STADSNIEUWS.
©en geldig zijn en Heeft *t dus geen waarde.
De beklaagde heeft 'derhalve in 't onderhavige
geval niets strafbaars gedaan door te rooken,
en hij behoort te worden vrijgesproken, wat
de Spoorwegmaatschappij zil leeren de Ne-
derlandsahe taal voortaan hoog te houden. Een
ftergelijke mishandeling van de taal zou in
geen enkel ander land geduld worden.
De uitspraak werd bepaald over een week.
De behandeling van deze zaak werd door
Ê2 van studenten en leden van het Alg. Ned.
erbond bijgewoond. (TJ.D.)
Waarom verstekt Het 0. M. bij de Utr.
K"ondiasemen ts-r echtbank eischte tegen den
jarigen schippersknecht L. J. v. d. A., te
'Alphen, wegens diefstal van 2 wollen doeken,
sen maand gevangenisstraf. De zaak werd
behandeld hij verstek.
Was beklaagde er dan niett
Jawell Maar hij lag dronken in de gang
van het gerechtsgebouw. Waarom men hem
van daar naar bniten gewerkt heeft, zijnde de
tempel der gerechtigheid geen asyl om roe
ien nit te ronken.
Oude heidensehe gebruiken. Uit Twente
schrijft men aan de N. R. Ct.:
Enkele dagen geleden werd in de gemeente
Losser een mooie, versierde nrn opgegraven
op een boerenerf. Behalve asch en beenderen
vond men in deze urn een gebakken kogeltje
ter grootte van een knikker en voorzien van
een drietal gaatjes. Dit „knikkertje" wa6 een
zeldzame vondst en iemand, die biermee blijk
baar op de hoogte was, kocht bet voorwerp
voor een som van 15 gulden. Volgens des
kundigen zijn dergelijke „balletjes" in de urn
gedaan als een soort offergave aan den doo-
de; het voorwerp zon hem hij zijn leven ge
strekt hebben tot een sieraad aan zijn gor
del. Dit voorwerp is een zeldzaamheid, zei
den we; bij bet opgraven van al de urnen
in vroeger of later tijd is in deze streken
nimmer een dergelijke vondst aangetroffen.
Nederlandsch by het voetbal in België.
De Belgische Voetbalbond had tot dusverre
de spelregels alleen in de Franacbe taal uitge
geven Thans heeft men volgens de Sport
kroniek besloten ten behoeve van Vlaamsch
België ook een Vlaamsche uitgave te doen
verschijnen. Het bestuur van den Belgischen
Voetbalbond heeft aan dat van den N. V. B.
toestemming verzocht daartoe de offieieele
Nederlandse lie spelregels te mogen bewerken.
Franseh in Nederland. Is het wonder, dat
de Nederlanders om hun onnoodig gebruik van
vreemde talen worden uitgelachen? vraagt de
.Gazette de Hollande."
Lu dans un journal hollandais l'annonce
snivante rédigée en francais:
„Exposition des dernières creatures en
robes du soir."
Serrit-ce déja la fin du monde?
Vooruitgang? Hoezeer de beginselen van
de Tucht-Unié veld winnen in Dordrecht, de
bakermat, blijkt wel uit deze aankondiging
van een visehhandelaar, dezer dagen ontvan
gen:
Bij deze heb ik de eer UEd. te berichten,
dat ik van nu af
geregeld levende Forellen
in voorraad heb.
Wanneer zelfs de Forellen al geregeld leven....!
Beschamend voorbeeld. (De Gong.)
De fiere Vlaamsche Leeuw! Een viseh
handelaar te Gent antwoordde aan de Han-
relskamer te Amsterdam, dat hij „niet met
Hollandsche firma's zaken kan doen, die op
zijn Hollandsche brieven in 't Franseh ant
woorden."
Nederlanders in Rome. Aan het jaarver
slag van dr. Gisb. Brom betreffende het A. N.
V. te Rome, ontleenen wijOm nu eens bij
heel alledaagsche dingen te blijven, te Rome
bijv. wisten zich tal van Duitsche boekhande
laars, expediteurs, apothekers, slagers, banket
hakkers, enz. binnen weinig jaren een vast en
ruim bestaan te verzekeren. Waarom durft te
Rome geen Hollandsche banketbakker, slager,
ooft- en groentehandelaar, winkelier in
vleesch- en andere eetwaren de oprichting
eener bloeiende zaak aan? Wanneer zoo iemand
eenig bedrijfskapitaal, de noodige vakkennis,
plaatselijke ondervinding, en dan nog zuinig
heid en vlijt meêbrengt, dan is het geenszins
vermetelheid, hem mettertijd een mooi en
eerlijk gewonnen fortuin te voorspellen.
Op het gebied van zulke gewoon-huishoude-
lijke waren heeft Nederland toch een bij uit
stek gunstigen naam. Durft men bij ons zich
niet buiten de enge grens aan kloeke mede
dingen wagen, en schittert men daarom zoo
vaak in het buitenland door afwezigheid? Hoe
lang nog?
Dat Nederland toch groot zij in alles, waar
in ook een klein land waarlijk groot kan zijn!
Mooie-meïden-üïner. Er is een plannetje
cm de leden van den Raad van Amsterdam
hij gelegenheid van de opening der nieuwe
Werk- en Leerschool te inviteeren op een
mooie-meiden-diner, zegt de Tel.
Het is dood-onschuldig.
Men neemt namelijk in den laatsten tijd op
d© Nieuwe Werk- en Leerschool proeven met
het toebereiden van viechsoorten, die in het
buitenland druk worden geconsumeerd, bij
ons daarentegen vrijwel onbekend zijn.
Een daarvan heet de „mooie meid", en ze
moet algemeen in den smaak vallen.
Een propagandist in de wieg! Men
meldt aan de Resh.:
Het gebeurde Vrijdag in de Kookstraat te
's Gravenhage, dat de grootvader van een
kind van.8 maanden vroeg, wat de buur
vrouwtjes wel van den kleinen propagan
dist zeiden, die ze nit had laten fotografee
ren met een steekje op 't-hoofdje en daar
voorop de groote letters: „HEIT VOLK".
Dat is nu eens juist iets voor het socialis
tisch orgaan, dat zoo treffend kan schrijven
over misbruik van het kind hij de propagan
da. We zagen echter tct nog toe niets over
het gevalletje.
Overreden. De architect O. H. te Rot
terdam is, terwijl hij op den Goudschesingel
naar een gederailleerde tram stond te kij
ken, door een auto, welke in snelle vaart
passeerde, gegrepen en overreden. De au
to ging hem dwars over het lichaam waar
door hij verschillende inwendige kneuzingen
bekwam. De chauffeur beweerde, dat hij
tengevolge van den regen niet door de rui
ten had kunnen zien 1
Alweer een. Een 16-jarige loopjongen
van een winkelier uit de Professor Kaiser-
straat te Den Haag, is voortvluchtig met
f 600 aan bankbiljetten van f 10 en specie
die hij naar een bank moest brengen.
Oud gebruik. Men meldt uit Schimmert
aan de „L. K.":
Het mag wel als een merkwaardigheid
vermeld worden, het tooneeltje, dat wij elk
jaar op den len Zondag in de Vasten te
aanschouwen krijgen. Na het Lof n.l. ver
zamelt de jeugd zich voor de pastorie onder
het herhaald geroep van „Heil aus, heil
ausl" Dan verschijnt de Eerw. heer pas
toor met een mand appels, vijgen, sinaas
appelen, koek en allerlei versnaperingen.
Dit alles wordt o tekrr de joelende menigte
roiklgegooid. En nU begint het zoogenaam
de „schraffelen". Ieder tracht zooveei mo
gelijk in zijn bezit te krijgen. Is alles buit
gemaakt, dan trekt men naar de woning van
den eerw. heer kapelaan, alwaar zich het
zelfde spelletje herhaalt. Dit gebruik da
teert van jaren her. Ouderen van dagen
weten nog te vertellen, dat in vroeger tijd
ook de voornaamste boeren „uitgooiden."
Gedood. Deze week is door den laat
sten trein RotterdamAmsterdam tusschen
Sloterdijk en Halfweg de ploegbaas A. Jo-
link aangereden en gedood. De man, nog
geen 40 jaar, was getrouwd en vader van
5 kinderen.
HUISKEURING OF ABATTOIRKEURING
VAN TOEBEREIDE VLEESQHWAREN.
In H. D. schrijft iemand uit Toronto (Ca
nada) die gehoord heeft van de discussie
in onzen Raad over bovengenoemd onder
werp, hoe -men in Amerika die dingen be
handelt.
't Is weL interessant.
„Als vakman, zoo zegt de schrijver, wil
ik op den voorgrond plaatsen, dat liuiskeu-
ring zeer zeker de vertrouwbaarste en de
goedkoopste keuring is. Abottoir-keuring op
toebereide- vleescli- en worstsoorten, zegt
men hier, is veel te omslachtig en brengt
veel ongerief te weeg voor de handelaren,
en waarom? Ten eerste omdat in de honds
dagen veelal de meeste worstsoorten onge
schikt voor de consumptie worden, alléén
door transporteeren; ten tweede, omdat ab
soluut niet geconstateerd kan worden, uit
welke vleeschsoorten en specie de worsten
zijn bereid; ten derde, omdat het niet aan
gaat eiken winkelier te verplichten steeds
naar het abattoir te laten gaan om te laten
proeven of de waar wel te consumeeren is;
dat kost geld en tijd (en that does not like
the Canadianman); ten vierde, proeven kan
toch een ieder, smaakt het goed, dan wordt
er meer gebruikt, is het bedorven van
smaak, dan is men de clientèle kwijt en zijn
naam op den koop toe.
Het systeem dat hier de Amerikaan er
op na houdt is dit:
ten eerste vaklui tot beëedigde Governe-
ments Inspectors te benoemen, (dus door
het Government betaald); zulke Inspectors
dan loopen alle Abattoirs af (er zijn er
hier 5) en controleeren beslist streng (zelfs
moeten alle vleesehmachines ter dege alle
dagen gereinigd worden}] allo vieezen en
specerijen enz. worden strengt gekeurd en
zyn ze niet goed, onherroepelijk condem
ned f afgekeurd) in een woord alles wordt
ran A tot Z onder streng toezicht gekeurd;
ten tweede doorkruisen dte Inspectors loo
pend, zelfs per auto rijdend, de geheel©
Cttty en vallen van tijd tot tijd in een af
faire binnen; blijkt er iets niet in den haak,
het wordt in beslag genomen, onherroepe
lijk zwaar beboet, en den volgenden dag
komt het feit in do courant te staan, adres
en naam voluit. Voorzeker geen kleinigheid,
en daar iedere handelaar dit weet, gebeurt
er zelden of ooit iets wat niet in den haak
is, en ik beloof u dat iedere handelaar zijn
zaak ook rein houdt, en dus beslist niet
iets verkoopt, waar hij zelf maar aan twij
felt."
Schrijver vraagt ten slotte: als huiskeu
ring in zulk een reuzenstad kan gebeuren,
kan dat dan niet in zulk een stadje als
Haarlem?
HET [TAAL- EN LETTERKUNDIG
CONGRES.
De heer Dr. J. B. Schepers, voorzitter
der Afd. Haarlem van het Alg. Ned. Verbond,
schrijft in „Neerlandia" een enthousiast ar
tikeltje, waarin hij Uiting geeft aan zijn vreug
de, dat het 33e Taal- en Letterkundig Con
gres hier ter stede zal gehouden worden en
uitnoodigt tot groote deelname ervan.
Hij herinnert er aan, dat het Comité tot
stichting van een Hildebrand Gedenkteeken
te Haarlem in die dagen een Beetstentoonstel-
ling denkt te organiseeren.
De aflevering bevat voorts verschillende
mooie kiekjes uit Haarlem.
JAAR EDEN.
Jaap Eden is zich al ©enige maanden aan
't oefenen, zoo hebben we dezer dagen ge
meld. Een reporter, der N. R. Ct. vertelde
hij hoe hij zich met J. Tulleken oefent op de
tandem en hoe zij den afstand Noordwijk
Haarlem (21.500 Meter) hadden afgelegd in
y2 uur. Op een gewoon rijwiel, geen race-
car alzoo, had hij den afstand AlfenHaar
lem gereden in 1 uur 5 minuten en Amster
damHaarlem over Sloten in 38 minuten.
Hij en Tulleken zullen eerstdaags wanneer
er een wedstrijd wordt uitgeschreven te
Amsterdam of den Haag uitkomen op de
tandem, Eden zelf op het enkele wiel. Jaap
voelt zich, volgens zijn zeggen krachtiger
dan ooit, niettegenstaande zijn bijna 40-ja
rigen leeftijd. Hij krijgt eerstdaags twee
race wielen in zijn bezit. Met Tulleken gaat
hij van den zomer ook aan koppelwedstrij
den deelnemen.We willen hopen en....
afwachten!
ONBEKENDE STUKKEN
gedurende de 2e helft der maand Februari.
Binnen- en Buitenl.
Mevr. A. de Haan Büchnes, Amsterdam;
Premieloten, Cred. Ver., id.; K. Jansen, id.;
Mevr. Bunik, id.Bouwman, id.; G. Terwei,
ArnhemSteyn, BaarnHotel Hartenlust,
BliemendaalWaiboer de Jong, Brassinger-
horn? Mile H. Prins, 's-GravenhageOranje
Plein 2 f, Haarlem; fa. A. de Haas, id.; N. V.
Caliriator, id.; D. J. Tresser? id.; Jongejuf.
N. Bees, Hidam; Mej. Joh. A. Schouten,
Utrecht; Mej. de wed. Sïffels, Zaandam; H. v.
Eek, Zeist; Mevr. J. W. v. d. Belt de Roos,
Zandvoort.
Angeteekende brieven.
W. O. v. Grootveld, Amsterdam; N. M.
J. la Rondelle, id.; C. Verhoeff, Overschiet
fa. Brinks, Rotterdam; P. J. D. v. Ekse, id.;
B. A. Berends, Utrecht; E. Staatsman, Wans-
vverd.
Briefkaarten.
J. W. Serne, Amsterdam; Mej. Mohlen, id.;
K. Oudshoorn, id.; P. Huigens, id.; Pereira
Viga, id.; Mej. v. d. Aar, id.; Jb. ten Heuvel,
id.; Mej. Bardelmeyer, id.; Mevr. Loland de
Wijs, Dordt; Mej. P. de Zeeuw, Haarlem;
Mej. A v. Velsen, id.; Jacob Hoekstra, Hoorn;
Mej. E. Verrijk, Rotterdam; Kuipergilt
5 zonder adres; D. Brouwer Coenen, Veluwe;
G. Kornsteeg, Amsterdam.
Buitenlandsche brieven,
frl. Lilian Hermberg, Hannover; F.W.Bekema,
Kopenhagen; G. Bruin, Rietfontein; Miss. A.
de Loos, Zanzibar.
Briefkaarten.
Verwalten Roggen, KoningshausenBame-
rang, Lista de CorresJ. Roskam, P arisBirn-
baum, id.
GEMEENTERAAD.
(Vervolg).
Schadeloosstelling voor tijdverlies.
Zooals men weet heeft de heer A. Brakel,
lid van de Piaateel. Commissie van Toezicht
op het Lager Onderwijs, verzocht om schade
loosstelling wegens tijdverlies. B. en W. kon
den daarin niet bewilligen, doch in de raads
zitting, waarin deze zaak werd behandeld,
deden de heeren Mr. Heerkens Thijssen en
J'hr. Mr. van Styrum, elk een voorstel, welke
beide voorstellen naar B. en W. werden ge
zonden om prae-advies. B. en W. hebben
geen bezwaar tegen het voorstel van Mr.
Heerkens Thijssen om Art. 10 te wijzigen
als volgt:
„Aan de Commissie wordt jaarlijks door
den Raad een bedrag van 800 toegekend
ter bestrijding van door haar te maken on
kosten".
B. en W. ontraden aanneming van het
voorstel des heeren Jhr. Mr. van Styrum om
aan deze redactie toe te voegen de woorden:
„en vergoedingen wegens tydsverzuim."
Verder hebben B. en W. geen bezwaar om
de oommissie uit te breiden, naar gelang de
behoefte zal ontstaan, tot 80 leden. Thans
bedraagt het 21.
In dezen geest doen B. en W. voorstel? v
De heer NAGTZAAM zou er niets in zien
om ook de toevoeging van den heer van Sty
rum duidelijkheidshalve te laten staan.
Verder drong hij aan dat de zittingen der
commissie openbaar zijn. De ingezetenen kun
nen dan lezen nit de bladen wat er behan
deld is. Zijn zij geheim, dan leiden die ver
gaderingen zoo licht tot sleur. In dezen
geest dienden de heeren Nagtzaam en Poppe
een motie in.
Deze werd gesteld in handen van B. en W.
om prae-advies.
De heer VAN STYRUM zegt dat de toe
voeging zijnerzijds aan het artikel absoluut
niet een principieel karakter draagt. Spreker
heeft het er bij wfllen voegen om de duide
lijkheid. Meenen B. en W. dat het voorstel
duidelijk genoeg is, dan wil spr. zijn voor
stel wel intrekken.
De heer VAN DE KAMP vraagt of het
nu een gunst is als men vergoeding krijgt.
Dat zon spr. niet gaarne willen.
De VOORZITTER meent van niet. De com
missie vraagt aan en de voorzitter beoor
deelt of het toegestaan kan worden.
Het voorste] van B. en W. wordt aldus
aangenomen.
Meer leeraren voor de H. B. S.
De directeur van de H. B. S. met drie
jarigen cursus en daaraan verhonden Han
delsschool met 2-jarigen cursus betoogt de
noodzakelijkheid van uitbreiding van het
leeraarspersoneel aan die inrichting. De twee
inspecteurs van het middelbaar onderwijs en
de Plaatselijke commissie van Toezicht op
het M. O. hebben hun advies daarover uit
gebracht en dit heeft aan B. en W. de over
tuiging geschonken dat vermeerdering van
personeel noodig is. Het tegenwoordig perso
neel is veel te zwaar boven het maximum
belast en het is te verwachten dat besten
diging van dien toestand tot ongewenschte
toestanden aanleiding geeft. Zij stellen daar
om voor te benoemen: a. een leeraar in de
wis- en natuurkunde; b. een in Nederl. taal
en geschiedenis; c. een in de Fransche taal en
d. een in de Duitsche taal.
De heer KREDAGE zal zich niet verzetten
tegeu het voorstel, maar spr. bad liever ge
zien, dat er vooraf eerst een voorstel was
gekomen tot betere regeling der schoolgel
den. De scholen worden steeds duurder en
wij stemmen steeds maar voor parallelklas
sen. Wij hebben een nieuwe school, die mis
schien weldra te klein zal blijken. Het zou
spr. aangenaam zijn, als de schoolgelden een
betere vergoeding gaven van de kosten. Spr.
vraagt er om. Misschien kan deze nieuwe re
geling den Raad bereiken, voordat het thans
genomen besluit in werking treedt.
De heer LOOSJES zegt dat er gewerkt
wordt aan een nieuwe regeling. Vóór dit
voorstel kon het niet ingediend worden, om
dat rekening moest gehouden worden met
benoeming van leeraren, het ontslag aan an
dere scholen enz.
Een nieuwe regeling wordt echter ont
worpen. Het college weet er nog niets van
en dus is spr. spaarzaam met mededeelingen.
Tegen dat de nieuwe cursus begint in Sep
tember, kan een nieuwe regeling tegemoet
worden gezien.
Het voorstel wordt goedgekeurd.
De Eendjespoortstraat.
De betrokken eigenaar heeft zich bereid
verklaard de Eendjes poortstraat om niet aan
de gemeente over te dragen, onder bijbeta
ling in gedeelten van 250 als bijdrage in
de kosten van openbare werken. B. en W.
stellen voor op die aanbieding in te gaan,
mits de 250 ineens en niet in gedeelten
voldaan worden.
De heer ELFPERS verlaat de vergadering.
De heer SLINGENBERG vraagt of met
dezen maatregel de geheele toestand gere-
en stond er op, dat alles, wat den dienst
eischte, tot in de puntjes geschiedde. Maar
nooit zou hij tegenover de soldaten schelden
of vloeken en allerminst veroorloofde hij zich
eenigerlei handtastelijkheden. Al kwam hij
nog zoo driftig naar iemand toegeloopen die
zijn zaken niet goed gedaan had, toch
or,teerde hij de jagers niet, die hem door Zijne
Majesteit waren toevertrouwd. Dit was in
heel het bataljon bekend, en men wachtte
zioh wel voor buitensporigheden, als het oog
van den majoor op het bataljon rustte; maar
waarom dat zoo was, kon men zich eigenlijk
niet juist verklaren, totdat op zekeren dag
de majoor een pas van de cadettenschool ge
komen luitenant kreeg, die om de een of an
dere reden by het exerceeren een soldaat een
slag gaf met het plat van zijn degen. De ma
joor zei niets, maar na het exerceeren traden
de officieren als gewoonlijk aan en vormden
een kring, om de op- en aanmerkingen van
den majoor te vernemen. Nadat de veld
dienstoefening besproken was en de heeren
reeds verwachtten, dat de majoor aan de
klep van zijn pet zon tikken, voegde hij er
hij: „En a propos, mijne heeren, wanneer men
iemand, die niet in staat is weerstand te bie
den, slaat, is dat wel beschouwd 'n laffe daad,
niet waaren.... enne.... hm.... mijn
adel verbiedt mij, laf te zijn." Na dit gezegd
te hrt>ben, tikte hij aan zijn pet, de heeren
salueerden met den degen en begaven zich
naar hunne compagnieën. De jonge luitenant
daarentegen kreeg een hoofd zoo rood als
vuur en was verscheidene dagen stil; maar
zoo lang hij hij het bataljon was, moet hij
geen jager meer geslagen hebben.
Deze en dergelijke verplichtingen legde het
geld is en de oubewcou Daar verklaring kan
opgeheven worden.
i De heer DE BREUK geeft een overzicht
van den weg, die moet bewandeld worden,
om de onbewoonbaar-verklaring ongedaan te
maken. Is het onderhavige raadsbesluit goed
gekeurd, dan moet de overdracht tot stand
worden gebracht. Deze moet door Ged. Sta-
ten goedgekeurd worden. Is dit gebeurd, dan
zal de directeur der Waterleiding buizen
I laten leggen; daarna kan de heer Elffers bin-
nenleidingen laten aanleggen en contracten
aanvragen. Dan zal de directeur van Bouw
en Woningtoezicht komen om de huizen te
j keuren; deze zal de Gezondheidscommissie in
I kennis stellen van de verbeteringen, die dan
een voorstel aan den Raad zullen doeu om
de onbewoonbaarverklaring op te heffen.
Wordt dit besluit door deu Raad goedgc-
keurd, dan zullen Ged. Staten daaraan eerst
hun goedkeuring moeten hechten en dan zal
pas de onbewoonbaarverklaring opgeheven
kunnen worden. Dat is een heele lijdensweg
zeid© de heer De Breuk. Maar wii zullen zor
gen dat het zoo spoedig mogelijk in ordo
wordt gebracht.
De heer RINKEMA vraagt of er geen an
dere weg is om vlugger gereed te komenHel
is toch erg ate die huizen zoo lang met het
bordje „onbewoonbaar" geteekend zijn. Spr.
vraagt om, als de heer Elffers de contracten
aangevraagd heeft, in den Raad een voorstel
te brengen, om de onbewoonbaarverklaring
op te heffen.
De VOORZITTER meent dat het niet gaan
zal. Als er echter een uitweg is, dan zal deze
bewandeld worden om de zaak zoo spoedig
mogelijk in orde te brengen.
Het voorstel van B. en W. wordt goedge
keurd.
Gezondheidscommissie.
Tot lid der Gezondheidscommissie wordt
herbenoemd de heer J. H. Welsenaar, (af
tredend).
Personalia.
Om te. voorzien in de vacaturen in de Plaat-
sel. Commissie van Toezicht Lager Onder
wijs, worden de volgende dubbeltallen aan
bevolen
lo. voor de vacature J. Merens; a. de hooi
M. A. Jacobson en b. de heer C. E. Nardten
2o. voor de vacature W. S. Druijvestein; a.
de heer J. D. Rutgers van der Loeff en b. de
heer mr. P. G. Schalkwijk.
3o. voor de vacature dr. J. P. Lotsy (we
gens niet-aanneming zijner benoemin); a. df
heer mr. A. Maclaine Pont enb. de heer E.
G. A. L. ter Haar.
Benoemd worden de heeren Jacobson, Rut
gers van der Loeff en mr. A. Maclaine Pont
Rondvraag
De heer NAGTZAAM stelt een vraag oveï
het gemeentelijk Pensioenfonds, hoe het staar
met de deelneming daaraan van eenige met
name genoemde arbeiders.
Verder vraagt spr. hoe het staat met de
aanvragen om voorschotten der twee woning,
bouwvereenigingen.
Spr. meent dat er geen belemmeringer
meer zijn daarvoor, en verwondert zich dat
haar aanvragen nog steeds niet behandeld
zijn Spr. dringt op spoed aan.
De heer KRUSEMAN, wethouder, zegt da\
op de eerste vraag door B. en W. in de vol
gende vergadering zal geantwoord worden
Op de tweede vraag zegt spr. dat de Ge
zondheidscommissie wenschte dat de verzoe
ken der drie vereenigingen tegelijkertijd zou.
den behandeld worden. Het verzoek van de
derde vereeniging is nu nog bü den heer
Slingenberg, secretaris der Gezondheidscom
missie.
De heer SLINGENBERG zegt dat dit in
derdaad zoo is. Dat indertijd de verzoeker
der twee vereenigingen inkwamen. Omtrent
de plannen kon eerst geen overeenstemming
verkregen worden tusschen de architecten en
den directeur van Bouw- en Woningtoezicht.
Later gebeurde dat wel. Intusschen kwam de
derde vereeniging ook en toen uitte de Ge
zondheidscommissie de wensehelükheid da,t
de verzoeken tegelijkertijd zouden behandeld
worden. Spr. heeft het verzoek van deze der
de vereeniging, waarvan de heer Kruseman
indertijd voorzitter was, inderdaad in zijn be
zit, maar sinds gisterenavond 6 uur.
Spr. vindt dus dat de heer Kruseman de
zaak niet zeer objectief behandelt, door hem
in het debat te brengen en het voor te stellen
alsof hij de schuld zou zijn dat de zaak trai
neert en bij de Gezondheidscommissie. Twee
jaar lang heeft de zaak hij B. en W. getrai
neerd en het is nog maar een half jaar bij ée
vereeniging.
De heer KRUSEMAN zegt dat hü niets meo!
deed dan vertellen hoe de zaak staat en dai
meent hü te mogen doen.
De heer SLINGENBERG vindt het debat
van den heer Kruseman heneden kritiek, op
een peil zooals de heer Kruseman in den
laatsten tüd immer dehateert in den Raad.
wapenschild, dat baron von Holmberg ge
rechtigd was te dragen, hem op en zij met
wie hy in aanraking kwam, bevonden zich
niet slecht daarbij.
Vooral was zulks het geval met Irma; hy"
legde haar geen hinderpalen in den weg, als
i zy de familie Willi f red prees, hü spotte niet
met die goede, eenvoudige mensehen, hü er-
kende gewillig, wat zij aan Irma en daar
door aan den huize von Helmberg hadden ge-
daan en sprak steeds op den toon der groot
ste achting van hem.
Irma, thans freule von Helmberg, bleef de
zelfde van vroeger. Zy dacht, hoopte, geloof-
j de, en beminde precies zooals voorheen, en
j het was daarom volstrekt niet te verwonde
ren, dat zy weldra veel met haren papa op-
had, terwyl aan de kleine pünlüke tooneelen
met hare mama geen einde kwamen. Dat
bleek zelfs uiterlyk. Van de barones sprak
Irma 6teeds als van „myne vrouw moeder",
i maar juffrouw Willifred bleef daarentegen
j altyd „moeder Willifred" en zü moest deze
dikwyls genoeg tegen hare adellüke mama
verdedigen.
JFi done!" zeide de barones, toen zü een
aan Irma gerichten brief van moeder Willi-
ferd had gelezen, „ze schrijft niet eens zon-
der taal- en spelfouten."
„Kookt u eens erwtensoep met spek, vrouw
moeder!" zei Irma knibbig.
„Daarvoor heb ik een kok!" antwoordde de
barones.
I „Zelf koken getuigt van kennis," hernam
Irma slagvaardig. „Wanneer juffrouw Willi
fred zich zon willen bedienen van haren se
cretaris, dan kon zy hare brieven laten schrij
ven in 'tDuitsch, Franseh, Engelsch. Ita-
liaanseh, Latyns en Grieksch, zonder zich
tegen de orthographie te bezondigen."
„Wie is dan die geleerde secretaris?"
„Mün aanstaande echtgenoot, haar zoon
Egon", gaf Irma met een buiging tot bescheid
en verwijderde zich.
In dien trant vielen er dagelijks schermut
selingen voor, die van weerskanten nu eens
met meer, dan met minder bitterheid en
scherpte werden gevoerd en een hartelyke be-
trekkig tusschen moeder en dochter niet tot
stand lieten komen.
Daarentegen werd zy in korten tyd papa's
hartlapje. Want niet alleen, dat zy om vier
uur 's morgens op was en voor hem koffie
zette, maar eer er vier weken om waren, had
zy een paard afgericht, een geschenk van
haar papa, en gaf het verlangen te kennen,
eens een excercitie van het bataillon te mo
gen büwonen, waar het echt wild toeging, dat
zou zü gaarne eens zien. Nadat de majoor
zieh overtuigd had, dat het paard niet bang
voor schieten was, had hij er ook niets tegen
zün dochter een plezier te doen, en den be
diende werd opgedragen eerstdaags met haar
te ryden naar het excercitieveld, een bosch
achtig tamelük heuvelachtig, oneffen terrein.
De majoor wilde zün dochter den vreug
debeker doen ledigen tot op den bodem en
posteerde haar aan den rand van het boseh,
waaraan een eenzame randvlakte grensde.
Een compagnie stelde den vüand voor, die
uit het bosch verdreven moest worden, bo
vendien had men door vlaggen nog een vyan-
delüke afdeeling cavallerie gemarkeerd, die
zieh op de zandvlakten in een kuil ophield
en hevel had te voorsehyn te komen, zoodra
de afdeeling jagers der tegenpartij uit het
boseh naar het open veld zon oprukken. Aan
den zoom van het bosch moest 't spektakel
dan het ergste zün, en de majoor verheugde
zifeh reeds van te voren als een kind, wan
neer hy' zich de verbüstering van Irma voor
stelde. Krijgskundig verliep dan ook alles,
zooals de majoor had voorzien. Gedurende
een half uur schoot men in het bosch van alle
kanten: eerst vooruitgezonden patrouilles,
die met elkander schoten wisselden; toen
brak men het bosch uit, hier kwam het tot
een gevecht met de voorhoede, op een ander
punt dreef men den vyand terug; eindelük
formeerden de drie compagnieën zich tot
stormeolonnes en dreven het vierde in tame
lük vlug tempo voorbü Irma in 't open veld.
Nu kwam de afdeeling cavallerie te voor
sehyn; de horens schalden: „Cavallerie op
den rechter vleugel 1" Er ontstond een helsch
lawaai. Daar klonk het voor elke kleine af
deeling: „Rechts opgemarcheerd! Klaar!
Vuur! Laden! Vyf patronen snelvuur! Marseh
marsch!" riep men achter haar, takken kraak
ten, massa's braken door.
Irma geraakte plotseling midden in een
compagnie. „Halt! Klaar! Vuur! Laden!" Er
dreunden sehoten om haar ooren, commando's
huilden, hoorns schetterden, kortom, er ont
stond een leven, dat hooren en zien verging.
De majoor sloeg Irma gade; maar hü be
speurde hoegenaamd geen verbüstering; zü
vatte de teugels van haar paard wat korter,
hare wangen bloosden, en hare oogen fonkel
den; toen "de algemeene herrie zich oploste
;n rust, sloeg zü haar paard even met de
karwts, galoppeerde naar haren vader, en
riep hem reeds van verre toe: „Laat de Fran-
sclien maar komen!"
De Duitseh-Fransche oorlog was destüds
reeds in aller mond, en de beteekenis van de
luid geroepen woorden, werd dus door de
rondom gelegerde jagers «terstond begrepen.
Van toen af was Irma niet alleen het hartlap.
je van haar papa, maar ook van iederen ja
ger van het 29e bataillon dierbaar. Die toe
genegen hoogachting steeg tot geestdrift,
toen een paar dagen daarna Irma haren papa
naar het terrein voor schijfschieten vergezel
de, daar de buks van een jager nam en na
eenige proefschoten en kleine mansschüf niet
meer miste. Nu kon de majoor zioh natuur-
lük verklaren, waarom zyn dochter bü het
laatste gevecht in 't vuur niet zenuwachtig
was; zü bon de wapens hanteeren; maar dat
deed hem een des te grooter genoegen en
de houtvester Willifred steeg hoe langer hoe
meer in zy'n achting.
In de houtvesterswoning heerschte sedert
'het vertrek van Irma een leegte, een verla
tenheid, alsof iemand gestorven was. De tra
nen der houtvesterin droogden wel is waai
sneller op dan zy zelve had verwacht, en
juist in de onbaatzuchtigheid harer liefde
vond rij haren troost. Het ging het meisje
immers zeer goed; zü was verplaatst naar
den kring waarin zij geboren was en waar
in zy ook het best moest passen; bovendien
had zij liefhebbende ouders gevonden; waar
om dus zou moeder Willifred weenen? O, in
de horst der zwakke vrouw vlamt een held
haftige liefde, welke des te meer bewonde
ring wekt, hoe minder de vrouw daarop acht
slaat
(Wordt vervolgdj
