Slobkousen.
Si tv. Sivee/n^/se/v m arrsyorissf27.
Winfe^pantoffels,
STADSNIEUWS.
Letteren en Kunst
Amsterdamscho justitie met dit voor Wijn
oogst bezwarende materiaal in kennis ge
steld. Vrijdag heeft de officier van' justitie
te Amsterdam, zoovel aan den officier te
iWeencn als aan de politie-direstie, por draad
do gevangenneming en uitlevering van Wijn
oogst gevraagd, welke arrestatie Zaterdag
morgen heeft plaats gehad. Uit zijn woning-
naar het politiebureau gebracht, werd hem
aldaar zijn aanhouding medegedeeld.
Bij liet onmiddellijk daarop gevolgde ver
hoor, werd hem de vraag voorgelegd, waar
voor het grootc quantum vergif gediend had.
Steekhoudende gronden kon hij hiervoor niet
aanvoeren, terwijl hij moest toegeven in dc
laatste jaren zich nimmer meer met foto-
grafecren te hebben bezig gehouden, ja zelfs
bekende geen toestel te bezitten. Ten
overvloede verklaarde hij, ook vroeger als
amateur-photogvaaf nooit cyankali to heb
ben gebruikt. Naar dc verblijfplaats van het
vergif gevraagd, antwoordde hij, het te heb
ben weggeworpen.
Wat het in Amsterdam voorgevallene aan
gaat, Wijnoogst ontkende daaraan debet te
zijn; hij herhaalde zijn bewening, het mis
drijf oiimogelijk te hebben kunnen begaan,
daar li ij pas op den avond van den lO-len
November Weencn verliet om zich'naar Leip
zig te begeven, eon bewering, die echter,
ook door getuigen, zonneklaar als onjuist
bewezen is.
Kort vóór zijn vertrek naar Leipzig moet
hij een groot bedrag- aan geld ontvangen
hebben.
Uit Weonen wordt ons geseind
Tot het instellen van een onderzoek in
verband met de aanhouding van H. Wijn
oogst hebben dc Amstcrdamsehe politie-au-
toriteiten den inspecteur van politie Harre-
bomec naar Weenon gezonden. De intus-
sohen door de Wcensche recherche gedane
onderzoekingen hebben evcuwci reeds ver
schillende bezwarende omstandigheden aan
den dag gebracht. Men zou 11.1. ondanks
dc positieve verklaringen van den verdach
te dat hij zich toen de vergiftiging plaats
vond, in Leipzig ophield, mot zekerheid heb
ben kunnen vaststellen dat; deze toen gedu
rende korten tijd in Amsterdam vertoefde.
Een den lOden November aan zijn broer
gericht telegram mot de afstempeling Leip
zig zou slechts ten doel hebben gehad oen
kunstmatig- alibi te scheppen.
Een ilinke elevator. Men schrijft uit
Middelburg aan de Msb.: Al is de liaven-
beweging in onze stad van goene grootc
betcekcnis, toch heeft Middelburg thans op
het gebied van schepenlossen een hulpmid
del gekregen, dat tot nu toe in geheel Ne
derland niet in gebruik is en geheel onver
anderd zelfs in geheel Europa niet. Wij be
doelen een eicel rischen elevalor welke niet
de waren uit do schepen met bakken, of
scheppen naar boven brengt, doe.li die er.
op berekend is zware zakken en balen aan
wal te brengen. De elevator, welke kauwor
den verplaatst, bestaat voornamelijk uit twee
doelen, welke ieder voorzien ziju van twee
kettingen zonder einde, terwijl deze kettin
gen worden verbonden door staven, die dus
als het ware een beweegbare trap vormen.
I)e balen wij zagen baaltjes kunstmest
van 100 K.if. naar boven brengen wor
den in liet ruim tegen den trap aangezet en
ongeveer 18 seconden liggen zij aan den
wal in den wagen, dia onder den elevator
is geplaatst.
De hier geplaatste wordt door edoolrisehc
kracht gedreven, doch ook een benzinemo
tor is gemakkelijk in de machine te plaat
sen. De bediening van dozen elevator is
hoogst eenvoudig, wij zagen een gewonen
pakhuisknecht daarmede bezig.
De elevator is voor do Naauil. Venn.
Zeeuwsche Voeder- en Kunstmosthandol,
voorheen S. en "M. Uoogerd, vervaar
digd door Brown Portable Elevator Compa
ny, te Chicago.
I)at zal je overkomen! Een met do
Harwichboot gisteren te Hoek van Hollafkl
aangekomen reiziger vermiste bij zijn aan-'
komst te Utrecht zijn portefeuille met.
f (15.000. Hij koerde dadelijk naar Hoek van
6Holland terug, waar het geld aan boord
was teruggevonden. De vinder kreeg een
ruime belooning.
Prins, diplomaat of.... oplichter? Een
VTeeind heerschap werd Maandag door een
politieagent binnegebraeht in het bureau Stad
houderskade, te Amsterdam, meldt bet Hbld.
'fcWas een Fransch sprekend jonginensch, ge-;
kleede jas, wit vest, roset in het knoopsgat,
die er met-dat-al toc-h wat verloopen uitzag.
Een vrouw had hem in de Ferdinand Bolstraat
wan den agent aangewezen, omdat do man
haar nog geld schuldig was. Ondervraagd ver
klaarde het jongmensoh met Franse-hen zwier
te hoeten Kdmond Antoino Martin Padorani,
ariiste-polntro, geboren te Marseille in 1888.
Papieren, had hij bij zich in verbijsterende
vcr-clieidenheid. Daar waren er ten name
dien naam schijnt hij verleden jaar te hebben
gelogeerd in het Victoriahotel alhier. Hij ver
dween er roet stille tram, zonder to beta
len..... Dan was er een stuk ten name Ohai-
vigny, onder dien naam schijnt hij het Pran-
sc'ne consulaat alhier te hebben opgelicht.
„Agent diplomatique" in Den Haag, was hij
volgens weer een ander papier.
En dan bleek nog, dat hij gedessorteord
moest zijn uit het Fransche leger en dal|
men in een plaats in Hongarije met een onuit-
sprebclijken naam hem een paar maanden had
vastgehouden wegensspionnage.
Boe hij aan ai die papieren kwam?
Gevonden, op straat, beweerde do prins-
di plomaat-artis te.
Zijn zwak voor mooie, namen schijnt te
zijn geëvenaard door zijn zucht naai- „lin
tjes".
Verschillende rosetton van ridderorden moet
hij hier gekocht hebben; in een dei- winkels
moet hij zelfs geld tekort zijn gekomen om
het begeerde roeetje te betalen. Arme adel.
Als vreemdeling zonder middel van bestaan
werd hij naar liet hoofd bureau overgebracht.
En Hij zou over dc grens worden gezet, daal
de politie geen trmen aanwezig achtte hem
vast to houden.
„Prince <ie Bourbon", die gelogeerd had in
hotels te Bern. Weer een ander stuk vermeld
de den naam Edmond de Vitlcurbane. Onder
Een eerlijk manneke. Bet gebeurde ver-
1 leden jaar St.-Nicnlau's, dat een boodscliaploo-
1 per een net, oud manneke, al vijftig jaren in
«ie zelfde betrekking, bij een dame een pakje
chocolade ter waarde vau 2 moest bezorgen.
Hij had nog nooit con cent te weinig thuis
gebracht, was geacht om zijn stipte eerlijk
heid.
En nu bij zijn thuiskomst, ontbraken tot zijn
ontsteltenis.... 2. Misschien had mevrouw
dc chocolade niet behaald?.... En hét, man
neke haastte zich terug naar de dame, die zich.
ook niet wist tc herinneren, of zij betaald had,
doch in ieder geval hem dc schade nieit wild©
loten lijden. Daarom stuurde zij hem met twee
gulden heen.
Toen was hij ten minste voor zijn baas ge
holpen
Maar was hij nu wel eerlijk geweest Die ge
dachte plaagde hem een heel jaar lang, liett
hem maar geen rust tot dat een gewichtige dhg
de 9c December aanbrak. Want hij be
hoorde tot do ouden van dagen, die do twee
gulden rente mochten gaan halen, En toen
haastte hij zich naar do dame om restitutie,
te doen, om zijn oude schuld wrant zoolang
hij zich niet gerust gevoelde, meende hij schul
dig te zijn te gaan voldoen.
MANNEN ADEL.
Zooeven gewerd mij do 2o aflevering van
den Vierden jaargang van „Manncnadel", en
hef! was waarlijk met een gevoel van vreug
de, dat ik nog' voor het openslaan voelde, hoe
langzaam, maar zeker liet maandschrift in
omvang gaat toenemen: niet minder dan 48
bladzijden worden thans in eeno aflevering
geboden I Maar toon ik vluchtig den inhoud
doorliep en van zelf daarna door verschillende
artikels tot ernstig lezen werd gebracht, voel
de ik die vreugde, merkbaar stijgen. Want,
niet alleen in omvang, ook in actualiteit bij
de keuze der stoffen, in degelijkheid en we
tenschappelijkheid overtreft deze aflevering
haar voorgangsters.
Het zou mij verwonderen als niet idle ern
stige lezers van Manncnadel overkomt, wat
mij zelf gebeurde, dat zc in een adem de 48
bladzijden rnet steeds klimmende belangstel
ling doorlezen 0111 daarna onwillekeurig to
zeggen: „Geleid door zulk een tijdschrift moet
do actie van Voor Eer en Deugd in Nederland
snellen voortgang maken, moeten noodzake
lijk velen zich opgewekt gevoelen ook in het
openhaar aan den strijd voor de vcrzedelij
king van ons volk deel te gaan nemen.
Wie immers gevoelt niet liet hooge nut,
den diepen ernst uit ondervinding geput, neer
gelegd in den open brief van Dr. Geolen en
Pröf. Timmermans? Wie bewondert niet het
zukel ijke, eenvoudige, maar daardoor zoo waro
aartikel over de moderne, onzedige dansen
van de hand van Pater Stofcs? Wie voelt
zich niet met nieuwen moed bezield wan
neer hij de verslagen ziet van do pasbegon-
nen werkzaamheid op het gebied van de be
strijding van do openbare zedeloosheid te
Breda, Den Bosch en andere plaatsen? Het
zoude nutteloos zijn nogmaals het booge prak
tische nut te roemen van do artikelen over
de wijze van werken, zoowel voor het bestuur
als voor de leden dei- afdeelingen.
Het zal een troost voor do ijverige redactie
zijn, wanneer ze voortdurend meer vruchten
van haar werkzaamheid, van haai' moeite-
vollen, dikwijls onverkwikkelijben arbeid mag
zien. Maar daarom ware het ook to wenschen
dat do Boomsche mannen in Nederland meer
nog hunne belangstelling in dit werk gin
gen toonen en die belangstelling openbaarden
door het nemen van een abonnement op dit
tijdschrift: het voortdurend lezen zal ze wel
dra! tot ijverige, vurige propagandisten maken.
H. v. E. R. K. Pz.
Rcmbandt's tempermes?
De „N. R. Crt." bevat deze mededteemng
Wjj ontvangen het volgend bericht, dat wij
onder voorbehoud opnemen.
Hedenochtend is in publieke veiling te Am-
sterdam verkocht bet ivoren tempermes, een
paletetok van Rembrandt, met bjjbeheorend
document, ondertedkend door verschillende 17-
en 18-eeuwsche schilders, waaronder .T. Ruys-
dae>l, Gonst. Netscher en J. van Gooi, Bet do
cument bevat het volgende verzoek van Ruya-
dacl
„Op Puhlicq Vandu rn Amserdam Anno 16(19
is door meyn gekogd een kast vól airoogche
Verwstofven en Veyn gevreeven gr. Wit en
Oker in pot en bktassen en die bij 't solve oock
dit yvoor tempermes <fe Schildpad gtokeic
ckoomende uyt t rest.and inboedel van Rem
brandt van Ryn Hai-mz. Dit waerd bij den
Requamen Konsd schilder yder dag in 't ge-
bruick en sol tot Seyn Respect door meyn. be-
waerd bleyven en de besidter dees versoocken-
de alzoo te onder sehreyve».
HasTlem den 14 May Ao. 1670^
J. RUYSDAEL.
Naar wij vernemen zou het document met
bijbeboorende voorwerpen vcor een Engolsche
verzameling zijn aangekocht.
De stukken hebben 75 opgebracht.
DA VINCI'S „AVONDMAAL" BIJ KUNST
LICHT.
Ieder vreemdeling, die de hoofdstad van
Lombard ij c bezoekt, wordt onweerstaanbaar
heengetrokken naar de wondere fresco-schil
dering, van Leonardo da Vinci in het refec
torium dm- monniken van het klooster Del-
lo Grazie.
Zooals men weet Is het aan den geduldi-
gen en kundigen arbeid van den beroem
den professor Oavenaghi gelukt, den drei
genden ondergang van het kunstwerk te
gen te houden, door de verf-schilfertjes vol
gons eeno door hem uitgevonden methodo
tegen afblatton te behoeden.
Sinds dit in de reisgidsen ver méld werd,
is liet aantal bezoekers aanmerkelijk ge
stegen zoodat do staat, die 1 lire entree
beft, er jaarlijks 50.000 lire beurt.
Toch was nog menig bezoeker teleurge
steld, als hij het ongeluk had juist op een
van die nevelachtige dagen, welke in het
Milaanschc klimaat gedurende do winter
maanden dikwijls voorkomen, de zaal te be
zoeken. Hij kon dan onmogelijk de schil-,
dering in haar volkomen schoonheid genie
ten.
Daaraan is nu, zooals de „K. Z." weet te
berichten, voor goed een einde gemaakt door
eeue kunstmatige belichting, welke de laud-
seli apschi ld er Pietro Chiésa heeft uitgevon
den.
Door het op Vernuftige wijze plaatsen van
gekleurde schermen en het aanbrengen van
elcctrische lampen bij het venster, waaruit
de zaal haar licht ontvangt, komen alle de
tails der schildering volkomen tot hun recht,
terwijl het natuurlijke licht in het geheel
niet gemist wordt. Msb.
POVINCIALE STATEN VAN NOORD
HOLLAND.
(Vervolg der zitting van gisteren).
Na de pauze was aan de orde het voorstel
van den heer Dr. D. van Embdeu, tot wijzi
ging van de huishoudelijke reglementen der
krankzinnigengestichten Meerenberg en
Duinenbosck.
Do heer van Tienen wenselit te spreken
als Statenlid en niet als voorzitter van de
Commissie van Toezicht op 'het gesticht
Meerenberg, desniettemin gebruik makende
van de ondervinding in die-functie opgedaan.
Do redeneering dat. beide gestichten pro
vinciale krankzinnigengestichten en dus beide
dezelfde bestuursorganisatie moeten hebben,
zoh opgaan als bet werk aan beide gestichten
verbonden, hetzelfde was. Dat is niet zoo.
De commissie van Dninenbosch kan het
werk gemakkelijk afdoen met éénmaal in de
veertien dagen te vergaderen, die van Meer-
en-berg vergadert elko week een vollen dag.
Spr. acht de Tegenwoordige bestuursorgé-
nisatio van Meerenberg een zeer gelukkige,
en zet dat uitvoerig uiteen. Wel zij'' er scha
duwzijden aan het stelsel, o.a. het langzaam
afwerken, maar spr. vraagt of die schaduw
zijden van zooveel belang eiju om een odium
te werpen op dit bestuurscollege. Dit lichaam
I dat, zooals betoogd is, „in een museum van
1 antiquiteiten thuis behoort", is liet mogen
gelukken, dat Meerenberg een eereplaats in
haar genre inneemt niet alleen onder de ge
stichten van Nederland, maar ook van Eu
ropa. Het staat geheel op de hoogte van on
zen tijd. Spr. heeft geen bezwaar dat een lid
van Gedep. voorzitter van het college is, maar
spr. heeft bezwaar tegen den noodeloozen
band, die de SI aten sneb oplegt dooi- te be
palen. dat leden, lid van de Staten moeten
zijn. Ongemerkt gaat, de voorkeur toch daar
heen. Het zal moeilijk zijn om onder de leden
immer bekwame personen te vinden, die zich
aan de taak willen geven met liefde en voor
het geheele leven eu die daarvoor den tijd
hebben.
Do heer van Embdon waardeert de
wijze, waarop zijn voorstel door Ged. Staten
is behandeld. Volgens spr. belmoren de Staten
meer zeggingschap in bet bestuur van hot
gesticht te hebben. Verder acht Mi het wen-
■scliclijk te bepalen^ dat iniinstens twee
leden lid der Staten zijn, waardoor voorko-
men wordt, dat geweigerd wordt een geschikt
persoon, ómdat ij lid dei- Staten is.
De heer d e .Tong S c li o u w e n b u rfc
meent, dat do veiligheidsklep aan één zijde
is. Hot is gewenscht deze ook aan te bren
gen van de andere zijde. Op hot «ogenblik is
ons collego wellicht gelukkig samengesteld.
Maar de stembus is grillig en het kan ge-
beuven dat er een samenstelling komt met
niet zoo geschikte personen of wellicht ge
schikte maar met weinig vrijen tijd. Spr. is
er tegen de Staten aan banden te leggen.
De heer Thomassen, rapporteur, verde
digde de voorstellen der commissie.
De heer Fabius hoeft geen bezwaar om
verandering in bet bestuur van Meerenberg
aan te brengen, als bewezen wordt dat er aan
het tegenwoordige stelsel gebreken kleven,
welko gebreken worden opgeheven door een
nieuwe bestuursorganisatie.
De beer KI eerekoper handhaaft zijn
uitdrukking dat bet huidige colege in een
museum van oudheden thuis behoort. Het
oude stelsel van benoeming wordt thans al
gemeen verlaten. Bovendien heeft men ook
te zorgen behalve voor de belangen der pa
tiënten, voor die der verplegers.
De heer Quarles van TT f f 0 r d e.a. stel
len een amendement voor om een commissie
te benoemen, bestaande uit minstens vijf le
den en hoogstens negen leden met één lid
van Ged. Staten als voorzitter en de overige
al of niet leden der Prov. Staten.
De heer Qn a r 1 e s van U f f o r d verde
digde dit amendement.
De heer Ketelaar bracht onder applaus
der vergadering hulde aan de commissies der
beide gestichten voor hun werk in hét belang
der gestichten. Maar spr. meent dat bet stel
sel verouderd is en toont aan dat immer de
wen,se,h is geweest om een zoo vast mogelij
ken band te loggen tussehen do commissies
en Gedep. Staten en Prov. Staten. Deze be
doeling beeft ook bij dezo regeling voorge
zeten.
Er zal gebruik gemankt worden van over
gangsbepalingen om daardoor -persoonlijke
gevoeligheden te sparen. De vrees dat er geen
personen voor geschikt gevonden worden^
deelt spr. niet,.
Tegen het amendement van den heer Quar
les van Ufford lieeft spr. het bezwaar, dat
immer weer een afzonderlijk debat zou ge
voerd moeten worden over het aantal perso
nen dat in de colleges zal zitting hebben.
De beer de Jong Schouwenburg ver
dedigde het amendement; van den heer Quar
les van Ufford.
Het voorstel van den heer Quarles van
IJfford werd verworpen met 39 tegen 30
stemmen.
Hierna nemen God. Staten de bedoeling
van het voorstel der commissie over, en
wordt het voorstel van de Gedep. aangeno
men. De gestichten worden dan bestuurd door
een commissie van vijf leden, met periodieke
aftreding, met één lid van Ged. Staten als
voorzitter; door de Staten worden de vier
overige leden benoemd, waarvan tenminste
twee uit bun midden.
Het voorstel der commissie om de direc
teuren der gestichten te doen benoemen door
Provinciale Staten op voordracht van Gede
puteerde Staten, werd verworpen met 46 te
gen 20 stemmen, waarna het voorstel van
Ged. Staten wordt aangenomen om de direc
teuren te doen benoemen door Ged. Staten.
Goedgekeurd werd dat de bezoldiging der
hoofdambtenaren worrlt geregeld door de
Staten. Ook werd goedgekeurd dat het ver
der personeel wordt benoemd door de com
missies, die ook de tractementen, ondergoed-
keuring van Ged. Staten regelen. Ged. Sta
ten namen hierbij de lezing van de commis
sie over, welke als volgt luidt: het verder
personeel wordt benoemd door de commis
sies, die ook do arbeidsvoorwaarden, inbe
grepen de Iractementcn, onder goedkeuring
van God. Staten, regelen, met inachtneming
van de bepalingen van een door de Stater
te dezer zake vast te stellen algemeen regle
ment.
Prof. van Embden pleitte voor <k
instelling van een -scheidsgerecht.
De heer Ketelaar verdedigde dc hou
ding der meerderheid van Ged. Staten. Deze
voelt voel voor een scheidsgerechtde .min
derheid van Ged. Stalen voelt er nie.ts voor
j Gestemd wordt over het voorstel der eoui
missie om een scheidsgerecht in te stellen
Het werd aangenomen met 52 tegen 11 si.
I Na eenige discussie werd het voorstel om
aan de vereeuiging Centraal Israëlietisch
Krankzinnigengesticht in Nederland voor de
uitbreiding van baar gesticht te Apeldoorn
aangenomen en werd daarvoor 500,080 voor
schot verleend onder bepaling, dat zij 140
bedden voor patiënten uit de proviaaie be
schikbaar moet stellen.
Bij het voorstel tot het aangaan van een
overeenkomst inzake de verpleging van
krankzinnigen met „Het Geneeskundig ge
sticht voor krankzinnigen te Utrecht", vraagt
1 de lieer W i b a u t welke bezwaren er zijn
I tégen een controleerend bezoek in de gestich
ten. Moet de psychiater gehoord,worden, dan
vervalt de kracht van alle controle. Hij vindt
dio voorkennis niet noodig.
De heer Boreel v. Ho ge land en ont-
Iraadt deze bepaling namens het college vun
i Gedeputeerden.
Na uitvoerige discussie drong de heer W i-
bant niet langer aan op vastlegging in hét
contract van zijn verzoek.
Hierna werd de agenda afgehandeld t<><
aan het voorstel van de hoeren Gerhard e.s.
om het openingsgebed voor de Statenzitlinj
af te schaffen.
De heer Gerhard meende niet voel be
hoeven te zeggen om zijn voorstel te verde
digen en zeide to zullen afwachten of wel
licht bezwaren tegen zijn voorstel zou worden
aangevoerd.
Prof. Fabiue ontleedde dc memorie van
toelichting des heeren Gerhard om het gebed
af te schaffen. Het-schijnt dat een kleine min
derheid listiglijk wil tot stand brengen wat
zij als meerderheid al dadelijk zon doen. Men
moet onderscheid maken tussehen handelin
gen, die een college doet als zoodanig er
tussehen die, welke de leden individueel doen.
Met een woord van hulde zullen ook uiu
altijd nlle leden instemmon. In een gezin,
waar do vader voorgaal, kunnen ook U-den
zijn dio niet met dat gebed instemmen.
Spr. verwondert zich erover dat nu ooi'
voorstel komt tot afschaffing, waar een dra
gelijk voorstel in 1902 met 54 tegen 17 stem
men werd verworpen en liet college niet veel
verandering heeft; ondergaan. De eerbied, die
de lieer Gerhard betuigt voor liet gebed var
anderen, moest hem doeu besluiten mn zulk
een voorstel niet tc doen.
Dc heer P. Beym er onderschrijft hel priti
cipieel betoog van den heer Fabius, on voi
der wjjst spr. er op, dat bet niet gaat om
invoering van iets nieuws, maar behoud vai
iéts dat bestaat. Toen er sprake was om in
den Amsterdamscben Raad het gebod af t<
schaffen, verscheen ook in liet Algemeen
Handelsblad van 28 October een artikel
waarin de schrijver onderscheid wensclile k
zien gemaakt tnsschen een bestaanden en eei
nieuwen toestand, en adviseerde tot behoud.
De beer Matt hijsen onderschrijft, het
geschrevene door den heer Gerhard en wij. f
er op dat in de Tweede Kamer, toen daaf
een Rcchtsche meerderheid was, ook geen
pogingen werden gedaan het gebed in te voe
ren. Men is bang om met een bestaande go
woonte te breken dat is 't eenige. Het is een
teeken van achteruitgang van het geloof, zon
men kunnen neggen.
De heer Gerhard verdedigde zijn v.oor-
stel en vroeg o.a. van de verdraagzaamheid
der voorstanders om niet te vorderen, dal
menschen, die het niet eens zijn, gedwongen
worden een houding aan ie nemen, wnarvooi
zij niet het minste voelen. Ook deze spr. weo«
er op dat in de Tweede Kamer geen pogin».
gedaan is om het gebed in te voeren.
De heer F a b in s gaat do formule na
waarmede de Staten geopend wordt en acht
de opnemiing in die bewoordingen heel na
tuurlijk.
Het voorstel-G e r h a r d om het gebed ai
te schaffen, wordt v er w or p en met 41 Ie
gen 20 stemmen.
Na afhandeling der- overige punten dei
agenda, welk tot geen discussie aanleiding
gaven, werd aan Ged. Staten machtiging ver
leend tot het aangaan-van een leerimg om te
voorzien in de behoefte aan kasgeld op dez
dienst 1914, en werd wegens het vergevor
derde nur dc -vergadering verdaagd to\
Woensdagmorgen. Tn deze zitting zal enkc'
het punt aan de orde komen tot verdediging
der hooge gronden te Muiderberg.
met de toekomst voor zich te laten zorgen, i
„Het schijnt mij toe dat ik u altijd al ge—j
keud heb, mijnheer Yeldham, zeide het meisje
terwijl ze wandelden over den zachten bo- j
deni. „Ik denk, dat dit komt omdat u zooveel
op mijn lieven Helen gelijkt, en ook misschien
omdat 11 mjj het eerst is verschenen als een
echt. ridder, die een in ongelegenheid verkee-
reude vrouw ter hulp sne.lt."
„Ik zou kunnen wenschen, dat die ongele-
genh-eid een grootere was geweest." antwoord
de Hector zonder zijn woorden zorgvuldig te
kiezen: liet «ogenblik daarna, toen het te laat
was, hod hij al spijt over zijn voortvarend
heid. Er was geen bijgedachte in zijn geest
geweest, toen hij sprak. Om een verborgen
gedachte te willen lanceeren, was aller
minst zijn bedoeling geweest, en toch wierp
gezellin op hem een vluggen blik die
huik gal' ofwel van verontwaardiging ofwel
vau achterdocht. Hij .was hier niet zeker
yau', "'aar de woorden, die er volgden op
en «lik, eu de loon waarop ze wer-den uitge-
«jm o ren, riepen alle twijfel en vrees weer in
1 (r', kü> als knellend gewaad ge
il ui ei. Ie het laatste halfuur van zich had af-
ge worp ij.
„\v naioiïi1 j oeg zij, en haar stem klonk
koud eu helder als de klank van staal. Js
n hierheen gekomen, als een Brui Qniehotte
om windmolens te bevechten? Uit welke
grootere ongelegenheid dau het gevaar van
mijn lief „Doggie" to verliezen kondt u mij
met eenige mogelijkheid gered hebben?"
1 Zon.J. j- 11 ilatei trachtte Hector ziin voortva
rendheid goed te malven, door er eens mee
te laciien. „O, ik had geen bijzondere ongele
genheid op liet oog," antwoordde hij. „Het
was een lieel gewone beleefdheidsformule.
Het zou natuurlijk ongerijmd zijn, te meeneii
Lady Madge, dat u mijn nederige hulp ooit
zoudt kunnen behoeven in eene werkelijk ern
stige moeilijkheid! Ik veronderstel, dut u in
een moeilijk geval u zelf wel zoudt weten te
redden."
„Daar li ebt u gelijk in," was het antwoord,
waarin een glimp doorschemerde van wan
trouwen, dat meer behendig achter de waar
heid wildo komen, dan openlijk uitdagend
optreden. En toen Heoior er niet verder op
inging, liet de sehoone meesteresse der Abdij
baar plotselinge kwade luim varen, en" kreeg
weer e enigszins haar vorige vriendelijkheid
terug.
Doch er was een wanklinkende enaar aan
geraakt, en of het nu was, dat Hector niet
langer geheel op zijn gemak was, ofwel dat
Lady Madge zijn herroeping in haar hart niet
had aanvaard, de zoo gunstig begonnen
vertrouwelijkheid vorderde niet verder. Als
een hoffelijke gastvrouw vervulde zij haar
belofte, hem de oude tuinen te laten zien,
maar hun gesprek gedurende het overige ge
deelte der wandeling ging niet verder dan
over 'bloesems en bladeren, doch over zichzelf
en over elkaar spraken zü niet meer. Ze nam
afschei-d van hem zoodra zjj de inrij laan be
reikt hadden, in plaats van hem tot de mo
numentale poort te begeleiden. Zonder twij
fel was er een wolkje aan den hemel eeko-
men, nog onbeteekenend, maar toch niet te
j verachten door een jongeman, die zich zoo
even nog overgelukkig gevoelde.
„Een leelijko tegenvaller, en alleen mijn
eigen domme dwaasheid is er de schuld van,
zei Hector bij zichzelf, terwijl hij door do laan
ging. „Maar zij ie er in betrokken, oogen-
schijnlük althans, te samen met haar vader.
Ik ben benieuwd, of die grijze zangeres er
ook in betrokken ie. Ze zou in elk geval een
eigenaardig figuur maken ale twintigste
eeuwsche smokkelaarster".
En zie, uit de bosehjes, die er stonden aan
weerszijden van de laan, verscheen plotseling
niemand minder dan tante Drusilla zelf, met
geplooid voorhoofd en vermoeid uiterlijk.
Haar met diepe stem uitgesproken groet
klonk bijna als een donderslag in Hector's
ooren.
„Hoe gaat heit met u, Mr. Yeldbanl?" be
gon zij. „Laat mij u aanstonds zeggen, dat
dit geen toevallige ontmoeting ie. Ik wist
dat u een bezoek bracht aan de Abdij, eni
ik wenschte een enkel woord met u alleen
te spreken. Zoo stond ik op u te wachten.
Het is geheel in overeenstemming met wat
hier gewoonlijk gebeurt. Er is hier altijd
iemand wachtende op iemand anders".
Zonder acht te slaan op Hector's conven
tioneel antwoord, verzocht de oude dame hem
met ©en handgebaar, zijn weg te vervolgen,
en begon met f linken stap naast hem voort
te loopen.
„Ik houd heel veel van mijn nicht", aldus
ging zij tot Hector'® groqte bevreemding
voort, „Madge is het eenige kind van mijn
overleden zuster en haar vader is ofwel
krankzinnig ofwel misdadig. Waarschijnlijk
beide. Ik moet een beroep op u doen, Mr,
Yeldham. Wij worden omgeven door spion
nen. Ik klaag daar niet over, want er gebeu
ren hier dingen, die moeten bespied worden,
en indien 'tniet was ter wille van Madge,
dan zou ik Lord Purbeck zijn gang laten
gaan en hem de kans laten loopen betrapt te
worden. Nu kunt gij niet ontkennen, dat gij
een spion zijt in dienst van uw blad. Ik mag
een domme oude vrouw zijn, maar ik ben
Blim genoeg, om dat te zien. Toch geloof ik,
dat gij verschillend zijt van den spion, dien
gij zijt komen vervangen, want gij maakt den
indnik het karakter vtm een gentleman te
hebben. Daarom vraag ik u, te gelooven, dat
het kind heelemaal niet in betrekking staat
tot den moord op .dien armen man, wiens
lijk gij gevonden hebt op do kust. Ik zou den
schuldige niet willen beschermen, maar ik
bid u, betrek er Madge niet in".
Hector vertraagde zijn stap, en wandelde
een poosje in stilte voort. Hij had tijd noo
dig, om deze onverwachte ontwikkeling der
zaak te overwegen, vóór hij aan den grooten
weg was gekomen. Hij zag aanstonds in, dat,
ofschoon Miss Campion wellicht niet goed
op de hoogte van de feiten was, zü toch ook
niét aan waanzin leed. Hij riep al zijn ver
nuft te hulp.
„Ik begrqp u niet," zei hü ten slotte. „Op
de eerste plaats hen ik niet hiei'heen geko
men als een spion, maar alleen omdat Mr.
Calloway een oude familiedienetbode was.
die het mü waarschijnlijk gedurende rnyne
vacantie gezellig zou weten te maken. En
daar dit zoo is, ben ik ook zeker niet geko
men, om een anderen spion te vervangen.
Mag ik vragen, wien u bedoelt. Miss Cam
pion?"
„Wel, wien anders dan dien Mapleton, die
onder hetzelfde dak verblijf houdt als u?
Madge en ik spreken niet dikwijls over dezo
zaak. Ik houd daar niet van. Maar ik weet,
dat zy Mapleton als een soort detective be
schouwt en dat zü haar vader tegen hem
heeft gewaarschuwd. Lord Purbeck acht het
goed, in dit opzicht met haar in meening
te verschillen en houdt vol, dat de kerel van
niets weet. De opzichter Budge heeft hem,
geloof ik, een strik gespannen, en hü be
dankte ervoor, om daar in te loopen, maar
voor mij bewüst dat alleen zijn slimheid."
Hector gevoelde, dat hü reden had tot ont-
etemdheid. „Ik kan enkel op mijn woord van
eer de verzekering herhalen, die ik u reeds
gegeven heb, dat ik nooit of te nimmer Mr.
Smyly Mapleton tot vóór kortelings ontmoet
heb, en dat ik een oprechten afkeer-van hem.
heb," antwoordde hij met eenige warmt© en
voegde erbü: „Wat zün bezigheid aangaat,
ik weet er hoegenaamd niets van. Wellicht
is hii een detective, dat is al wat ik kan zog
gen."
(Wordt vervolgd.)
