Het geheim der oude Abdij
Een R. K. vereeniging van
bloemistpatroons opgericht.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Gisterenmiddag is in het gebouw St. Bavo
een bijeenkomst gehouden van R. K. patroons
ait de bloembollenstreek, met het doel een
R. K. vereeniging op te richten. De opkomst
vas buitengewoon groot. Van Alkmaar tot
Leiden waren zij naar Haarlem gekomen.
Wij schatten het aantal aanwezigen allicht
ïp meer dan twee honderd vijftig. Mede waren
tegenwoordig vele Eerw. heeren pastoors van
do v tonus en Eerw. heeren
geestelijken.
Om ruim half drie werd de vergadering
geopend door den Zeereerw. heer Pastoor
H. A. V. IJzermans, van Heemstede, bij ont
stentenis van den Zeereerw. Heer B. J Kle-
kamp uit Li?6e, die verhinderd was de ver
gadering te leiden.
Z.Eerw. riep allen het welkom toe. Spreker
verheugde zich over de groote opkomst en
over de belangstelling in het groote werk,
dat ondernomen wordt.
De vergadering is een uitvloeisel van de
poging der pastoors uit de bloembollenstreek
van Alkmaar tot Leiden. Men meende meer
succes te hebben met pogingen om een R. K.
bloeniistpatroonsvereeniging op te richten,
door alleu gezamenlijk bier bijeen te komen,
dan met elk afzonderlijk te ijveren.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem heeft
dit streven der pastoors allerkrachtigst aan
bevolen, zeide spr.
De circulaire waarin de pastoors bun stre
ven kenbaar maakten, onderschreef Z. D. H.
met de volgende woorden: „Wij bevelen oit
verzoek der pastoors ten sterkste aan, om
dat bet inderdaad allernoodzakelijkst is, tot
«en dergelijke aaneensluiting der katholieke
patroons te komen." Dat bisschoppelijk woord
zeide spr., is als een Driekoningenster, die
>ns zal leiden langs veilige wegen. Met ver
trouwen ziet spr. bet verder verloop der ver
gadering tegemoet, gezien ook de groote be
langstelling.
Dan heette spr., onder applaus der verga
dering, baron van W ijnbergen welkom en
gaf hem bet woord.
De lieer van Wijnbergen herinnerde in bet
begin van zijn rede aan de woorden van Dr.
Sehaepman in 1902 gesnroken bij de onthul
ling van bet monument van Mgr. Hamer.
Het bekerde woord, waarin hij zeide: man
oen, hebben wij noodig; helden!
Reeds meer dan 10 jaar is over dat woord
heengegaan. En meer dan ooit is bet noodig,
dat wij helden hebben, getuigt spr. Helden,
rra zich schrap te zetten tegen de pogingen
im bet volk 't geloof te ontnemen; en om zich
openlijk daartegen schrap te zetten, is hel
denmoed noodig.
Hulde bracht spr. aan de aanwezigen, die
door hun tegenwoordigheid bewijzen dat zij
den moed bezitten om den strijd in R. K.
organisatie aan te binden.
Gij, zegt spr., bewoont niet het minst be
voordeelde oord van onzen aardbodem, van
ons vaderland zelfs. Maar daarom mag ook
verwacht worden van u, dat gij meer zult
ijveren voor Gods meerdere eer en glorie.
Vooral in onze dagen, waar God zoo dikwijls
miskend wordt, waar ongeloof welig tiert en
tracht voort te woekeren, is dit noodig.
Gij hebt, getuige uwe tegenwoordigheid,het
voornemen deel te gaan nemen aan den
strijd onzer dagen, zegt spr. Gij wilt 6tichten
een R. K. palroonsvereeniging, voor God.
voor uw huisgezin, voor uw werklieden, voor
iw vaderland.
Spr. wees daarbij op het bisschoppelijk
woord tot aanmoediging van dit streven.
Maar ook herinerde spr. nog bovendien aan
bet Pauselijk woord, onlangs tot Prof. van
Aken gesproken, waarbij Z. H. de R: K. Pa-
troonsvereeniging nuttig en noodig oordeelde.
Een woord van den Paus, ten bate van een
ft K. pntroonsvereeniging, en wel speciaal
pan een R. K. vereeniginng in ons vaderland,
zeide spr.
Zeker, vervolgde spr., zal de vereeniging
aw stoffelijke belangen behartigen. Wij allen
zijn tot dit laatste verplicht maar daarover
wil spr. het niet hebben, want terecht zou
men opmerken, dat spr. daarvan geen ver
stand beeft,
Spr. herinnerde er echter aan, dat voor
tal van punten van stoffel liken aard vereeni
ging nuttig is en daarvoor samenwerking
kan gezocht worden met andere vereenigin-
gen.
Mnnr vraagt men dan of er R. K. orga
nisatie nog noodig is, 6pr, antwoordt vol
mondig: ja. In onzen tijd zlin R. K. organi
saties noodig. Spr. haalt daarvoor tal van
bewijzen aan: vooreerst is zij noodig, om dat
daardoor steeds bewaard kan worden de zelf
standigheid.
Of is het niet vaak gebleken, vraagt spr.,
nat in neutrale vereenigiugen plotseling, wan
neer men er niet aan denkt, de politiek naar
voren komt? Om daarvoor te waken is de
R. K. organisatie uitstekend. Om ons H. Ge
loof te bewaren, zijn R. K. patroonsorgani
saties noodig, evengoed als R. K. werkieden-
véreenigingen, ging spr. verder.
Maar is bet dan niet een op do spits drij
ven, dat steeds maar pogen naar R. K. or-
ganisaties in en voor alles en allen, vraagt
spr., e i hij antwoordt daarop met den wensch
uit te spreken, dat zulke liberale redenaties
niet in deze kringen zullen lieerschen.
Wij hebben meer en meer noodig R. K. or
ganisaties, om ons H. Geloof te bewaren in
het vaderland.
Nog gisterenavond, zegt spr., heeft men het
in de Maasbode, in een voortreffelijk artikel
kunnen lezen, hoe zelfs in de kunst het Ge
loof er buiten gehouden wordt. Zoo gaat bet
in onze hedendaagsche samenleving op alle
gebied.
Om te toonen dat wij ons H. Geloof willen
bewaren, is nuttig en noodig een R. K. pa
troonsorganisatie, ook op maatschappelijk ter
rein.
Met enkele voorbeelden stelde spr. in het
licht het nut van de R. K. organisatie. Een
R. K. vereenigingsnian zal nooit vragen of
hij een gemengd huwelijk zal aangaan, of hij
zijn kinderen R. K. onderwijs zal doen geven,
of zijn zoon lid moet zijn van R. K. Patro
naten, of in zijn huis, (tenzij met besliste
noodzakelijkheid en dan voor hem alleen) een
neutrale krant mag komen. Spr. wijst op de
voortreffelijkheid van een echt roomsche op
voeding voor de meisjes, die later de echt-
roomsche moeders der buisgezinnen zullen
zlin; de grondlegsters van een hechte gods
dienstige maatschappij.
Aangesloten bfi R. K. organisaties valt het
zooveel gemakkelijker, in moeilijke, weifelen
de oogenblikken, staande te blijven, het men-
schelyk opzicht te overwinnen.
Door de R. K. organisatie wordt behartigd
't belang der leden zelf en dat van hun gezin,
maar ook is zij in het belang van de arbei
ders.
Men hoort zoo dikwijls zeggen dat R. K.
vereenigingen noodig kunnen zijn voor arbei
ders, die zoo licht afzakken naar de sociaal
democraten. Maar spr. betoogt dat R. K. or
ganisatie evenzeer noodig is voor R. K, pa
troons, en het is de vraag, zegt spr., of het
zelfs niet nog meer noodig is voor de hoogere
standen om zich nog meer godsdienstig te
ontwikkelen: om waarlijk Roomsche patroons
te worden.'En zlin dan èn patroons èn werk
lieden Roomseh georganiseerd- dan zullen
zij niet scherp staan tegenover elkander, maar
verhonden door onderlinge liefde.
Indien de R. K. vereenigingen eens R. K.
waren niet alleen in naam, maar ook in daad,
de wereld zou aanschouwen de kracht van de
R. K. beginselen op maatschappelijk terrein.
Dat zou ook onzen tegenstanders bewonde
ring afdwingen.
_De oprichting van een R. K. patroonsorga
nisatie zal ook met vreugde Begroet worden
door de arbeiders, omdat zij daarin den
waarborg zien, beschouwd te worden als
menseh, ovenals de patroons, vrijgekochten.
door Christus' Bloed.
Een R. K. organisatie is voorts noodig voor
onze Moeder de H. Kerk. in ons vaderland.
Wij behoeven niet te wachten totdat het zoo
ver is als in Frankrijk of in Portugal. Nu
is bet nog tijd. Nu moeten en kunnen wij
nog werken met succes. Onze voorouders heb
ben veel gewerkt, hebben weten te bewaren,
niettegenstaande alle vervolging, allen druk,
tegen het H. Geloof. En toen eindelijk de vrij
heid kwam, was het niet noodig, dat een
nieuwe Willibrord hier weder zou brengen
bet H. Geloof. Dat was nog bewaard.
Wij kunnen dat nu gemakkelijker! Wat het
voorgeslacht echter heeft gedaan, moeten ook
wü doen, nu zulk een krachtigen aanval wordt
gedaan op ons H. Geloof. Wij moeten dat,
opdat wij ons geloof ongerept aan het nage
slacht knnnen overgeven.
En waar een der middelen daartoe is de
R. K. organisatie, daar moet dit middel wor
den aangegrepen. De mannen worden in R.K.
vereenigingen beter en het moet allen een eer
zijn, om naar krachten mede te werken tot
uitvoering van het devies van Z. H. den Paus:
Omnia restaurare in Christo: Alles herstel
len in Christus.
Maar in R. K. organisaties ook alleen goe
de, practische, werkzame waarlijk katho-
lieke mannen, zegt spr. andere wordt een
i valseh beeld gegeven. Het openbaar katho-
j Hek leven moet gedekt zijn door een echt-
katholiek privaat leven der leden, vooral der
bestuursleden. Ban za] de R. K. organisatie
een waarborg zijn voor den opbloei van het
katholieke leven in ons vaderland.
En eindelijk is de R. K. organisatie in het
belang van ons vaderland.
Men hoort zoo dikwijls betoogen, bij welk
streven ook: denk er toch om. de R. K.
zijn in ons land in de minderheid. Maar
zegt spr. niemand in ons land is in de
meerderheid: liberalen niet, socialisten niet,
niemand. Wij behoeven ons dien raad van
voorzichtigheid even weinig aan te trekken,
als wij bet de liberalen of soeialisten zien
doen. Men verwijt ons het volk te splitsen,
doch dat verwijt is volkomen ongegrond, wij
wilen alleen ons recht.
Wij eiscben niet van de neutralen, gaat
spr. voort, dat zij zich verrenigen op onzen
grondslag, maar wij eisehen wel dat zij ons
de vrijheid laten ons op onze wijze te veree
nigen. Wü dulden niet dat zij haat tegen de
katholieken trachten te verbergen achter lief
de voor het vaderland en bezorgdheid voor
de eenheid der natie.
Wij trekken op onder eigen vaandel. En
met feiten constateert spr., dat wij R. K. on
der de beste onderdanen hehooren van H. M.
de Koningin, en wii kunnen liet ook best vin
den met onze niet-R. K. landgenooten, be
halve met de anti-papisten, die het echter
dan ook alleen aan zichzelf te wiiten hebben.
Wat wü allen willen, is onze beginselen
ongerept bewaren, ook in het belang van ons
vaderland, want wie de oogen open dóet, ziet
dat stelselmatig in alle kringen het gezag
wordt ondermiind.
Wii, in de R.K. organisatie, zullen echter er
voor zorgen, dat rust en orde blijven gehand
haafd in ons vaderland, niet alleen om de hoo-
ge Vrouwe, die nu op deri troon zetelt, maar
omdat wij weten gehoorzaamheid schuldig
te ziin aan het gezag, die God heeft gesteld.
Spr. wekte op leden te worden van de op
te richten vereeniging, en goede leden, en hij
wekte ten slotte op ook anderen daartoe te
bréngen. (Applaus).
De ZeerEerw^ Pastoor IJzermans dankte
den heer van Wijnbergen voor zijn leerriike,
duidelijke rede, namens de geheele clergé,
namens Z. D. H. den bisschop, en namens
alle aanwezigen. De Zeereerw. heer pastoor
meerde dat hiermede de taak der geestelijk
heid was afgeloopen, daar zij alleen bedoelde
het initiatief te nemen tot de R. K. organi
satie.
Spr. verheugde zich er over dat een voor
loopig comité is kunnen samengesteld wor
den uit heeren, die zich daartoe bereid ver
klaard hebben. De ZeerEerw. pastoor gaf
daarna het voorloopig presidium in handen
van den heer C. J. L. v. d. Meer uit Noord-
wijk.
De heer van der Meer zette het doel, dat
nader in de statuten zal worden omschreven,
uiteen.
Het voorloopig comité bestaat uit de hee
ren C. J. L. van der Meer, uit Noordwi.ik,
J. A. Preyde, nit Heemsterde, G. van der
Veld nit Lisse, J. M. Goes uit Castricum en
A. Jonkheer uit Hülegom.
Leden, der vereeniging knnnen worden
R. K. patroons in het bloemistenvak, die min
stens één werkman in dierst hebben.
Geen der aanwezigen verlangde het woord.
Gevraagd of de aanwezigen in beginsel kon
den hesluiten tot oprichting der R. K. Pa-
troonsvereeniging, werd hierop door dave
rend applaus instemming betuigd.
De vergadering vereenigde zieh met de
volgende order van werkzaamheden:
Aan het voorloopig comité werd opgedra
gen statuten en huishoudelijk reglement te
ontwerpen. Van deze statuten en dit regle
ment zal een afschrift gezonden worden aan
de Zeereerw. heeren pastoors.
Deze zullen dan besproken worden in (de
voorloopig op te T.iehten) plaatselijke afdee-
lingen. Elke afdeeling zal een patroon (liefst
dengene, die als voorzitter der afdeeling zal
fnngeeren) aanwijzen, om zitting te nemen
in het Centraal bestuur, zoodat alle afdee-
lingen vertegenwoordigd ziin.
Na behandeling der statuten enz. in de af
deel ingen, wordt wederom een algemeen© ver
gadering uitgeschreven, waarop de statuten
en hnishondelük reglement zullen worden be
handeld en tevens verzocht om daarop de Ko
ninklijke en bisschoppelijke bewilliging te
erlangen. In die vergadering zal de veree
niging ook definitief worden opgericht.
Geen der leden het woord meer verlangen
de. sloot de voorzitter de vergadering.
Een groot aantal leden gaf zich op, terwijl
reeds zeer velen, naar wij vernamen, zieh
bereids als lid opgaven bü den Zeereerw. heer
Pastoor hunner parochie.
ALBANIë.
De Weensche correspondent vnn de N. R.
Ct. schrijft:
De Albanisebe Correspondenz deelt bijzon
derheden mede over het gevangennemen van
de Turksche vrijbuiters aan boord van het
stoomschip Meran. Men wist, dat onder de
368 passagiers der 3de klas, die in Konstanti-
nopel waren ingescheept, Albaneesehe solda
ten waren, die uit Turkscben krügsdienst
waren ontslagen en naar linis gingen. De
overvaart was zeer stormachtig, en den 6den
kwam men te Walona aan. Daarop liet de
commandant van het Oostenrijkséhe wacht
schip Panter zich naar Meran brengen, om
aan haar kapitein te zeggen, dat de officie
ren der gendarmerie met gewapenden aan
boord zouden komen om een onderzoek naar
de passagiers in te stellen, daar de 368 Tur
ken verdacht werden basjtboezoeks te zün.
die de Turksche regeering gezonden had om
een revolutionaire beweging in Albanië te
beginnen. Kort daarop kwomen Nederland-
sehe officieren met gendarmes aan'boord, die
de passagiers aan een 6treng onderzoek on
derwierpen. Er werden talrijke revolvers, mu
nitie en handgranaten gevonden. Vele opva
renden lieten het echter niet zoover komen,
en wierp ende wapeii6 overboord.
Tegelijkertyd werden allerlei compromit
terende papieren in beslag genomen, waar
uit bleek dat de aanslag door Bekir-bei en
Izzet pasja was ontworpen. Die het ergst ge
compromitteerd waren, werden aan land ge
bracht en te Walona geïnterneerd. De rest
mocht onder bewaking van Oostenrükscke
soldaten aan boord hlüven en naar Triest va
ren, om van daar weer naar Konstantinopel
te worden teruggezonden.
Volgens de Oostenriiksche veldmaarschalk
von Gerstner, die Albanië goed kent en nog
onlangs met Essad-paja gesproken heeft, is
het verlangen naar den prins von Wied alge
meen. Essad-pasja zei in gebroken Franscb
„Wied-vite". Hoe spoediger hü kome, des te
beter. Maar zün komst ondervindt vertra
ging, doordien de mogendheden nog moei-
lü'kbeden maken over een leening van 75 mil-
lioen francs voor Albanië, zonder welk geld
de prins zijn beschavingswerk niet kan be
ginnen. Het volk verwacht van hem hulp uit
de algemeene ellende, het ziet naar hem uit
als een redder. Groote wanhoop en moedeloos
heid heeft zich van de menschen meester ge
maakt, die veel kou en honger te Inden heb
ben.
Naar aanleiding van wat ik hoor, wil ik
binnenkort een overzicht geven van het lü-
den in Albanië, in de hoop dat in ons land
zich velen bewogen zullen voelen, om met
geld en goed te helpen. Vooral dekens, war
me kleeren en levensbehoeften zün noodig.
Nn de Nederlandsche officieren meewerken
aan de opbeuring van dit volk. kan men hen
niet beter helpen dan met het zenden van
zaken tot leniging van den nood.
yeas, apostolisch prefect der Missie van Ned<
N.-Guinea, in het nummer van 21 November'
van het „Soer. Gbld." beslist de meening
van hen, die de relletjes aan het optreden
der Katholieken toeschrijven, bestrijdt en
daartoe uitvoerig materiaal bijbrengt, waar-'
uit ten duidelijkste blijkt dat den Katholie
ken Missionarissen en hun parochianen niet
het minste kan worden verweten, brengt
de „N. R. Ct." niet dat artikel onder de oo
gen van haar lezers, maar vernoemt het
slechts met de bijvoeging: „waaruit wel weer
schijnt te volgen, dat waar twee kijven, ook
twee schuld hebben."
Zoo moeten de lezers van het blad in
den waan blijven, dat toch ook de Missio
narissen niet vrij uitgaan. Zoo moet stem
ming worden gemaakt tegen de Katholieke
Missie."
VRIJSTELLING VOOUIi. NOTARIEEL
EXAMEN.
De Min. v. Binnenl. Zaken heeft, met wij
ziging van een vroegere beschikking, als de
scholen bedoeld bij K. B. van' 24 Febr. 1910
(St..bl. No. 75) aangewezen de openbare har
delsscholen met tweejarigen cursus te A?
sterdam, Enschedé (aid. der Ned. school
nijverheid en handel aldaar), Gronin i,
Haarlem, Hailingen, Rotterdam, Utroch. en
y lissingen en de handelsscholen met twee-
jarigen cursus, uitgaande van het Canisius-
coüege te Nijmegen en van het college St.
Willebrord te Katwijk aan Zee.
EEN BETEEKENLSVOL AFTREDEN.
De heer K. Lindner, referendaris aan dè
Rijksverzekeringsbank, is op zijn verzoek
eervol ontheven als chef van de afdeeling,
belast met do uitvoering der Invaliditeits
wet.
In zijn plaats is de hoofdcommies, de heet
Merens, tot chef van die afdeeling benoemd,
STEMMING MAKEN.
Indertijd is melding gemaakt van de rel
letjes, die op de katholieke Missie van de
Kei-eilanden zijn voorgevallen, waarbij Pa
ter de Raadt door eenige Slavische Kei-
eezen werd aangevallen en verwond. Thans
lezen we daarover in do „Gelderlander":
„Zonder dat hij ook maar eenige nauw
keurige mededeelingen over het gebeurde
had, zooals hij zelf berichtte, seinde de cor
respondent van het „Soerab. Hbld." te Am-
bon aan zijn blad, dat de provoceerende
werkwijze van de Katholieke Missieonaris-
sen wel de oorzaak van de opstootjes zou
zijn. Natuurlijk waren de liberale bladen
te onzent, de „N. R. Ct." voorop, er als
dè kippen bij, om die door niets gestaaf
de insinuatie over te nemen.
Toen nu in het nummer van 1 December
der Annalen van de Missionarissen van het
liet H. Hart de Overste der Missie, de Zeer
Eerw. Pater Nollen, de ware toedracht der
zaken vermeldde, om de totale onjuiste voor
stelling van de correspondent van het „Soer.
HbL." recht te zetten, toonde onze liberale
pers voor die opstootjes niet meer de min
ste belangstelling. Het artikel werd eenvou
dig doodgezwegen.
En nu de HoogEerw. Pater dr. M. Ne-
Ook een staking. In het vreedzame Noord-
Brabanlscbe dorpje Haps is een staking uit
gebroken, 't is voorwaar geen kleinigheid!
..De zaak droeg zieh toe als volgt, zegt de
Tel.: Tot nu was men voor het biljarten
geen betaling verschuldigd, doc-h werd om
consumptie gespeeld, de verliezer betaalde
voor beide spelers. Er werden echter meestal
meer gewonnen glaasjes uitgedronken dan
verloreu pottekes betaald, wat den herher.
giers verdroot. Zü verbonden zieh derhalve
voortaan zes cents per party te heffen, op
strafte van 10 gulden boete bü elke niet na
leving dezer overeenkomst. De biljartende
Hapsenaars wenschten zieh echter niet te la
ten ringelooren en sloten wederkeerig een
eontract bchoorlük en naar de eisehen des
tüds op gezegeld papier omschreven en on
derteekend op straffe van een gulden, niet
meer te biljarten, zoolaDg partügeld wordt
geheven. De café's met biljart worden nu,
door hen gemeden en alleen aan de andere
herbergiers de klandizie gegund.
Het grappigste van het geval is wel, dat
zelfs een zoon van een biljarthouder zich bij
de stakers heeft aangesloten.
Men is zeer nieuwsgierig wie dezen 6pan,
nenden doeh v reed za men strüd zal winnen!
Goed afgeloopen. Een zonderlinge ver
gissing is dezer dagen op de lün Groningen—
Zwolle voorgekomen. De volgtrein van den
sneltrein 146 op den 2en Januari j.l. moest,
volgens de dienstregeling, te Dedems\aarl
stoppen. De machinist een Centraal-loeo-
motief reed den trein sehiint zieh vergist
te hebben, althans bü reed met gewone snel
heid bet station voorbü en de trein bleef
staan ongeveer K.M. voorbü de spoorbrug
over de Dedemsvaart (deze ligt een paar hon
derd metere van het station).
De trein werd daarna teruggezet en de
reizigers konden uitstappen, waarna hy niet
een vertraging van enkele minuten de re:s
kon vervolgen. Gelukkig heeft dit voorval,
hoewel het de veiligheid in gevaar had kun
nen brengen, geen nadeelige gevolgen gehad.
Door de spoorwegautoriteiten wordt een
ernstig onderzoek ingesteld en de schuldige
zal zeer zeker zün straf niet ontgaan.
Zw. Ct.
Bering .Jtotura'. Door de rij ksop-po
ring van delfstoffen is op eene diepte van
1169.70 M. een steenkolenlaag aangeboord,
die een dikte heeft van 1.08 M.
De stoking der Amsterdamsche Taxi
chauffeurs. Gisteren hebben zich een 16-tal
stakende chauffeurs bij de directie aange
meld. Slechts twee durfden uitrijden. Zij
konden ongehinderd hun tocht door de stad
maken.
De vaste abonné's der maatschappij, zoo-
aLs banken, handelsfirma's enz., die belang
rijke geldsommen per taxi vervoeren, heb-
FESJILLETO
Ervaringen van een journalist uit de 20e eeuw
door HEADON HILL.
(Oorspronkelyke 'vertaling uit het Engelsch).
19)
De mogelyke redenen van Manleton's on-
rerwachte reis naar Londen hadden zün le
vendigste belangstelling opgewekt, en hü had
het eten nog nauwelyks aangeroerd, of hü
legde mes en vork neer en staarde in gedach
ten verzonken uit het venster. Het vertrek
van den fossielenjager kouzün reden niet vin
den in een of anderen brief, dien hij met de
morgenpost zou ontvangen hebben, want de
postbode was op het uur, dat hii zün plan
aan Martha aankondigde en om het ontbyt
vroeg, nog niet geweest. De waarschynlüke
verklaring, zoo zeide Hec-tor bij zichzelf, was
deze: dat Marplelon in weerwil van zün on
beschaamde houding den avond te voren,on
gerust was geworden door de ontdekking, dat
er een verdenking op hem rustte, en dat hij
naar de stad was, om eenige vergissing of
eenig verzuim in zijn plannen te herstellen
wellicht ook om Bessie op te zoeken en nog
meer volledige inlichtingen van baar te kry-
gen. In hot laatste geval was het meisje reeds
foo goed als gevonden. Binnen het uur zou
de „Lynx" het telegram hebben, inhoudende,
dat Mapleton moest nagegaan worden van
het oogenblik van zy'n aankomst op 't Water
loo-station, in den vroegen namiddag, af.
Zoo geheel en al ging Hector op in de over
denking van deze nieuwe ontwikkeling der
zaak, dat hii ziin" opmerkzaamheid niet aan
Bob kon schenken. De dikke kater slurpte
zy'n melk waardig in zün eentje op, en toen
eensklaps, na een langgerekt miauw, ging hy
op zün rug liggen, en sloeg zwakjes met de
pooten in de lucht. Een kreet van ontstelte
nis onderdrukkend want hij begreep aan
stonds, wat er aan de hand was boog Hec
tor zich over het gekwelde dier, maar terwyl
hy dit deed, ging Bob al op zün züde liggen,
zoo dood als een pier. Nog maar de helft van
het schoteltje melk was verbruikt, en met
een huivering keek Hector naar ziin eigen
theekopje, waarin hü een paar mimiten ge
leden melk en suiker had gedaan. Hü dankte
God, dat by, geheel met ziin gedachten bezig,
had vergeten ervan te drinken.
,.Mr. Smyly Mapleton heeft zy'n eigen rui
ten ingeslagen, doör my zooveel voedsel tot
nadenken te geven, dat ik zijn vergif heb
laten staan," mompelde hü. „En de arme ouwe
Bob heeft hem in waarheid geheel en al ver
raden."
Er was geen twijfel mogelyk, dat ten ge
volge van hun gesprek van den vorigen
avond, Mapleton door Hector's bemoeienis
sen zóó ongerust was geworden, dat hij een
of ander vergif in de melk had gestort. Hij
zou alle kans hebben gehad, zulks te doen,
daar de tafel, met uitzondering van den trek
pot en den warmen schotel, altijd geheel ge
dekt werd «mieren tijd vóór de hnurders naar
beneden kwamen. Mapleton was waarschijn-
lyk al eenige uren op geweest en hü kon ge
makkelijk ongemerkt in de kamer zün geslo
pen, terwyl Martha in de keuken bezig was.
Dit incident maakte het overhaast vertrek
naar Londen nog meer verklaarbaar. Het zou
zaak voor hem wezen, om, terwül het ver
gif zijn werk deed, niet ter plaatse aanwezig
te zün. Men zou moeily'k verdenking kunnen
opvatten tegen een bewoner van het huis.
te verbergen. Na voorloopig het doode beest
in een kast te hebben gesloten in een hoek
van de kamer, zocht hü een leege flesch,
6poelde die om, en vulde ze met de overblij
vende melk, om deze naderhand te kunnen
onderzoeken.
Hy wierp daarna den inhoud van zün kopje
door het venster naar buiten en hernam
zyn maaltüd, zün thee alleen met suiker
drinkend. Er was behalve de melk niets op
die op dat oogenblik mülen ver verwüderd tafel geweest, waarin het vergif had kunnen
was, ofschoon er ook kans bestond, dat er een gemengd worden, daar de thee pas door juf
vergif wos gebruikt, hetwelk, wanneer een
menseh bet had ingenomen, zou doen ver
moeden, dat de dood een of andere natuur-
lyke oorzaak had.
Deze gevolgtrekkingen had Hector spoe
dig gemaakt, nadat hü zich overtuigd bad,
frouw Calloway was gebracht, nadat hij de
kamer was binnengetreden.
Tien minuten later bracht hü zün motor
fiets langs de zandige helling van de rots
laan omhoog en reed full speed langs de poor
ten der Abdü in de richting van bet dorp.
dat de kat geheel en al dood was. Een oogen-1 Zyn onmiddellijk doel was het postkantoor,
blik nadenken wa6 voldoende, om hem teToen hy de kleine winkel met lage zoldering
doen beseffen, dat deze poging tot moord binnentrad, waar een lucht hing van ham en
een sterker wapen in zün handen zou zün,kaarsen, en zün schreden richtte naar het
indien liü er niet over sprak. Hii hechtte er I kantoortje waar de dochter van de postmees-
grooter gewicht aan te ontdekken, wat er van teres zetelde, werd hü vanuit de halve dnis-
Bessie Calloway was geworden, en den brie- J ternis verrast, door een diepe stem- Hy was
venschrüver te ontmaskeren, dan de tegen eerst benieuwd wat voor iemand het zyn zou
hem zelf gepleegde misdaad te wreken. De die zün naam zoo goed wist, en bevond, dat
straf voor dit laatste misdryf zou vanzelf vol- j de stem niet aan een man toebehoorde, maar
gen, indien hii bewiizen kon dat Mapleton de aan Miss Campion van de Abdü, die hem
moordenaar van Cassidy was; zyn kansen om
dit doel te bereiken, zouden niet verbeterd
worden, wanneer hy hem nu van een poging
tot vergiftiging beschuldigde, die niet ge
makkei yk te bewyzen zon zyn.
Om de kwestie geheim te honden, en las
tige vragen van den kant van Martha Cal
loway te voorkomen, was het voor het oogen
ui tl egde, dat zy in eigen persoon naar het
postkantoor gekomen was, om een telegram
te zenden naar haar zaakgelastigde.
„Ik heb rubber-aandeelen, en ik moet hem
seinen, een stuk te koopen," zeide zij. „Ik
zou eens een woordje met n willen spreken,
Mr Yeldham. Hier is het zoo stoffig, ik wil
liever een tydje bniten wachten. Ik wensch
blik noodig. den dood van de kat voor haar ie meer geluk toe dan ik self had. en dat h«t
meisje niet zooveel tijd noodig zal hebben
om uw als om mijn schrift te lezen."
Na nog een quasi-norscben blik op bet
meisje in het kantoor geworpen te hebben,
verdween tante Drusilla naar buiten en liet
Hector alleen om zün zaken af te doen. Hii
kende zün code goed van buiten, en nadat
hü haastig een formulier had ingevuld en
zieh verzekerd had, dat het telegram onver-
wyld zon verzonden worden, ging hy zich
voegen bü Miss Campion op den weg, in do
zekerheid, dat indien Mr. Smyly Mapleton'a
plaats van bestemming 't Waterloo-station'
was, hy vanaf het eerste oogenblik züner aan^
komst een van de mannen der „Lynx" op'
ziin hielen zon hebben.
Zoodra de oude dame den mond tot spreken
opende, was hü verwonderd, den naam te boo-j
ren van den man, die zoo geheel zün gedacht
ten bezighield.
't Is betreffende dienn schurk Mapleton.3
begon zü, een gedeeltelyk lukkende poging
doende om de zwaarte van haar stemgeluid
wat te temperen. „Hy was fcier binnen m het
postkantoor, toen ik hier aankwam."
„Om een telegram te verzenden?" vroeg
Hector nieuwsgierig. Het was mogelyk, dacfr^
hy, dat, indien Bessie Calloway in Lenders
was en op vriie voeten, hetgeen hü betwiifel-
de, dat dan Mapleton haar had geseind.1
om haar te vragen, hem te ontmoeten op de
plaats züner bestemming.
Maar tante Drnsilla wierp die hypothese
aanstonds omver. „Geen kwestie van." ant-'
wordde zü. „'t Wa6 iets van meer beteekeni?
Hü kocht een groote bus gemengde biscuits"
(Wordt vervoled)
NIEUWE HAfiRLEMSCHE COURANT ■™SÏ?J±&
SiiSySiKwiewiiBKsete'wi'rMeHei^jMir
