H n
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
STADSNIEUWS
Kindesrlfcuisvast 29-31-33, Haarlem
EEÜ3TE BLH8K
B&Seefd verzoek.
Het debet fsi de
Eerste Kamer.
VOOR DE ROOMSCHE VROUW.
tfRIJDAG 20 FEBRUARI 1914
ssitë Jaargang fèo. S3aJ
m
Bsereassx w«n Kerneis® en Administratie
Interecsnsaaianaaï siefoonnsammter 1410.
één
wijsvinger.
Dit pumnisp beitsat uit
it^ee blssiesï.
4- De aap uit den mouw
Haarlgmsclia AHedarjes No. 1260.
EH&ssiek.
Als
«5 hS 'r^toffeliik9 onmo,gelijk maakt
w n i -.ml; i de vreugde en de lust
«P- aroeiaen, Ce onmisbare factoren om ook
II
II
MstHEcnnu
111
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
'Alle betalende nbonné's op dit Mad, die In het bezit eener verzekeringspolis sfln, sQn volgent de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voori
GULDEN bü f F* GULDEN by Sffc atl GULDEN bij
ABONNEMENTSPRIJS»
Per t maanden voor Haarlem Üfl.35
Voor de plaatsen, waar e§n agent is gevestigd (kom der gem.) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers
PRIJS DER ADVERTENTIëN»
Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer ÏO st
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regel Bnitenl SO ei
Reclames dubbel tarief.
Dienstaanbiedingen 25 CL (6 regels), driemaal voor 50 et (fl contant).
400
m
hand of voet
1§0
^eHijdwn ^1111 verlies van eer I 5111 verlies van verlies van
GULDEN by
verlies van
één oog
één duim.
GULDEN by
verlies van
15
GULDEN by
verlies van
één anderen
vinger.
De nitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatsebappy „Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank'* te Scbiedan
H.H. Adverteerders worden beleefd ver
zocht de advertentiën bestemd voor het ZA-
TERDAGAVOND NUMMER ons zoo ©enigs
zins mogelijk, reeds VRIJDAG te doen ge
worden, opdat aan het zetten der adverten
tiën de méést mogelijke zorg besteed kan
worden.
DE ADMINISTRATIE.
ONS GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
van deze week bevat de volgende
PLATEN: Eeuwfeest van het 3e Regiment
Huzaren te den Haag (4). Oud-Pastoor Bin-
newiertz Optocht voor vrouwenkiesrecht in
Amsterdam. De nieuwste verzamelwoede der
jeugd. Van de IJmuidensehe vischhal (2).
Boomvervoer in de Californische bosschen
.(2). De sinaasappelventer. Zware wetenschap.
Reuzenaardappelen uit Amerika. Een reuzen-
sluis van het Panama-kanaal. 60-jarig hu
welijksfeest, Biljartwedstrijd te Amsterdam.
De toekomstige vorst van Albanië. De begra
fenis van pastoor Binnewiertz.
TEKST: Nog een eeuwfeest. Familieram
pen (met plaat). Dora's talent. Voor onze
Jongens en Meisjes.
AGENDA. 21 Februari
Gebouw Sint Bavo 8 uur
Hulpspaarbank Schoterkwartier. Half 9
spaarkas St. Nicolaas (winterprovisie).
Spaarbank. Steuncomité. Inschrijving Coöp.
Bakkerij. Bibliotheek.
Sociëteit Vereeniging 1H uur
Muziekuitvoering door leerlineng van den
heer E. A. Cats.
Teyler Museum Tentoonstelling van
ieekeningen, behoorende tot de knnstverzame-
ing van Teyler's museum, portretten, portret-
schetsen en figuurstudies.
Hier wordt dus ronduit verklaard dat Z. D. j wil" op zich zelve de oorspronkelijke bron van stichting en den vooruitgang van den R. K.
H. de Bisschop van Haarlem zich door „het alle reoht zou wezen, moet 'tmeer dan erger-' Vrouwenorganisatie, zoo gaan ze nu ook door
drankkapitaal" heeft laten omkoopen, en datlijke feit gesignaleerd, dat van linksohe zijde I teel het land enhopen wij met goed ge-
nog wel, ofschoon „invloedrijke geestelijken" op dit selfe de heer Cort van volg en tot teil der Roomsche actie onder de
verteld hadden dat het stelsel van „local op- j der Linden Ueed er aan mede) „de wil des vrouwen!
tino" zelfs „zegenrijk" zijn zal!.... \Y°lk* ffeac" met wat van
ut -i 1 i**i x den rooden kant altijd wordt vooropgGSCÏio-
vYe laten dezen laster natuurlijk voor wat i en trouwclijk begunstigd: de „agitatie".
20-1®" x Agitatie, dat is kunstmatige opzweeping
Men raapt geen vuil van den grond, men Van enkelen, volksvergaderingen, straatop-
scbopt het in een hoek. j tochten, petitionnementen! en al dat soort
Doch hiermee is weer eens een keer temeer publieke reclame-makerij, dèt geldt op den
f augetoond, aan boe fijn gezelschap onze katho
lieke drankbestrijding toch nog maar ter
nauwernood is ontsnapt.
De aap is uit den mouw gekropen!
Het zwaartepunt van den politieken toe-
stand zoo zeiden wij Zaterdagavond in een yjjf tienhonderd oudere- en miuder-oudere
Er wordt aan de huizen der ingezetenen een
geschriftje rondgezonden waarin voor het
teekenen op de lijsten van „local option" wordt
gepleit.
Wij zouden hiervan, om bekende redenen,
geen melding maken, ware het niet dat één
rnsnede van dit pamfletje toch te grof is om
t te laten passeeren. Daar heet het:
„In ons land hadden de Katholieke drank
bestrijders zich met overgroote meerderheid
voor plaatselijke keuze verklaard. Invloed
rijke geestelijken, zooals Dr. Ariëns, Pater
lldefonsus, Pater Rijken, verklaarden in het
penbaar, dat het voor het huiselijk en
christelijk leven, niet anders dan
zegenrijk zal zijn en volstrekt niet revolu
tionair is. Later bleek de hooge geeste
lijkheid tei zake verdeeld en droeg de groote
maclit van het Katholiek drankkapitaal ver
moedelijk wel het hare er toe bij, dat ter
wille van de Katholieke eenheid, die
boven alles bewaard wordt, de Katholieke
drankbestrijders zich moesten terugtrekken
uit het gemeenschappelijke werk."
kruiskopje is verlegd van de Tweede Ka
mer naar de Eerste.
En sedert dien heeft het debat, dat geveerd
is, die waarheid ten scherpste bevestigd.
De oud-minister Regout is daarvan de lei
der geweest, en hij was het die in eersten ter
mijn duidelijk en klaar de positie van het
kahinet-Cort van der Linden tegenover het
land vaststelde: géén kiesrechtregeling zal
dit kabinet kunnen makon zonder gelijktij
dige pacificatie op onderwijsgebied, en de
door Treub voorgenomen vernietiging van
hst stelsel-Talma door middel van staatsbe-
deeling zal door de Rechterzijde niet worden
goedgekeurd.
Zóó stelde de heer Regout scherp den toe
stand vast,
Fe zjjn rede beheerschte het debat.
Zelfs dwong hij den minister van Land-
huidigen dag voor „den volkswil".
En zoolang van socialistische zijde b.v. elke
straatdemonstratie van een paar honderd
jjveraars of misleiders wordt beschreven en
opgehemeld als „een uiting van den volks
wil", weten we wel wat we daarvan honden
moeten.
Doch nu van regeerlngstafel het argu
ment „de volkswil" als een rechtvaardiging
voor buitengewone regeerl ngs voor steil en
wordt voorgebracht, dient hier tooh eens een
speld hij gestoken te worden.
Zóóver zijn we dan toch nog niet, dat als b.v.
en vijftienhonderd oudere- en minder-oudere
dames in Amsterdam een optocht houden met
muziek en vlaggetjes voor „vrouweukies-
recht", dat dén kan gesproken worden van
„een algemeene drang van het Nederlandscke
volk" naar zulk een nieuwigheid!
En dit is ook te passen op andere dingen.
Die theorie van „den volkswil" beteekent
in de practijk dat de tractie die het hardste
'schreeuwt, die de Tnrksche trom 'thardst
roert, die de straat wi] gebruiken voor haar
„agitatie", ons land eigenlijk regeeren zou.
Hoe groote verwording dat geeft voor onze
constitutioneele verhoudingen, wanneer agi
tatie, intimidatie en het epeculeeren op de
volkshartstochten de plaate gaan innemen
van bezonken beradenheid en wetenschappe
lijke ontwikkeling van staatsrechtelijke denk
beelden, is gemakkelijk te hegrijpen.
De heer Regout, méér nog de heer Reekers,
houw, om van repliek te dienen^ en daarbij - V? ,r Regout, meer nog cie neer
duidelijk zélf te doen uitkomen 't verechil datdan °°k 'b P met D® 611
op dit laatste voor't kabinet zoo zwakke ountge^e®?1" ,r- m
bestaat tusschen den minister-president en tegenover Minister Treub s dubbelzm-
ziin mllpcs voor Landbouw tt1„j ,i uige houding èn tegenover de theorie van den n.nt
Tmmer^ zoo pas had de beer S /i „volkswil" heeft de Rechtsche meerderheid aan extra giften ontvangen: 3194.83%. Van
Immers, zoo pas had de heer Cort van der de Eerste Kamer het duidelijk gemaakt29 Januari-lS Februari 1914: Mej. O. T.;
HET OFFICIEELE RAADSVERSLAG.
Ook de „Opr. Haarl. Ct." oordeelt over deze
zaak precies als wij gisteren in ons overzicht!
Het blad schrijft:
Er is in den Raad, toen B. en W. het voor
stel deden een officieel raadsverslag in het
leven te roepen, gewaarschuwd dat dit verslag
aanleiding zou geven tot allerlei misverstand
en onaangenaamheden. De Raad echter luister
de niet en besloot tot instelling van het offi-
cieele raadsverslag.
Nu reeds tweemaal heeft dit raadsverslag
aanleiding tot breedvoerige discussies gegeven.
En terecht. Nu dat drie personen er hun
krachten aan geven, wil men het goed hebben.
Er mag niets aan mankeeren. Er wordt flink
voor betaald bovendien. Maar toch, er komt bij
dit alles een zeer komische noot naar voren.
De heer Lasschuit zei gisteren„Mijnheer
de voorzitter, ik heb niet gezegd wat er in het
verslag staat. Ik weet dit heel zeker."
Bij stemming maakte'de Raad, omdat hij het
zich niet meer herinneren kon, uit, dat de heer
l asschuit wel gesproken heeft zooals in het of
ficieels verslag staat.
Dit is de komische noot in deze geheel-ver-
keerd-opgezette zaak.
Met welk recht, is men geneigd te vragen,
laat de Raad van Haarlem in een officieel
verslag, dat ook voor het nageslacht dienst zal
moeten doen, een uitdrukking staan, die een
der leden positief beweert niet te hebben ge
bezigd, een uitdrukking, waarop het nageslacht
allicht allerlei glossen kan maken?
„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN."
Van 25 December 191329 Januari, 1914 is
Linden (in den geest van alles wat van link-
schen kant sinds de aanneming van het be
kende amendement-Duijs is geschreven) uit
voerig betoogd dat art 369 van de Invalidi
teitswet, zooals het nu luidt, het staatspen
sioen feitelijk al zon hebben ingevoerd,
en de heer Treub, die met deze
uitlegging zijn ministerschap onmogelijk zou
maken na alles wat hij tegen staatspen
sioen heeft aangevoerd moest daarna vol
houden dat art 869 alleen overgangsmaat
regel is en volstrekt géén staatpensioen om
vat!
Die tegenstrijdigheid tusschen den kabinets
formateur en den Minister van Landbouw te
hebben uitgelokt en aangetoond, en de zwak
ste stóe van dit extra-parlementair kabinet
die tot een debacle voor 't ministerie-van der
Linden voeren zal, zoo klaar te hebben aan
het licht gebracht, is wel de groote verdienste
van den heer Regout, die nu het politiek de
bat van de laatste dagen tot de belangrijkste
phase heeft gemaakt in den politieken strijd.
Tegenover de argumenten van Rechts, dat
het niet aangaat een eenmaal aangenomen
stelsel dadelijk omver te werpen, stelt men
nn an het debat een volkomen nieuw argu-.
ment als hoofdreden voor deze veranderin
gen: „de volkswil"
Het zon inderdaad de moeite waard zijn.
hierover eena wat diepere beschouwingen te
geven!
Maar zonder dat wij de volstrekte valsche'
dat nu de Eerste Kamer het politiek moment
beheerscht!
VOOR DE KATHOLIEKE VROUW.
De serie opstellen „Voor de Katholieke
Vrouw" wordt met het heden opgenomen stuk
voorloopig beëindigd.
En nu past het ons, meenen wij, ook uit naam
van de vele katholieke vrouwen uit Haarlem
e. o. die deze pittige, nuttige artikelenreeks
hebben gevolgd, een woord van waardeering en
lmrtelijken dank te spreken aan onze begaafde
medewerkster, die den geheelen omvang van
de sociaal-katholieke taak den vrouw in onze
dagen in deze reeks artikelen zoo uitnemend
heeft geschetst.
Het is bekend, dat Oorry Uijtendoorn (wij
mogen de anonyrrutdt onzer voortreffelijke
medewerkster nu wel opheffen) deze artikelen,
bijgewerkt en naar algemeene omstandigheden
nog omgewerkt, in brochurevorm doet ver
schijnen in de serie: „Onze Roomsche Vrou
wen-Losse opstellen" hij de R. K. Boek-Cen-
trale te Amsterdam.
Zooals deze bijdragen in ons blad rIs hier ter
mej. A. v. V. ieder 5.N. N. 1.Totaal
3205.83%.
Van de 1500 rondgezonden kaarten zijn thans
203 terugontvangen, 1297 ontbreken nog. Een
vriendelijk verzoek aan u, lezeres of lezer,
mankt het verzuim nog goed, vult uwe kaart
nog in en zend haar s.v.p. vóór 1 Maart aan
den penningmeester, den heer S. Cromtnelin,
Staten Bolwerk 5. Op dien datum moet be
paald worden over welk bedrag nog tot l No
vember kan beschikt worden. Die weef, wat
weldoen is, verzuime het niet.
ONDERSCHEIDING.
Aan den heer R. W. Wulfhorst alhier, se
cretaris van het Nederlandsch Gymnastiek-
Verbond, is toestemming' verleend tot het
aannemen van de versierselen van Officier
d'Académie, hem door den minister van
openbaar onderwijs en sclioone kunsten der
Franscho Republiek geschonken.
ONDERSCHEIDING.
Aan den heer P. Martin is hij Kon. Besl.
toegekend de aan de orde van Oranje-Nas-
sau verbonden eere-medaille in brons. De
heer P. Martin vierde dezer dagen zijn gou
den jubileum als kantoorbediende.
DR. GEORG HENSCHEL.
't waar is dat het gisteravond
stelling nn willen bespreken, dat „de volks-stede krachtig hebben medegewerkt tot delaatste concert van Georg Henschel i8
het
ge
weest, dan is er reden dit te betreuren, want
dan verliezen we in hem den bij zonderen
kunstenaar, die door zijn allerzuiverste na
tuurlijkheid een zoo ongewone plaats in da
kunstwereld innam. Ik zal de laatste zijn,
om te beweren dat wij in een tijd van de
cadentie leven, dat de moderne kunst onna
tuurlijk is; het tegendeel i8 waar, maar toch
is Henschel, de natuurlijke romanticus een al
leen-staande verschijning in onze dagen. Zijn
kunst is geen complicatie van onderscheiden
artistieke elementen, geen harmonie van ver
schillend-klinkende schoonheden, die vreemd
zijn voor sommigen en aantrekkelijk voor an-
deren, maar interessant voor allen, daarom te
hij niet universeel-artistiek, maar absoluut-
muzikaal. Maar juist omdat deze absolute mu
zikaliteit zóó heel bijzonder, zóó origineel is,
daarom is Henschel een unicum. Wie dit gen
rekunst noemt, is dom, want een waarachtig
artist, die de natuurmuziek ïn zijn binnensts;
heeft en deze liefheeft om haar zelfs wille,
die artist is een volkomen kunstenaar; bij hem
is er niets anders te wenseben, want alles
is in evenwicht. Zóó is Henschel. En nu is
er geen reden vergelijkingen te maken; oo.c
aan Wüllner, den sombere, wil ik nu niet
denken, want diens persoonlijkheid is toch
niet minder groot.
Omdat alles bij Henschel zoo wonderlijk
harmonieus en evenwichtig is, zoo héél na
tuurlijk, idaarom is het een zoo rustig genoegen
naar zijn zingen te luisteren. De stemming
van zijn zangkunst is altijd kleurrijk, vol zon
nigheid, eeht-romantisch en levendig. Wij kun
nen geen onderscheid maken tusschen zijn
voordracht, zijn klankvorming, zijn geheels
stemming: er is een wonderlijke muzikale
eenheid in héél zijn kunst. Zij komt tot orusl
en spreekt voor zichzelf, er is geen ruimte
voor nuchtere overdenkingen, want ons hart
blijft geboeid door deze warm-zonnige schoon
heid. Denk nu niet over de ei renlijke histo
rische waarde van Löwe, want Henschel over
tuigt u in al zijn eenvoud, dat deze Balla
des van heel groote schoonheid zijn, dat za
voortkwamen uit een bij zonder-levende fan
tasie, uit een veel-bewogen ziel. Ziet, hoe
de mooie inspiratie van den componist weer
leven gaat in de voordrachtkunst van dezen
zanger. Het moet zijn lust zijn de romantiek
in zijn fantasie te beleven, want wat een
heerlijke tinteling vol poëzie is er in zijn
expressie! Is dit expressie alleen, neen, wij
kunnen wezenlijk niets onderscheiden in zijn
kunst. Het schijnt of hij te improviseeron zit,
en ik moet herhalen wat ik al eens over.
hem schreef: het is of Schubert, die andere
romanticus, hem gezonden heeft om dienn
liederen te zingen. Hij zingt en we zijn meteen
overtuigd, dat dit de waarheid is. Er is niets
wat onaannemelijk zou zijn in zijn toch zoo
origineele voordracht. Hij is een koene per
soonlijkheid, imponeerend als een heldhaftig
ridder, geen fanaticus met een kwaad gezicht
maar een beminnelijk man, wiens kunst wij
beminnen juist omdat zij vol liefde is.
Henschel zong o.a. „Sei nur still" van J.
W. Frank (1670), een aria uit „Alexanders'
Feas t" van Handel, „Das Wandern" vaii Schu
bert, „Lied eines Schmiedes" van Schumann,
„Die verfallene Mühle" van Löwe en twee lie
deren van hemzelf: „Die Sommernacht" en
„Am grünen See von Neini". Wie zal de op
volger zijn van dezen zuiveren romanticus?
H.- F. A.
FEESTAVOND „VOOR ALLEN".
Gisterenavond gaf de firma Albert Frèret
een bioscoopuitvoering voor de leden van
„Voor Allen", bestaande uit personeel van
de H. IJ. S. M. Allereerst werd vertoond een
natuurtafereel, gezichten uit Champagne, dat
ons achtereenvolgens verplaatste naar de oe
vers van de Aiii en den loop daarvan. Deze
LXVI.
Daar zijn in het maatschappelijke leven
door de veranderde arbeidsverhoudingen en
niet het minst door de anti-Christelijke en
«ngeloovige denkbeelden en stelsels tal van
metoren in den socialen strijd gekomen, welke
de Christenen en Katholieken, dus ook de
vl1onwen een speciale plaats aanwijzen.
Doordat met geen enkel hooger motief meel-
^koning wordt gehouden, doordat in geen
nkel opzicht erkend en geloofd wordt, dait
ee mensoh huiten het maatschappelijke nog
van <>aaer ea ©deler doel heeft na te stre-
van' AVor(it als ©enig1 middel ter verbetering
tevredrboids" en anclere toestanden een on-
gekweeulleid .Wettelijk en kunstmatig aani-
ordo waardoor met geweld de bestaande
gezag bes,taande en eenig mogelijke
nestelde 57®, worden omvergeworpen om het
fSSYev^ te^iken. HierdooV wordt een
/inn -la welke een andere verhouding
een goed geregeld werk zoo volkomen mo
gelijk te doen slagen, worden kunstmatig ont
nomen. Het gevolg te, dat we, ook bij vele
vrouwen en meisjes, die door arbeid en hun
levensonderhoud moeten voorzien; een mis
noegden geest aantreffen, waardoor de vreug
de tot het leven, de vreugde en de opge
wektheid om te werken zoo goed als dood zijn
en in het leven de zorgen en moeilijkheden
tot een onverdragelijken last worden gemaakt.
De zorgen en moeilijkheden behoeven niet te
worden onderschat en ook behoeft men daar
niet lichtvaardig of lichtzinnig over heen te
gaan. Integendeel, alles leidt er toe, dat
langs geoorloofden weg de noodzakelijke ver
beteringen worden aangebracht. Daar valt
echter ook onder, dat voor den ai-beid eon goe
de Christelijke geest heerscht en dus op het
tegenovergesteld© van ontevredenheid wordt
aangestuurd. Ontevredenheid kan nooit tot
goede resultaten leiden en is zoowel in het
nadeel van den werkgever als ook van den
werknemer, voor ons hier de vrouw of
het meisje, dat in dienst of betrekking in haar
onderhoud moet voorzien.
Waar dan van soöiale beweging, sociale
verbetering en sociale hervorming gesprok
ken wordt, daar mag "in betrekking tot het
verrichten van arbeid vooral, niet wordep
vergeten, dat de goede geest niet in on
tevredenheid mag worden omgezet. De pa
troon mag dit niet vergeten maar ook even
min mag dat degene, die arbeid verricht en
daarom is het van zooveel belang, dat hier
wordt saamgewerkt.
De vrouw merkt dit niet het minst. Wan
neer zij geen vreugde heeft in den arbeid,
ate zij in alles humeurig jg en niet een Chris-
telijken geest weet te bewaren, dan zal zij
aanstonds in een veel mindere conditie ko
men te staan. Zij zal, wié liet ook is, buiten
deze ongewenschte verhouding tot het door
haar te verrichten werk, een deprimeeren-
den en een in alles nadeeligen invloed van
zich laten uitgaan. Haar vrouwelijke aard'
zal daardoor niet brengen, ieder in z'n eigen
omstandigheden, wat deze brengen moet, een
steunende en opbeurende kracht. En voor
alles moet dit voor oogen worden gehouden.
Het te immers maar al te waar, dat een
meisje, wanneer het in 't openbare leven
wordt geplaatst een zekeren strijd meemaakt,
welke voor het geheele leven en ook ten
opzichte van den vrouwelijken arbeid In 't
algemeen, beslissend, zal zijn. Wat het meisje
geleerd heeft over moraal en moreelo ver
houdingen, zal in duizenderlei vorm worden
aangevochten. Zooals we zagen moet het pa
tronaat hier steunend helpen. Maar vele idea
len zullen wreedaardig worden verstoord en
wel degelijk moet de grond, de steun zijn
om haar uit dien strijd, zonder overwonnen te
wezen, te zien treden. Wat de overwinning
zal hebben bezorgd, ia het oude, beproefde
geloof en daarom moet dat in alles ook later
naar voren worden geschoven.
En als dan de ontevredenheidsmo tioven wor
den aangevoerd, dan zal dét meisje of die
vrouw in haar eigen ziel, voldoende hebben
doorstreden om te weten, wat waarheid, recht
en billijkheid is en w.at als valsche voor
spiegeling ver moeten wonden weggeworpen.
Als door de beginselen van het Christendom
en door de Katholieke organisatie, hetzij dan
patronaat, vakvereeniging of algemeenen Ka
tholieken vrouwenbond zóó de arbeidende
meisjes en vrouwen worden geleid en ge
steund, dan kan het niet an de ra of door
dien arbeid zal ook in de persoonlijke ver
houdingen van de vrouwen tegenover hare
omgeving veel ten goede worrden gewerkt.
De vrouwenarbeid staat dan in goed verband
met de Christelijke maatschappij en als dat
eerst Is voorbereid, dan mag met reden wor
den getuigd, dat ook de vrouw van onzen tijd
gebleven is en nog altijd zijn kan, wat zij
altijd zijn moet: steun en hulp voor het
gezin en voor de maatschappij, ook als zij
een plaats als arbeidende voor het levens
onderhoud heeft ingenomen.
Gedurende seruimen tijd hebben we thans
voor de lezeressen van de „Nieuwe Haarl
Courant" verschillende denkbeelden over Ka
tholieke vrouwenbeweging mogen ontwikke
len. Het onderwerp, vooral in de practlschs
détails is nog uitgebreid genoeg om met deze
wekelijksche beschouwingen te kunnen door
gaan. Waar evenwel de Katholieke Vrouwen
bond bezig is zich thans te ontwikkelen, daal
meenen we, dat thans vooreerst tijd en gele
genheid moet worden gelaten om op den
mèt den Vrouwenbond gelegden grondslag!
te kunnen opbouwen.
Op veel zouden we vooruit moeten loopen,
wanneer we in dezen tijd met de wekelijkscha
feuilletons zouden doorgaan.
Bij aciueele punten hopen we af en tos
de belangrijke zaken van Katholieke vrou
wenbeweging in een of ander artikel nog te
kunnen behandelen. We nemen dus geen af
scheid van onze lezeressen, maar hopen haat
vah tijd tot tijd in de zaken, welke onzen
Katholieken .Vrouwenbond zullen doen bloei
en en groot maken, nog menigmaal te moge/
aantreffen.
