têi&bkeusen* SWeehuifsetf. TBarteljorlsstraat 27^ £TeJe/J770. Winterpantoffel®.
Verkoopingen,
Boelhuizen enz.
Leger en Vloot.
Rechtszaken
Boekbeoordeeling.
INGEZONDEN.
op 52o 30' N.B. ea 2o. 35' Ö.L., op plm. 72
mijl van IJmuiden, besloot naar binnen te
gaan. Met een koers van Z.O.t.O. i/2 O. koers
te hij naar de haven van IJmuiden. Den
26en November, 's avonds te 7 uur 45, zag
«en der matrozen de blink van het vuur
van IJmuiden en veranderde daarop zijn koers
op O.Z.O. Zelf heeft hij deze blink niet ge
zien. Hij ging teen weer van dek en gaf den
wacht order hem te roepen als er iets in
t zicht klwam. Te 11 uur werd, hij geroe
pen, dat men den weerschijn van de vuren
van Scheveningen kon zien. Het was toen
een weinig nevelig.
HOOFDSTUK X.
EEN BOEVENTRONIE.
roer luisterde niet meer, waar de schuit naar
den kant dreef en omsloeg. L)e opvarenden kon
den gered worden. liet vee, dat op het schip
was, verdronk, behalve enkele kalveren.
Brandstichting! De 17-jarige dienst
bode, A. jje T., van den landbouwer E. den.
Hart g te Resteren, wiens huis mot inboe
del enz. j.l. Vrijdagavond in vlammen op-
gging, hoeft bekend den brand te hebben
aangestoken, als beweegredenen tot haai* daad
opgevendeomdat ze niet langer wilde
dienen en niet bij haar moeder thuis mocht
komen. Bij het uitbreken van den brand, moet
zij al het haar toebehoorendo te voren hebben
buiten gebracht. Zij was alleen thuis. De be
rokkende schade wordt door den eigenaar op
meer dan f 8000.geschat. Daarbij komt,
dat ook een bedrag van f 800.aan bank
papier geheel verkoold in de brandkast werd
temggevonden, dat misschien nog door do
Ned. Bank wordt vergoed.
Moderne dansen.
De laatste aflevering van „Mannenadel,
Tijdschrift voor de m-annenafdeeling van oor
Eer en Deugd", bevat een „Waarschuwing en
protest tegen de moderne dansen."
De schrijver introduceert een aanzienlijke
dame uit de hoogste kringen, op wie de taak
rustte een jonge dame door een Londcnsch
„season" te leiden, en die in de „Times" protes,
teerde tegen de moderne dansen.
Om de geleidelijke ontaarding op moreel ge
bied te illustreeren, vraagt zij wat haar groot
ouders wel gezegd zouden hebben, wanneer hun
gevraagd zoude ziju een wei-opgevoede jonge
dame van achttien jaar te brengen hij de schan
delijke dansontaardingen, die de jongelui van
tegenwoordig meer en meer invoeren.
Meer in het bijzonder worden genoemd de
Two-Step, One-Step, Bunuy-Hug, Turkey-Trot,
Tango, Fas de lours, Boston, (de laatete bet
begin van het gevaar), de meesten van Anieri-
knansche en Zuid-Amorikaansche-negerafkomet,
velke dansen zelfs in kringen worden toegela
ten, waar men dat het allerminst zou verwach
ten.
Als bewijs, dat niet overdreven wordt, kan
o.a. fcet zware vonnis van prof. Hector Treub
gelden, die de „One-Step", waarmee de andere
dansen vrijwel overeenstemmen, eenvoudig
meer dan bar gemeen noemde.
Betreurenswaardig is het dan ook, luidt het
verder, dat op de vergadering van het Neder-
landseh l)a nsond er wijzers genootschap, in Aug.
1.1. te 's-CJravenhage gehouden, op de vraag of
de moderne dansen de Schiebe- of Wackcl-
dansen in het leerplan dienden opgenomen
te worden, beslissing ten gunste dezer danser-
gernissen werd getroffen. Als redenen worden
opgegeven, dat men wel alle dansen verdraaien
kan en zóó dansen, dat ze voor een fatsoenlijk
publiek niet'meer zijn uit te voeren.
Deze redeneering nu, lost de te behandelen
kwestie niet op. Zij had ook de vraag'behooren
te omvatten, of de bedeelde dansen misschien
niet uiteraard aanstootelij'k en ergerlijk zijn. En
hierop had het antwoord moeten zijn: De Mo
derne Schuifdans is uiteraard een ergerlijke,
aanstooteüjke dans, vooral wat den stijl, den
aard betreft.
Hierna wordt het woord gegeven aan een des
kundige, den danslecraar Hartog J. Polak. Hij
erkent, dat ook de wals en andere dansen ge
meen kunnen gedanst worden, doch men moe)
dat gemeene dan ook willen. Deze bewegin
gen zelf geven hiertoe geen aanleiding. Bij de
two-step, one-step, Turkey-trot, pas de l'eur
Tango enz. is dit echter wel het geval.
Sprekend is hier het verbod van de koningin
van Engeland, om de two-step aan het hof uit
te voeren. Ook het feit, dat heeren uit de voor
naamste kringen van ons land de dames uit
eigen kring te hoog achten om met haar een
two-step te dansen, geeft te denken.
Na dit oordeel van den heer Hartog ,T. Polak,
gaat de schrijver voort andere verbodsbepalin
gen te noemen en memoreert dat ook de keizer
van Duitschland een bjj uitstek vijandige hou
ding ten opzichte dezer ergernissen aannam.
Hij vaardigde in het belang der volkszedelijkheid
een kabinetsorder uit, waarin den militairen,
van leger en vloot verzocht werd in uniforill
niet aan de Tango, one- of two-etcp-daneen
deel te nemen en d.ie families te vermijden,
waarin die dansen worden uitgevoerd.
Ook ten onzent is reeds in bladen en tijd
schriften ernstig tegen deze uitheemsche be
smetting gewaarschuwd.
Onder de vele met het protest van bovenge
melde Peeress in de „Times" instemmende ant
woorden, noemen wij dit: „In een dergelijken
duns is elke beweging beleediigend voor de
kuischheid en wat maar eenigszine de onschuld
kan bederven, is aanwezig."
Hiermee stemt ook het getuigenis van Anna
Pawlowa, een beroemdheid in de danskunst,
overeen. £ij zegt: „Schoon kunnen deze dansen,
nooit zijn als zij volgens hun aard gedanst
worden. Neen, al deze Ragtime-dansen zij n
eigenlijk ontoelaatbaar. Het zijn geen dansen,
coor jonge dames uit te voeren! Waarom? We
gens hun strekking en bedeeling. Men moet het
open uitspreken, het zijn alle tot zinnelijkheid,
prikkelende, provocatorische dansen."
Tenslotte vraagt de schrijver Hoe dus hebben
wij, als Roomsehen en reeds als fatsoenlijke
lieden ons ten overstaan van deze dansontaar-
dingen te gedragen? Onzerzijds past onthou
ding, waarschuwing en verder waar het pas
geeft, een ernstig en waardig protect. Onthou
ding, omdat deze dansen ontsproten. zijn en
dienstbaar gemaakt aan een onzedelijk begin-
iel, bestrijding door waarschuwing, boycot
en protest.
Het artikel eindigt met een dringend, ver
zoek aan allo mannen-afdeelingen van „Voor
Eer en Deugd" en bijzonder aan de comité's
voor de actie-naar-buiten, om hun protest tegen
deze ergernissen te laten hooren, en, zoo in
hunne gemeenten die dansen dreigen ingevoerd
te worden, daartegen met alle gepaste middelen
te ijveren.
TE VERKOOPEN.
HAARLEM. Notitie van perceeien welke
verkocht zullen worden in het Verkooplo
kaal „De Gouden Leeuw" te Haarlem, op
Zaterdag 20 December 1913, 's avonds ten
5 uur.
Notaris J. A. WILKENS.
Nos. 1 en 2. Twee Heerenhuizen, Erven,
Tuin en Poort aan den Kleinen Houtweg.
No. 1. Een Heerenhuis, Erf, Tuin en Poort,
get. 39, samen groot, ongeveer 6 aren, 29
centiaren.
No. 2. Een Heerenhuis, Erf en Tuin, get.
41, samen groot ongeveer 4 aren, 17 centi
aren.
De perc. nos. 1 en 2 gecombineerd.
No. 3. Een Werkplaats met afzonderlijk
opgaande Bovenwoning, Erf cn Tuin aan de
Nieuwe Gracht. Get. No. 12.
Notaris B. E C. SEIGNETTE.
No. 4. Eene Villa met Tuin, Erf eu Poort
aan den Zijlweg te Overveen, gemeente Bloe-
mendaal, nabij de grens der gemeente Haar
lem. Get. No. 102.
Notarissen J. KOOLHOVEN
en A. VAN DE POEST CLEMENT.
No. 5. Een Pakhuis waarin Smederij wordt
uitgeoefend, met Erf en Tuin aan de Korte
Houtstraat. Get. No. 6.
No. 6. Een Winkelhuis en Erf aan de
Groote Houtstraat. Get. 1G4.
No. 7. Een Pakhuis én. Erf aan de Kor
te Houtstraat. Get. no. 24.
De perc. nos. 6 en 7 gecombineerd.
Notaris A. J. O. DA AMEN.
Nos. 8 en 9. Eene Dubbele Villa met daar
om en daarachter gelegen Tuin aan het
Prinsen Bolwerk.
No. 8. De meest westwaarts gelegen Villa
met daarom en daarachter gelegen Tuin.
Get. No. 9.
No. 9. De meest oostelijk gelegen Villa
met daarom en daarachter gelegen Tuin.
Get. No. 11.
De perceelen Nos. 8 en 9 gecombineerd.
Notaris J. RATELBAND.
No. 10. Een Heerenhuis, Erf en Tuin aan
de Oranjekade, met uitgang door ctan Poort,
uitkomende aan de Mauritsstraat. Get. No. 7.
Notaris J. C. BURKENS.
No. 11. Een Gebouw aan de Spaarnwou-
derstraat, bestaande uit groot en klein Pak
huis tevens ingericht voor Paardenstalling,
benevens Zolder. Get. No. 103.
Onderofficieren-pensioenen.
Men schrjjft ons:
Een gevoel van groote teleurstelling heeft
zich van de onderofficieren van het Neder-
landsche leger meester gemaakt, toen bekend
werd, dat onze huidige Minister van Oorlog,
de meer-benoodigde gelden tot verbetering
hun-er pensioenen, welke gelden reeds door 's
Ministers voorganger op de oorlogsbegrooting
1914 waren aangevraagd daarvan had afge
voerd.
Te begrijpelijker was deze teleurstelling om
reden de tegenwoordige Minister van Oorlog
bij eene aan onderofficieren der Marine toege
stane audiëntie verklaard zou hebben, dat het
ontwerp pensioenwet in een zeer ver gevorderd
stadium van voorbereiding verkeerde; dat de
kabinetswisseling op de verdere behandeling
niet den minsten invloed zou hebben, en due alle
ongerustheid daaromtrent in het onderofficiers-
korps niet de minste reden had.
Wellicht heeft menig onderofficier dezen
zomer uit wrok tegen de vorige Regeering, die
wel tijd beschikbaar vond tot herziening van
de pensioenen der officieren, links gestemd.
De eerste daad van den Minister van Oorlog
in dit Ministerie, ten opzichte van de oudere f.
fieieren wettigt het vermoeden, dat de onder
officieren van dezen bewindsman echter h«ele-
maal geen gouden bergen te verwachten heb
ben
Bjj verschillende wa-pene, zooals genie en
korps Koninklijke marechaussee, heerscht, ten
gevolge onzer geheel verouderde Pensioenwet,
een geestesdoodend bevorderingsstelse.
Door ouderdom mipder krachtige, futltooae
onderofficieren blijven „hangen", reeds jaren
wachtende op een meer billijke pensioenwet,
pensionneeriug betcekent. voor hen imers air-
moede.
Zoolang de positie van den onderofficier
vooral ten opzichte va,n zijn pensioen, niet beter
geregeld wordt, zullen jonge, goede krachten
het leger verlaten, en zal de burgerjongen zich
wel tweemaal bedenken, eer hij zich de wissel
vallige militaire loopbaan kiest.
De tijden, dat men niet-meer-bruikbare mili
tairen met een vrijbrief (bedelbrief) den bur
gerstand instuurde, zijn gelukkig voorbij.
Thans, nu de behandeling der oorlogsbegroo
ting aanstaande is, verwachten de onderoffi
cieren van het Nederlandsche leger een krachtig
aandringen der Kamer bij den Minister van
Oorlog, om alsnog de benoodigde gelden tot ver
betering hunner pensioenen - zoo moodig bij
suppletoire begrooting aan te v tb gen.
Waarom heeft men dian niet gezorgd diat
Colijn bleef, die zoo goed op weg was ons legen'
geheel te verbeteren?
tholiek niet alleen past, maar dat hij!
ook verplicht is op zulke feestdagen te slui
ten. Mogen de heeren distillateurs zich spie
gelen aan het voorbeeld van „Onderling Be
lang". Niet voor den vrijen Nieuwjaarsdag
maar voor den vrijen Eersten Kerstdag'.
Ten slotte u Mijnheer de Redacteur, mijnen
bartel ij ken dank voor de opname.
EEN OPMERKER.
Het schip is op 4000 M. bezuiden Zand voort
v3St geloopen.
Omdat het schip nog niet droog gezet is
en daarom de bodem nog niet onderzocht
is, weet men niet of er schade is beloopen.
Instructeurs voor het Reservekader.
Dc inspecteur der infanterie is door den mi
nister van Oorlog gemachtigd onder zijne ver
antwoordelijkheid reizen te doen verrichten
door officieren en onderofficieren, in verband
met de oprichting van reservekaders,
Lcgcrverplcging.
De invoering der nieuwe bepalingen, betref
fende de verstrekking van brood en levensmid.
delen, is uitgesteld tot 1 April 1914.
IJmuiden, 17 1013
Geachte Redacteur 1
Wanneer dit antwoord goed is om geplaatst
te worden in de „Nieuwe Haarlemsehe Cou
rant" zoudt u ons met plaatsing een genoe
gen doen; bij voorbaat onzen dank.
Na het ingezonden stuk gelezen te hebben j
van Woensdag 17 December, waarboven ver-1
meld stond „Geitenfokkerij en Subsidiee
rt ng" doet het ons een genoegen te verne
men dat do secretaris tevreden is over do
„Nieuwe Haarlemsehe Courant" die het zoo
flink opnam voor de subsidieering. Daarmede
gaan wij allen accoord. Want het zou te be
treuren zijn indien die subsidie niet ver
leend werd. Jammer is het dat de secretaris
niet is gebleven bij de vreugde in 't begin.
Later zag hij een duiveltje. Wij kunnen be
grijpen dat hij hevig ontsteld was bij die
ontdekking in de Nieuwe Haarlemsehe Cou-1
rant". Nu kan hjj eerst begrijpen hoe wij
dezen zomer waren verschrokken over i
couranten en spotafbeeldingen. Zooals men
ziet schreeuwen de beambten van Meeirenberg
er nog over. En hij wil blijkbaar deze men-
schen vrij praten mot: „daarvoor leven zij
te Meerenberg."
Zou de secretaris denken, dat wij niet hel
der zijn, dat wij niet weten waarom er zoo
Weinig belangstelling is om het geitenras te
veredelen tot het welzijn van zooveel groote
arbeidersgezinnen. Maar indien hij nog meer
duiveltjes ziet raden wij hem aan: wendt u
tot de Polakken en Kleerekoopers; die zul
len u wel gerust stellen.
Met dank voor de plaatsing,
Hoogachtend,
Bestuur der Geitenfokvereen. „Breesaap"
L. P. v. d. MEIJ, Voorz.
J. BORGHARD, Penningm.
Van ingezonden stokken, geplaatst o! niet
geplaatst, wordt den inzenders de copie niet
teruggegeven.
Voor den Inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
DISTILLATEURS EN SLIJTERS VAN
HAARLEM.
Met belangstelling heb ik het ingezonden-
stuk gelezen over het plan der heeren Café-
en Vergunninghouders van Haarlem, op den
Nieuwjaarsdag te sluiten. Ik zeg met belang
stelling, maar ook met voldoening, al lijkt mij
Ido reden waarom, mjen dien dag wil sluiten meeii
eigenbelang dan algemeen belang (doch het
algemeen belang wordt er toch ook mede ge
baat.) De inzender van Dinsdag stelt voorop;
vrij zijn en geheel ons personeel om dan
eens echt gezellig in huiselijken kring deö
Ouide- en Nieuwjaarsdag te vieren.
Ol zeker dit zij u allen van harte gegund,
maar waarom die vrijheid voor den Nieuw
jaarsdag en niet voor eersten Kerstdag, Pa-
schen of Pinksteren om die hooge feestdagen
eens echt gezellig in Godsdienstigen geest
met huisgenooten te vieren. O neen, dan kost
't ons zooveel glaasjes niet als met Nieuw
jaar, dat is waar. Hier bevoordeelt de kas
telein zich en baat het algemeen belang, wan|
het is zeker, dait gratis schenken doet veel
kwaad. Doch dit is niet het doel van mijn
schrijven.
Heeren Distillateurs kunt gij allen ook niet
de handen ineen slaan en zeggen: wij slui
ten op den Eersten Kerstdag, niet omdat!
wij vrij willen hebben, want wij zijn toch
vrij, maar omdat ons personeel met ons dien
dag als een der hoogste kerkelijke feest
dagen kan vieren.
Zou dit uw zaken zooveel schade doen?
De meesten uwer zijn R. K.maar mag ik u
dan vragen: bezit gij dan nog niet zooveel
Katholiek gevoel dat het een oprecht Ka-
VAN ELDERS.
HET STRANDEN VAN HET BOMSGHIP
„WILLEM BEUKELSZOON."
In de gisterenmiddag door den Raad voor
de Scheepvaart gehouden zitting werd de
klacht in behandeling genomen van den
hoofdinspecteur voor de scheepvaart tegen
voornoemden H. Messemaker, wegens over
treding van art. 41, alinea 3, van het K. B.
van 22 September 1909.
Den schipper H. Messemaker werd door
den voorzitter medegedeeld, dat het onder
zoek' ook zal loopen over de vraag of het
ongeval te wijten is aan een daad of nala
tigheid zijnerzijds.
De schipper, buiten «ede. gehoord, deelt
toede, dat hij 7 November van IJmuiden tor
visschtTij vertroik en <ten 25 November, zijnde
Hij heeft toen zijn koers O.Z.O. vervolgd en
omdat hij naar gissing nog pl.m. 10 mijl van
IJmuiden verwijderd was, ging hij weer naai*
kiooi. Ten kwart voor vier werd hij geroe
pen en werd hem gevraagd of hij niet moest
looden. Toen hij aan dek kwein zag hij klei
ne vuurtjes van den wal en vermoedde dat
het Zandvoort was. Plotseling voelde hij daar
op een schok en schoof het schip over een
van de buitenbanken, kwam weer vlot en
raakte weer op een tweede bank, waar het
schip bleef zitten. Toen door hem pogingen
aangewend waren om naar buiten te komen,
maar zulks niet gelukte, heeft hij hoog wa
ter afgewacht. Een uur vóór hoogwater geluk
te het hem weer over de banken te komen
f,n kwam hij in diep water. Hij vervolgde,
daarop zijn reis naar IJmuiden.
Een log was er niet aan boord; het lood
heeft hij niet gebruikt.
Door een der leden van den Raad werd den
scn'ipper er een verwijt van gemaakt dat hij
bij liet zien van een blink van een der vu
ren v.a,n den wal geen gebruik gemaakt heeft
van het lood. Het lood was zelfs niet klaar
gelegd.
Breder ik Ozanarn en het be
gin der Vincent.us Ver-eniging
door L. Levelt S. J. Uitg. G.
cn W. L. Malmberg, Nij
megen.
'tls geen biografie in den e!°"*n''n-:"a u.e.
in dit mooie boekje van Pater Levelt ge
geven wordt.
Hij zegt dit zelf in dc intei zijrv
doel met dit boekje, dat wordt uitgegeven
in het jaar, waarin we het eeuw/eest. van
frédéric Ozanams geboorte hebben herdacht,
geeft hij als volgt aan: ..In o-
toonen den man van geloof en den man van
liefde van geloof op de eerste plaats in
het innerlijke zieleleven, van liefde vooral
op het terrein der weldadigheid van geloof
ook in het openlijk strijdperk tegen de (hva-
ling, van liefde ook in den immer hoogcr
stijgenden drang naar vereeniging met God
va,n geloof eindelijk, dat tot liefde brengt
van liefde die tot daden voert; van daden, di«
tot zegen strekken van kerk en maatschappij."
Of de schrijver hierin geslaagd is?
Lees dit sehoone werkje en ge zult uvs
bewondering voelen stijgen voor dien energie
ken in-geleovjgen jongem :n d mei
zijn heerlijk karakter „zoo echt modern ir
den goeden zin."
Vooral leden der St. Vincentius-vereenigin
gen en in het bijzondere de jongeren oridci
dezen mogen dit degelijke boekje niet on
gelezen laten.
Catalogus van Boekwerken. Dó
R. K. Boekcentral' ?m.
sterdam.
De R. K. Boekcentrale te Amsterdam wil
een algemeene steun worden voor den R. K.
Boekhandel.
En daarom heeft ze uitgegeven, een Ca
talogus van Boekwerken, verschenen in
Noord- en Zuid-Nederland voor Roomsch Ka
tholieken, bevattende Apologie, Letteren er
Wetenschap, devotie- en meditatieboeken.
Het zijn alle boeken, die in 1913 versche
nen zijn.
In een korte inleiding wordt een over
zicht gegeven van de werkzaamheden dei
Centrale in haar eenjarig bestaan en de hoof
uitgesproken, dat zij veel steun zal mogen
ondervinden.
Of de lijst van boeken volledig is, konden
wij niet nagaan; doch een gemak is zeker,
dat de prijzen erbij vermeld staan.
Waarom niet de uitgevers?
Heenistee's Kookboek.
H. DollemanThierry
de Bije.
Door de goede zorgen van J. M. s. P.
ie verschenen on4or den titel vaïl ,,Heem-
stee's Kookboek" een verzameling heerlij
ke recepten, die u doen watertanden.
Deze „wenken voor het dagelijksche mi®"
dagmaal" zijn uitgegeven door Vrouwe H-
Dolleman—Thierry de Bije.
Het boek, dat een keur aangeeft van fijne
en smakelijke gerechten, ziet er ook keu
rig uit, zoodat inhoud en uiterlijke vorm
wel zeer goed samengaan.
Het boek bevat recepten voor soepen,
voorspijzen, sausen, vleeschsoorten, viseh,
wild en gevogelte, zuur, groenten en toe
spijzen.
Men kan er dus ongetwijfeld steeds iets
van zijn gading in vinden.
Over het gemengde huwe
lijk door Christianus, R. K.
Pr. R. K. Boekcentrale,
Amsterdam.
Een bekend vlugschrift ruim 30 blad
zijden groot „Over het gemengde huwe
lijk", een ernstig woord tot Katholieken
door Christianus, R.K. Pr. is in tweeden
druk verschenen en uitgegeven door de R.K.
Boekcentrale te Amsterdam, terwijl de R.K.1
Propagandaclub aldaar „Het gilde van Sint
Michiel" dit nuttige werkje bij duizendtal
len verspreidt.
Het is een brochure, die op klare, uiterst
bevattelijke wijze het verkeerde en verder*
felijke doet zien van het gemengde huwe»
lijk in zich en. in de gevolgen en waarin
een beschouwing wordt gegeven van dc oor
zaken en geneesmiddel.
Aan het slot wordt de gemeenschappelijke
vastenbrief gegeven van H.H. D.D. H.H. do
Aartsbisschop en Mgr. Callier, waarin zij
in 1906 op het kwaad, van het gemengde
onzichtbare krachten, die hem drongen tot
do vernietiging van het meisje, dat hij be
minde. Zelfs dit oude haveloozc vrouwtje nit
de wildernissen van Connemara maakte hot
hern onmogelijk, zich aan zijn plicht te ont
trekken zijn plicht, om rond het trotsche
hoofd van Madge St. Aldhelm een kroon van
schande tc vlechten.
,..'t Ie goed zoo Mrs. Cassidy," zeide hij, on
willig nog om zic-hzclf tot een bepaalde belof
te tc dwingen. „*t Zal wel niet moeilijk zijn,
®n' uit de gegevens, die gij verschaft hebt,
net spoor van uw zoon na te gaan. Blijft ge
jn Londen? Waar moet ik u zoeken, ingeval
ik u noodig heb?"
»Jk zal in Londen blijven", antwoordde het
«rade vrouwtje. „Do hoofdman van de krant
neeft een kamer voor me gehuurd en zal de
uur voor mij betalen. Ik behoef me niet te
vrimpen den tijd dat ik hier zal verblijven."
zei haar goeden avond, en keerde
h<Ki fdredacteur. P*rticulier vertrek vaa den
hoed op en z'n overjas
•an, en was gereed te vertrekken.
.„Welnu? zei hij in gespannen verwach
ting. „Dat is de sleutel, nietwaar? De zoek
geraakte tongen van die oude best staat toch
jn betrekking met de zaak, die wij uit te vor-
fchen hebben?"
„Geen twijfel aan," kon Hector tot zijn blijd
schap antwoorden.
,Kom dan mee naar de Garrick-elub en la
ten we plannen bespreken voor een uitgebreid
verslat in de courant." zei Wraxall. ..Tk heb
een grootsch idee gekregen, en 't zou mij ver
wonderen, indien het ook jou niet aanstond."
De fwee journalisten namen een taxi en
bevonden zich spoedig in de gezellige club
in do buurt van Coverd Garden.
Ze bestond uit flinke werkers met. den
geest in iederen tak van het leven, Wraxall
i zoowel als "Hector waren bekende leden, en
i toen ze de rookzaal binnentraden, moesten
zij de groeten in ontvangst nemen van een
j respectabel aantal tooneelspelers, advocaten,
j schrijvers en doktoren. Doeh Wraxall liet
spoedig merken, dat bij met zijn vertrouwden
paladijn een apart onderhoud wensehte, en.
j zij vonden spoedig een rustig hoekje voor hen
zelf alleen.
j ,Jk heb u hierheen gebracht, omdat ik ver-
I wachtte dat Sir Beauchamp Melville in de
club zou zijn," zei Wraxall, toen ze gezeten
waren. „,Hij is, zooals ge weet ook lid, en de
zen middag telefoneerde hij mij vanuit Scot
land Yard, dat bij me wensehte te spreken
over de zaak, die jij moet onderzoeken. Hij
zal er zich ook in mengen, en middelerwijl
kunnen we nu do ons door Mrs. Cassidy ver
schafte aanwijzingen bespreken. Wat denk je
er mee te doen?"
Hector, was geneigd, aanstonds te beken
net!, dat hij reeds heel wat wwïpVS
d-oVvfr - -j- gxslatui l»aii, eu to
ze hem persoonlijk aangingen, van de op
dracht ontslagen te worden. Maar hij was
zich heel goed bewust dat Wraxall op dat
gebied geen con cessies zou doen. Hij zou het
eenvoudig niet hegrijpen, dat iemand der re-
dnctio van de Daily Lynx liefdesoverwegin
gen kon stellen boven de belangen van het
blad. Hector kwam tol de conclusie, dat de
eervolle weg zou zijn, zijn positie geheel en
al op te geven zonder opgave van redenen, en
hij was ook op het punt dit te doen. Maar
hij werd weerhouden door de overweging, dat
hij Madge St. Aldhelm het best van dienst
kon zijn, door een weinig' langer op zijn post-
j te blijven, en door haar te waarschuwen te
gen het gevaar, dat haar vader en haar zelf
i bedreigde. Hij kwam er niet toe, te denken,
dat daarin wezenlijk verraad tegenover de
Daily Lynx school. Hij had zijn ontdekkin
gen niet gedaan als een dienaar van het blad,
j maar in zijn eigen vrijen tijd, dien hij gekocht
had met de inspanning van zijn lichaam en
zijn hersens.
De aanwijzing door juffr. Cassidy verschaft,
j welke ontwijfelbaar 't eigendom" der courant
1 was, zou zeker waardeloos geweest zijn, of
zou op zjjn hoogst tot langgerekte onderzoe
kingen geleid hebben, gedurende welke het
gedoe hij Devil's Gap ongetwijfeld op het
I eerste tceken van onraad zou zijn gestaakt,
indien de gegevens er niet waren, die hij als
j privaat persoon had in handen gekregen. Hij
kon zichzelf geen verrader noemen, indien
vragen
ir* r".t
daar
In t mèicfji, dal
Uii hart
n had,
gronde te richten, 't meisje dat, hij zou er een j
eed op hebben durven doen, onschuldig was
aan tie geplet t -n moord. Zoo verliep er een
heele poos, eer hjj de hem gestelde vraag he-
antwoordde, en zijn chef schreef dit toe aan i
het ingespannen denken van een geest, die
altijd de „Lynx" zoo uitstekend gediend had.
i „Ik zou beginnen," zeide hij, toen hij een
slokje had genomen van de whisky-soda, die
de kellner voor hem had neergezet, „met van
j juffrouw Cassidy een beschrijving te krijgen
j van haar zoon. Dan, op mijn terugreis naar
i Dorsetshire kon ik naar Lulworth gaan, de
plaats waar de vermiste man den laatsten
brief aan zijn moeder postte, en beproeven,
een meening te vormen. Een postwissel van
een pond was op dien brief gevolgd. In een
i klein dorpje, waar er maar weinig en zeld
zaam vreemdelingen komen, zullen ze zich j
hem wel uit de beschrijving herinneren, zelfs
na zoo lang verloop van tijd, en zoo zou er
lieh t ontstoken worden." j
Wraxall wierp een zijdeiingschen blik op
zijn helper. Vergeleken met wat van diens
scherpzinnigheid had kunnen verwacht wor-
den, vertoonde zijn voorstel een bevreem
dend gemis aan originaliteit.
„Ik zou je een ander voorstel willen doen,"
zeide hij. „Laat ik je liet idee mededeelen,
1 waarvan ik straks gewag heb gemaakt. Ik
herinner mij, dat je, vóór je op vacantie gingt
me vertelde, dat je je tenten zoudt opslaan
in de huurt van Lord Purbecks kasteel. Heb
i in biin-^vnl ziin Lordschap ontmoet?
eu i' ]-.(b g'<: 1 i'd op r.-:hrek. AT.
dij. Ik maakte kennis met zijn dochter. Lady
Madge St. Aldhelm, op de rots, en het bleek,
dat ze een oude schoolvriendin van mijn zus
ter was.
„Dat vereenvoudigt heel wat het plan, dat
ik je wilde voorstellen," ging Wraxall voort.
„Lord Purheck is een verwoed fanaticus op
liet gebied van den afschaffing der kustbewa-.
king, en hij zal natuurlijk meer plaatselijke
kennis bezitten, dan jü in een heele maand
zoudt kunnen verkrijgen. Ik zou naar heru
toegaan en hem ronduit in vertrouwen
men, en hem het merkwaardige verschijnsel
onder het oog brengen, dat, terwijl smokkel
handel in de laatste honderd jaren op dte
kust een nooit gekende zaak ia geweest, dd
onheilvolle maatregel van het gouvernement
hem weer in het leven heeft geroepen. Indien
hij de man is, waar ik hem voor bond, zaj
hij van vreugde opspringen, nu hu de kan*
krijgt, te bewijzen, dat zijne beweringen juie^
waren, en zal hij geen moeite schromen om*
den oorsprong der onwettige onderneming,
op te sporen, 't Is zeker een wilde kust!"
„Doodscb en afgelegen," kon Hector geru»*}
telijk antwoorden. „Daar zijn heel weinig
plaatsen, waar ook slechts een roeiboot zog
kunnen landen. Over een eindelooze uitgo\
strektheid is er geen andere woning dan hie^
en daar een eenzaam huis of verlaten hoe»
ve.
(Wordt vervolgd.^
