CR W. SWeehujJs er>. m artel(or)s FeJe/J77a
Slobksusen.
Winterpantoffefs
W;<t anderen zegqen
Sport en Wedstrijden,
Leger en Vloot.
Letteren en Kunst
Posterijen en Telegrafie.
i»!GEZy»D€'w.
veroorzaakt, zou nog vrjj wat grooter zijn ge
weest dan de kosten der verbouwing!
Een prijs gewonnen! Iemand uit een na
burige gemeente had een Entos-lot gekocht
schrijft O. B.
,,le kunt er altijd wel een kwartje aan wagen
wa... je weet 't nooit, er kon eens een prijs
«p vallen: een motorboot b.v., een auto, een
(iets, 't kan toch!
Eindelijk dan, nadat hij uren, dagen en
maanden zijn lot had opgeborgen in de binnen-
tak van zijn jas, na de cijfers in opeenvolging
goed nit 't hoofd te hebben geleerd, was de
iang verwachte dag aangebroken: de dag der
trekking.
Maar zijn geduld moest nog langer op de
proef gesteld wordende trekkingslysten waren
nog niet verschenen.
Dus daarop gewacht!
Eindelijk daar waren ze er, ze hingen bij den
barbier voor het winkelraam.
Nu opgelet!
Het lot voor den dag gehaald uit de binnen
zak, waarin het zoolang had verblijf gehouden
dat de vouwen bijkans doorgelegen" waren.
Maar wat is dat? Een prijs?
Hij keek nog eens goed, haalde het lot, op
nieuw te voorschijn, 't Klopte precies 12S42.
Prijs no. 137!!
Wat zou dat zijn?
Het brandde hem in zijn binnenste van
nieuwsgierigheid
Zou hy er zelf beengaan, naar Amsterdam,
om den prijs te balen
En de overeenkomst met zich zeiven werd
getroffen: den volgenden dag zou hij naar
hoofdstad des lands gaan om „zijn geluk te
overzien."
nelnas, hij werd denzelfden nacht ongesteld.
Och, arme, niet naar Amsterdam 1
Goede raad was nu duur!
"Vooruit maar, een boodschap naar den bode
op Amsterdam of dezen tegen afgifte van bet.
lot den prijs in ontvangst wilde nemen.
Wat duurde die dag lang!
En hoeveel keer zou hij wel bij den bode
aan huis hebben laten vragen, of „de bode al
aan was?"
Telkens en telkens was het antwoord„Nog
niet!"
Maar toen voor de zooveelste maal de knecht
naar het bode-huis was gereden met zijn hand
kar, waarin de prijs zou worden vervoerd, en
dezen langer dan tevoren wegbleef, toen klopte
zijn hart onrustig.
Wat duurde de tijd toen lang!
Tot eindelijk de knecht met zijn handwagen
waarin prijs 137 arriveerde.
Groot was evenwel de verwondering, toen hij
ket pakje opende en hij zelf constateerde, dat
hij als prijs behaald had.een tabletje choco
lade.
Weg alle ^Hussies, weg motorboot, weg auto,
weg fiets!
Stille verwijten op den koop toe: 1 kwartje
voor het lot, bij vracht 0.20 totaal 0.45
waarvoor ontvangen een tablet chocolade van
0.15.
Een prijs gewonnen van Entos!
Een troost voor de slechthoorenden.
Dezer dagen lazen wjj in de vereeniging tot
behartiging der belangen van slechthooren
den.
De vereeniging geeft een maandblad nit
„Ons Maandblad" geheeten. Zij heeft een eigen
tehuis „Ons Landhuis," waar volwassen slecht
hoorenden ontspanning, genezing, werk of een
tehuis kunnen vinden.
Als correspondent voor Ned.-Indië zal jhr.
O. de Savornin Lohman optreden.
Ook zal de „Toeristenbond voor Nederland"
propaganda maken voor een schild voor doove
wielrijders, dat ook reeds in Engeland en
Duitschland ingang heeft gevonden en in Ita
lië zal worden ingevoerd.
Zoo ziet men, dat de belangen der slecht
hoorenden in Nederland niet verwaarloosd wor
den.
Maar dat kan ook niet anders, als men weet,
dat de slechthoorenden machtige beschermers
vinden in lotgenooten in de Eerste Kamer, zegt
de „Msb."
Hoe tragisch het derven van dit kostbaar
zintuig ook is, het kan toch ook wel eens tot
een vroolijk moment aanleiding geven.
Zoo hield Dr. Kuyper deze week zijn mai
denspeech a!s senator.
Naast hem in het bankje zat het eerste Ka
merlid ITenri Polak, die ook door hardhoorig-
heid geplaagd wordt.
't Was tijd voor het koffieuurtje en de voor
zitter graaf Se'iimmelpenninck vroeg den spre
ker of hij nog lang dacht te spreken.
Dr. Kuyper, die ook hardhoorig is, vroeg aan
Henri Polak: „wat zeit-ie?"
j Toen schoten eenige beterhoorende senatoren
toe en kwamen Dr. Kuyper te hulp.
j Dr. Kuyper getuigde, dat bij nog wat tijd
zou noodig hebben.
j Maar als „Dritte im Bunde" vroeg nu ook
de hardhoorige voorzitter: „wat zeit-ie?"
i Het oogenblik vroolykheid was hier wel ver
geeflijk.
„PENURIA SACERDOTUM."
Naar aanleiding van hetgeen door den
j Hoogw. Vicaris-generaal en, Z. D. H. den
Bisschop van Haarlem op Nieuwjaarslag ge
sproken is over het gebrek aan priesters,
heeft de N. Tilb. Crt. een artikel geschreven,
dat door ons is overgenomen en waarin gewe
zen werd op twee plichten voor ons: te bid
den dat liet aantal roepingen moge toenemen
en er zich voor te wachten van de priesters
te veel arbeid buiten de zielzorg te eischen,
I doeh waarin ten slotte ook werd opgemerkt,
dat niet bedoeld wordt een terugdringen der
priesters in kerk of sacristy,
j In aansluiting hieraan schrijft de „Eind-
i boversche Courant" het volgende:
-Wij gaan met deze beschouwing der N.
j Tilb. Cru over de taak van den priester ac-
j coord", zegt dit blad.
j „Daar zullen er zijn, die de taak van den
priester van onzen modernen tiid, eenigszins
„breeder" willen zien opgevat dan onze Til-
i burgsche confrater het wensebt, maar 't Js
j zeer de vraag of die vermeende „breedere"
i ovatting der priesterijlke taak niet veeleer
eene begrenzing der priesterlijke werkzaam
heid is.
Daar zullen er zijn, die nog altijd enthou
siast zijn over de zoogenaamde „sociale pries
ters", die „sociale priesters" zijn. omdai deze
priesters begrepen hebben, dat onze mo
derne tijd „sociale priesters" eischt.
Ook wij zelf hebben weleer tot bet gilde
van deze enthousiasten behoord, maar wij zijn.
Goddank! al lang van dat waandenkbeeld be
keerd. Wij zijn geworden van deze overtui
ging, dat boe socialer de priester is, des te
minder sociaal werk bij levert en des te min
der priester hij is. Hoe meer priester de pries
ter is. hoe ijveriger bijwerkt aan zijn priester
lijke bediening, maar deze bediening dan ver
staan in haar juiste d. j. breede opvatting
des te schooner, des te rijker sociaal werk
levert de priester. En boe heiliger de pries
ter is, des te bester zal de toestand zijn èn
in de Kerk èn daar buiten in de maat
schappij.
Wie de diepste kern van het sociaal vraag
stuk vermocht te ach terbalen, hij zal onze be
wering moeten bijstemmen.
Want gelijk de min of meer gunstige toe
stand der maatschappij en der maatschappe
lijke verhoudingen op zijn nauwst verband
houdt met de min of meer goede Roomsehe,
zich in practische daden openbarende, gesteld
heid der katholieken, voor zoover het op
dit stuk de katholieken betreft zoo staaf
diezelfde toestand der maatschappij en der
maatschappelijke verhoudingen noodzakelijk
in nauwe wisselwerking met de min of meer
goede uitoefening der strikt gezegde pries
terlijke bediening, die de vorming der ka
tholieken ten doel heeft.
En tot deze vorming draagt de priester
lijke bediening in al baar omvang en diepte,
in al haar subliemheid van werking en zen
ding uiteraard alles bij. Beschouw die bedie
ning in den biechtstoel, aan 't altaar, op den
preekstoel en niet minste in het huisbezoek,
altjid gaat er van haar nit een machtigen
socialen invloed, waarvan de maatschappij op
z'n rijkst profiteert. Alleen van goede raen-
schen met goede beginselen, en deze doorge
voerd in 't practische leven, heeft de maat
schappij bate; en de priesterlijke bediening
is pr alleen, om zulke goede menschen te
maken.
Uiteraard van zijn bediening verrricht de
priester bij uitstek socialen arbeid, ongeacht,
of hij tot de zoogenaamde „sociale" priesters
behoort of niet. Hoe minder dus de priester
uit zijne natnurlijke bediening ^ordt geroe
pen, hoe beter èn voor zijn socialen arbeid
èn voor hem zelf. Want hoe meer hij door de
omstandigheden gedwongen wordt te zijn een
kunstmatig „sociaal" priester, des te meer
loopt zijn persoonlijke heiliging gevaar het
ideaal der volmaaktheid niet te zullen berei
ken en des te meer ook zal er zi.in natuurlijke
6oeiale arbeid onder gaan lijden.
Ontruk den priester zoo weinig mogelijk
aan zijn natuurlijke bediening, opdat Hij met
vrucht daaraan kunne werken.
Geef hem den tiid, om zich met veel zorg te
kunnen voorbereiden aan ziine, vooral in on
zen tiid zoo broodnoodige, dogmatisëhe pree-
ken; gnn hem den tijd om veel te knnnen
doen aan bet zoo bij uitstek nuttige huis
bezoek en het catechiseeren der kinderen.
Niet die priesters zijn noodzakelijk de bes
ten, die veel naar buiten schitteren en die
volgens bet oordeel der wereld mannen zijn,
die zich weten te bewegen, maar de besten
zijn zij, die het vruchtbaarste werken aan
bet eigendommelyk werk hunner heilige be
diening.
Wat even goed en met even veel succes
door leeken kan geschieden, moeten de lee-
ken niet aan hunne priesters opdragen, want
door dat dit te veel is geschied, is er tot nn
toe veel echt priesterlijk leven verloren ge
gaan De priesters hebben alleen dat leeken-
werk goed te kenren, aan te bevelen, aan te
moedigen en te eontroleeren.
Ook de leeken zelf moeten elkander in dat
leekenwerk steunen en als bet iets goeds 56,
niet vragen naar den persoon van hem die
het onderneemt. Ook de haters van den ar
men Christus vroegen lioonend: „wat goeds
kan er komen uit Nazareth", terwijl toch
van Nazareth is nitgegaan al het goed der
christelijke beschaving, waarin zich een ge-
heele wereld verhengen mag!
Laat den priesters den tiid, om in al lmn
doen en laten zooveel mogelijk nit te beel
den dat hoogepriesterlijk model van dienzelf
den Christus nit Nazareth met ziin Hart vol
mannelijke en goddeiike liefde tot de men
schen, vol mannelijken en goddelijk en ijver
voor de eere van de zaak Zijns Vaders. Want
de volmaaktste uitbeelding door den priester
van dat goddelijk model zal de zegenrijkste
arbeid zijn voor mensch en maatschappij!"
Leeuwarden opgerichte vereeniging van
landweerkaderleden 1903, 1910 en 1911,
dringt in een adres aan den minister van
oorlog erop aan, dat deze gebruik make
van artikel 11, laatste lid, van de nieuwe
Landweerwet en voor de landweerlichtingen
1909, 1910, 1911 geen afzonderlijke kader-
herhalingsoefeningen gelast.
Aan de Kamerleden is een afdruk van dit
adres gezonden en verzocht hun invloed bij
den minister tot steun van liet verzoek aan
te wenden.
DE LEGER COM MISSIE.
Naar wij vernemen heeft de Icgcrcommissie
zich de vorige week bezig gehouden met het
vroagstuik der kleedingfahricatie.
De geheele commissie begaf zich daar
toe naar Rotterdam en bracht een bezoek aar
verschillende groote klcedingfabriekeu,
waarvan de inrichting vergeleken werd met
's Rijks eigen klcedingfabriekeu te Delft,
i Woerden en Amsterdam. Het onderzoek
heeft ten deel, om na te gaan of de im'.ch-
ting van Ryktlabrieken kan worden vorbe-
I terd naar Y<crbeeld der particuliere fabrie
ken.
Honderdjarig jubileum van liet 3e Regiment
Infanterie.
Zaterdag is bet honderdjarig b.estaan van het
3e Regiment Infanterie te Bergen-op-Zoom
door verschillende feestelijkheden herdacht:
feestvoorstelling voor de militairen, parade en
muziekuitvoeringen.
EEN VLIEGSCHANDAAL.
Chevillard zou Zaterdag te 's Gravenhage
vliegen, doch de demonstratie is niet doorge
gaan.
Het toestel, stond op den bepaalden tijd
klaar, toen, naar het Hbkl. meldt het vlieg-
comité bij deurwaards-exploot Chevillard
in verzuim liet stellen, als zou zijn toestel
niet op tijd gereed zijn. Daartegenover stelde
de deurwaarder Van Dijk namens den vlie
ger en diens impressario een exploot, dat
het toestel wél gereed was. Verschillende
getuigen, o.a. de burgemeester van Wasse
naar, Jhr. Storm van 's Gravenzande, en ver
schillende verslaggevers gaven zich als ge
tuigen ten gunste van den vlieger op, bewe
rende dat hij in zijn recht en het toestel
feitelijk gereed was. Ten bewijze hiervan
maakte Chevillard te 3 uur 20 een korte
rondvlucht van drie minuten, waarna de ma
chine weer in deD hangar werd geborgen.
Er was zoo goed als geen publiek.
In verband met deze geschiedenis meldt,
het blad nog, dat Chevillard's contract zoo
danig luidde, dat hij twee duizend francs
zou ontvangen bij bet op tijd in goeden
staat constateeren van het vliegtuig, vier
duizend francs na beëindiging van de eerste
vlucht en vier duizend francs na de tweede
vlucht: een affaire dus van 10.000 francs.
En als we nu vertellen, dat het comité nog
voor geen f 3Q0 ontvangen had,, wat dan?
Chevillard zou zich fer zake met denPran-
schen gezant, den heer Pellet, in verbin
ding stellen.
Na langdurige besprekingen stelde het
vliegcomité voor dat Chevillard Zondag gra
tis van het vliegtrerrein gebruik kon maken,
om er voor eigen rekening een demonstratie
te houden.
Deze wilde niet en dus werd- ook Zondag
niet gevlogen.
Het zal een rechtzaak worden.
Het was reeds bekend dat dit vliegcomité
financieel niet zeer betrouwbaar was: de bor
den, dat de demonstratie Zaterdag niet zou
den doorgaan, waren reeds te voren gereed
en werden terstond opgehangen: de deur
waarder, die constateerde dat Chevillard in
gebreke was. wa6 reeds op bet terrein aan
wezig.
LANDWEERKADER.
In verband met den kadernood en dewen-
schel ij kheid om het landweerkader te oefe
nen door zelf handelend op te treden, heeft!
de inspecteur dei- infanterie bepaald, dat
;de landweefdistrictsconijuaridanten, voor de
dit jaar te houden landweeroefeningen, zoo
weinig mogelijk beroepskader aanvragen.
Er komen ruim 21000 man onder de wa
penen. De bataljons zullen inplaats van uit
4, uit. 2 of 3 compagnieën bestaan. Het ka-
dat 3 dagenvroeger dan de manschappen
onder de wapenen komt, zal gedurende dien
tijd bij het actieve leger geoefend worden.
DE LANDWEEROEFENLNGEN IN 1914.
Het uitvoerend comité, gevormd uit de te
HARMONIE- EN FANFAREKORPSEN IN
KOORD HOLLAND.
Men meldt ons uit Amsterdam:
In hotel „De Roode Leeuw" heeft Zondag
dc Provinciale Bond van Harmonie- en Fan
farekorpsen in Noord-Holland ziin 27e alge-
meene vergadering gehouden onder voorzit
terschap van den beer J. D. Tbie nit Pur-
merend. Deze heette namens het hoofdbe
stuur de afgevaardigden welkom. Spr. zei dat
wanneer men een terugblik werpt op het af-
geloopcn jaar, men ziet, dat bet jaar 1913
van groot belang is geweest voor den Bond.
Steeds meer vereeuigingen, bij den bond aan
gesloten, hebben aan wedstrijden deelgeno
men. vaak tot een verheugende overwinning,
doch ook wel eens tot teleurstelling. Doeh
wanneer men zicb ook al eens teleurgesteld
heeft gevoeld, dit moet geen reden zijn, om
zich te laten ontmoedigen, integendeel, de
Bond moet voortgaan op den ingeslagen
Spr. hoopt, dat deze 27e nlgemeene vergade
ring er toe moge medewerken het concours
iu 1914 te doen slagen.
Daarna werd het verslag der coneonrs uit
gebracht door het adviseeren lid, den heer
W. G. Haye te Amsterdam. Daaruit bleek,
dat in het afgeloopen jaar doov 24 vereeni-
ginger. niet minder dan 38 prijzen en me
dailles werden behaald, waaronder 14 eerste
en 11 tweede prijzen. Voorts werd daarin
melding gemaakt van de wisselprijzen, ge
wonnen door E. S. M. en Crescendo.
I>e heer Hayc bracht eveneens het jaar
verslag uit. Herinnerd werd aan het feit, dat
de coneours in het afgloopen jaar hebben
gestaan onder de uit het auteursrecht vol
gende controle. De hond heeft in het afge
loopen jaar zich aangesloten bij de Société
des Auteurs.
Uitgetreden zijn uit den bond 4 corpora
ties, doch 4 andere traden toe.
Daarna werden' de besprekingen over de
ingekomen voorstellen ingeleid.
zien van de bijkomende constructies) voor het'
overbrengen der teekens in hoofdzaak uit een
inrichting (in het Duitsch „Abfiihlvorrieh-
tuuggenaamd), waardoor overeenkomstig de
geponste gaatjes-groepen positieve of nega
stroomen in de telegraafgeleldiug worden ge
zonden. Deze stroomen doorloopen op het ont
vangende kantoor de klossen van ceu gepolari
seerd relais, waardoor bet ontvangtoestel is
beweging wordt gebracht en de telegrammen
in drukschrift op een papierstrook te voorschijn
komen. Deze strook wordt, vervolgens naar den
eisch afgeknipt en op de telegramformulieren
geplakt, waarna het bericht voor aflevering
aan het publiek gereed is.
Aangezien het somtijds noodig is, dat een
bericht ook weder in gelijken tekst aan eet
volgend kantoor moet worden gebracht of dat
z.g. „overdragen'' wordt vereischt, is hel ont
vangtoestel zoodanig ingericht, dat daarmede
een ponsmachine electrisch knri worden ver
bonden. In dat geval verschijnen de telegram-
meu dan weder in den vorm van een geponste
papierstrook, geheel gelijk aan de zendstrook
Dezen „ontvangstrook" wordt nu zonder meer
in den zender van de bêtrokken geleiding ge
stoken, waardoor het bericht met zeer geringe
opoffering van tijd en arbeid weder wordt over
gebracht, en het overnemen en verder zender
van dergelijke berichten dus, vrijwel afhanke
lijk van het personeel, nauwkeurig en snel ge
schiedt."
Een nieuw automatisch Telegraaftoestel.
In „De Ingenieur" beschrijft. J. G. van Kuyk,
ingenieur bjj den Post-, Telegraaf- en Tele
foondienst in N.-I., een nieuw automatisch
telegraaftoestel, door de firma Siemens en
Halske te Berlijn geconstrueerd. De schrijver
van het artikel maakte op voorstel van de
N. 1. Telegraaf administratie een studie van
dit nieuwe toestel, dat in Duitschland bij proef
nemingen zeer goed voldeed.
Bij het toestel van Simens en Halske worden
de telegrammen met behulp van ponsmachines
in schrijf machinevorm gebracht op een papier
strook, waarin de teekens door het neerdruk
ken van de bijbehoorende toetsen in bepaalde
combinaties van gaatjes in ééns worden ge
ponst. Meestal worden op die wijze aan dezelfde
ponsmachine tien berichten nummersgewijze
achter elkaar voorbereid, terwijl aan een
tweede, een derde, naar behoefte aan meerdere
machines andere groepen van 10 berichten wor
den behandeld. De op deze wijze gemaakte pa-
pierstrooken worden vervolgens op nummer
in den „zender" gestoken. Deze bestaat (afge-
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Rpdaetie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt den inzenders de copie niet
teruggegeven.
Haarlem, 11 Januari 1914.
Geachte Hoofdredacteur.
De coalitie stort ineen, wanneer het On
derwijsvraagstuk wordt opgelost.
Aldus de liberale woordvoerders, vooral die
der socialisten.
De wensch is hierbij de vader der gedachte
Vooral de Christelijke arbeiders, voorna
melijk de Roomsehen, moeten dat booreu eu
worden bij voorbaat de hulptroepen der de
mocratische partij.
Deze reden vooral noopt, mj, als werk
man, u te vTagen mij in nw geëerd blad
.eenige plaatsruimte te willen, afstaan,
waarvoor mün oprechten dank.
De schoolstrijd was en is een der hechte
handen, welke de coalitie bindt, maar delink-
sche heeren vergeten, tegen heter weten in,
dat er nog andere aangelegenbeden zijn, die
der coalitie ten grondslag liggen
Docli zelfs indien de schoolstrijd de eenige
eoalitieband is, waarom dan die niet eerder
verbroken?
Is het geen koppige stommiteit van die
hoogstaande mannen om, waar de coalitie,
door ben zoo vcrderfelük geacht, uiteenspat
als allé Nederlanders gelijk bereehtigd wor
den, steeds met alle macht, de oplossing der
schoolstrijd tegen te honden?
Maar er is meer, waar de werkman op let.
Daar is b.v. de sociale wetgeving. De ver
schillende opvattingen van Rechts en Links,
de S. D. A. P. incluis dmisohen vierkant te
gen elkaar in. Wat minister Talma deed in
zake de sociale wetgeving, werd gedaan in
de lijn zooals de Christelijke arbeiders zulks
wensch ten.
Bij elk wetsontwerp dachten de linksche
heeren precies andersom. Werd bij de behan
deling der Arbeidswet het amemlement-Aal-
berse, om n.l. dc gehuwde vrouw u i t de fa
briek te weren, afgestemd ook door de S. D.
A. P.'ers nog onlangs zagen wij hetzelfde toen
een amendement van Dr. Nolens om de a f-
sehaffing van nachtarbeid voor vrouwen
hij de posterijen te bestendigen, aan d«
orde was en de linkerzüde en bloc tegen
stemde.
Ook letten wij op juridische onderwerpen,
b.v. de eedskwestie. Dan de zedelükheidswet-
ten. Op een daartoestrekkende vraag ver
klaarde de linksche minister van Raalte:
„van mij is de indiening van een dergelijk
wetsvoorstel niet te verwachten."
De reclitsche minister Regont z.g. kwam
evenwel met een wetsvoorstel om paal eu
perk te stellen aan het brute optreden var
souteneurs en dergclijken enlinks stem'
tegen.
Zoolang de linkeclio heeren nog allerle1
smoesjes en gezochte motieven doen gelde/,
om de voorstellen van rechts te bemodderen
en tegen te houden, do weuschen der reclit
sche arbeidersevereenigingen ten eenemalo
negteren, zoolang zullen de christelijke arbei
ders zich wel wachten in het gnerle van rle
z g. democraten te loopen.
te hebben geleden, en dit was des te grieven.
der, omdat bij meer dan ooit zeker was, dat
de schurk op een of andere wijze Bessie Cal
loway bad doeit verdwijnen en baar bet ge
heim der marmergroeve ontlokt had, terwül
bij de verkreggp kennis nu aanwendde tot
afperserij tegenover Lord Purbeck. Hy Avas
verbitterd bij de gedachte, dat hij geen stap
verdev was gekomen tot het doel, ferwyl bij
bovendien in de kamer aan den anderen kant
van de gang min of meer was vernederd ge
worden. Hy had tegenover Mapleton zün ver
moedens omtrent Cassidy losgelaten, en had
daarvoor minder dan niets terugontvangen.
Do kerel bad hem tartend en uitdagend be
handeld. En wat Bessie betreft, in Mapleton's
houding had een half minachtende bekentenis
gelegen, in zoover er geen verontwaardigde
ontkenning was gekomen, die men zou ver
wachten van een onschuldig man. Toch was
er geen schaduw van bewijs, dat hij met de
verdwiining van het meisje in verband moest
gebracht worden.
..De schurk zette een stalen gezicht, toen
hij Cassidy's portret onder de oogen kreeg,
hoewel, indien hy de schrijver van den af-
persingsbrief is, bet tien tegen een is, dat
bij ook den Ier vermoord heeft," aldus zeide
Hector hij zich zelf toen hij zich in zyn leu
ningstoel zelte om zyn wansncces nog eens te
overzien. Indien de verdere pogingen van de
„Lynx" iu Londen om Bessie te vinden niet
met succes bekroond werden, dan scheen het
waarschijnlijk dat de mislukking volkomen
zou zyn. De tijdsruimte werd hoe langer hoe
korter. Er schoten nu nog maar twee dagen,
over vóórdat Lord Purbeck ofwel zou moe
ten voldoen aan den bem in den brief gestel
den geldelyken eisch, ofwel het staatkundig
voordeel van zyn ontzaglijk experiment zou
verliezen. In het laatste geval, indien de
briefeebrijver werkelijk ziin bedreiging uit
voerde en een aanklacht indiende, dan zou
de „Lynx" beroofd worden van de seusatio-
neele copie, vóór Hector's belofte aan den
Lord bem toeliet, de zaak te publiceeren. Toen
hij het gevaar zoo onmiddellijk dreigend vóór
zieh zag, scheen er een klein duiveltje vorm
en gedaante aan te nemen tusschen de blau
we rookwolkjes, die opstegen uit zün pyp,
en hem in te blazen, dat hü zün belofte maar
moest breken en de dreigende ontdekking
vóór moest zien te zün, door onmiddellyk
een volledig verslag van al wat er gebeurd
was naar zyn blad te zenden. Maar het vi
sioen rees voor hem op van Magde St. Ald-
lielm's liefelijk gelaat, en deed de gedachte
op de vlucht jagen, die nooit meer terug
keerde.
Hy zou een Veine geruststelling hebben
ondervonden, indien hü Mr. Smyly Maple
ton's bonding onmiddellyk na zün vertrek uit
de kamer had kunnen gadeslaan wellicht
ook zou hy zieh gewaarschuwd hebben ge
voeld. Zoo spoedig de deur zich achter zyn
laten bezoeker gesloten had. hernam de eige
naar van de testudo ornatus de beschouwing
niet van dat zeldzame fossiel. Hü staarde een
heele poos onbestemd in de ruimte, en toen
hy bemerkte, dat het koude zweet parelde op
zijn voorhoofd, bracht hij zijn zakdoek te
voorschyn en Avischte het af, tot het droog was
„Een akelige geschiedenis," mompelde hy.
„Inderdaad een heel akelige geschiedenis. Ik
geloof niet, dat er op de wereld plaats is te
gelijk voor Mr. Yeldham en voor mij, en
wel, ik voel er niets \*oor, om degene te zijn,
die ze moet verlaten."
Uit zijn vestzak nam bii een houten pillen
doosje, verwijderde bet deksel en onderzocht
den inhoud een grijsachtig wit poeder van
fün gestampte kristalletjes, die onheilspel
lend vonkelden by het licht der lamp.
HOOFDSTUK XXII.
EEN DOODE KAT EN GEMENGDE
BISCUITS.
De morgen bracht geen verlichting In
Hector's verslagenheid. Integendeel, die werd.
nog grooter door de brieven van het bureau 1
der „Lynx", welke hij op de ontbijttafel in
zyn zitkamer vond. Meer uitvoerig en meer
in bizonderheden tredend, bevestigden zy een
voudig de telegrammen van den vorigen dag
dat er geen spoor van Bessie Calloway's
aankomst in Londen ontdekt was door de be
proefde fepeurders van (dien redaotioneelen
staf, waaraan de taak was toevertrouwd.
Martha Calloway kwam binnen met zyn
ontbyt A'an eieren en ham, en het deed hem
pün aan het hart, zyn hoofd te moeten schud
den als antwoord op haar vragenden blik.
Hü had haar verteld, dat by do hulp van zijn
machtig blad by zyn onderzoek benutte, en
zii had den naam der courant op de enve-
loppe gezien.
„Maar ge behoeft de hoop niet op te geven,
Martha," zeide hy. „Ik doe het ook niet. Onze
mannen zullen in Londen al hun krachten in
het werk stellen en ik zal een lange toer ma
ken op de motorfiets en een onderzoek in
stellen aan al de spoorwegstations in den
omtrek voor 't geval zii op een van die
stations den brein heeft genomen."
„U zijt meer dan goed, Hector," antwoordde
de bedroefde moeder, en bracht haar schort
voor de aogen. Maar haar tranen werden te
gengehouden door het geluid van voetstap
pen in de gang en doordat zij een oogenblik
later door bet venster haar eeuwigen huurder
in het gezicht kreeg, die het voorste gedeelte
van den tuin doorschreed naar de poort in
de richting der rots. Mr. Smyly Mapleton was
gekleed in een donker eostunm; by had een j
zwarten deukhoed op het hoofd en droeg in
de hand een lichtbruin valiesje.
„Hy gaat vandaag naar Londen." legde juf- j
frouw Calloway uit. „Hy heeft vroeg oDtbe-
ten, om den trein van 10.5 te Corfe te kunnen
nemen.' Onverwachte dringende bezigheden,
naar het schijnt. Maar hy zal vanavond terug
zyn, heeft hy gezegd."
„Ik dacht, dat hy gewoonlijk een rytuig
nam, wanneer hy naar het station ging," zei
Hector langs zyn neus weg. „Ik veronderstel,
dat het plan heel onverwachts bii bem is op
gekomen, en dat er geen tyd meer was, om
een vervoermiddel te krygen."
„Dat was het geval," gaf juffrouw Callo
way ten antwoord. „Hü kwam in do keuken^
zoodat ik bencdeu was, en vroesr. of h'ij zyn
ontbyt vroeg kon hebben. Hij deed dat op
een heel vriendelyke manier en maakte z'n
excuus voor de moeite, die bij mij aandeed.
Kyk, daar is Bob, die komt om z'n melk.
verwent hem, zooals u iedereen verwent, Mr.
Hector."
„Bob" was eeu groote glimmende kater met
een zwarten staart en een leuke manier-van.
doen, Hyi had zich aan Hector gehecht van
'teerste oogenblik af, en maakte het zich in
zyn zitkamer gemakkelyk, vooral op de uren
der maaltyden. Nadat zyn meesteres was
heengegaan, bleef hy zyn lenig lichaam koes
teren tegen de beenen van zyn beschermer en
wachte vol vertrouwen op bet schoteltje melk*
dat altyd zyn beleefdheden kwam beloonenii
Maar gedurende een paar minuten werd Heo.
tor te zeer bezig gehouden door het denken1,
aan Mapleton's overhaast vertrek naar LoaW
den, dan dat hü op de kat lette, en hij moest,
aan zyn plicht herinnerd worden door eenij
klagelyk miauw. HU vulde een schoteltje'
met melk uit de kan, dat op tafel stond, eö
begon ook zelf aan zijn ontkyt
(Wordt vervolgd)
