekleed,
dacht hij verder over zijn kleine uitbarsting
van zelfbespotting.
I „Dat is alles goed en wel," zei hii bij zich
zelf „Ik mag dan eeu beetje inquisitoriscli
geweest zijn, en ook vast van plan ziju, achter
het geheim te komen, daaruit volgt nog
niet, dat ik liet openhaar zal maken."
Vijf minuten later sliep hij den slaap der
rechtvaardigen, on droomde, dat liij Madge
St. Aldhelm van den dood redde op oen ge
vaarlijke klip, terwijl Doggie" en Tante Dru-
'silla het lied van „Een krijgsman koen on
dapper" zongen, een oorverscheurend duet
op don top der rots.
Den volgenden morgen zat Hector reeds
beneden in z'n zonnige kleine zitkamer, bezig
met z'n brieven te lezen, toen Bessie Callo
way hot ontbijt binnen bracht. Hii bemerkte
aanstonds, dat haar oogou rood waren, alsof,
ze geschreid had.
I „Is er iets, dat ik voor jo iu orde kan brett
gen?" zei Hector vriendelijk. „Je woet, dat
,io moeder mij reeds als kleinen jongen go-'
kond heeft, jaren vóór jij geboren waart, Bes
sie. Je kunt mij gerust vertrouwen, indion
ik je van dienst kan zijn."
i „Dat weet ik, m'neer, maar u zoudt hier
meer kwaad dun goed doen. maar ik ben u
tocli dankbaar," antwoordde liet meisje. „Mijn
I.... eeu vriend van mij.... is heel hoos op
me geweest, dat is alles,"
Hector drong niet vorder aan; hij begreep!
wel dat een liefdes-oneeniglieidjo de oorzaak'
van haar tranen was, on daarmede, zoo zei hij
I hij zichzelf, had bij niets uit. te «taan. Hij
had dringender werk aan de hand, mot het'
plan uit te voeren, dat hij den vorigon nacht'
ontworpen had, om n.l. de bewijzen te ver-
krijgen, die hij noodig had, zonder «achter»
docht te verwekkqn.
Toen hij met zijn maaltijd gereed was, stek
hij zijn pijp aan en wandelde de rotslaan op,r
tot waar deze zich vereenigde met den weg,
die voerde naar de omsluiting dor groeve,»
Hier stond liij een poos stil, in tweestrijd ol
hfi zich naar de laatstgenoemde plek zou
begeven, of wel zijn wamleliug langs den'
publiekeu weg zou vervolgen. Ten slotte bo i
sloot hij tot het laatste, bedenkend, dat, in
dien lijj door John Budge gezien werd in de
nabijheid der omsluiting, hij waarschijnlijk
z\jn eigen plan onmogelijk zou maken nl.
