der Openbare Godsdienstoefeningen in de R. K, Kerken te Haarlem en omliggende plaatsen
Liturgische Wegwijzer.
Tasscten Kenlen en Psris.
Dit nninmer behoort b'U de „Nienwe Haarl Courant" van Zaterdag 21 Maart 1914.
De nadruk vas de berichten en mededeelingen in dit blad is verboden.
KNIP DIT UIT
en leg het in uw liturgisch kerkboek.
D Mis- en Vcsperboek van Desclée.
B= Het Koomsche Misboek van Baarda
vnitgave 1913).
Fr. Deselée in Franciscanerkerken.
Zondag 22 Maart. 4e Zondag van de Vasten.
D. 524, B. 236 2e Gebed H. Patricius,
D. 1143 en 212, B. 536 en 81. (Fr. 2e Gebed
A cunctis, D. 103; 3e Gebed Omnipotens,
D. 104). Praefatie van de Vasten.
Maandag 23 Maart. II. Cyrillus van Jerusa
lem, D. 1143 en 222, B. 538 en 86; 2e Geb.
van den dag, D. 529, B. 239. Credo.
Laatste Evangelie D. 531, B. 240 (Fr. H.
niet baart I jubel luid en juich, gij die geen
weeën bebtl Want talrijk zijn de kinderen
der eenzame, meer dan van haar die den
man heeft 1 Wij nu, broeders 1 zijn, volgens
Isaak, kinderen der belofte. Doch evenals
toen hij, die naar het vleesch geboren was,
dengene vervolgde, die het naar den geest
was, zoo ook nu. Maar wat zegt de Schrift?
Drijf uit de slavin en haren zoon, want da
Veel is er voor eiken katholiek van die
scharen te leer en.
Vooreerst groot was het geloof van het
volk in Jesus' waarachtigheid, goedheid en
almacht, Het verlangen om de medegevoer
de zieken genezen te zien, de zucht naar on
derricht in de geheimen Gods, innige liefde
voor den grooten Weldoener dreven ben
voort en lieten hun geen rust Ook de chris
zoon der slavin zal niet erfgenaam zijn met ten moet, als hij zich in de H. Communie met
den zoon der vrije vrouwl Derhalve, broe- Jesus wil vereenigen, alles gelooven wat de
dersl zijn wij niet zonen der slavin, maar H. Kerk hem omtrent het allerheiligste Sa-
der vrije vrouw; met welke vrijheid Ohris- crament vooral leert.
tus ons hoeft vrijgemaakt. Een tweede voorwaarde is het verlangen
om den God van liefde in zijn hart te ont-
Evangélio volgens den II. JoannesVI, 115. vangen. Gelijk aan die scharen van het Evan-
In dien tijd vertrok Jesus over de zee £e''e* ,za' de christen Jesus opzoeken, en zijn
van Galilea, welke die van Tiberias is; en hoo8r,ste er m stellen, als hij door dien
Hem volgde eene groote menigte, omdat zij prooien e c oener met eene hemelsche spijze
de wonderteekenen zagen, welke Hij deed ^evoed w, A Voor het communicee
Benvenutus, D. [79] en 215; 2e Gebed aan hen, die krank waren. Jesus steeg dan ren,? lof erphehtmg, maar een voor-
H. Petrus, D. 1134 en 212; 3e Gebed 529, op den berg, en zat daar neder met zijne rec c- or *>een schatten der wereld
laatste Evang. 531). Indien paars: Mis
van den dag, D. 529, B. 239; 2e Gebed
H. Cyrillus, D. 1143, B. 538.
Dinsdag 24 Maart. Van den dag, D. 533, B.
leerlingen. Paschen nu, de feestdag der Jo
den, was zeer nabij.
aou willen afstaan,
Een derde voorwaarde welke een ieder te
bezien of er ook iets van de genuttigde Hostie
onder gemengd was, in een groot vuur. Het
vuur brandde op diezelfde plaats, den geheelen
nacht door, om de kamer ten beste van de zieke
te verwarmen. Een dier vrouwen, toen zij des
anderen daags morgens opgestaan was en haar
kind gekleed had, wilde liaar bed spreiden;
maar op dat oogenblik gevoelde zij door al
hare leden zoo groote koude, dat zij zich haastte
om bij het vuur te komen. Zij rakelde het vuur
op, en nu zag zij in het midden der vlammen
een schoone witte Hostie, geheel ongeschonden,
zooals zij die vroeger in de handen des priesters,
aan het altaar, gezien had. Op dit gezigt ver
schrikt zij, doch steekt onvervaard hare hand in
tot dat de man en de vrouw en vele hunner
vrienden, barrevoets en in wollen kleeren zich
naar de kerk begeven en aldaar het H. Sacra
ment bezocht en met hunne otfers vereerd had
den."
Tot zoover strekt het duidelijk verhaal der
geschiedenis, door prof. Pluym geschreven.
Aan de „Geschiedenis der Heilige Stede te
Amsterdam" door J. F. M. Sterck (Uitgave L.
C. v. Langenhuysen, Amsterdam) ontleenen wij
voorts het volgende;
De regeering van Amstelland en van Am
sterdam bevestigde deze merkwaardige gebeur
tenis door een openbaren, met hare zegelen
de vlammen, en haalt de Hostie te midden uit voorzienen brief, evenals de bisschop van
het vuur, zonder dat hare hand in het minst TT1T
door het vuur beschadigd werd. Zij neemt de
Hostie op de hand en gevoelt dat ze koud is;
Utrecht Jan van Arkel. Vervolgens hebben „vue-
rige herten ende devote personen, in 't Huys
daer 't ierste miraeckel in gesciet is, doen atbre-
zij legt ze van de eene hand in de andere en nu ken, en een schoon Capel daar doen timmeren,
ziet zij dat de witte en heldere kleur van de ende in de plaets daar hi haert ende 't vier, daer
Hostie wonderlijk verandert, en een kleur aan-1 't heilige Sacrament in gevonden is miraculose-
ueemt als ware zij door het vuur verzengd. lick verhouden, een schoon Tabernakel ofte hei-
Hierover grootelijks ontsteld zijnde, riep zij een; lich Sacraments-huys doen maeken ende heer-
Toen dan Jesus ziine oo^en orpines' en vervullen heeft die niet onwaardig de H. andere vrouw, die met haar in hetzelfde huis Heken verciert, ende met Lofsangen, ende andere
g, dat eene zeer groote. menigte tot Hem Communie wil ontvangen, is zelfoverwinning, woonde en zegde haar: Zie, ik heb hier in mijn j Godtelycke Officien ende diensten beboorlicken
£4™ Uit m,;i;Veel van betgeen hii vroeger bemind heeft Hand het H. Ligchaam van onzen Heer Jesus doen eeren."
241; 2e Gebed A cunctis, D. 103, B. 63; 3e kwam, zeid-e hij tot Phiiippus
Woensdag 25 Maart. Geen verplichting tot honderd tienlingen brood is niet voldoende iyke gey°eIeU* het WW» oplegden, zich haar kist. Een uur daarna kwam de man dezer tende, en vvier opvolgster men nog in onze dagen
Zondagvieren, noch Mishooren. Onze voor hen, opdat ieder een weinig ontvang*. ïware offers getroostten, voor geene moei- vrouw te huis; zijn vrouw verhaalt hem alles,te Amsterdam in de Kalverstraat kan bezich-
Lieve Vrouw
2e Gebed van
Boodschap. D. 1155, B. 541; Een zijner leerlingen, Andreas, de broeder Henterug\vekenmoet wederom wor- wat er was voorgevallen. Hij vraagde haar, G.en
d« dag, D. 537. B. 244. -;v.„ Simon Petros, oprok tot Hom: Er in J» SLS» tö«LSSL"ja!!LÖ! Ü2&
nadat de oorspronkelijke in 1421 en een
in 1452,door het vuur verwoest is ge-
Donderdag
Al bet volk at van het wonderbare brood, en raakte ze met den vinger aan, denkelijk om
B. 248; 2e en 3e Gebed als Dinsdag. (Fx*, nederzitten! Er was nu veel gras op die 1 - - „noja v s - i
2e Gebed Z. Eizz., D. [83] en 227 8e Geb. plaats. Zij zetten zich dan nodSr, de man- daA a:fU1S_.han,eraf' enkel« ??Ad<)end®' schcen het!
A cunctis, D. 103).
Sint wordt dat sacrament verheven,
Ende men maecter een capel
Over thuus al sondcr sneven
Daer (sacrament was in gebleven.
nen ten getale van omtrent vijfduizend. Je- was It df d]"zenden, die met geheel hem duidelijk, dat de H. Hostie zich op-en ne-j
Vrijdag 27 Maart. Kostbaar Bloed O. H„ D. sus nam dan de brooden en na gedankt verzadigd werd. met gesterkt en verkwikt derwaarts bewoog w-aaidoor liij geweldig ver-
991 en 1020, B. 528; 2e Gebed H. Joannes, te hebben, deelde Hij ze uit aan de neder- Menigvuldige.!* nog schrikte, eu aanstonds het H Sacrament aan
D. 1159, B. 543; 3e Gebed van den dag, zittend en; eveneens ook van de vissollen, d?n1TttSt 6 Bel »an den,.chr18; z.ljne .v™uw wedergaf. Teretond daarop ontbo-
D. 547, B. 250. Credo. Praef. H. Kruis, zooveel zij verlangden. Nadat zij nu ver- ten I? tw 1wanne€1n waardig eet oen zij den priester, verhaalden hem al de wnn-1) Paschen viel ut dat jaar op dm 27en
D. 96, B. 57, laatste Evang., D. 548, B.zadigd waren, sprak Hij tot zijne leerlingen: va? ttfïtS, Gesterkt d?or,die dere"' d'e geschied waren, en toonden hem het Maart, derhalve was Dmgsdag voor Palm-Zon-
251 (Fr. 4e Gebed Z. Peregrinus, D. [84[ - Verzamelt de brokken, die overgebleven Twnpïiin des W °m °r H Sf. "x Aw A pneStef namde daf, de. .15de* Pro.f- P^i™*
en 232). - Indien paars: Mis van den dag,zijn, opdat ze niet verloren gaan. Zij ver- le ff°fi!ii„ '^ns, waar zoovele gevaren H. Hostie uit de kist en legae ze in een gewijde 2) Volgens een schrandere, maar niet met
D. 547, B. 250; 2e Gebed Kostb. Bloed; zamelden ze dan en vulden twaalf korven kafr^tTvo,ort zet' m°S (lApyAdem)Lte dien«nde medegeoragt. grond te bewijzen conjectuur van prof. J. A.
3e Gebed H. Joannes. (Fr. 4e Gebed Z.met brokken van de vijf gemtebrooden, web ten,J??d*t.«il.is5 Het,beloofde land barer Maar toen de priester den doek, waarin het H. Alberdingk Thijm, zou Ysbrant Dommer/een
erge-
D. 1163, B. 545; 2e Gebed van den dag, Di Jesus verrichte wonderteeken gezien bad- bevond zijn, in wiens huis hetiondff g« h'
Peregrinus). ke hun die gebeten hllden waren" nver'xrV eeuwige zaligheid aankomt. Eindelijk de Sacrament gelegen had, wilde uitwasschen, zoo- der voorvaderen der familie Dommer van' Pol*
Saterdag- 28 Maart. H. Joannes a Capistrano,schoten. Toef dan deze me.nschen het dSor ^SplaTsniWg®VaTlie g**™ na,di® al® fulte bij derfeliiJ^. gelegenheden is voor- dersveldt, geboren 1280, de zieke man geweest
t\ nm -r» tK. n .r - t-wonder nare spijziging Jesus Koning maken, geschreven en weder hu de kist kwam hevond zim. m wiens huis het wonder oehenrd t«
553, B. 254; 3e Gebed A cunctis, D.~'l08, den, zeiden zij: Deze is waarlijk de Pro- te.^on®?- Zo® dat de doos omgevallen, en de H. Hostie erj
B. 63; 4e Gebed voor den Paus, D. 102, feet, die in de wereld komen moet. Jesus Prood^des wA"t' *6 ZUn f n dfr c h de vrouw,zochten
- - - - - - het Brood ties levens, Jesus Koning maken in de kist, maar konden de H. Hostie niet terug
Evangeliever klaring.
4de ZONDAG IN DE VASTEN.
PKACTISCH.
van zijne ziel en al hare vermogens. Jeens vinden. Doch des anderen daags, toen de vrouw.-.?eQ Engelsehmau komt op reis te paard,
zal niet. zooals Hij deqd toen zij dat aardsche de kist opende, vond zij de H. Hostie in een Hidens een geducht onweer aan een dorpe-
koningschap Hem wilden aanbieden, vluch- schoonen doek op het kussen liggen Zij ontbood Herberg. Tot zijn ergernis vindt bij daar een
ten van ons, integendèel Hij zal des te nau- dadelijk een priester, die kwam en het H. Lig- boeren zoo dicht om de kachel zit-
wer met ons vereenigd blijven, het zal Hem chaatn met innerlijke godsvruent naar de Kerk Hij» boewei zijn kleeren doornat zijn,
aangenaam zijn de Koning onzer ziel te we- terug bragt. zich met een slecht zitplaatsje aan een toch-
zen, en Hii zal voor die ziel als voor Zijn j j raam vergenoegen moot.
eigendom blijven zorgen, ze verdedigen tegen I Tot zoo ver loopt het vernaai bij Joann. Gerbr. In zbn gramstorigheid komt hij op een
De verschillende omstandigheden van het alleen die ze Hent ontrooven willen, en ze A. Leydis en in een oud hoekje door Le Long - d3.?k^?®Ld*.
Drde der H. ]\Vis"rnDgavëlDesc1ée,Vlz'Vi tot won(Ier der broodvermenigvuldiging zijn zoo eindelijk in de gansche eeuwigheid als de en Wagenaar aangehaald onder den naam van: »Hé» lk bljjf hier logéeren; maar zeg me
94; uiigave Baarda (1913), blz. 35 tot 55. breedvoerig in het Evangelie van dezen Zon- zj;'ne beschouwen, en doen deelen in de heer- „Mirakel-boekske". In de oude Hollandsche wafr d8 burgemeester woont", voegde
In de Paterskerken (Groenmarkt, Kleverpark dag verhaald, dat geen enkel woord ter ver- Hjbbeid die Hij zelf bezit. I Chronyk en in het Chronicon auctius Joan de "en herbergier toe.^ ,.lk moet aangeven,
en Velseroord) kan men uitsluitend het Mis-blaring noodig is. Wij kunnen ons dus uit-
en Vesperboelt van Desclée gebruiken. sluitend met het geheim, daarin opgesloten,
Het in het Mis- en Vesperboek van Des- bezig houden. Het is opmerkenswaardig, dat
clée verwijst naar het Aanhangsel voor de de goddelijke Zaligmaker dit wonder, deed,
Neder). Bisdommen; de naar dat voor de toei] bet Pascha, het feest der Joden, nabij
B. 62. Laatste Evang. D. 554, B. 255. dan, wetend dat zij wilden komen om Hem
(Fr. Z. Marcus, D. [84] en 227 2e Gebed mede te voeren en koning te maken, ont-
553; 3e Gebed voor den Paus, laatste Ev. week weder op den berg, Hij alléén»
554). Indien paars: Mis van den dag,
D. 553, B. 254; 2e Gebed D. 1163. B. 540;
3e Gebed A cunctis, D. 103, B. 63; 4e Get),
voor den Paus. (Fr. 2e Gebed Z. Mar
cus, D. [84], 3e Gebed voor den Paus).
N B. in ie-dpj-e j^;g bidde men de „Gewone
Orde der Franciscanen.
VIERDE ZONDAG VAN DE VASTE.
Les uit don brief van den H. apostel Paiilus
aan de Galaten; IV, 2231.
Beka, wordt er het volgende nog bijgevoeod: °P weS van A. bierheen mijn mantel-
Hel fW idat de H- Hostie °P den derde» dag wederom zak verloren heb, die achter mij aan het
file! SisH dKüivuHBudl led j door de vrouw in de kist gevonden werd; dat bevestigd was, Wanneer 't niet ol zoo
HJ>| i. n _j|zij den priester opnieuw ontbood, en dat deze, donker waB> dan ging ik er nu nog naar
Mece 16 Amsteraam.1 zich nu overtuigd houdende, dat God de gemel- zooken. want er zit geld m - en dat zou 'k
de wonderen wilde openbaar gemaakt hebben, gaarne kwijt wezen,
aan de geestelijkheid der stad van het gebeurde cene boer na den andere verwijderde
was. bet feest der Joden bij uitnemendheid,
maar tegelijk een voorafbeelding van het Q-
Paaschfeest der Kerk, waardoor herdacht Hedennacht vertrekt de Haarlemsche bede- kennis gaf. Daarop begaf zich de geheele, secu- zxiovee! mogelijk onbevangen,
wordt dat Christus ons Paasehlam, geslacht vaart te voet naar de H. Stede te Amsterdam, liere en reguliere, geestelijkheid, doorkruisen en Tien minuten later zit de sluwe Brit al-
wordt, en waarop alle ware katholieken zieli alwaar de Stille omgang gehouden zal worden, vanen voorafgegaan, naar de plaats, waar het J,een de wanne kachel en hij grijnst over
voeden met de goddelijke spijze hun ge- Onderstaand verhaal van het wonder wordt wonder gebeurd was, en werd het H. Sacrament, welgelukte list.
sohonken, om op den weg door de woestijn door O. B. aan het werk van Professor Pluym onder het zingen van lof- en dankliederen, met;
des levens niet te bezwijken. Maar omdat er ontleend. groote plegtigheid naar de parochie-kerk terug- j SNUGGER.
„Injiet jaar des Heeren 1345, op Dingsdag gebragt. Twee boeren komen over een brug welka
Twee dagen na het eerstgemelde, zekerlijk vóór leuning pas geverfd is. Aan een boom, die aar
Broeders! Er staat geschreven dat Abra
Kam twee zonen ha,d, eenen v*an de slavin lauwe, onvei'sehillige zielen zijn, die niet hun -r -
en eenen van de vrije vrouw. Maar die van hoogste geluk er in stellen de hemelepijze te vóór Palm-Zondag, zijnde de 15e Maaart 1), uUl»u„ ,.iC
ue slavin ivera naar het vleesch geboren; genieten, daarom heeft de Kerk door een was er te Amsterdam een zieke, die zich in ge- dat het H. Sacrament in plegtigen optogt naar 'teind van de leuning slaat, is een bordje be-
doch die van de vrije vrouw krachtens de streng gebod allen verplicht, om minstens vaar van sterven bevond. Op verlangen van den de Kerk terug was gebragt, zat de man der vestigd ter waarschuwing met het wot-rdi
belofte. Difc nu is bij wijze van voorafbeel
ding gezegd. Want deze zijn twee Verbon
den. Het eene op den berg Sina, dat tot
dienstbaarheid haart; en dit is Agar. Want
Sina is ©en berg in Arabië, die verwant
is aan het tegenwoordige Jeruzalem, dat
nu is en met zijne kinderen dienstbaar is.
Maar het Jerusalem, dat omhoog is, is vrij
en dit is onze moeder. Immers staat er
geschreven: Verheug u, gij onvruchtbare die
eenmaal in het jaar aan dien hemelschen zieke, 2) die door het ontvangen van het H.
maaltijd te komen aanzitten. Maar niet door Ligchaam des Heeren in het heil zijner ziel
elke Communie wordt aan het gebod der wilde voorzien, werd de priester ontboden. De
kerk voldaan, slechts door eene waardige, priester kwam, en diende hem, volgens gebruik
door cene heilige Communie. Het prijzens- der Katholieke Kerk, de goddelijke teerspijze
waardig gedrag van de groote menigte volks, toe. Dit geschiedde kort na vespertijd. Eenigen
die blijk gaf van een groote genegenheid tijd daarna veroorzaakte de ziekte aan den lijder
jegens den Zaligmaker, is een welsprekend een braking, waardoor hij de H. Hostie over-
voorbeeld voor allen, die op waardige wijze gaf. De vrouwen, die den zieken man oppasten,
de Paasch-Communie wenschen te ontvangen, namen het uitwerpsel, en wierpen het, zonder te
meergenoemde vrouw, met zijn kind op deii
schoot, bij het vuur. Hij had zijne vrouw ver
boden, het voorgevallene aan iemand te vertel
len; maar het schijnt, dat zij het geheim niet
bewaard had, althans hij gaf er zijn vrouw de
schuld van, en berispte haar, omdat het geval
ruchtbaar was geworden. Op datzelfde oogen
blik kreeg het kind de vallende ziekte en viel
jammerlijk van zijn schoot. Dit herhaalde zich
een en andermaal, en het kind leed vreeselijk
FEUILLET ON.
HET PLANTENOPROER.
Wanneer men in een zomernacht in de open
nxcht vertoeft en geen wind zich x*oert en
vlies lieel stil is, kan het gebeuren dat men
«o iels als een zacht fluisteren hoort.
Het is een geluid dat heel laag over de
aarde voortzweeft en dat in werkelijkheid
wordt voortgebracht door gesprekken der
»lanten.
Het was nu iets zeer wonderbaars waar
over de planten het hadden, iets wat sedert
xe schepping der wereld nog bij geen onkel
ichepsel was opgekomen.
Een hooge trotsebe populier stond midden
een goudgeel korenveld en wat bij sprak,
werd door de tongen van duizenden koren
aren naar alle kanten verspreid.
De populier zeide:
Broeders en zusters! Sinds onheugelijke
tijden heeft het met roem bekroonde volk
aer planten de aarde bewoond. Zij behoort
>ns toe, is aan ons onderworpen.
Dieren noch mensehen kunnen leven bui
ten ons. Wij voeden de koe, die den mensch
vleesch en melk geeft, de vogels leven van
onze zaadkorrels, de insecten van het stuif
meel onzer bloemen, zelfs de aarde die ons
Pretendeert te voeden, vormt zich Kuit ons
attend loof.
Slechts één macht is er op de wereld die in
«een enkel opzicht van ons afhangt. Ik spreek
an het arrogante hemellichaam daarboven,
«at ons den ganschen langen dag zijn licht
oezondt, ik bedoel de zon van wie heel onze
•roei en wasdom beet af te hangen.
Broeders en zusters, ik zeg: heet af te
hangen. Immei*s, volgens mijn overtuiging
is het niet zoo heel zeker, dat de zonnegloed
ons werkelijk tot nut strekt. De leer van het
zonnelicht als een noodwendigheid en een
zegen, is niets dan een domme ouderwetsche
mythe, een bijgeloof dat de moderne plant
onwaardig is.
De populier ging met verheffing van stem
voort:
Het is mij niet onbekend, dat in den
boezem van bet plantenrijk zich een verstok
te partij bevindt, die op dat verouderd stand
punt stokstijf staan blijft. Ik vertrouw in-
tusschen op het zelfstandigheidsgevoel der
jongere planten.
Daarom, broeders en zusters, dood aan den
tyran! Het is gedaan met uw heerschappij,
gij oude liehtgeefster daarboven!
Toen eindigde de populier aldus zijn rede:
Wat nu de praktijk betreft, die is zeer
gemakkelijk. Wij beginnen met wat de men-
sehen een bo y c o t noemen. Wij weigeren
in bet licht der zon ook maar iets te doen,
maar in den nacht zullen we bloeien, in den
nacht zullen we onze geuren uitademen, in
den nacht zullen we vruchten voortbrengen
en zaden voor nieuwe geslachten
Van dat oogenblik af deed zich een zon
derling schouwspel aan de menschen voor.
Op de mooiste zonnedagen stonden de bloe
men met dichtgevouwen kelken, alsof ze slie
pen. Alle_ tuin en bosch verloor zijn kleu-
rigen tooi. Het koren, dat geen zon meer
bad, waarnaar bet op kon groeien, lag wel
haast in volle lengte op aarde uitgestrekt.
En alle bladeren vergeelden en verwelkten
alsof het herfst ware.
Dat duurde zoo een enkelen zomer lang.
Maar toen het nieuwe voorjaar kwam,
stond alléén da nopnlier met z'n kale takken
als een vogelverschrikker te midden van liet
uitbottende groen.
Want tot de oude en eeuwig jonge Zon,
de onuitputtelijke licht- en levensbron, steeg
de geur aller bloemen als een reukoffer op
en de plantenstengels waren als hongerige
armen der ziel, die zich uitstrekten naar hare
omhelzing.
OOK EEN MEIWET.
In de maand Mei 1875 was het Duitsebe
Rijk een aardsch paradijs voor al wat vijand
was der Roomsobe Kerk, want het regende
er strafbepalingen op de hoofden der geeste
lijkheid, van geldboete tot tuehthuisistxaf,
van gewoon arrest tot verbanning, een regen
wel zoo moorddadig niet als die van Noaeh's
tijd, maar die van den anderen kant wat lan
ger aanhield dan veertig dagen en veertig
nachten.
Doch in een stadje aan den Rijn en wel ten
huize van den Meester Bakker broeide een
heftige oppositie tegen Bismarck en diens
laatste Cultuurwet, welke de jaarlijksche
toelage inhield van bisschoppen en priesters,
die weigerden „Staats-Katholisch" te worden.
De ijzeren kanselier meende de priesters
door uithongeren te kunnen brengen, waar
bij ze hebben wilde, doch kwam hierbij in
geweldige botsing met het goedaardig ge
moed van onzen meester Bakker Strump.
Als ik nu maar een middel wist peins
de liij gedurig om Bismarck een bak te
zetten en de Heeren Geestelijken tegemoet te
komen, zonder dat het te veel een aalmoes
lijkt
Zijn vrouw meende: „den 28sten is Pastoor
jarigVals we hem eens een flinken tulband
stuurden
Kom loop!Een tulband tegen Bis
marck!maar plotseling schoot hem iets
te binnen, wat de corpulente man als ten
dynamietpatroon deed opspringen.
Hola! daar heb ik het! Kan Bismarck
Meiwetten maken, Meester Strump kan het
ook. We zullen zien wie het beter kan
Vrouw breng me een vel papier.
Een half uur later prijkte voor het win
kelraam tusschen versche kadetjea en be
legen tarwebrood, deze wonderlijke adver
tentie:
IK JOHAN STRUMP, Meester Bakker,
BRENG TER ALGEMEENE KENNIS
Ee n i g e Paragraaf. Zoolang de
wet (22 April 1875) van kracht blijft, de in
houding betreffende van toelagen aan de
R. K. Bisschoppen en Priesters, wordt aan
Heer Pastoor en Heer Kapelaan het brood
on diverse bakwerk
GRATIS GELEVERDi
Deze verordening verkrijgt kracht van wet
van af den dag barer afkondiging.
Met de uitvoering dezer bepaling is de
loopjongen belast.
Gegeven te R. den 27 Mei 1875.
J. STRUMP, Meester Bakker,
Volgenden dag moest de oude schoolmees
ter zijn kinderen vrijaf geven. Van den vto«-
gen morgen tot- laat in den nacht, was hij
in de weer met het opstellen en copieeren
van Me i w e 11 e n.
De timmerman, de brouwer, de groenten-
boer, zelfs Hans de klompenmaker wilde
zwart op wit aan zijn winkel hebben, dat
zoolang Bismarck aan hun fcractement
tornde, Pastoor en Kapelaan alles gratis ge
leverd werd.
„geschilderd" er op.
Pas op Hein, zei een der boeren tot zijn
makker, „ga niet teugen dien boom staan,
want die is geverfd."
De lummels plaatsen zich vervolgens op de
leuning om een beetje uit te rasten. en kon
den maar niet begrijpen boe de stadslui zoo
dom konden ziin om hoornen te verven.
Toen ec te huis kwamen en de v^rfplekkon
aan hun broek zagen, wisten zij er alle6 van.
Men zegt dat de üzei*en Kanselier zijn vuist
uit het portier stak, toen hij op zijn reis
naar Canossa het Rijnstadje R. voorbij
stoomde
DIE GING NIET OP.
Maar boe kunt u toch, wijsneusde een
schoolmeester tegen zijn pastoor, boe kunt
u toch aan uw parochianen hun huwelijks-
plicht en ouderlijke taak onderrichten, u
die zelf nooit gehuwd of nooit huisvader
waart
Volgens die redeneering, klonk het droog
kan je nooit leeren sturen of je moet
zelf paard geweest zijn'.
TROEF.
Weet je wat een kerk is, lachte een
geestigaard, dat heeft de pastoor je nog
nooit verteld! Een kerk iseen huis zon
der schoorsteen,
't Is ook een.... stal zonder ruif, meetk
muilde de ander, daarom blijven de ossen
en ezels daarbuiten.
RAADSEL,
Waarom komen er meer mannen dan vrou
wen in de gevangenis?
Omdat er meer vrouwen dan mannen in de
kerk komen. MAX.
DE OFFICIEELE KERKLIJST
.- J Vf*n 0*DPlTl VöTnl i «V»
AucttlLftic; m augiHJt; xj, oox, j_». i. jla. »v uiiutii wohvo xxij U-C-Uil nlaefiroa i* i r.*
1.—...:-c f-\ p '7.1 f -1 'Zj'tnY-AAl mrtn-nlüb- nnKünmffüfi
rr t iiiiMrwTmnwnwwMiTiii—n n i iihsi
