2}.Ur.S~hYeenuilsen. HBarfeJjorjssr 'feie/.ma Si®l)k@useRs ffinterpanfoffels. STADSNIEUWS. Letteren en Kunst gevoeligheden te sparen. De vrees dat er geen personen voor geschikt gevonden wordenv deelt spr. niet.. (Wordt vervolgd.) Amsterdamscho justitie met dit voor Wijn oogst bezwarende materiaal in kennis ge- steld. Vrijdag heeft do officier van justitie te_ Amsterdam, zoowel aan den officier te iWeenen als aan de poJitie-direotie, per draad de gevangenneming en uitlevering van Wijn oogst gevraagd, welke arrestatie Zaterdag morgen heeft plaats gehad. Uit zijn woning naar het politiebureau gebracht, werd hem aldaar zijn aanhouding medegedeeld. Bij het onmiddellijk daarop gevolgde ver hoor, werd hem de vraag voorgelegd, waar voor het groote quantum vergif gediend had. Steekhoudende gronden kon hij hiervoor niet aanvoeren, terwijl hij moest toegeven in de laatste jaren zich nimmer meer met foto grafeeren to hebben bezig gehouden, ja zelfs bekende geen toestel te bezitten. Ten overvloede verklaarde hij, ook vroeger als amateur-photograaf nooit cyamkali te heb ben gebruikt. Naar de verblijfplaats van het vergif gevraagd,„antwoordde hij, het te heb ben weggeworpen. Wat het in Amsterdam voorgevallene aan gaat, Wijnoogst ontkende daaraan debet te zijn; hij herhaalde zijn bewering, het mis drijf onmogelijk te hebben kunnen begaan, daar hij pas op den avond van den iOden November Woenen verliet om zich 'naar Leip zig te begeven, een bewering, die echter, ook door getuigen, zonneklaar als onjuist bewezen is. Kort vóór zijn vertrek naar Leipzig moet hij een groot bedrag aan geld ontvangen hebben. Dit Weenen wordt ons geseind: Tot het instellen van een onderzoek in verband met de aanhouding van H. Wijn oogst hebben de Amsterdamselie politie-au- toriti ir.cn den inspecteur van politie Harrc- bomee naar Weenen gezonden. De intus- schen door de Weensche recherche gedane onderzoekingen hebben evenwel reeds ver schillende bezwarende omstandigheden aan den dag gebracht. Men zou n.l. ondanks de positieve verklaringen van den verdach te dat hij zich toen de vergiftiging plaats vond, in Leipzig ophield, met zekerheid heb ben kunnen vaststellen dat deze toen gedu rende korten tijd in Amsterdam vertoefde. Een den IOden November aan zijn broer gericht telegram met de afstempeling Leip zig zou slechts ten doel hebben gehad een kunstmatig alibi te scheppen. Een flinke elevator. Men schrijft uit Middelburg aan de Msb.Ai is de haven beweging in onze stad van geeue groote bcteekenis, toch liceft Middelburg thans op het gebied van schepen los,sen een hulpmid del gekregen, dat tot nu toe in geheel Ne derland niet in gebruik is en geheel onver anderd zelfs in geheel Europa niet. Wij be doelen een olectrischen elevator welke niet do waren uit de schepen met bakken of scheppen naar boven brengt, doch die er op berekend is zware zakken en balen aan wal te brengen. De elevator, welke kan wor den verplaatst, bestaat voornamelijk uit twoo 'deeien, welke ieder voorzien zijn van twee kettingen zonder einde, terwijl deze kettin gen worden verbonden door staven, die dus als bet ware een beweegbare trap vormen. De balen wij zagen baaltjes kunstmest van 100 K.G. naar boven brengen wor den in het ruim tegen den trap aangezet en ongeveer 13 seconden liggen zij aan den wal in den wagen, die onder den elevator is geplaatst. De hier geplaatste wordt door electrische kracht gedreven, doch ook" ecu benzinemo tor is gemakkelijk in de machine te plaat sen. De bediening van dezen elevator is hoogst eenvoudig, wij zagen een gewonen pakhuisknecht daarmede bezig. De elevator is voor de Naaml. Venn. Zeetiwsche Voeder- en Kunstmesthandel, voorheen S. en M. Boogerd, vervaar digd door Brown Portable Elevator Compa ny, to Chicago. Dat zal je overkomen! Een met de Harwichboot gisteren te Hoek van Holland aangekomen, reiziger vermiste bij zijn aan komst te Utrecht zijn portel'euiiie met f '>5.000. Dij keerde dadelijk naar Hoek van 6Hol!and terug, waar het gekl aan boord was teruggevonden. De vinder kreeg een ruime belooning. Prins, diplomaat rif.... oplichter? Een vreemd heerschap werd Maandag door een politicagent binnegebracht in het bureau Stad houderskade, te Amsterdam, meldt liet Hbld. 't Was een Eransch sprekend jongmensch, ge- klecde jas, wit vest, roeet in hot knoopsgat, die er met-dat-al toch wat verloopen uitzag. Een vrouw had hem in de Ferdinand Bolstraat aan den agent aangewezen, omdat de man haar nog geld schuldig was. Ondervraagd ver klaarde het jongmensch met Franscheu zwier te heel m Edmond Antoino Martin Padorani, art'.- te-peintre, geboren te Marseille in 1888. Papieren bad hij bij zich in verbijsterende verscheidenheid. Daar waren cr ten name dien naam schijnt hij verleden jaar te hebben fvollen, dikwijls onverkwikkelijken arbeid mag 'zijden gelogeerd in het Vietoriahotel alhier. Hij ver- zien. Maar daarom ware het ook t© wenschen 1 iT*i-vn*> rvn 4- i-.fl] 1 f... n n M .1 X i1 j 1 Tfc 1 -r -t dween er met stille trom, zonder te Beta lenDan was er een stuk ten name Cha- vigny, onder dien naam schijnt hij het Fran- scho consulaat alhier te hebben opgelicht. „Agent diplomatique" in Den Haag, was hij volgens weer een ander papier. En dan bleek nog, dat hij gedesserteerd moest zijn uit het Fransche leger en dat men in een plaats in Hongarije met een onuit- sprekelijken naam hem een paar maanden had vastgehouden wegensspionnage. Hoe hij aan al die papieren kwain? Gevonden, op straat, beweerde de prins- diplomaat-artiste. van zóóveel belang zijn om een odium eïes, die ook de arbeidsvoorwaarden, inbe- werpen op dit bestuurscollege. Dit lichaam grepen de tractementen, onder goedkeuring nO" hunne belangstelling in dit werk gin- i CH Z0.?a,s betoof?d is> "in een mnseum van van Ged Staten, regelen, met inachtneming g^Ti toonen en die^elanStellin- ownbLrden an h??lteiHn thm« behoort", is het mogen Ja" de bepalingen van een door de Staten !Lr hetnemen van SnneS plukken, dat Meerenberg een eereplaats in dezer zake vast te stellen algemeen regie- haar genre inneemt met alleen onder de ge-1 ni£^lL stichten van Nederland, maar ook van En-!. r b v a n Embden pleitte voor de ropa. Het, staat geheel op de hoogte van on- i ^stelling van een scheidsgerecht, zon tijd. Spr. beeft geen bezwaar dat een lid beer Ketelaar verdedigde de hou- van Gedep. voorzitter van het college is, maar dluf der meerderheid van Ged. Staten. Deze spr. heeft bezwaar tegen den noodeloozen "Y0£K veel voor een scheidsgerecht; de min band, die de Staten zich oplegt door te be- d«™eid van Ged. Staten voelt cr niets voor palen dat leden, lid van do Staten moeten i Gestemd wordt over bet voorstel der com. zuil. Ongemerkt gaat de voorkeur tóeli daar- luifr;sie om een scheidsgerecht in te stellen heen. Het zal moeilijk zijn om onder de leden werd aangenomen met 52 tegen 11 st dat do Boomsche mannen in Nederland meer door het nemen van een abonnement op dit 7'"eer?P'aatf tijdschrift: het voortdurend lezen zal ze wel- 7' n orjder de dra tot ijverige, vurige propagandisten maken. H. v, E. R. K. Pz. Rembandt's tempermes? Do „N. R. Git." bevat deze mededieeinng Wij ontvangen hot volgend bericht, dat. wij onder voorbehoud opnemen. Hedenochtend is in publieke veiling te Am- Zijn zwak voor mooie namen schijnt ite 8k«rdain verkocht het ivoren tempermes, een immer bekwame personen te vinden, die zich 1 Na f enige discussie werd Tiet'voórétel om zijn geëvenaard door zijn zucht naar lin-l^3 Tau Rembrandit, met bybehoorend aan de_ taak willen geven met liefde en voor do. vereenigmg Centraal Israëlietiech tjes". Verschillende rosetten van ridderorden moet hij hier gekocht hebben; in een der winkels document, onderteek end door verschillende 17- en 18-eeuwsch© schilders, waaronder J. Ruys- dael, Gonst. Netscher en J. van Gooi. Het do- ,Op Publicq Vandu in Am9erdam Anno 1669 is door moet hij zelfs geld tekort zijn gekomen om oument bevat het volgende verzoek mn Ruys- het begeerde rosetje te betalen. Arme adel. daol Als vreemdeling zonder middel van bestaan werd hij naar het hoofdbureau overgebracht. I En hij zou over do grens worden gezet, daar de* politie geen trmen aanwezig achtte hem vast te houden. „Prince de Bourbon", die gelogeerd liad in hotels te Bern. Weer oen ander stuk vermeld de den naam Edmond de Villeurbane. Onder Eon ecrljjk manneke. Het gebeurde ver- i ledon jaar St.-Nïcolaas, dat een boodscliaploo- por een net, oud manneke, al vijftig jaren in de zelfde betrekking, bij een dame een pakje chocolade ter waarde van 2 moest bezorgen. Hij had nog nooit een cent te weinig thuis gebracht, was geacht om zijn stipte eerlijk heid. En 1111 bij zijn thuiskomst, ontbraken tot zijn ontsteltenis.ƒ2. Misschien had mevrouw de chocolade niet betaald?.... En het man neke haastte zich terug naar de dame, drie zich ook niet wist te herinneren, of zij betaald had', het geheele leven en die daarvoor den tijd Krankzinnigengesticht in Nederland -roor do hebben. j uitbreiding van haar gesticht te Apeldoorn De heer van Embden waardeert de nf.'i1 daarv0?r f 7°-0ü9 voor wijze. waarop zijn voorstel door Ged. Staten bedden voor naUënfl be»al;ne> dat zij 140 16 behandeld. Volgens spr. behooren de Staten blikbaar moet s ellen Provisie be- meer zeggingschap m het bestuur van heti w 1 - -TT""*" 1 gesticht te hebben Verder acht bii W wen y 1 voorstcl tot het aangaan va» VerwstofveTypn vïvn schelijk te bepaler* dat mlinstens twee" S®"1-' inzake de verpleging gevi even gi. it en je(jeu jjd der g{a(en zjjn, waardoor voorko- zlMni&en aie. „Het Geneeskundig Oker m pot en bkassen en die by t sdve oock men wordt> dat geweigerd wordt een geschikt vnor tt yvoor tempermes Schilidpad atokcie persoon, ómdat ij lid der Staten is. ckoomende uyt t restand inboeitLel "van Rem- De heer de Jong: Sehouwenburfë brandt van R.yn Ilarmz. Dit waerd bij dienmeent dat de veiligheidsklep aan één zijde Bequamen Konsd schilder ydier dia.g in 't ge-jis- Het is gewenscht deze ook aan te bren- bruick en sal tot Scyn Respect döor meyn be-|'ffen van dc andere zijde. Op het oogenblik is waerd bleyven en de besidter dees versoccken- 0116 0-°ileKG "wellicht gelukkig samengesteld van een van ge sticht voor krankzinnigen te Utrecht", vraagt •e heer Wibaut welke bezwaren er znn ttgcu een controleerend bezoek in de ges tien- ten. Moet de psychiater gehoord worden, dan vervalt de kracht van alle controle. Hij vindt die voorkennis niet noodig. Do heer Boreel v. Hoge 1 anden ont raadt deze bepaling namens het college van Gedeputeerden. Na uitvoerige discussie drong de lieer Wi baut niet langer aan op vastlegging in Lef contract van zijn verzoek. Hierna werd do agenda afgehandeld to< aan liet voorstel van de hoeren Gerhard c.s. om het openingsgebed voor de Statenzittin- af 1e schaffen. Do heer Gerhard meende niet veel be hoeven te zeggen om zijn voorstel te verde. digen en zeide te zullen afwachten of wel licht bezwaren tegen zijn voorstel zou worden aangevoerd. b*,r G ƒ.- F ab ine ontleedde de memorie van toelichting des lieeren Gerhard om het gebed af te schaffen. Het schijnt dat een kleine min. derheid listiglijk wil tot stand brengen wat zij als meerderheid al dadelijk zou doen. Men moet onderscheid maken tusscheu handelin. gen, die een college doet als zoodanig er lussclien die, welke de leden individueel doen. Met een woord van liulde zullen ook nie altijd alle leden instemmen. In een geziiij waar de vader voorgaat, kunnen ook leden zijn die niet met dat gebed instemmen. Spr. verwondert zich erover dat na eer voorstel komt tot afschaffing, waar een der gelijk voorstel in 1902 met 54 tegen 17 stem men werd verworpen en het college niet vee) verandering heeft ondergaan. De eerbied, di« de beer Gerhard betuigt voor het gebed var anderen, moest hem doen besluiten om' zulk een voorstel niet te doen. De lieer P. Re y m e r onderschrijft liet prin cipieel betoog van den heer Fabins, en voi der wijst spr. er op, dat het niet gaat 0111 invoering van iets nieuws, maar behond var iets dat bestaat. Toen er sprake was om in «Ion Ani«toiylaiu.schen Raad hot Ktibod af it schaffen, verscheen ook in het Algemeen Handelsblad van 28 October een artikel waarin de schrijver onderscheid wenschte u zien gemaakt tusschen een bestaanden en cc' nieuwen toestand, en adviseerde tot behoud. De heer Matthiisen onderschrijft, het geschrevene door den heer Gerhard en wijs! er op dat in do Tweede Kamer, toen daar een Kechtsche meerderheid was, ook geen pogingen werden gedaan het gebed in te voo ron. Men is bang om met een bestaande ge woonte te breken dat is 't eenige. Het is een toeken van achteruitgang van het geloof, zou men kunnen zeggen. De heer Gerhard verdedigde zijn voor stel en vroeg o.a. van de verdraagzaamheid dér voorstanders om niet te vorderen, dal menschen, die het niet eens zijn, gedwongen worden een houding aan te nemen, waarvooi zij niet het minste voelen. Ook deze spr. wees er op dat in de Tweede Kamer geen poginj. gedaan is.om het gebed in te voeren. De heer F a b in s gaat de formule na. waarmede de Staten geopend wordt en ach! de opnemiing in die bewoordingen heel na tuurlijk. Het voorstel-G e r h a r d om het gebed al te schaffen, wordt verworpen met 41 te gen 20 stemmen. Na afhandeling der overige punten dei agenda, welk tot geen discussie aanleiding gaven, werd aan Ged. Staten machtiging vo.r. leend tot het aangaan van een leening om te voorzien in de behoefte aan kasgeld "op den dienst 1914, en werd wegens het vergevor derde uur de vergadering verdaagd tol Woensdagmorgen. In deze zitting zal enke1 het punt aan de orde komen tot verdediging der hooge gronden te Muiderberg. de alzoo te onder schreyven. Haarlem den 14 May Ao. 167(\, J. RUYSDAEL. Naar wij vernemen zou het document met bjjbehoorend'e voorwerpen voor een Engelsche verzameling zijn aangekocht. De stukken hebben 75 opgebracht. DA VINOI'S „AVONDMAAL" BIJ KUNST LICHT. jiau> Icdci' vreemdeling, die de hoofdstad, van aod. in irf» gc„. hem de schede niet wildl dl laten lijden. Daarom stuurde zij hem met twee gulden heen. Toen was hij tenminste voor zijn haas ge holpen Maar was hij nu wel eerlijk geweest? Die, ge- dnehto plaagde hem een heel jaar lang, liet hem maar geen rust tot dat een gewichtige d'ag dering, van Leonardo da Vinei in het refec torium der monniken van het klooster Del- Io Grazie. Eooals men weet is het aan den goduldi- gen en kundigen arbeid van den beroem den professor Cavenaghi gelukt, den drei genden ondergang van het kunstwerk te de 8e December aanbrak. Want hij beJ ^te bonden, door de vei'f-schilfertjes vol- tot de oude, dngei,, dóe do t.eo «buKf """'""k gulden rente mochten gaan halen. En toen haastte li ij zich naar de dame om restitutie te doen, om zijn oude schuld want zoolang hij zich niet gerust gevoelde, meende hij schul dig tc zijn tc gaan voldoen. MANNEN ADEL. Zooeven gewerd mij de 2o aflevering van den derden jaargang van „Marmenadel", en het was waarlijk mot een gevoel van vreug de, dat ik nog voor liet openslaan voelde, hoo langzaam, maar zeker het maandschrift in omvang gaat toenemen: niet minder dan 48 bladzijden worden thans in eene aflevering geboden I Maar toon ik vluchtig den inhoud doorliep, en van zelf daarna door verschillende artikels tot ernstig lezen werd gebracht, voel de ik die vreugde merkbaar stijgen. Want, niet alleen in omvang, ook in actualiteit bij do keuze dei- stoffen, in degelijkheid en we tenschappelijkheid overtreft deze aflevering haar voorgangsters. Het zou mij verwonderen rils niet alle ern- stigo lezers van Mannenadel overkomt, wat mij zelf gebeurde, dat ze in een adem do 48 bladzijden met steeds klimmende belangstel ling doorlezen om daarna onwillekeurig te zeggen„Geleid door zulk een tijdschrift moet de actie van Voor Eer en Deugd in Nederland snellen voortgang maken, moeten noodzake lijk velen zich opgewekt gevoelen ook in het openbaar aan den strijd voor de verzedelij- king van ons volk deel to gaan nemen. Wie immers gevoelt niet het hooge nut, den diepen ernst uit ondervinding geput, neer gelegd in den open brief van Dr. Geelen en Prof. Timmermans? Wie bewondert niet het zakelijke, eenvoudige, maar daardoor zoo ware aartikcl over de moderne, onzedige dansen van de hand van Pater Stoks? ,Wie voelt zich niet met nieuwen moed bezield wan neer hij de verslagen ziet van de pasbegon- nen werkzaamheid op het gebied van de be strijding van do openbare zedeloosheid te Breda, Den Bosch on andere plaatsen? Het zoude nutteloos zijn nogmaals het hoog© prak tische nut te roemen van de artikelen over de wijze van werken, zoowel voor het bestuur als voor de leden der afdeelingen. Het zal een troost voor de ijverige redactie Sinds dit in de reisgidsen vermeld werd, is het aantal bezoekers aanmerkelijk ge stegen zoodat de staat, die 1 lire entrée heft, er jaarlijks 50.000 lire beurt. Toch was nog menig bezoeker teleurge steld, als bij het ongeluk had juist op een van die nevelachtige dagen, welke in het Milaansche klimaat gedurende de winter maanden dikwijls voorkomen, de zaal te be zoeken. Hij kon dan onmogelijk de schil dering in haar volkomen Schoonheid genie ten. Daaraan is nu, zooals de „K. Z." weet te berichten, voor goed oen einde gemaakt door eeno kunstmatige belichting, welke de land schapschilder Pietro Ohiesa heeft uitgevon den. Door het op vernuftige wijze plaatsen van gekleurde schermen en het aanbrengen van electrische lampen bij het venster, waaruit de zaal haar licht ontvangt, komen allo de tails der schildering volkomen tot hun recht, terwijl het natuurlijke licht in het geheel niet gemist wordt. Msb. POVINGTALE STATEN VAN NOORD HOLLAND. (Vervolg der zitting van gisteren). Na de pauze was aan de orde het voorstel van den heer Dr. D, van Embden, tot wijzi ging van de huishoudelijke reglementen der krankzinnigengestichten Meerenberg en Duinenfeosch. De heer van Tienen wenscht te spreken als Statenlid en niet als voorzitter van de Commissie van Toezicht op het gesticht Meerenberg, desniettemin gebruik makende van de ondervinding in die functie opgedaan. Do redeneering dat beide gestichten pro vinciale krankzinnigengestichten en dus beide dezelfde bestuursorganisatie moeten hebben, zou opgaan als het werk aan beide gestichten verbonden, hetzelfde was. Dat is niet zoo. De commissie van Duinenbosch kan het werk gemakkelijk afdoen met éénmaal in de veertien dagen te vergaderen, die van Meer- en-berg vergadert elke week een vollen dag. Spr. acht de /tegenwoordige bestuursorga nisatie van Meerenberg een zeer gelukkige, en zet dat uitvoerig uiteen. Wel zijn er seha- zïjn, wanneer ze voortdurend meer vruchten duwzijden aan het stelsel, o.a. het langzaam van haar werkzaamheid, van haar moeite-afwerken, maar spr. vraagt of die schaduw- Maar de stembus is grillig en het kan ge beuren dat er een samenstelling komt met niet zoo geschikte personen of wellicht go- schikte maar met weinig vrijen tijd. Spr. is er tegen de Staten aan banden te leggen. Do heer Thomassen, rapporteur, verde digde de voorstellen der commissie. De lieer E a b i u s heeft geen bezwaar om verandering in het bestuur van Meerenberg aan te brengen, als bewezen wordt dat er aan het tegenwoordige stelsel gebreken kleven, welke gebreken worden opgeheven door een nieuwe bestuursorganisatie. De heer Kleerekoper handhaaft ziin uitdrukking dat het huidige colege in een museum van oudheden thuis behoort. Het oude stelsel van benoeming wordt thans al gemeen verlaten. Bovendien heeft, men ook te zorgen behalve voor de bèlangon der pa tiënten, voor die der verplegers. De heer Q u a r 1 e s van TJ f f o r d e.a. stel len een amendement voor om een commissie tc benoemen, bestaande uit minstens vijf le den en hoogstens negen leden met één lid van Ged. Staten als voorzitter en clc overige al of niet leden der Prov. Staten. De heer Quarlos van IT f ford verde digde dit amendement. De heer Ketelaar bracht onder applaus der vergadering hulde aan de commissies der beido gestichten voor hun werk in het belang der gestichten. Maar spr. meent dat het stel sel verouderd is en toont aan dat immer de wen,sell i6 geweest om een zoo vast mogelij ken hand te leggen tusschen de commissies en Gedep. Staten en Prov. Staten. Deze be doeling heeft ook bij deze regeling voorge zeten. Er zal gebruik gemaakt worden van over- gfrnjysnepalineffvn: oni daardoor poréoonlijke Tegen het amendement van den heer Qnar- les van Ufford heeft spr. het bezwaar, dat immer weer een afzonderlijk debat zou ge voerd moeten worden over het aantal perso nen dat in de colleges zal zitting hebben. Do lieer de Jong S cli o 11 w en h n rg ver dedigde'het amendement van den heer Quar- les van Ufford. Het voorstel van den heer Qnarlee van Ufford werd verworpen met 39 tegen 80 stemmen. Hierna nemen Ged. Staten de bedoeling van het voorstel der commissie over, en wordt het voorstel van de Gedep. aangeno men. De gestichten worden dan bestuurd door een commissie van vijf leden, met periodieke aftreding, met één lid van Ged. Staten als voorzitter; door de Staten worden de vier overige leden benoemd, waarvan tenminste twee uit hun midden. Het voorstel der commissie om de direc teuren der gestichten te doen benoemen door Provinciale Staten op voordracht van Gede puteerde Staten, werd verworpen met 46 te gen 20 stemmen, waarna het voorstel van Ged. Staten wordt aangenomen om de direc teuren te doen benoemen door Ged. Staten. Goedgekeurd werd dat de bezoldiging der hoofdambtenaren wordt geregeld door de Staten. Ook werd goedgekeurd dat het ver der personeel wordt benoemd door de com missies, die*ook de tractementen, onder goed keuring van Ged. Staten regelen. Ged. Sta ten namen hierbij de lezing van de oommis sie over, welke als volgt luidt: het verder personeel wordt benoemd door de cornmis-' md de toekomst voor zich te laten zorgen, j „liet sehiint mij toe dat ik u altijd al ge-I kend heb, mijnheer Yeldham, zeide het meisje terwijl ze wandelden over den zachten bo dem. „IU deuk, dat (lit komt omdat u zooveel op mijn lieven Helen gelijkt, en ook misschien om lat 11 mij liet eerst is verschenen als een echt ridder, die een in ongelegenheid verkee- rende vrouw ter hulp snelt." „Ik zou kunnen wenschen, dat die ongele genheid een grootere was geweest," antwoord de Hector zonder zijn woorden zorgvuldig te kiezen: het oogenblik daarna, toen het te laat was, bad by al spijt over zijn voortvarend heid. Er was geen- bijgedachte in zijn geest geweest, toen hij sprak. Om een verborgen gedachte te willen lanceeren, was aller minst zijn bedoeling geweest, en toch wierp zijn gezellin op hein een vluggen blik die blijk gaf ofwel van verontwaardiging ofwel van achterdocht. Hij was hier niet zeker van, maar de woorden, die er volgden op en l>lik, en de toon waarop ze werden uitge sproken, riepen alle twijfel en vrees weer in hem wakker, Aie hij, als knellend gewaad ge durende liet laatste halfuur van zich had af- geworpy. „Waarom? vroeg zij, en haar stem klonk koud en helder als de klank van staal. „Is n hierheen gekomen, als een Don Quiehotte om windmolens te bevechten? Uit welke 'grootere ongelegenheid dan het gevaar van mijn lief „Doggie" te verliezen kondt u mij juet eenige mogelijkheid gered hebben?" Zonder uitstel trachtte Hector zijn voortva- i rendbeid goed te maken, door er eens mee te lachen. „O, ik had geen bijzondere ongele genheid op liet oog," antwoordde hij. „Het was een heel gewone beleefdheidsformule. Het zou natuurlijk ongerijmd zijn, te meenen Lady Madge, dat u mijn nederige hulp ooit zoudt kunnen behoeven in eene werkelijk ern- stigo moeilijkheid. Ik veronderstel, dat u in een moeilijk geval u zelf wel zoudt weten te redden „Daar hebt u gelijk in," was het antwoord, waarin een glimp doorschemerde van wan trouwen, dat meer behendig achter de waar heid wilde komen, dan openlijk uitdagend optreden. En toen Hector er niet verder op inging, liet de schoone meesteresee der Abdij haar plotselinge kwade luim varen, en kreeg weer eenigszins haar vorige vriendelijkheid terug. Doch er was een wanklinkende snaar aan geraakt, en of het nu was, dat Hector niet langer geheel op zyn gemak was, ofwel dat Lady Madge zijn herroeping in haar hart niet had aanvaard, de zoo gunstig begonnen vertrouwelijkheid vorderde niet verder. Als eon hoffelijke gastvrouw vervulde zij haar belofte, hem de oude tuinen te laten zien, maar hun gesprek gedurende het overige ge deelte der wandeling ging niet verder dan over bloesems en bladeren, doch over zichzelf en over elkaar spraken zij niet meer. Ze nam afscheid van hem zoodra zij de inrij laan be reikt hadden, in plaats van hem tot de mo numentale poort te begeleiden. Zonder twij fel was er een wolkje aan den hemel geko men, nog onbeteekeuend, maar toch niet te verachten door een jongeman, die zich zoo even nog overgelukkig gevoelde. „Een leelijko tegenvaller, en alleen mijn eigen domme dwaasheid is er de schuld van, zei Hector hij zichzelf, terwijl hij door de laan ging. „Maar zij jg er in betrokken, oogen- 8chijnlijk althans, te samen met haar vader. Ik hen benieuwd, of die grijze zangeres er ook in betrokken is. Ze zou in elk geval een eigenaardig figuur maken als twintigste eeuwsche smokkelaarster". En zie, uit de boscbjes, die er stonden aan weerszijden van de laan, verscheen plotseling niemand minder dan tante Drusilla zelf, met geplooid voorhoofd en vermoeid uiterlijk. Haar met diepe stom- uitgesproken groet klonk bijna als een donderslag in Hector's oorem „Hoe gaat bet met u, Mr. Yeldham?" be gon zij. „Laat mij u aanstonds zeggen; dat dit geen toevallige ontmoeting ie. Ik wist dat u een bezoek bracht aan de Abdij, eni ik wenschte een enkel woord met u alleen te spreken. Zoo stond ik op u te wachten. Het is geheel in overeenstemming met wat hier gewoonlijk gebeurt. Er is hier altijd iemand wachtende op iemand anders". Zonder acht te slaan op Hector's conven tioneel antwoord, verzocht de oude dame hem met een handgebaar, zijn weg te vervolgen, en begon met flinken stap naast hem voort te loopen. „Ik houd heel veel van mijn nicht", aldus ging zij tot Hector's groote bevreemding 1 voort. Madge is het eenige kind van mijn 1 overleden zuster en haar vader is ofwel krankzinnig ofwel misdadig. Waarschijnlijk beide. Ik moet eenv beroep op u doen, Mr. Yeldham. Wij worden omgeven^door spion nen. Ik klaag daar niet over, want er gebeu ren hier dingen, die moeten bespied worden, en indien 'tniet was ter wille van Madge, dan zou ik Lord Purbeck zijn gang laten gaan en hem de kans'laten loopen betrapt te worden. Nu kunt gij niet ontkennen, dat gij een spion zijt in dienst van nw blad. Ik xhag een domme oude vrouw zijn, maar ik ben ,slim genoeg, om dat te zien. Toch geloof ik, I dat gij verschillend zijt van den spion, dien I gy zijt komen vervangen, want gij maakt, den indruk het karakter van een gentleman te hebben. Daarom vraag ik u, te gelooven, dat het kind heelemaal niet in betrekking staat tot den moord op dien armen man, wiens lijk gij gevonden hebt op de kust. Ik zou den schuldige niet willen beschermen, maar ik bid n, betrek er Madge niet in". Hector vertraagde zijn stap, en wandelde een poosje in stilte voort. Hij had tijd noo dig, om deze onverwachte ontwikkeling der zaak te overwegen, vóór hij aan den grooten weg was gekomen. Hij zag aanstonds in, dat, ofschoon Miss Campion wellicht niet goed op de hoogte van de feiten was, zij toch ook niet aan waanzin leed. Hij riep al ziin ver- Jnuft te hulp. I „Ik begrijp u niet," zei hij ten slotte. „Op 1 de eerste plaats ben ik niet hierheen geko- i men als een spion, maar alleen omdat Mr. Calloway een oude familiedieinstbode was. die het mij waarschijnlijk gedurende mijne vacantia gezellig zon weten to maken. En daar dit zoo is, ben ik ook zeker niet geko men, om een anderen spion te vervangen. Mag ik vragen, wien n bedoelt, Miss Cam pion?" „Wel, wien anders dan dien Mapleton, die onder hetzelfde dak verblijf houdt als n? Madge en ik spreken niet dikwijls over deze zaak. Ik houd daar niet van. Maar ik weet, dat zij Mapleton als een soort detective be schouwt en dat zij haar vader tegen hem heeft gewaarschuwd. Lord Purbeck acht het goed, in dit opzicht met haar in meening te verschillen en houdt vol, dat de kerel van niets weet. De opzichter Budge heeft hem, geloof ik, een strik gespannen, en hij he dankte ervoor, om daar in te loopen, maar voor mij bewijst dat alleen zijn slimheid." Hector gevoelde, dat hij reden had tot ont- etemdheid. „Ik kan enkel op mijn woord van eer de verzekering herbalen, die ik u reeds gegeven heb, dat ik nooit of te nimmer Mr. Smyly Mapleton tot vóór kortelings ontmoet heb, en dat ik een oprechten afkeer van hem heb," antwoordde hij met eenige warmte en' voegde erbij: „Wat zijn bezigheid aangaat, ik weet er hoegenaamd niets van. Wellicht is hij een detective, dat is al wat ik kan zeg" gen."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1913 | | pagina 6