DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
tv Fweehuijsen.
'<3 arïejjorJssfr 27.
FeJef.ma
EEÜ3TE BLUO.
Kwartjes Advertentiën
STADSNIEUWS
BUITENLAND.
limderhuiivest 2£9«3f»S3p Haarlem
WOENSDAG 18 MAART 1914
38
8391
ABONNEMENTSPRIJS»
Pet B maanden voor Haarlem /IJ»
Voor de plaatsen, waar een agent Is gevestigd (kom der gem.) - 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per poet 1.80
Afzonderlijke ntunmer»0-03
Bureaux wan Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1425.
PRIJS DER ADVERTENTR5N»
Van I—<1 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer Ï0 et
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regel Bnitenl 20 et
Reclames dnbbel tariet
^Dienstaanbiedingen 25 ct. 16 regels), driemaal voor 60 ct. (t contant).
GULDEN bö
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
Alle betalende abonné's op dit blad, die In Set bezit eener vervet er In gspolls ifln, «fin volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voon
GULDEN bif f Pil GULDEN bjj ftÜ GULDEN bij
GULDEN bij
overlijden.
verlies van eeir
hand of voet
verlies vu
één oog
verlies vaa
één duim.
GULDEN btf
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De nitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Hollandsefie Algemeene Verzekeringsbank*' te Schiedam
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
Van onze
plaatsen wij er jaarlijks tiendui
zenden. hen bewijs dat zij geyen
wat men er van vraagt.
AGENDA.
19 Maart
Gebouw S t Bavo R. K. Volksbond
- Rederijkers 89 uur R. K. Bureau voor
Arbeidsrecht inzake arbeidersbelangen.
Sociëteit „Vereeniging" 8 uur
Raarl. Muziekkorps. Concert.
Sociëteit „Ve r een i ging" 8 uur
Vereen. Oost en West: Voordracht met licht
beelden te houden door prof. dr. J. F. van
Bemmelen.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
i9 Geopend eiken dag van 19—5 uur, tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R. K. Feestdagen.
Teyler Museum Tentoonstelling van
eekeningen, behooreude tot de kunstverzame
ling van Teyler's museum, portretten, portret-
schetsen en figuurstudies.
MISSIE FATHER STAAL.
Mochten er nog lezers zjjn die Father Staal
een steentje toe gedacht hadden voor Kerk en
School, dan zij wjj altijd bereid om dit in ont
vangst te nemen.
J. J. N. STAAL, Ostadestraat 10.
Haariemsche Alledagjes No, 1282,
TUBERCULOSEBESTRIJDING
EN „LOCAL OPTION".
Wij hebben gisteren onder „Stadsnieuws" een
en ander geschreven over de Haai 1. Vereeniging
ot bestrijding der tuberculose, in verband met
teil stukje in het orgaan dier vereeniging.
Dat stukje is, zooals we ervaren hebben, ver
keerd begrepen.
Er wordt uit gelezen, dat wij tot een soort
van „boycot" dezer vereeniging zouden willen
aansporen, dat wij den katholieken zouden
afraden, hun steun aan die vereeniging te ver
benen enzoovoorts
Nu is dat toch inderdaad de zaak te sterk
opgevat: die bedoeling hebben wij tegenover
Jeze ons zoo sympathieke vereeniging absoluut
niet gehad!
Ons stukje van gisteren was een raad en een
aarschuwing, niet zoozeer aan onze Roomsch-
vatholieken, als wel aan de Vereeniging en de
.edactie van haar orgaan.
Een raadimmers een vereeniging als deze,
die honderden en honderden katholieke leden
telt, die haar orgaan kosteloos overal in de stad
verspreidt, doet o. i. beslist verkeerd werk, wan
neer zij iets dat aan katholieken verboden is,
zonder meer, zonder restrictie, in haar orgaan
-is het meest wenschelijke en als een essentiëel
bestanddeel in den strijd tegen de tuberculose,
gaat aanbevelen. Een goede raad aan zoo'n ver
eeniging om in dezen de opinie der katholieken
althans te ontzien, om voorzichtig te zijn met
zoo'n aanbeveling, is dus waarlijk niet over
bodig!
Maar daarenboven wilden wij een waarschu
wing geven aan de vereeniging. Wij zouden niet
gaarne zien dat zij de sympathie der katholieken
moest verliezen, en daarvoor diende juist ons
stukje. Immers, met het opnemen van aanbeve
lingen voor „local option" bevindt de vereeniging
zich op een gevaarlijken weg. Het staat eenmaal
vast dat van katholieke zijde daaraan niet mag
worden meegeaaan, - het is derhalve onnoodige
ve»waning stichten en oprakelen van dingen die
beter gedekt blijven, als men nu in een tijd
schrift dat ook vele katholieke lezers telt, op
welke zeker prijs wordt gesteld, zonder meer als
een essentiëel onderdeel van den strijd tegen de
tuberculose het teekenen op de lijsten voor P. K.
- vereeniging uu&ui xaau
en onze waarschuwing zal aantrekken, en ver
dere propaganda voor Plaatselijke Keuze
waarmede wij volstrekt niet willen zeggenmin
dere propaganda tegen het alcoholmisbruik!
m haar tijdschrift niet zal opnemen!
HET WETSONTWERP-TREUBL
Een groot gedeelte van de groote zaal van
et. Havo wordt in beslag genomen door de
voorbereidende werkzaamheden voor de azj.
^ntoo^teliing, en dus moesten de vele aan-
die gehoor hadden gegeven aan den
oproep van het PI. Comité voor K. S. A. zich
behelpen met de ach terhelft der zaal.
Dit gedeelte was propvol en met genoegen
bemerkten wij ook zeer vele dames onder het
groot© auditorium.
De heer J. A. de Lobel zou spreken over
het Wetsontwerp-Treub.
Ziedaar in weinige woorden een verkla
ring voor deze belangstelling, die ongetwij
feld niet slechts het actneele onderwerp,
doch ook den spreker gold.
Bij ontstentenis van den voorzitter van het
PI. Comité voor K. S. A., die door lichte
ongesteldheid verhinderd was, opende de
heer M. L. A. Klein de vergadering met
den Christelijken groet en sprak een harte
lijk woord van welkom tot de vele aanwe
zigen en tot den spreker, wiens onderwerp
hij met een paar woorden inleidde.
Met genoegen constateerde spr. dat zoo-
velen en ook meerdere dames aan den op
roep van het PI. Comité voor K. S. A. had
den gehoor gegeven.
Van den ZeerEerw. adviseur was bericht
ingekomen, dat hij tot zijn spijt verhinderd
was de vergadering bij te wonen.
Het woord verkreeg nu de heer J. A. de
Lobel, die met applaus begroet werd.
Ofschoon de soëiale actie zich niet met po
litiek bemoeit, meent spr. dat hij toch even
den politieleen kant moet bezien en dan gaat
hij na, waaraan de wet van Treub haar ont
staan dankt.
Treub noemt haar 'n product van de omstan
digheden en betitelt haar als Ouderdoms
wet. Gesproken wordt ook van ouderdoms
rente, doch dit is onzin: er is geen sprake
van rente, wanneer men iets ontvangt, waar
voor men niets geeft.
Het is even onzinnig als het gezegde van
een jongen, die vertelde sluitzegels te heb
ben gekocht voorniks!
Spr. geeft aan, dat Treub veel gevoelt voor
j het Deensche stelsel, doch bij toont duidelijk
aan, dat er zeer vele en groote verschilpun
ten zijn. Volgens het ontwerp-Treub ontvangt
ieder 2 of hij op de Drentsch© heide woont
of ergens in een stad; spreker zou dit niet
willen noemen een bedeelings-, doch een
u i tdeelings-ontwerp.
Treub is altijd geweldig tegen staatspen
sioen tekeer gegaan, en noemde degenen, die
er voorstanders van waren óf politieke tin
negieters öf slimmelingen. Doch nu komt
Treub zelf met staatspensioen en nn zon
spr. willen vragen tot welke categorie de
minister zich zelf rekent. (Gelach).
Minister Cort van der Linden zegt, dat liij
kwam om staatspensioen te brengen, en
Treub, die er altijd tegen was, wil dit niet
brengen, doch hij zegt, dat het er reeds i s In
de ouderdomswet van Talma, en dus behoeft
hij het slechts te wijzigen en te verbeteren.
Terecht heeft de heer Regout den minister
verweten, dat hij bezig Is de wet-Talma te
vernietigen.
Maar als de ouderdomsrente van Talma
staatspensioen is, hoe kon men dan met de
verkiezingen zoo roepen om staatspensioen?
En hoe kan minister Cort van der Linden
dan zeggen, dat hij staatspensioen kwam
brengen, daar het er toch reeds was!
Spr. legt dan op heldere wijze uit wat door
minister Talma in zijn uitstekende Ouder-
j doms- enj Invaliditeitswet is bepaald aan
gaande de rente, die men op 70-jarigen leef
tijd of hij invaliditeit zal trekken en de pre
mie, die daarvoor betaald moet worden.
Als overgangsmaatregel is in art. 869 be
paald, dat degenen, die nu reeds 70 jaar zijn,
ook nu reeds de rente trekken.
Treub zegt nu, dat dit artikel door de af
zonderlijke toepassing fundamenteel veran
derd^ is en die rente staatspensioen gewor
den is. Spr. legt duidelijk uit, dat deze uitleg
een paskwil is, daar in de wet zelf bepaald
wordt, dat ze niet ineens zal worden uitge
voerd en zoo is dus art. 369, evenals meer
dere andere artikelen een overgangsbepaling.
Het is toch ook niet aan te nemen, dat mi
nister Talma zijn eigen princiepen zon ver
moorden door te zeggen, dat zijn ouderdoms
rente staatspensioen is.
Hoe komt het, dat er zooveel meer men-
schen bleken recht op ouderdomsrente te heb
ben, dan oorspronkelijk berekend was?
Dat kwam omdat minister Talma in zijn
handleiding aan de tusschenpersonen zulk
een milde opvatting huldigde.
Was Talma aan het bewind gebleven, dan
zou hij zeker bijtijds hebben ingegrepen, doch
minister Treub deed dit, toen het reeds te
laat was en toen wees hij in zijn circulaire
op bet verband van art. 369 met art. 82. Dus
toont ihij daardoor zelf het nauwe verband
aan tnssohen art. 369 en de overige wet van
Talma!
Ook ontneemt bij het milde karakter door
Talma aan dSt artikel gegeven.
De ruime opvatting aan de Rijksverzeke
ringsbank is zeker ook oorzaak geweest, dat
het aantal rentetrekkers zoo groot geworden 1
is. Al die redeneeringen zijn slechts doekjes
voor het bloeden en moeten dienen om den
draai van Treub goed te praten.
Het wetsontwerp van Treub is armen
zorg, zegt spr.
Dat bliikt uit de verschillende regelingen
en voorschriften betreffende het recht op
rente, en de manier waarop men ze krijgt.
Ons groote bezwaar tegen staatspensioen
is, dat het armenzorg is en dat het dit is,
blijkt uit dit ontwerp. Het beginsel, dat
iemand die altijd gearbeid heeft, op zijn
ouden dag bedeeld moet worden, is verkeerd,
zoo zeggen wij, en hierin zit het principieele
verschil tusschen ons en de staatspensioV
neering.
Wij zijn niet voor groote staatsbemoeiing,
en dus is ons ideaal: vrije verzekering. Doch
dit is niet te bereiken.
In België is een proef genomen met de
vrije verzekering en daarvoor werd veel pro
paganda gemaakt, en toch is bet mislukt.
De staat heeft er belang hij, dat niet dui
zenden onverzorgd rondloopen en dus zijn
wij voor verplichte verzekering hij gebrek
aan beter.
Wij zeggen dat staatspensioen demorali-
seerend werkt op den arbeidersstand en te
genover het staatspensioenbeginsel stellen
wij dan het recht op loon, dat de arbeider
heeft.
Tegen staatspensioen hebben wij ook, dat
aan ieder evenveel wordt uitgekeerd.
En dus zijn we tegen de bedeeling van
Treub, omdat volgens diens wetsontwerp deze
uitdeeling blijvend zal zijn.
We zijn ook tegen staatspensioen, omdat
het financieel onmogelijk is.
De berekeningen hoeveel staatspensioen
jaarlijks kosten zal, loopen zeer uiteen, doch
het zal zeker ongeveer 50 millioen zijn.
Hoe zou men aan dat geld moeten komen?
Spr. gaat na hoe onmogelijk dit zal zijn
dit uit de successie te halen, zooals men dat
zou willen.
Na een korte pauze gaf spr. aan dat wij
ook tegen het ontwerp-Treub hebben, dat het
de continuïteit in gevaar brengt, d.w.z. dat
de minister to niet doet wat zijn voorganger
met zooveel moeite heeft tot stand gebracht-.
Volgens het ontwerp-Treub zal ieder op
70-jarigen leeftijd slechts 2.ontvangen
(volgens de wet-Talma loopt de rente tot
6.De invaliditeitererite blijft, doch zal
langzamerhand zoo verminderen, dat zij op
70-jarigen leeftijd op f 2.is gekomen.
Tegen het ontwerp-Treub hebben wij ook
dat de bedeelden worden uitgesloten. Dit aan
tal is nu 42 .00, doch zal binnen eenige jaren
80.000 worden.
Treub maakt onderscheid tusschen bedeel
den en behoeftigen en sluit de eersten nit
van zijn bedeeling.
Op pakkende wijze gaf spr. aan welke
middeltjes men zal kunnen aanwenden om
bierbij de wet te ontduiken.
Een bezwaar tegen dit ontwerp is ook, dat
Treub bijna de geheele last op de schouders
der gemeenten legt.
Uitvoerig liet spr. uitkomen de onmoge
lijkheid van deze regeling en de groote
moeilijkheden, vooral financieele, die zich
tengevolge van deze regeling zullen voor
doen.
Ten slotte vertelde spr., zooals hij zeide,
„een erg aandoenlijke geschiedenis van Sij-
rnen betaal" en waarin hij naging welke kos
ten deze- wet zal medebrengen en gaf hij een
kort overzicht van de voorgestelde belasting-
verhoogingen.
Een daverend applaus beloonde den heer
Lobel voor zijn uiterst interessante en pitti
ge rede, die gekruid was mét vele geestige
opmerkingen, die meermalen de aanwezigen
deden schudden van het lachen.
De heer Klein vertolkte den dank der ver
gadering aan den spreker door erop t'e wij
zen hoe helder en duidelijk de heer de Lo
bel het ontwei'p-Treub had uitgelegd en het
verkeerde erin had laten zien. Hij bracht
spr. dank voor deze mooie voorlichting en
hoopte hem nogmaals over een dergelijk on
derwerp het woord te hooren voeren, want
de stof is nog lang niet uitgeput en veel
leerrijks zou er nog over te zeggen zijn.
Met den chr. groet sloot spr. deze uitste
kend geslaagde vergadering, die we van harte
wensehen, dat door meerdere gevolgd moge
worden.
Hierdoor wordt een nuttig en leerzaam
werk verricht.
MUZIEK.
ZEVENDE BAOHGONCERT.
Het laatste Bachconoert, door het Resi-
dentieorchest gegeven, bracht groote ver
scheidenheid: Handel, Mozart, Brahms en
Wagner. Van den eerste het geestrijke con
cert in G-moll voor strijkorkest, en het was
een kostelijk genoegen naar Handei's beval-
ligen geest in zoo zwierige rythmen levend
te luisteren. De slanke eleganco van Han
del's rythmiek is toch altijd iets heel bijzon
ders, en we vinden dit nergens terug, ook
niet bij 'Mozart, die wel vrouwelijker, maar
daarom niet aantrekkelijker en zeker niet
dieper is. Het orkest speelde Handel's Con
cert zeer fiin en André Spoor heeft de
vioolsolo uitstekend opgevat. Het midden
punt van den avond was de derde Symphonie
(F-dur) van Brahms: Een berg van graniet
met goud beglansd....; het is droef te be
merken hoe velen uit ons publiek nog even
vreemd voor dit werk te kijken staan, als
de meeste Amsterdammers voor de Beurs
van Berlage. Dit is geen vergelijking van
kunst, maar van publiek. Waarom blijft, nu
altijd een Don Juan-aria van Mozart de
menschen méér ontroeren dan een gansche
Symphonie van Brahms! Het blijft blijk
baar ongemerkt, dat de eigenlijk-geniale
Mozart in zoo'n aria zwakker is dan Brahms
in die Symphonic; beter gezegd: dat Brahms
hier voor den dag komt als een mensehelijke
heros vol geweldige passievolle kracht en
Mozart als een allerbeminnelijkste ijdeltuit!
Dit is juist ronduit te zeggen, omdat Mozart-
in staat was het heiligste Requiem te schrij
ven, dat er bestaat en de wereld te verrijken
met een Jupiter-symphonie en een Kleine
Nachtmusik! Hoort de zielssterke stoerheid
van Brahms, den bij zijn leven al uitgeschol
den Beethoven-navolger, die voor ons nu is
de echt-klassieke germaan, de meest-belang-
rijke bewaarder der eenig-ware Duitsche tra
ditie. Zoo'n krachtige antipode was wel merk
waardig tegen Wagner, wiens even schitte
rende als tragische Gesamtskunst nimmeSr
de geschiedenis der muziek beheerschen zal,
wijl de absolute muziek in haar wezen de
overwinning heeft. En toch kan de felste ab
solutist een vereerder van Wagner wezen; in
ieder geval zou hij blind-fanatiek zijn, wan
neer hij niet enthousiast was na Wagner's
Tannhauser-ouvertnre en bijvoorbeeld een
merkwaardig fragment als de Trauerklange
beim Tode Siegfrieds uit de „Götterdamnve-
rung" Niemand kan een vijand zijn van zulke
fantastiek. We hebben het Residentieor
kest en den voornamen dirigent Viotta op
recht te danken voor de schitterende uitvoe
ring van zooveel verschillend© schoonheid.
Soliste was miss Mande Fay, Wagnerzan-
geres, met een buitengewoon groote en klank
rijke stem en een onmiskenbaar bijzonder-
dramatisch talent.
Natuurlijk was de aria „Crudele?" uit
Mozart's Dou Juan uit een oogpunt van tech
nische zangkunst, een schitterende praesta-
tie, die dan ook de bedoelde succes-werking
niet miste! Na do pauze zong de soliste lie
deren van Beethoven, Brahms en Wolf. Weer
alles zéér klankrijk en wat het effect betreft,
zeer wel overwogen en verzorgd. Maar met
dit alles bleef de innerlijkheid van Brahms
en Wolf toch dood, onaangetast. Ik vind
deze liederenvoordraclit valsch, alléén uiter
lijkheid, niet poëtisch, niet diep genoeg, niet
intens-serieus. Daarbij zong miss Fay her
haaldelijk onzuiver wat aan de indruk geen
goed deed. Bet meest oprecht klonk „Freud-
voll uud leidvoir van Beethoven.
H. F. A.
DE SCHOOLARTS.
De „Stads-Editie" schrijft over het voor
stel van B. en W. dat wij gisteren in ons
Alledagje besproken het volgende:
„De vraag doet zich voor of de school
arts aan de school zelf haar onderzoek
heeft te doen en niet in haar woning1. Da
schoolarts toch heeft niet op te treden als
practiseerend geneesheer, heeft dus bij haar
onderzeek op de scholen slechts gebruik te
maken van de eenvoudigste instrumenten,
die ieder geneesheer gewoon is steeds bij
zich te dragen, en het onderzoek aan haar
opgedragen kan zij o.i. zeer goed uitvoeren
in de goed ingerichte kamers der school
hoofden, waar ook deemoeders kunnen wor
den ontvangen.
B. en W. schijnen de voorkeur te geven
aan den Woensdag- en Zaterdagmiddag, doch
er is vermoedelijk toch niet het minste
bezwaar zulke eenvoudige onderzoekingen te
houden ook op andere werkdagen.
Veel ouders zullen gemakkelijker te be
wegen zijn voor een onderzoek hunner kin
deren aan de school te komen, waarvan
zij het hoofd kénnen, veelal ook den klasse-
onderwijzer van hun kind, dan dat zij zich
naar de woning van den schoolarts zullen
begeven. De onderzoekingen door de school
arts te doen, Liggen naar ons bescheiden
oordeel in een eenvoudige lijn.
Ontdekt de schoolarts afwijkingen, dan
ligt het op haar weg t.e adviseeren tot raady
pleging van den gewonen huisdokter of tot
het gaan naar een polikliniek.
En wat nu aangaat het honderdtal kin
deren per school waarvoor ëen onderzoek
zou noodig zijn, hieromtrent kregen wij an
dere cijfers te aanschouwen.
Er zijn scholen, waar de hoofden een
staat bijhouden van tusschen de 20 en 30
kinderen die door de schoolarts reeds zijn
onderzocht en die nu op haar advies in be
handeling zijn bij hun huisarts of aan een
polikliniek.
De controle daarover hebben de hoofden
der scholen en aan de adviezen van de
schoolarts wordt in deze, door die hoofden
en door de klasse-onderwijzers de hand ge
houden.
Het voorstel van B. en W, zou o.i. er
'toe leiden, dat den hoofden der scholen
inog grooter administratieven last werd op-
gelegd dan nu het geval reeds is en dat;
het instituut schoolarts zou ontaarden in
een instituut schoolarts-huisarts.
Dit is toch nooit de bedoeling geweest!"
GARNIZOENSBERICHTEN.
De 2e luitenant-kwartiermeester A. J. Di-
nant van liet 10e regiment infanterie alhier
is gedetacheerd ten bureele van den hoofd
intendant te 's Gravenhage.
PROGRAMMA
voor de orgelbespeling op Donderdag 19 Maart
а.s., in de Groote of St. Bavokerk, alhier, dea
namiddags van 23 uur, door den heer Louis
Robert: 1. Kleines Harmonisches Labyrinth,
J. S. Bach, Introïtus, Centrum, Exitus. 2. Fug©
F gr. t., J. L. Krebs; 3. Variationen über God
save the King, Ad. Hesse; 4. Pastorale, .Alex
Guilmant; 5. Sarabande, Sigfrid Karg-Elert;
Grand Choeur, Th. Salomó.
HINDERWET.
Ter inzag© is nedergelegd het ingekomen
verzoekschrift met de bijlagen van B. Bijns-
dorp, om vergunning tot oprichting van eene
inrichting voor machinale houtbewerking, is
het perceel .aan de Emmakade No. 5, waarbij
als beweegkracht zal worden gebezigd een
electromotor van 5 P.K. tot het aandrijven
van eenige te plaatsen machines.
Ter inzage is nedergelegd het ingekomen
verzoekschrift met de bijlagen van de Coöpe
ratieve Haarlemsche centrale me Ik vereeniging
om vergunning tot oprichting van eene inrich
ting tot het bereiden van melkproducten in
het perceel aan de Pieter Kiess traat No. 79,
waarbij als beweegkracht zal worden gebe
zigd een electromotor van 5 P.K, bestemd
tot het aandrijven van werktuigen.
KORT OVERZICHT.
ENGELAND. Er dreigt weer een natio
nale staking van kolenmijnwerkers.
De partijen staan inzake home-rule nu
fel tegenover elkaar.
De minister van Marine heeft de vloot-
begrooting ingediend, die grooter is dan ooit.
FRANKRIJK. De moord op Calmette
houdt de gemoederen bezig.
De zaak Rochette is weer in de Ka
mer gebracht.
AMERIKA. Reuter meldt, dat Kard. Gib
bons een internationaal vredescongres wij
voorbereiden.
ENGELAND.
Weer ©en staking in 't zicht?
Volgens de „Evening Standard" dreigt er
al weder een nationale staking van kolen
mijnwerkers, zou althans het gevaar groot
zijn voor een staking in de kolenmijnen van
Yorkshire, waar een geschil is uitgebroken
over de loonregeling; 170.000 leden van de
Yorkshire Miners' Association hebben tegen
1 April hun dienstbetrekking opgezegd..
Komt er geen schikking tot stand, dan zul
len dezen du3 over veertien dagen den ar
beid neerleggen en daar dit allen arbeiders
in de mijnen zijn, van wier arbeid duizenden
anderen afhankelijk zijn, zou, naar te vree
zen is, ongeveer een half millioen arbeiders
bjj dit conflict betrokken zijn.
De arbeidersorganisaties bereiden zich op
j een langdurigen strijd voor, zegt het A.
H., daar men verwacht, dat de strijd in
Yorkshire weldra ook tot de andere kolen-
districten zal overslaan. De Yorkshire Mi
ners Association beschikt op het oogenblik
over een weerstandskas van 300.00!) p. st,
Home-rnle.
Het wordt nu: huigen of breken.
De regeering en de Ieren kunnen niet ver
der gaan: ze hebben de grens der toegevend
heid bereikt.
Nu dus de beurt aan d© mannen van Ul
ster om zich tegemoetkomend te betoonen.
Doch dezen willen niet. De halsstarrige
heid, die de unionistische ultra's stellen te
genover de meegaandheid der regeering, be
gint de Iersch-nationalisten blijkbaar danig
te vervelen.
Het nationalistisch parlementslid Joseph
Devlin verklaarde Zondag in een red© t©
Bradford, dat de regeering thans ver genoeg
gegaan was en dat het tijd werd aanstalten
te maken voor de invoering van home rule.
De praatjes over burgeroorlog en de toebe
reidselen daartoe, beschouwde hij als nieta
anders dan drieste snoeverij, waardoor de re
geering zich echter had laten influenceeren.
i Dillon, de bekende Iersche leider, voerde
Zaterdag het woord te Newcastle en verklaar-
'de daar: „Van ons beginsel wijken wij niet
af. Wij zullen liever de geheele we+ ver-
EWE HURLEMSCHE COüRUT
400
301
150
100
60
15
I
