STADSNIEUWS.
?en gëldig zijn en heefc 't dus geen waarde.
De beklaagde heeft 'derhalve in 't onderhavige
geval niete strafbaars gedaan d<x>r te rooken,
én hij behoort te worden vrijgesproken, wat
de Spoorwegmaatschappij zH leeren de Ne
derlands che taal voortaan hoog te honden. Een
dergelijke mishandeling van de taal zou in
geen enkel ander land geduld worden.
Do uitspraak werd bepaald over een week.
De behandeling van deze zaak werd door
tal van studenten en leien van het Alg. Ned.
.Verbond bijgewoond. (U.D.)
Waarom verstek! Het O. M. bij de Utr.
arrondissementsrechtbank eisebte tegen den
20-jarigen schippersknecht L. J. v. d. A., Ie
Alphen, wegens diefstal van 2 wollen doeken,
een maand gevangenisstraf. De zaak werd
behandeld bij verstek.
Was beklaagde er dan niet!
Jawel! Maar hij lag dronken in de gang
van het gerechtsgebouw. Waarom men hem
van daar naar buiten gewerkt heeft, zijnde de
tempel der gerechtigheid geen asyl om roe
zen uit te ronken.
Oude heidensche gebruiken. Uit Twente
schrijft men aan de N. R. Ct.:
Enkele dagen geleden werd in de gemeente
Losser een mooie, versierde urn opgegraven
op een boerenerf. Behalve asch en beenderen
vond men in deze urn een gebakken kogeltje
ter grootte van een knikker en voorzien van
een drietal gaatjes. Dit „knikkertje" was een
zeldzame vondst en iemand, die hiermee blijk
baar op de hoogte was, kocht het voorwerp
voor een som van 15 gulden. Volgens des
kundigen zijn dergelijke „balletjes" in de urn
gedaan als een soort offergave aan den doo-
de; het voorwerp zou hem bij zijn leven ge
strekt hebben tot een sieraad aan zijn gor
del. Dit voorwerp is een zeldzaamheid, zei
den we; hij het opgraven van al de urnen
in vroeger of later tijd is in deze streken
nimmer een dergelijke vondst aangetroffen.
Nederlandsch bjj het voetbal in België.
De Belgische Voetbalbond had tot dusverre
de spelregels alleen in de Fransche taal uitge
geven Thans heeft men volgens de Sport
kroniek besloten ten behoeve van Vlaamsch
België ook een Vlaamsche uitgave te doen
verschijnen. Het bestuur van den Belgischen
Voetbalbond heeft aan dat van den N. V. B.
toestemming verzocht daartoe de officieele
Nederiandsche spelregels te mogen bewerken.
Fran9ch in Nederland. Is het wonder, dat
de Nederlanders om hun onnoodig gebruik van
vreemde talen worden uitgelachen? vraagt de
.Gazette de Hollande."
Ln dans un journal bollandais l'annonce
suivante rédigée en francais
„Exposition des dernières créatures en
robes du soir."
Serait-ce déja la fin du monde?
Vooruitgang? Hoezeer de beginselen van
de Tucht-Unie veld winnen in Dordrecht, de
bakermat, blijkt wel uit deze aankondiging
van een vischhandelaar, dezer dagen ontvan
gen:
Bfj deze heb ik de eer UEd. te berichten,
dat ik van nu af
geregeld levende Forellen
in voorraad heb.
Wanneer zelfs de Forellen al geregeld leven....!
Beschamend voorbeeld. (De Gong.)
De fiere Vlaamsche Leeuw! Een visch
handelaar te Gent antwoordde aan de Han-
relskamer te Amsterdam, dat hij „niet mét
Hollandsche firma's zaken kan doen, die op
zijn Hollandsche brieven in 't Fransch ant
woorden."
Nederlanders in Rome. Aan het jaarver
slag van dr. Gisb. Brom betreffende bet A. N.
V. te Rome, ontleenen wijOm nu eens bij
heel alledaagsche dingen te blijven, te Rome
bijv. wisten zich tal van Duitsche boekhande
laars, expediteurs, apothekers, slagers, banket
bakkers, enz. binnen weinig jaren een vast en
ruim bestaan te verzekeren. Waarom durft te
Rome geen Hollandsche banketbakker, slager,
ooft- en groentehandelaar, winkelier in
vleesch- en andere eetwaren de oprichting
eener bloeiende zaak aan? Wanneer zoo iemand
eenig bedrijfskapitaal, de noodige vakkennis,
plaatselijke ondervinding, en dan nog zuinig
heid en vlijt meebrengt, dan is het geenszins
vermetelheid, hem mettertijd een mooi en
eerlijk gewonnen fortuin te voorspellen.
Op het gebied van zulke gewoon-huishoude-
lijke waren heeft Nederland toch een bij uit
stek gunstigen naam. Durft men bij ons zich
niet buiten de enge grens aan kloeke mede
dingen wagen, en schittert men daarom zoo
vaak-in het buitenland door afwezigheid? Hoe
lang nog?
Dat Nederland toch groot zij in alles, waar
in ook een klein land waarlijk groot kan zijn!
en 6tond er op, dat alles, wat den dienst
eischte, tot in de puntjes geschiedde. Maar
nooit zou hij tegenover de soldaten schelden
of vloeken en allerminst veroorloofde hij zich
eenigerlei handtastelijkheden. Al kwam hij
nog zoo driftig naar iemand toegeloopen die
zijn zaken niet goed gedaan had, toch
onteerde hij de jagers niet, die hem door Zijne
Majesteit waren toevertrouwd. Dit was in
heel het bataljon hekend, en men wachtte
zich wel voor buitensporigheden, als het oog
van den majoor op het bataljon rustte; maar
waarom dat zoo was, kon men zich eigenlijk
niet juist verklaren, totdat op zekeren dag
de majoor een pas van de cadettenschool ge
komen luitenant kreeg, die om de een of an
dere reden bij het exerceeren een soldaat een
slag gaf met het plat van zijn degen. De ma
joor zei niets, maar na het exerceeren traden
de officieren als gewoonlijk aan en vormden
een kring, om de op- en aanmerkingen van
den majoor te vernemen. Nadat de veld
dienstoefening besproken was en de heeren
reeds verwachtten, dat de majoor aan de
klep van zijn pet zou tikken, voegde hij er
hij: „En a propos, mijne heeren, wanneer men
iemand, die niet in staat is weerstand te bie
den, slaat, is dat wel beschouwd 'n laffe daad,
niet waar.... en.... enne.... hm.... mijn
adel verbiedt mij, laf te zijn." Na dit gezegd
te hsfoben, tikte hij aan zijn pet, de heeren
salueerden met den degen en begaven zich
naar hnnne compagnieën. De jonge luitenant
daarentegen kreeg een hoofd zoo rood als
vuur en was verscheidene dagen stil; maar
zoo lang hij bij het bataljon was, moet hij
geen jager meer geslagen hebben.
Deze en dergelijke verplichtingen legde het
Mooie-meiden-ülner. Er is een plannetje
om de leden van den Raad van Amsterdam
hij gelegenheid van de opening der nieuwe
Werk- en Leerschool te inviteeren op een
mooie-meiden-diner, zegt de Tel.
Het is dood-onschuldig.
Men neemt namelijk in den laatsten tijd op
de Nieuwe Werk- en Leerschool proeven met
het toebereiden van vischsoorten, die in het
buitenland druk worden geconsumeerd, bij
ons daarentegen vrijwel onbekend zijn.
Een daarvan heet de „mooie meid", en ze
moet algemeen in den smaak vallen.
Een propagandist in de wieg! Men
meldt aan de Resb.:
Het gebeurde Vrijdag in de Kocketraat te
's Gravenhage, dat de grootvader van een
kind van8 maanden vroeg, wat de buur
vrouwtjes wel van den kleinen propagan
dist zeiden, die ze uit had laten fotografee
ren met een steekje op 't hoofdje en daar
voorop de groote letters; „HET VOLK".
Dat is nu eens juist iets voor het socialis
tisch orgaan, dat zoo treffend kan schrijven
over misbruik van het kind hij de propagan
da. We zagen echter tot nog toe niets over
het gevalletje.
Overreden. De architect O. H. te Rot
terdam is, terwijl hij op den Goudschesingel
naar een gederailleerde tram stond te kij
ken, door een auto, welke in snelle vaart
passeerde, gegrepen en overreden. De au
to ging hem dwars over het lichaam waar
door hij verschillende inwendige kneuzingen
bekwam. De chauffeur beweerde, dat hij
tengevolge van den regen niet door de rui
ten had kunnen zienl...
Alweer een. Een 16-jarige loopjongen
van een winkelier uit de Processor Kaiser-
straat te Den Haag, is voortvluchtig met
f 600 aan bankbiljetten van f 10 en specie
die liij naar een bank moest brengen.
Oud gebruik. Men meldt uit Schimmert
aan de „L. K.":
Het mag wel als een merkwaardigheid
vernield worden, het tooneeltje, dat wij elk
jaar op den len Zondag in de Vasten te
aanschouwen krijgen. Na het Lof n.l. ver
zamelt de jeugd zich voor de pastorie onder
liet herhaald geroep van „Heil aus, heil
aus!" Dan verschijnt de Eerw. lieer pas
toor met een mand appels, vijgen, sinaas
appelen, koek en allerlei versnaperingen.
Dit alles wordt o i^;ar de joelende menigte
rondgegooid. En nu begint liet zoogenaam
de „schraffelen". Ieder tracht zooveel mo
gelijk in zijn bezit te krijgen. Is alles buit
gemaakt, dan trekt men naar de woning van
den eerw. heer kapelaan, alwaar zich het
zelfde spelletje herhaalt. Dit gebruik da
teert van jaren her. Ouderen van dagen
weten nog te vertellen, dat in vroeger tijd
ook de voornaamste boeren- „uitgooiden."
Gedood. Déze week is door den laat
sten trein RotterdamAmsterdam tusschen
Sloterdijk en Halfweg de ploegbaas A. Jo-
link aangereden en gedood. De man, nog
geen 40 jaar, was getrouwd en vader van
5 kinderen.
HUISKEURING OF ABATTOIRKEURING
VAN TOEBEREIDE VLEESGHWAREN.
In H. D. schrijft iemand uit Toronto (Ca
nada) die gehoord heeft van de discussie
in onzen Raad over bovengenoemd onder
werp, hoe men in Amerika die dingen be
handelt.
't Is wel interessant.
„Als vakman, zoo zegt de schrijver, wil
ik op den voorgrond plaatsen, dat huiskeu
ring zeer zeker de vertrouwbaarste en de
goedkoopste keuring is. Abottoir-keuring op
toebereide vleesch. en worstsoorten, zegt
men hier, is veel te omslachtig en brengt
veel ongerief te weeg voor de handelaren,
en waarom? Ten eerste omdat in de honds
dagen veelal de meeste worstsoorten onge
schikt voor de consumptie worden, alléén
door transporteeren; ten tweede, omdat ab
soluut niet geconstateerd kan worden, uit
welke vleeschsoorten en specie de worsten
zijn bereid; teu derde, omdat het niet aan
gaat eiken winkelier te verplichten steeds
naar het abattoir te laten gaan om te laten
proeven of de waar wel te consumeeren is;
dat kost geld en tijd (en that does not like
the Canadianman); ten vierde, proeven kan
toch een ieder, smaakt het goed, dan wordt
er meer gebruikt, is het bedorven van
smaak, dan is men de cliëntéle kwijt en zijn
naam op den koop toe.
Het systeem dat hier de Amerikaan er
op na houdt is dit:
ten eerste vaklui tot beëedigde Governe-
ments Inspectors te benoemen, (dus door
het Government betaald); zulke Inspectors
dan loopen alle Abattoirs af (er zijn er
hier 5) en controleeren beslist streng (zelfs
moeten alle vleeschmachines ter dege alle
wapenschild, dat baron von Helmberg ge
rechtigd was te dragen, hem op en zij met
wie hü in aanraking kwam, bevonden zich
niet 6lceht daarbij.
Vooral was zulks het geval met Irma; hij
legde haar geen hinderpalen in den weg, als
j zij de familie Willifred prees, hij spotte niet
met die goede, eenvoudige menschen, hij er
kende gewillig, wat zij aan Irma en daar
door aan den huize von Helmberg hadden ge
daan en sprak steeds op den toon der groot
ste achting van hem.
Irma, thans freule von Helmberg, bleef de
zelfde van vroeger. Zij dacht, hoopte, geloof
de, en beminde precies zooals voorheen, en
het was daarom volstrekt niet te verwonde
ren, dat zij weldra veel met baren papa op
had, terwijl aan de kleine pijnlijke tooneelen
met hare mama geen einde kwamen. Dat
bleek zelf6 uiterlijk. Van de barones sprak
Irma 6teeds als van „mijne vrouw moeder",
maar juffrouw Willifred bleef daarentegen
altijd „moeder Willifred" en zij moest deze
dikwijls genoeg tegen hare adellijke mama
verdedigen.
„Fi done!" zeide de barones, toen zij een
aan Irma gerichten brief van moeder Willi-
ferd had gelezen, „ze schrijft niet eens zon
der taal- en spelfouten."
„Kookt u eens erwtensoep met spek, vrouw
moeder!" zei Irma knibhig.
jDaarvoor heb ik een kok!" antwoordde de
barones.
„Zelf koken getuigt van kennis," hernam
Irma slagvaardig. „Wanneer juffrouw Willi
fred zich zou willen bedienen van haren se
cretaris, dan kon zij hare brieven laten schrij
ven in 'tPuitsch, Fransch, Engelsch. Ita-
dagen gereinigd worden); alle vleezen en
specerijen enz. worden streng gekeurd en
zijn ze niet goed, onherroepelijk condem
ned (afgekeurd) in een woord alles wordt
van A tot Z onder streng toezicht gekeurd;
ton tweede doorkruisen dte Inspectors loo
pend, zelfs per auto rijdend, de gelieele
Oity en vallen van tijd tot tijd in een af
faire binnen; blijkt er iets niet in den haak.,
het wordt in beslag genomen, onherroepe
lijk zwaar beboet, en den volgenden dag
komt het feit in de courant te staan, adres
en naam voluit. Voorzeker geen kleinigheid,
en daar iedere handelaar dit weet, gebeurt
er zelden of ooit iets wat niet in den haak
ie, en ik beloof u dat iedere handelaar zijn
zaak ook rein houdt, en dus beslist niet
iets verkoopt, waar hij zelf maar aan twij
felt."
Schrijver vraagt ten slotte: als huiskeu
ring in zulk een reuzenstad kan gebeuren,
kan dat dan niet in zulk een stadje als
Haarlem?
HET TAAL- EN LETTERKUNDIG
CONGRES.
De heer Dr. J. B. Schepers, voorzitter
der Afd. Haarlem van het Alg. Ned. Verbond,
schrijft in „Neerlandia" een enthousiast ar
tikeltje, waarin hij uiting geeft aan zijn vreug
de, dat het 83e Taal- en Letterkundig- Con
gres hier ter stede zal gehouden worden en
uitnoodigt tot groote deelname ervan.
Hij herinnert er aan, dat het Oomité tot
stichting van een Hildebrand Gedenkteèken
te Haarlem in die dagen een Beets tentoonstel
ling denkt te organiseeren.
De aflevering bevat voorts verschillende
mooie kiekjes uit Haarlem.
JAAP. EDEN.
Jaap Eden is zich al eenige maanden aan
't oefenen, zoo hebben we dezer dagen ge
meld. Een reporter, der N. R. Ct. vertelde
hij hoe hij zich met J. Tulleken oefent op de
tandem en hoe zij den afstand Noordwijk
Haarlem (21.500 Meter) hadden afgelegd in
i/s uur. Op een gewoon rijwiel, geen race-
car alzoo, had hij den afstand AlfenHaar
lem gereden in 1 uur 5 minuten en Amster
damHaarlem over Sloten in 38 minuten.
Hij en Tulleken zullen eerstdaags wanneer
er een wedstrijd wordt uitgeschreven te
Amsterdam of den Haag uitkomen op de
tandem, Eden zelf op het enkele wiel. Jaap
voelt zich, volgens zijn zeggen krachtiger
dan ooit, niettegenstaande zijn bijna 40-ja-
rigen leeftijd. Hij krijgt eerstdaags twee
racewielen in zijn bezit. Met Tulleken gaat
hij van den zomer ook aan koppelwedstrij
den deelnemen.... We willen hopen en....
afwachten
ONBEKENDE STUKKEN
gedurende de 2e helft der maand Februari.
Binnen- en Buitenl.
Mevr. A. de Haan Büehnes, Amsterdam;
Premieloten, Cred. Ver., id.; K. Jansen, id.;
Mevr. Bunik, id.; Bouwman, id.; G. Terwei,
Arnhem; Steyn, Baarn; Hotel Hartenlust,
Bliemendaal; Waiboer de Jong, Brassinger-
horn? Mile II. Prins, 's-Gravenhage; Oranje
Plein 2 f, Haarlem; fa. A. de Haas, id.; N. V.
Oaliriator, id.; D. J. Tresserï id.; Jongejuf.
N. Bees, Hidam; Mej. Joh. A. Schouten,
Utrecht; Mej. de wed. Siffels, Zaandam; H. v.
Eek, Zeist; Mevr. J. W. v. d. Belt de Roos,
Zandvoort.
Angeteekende brieven.
W. O. v. Grootveld, Amsterdam; N. M.
J. la Rondelle, id.; C. Verhoeff, Overschie;
fa. Brinks, Rotterdam; P. J. D. v. Ekse, id.;
B. A. Berends, Utrecht; E. Staatsman, Wans-
werd.
Briefkaarten.
J. W. Serne, Amsterdam; Mej. Mohlen, id.;
K. Oudshoorn, id.; P. Huigens, id.; Pereira
Viga, id.; Mej. v. d. Aar, id.; Jb. ten Heuvel,
id.; Mej. Bardelmeyer, id.; Mevr. Loland de
Wijs, Dordt; Mej. P. de Zeeuw, Haarlem;
Mej. A v. Velsen, id.; Jacob Hoekstra, Hoorn;
Mej. E. Verrijk, Rotterdam; Kuipergilt
5 zonder adres; D. Brouwer Coenen, Veluwe;
G. Kornsteeg, Amsterdam.
Buitenlandsche brieven,
frl. Lilian Hermberg, Hannover; F.W.Bekema,
Kopenhagen; G. Bruin, Rietfontein; Miss. A.
de Loos, Zanzibar.
Briefkaarten.
Verwalten Roggen, KoningshausenBame-
rang, Lista de Corres; J. Roskam, Paris; Birn-
baum, id.
GEMEENTERAAD,
(Vervolg)-
Schadeloosstelling voor tijdverlies.
Zooals men weet heeft de heer A. Brakel,
l liaansch, Latijns en Grieksch, zonder zich
tegen de orthographie te bezondigen."
„Wie is dan die geleerde secretaris?"
„Mijn aanstaande echtgenoot, haar zoon
Egon", gaf Irma met een buiging tot bescheid
en verwijderde zich.
In dien trant vielen er dagelijks schermut
selingen voor, die van weerskanten nu een»
met meer, dan met minder bitterheid en
scherpte werden gevoerd en een hartelijke bc-
trekkig tusschen moeder en dochter niet tot
stand lieten komen.
Daarentegen werd zij in kortep tijd papa's
hartlapje. Want niet alleen, dat zij om vier
uur 's morgens op was en voor hem koffie
zette, maar eer er vier weken om waren, had
zij een paard afgericht, een geschenk van
haar papa, en gaf het verlangen te kennen,
eens een excercitie van het bataillon te mo
gen hijwonen, waar het echt wild toeging, dat
zou zij gaarne eens zien. Nadat de majoor
zich overtuigd had, dat het paard niet hang
voor schieten was, had hij er ook niets tegen
zijn dochter een plezier te doen, en den be
diende werd opgedragen eerstdaags met haar
te rijden naar het excercitieveld, een bosch
achtig tamelijk heuvelachtig, oneffen terrein.
De majoor wilde zijn dochter den vreug
debeker doen ledigen tot op den bodem en
posteerde haar aan den rand van het bosch,
waaraan een eenzame randvlakte grensde.
Een compagnie stelde den vijand voor, die
nit het bosch verdreven moest worden, bo
vendien had men door vlaggen nog een vijan
delijke afdeeling cavallerie gemarkeerd, die
zich op de zandvlakten in een kuil ophield
en bevel had te voorschijn te komen, zoodra
de afdeeling jagers der tegenpartij uit het
lid van de Plaatse!. Commissie van Toezicht
op het Lager Onderwijs, verzocht om schade
loosstelling wegens tijdverlies. B. en W. kon
den daarin niet bewilligen, doch in de raads
zitting, waarin deze zaak werd behandeld,
deden de heeren Mr. Heerkens Thijssen en
J;hr. Mr. van Styrum, elk een voorstel, welke
heide voorstellen naar B. en W. werden ge
zonden om prae-advies. B. en W. hebben
geen bezwaar tegen het voorstel van Mr.
Heerkens Thijssen om Art. 10 te wijzigen
als volgt:
„Aan de Commissie wordt jaarlijks door
den Raad een bedrag van 300 toegekend
ter bestrijding van door haar te maken on
kosten".
B. en W. ontraden aanneming van het
voorstel des heeren Jhr. Mr. van Styrum om
aan deze redactie toe te voegen de woorden:
„en vergoedingen wegens tijdsverzuim."
Verder hebben B. en W. geen bezwaar om
de commissie uit te breiden, naar gelang de
behoefte zal ontstaan, tot 80 leden. Thans
bedraagt het 21.
In dezen geest doen B. en W. voorstel!
De heer NAGTZAAM zou er niets in zien
om ook de toevoeging van den heer van Sty
rum duidelijkheidshalve te laten staan.
Verder drong hij aan dat de zittingen der
commissie openhaar zijn. De ingezetenen kun
nen dan lezen uit de bladen wat er behan
deld is. Zijn zij geheim, dan leiden die ver
gaderingen zoo licht tot sleur. In dezen
geest dienden de heeren Nagtzaam en Poppe
een motie in.
Deze werd gesteld in handen van B. en W.
om prae-advies.
De heer VAN STYRUM zegt dat de toe
voeging zijnerzijds aan het artikel absoluut
niet een principieel karakter draagt. Spreker
heeft het er hij willen voegen om de duide
lijkheid. Meenen B. en W. dat het voorstel
duidelijk genoeg is, dan wil spr. zijn voor
stel wel intrekken.
De heer VAN DE KAMP vraagt of het
nu een gunst is als men vergoeding krijgt.
Dat zou spr. niet gaarne willen.
De VOORZITTER meent van niet. De com
missie vraagt aan en de voorzitter beoor
deelt of het toegestaan kan worden.
Het voorstel van B. en \V. wordt aldus
aangenomen.
Meer leeraren voor de H. B. S.
De directeur van de H. B. S. met drie
jarigen cursus en daaraan verhonden Han
delsschool met 2-jarigen cursus betoogt de
noodzakelijkheid van uitbreiding van het
leeraarspersoneel aan die inrichting. De twee
inspecteurs van het middelbaar onderwijs en
de Plaatselijke commissie van Toezicht op
het M. O. hebben hun advies daarover uit
gebracht en dit heeft aan B. en W. de over
tuiging geschonken dat vermeerdering van
personeel noodig is. Het tegenwoordig perso
neel is vee] te zwaar boven het maximum
belast en het is te verwachten dat besten
diging van dien toestand tot ongewenschte
toestanden aanleiding geeft. Zij stellen daar
om voor te benoemen: a. een leeraar in de
wis- en natuurkunde; b. een in Nederl. taal
en geschiedenis; c. een in de Fransehe taal en
d. een in de Duitsche taal.
De heer KRELAGE zal zich niet verzetten
tegeu het voorstel, maar 6pr. had liever ge
zien, dat er vooraf eerst een voorstel was
gekomen tot betere regeling der schoolgel
den. De scholen worden steeds duurder en
wij stemmen steeds maar voor parallelklas
sen. Wij hebben een nieuwe school, die mis
schien weldra te klein zal blijken. Het zou
spr. aangenaam zijn, als de schoolgelden een
hetere vergoeding gaven van de kosten. Spr.
vraagt er om. Misschien kan deze nieuwe re
geling den Raad bereiken, voordat het thans
genomen besluit in werking treedt.
De heer LOOSJES zegt dat er gewerkt
wordt aan een nieuwe regeling. Vóór dit
voorstel kon het niet ingediend worden, om
dat rekening moest gehouden worden met
benoeming van leeraren, het ontslag aan an
dere scholen enz.
Een nieuwe regeling wordt echter ont
worpen. Het college weet er nog niets van
en dos is spr. spaarzaam met mededeelingen.
Tegen dat de nieuwe cursus begint in Sep
tember, kan een nieuwe regeling tegemoet
worden gezien.
Het voorstel wordt goedgekeurd.
De Eendjespoortstraat.
De betrokken eigenaar heeft zich bereid
verklaard de Eendjespoortstraat ,om niet aan
de gemeente over te dragen, onder bijbeta
ling in gedeelten van 250 als bijdrage in
de kosten van openbare werken. B. en W.
stellen voor op die aanbieding in te gaan,
mits de 250 ineens en niet in gedeelten
voldaan worden.
De heer ELFFERS verlaat de vergadering.
De heer SLINGENBERG vraagt of met
dezen maatregel de geheele toestand gere-
bosch naar het open veld zou oprukken. Aan
den zoom van het bosch moest 't spektakel
dan het ergste zijn, en de majoor verheugde
zich reeds van te voren als een kind, wan
neer hij zich de verbijstering van. Irma voor
stelde. Krijgskundig verliep dan ook alles,
zooals de majoor had voorzien. Gedurende
een half uur schoot men in het bosch van alle
kanten: eerst vooruitgezonden patrouilles,
die met elkander schoten wisselden; toen
brak men het bosch nit, hier kwam het tot
een gevedht met de voorhoede, op een ander
punt dreef men den vijand terug; eindelijk
formeerden de drie compagnieën zich tot
stormcolonnes en dreven het vierde in tame
lijk vlug tempo voorhij Irma in 't open veld.
Nu kwam de afdeeling cavallerie te voor
schijn; de horens schalden: „Cavallerie op
den rechter vleugel!" Er ontstond een helsch
lawaai. Daar klonk het voor elke kleine af
deeling: .Hechts opgemarcheerd! Klaar!
Vuur! Laden! Vijf patronen snelvuur! Marsch
marsch!" riep men achter haar, takken kraak
ten, massa's braken door.
Irma geraakte plotseling midden in een
compagnie. „Halt! Klaarl Vuur! Ladenl" Er
dreunden schoten om haar ooren, commando's
huilden, hoorns schetterden, kortom, er ont
stond een leven, dat hooren en zien verging.
De majoor sloeg Irma gade; maar hij be
speurde hoegenaamd geen verbijstering; zij
vatte de teugels van haar paard wat korter,
hare wangen bloosden, en hare oogen fonkel
den; toen de algemeen© herrie zich oploste
in rust, sloeg zij haar paard even met de
karwts, galoppeerde naar haren vader, en
riep hem reeds van verre toe: „Laat de Fran
sch en ma a/r komen!"
geld is en de onbewoonbaarverklaring kan
opgeheven worden.
De heer DE BREUK geeft een overzicht
van den weg, die moet bewandeld worden,
om de onbewoonbaarverklaring ongedaan te
maken. Is het onderhavige raadsbesluit goed.
gekeurd, dan moet de overdracht tot stand
worden gebracht. Deze moet door Ged. Sta
ten goedgekeurd worden. Is dit gebeurd, dan
zal de directeur der Waterleiding buizen
laten leggen; daarna kan de heer Elffers bin
nenleidingen laten aanleggen en contraeten
aanvragen. Dan zal de directeur van Bouw
en Woningtoezicht komen om de huizen te
keuren; deze zal de Gezondheidscommissie in
kennis stellen van de verbeteringen, die dan
een voorstel aan den Raad zullen doen om
de onbewoonbaarverklaring op te heffen.
Wordt dit besluit door den Raad goedge
keurd, dan zullen Ged. Staten üaaraau eerst
hun goedkeuring moeten hechten en dan zal
pas de onbewoonbaarverklaring opgeheven
kunnen worden. Dat is een hecle lijdensweg
zeide de heer De Breuk. Maar wij zullen zor
gen dat het zoo spoedig mogelijk in orde
wordt gebracht.
De heer RINKEMA vraagt of er geen an
dere weg is om vlugger gereed te koines. Hei
is toch erg als die huizen zoo lang met het
bordje „onbewoonbaar" geteekend zijn. Spr.
vraagt om, als de heer Elffers dc contracten
aangevraagd heeft, in den Raad een voorstel
te brengen, om de onbewoonbaarverklaring
op te heffen.
De VOORZITTER meent dat het niet gaan
zal. Als er echter een uitweg is, dan zal deze
bewandeld worden om de zaak zoo spoedig
mogelijk in orde te brengen.
Het voorstel van B. en W. wordt goedge
keurd.
Gezondheidscommissie.
Tot lid der Gezondheidscommissie wordt
herbenoemd de heer J. H. Welsenaar, (af
tredend).
Personalia.
Om te voorzien in de vaeaturen in de Plaat
se]. Commissie van Toezicht Lager Onder
wijs, worden de volgende dubbeltallen aan
bevolen:
lo. voor de vacature J. Merens; a. de heei
M. A. Jacobson en b. de heer C. E. Nardten
2o. voor de vacature W. S. Druijvesfcein; a.
de heer J. D. Rutgers van der Loeff en b. d«
heer mr. F. G. Schalkwijk.
3o. voor de vacature dr. J. P. Lotsy (we
gens niet-aanneming zijner benoemin); a. dc
heer mr. A. Maelaine Pont enb. de heer E.
G. A. L. ter Haar.
Benoemd worden de heeren Jacobson, Rut
gers van der Loeff en mr. A. Maelaine Pont
Rondvraag
De heer NAGTZAAM stelt een vraag over
het gemeentelijk Pensioenfonds, hoe het staa!
met de deelneming daaraan van eenige met
name genoemde arbeiders.
Verder vraagt spr. hoe het staat met dc
aanvragen 0m voorschotten der twee woning,
bou wvereen igi ngen
Spr. meent dat er geen belemmeringen
meer zijn daarvoor, en verwondert zich dat
haar aanvragen nog steeds niet behandeld
zijn Spr. dringt op spoed aan.
De heer KRUSEMAN, wethouder, zegt dai
op de eerste vraag door B. en W. in de vol
gende vergadering zal geantwoord worden
Op de tweede vraag zegt spr. dat de Ge
zondheidscommissie wenschte dat de verzoe
ken der drie vereeuigingen tegelijkertijd zou.
den behandeld worden. Het verzoek van de
derde vereenïging Ï6 nu nog bü den heer
Slingenberg, secretaris der Gezondheidscom
missie.
De heer SLINGENBERG zegt dat dit in
derdaad zoo is. Dat indertijd de verzoeker
der twee vereenigingen inkwamen. Omtrent
de plannen kon eerst geen overeenstemming
verkregen worden tusschen de architecten en
den directeur van Bouw- en Woningtoezicht.
Later gebeurde dat wel. Intusschen kwam de
derde vereeniging' ook en toen uitte de Ge
zondheidscommissie de wensohelijkheid dat
de verzoeken tegelijkertijd zouden behandeld
worden. Spr. heeft het verzoek van deze der
de vereeniging, waarvan de heer Kruseman
indertijd voorzitter was, inderdaad in zijn be
zit, maar sinds gisterenavond 6 uur.
Spr. vindt dus dat de heer Kruseman de
zaak niet zeer objectief behandelt, door hem
in het debat te brengen en het voor te stellen
alsof hij de schuld zou z'ijn dat de zaak trai
neert en hij de Gezondheidscommissie. Twee
jaar lang heeft devzaak bij B. en W. getrai
neerd en het is nog maar een half jaar bij ie
vereeniging.
De heer KRUSEMAN zegt dat hij niets meal,
deed dan vertellen hoe de zaak staat en da£
meent hij te mogen doen.
De heer SLINGENBERG vindt het debat
van den heer Kruseman beneden kritiek, op
een peil zooals de heer Kruseman in den
laatsten tijd immer dehateert in den Raad.
De Duitseh-Fransche oorlog was destijds
reeds in aller mond, en de beteekenis van de
luid geroepen woorden, werd dus door de
rondom gelegerde jagers terstond begrepen.
Van toen af was Irma niet alleen het hartlap
je van haar papa, maar ook van iederen ja
ger van het 29e bataillon dierbaar. Die toe
genegen hoogachting steeg tot geestdrift,
toen een paar dagen daarna Irma haren papa
naar het terrein voor schijfschieten vergezel
de, daar de buks van een jager nam en na
eenige proefschoten en kleine mansschijf niet
meer miste. Nu kon de majoor zieh natuur
lijk verklaren, waarom zijn dochter bij het
laatste gevecht in 't vuur niet zenuwachtig
was; zij kon de wapens hanteeren; maar dat
deed hem een des te grooter genoegen en
de houtvester Willifred steeg hoe langer hoe
meer in zijn achting.
In de houtvesterswoning heerschte sedert
het vertrek van Irma een leegte, een verla
tenheid, alsof iemand gestorven was. De tra
nen der houtvesterin droogden wel is waaï
sneller op dan zij zelve had verwacht, en
juist in de onbaatzuchtigheid harer liefde
vond zij haren troost. Het ging het meisje
immers zeer goed; zij was verplaatst naar
den kring waarin zij geboren was en waar
in zij ook het best moest passen; bovendien
had zij liefhebbende ouders gevonden; waar
om dus zou moeder Willifred weenen? O, ia
de horst der zwakke vrouw vlamt een held
haftige liefde, welke des te meer bewonde
ring wekt, hoe minder de vrouw daarop aoht
slaat
(Wordt vervolgd,!
