DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
H
STADSNIEUWS,
iOiiderBtiiHsvest 29-31*33, Haarlem
I
E£R5T£ BLAD.
700R DE ROO.l/ISCHE VROUW
füiJEAB 18 JANUARI 1914
38ste Jaargang Ho. 8339
ABONNEMENTSPRIJS*
Pet 9 maanden voor Haarlem ƒ1.35
Voor de p'-mtsen, waar eeu agent is gevestigd ("torn der gem) - 1.35
f Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers *>.03
Bureaus wan Redactie en Administratie
intercommunaal Telefoonnummer 8428.
PRIJS DER ADVERTENTIPNt
Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 «1
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 et per regeL Buitenl '20 ct
Reclames dubbel tar ef
Dienstaanbiedingen 25 et (6 regels), driemaal voor 50 ct ta contant).
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
verken.
Alle betalende abonné'a op dit blad, die In het bezit et».er verzekeringspolis zfln, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voori
GULDEN bij GULDEN bij 1 Üfl GULDEN bij
QoveruSen-bii jfSlll verlies van een 1 verlies van UiII verli6S vaa
hand of voet 9 1# fe® één oog 9 ÜJ? 4» één duim.
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN ba-
verlies vaa
één anderen
vinger.
De nltkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Hollandsche Algemeene Verzekeringsbsnk" te Schiedan
Bit
twee
nummer
biadbii.
bestaat
bovengenoemden titel we kennen dien nog
uit den verkiezingsstrijd en de beer Eerd-
mans, welbekend, zal 'm natuurlijk in deze
dagen in het wel'bevriendo redaetiebureau
nog wel eens gebruikt hebben een arti-
keltje aan de stichting van den R. K. Bond
van Bloemistpatroons onder.„Kerknieuws."
r' Inderdaad.
'AGENDA. 17 Januari. Het. brave Rotterdamfiche blad blijkt dus
Gebouw Sint Bavo 8 uur waarlijk'te gaan begrijpen, waarom ten
Hulpspaarbank Schoterkwartier. Half 9 allerleste die Roomsche vereenigingen wor-
spasrkas St. Nicolaas (winterprovisie). den gesticht!
Spaarbank. Steuncomité. Inschrijving Coëp.
Bakkerij. Bibliotheek.
Om 't hoogst van al: behoud van het geloof!
Nu ie de rubriek „Kerknieuws" in de N. R.
S e bo u v b u r g J an s weg 8 nur Ct. weliswaar heel wat minder beduidend dan
N. V. Het i ooneeL Dir. Willem Royarads: <Jie over 'ttooneel e.d., afgezien zelfs van al
Gysbreght van Aemstel. de verschillende soorten „katholieke zijde's"
Het Blauwe Kruie 89 uur Con- <Jie baar vullen, maar toch heeft het blad
«ultatie-bureau voor drankzuchtigen. ;de juj6te rubriek voor den nieuwen Bond,
ley Ier M us e u m I en toonstelling van wat haa:r standpunt betreft, weten te vinden,
teekemngen, benoorende tot de kunstverzame. I Om ons geloof en onze Kerk te verdedigen
ling van 1 eylers museum, portretten, portret-en behouden, daarom willen wij ook
schetsen en figunrs.umes- Roomsche patroonsorganisatie, die het
i zij ter inlichting van de N. R. Ct. als 'tnoo-
Huil trekken thuis i^ig ware gezegd volstrekt vrij is op econo-
'imisch gebied één lijn te trekken met welke
t tit- w r besmt het al! i „neutrale" of liberale organisatie ook! Mits
De Minister van financiën in dit extra- ke{; doej aan onze beginselen kan getoetst na-
parlementair kabinet wellicht nog de ge- tuurlijk, dat spreekt vanzelf,
wiehtigste functionaris, vandaar dat ieder- Is het daarom «iet dwaas, van een „splijt-
een ervoor bedankte en de totaal onbekende zwam" te spreken?
meneer Bertling het baantje kreeg, de Mi- Helaas: het „oude geloof* om dit woord
nister van financiën heeft gisteren in de Ka- verbaast de N. R. Ct. zich blijkbaar nog!
mor medegedeeld, c.at nu er geen tariefwetjs Dje^ me^r algemeen: is het wonder dat wij,
komen mag, alle belastingen de hoogte dj6 het hebben, liet beschermen willen tegen
>11-ine et enwie vèr van ons leven in religieuse en....
De Minister zal ten spoedigste komen, zoo n i e t-religieuse beginselen?
vertelde hij, met verhooging van de 10 De N. R. Ct. haalt, het aan, doch begrüpthet
opcenten op de vermogensbelasting niet: niet wij „splijten", maar het eenmaal
eil')f) de li e d r ij fsb e 1 as 11 ng. j gespletene pogen wij aan onze zijde bijeen te
Maar dit is niet genoeg. houden, niet voor ons gemak of voordeel,
!J ,TI °P, opcen ®n en Yan n 6 maar voor het hoogste, het zielenheil der be-
andere belastingen, alleen de accijnzen en trekkenen.
tarief (t heilige liberale huisje) uitgezon- Dit alles gaat natuurlijk de materialistische
pers voorbij,'t is al herhaaldelijk gebleken!
W ij zullen dus moeten bloeden. Doch 't mocht nog wel eens gezegd worden:
Met een ruk gaan e 1 e belastingbiljetten er zjjn er goms onder ons óók wien 't libera-
tet volgend jaar omboog. listisch parool van die „kunstmatige 6chei-
En vraagt u de reden? ding" in het volk nog wel begoochelt.
Wel: de vreemdeling, die nu m zijn vuistje Zij voorai mogen weten, dat het streven
acht, mocht liet immers niet betalen? Die tot behouden van een waarachtige overtui-
tariefwet, die de lasten op de schouders van ffi dje zich weerspiegelt en omzet in de
den vreemden^ invoerder wilde leggen en te- d a a d. die mede leiden moet tot wat hooger
vens s Janos industrieele welvaart zou ver- js dan a^e materialistische wenschen, juist
meerderen, mocht immers met worden mge- de éénheid des volks ten goede komt!
i i i 11 ii i I Baron van Wijnbergen heeft ook dit in zijn
Wel, nu krijgt ge uwe trekken thuis! red<J duidclyk -tz0ll pracht we-
Geld moet er wezen! Betaalt de vreemde- d N ct d4t gedeelte eens
Iing het niet, aan zult £ij het nu zelf betalen;! tt i
En ongemakkelijk óók! 0nder haar .-Kerknieuws" overnam!
We gaan een goeden tijd tegemoet op deze
manier.
Maar 't anticlericale Nederland, dat zoo
bang is gemaakt voor de Tariefwet, zal dan
Ter everweaing.
In „De Amstelbode" komen over de hier-
kunnen zeggen net als Uilenspiegel: we heb- boven bedoelde stiohtingsvergadering van den
ben liet er zelf naar gemaakt! R. K. Bond van Bloemïstpatroons nog eenige
Inderdaad, het woord mag herhaald: de overwegingen voor, die wij gaarne in ver-
Tariefwet-bestrijders krijgen hun trekken deren kring willen verspreiden,
thuis! j „Een goede economische vakorganisatie,
zoo zegt de schrijver, moet gelegenheid bie-
„De splijtzwam.
Lach niet!
De „Nieuwe Rotterdamsche'
den om alle belanghebbenden te omvatten
j en de omstandigheden moeten van dien aard
zijn, dat zij zich kan handhaven. In het bol-
wijdt met lenvak schijnen ons beide verlangens bevre
digd. Het bedrijf draagt een monopolistisch
karakter en strekt zich over een beperkt deel
des lands uit. Wel wordt dit geleidelijk uit
gebreid, maar het kan nergens anders wor-
duitgeoefend dan in of nabij de duinzand
streek. Alle kweekers kennen elkaar en kun
nen gemakkelijk met elkaar in aanraking
komen. De „Vereeniging ter bevordering van
de Bollenculiuur" (bedoeld is hier natuurlijk
de Algemeene vereeriging voor Bloembol
lencultuur". Red. N. llaark Ct.) kan haar
werk blijven doen en de algemeene ontwikke
ling van liet bedrijf en van den handel blij
ven behartigen. Zij bemoeit zich niet met de
economische belangen der kweekers en hun
werklieden. Ma.ar de laatsten leggen zich toe
op de meest volledige organisatie en de heer
Van Wijnbergen deed te dien aanzien
reeds opmerken, dat tie werklieden zich zul
len verhengen, wanneer nn ook de patroons
zich vereenigen willen en zich daarbij plaat
een op een gelijk standpunt als zij, zoodat de
belangen van beide groepen in een ruimen,
in een Christelijken geest worden behartigd,
maar ook met de onderlinge zelfbeperking,
die een ongestoorde ontwikkeling van het be
drijf noodzake'i.jk maakt. Dat niet elke or
ganisatie daartoe voert, is duidelijk gebleken
bij de vereenigingen in het diamantwerkers-
vak."
I Schrijver geeft hiervan volgens de feiten
duidelijke voorbeeldeu en gaat dan verder:
I „Wat haat dus ten slotte een organisatie,
die niet met wijsheid en vooruitziendheid
wordt bestuurd en die de economische ver
houdingen tusschen patroons en werklieden
j niet weet te regelen in verhand met de ont
wikkeling en de duurzaamheid van hét be
drijf? En waar zal rapn beter die wijsheid en
vooruitziendheid leeren dan in een organi
satie op katholieken grondslag, die het oogen-
blikkelijk materieelc niet als eenig en uit
sluitend object op dén voorgrond stelt, maar
dat in evenwicht brengt ook met, de moreele
en ethische zijde van den arheid?
„Toen wij Dinsdag de vergadering bijwoon
den, waarop zooveel katholieke mannen bijeen
waren en die ons deed denken aan de eerste
.vergadering van katholieke boeren te Utrecht,
waarop Dr. Schaepman den stoet gaf
aan de oprichting van den Ned. Boeren
bond, hebben wij ons afgevraagd, of er mis
schien wel in, en nog meerderen buiten de
zaal zouden zijn, die nog niet ten volle be
grepen de waarde van het initiatief, door de
katholieke geestelijken van Kennemerland
tot hunne organisatie genomen. Niet bezorgd
maakten wij ons voor de opinie der niet-
j katholieke kweekers, wier belangen zeker
j niet zullen worden benadeeld, maar die in
i de vruchten van de katholieke organisatie
zullen deden. Zij zijn over het algemeen zaak-
menschen genoeg, om ?.ich aan die confessio-
enele organisatie niet te stooten. Het was een
pastoor, die in het Westland der eersten
wijnstok plantte; 'twas nit liefhebberij en
uit bon winst. Maar hoeveel schatten heeft
zijn initiatief niet reeds opgeleverd? Onze
katholieke geestelijken wijzen hun parochia
nen den weg naar het goede uit plichtsgevoel
en omdat zij de wetenschap bezitten van wat
gebeurt als een bedrijf, te midden waarvan
zij leven, wordt geschokt en door de lnon-
ziekte wordt aangestoken. Dan, zü weten het,
worden er kommer en ellende gebracht onder
de massa en dan begint, haar demoralisatie.
Dit raakt het lot hunner onderhoorigeu,
waarvoor zij in zoo hooge mate bezorgd zijn.
En als dan een eerbiedwaardig priester op
staat. om den weg aan te geven, waarlangs
men met het geestelijk ook het tijdelijk heil
kan vinden voor een ta' -ijke bevolking, dan
is dit een mooi, nation d werk, dan is dit
weer een wijnstok, geplant in den Boomschen
tuin.
„Men is nu bezig de grondregelen voor de
nieuwe katholieke Patroonsorganisatie in het
bollenvak te ontwerpen. Wij meenden onder
wijl goed te doen de katholieke patroons, die
wij hereiken kunnen, er op te moeten wijzen,
dat de zware verantwoordelijkheid voor de
belangen van een bedrijf, hètwelk zooveel
duizenden ten voordeel is, hen mag nopen,
om, ook kalm en nuchter oordeelend, met
sympathie en vertrouwen het. nieuwe Room
sche werk te helpen tot stand brengen."
Haarlflm?eNe AHwtorjes No. !04T
DE GEESTEI IJKE VIERING VOOROP.
Met veel insteming verwijzen wii te dezer
plaats naar het bericht over de Jubelfeesten
van den Ned. R. K. Volksbond dat in dit
blad is opgenomen.
Dat bericht leat ons, wat het belangrijkste
deel betreft, voornamelijk zien dat het 't ijve
rig streven is van het hoofdbestuur en de in
richters der jubelfeesten, om bet. geestelijk
deel der viering het voornaamste te doen
zijn en voorop te stellen.
De grondgedachte ligt erin: alléén die le
den van den Ned. R. K. Volkshond. die de
kerkelijke oefeningen van a.s. Woensdag tot
Zondag in de Sint .Tozefskerk medemaken,
kunnen geacht worden het jubelfeest good
en volkomen te vieren, en daarom zijn er voor
hen, die daaraan meedoen (en we hoorden
met genoegen dat bet aantal reeds meer dan
500 bedraagt!) zéér bijzondere voordeelen en
gunsten ook bij de overige nummers van de
viering in dit jaar gereserveerd.
Alléén zij, die aan de geestelijke oefeningen
deelnemen, en daarvoor hun kaart bij den
concierge van het gebouw of de propagandis
ten aanvragen (men weet dat alleen 10 cents
moet worden betaald vcor servicekosten van
het ontbijt) krijgen later kaarten voor den
Eeredag in September, hebben recht op be
sproken plaatsen bij den tooneelwedstrijd,
erzoovoorts. Men zie ons bericht.
Uit dat alles blijkt, zooals we al zeiden, dat
het 'tdoel is om het geestelijke vóórop te
stellen, en dat zéér terecht de kerkelijke inzet
der jnhilenmsviering, die de volgende week
in St. Joseph met zooveel luister zal plaats
hebben, als het voornaamste en het mooiste
van dit feest wordt beschouwd.
De tentoonstellingen, de kinderfeesten, de
tooneelwedstrijd, dit alles mocht in een
jubeljaar als dit niet ontbreken en is daaren
boven noodig om het doe] te bereiken dat
men er zich van voorstelt: den R. K. Volks
bond in het zilveren jubeljaar voorgoed te
brengen op financieel-vrijen grondslag....
Maar méér dan bij deze feesten ligt het
zwaartepunt der herdenking van zooveel ze.
gen en heil in die 25 verloopen jaren, in d*
kerkelijke viering!
Wij spreken dan ook, in aansluiting met
het bovenstaande, den wensch uit, dat ten
slotte geen enkel Volksbonder moge ontbre
ken in de St Josephskerk, en dat wie zieb
nog geen kaart voor de geest, oefeningen
aanschafte, dat ten spoedigste doen zal!
LXI.
Om een goed inzicht te krijgen in een
groot deel der hedendaagsche vrouwenbe
weging, is het noodzakelijk, dat de werke
lijke beteekenis van den aard van den vrou
welijken beroepsarbeid voor het innerlijke
vrouwenleven duidelijk begrepen wordt.
Het is waar, de maatschappelijke wijzi
gingen van den tegenwoordigen tijd, of lie
ver de veranderingen, welke vele maatschap
pelijke verhoudingen in de voortbrenging
hebben ondergaan, zijn hoofdoorzaken van
oen stand der tegenwoordige vrouwenbewe
ging, waar dan nog bijkomen do gevolgen
van de revolutie, welke, door den enkelen,
persoon in alles op het eerste plan te zet
ten, ook het begrip „vrouw" een geheel an
dere opvatting gaven. Met de nieuwere be
grippen van vrijheid en gelijkheid werden
ook de vrouwen direct in het openbare le
ven betrokken, terwijl de machines er voor
'.orgden, dat van den eenen kant de man
zijn inkomsten geheel gewijzigd zag en van
den anderen kant de vrouw moest bijsprin
gen om in het onderhoud te helpen voor
zien. Vrijheid, gelijkheid en de veranderde
verhoudingen vulden elkander aan, al is 't
aiet ten voordeele geweest van het vrou
welijke geslacht.
Het is eigenaardig, dat eerst nü, nu in
den meer practischen zin, namelijk in den
strijd om het bestaan van vrouwelijkèn be
roepsarbeid, en in die beteekenis van een
vrouwenbeweging, gesproken wordt, het ka
rakter van den vrouweüjken arbeid zoo
zwaar gevoeld wordt. Ten allen tijde is er in
den een of ani ?ren vorm eene vrouwenbewe
ging wc ast. al nam zij een minder schêrn
karakter aan. Vrouwelijke beroepsarbeid
werd echter nooit zooals thans en in de
mate als in den tegenwoordigen tijd naar
voren geschoven en in dien zin kan dan
ook in de geschiedenis der vrouw niet van
eene vrouwenbewing worden gewaagd.
En toch hebben de vrouwen altijd een
machtig stuk werk verricht, dat, al werd
het nooit met den naam van beroepsarbeid
betiteld, in wezen en karakter daarvoor
waarlijk niet behoeft onder te doen. De
meesten onzer vrouwen zouden vreemd op
zien en misschien de schouders ophalen als
haar huiselijke en huishoudelijke arbeid met
den naam van vrouwelijken beroepsarbeid
zou worden aangeduid. Zelfs klinkt deze
I naam vreemd als het beroep van liuishoud-
j ster er in onzen tijd mee zou worden be-
doeld, en evenmin als van de huisvrouw
zou kunnen worden gezegd, dat zij een be
roep vervult, zou bijv. de charitatieve ar
beid der kloosterzusters met den naam be
roepsarbeid de beteekenis kunnen onder
gaan, welke heden ten dage aan het woord
beroepsarbeid der vrouw, wordt gehecht. De
beteekenis van den arbeid der huisvrouw
en eveneens die van den arbeid der kloos
terzusters, is aanstonds duidelijker, wan-
j wanneer van eene roeping gesproken
wordt, wat het dan ook inderdaad is. En
zonder eene juiste aanwijzing van het woord
roeping hiermee te willen geven, zouden we
J het groote verschil tusschen den arbeid der
j kloosterzusters, en den arbeid van vrouwe
lijke beroepen, hiermee willen uiteenzetten,
dat over 't geheel genomen aan den vrou-
welijken arbeid een geldelijk motief ten
grondslag ligt, terwijl de ware huisvrouw,
die haar taak naar het eenig juiste karakter
opvat, dat van steun, opvoedster en ge
zellin, en de kloosterzuster, zich uit ëen
hoogere roeping aan haren staat voor het
leven wijden.
Toch gaan er, althans in hot kamp der
neutrale en anti-Christelijke vrouwenbewe
ging, steeds meer stemmen op, om ook de
gehuwde vrouw, de huisvrouw, voor haar
vrouwelijken huiselijken arbeid met eene
toelage in geld te doen betalen. Nu meenen
we niet, dat daardoor de vrouwelijke roeping
van den gehuwden staat, wat betreft den
huisvrouwelijken en huishoudelijken arbeid,
tot een beroep zal worden gemaakt, hoewel
er wel in moet worden gezien eene misken
ning van de roeping der gehuwde vrouw,
die immers als echtgenoote geen loondienst
in het huis van den man verricht, maar
met liem en zijn gezin één is in alles en
alle omstandigheden. En toch zijn het juist
vrouwen, die op een dergelijke betaling aan
dringen, daarmee liet levendigste bewijs ge
vend, hoezeer zij in de vrouwenbeweging
het spoor bijster zijn en niet weten of niet
kunnen onderscheiden, wat de ééne groote
en meest gewichtige taak is en wat door
j den drang der tijden door de omstandighe
den in het leven der vrouwen, die om den
broode of om andere redenen een beroep
hebben moeten kiezen, door en voor de
vrouwen moot worden geregeld, aange
vuld en in goede banen gaorgani-
s e e r d. Het is de doorwerking van de zui
ver materieelê gedachte, dat alle arbeid met
geld moet worden betaald, en dat men thans
op de genoemde wijze den huisvrouwelijken
arbeid wil zien betaald, toont voldoende aan
hoezeer de vrouwonwaarde onder de mo
derne begrippen en verhoudingen, als ge
volg van de anti-katholieke en anti-christe
lijke levensopvattingen, heeft geleden en
hoezeer het heilige begrip van het huwelijk
en de verhouding van man en vrouw als
echtelieden, door deze vrouwen zelf wordt
neergehaald.
Deza opvatting van den arbeid en plicht
gaat lijnrecht in tegen de beteekenis, welke
daaraan is ten grondslag gelegd, in het H.
Evangelie, het boek des levens, waar
tegen in alle opzichten stelling wordt geno
men met het meest sceptische ongeloof. De
arbeidsverdeeling en de verdeeling van den
arbeidsplicht, zooals die steunen op het H.
Evangelie, het boek van alle tijden, dat ook
van onze tijden is, wijst op de teruggetrok
ken levenspositie der vrouw in tegenstelling
met de positie van den man, die zich in het
openbare leven béweegt. De vrouw vertegen
woordigt de roeping, welke wij met den
naam van huisvrouw aanduiden. Zij zorgt,
de uitzonderingen, zooals de kloostervrou
wen, daargelaten, voor huishouding en
opvoeding der kinderen. De vrouw ver;iehtte
haren onmisbar.en arbeid, als meesteres in
hare omgeving, binnen de vier muren van
haar huis, terwijl de man zorgde en ook kon
zorgen, voor het dageüjksche onderhoud.
Zoo trad in, wat inderdaad vrouwenarbeid
maar daarom nog geen beroepsarbeid was,
de vrouw met haar werkzaamheden min
der op den voorgrond. Zij was haar eigen
meesteres en regelde als zoodanig de indee
ling van haren arbeid. De vrouw was hier
in vrij en genoot binnen de perken van ha
ren plicht, als zoodanig kan immers ook
alleen het vrij-zijn worden opgevat een
zekere vrijheid, welke nochtans geen schade
behoefde te doen aan den aard der werk
zaamheden door de vrouw verricht, af aan
de wijze, waarop de verschillende huiselijke
verrichtingen werden volvoerd. Het niet aan
bepaalde regelen of aan bepalingen van der
den gebonden zijn, was nog geen reden om
de arbeidstaak der huisvrouwen te onder
schatten. Dit mag immers ook in onzen tijd
evenmin geschieden; de meest gewichtige
arbeid van de vrouwen, verre uitstekend bo
ven welk maatschappelijk vrouwenberoep
ook. is en blijft dat der huisvrouw, die voor
PERSONALIA.
De heer H. Breedveld, klerk bij de po
litie alhier, is toet ingang van 1 Februari
a.s. benoemd tot adjunct-inspecteur Tan. po
litie te Leiden.
LISA EN SVEN SCHOLANDER.
De beminde kustenaars Lisa en Sven Scho
lander komen ook dit seizoen weder hunne
vele Nederlaudsche vrieiiden verblijden met
hunne lieder en duetten-avonden met luit
begeleiding. Zaterdag 31 dezer treden zij hier
te Haarlem op in de Kroon. De tournee beeft
plaats onder leiding van het Concertbureau
Hans Augustin.
FABRIEKS-, HAVEN- EN TRANSPORT.
ARBEIDERS.
Woensdagavond werd door de afdeeling Fa
brieks-, Haven- en Transportarbeiders in het
gebouw Sint Bavo, onder voorzitterschap van
den-heer B.-J. M. Roosloot, een propaganda-
vergadering gehouden. De voorzitter opende
de vergadering met een barteliike Nienw-
jaarswensch, maar betuigde bovendien zijn
teleurstelling over de geringe opkomst
Dan verkrijgt de heer W. Mooyman. uit
Rotterdam, het woord, die ook begon met de
leden een zalig Nieuwjaar toe te wenschen
en zette klaar en duidelijk uiteen aan welke
gevaren alle vakarbeiders, maarbizonder die
in onze vakken dagelijks bloot 6taa.n. om
door omgang met socialisten ook door be
schimping en smaad hunnerzijds, zelf met den
soc'alistisehen kwaal behept te worden.
Dan hield spr. zich bezig met het nut en
de noodzakelijkheid der vakorgairsatie, de
Roomsche vakorganisatie voor Roomsche
mannen uiteen te zetten, onderstreepte dat
door irtspraken van onze hoogste Kerkelijke
overheden en veroordeelde hoven alles de neu
trale vereenigingen, die ook de heer Mooy
man zeide bet nog eens ondingen zijn.
Dan wees spreker op de offers die liet ver-
eenigingsleven vraagt, maar ook op de lus
ten, die eraan verbonden zijn.
In tijden van nood kunnen de arbeiders
op elkander rekenen, getuige de zeelieden te
LTmuiden en de goud- en zilversmeden in
Den Beseh.
Hij spoorde aan zich aan te sluiten hij de
Fabrieks-, Haven, en Transportarbeiders.
De voorzitter dankte den spreker in eenige
goedgekozen woorden voor zijn leerzaam be
toog en gaf den aanwezigen gelegenheid vra
gen te stellen. Door enkelen werd hiervan
gebruik gemaakt.
Tot tweede afgevaardigde naar de Algem.
vergadering (de voorzitter 1s eerste afgevaar
digde) werd aangewezen de penningmeester.
Deze neemt genoegen met zijn benoeming.
Hierna sluiting der vergadering.
een gezin en de «opvoeding der kinderen
heeft zorg te dragen. Alleen wordt op den
maatschappeljjken beroepsarbeid der vrouw
meer de nadruk gelegd, omdat deze beroeps
arbeid in het openbare leven en om den
broode verricht wordt.
Eerst toen de vrouwelijke arbeidspresta-
tatie, in de gezinnen duizenden van jaren
als 't ware op den achtergrond gebleven, in
de maatschappelijke noodgedrongen ver
richt werd en meer aan een vaste orde,
door derden opgesie d, werd onderworpen en
daarnaar geregeld, eerst toen werd on dekt,
wat de arbeid der vrouw, ook voor de ge
zinnen, waard was. Dit is het duidelijkste
bewijs, dat de arbeid der huisvrouw voor
beroepsarbeid niet onderdoet. De vraag is
maar, wat meer waarde heeft, de arbeid naar
geldswaarde berekend, of de arbeid verricht
daar, waar heel de maatschappij wortelt,
namelijk in het gezin. Het was immers ook
niet een opkomend gevoel van meerdeie zelf
standigheid, dat de vrouwen dreef naar een
beroep en in de fabrieken. Het was de har
de werkelijkheid, welke er toe drong en de
vrouwen noodzaakte om hare inspanning en
kracht, welke in de gezinsarbeid niets
nieuws waren, elders, buiten het gezin aan
te wenden. En zoo is 't, dat wat onder be
roepsarbeid van vrouwen niet kan worden
uitgespeeld tegen den arbeid der huisvrouw
en deze liuisvrouwelijke arbeid wordt er
evenmin minder door, integendeel blijft in
z'n volle waarde nog meer, omdat in dien
arbeid tal van factoren hoogere beteekenis
hebben gekregen, doordat in de maatschap
pij tegen veef méér weerstand noodig is.
000
400
300
ISO
60
15
