DERDE BLAD Romeinsche Kroniek. e Sporten Wedstrijden Vragenbus. ZATERDAG 4 APRIL 1914 Rome, 21 Maart 1914. Er werd, naar aanleiding van het nagelaten èetoek van den Prins van Wied bij Z. H. den Paus, in liberale bladen van allerlei gebazeld. De „Civilta Cattolica" van 7 Maart brengt •ene lezing, die hoogstwaarschijnlijk de ware is, deze puttend uit de „Gazetta di Venezia", aan wie het gelukt schijnt te zijn een kijkje achter de coulisen te nemen, en openhartig het politiek geknoei aan den dag brengt. Het blad schrijft dan: De prins von Wied is (toen namelijk) nog geen souvereip in den waren zin des woords, maar een souverein in spe. Indien hij in werkelijkheid reeds een erkend souverein ware geweest, had hij aan Z. ri. den Paus een bezoek kunnen brengen, hoe en wan neer hem dit beliefde (hier zet de C. C. een vraagteeken), zonder op tegenstand te stuiten van welke regeering ook. Maar daar hij naar Rome kwam om een bezoek van eerbetuiging te brengen aan een zijner peters d. i. de Ita- liaansche regeering kon deze in Rome abso luut niet toelaten, dat hij op officiëele wijze eene daad van huldebetoon deed aan eene andere autoriteit dan aan den koning van Italië, en dus beschouwde men een bezoek aan den Paus als het vragen van een ander protectoraat, zij het dan ook enkel moreel. Men ried hem toen aan een privaat bezoek aan het Vaticaan te brengen, maar hiervan wilde Pius X niets weten, en daarom is het bezoek uitgesteld tot de prins, na officieel tot koning van Albanië geproclameerd te zijn, als zoodanig zijn officieel bezoek brengt aan dé Europeesche hoven." Hieruit blijkt voor de zooveelste maal ten duidelijkste hoe de z.g. vrijheid van den Paus een wassen neus is en hoe de waarborgen-wet gehandhaafd wordt. De katholieken hebben dus dubbel en dwars gelijk dezen toestand voor onhoudbaar te verklaren en als een voortduren- den aanval op de waardigheid en de onafhan kelijkheid van den Paus, steeds de speelbal van allerlei politieke intrigues, die met Zijn hoog Ministerie niets te maken hebben. Hetzelfde Venetiaansche blad, dat goed inge licht schijnt, weet verder te verhalen hoe de rins von Wied op den avond van den lOden 'ebruari na het diner het Quirinaal verlatend, doch niet in een hofrijtuig, in plaats van zich naar het hotel „Excelsior" te begeven, zich naar het Oostenrijksch gezantschapspaleis deed bren gen, waar ter eere van kardinaal Merry dek Val een gala-diner plaats vond. De prins moet daar een lang onderhoud met den secretaris van Staat gehad hebben. Hieruit blijkt dus dat men, op het Vaticaan, den Prins geen grief maakt van het nagelaten bezoek, te recht beseffend, dat de schuld niet bij hem ligt, en dat er aldus geen reden is hem een minder goede ontvangst door de katholieken in Albanië te bereiden. Een ander blad, de Berico, knoopt daaraan de opmerking vast hoe duidelijk uit dit alles blijkt, dat het niet het Vaticaan is, dat eene kleinzielige politiek volgt, door zich gepikeerd te toonen en spijtig te doen, niettegenstaande de meest gegronde redenen bestaan om zich ver ontwaardigd te toonen, en moeilijkheden te maken. Integendeel verheft de H. Stoel zich vol adel boven zijne tegenstanders en geeft hen een edel voorbeeld van sereniteit, waardigheid, grootsch Romeinsch voelen en dus van echte en gezonde vaderlandsliefde." basiliek nu twee voorhoven, wat hoogst karak teristiek is; in de tweede, aie oudtijds een stuk van de kerk was, zijn middeleeuwsche fresco's voor den dag gekomen, gedeeltelijk goed gecon serveerd. In de I7de eeuw onderging de kerk nogmaals eene verandering door den toenmaligen titel- kardinaal Millini, die in plaats van in de oude crypte nu ook teruggevonden en die men door eene opening in den vloer met een rooster be dekt, zien kan voor de sarcophagen der martelaren eene confessio deed bouwen onder het hoofdaltaar. Tevens werden de middeneeuwsche schilderingen van den absis, vervangen door schilderwerk uit den baroktijd, die nu schoonge- ï'r-i t en verfrischt, nog in zeer goeden staat blijken te zijn, en hoewel uit zuiver artistiek oog punt niet hoog aan te slaan, toch een goeden indruk maken. Door de verschillende ombouwen is hier eene anomalie geschapen, eenig in zijn soort, bij beschrijving moeilijk te begrijpen, voor wie de kerk niet gezien heeft. Terwijl steeds aan den triomfboog aansluitend het middenschip der kerk begint, staat hier de geheele absis met triomf- De archaeologische zonde, het schenden van de Solariapoort, is een voldongen feit. Terwijl overal antieke festen worden opgegraven en bewaard, terwijl 4 millioen uitgetrokken zijn om ccn stadsgedeelte te onteigenen en de verschil lende forums op te graven, (wat nog uitgesteld wordt, wijl de Lybischesoorlog die millioenen verslonden heeft) worden daar twee oude graf monumenten opgeruimd, de geheele karakteris tiek dier poort en de topographie dezer streek vernietigd, enkel en alleen om den grootmeester van het Italiaansche Groot-Oosten in het onge stoord, zoo goed als gratis, bezit te laten van een stuk gemeentegrond! Wanneer er niet zulke maconnieke belangen in 't spel zijn, wordt nu en dan door de regeering goed werkt verricht trouwens het vandalisme aan de Solariapoort is een daad der gemeente zooals men nu weder heeft kunnen beoordeelen, sinds de restauratie der oude kerk der Quattro Santi Coronati op den Coelius voltooid is. Op den 8sten Februari had de officiëele her opening der kerk, ten overstaan van autoritei ten en genoodigden meest artisten plaats, bij welke gelegenheid het te vol en te druk zou zijn om mij tot bijwonen te nopen. Ik heb dus gewacht op den dag dat aldaar de Vasten-statie werd gehouden 23 Maart om er een kijkje te gaan nemen. De kerk is als herboren en is nu een der mooiste oude basilieken geworden, ter wijl ze toen ik haar eenige jaren geleden bezocht, meer van een schuur dan een kerk weg had, en slechts over een terrein, hoog met onkruid begroeid, te bereiken was. Hier is nu een net plantsoen gekomen, met een hek afgesloten en een rijweg in het midden. Vroeger reeds onder den naam van Titulus 'Aemilianae de Caput Africae bekend, kreeg zij in 595 den naam van Titulus SS. IV Coronati, naar vier steenhouwers-martelaars, daar begra- ven. Want de kerk schijnt het eigendom geweest te zijn van het gilde der steenhouwers. Leo IV deed de Basiliek in de negende eeuw vanaf de fundamenten nieuw optrekken met drie beuken en twee uitgebouwde kapellen. Ook deed Hij er de lichamen van oudere martelaren bijzetten. In 1084 werd de kerk door de Normandische hor den van Robert Guiscard vernield, tegelijkertijd dat zij de geheele streek van het Coliseum tot Sint Jan in Lateranen in de asch legden. In de 12de eeuw deed Paus Paschalis II de kerk nieuw opbouwen, doch nam er in de lengte een stuk af en deed de zijbeuken toemetselen. Tevens bouwde men twee groote toren, die het gebouw eer op een fort dan op eene kerk deden gelijken. Eindelijk werd in de dertiende eeuw een sierlijken kloosterbinnenhof gebouwd, die later in barokstijl bedorven, nu zijne oudé cos- matische schoonheid terug gekregen heeft, ter wijl de oude liturgische fontein, die in vroeger tijd zich in het atrium bevond, nu in het midden een plaats gekregen heeft. Tegen de muren zijn tal van steenen met inschriften en resten van beeldhouwwerk bevestigd, die nu bij de restau- j fane voor den dag gekomen zijn. Door de verkleining door Paus Leo heeft de -oog op zichzelf. Dan komt eene kleine ruimte en daarna een nieuwen boog, waar het midden schip begint. Een gedeelte van den vloer is nog in oud cosmatisch mozaiek; de altaren een vier kant blok marmer ongepolijst, enkel met een ingehouwen Grieksch kruis versierd, waarop de altaarplaat rust van meer modernen vorm. Be halve de reliquieën der vier gekroonden, bezit de kerk nog het hoofd- of lieder de schedel van den H. Sebastiaan. Overal op de muren kwamen nog stukken goed geconserveerde fresco's voor den dag en boven het laatste houten plafond in cassetten- vorm, eene in goeden staat verkeerende schilde ring uit de 12e eeuw, juist tegen den eersten triomfboog aan. Ook de beide kapellen, die van Sa. Barbara en die van S. Silvestro werden ge restaureerd. In de eerste is niets merkwaardigs de tweede bevat, in fresco schildering uit de der tiende eeuw, de legende van den doop van Con- stanza door Paus Sylvester een lieele reeks tafereelen. In eene kamer van het belendende klooster werd onder de witkalk een a fresco geschilderden kalender in Gothische letters uit de 14de eeuw dagteekenend, gevonden. Verder schijnen de geestelijkheid die de kerk bedient, en de arme nonnen, die er voor zorgen, weldoeners gevonden te hebben, want alles was dien dag keurig in orde. Witte altaardwalen met goede kanten, flinke kleeden op de altaar- trappen, klinkende ornamenten, en de celebree- rende priesters goed-gekleed. Zelden of nooit heb ik hier van een publieke kerk zulk een frisschen, prettigen indruk gekregen. De hoofdzaak blijft echter het door de kunst- en archaeologische regeeringscommissie tot stand gebrachte. Ik heb zoo in den breede hierover uitgewijd om op te wekken er een kijkje te gaan nemen. De reisgidsen weten er natuurlijk nog niets van te vertellen. Met een enkel woord werd melding gemaakt van den tragischen dood door verkooling van prof. Mercalli, directeur van het Vesuvius-obser- vatorium. Wel typisch is dat deze geleerde, zoo menigmaal in den krater van den Vesuvius afge daald -in het najaar heb ik nog van een lialsbrekenden tocht verhaald na aan het onderaardsch vuur en de titanische kracht van den vulkaan ontkomen te zijn, nu als slachtoffer valt van een petroleumlamp. Hoe de dood ver oorzaakt werd is nog een raadsel. In zijn stu deercel is de lamp omgevallen en heeft hem in brand gestoken denkt men daar werd ge storte petroleum gevonden, de gebroken lamp, doch geen spoor van brand, ook zijn kapje lag daar ongedeerd op den vloer maar in het aangrenzend slaapvertrekje werd «de ongeluk kige geheel verkoold op de voeten en witte kousen na gevonden in eene houding dit van een bitter zwaren doodstrijd getuigt. De matras sen waren verbrand, verkoold, maar de kleeren die er naast hingen drie priestertogen waarvan één het bed raakte, volkomen onge deerd. Zoo ook de rieten stoel waarop de eene geheel verkoolde arm rustte. Prof. Mercalli was een dier vele priesters, die zich aan de wetenschap gewijd hadden. Wie hem kenden weten met hoeveel wijding hij dage lijks met uitzondering der enkele malen dat hij op zijn post in het Vesuvius-observatorium blijven moest het Heilig Misoffer opdroeg. Uit Jeruzalem komen berichten, welke alle ware Christenen met leedgevoel zullen verne men. Nergens in het Heilig Land is het zoo moeilijk zich Jezus als daar rondwandelend voor te stellen als juist in Jeruzalem. Spoedig zal dit geheel onmogelijk zijn. De buitenwijken, die ik vijf, zes jaar geleden in wording zag, worden meer en meer uitgebreid. Jaar op jaar neemt net aantal Joden dat zich daar komt'vestigen met ettelijke duizenden toe. Nu worden er vier electrische trams aangelegd, allen van de poort van Jaffa beginnend, om dje buitenwijken met elkaar en met de stad te verbinden. Een dezer horribile dictu gaat naar BethlehemZoo ver dwijnt alle poëzie. Het liefelijke landschap om Bethlehem heen, de Hortus conclusus, de fons signatus van Salomon, het graf van Rachel, het lieve stadje zelf met de vrouwen in traditioneel costuum het gaat alles bedorven worden door dat banale moderne verkeersmiddel. Jeruzalem krijgt eene waterleiding, straten zullen verbreed worden o, die typische Jeruzalemsche straten, zoo nauw en zoo steil, met door duizenden voe ten gladgeslepen steenen, die schilderachtige huizen en hoekjes, en al die eenige straattoo- neeltjes, en waar men dan toch in zekeren zin nog Jezus op Zijn Kruisweg volgen kan, al moet men dan ook na den derden val een heelen omweg maken om naar den Calvariënberg te komen dat alles gaat verdwijnen, nog meer geprofaneerd worden! De mooie gekanteelde muren zijn ook ten verderve opgeschreven. Enkel en alleen zal de toren van David gespaard wor den, er is geld daarvoor bijeengebracht. De schoone avondwandeling van Gethsemané naar de poort van Sion, langs de muren, langs het grafteeken van Absolon, zal al zijn beko- ring verliezen. Want het afbreken der muren I beteekent niet alleen het wegvallen van een' steenmassa, maar de geheele verandering van de physionomie der stad. Schande over öej Christenvorsten, die eeuw na eeuw de Pausen i hebben laten smeeken, vergeefs, om den Maho-j medaan te bestrijden, hem het H. Land te ont- j rukken. Ware Jeruzalem in Christenhanden, dan zou er pressie uit te oefenen zijn op hen tot be houd van al die heilige souvenirs. Maar wat gaat het den Turk aan? Uit eene modern- bloeiende stad is meer te trekken dan uit eene die meer heeft van een grooten reliquieën- schrijn. Ja schande duizendwerf schande over de Christenwereld. De Mahomedanen zouden zich liever tot den laatsten man levend laten villen dan Mekka en het graf van hun profeet prijs te geven, maar voor het behoud of het herwinnen van het graf van onzen Verlosser, van het land, dat Zijn heiligen voet in alle richtingen doorkruist heeft, en waar, hoeveel ook anders geworden is, toch de silhouet van het landschap dezelfde is als waar Zijne gebene dijde oogen op rustten, neen, daarvoor hebben de belijders van Christus noch geld, noch bloed veil en dat al sinds eeuwen niet. De zeven tien eeuwen geleden verdreven Jood gaat er zich weer nestelen, zich vleiend, door zijn goud er weer meester van te wordenwie er zich indenkt, vooral na naar het Heilig Land een pelgrimstocht gemaakt te hebben, voelt zich het hart doorpriemen. Zooals ik voorspelde, hebben 'de stakers niets gewonnen en zijn zij werkelijk met een kluitje in 't riet gestuurd. Behalve de post voor eerste hulp waar toch reeds plan op was bij het San Giacomohospitaal, is niets verkregen. Bij wat reeds omtrent de dotatie van dit hospitaal door anderen is meegedeeld, nog deze sprekende cijfers. In 1880, alvorens het genaast werd en nog onder zijn oud bestuur stond, sloot de ba lans met een netto actief van 6 millioen 058,636 francs, na aftrek van het passief dat niet meer dan 232,099 frcs. beliep. In drie en dertig jaar is dit alles spoorloos verdwenen. Ook hier is het heilige grond, die ontwijd wordt. S. Philippus Neri, Rome's schutspatroon, S. Camillus de Leilis, de stichter van eene zie kenverplegerscongregatie, hebben daar de zieken verpleegd en troost toegesproken. Maar wat gaat dat den hedendaagsche geldwolven aan? Plutus en Venus, dat zijn de goden op wier altaren men, evenals oudtijds, wierook brandt. Met een werkelijk mooi concert, ten bate eener kerk, konden wij ternauwernood 500 francs ma ken. Voor eene voorstelling door dames uit de groote wereld gegeven, die niet te beschrijven is, ten bate eener onder maconnieke leiding staande inrichting, werden de biljetten met zeventig frcs. per stuk betaald. In d: salons eener grande- dame werd een Egyptisch feest gegeven, waarbij dingen voorkwamen die zekere uitgaande doch wèl-opgevoede en wei-onderlegen jongelui deden blozen. Ditzelfde feest wordt nu in een hotel voor een z.g. liefdadig doel opnieuw gegeven en wel in de Passie-week! De namen der deel nemende, d. i. der zich vertoonende dames dames met titels staan in de courantenNaar wat men hoort - en ik hoor nog niet eens alles te oordeelen, is de toestand nu erger dan in den slimsten tijd van 't heidensch Rome. De tijd van het tweede Keizerrijk, die Frankrijk's vernedering voorafging, en waar toen zóó over werd geroepen als het toppunt van onzedelijk heid, is verre overtroffen. Dat was alles kinder werk bij het heden vergeleken Maar ik ben van mirn hospitaal-kwestie af- feraakt. Natuurlijk, hoewel ieder weet dat het Giacomo hospitaal door kardinaals gesticht, door Pausen en kardinaals steeds ruim begif tigd werd, moesten er toch weer in de slechte pers wel te verstaan stemmen opgaan, die de Pausen van de grootste zonden tegen de hygiëne beschuldigden en werd het oude verhaal weer opgerakeld dat Bonifacius VIII ten streng ste alle anatomische studies verbood. Iemand uit ons kamp is toen aan het naplui zen gegaan en heeft allerbelangrijkste ontdekkin gen gedaan, die juist het tegendeel van die aan tijging bewijzen. Tevens is hij curieuze aanwij zingen op 't spoor gekomen, bijv. een Duitsch protestantsch geschrift waarin beweerd wordt dat Bonifacius VIII in 1325, d. i. 22 jaar na zijn dood, een verwoede bul tegen anatomie uit vaardigde. Wat er van dien Paus bestaat is een Bul van zijn 6e regeeringsjaar, dus 1301, waarbij verboden wordt lijken op te graven, die te koken tot het vleesch loslaat en de beenderen aan de doktoren voor hunne studie te verkoopen. Maar met een anderen Bul van 1302 richt Bonifacius in Avignon een hoogeschool op, waar, naast burgerlijk en kanoniek recht, ook geneeskunde en anatomie werd gedoceerden in 1303 stichtte hij de Romeinsche Universiteit, de tot heden bestaande Sapienza, waar ad instar studii Bonomiensis. hij verlangt dat menschen- lijken zullen ontleed worden om de snijkunde te leeren. Niet alleen hij, maar velen zijner opvol gers vergrootten en verbeterden de bestaande scholen. Innocentius UT sticht het H. Geest hospitaal en voegt er eene zaal voor anatomie aan toe. Paulus III opent een dergelijke school, evenzoo doet Clemens XI op den Janiculus. Innocentius XI richt, op verzoek van den be roemden anatoom Laneisi, eene gr0ote anato mische leerzaal (théater) op. Sixtus V roept uit Siena naar Rome Andreas Cesalpina, de ware ontdekker van den bloedsomloop. Met welke eer Harvey is gaan strijken. Wel een bewijs hoezeer ook door prelaten de anatomie nuttig werd ge oordeeld is dat S. Franciscus van Sales, een Jesuieten-generaal, verscheidene kardinalen en bisschoppen, bij testament, hun lichamen aan de anatomische scholen vermaakten om tot studie materiaal te dienen. Nog een ander, misschien nog frappanter feit is, dat in de tiende^ eeuw, door monniken van Monte Cassino in Salerno eene later beroemd geworden school voor geneeskunde werd opge richt, waarop de verplichting rustte lijken te ontleden, zonder dat ooit, welke geestelijke auto riteit ook, zich daartegen verzet heeft. Carrati schrijft io z(jue „Geschiedenis der Anatomie in Italië" dat in Praag eerst 57 jaren na Rome voor het eerst lijken ontleed werden, 101 jaar later in Weenen 200 jaar later in Engeland, 216 jaar later in Leipzig, 247 jaar later in Spanje. De beroemde Belgische anatoom Andreas Vesalius schrijft dat men naar Italië moet gaan om anatomie te bestudeeren, naardien het hem in zijn geboortestad Brussel zelfs niet mogelijk was een schedel te vinden. En niet tegenstaande dit alles waagt de Duitsche criticus Haller te beweren dat tot in 1571, dank zij de Pausen, het verbod bestond lijken te ontleden. Zoo schrijft men de geschiedenis, draait der goê-gemeente een rad voor de oogen en met een heftig gebaar en schijnheiligen blik wordt op de achterlijkheid, de domheid van den clerus, met de Pausen te beginnen, afgegeven en geschimpt. Dat Paus Pius X in de lijn zijner voorgan gers voortgaat blijkt uit het hospitaal dat nu festicht wordt achter Santé Martha (dicht bij int Pieter) voornamelijk ter opleiding van geestelijke zusters tot volmaakte verpleegsters, ook, of liever in de eerste plaate, voor opera tieve gevallen. B. T. P. WASZKLEWICZ VAN SCHILFO AARDE* Voetbalpraatje, Hederland-Duitechl&ad. De eerste in het Stadion! Met den, Internationalen wedstrijd tusschen Holland en Duitscliland op morgen wordt eigenlijk het Stfldion geopend! Het Nederlandsche Sportpark wordt mor gen in gebruik genomen en de Duitschers hebben de eer, van het eerst een internatio nalen voetbalwedstrijd op het Stadion te spe len tegen het Nederlandsch elftal. Het Sportpark is nog niet geheel voltooid, daarom is de offioieelo opening op later da tum vastgesteld. Maar Palmzondag 1914 de dag van inge bruikname van het Stadion verdient een aparte bladzijde in het boek van de geschie denis van Neerland's Voetbal! 't Beloofd een ontzettende drukte te worden om en in Amsterdam. Het prachtige nieuwe sportterrein, gelegen aan den Amstelveensc'hen weg, is nog niet geheel gereed, maar voor den wedstrijd van morgen is er toch al voor 23,000 toeschouwers plaats, 'tls zoo goed als zeker, dat dit reu- zen-aantal enthousiasten morgen den strijd zal volgen, dat drie-en-twintig duizend men- schen naar de Hoofdstad zullen trekken om hun partij aan te moedigen. Extra-treinen zullen uit alle deelen des lands gedurende den morgen aankomen, om toeschouwers aan te voeren. 't Spreekt vanzelf dat alleen, wanneer goede orde-maatregelen worden genomen, en de te nemen regelen en te geven bevelen van hoo- ger hand, door ieder worden opgevolgd, alles goed kan „marcheeren" en ongelukken voor komen worden. Daarom hevelen wij in de bijzondere aan dacht van onzen lezers het volgende aan, be treffende de getroffen maatregelen van orde en verkeer, tijdens den wedstrijd, welke de hoofdcommis saris van politie te Amsterdam bekend maakt, en ons, ter kennisgeving aan onzen lezers, toezond. De „proclamatie" luidt: Voetgangers. Ie. Nieuwsgierigen kunnen op den Amstel- veensehenweg' en omgeving niet worden toe gelaten en zullen dus tot doorloopen worden aangemaand. 2e. Venters worden mede aldaar geweerd. Se. Stadion-bezoekers worden verzocht bun entréekaarten duidelijk zichtbaar te dragen. 4e. Borden in overeenstemming met de kleur der kaarten, geplaatst langs de hoornen rij vóór het Stadion verwijzen naar de voor ieder bestemde tourniquets. 5e. Re tourniquets gaart eerst om 12 uur 's middag-s open. 6e. Op den Amstelveenschen weg en vóór het Stadion worden geen rijwielen toegela ten, ook niet aan de hand. Wielrijders kun nen tegen vergoeding hunne rijwielen stal len in het gebouw der „Onafhankelijken." 7e. Voor versterkt tramverkeer van lijnen 1, 2 en 17 wordt zorg gedragen. Er zullen extra-trams loopen met een „B." in den ben gel en een gekleurd opschrift op de spat- schermen en wel „Vice Versa.': Rood naar Concertgebouw, Geel naar Centraal Sta tion, Blauw naar Oosterpark. - Itüverkeer. la Van af 12 uur 's middags tot bet tijdstip waarop door de politie bet verbod wordt op geheven, wordt het gedeelte Koninginneweg tusschen Hendrik Jacobszstraat en Aanstel- veenschenweg en den Amst-elveenschenweg tusschen Saxen Weimarlaan en Stadion uit gesloten voor bet rijverkeer. 2e. Aangereden wordt langs Koninginne weg, Hendrik Jacobszstraat, Lomanstraat tot einde bij Amsfelveenschenweg. 3a Komende van af de zijde Overtoom wordt gereden langs Saxen Weimarlaan, So- phialaan, Prins Hendriklaan, Emmalaan, Ko ninginneweg, Hendrik Jacobszstraat, Loman straat tot einde hij Amstelveensehenweg. 4e .Afgereden wordt langs Lomanstraat, Okeghemstraat, Valeriusstraat, Valeriusplein stadwaarts en wel en file. 5e. Bestelde voertuigen worden opgesteld langs den trottoirhand oneven zijde der Lo manstraat richting Okeghemstraat. Passa giers stijgen hier in door gebruikmaking van het linker portier (trottoirzijde). 6e. Stationneerende voertuigen worden op gesteld langs den trottoirband evenzijde der Lomanstraat richting Okeghemstraat. Passa giers stijgen bier in door gebruikmaking van het linker potreier (trottoirzijde). 7e. Afrijdende voertuigen moeten zoo dicht mogelijk langs de files rijden. 8e. Voertuigen mogen op den Amstelveen sehenweg niet sneller rijden dan de men- sehenmassa zich voortbeweegt, tenzij de po litie anders beveelt, 9e. Passé files moeten door de bestuurders duidelijk zichtbaar worden gedragen. Ten slotte verzoekt de hoofdcommissaris van politie dringend bet publiek om bij de beginpunten der tramlijnen queue te maken en aldus met de politie mede te werken tot bet zoo ordelijk mogelijk bestijgen der trams. Onzerzijds zij hier nog even dringend ver zocht deze bevelen en wenken na te komen. Alleen dè.n zal alles ordelijk verloopen; nie mand zal letsel krijgen, te klagen hebben of ontevreden kunnen zijn, en het succes van den openingsdag van Neerland's Stadion is er des te grooter om! Betreffende den wedstrijd zelf zu nier in het kort nog een en ander meegedeeld, tls de vijfde ontmoeting van Hollandsehe en, Duitsche vertegenwoor digende elftallen. Het staatje van de reeds gespeelde wed strijden ziet er als volgt uit: 24 April 1910 te Arnhem een aardige strijd Holland wint met 4 16 October 1910 in Kleef de Duitschers geren weinig toe toch winnen we weer uitslag 21 in Holland's voordeel. 24 Maart 1912 te Zwolle de verdedi ging der onzen faalt de strijd levert tien doelpunten op onze voorhoede redt ons van een nederlaag. Resultaat 55! 17 November 1912 iu Leipzig een span nende strijd met rust gelijken stand tenslotte toch weer een Oranje-zege. Eind stand: 32. Nu de vijfde wedstrijd in Amsterdam. Ongetwijfeld is ons elftal een hechte combinatie. Het elftal is: Göbel Wijnveldt Bonman Boutmjr Lotsy Bosschart Noorduijn Buitenweg D. Kessler Vos Buwalda. Onze verdediging is vast sterker dan in Antwerpen. Zij geeft ons goede hoop op een overwinning. Over de voorhoede zijn we niet geheel ge rust. Over den linkerwing, den U.V.V.'er Vos en den Ajaxid Buwalda zijn we wel wat be zorgd. Buwalda beeft tegen Vos gespeeld en hem van nabij dikwijls gezien, maar nog nooit naast hem gespeeld en samen met hem een wedstrijd meegemaakt. Ze staan na tuurlijk wat vreemd naast elkaar, en 't duurt nog wel wat, voordat ze 'n beetje gewend zijn. We willen hopen, dat bet flink meeloopt en ook de voorlinie meehelpt, dat het resultaat van den eersten strijd in het Stadion een overwinning voor Holland wordt. De Duitschers, die een zeer sterk elftal naar de Hoofdstad brengen, zullen ons fiink partij geven. Hun elftal ziet er als volgt uit: Gamerdinger Rokosch Voelker Schuemmelfeder Ludewig Bollmann Fischer Queck Harder Jager Wegele. Voornamelijk spelers, die tegen ons nog niet hebben gespeeld. Wegele mochten we wel al eenige keeren ontmoeten, evenals Ja ger. Zooals gezegd, kunnen we op flinken tegen stand rekenen. De Dnitsebers- schijnen vast van plan revanche te nemen op de geleden nederlagen en een spannende strijd staat on» te wachten. We hopen dat de Zondag een alleszins ge slaagde dag mag worden, en Holland op nieuw de overwinning moge behalen! Scheidsrechter is de heer J. T. Howcroft. HENK. Her programma der overige wedstrijden van Zondag luidt: Oost. Ie klasse. Hengelo: Tubantia—Robur et Velocitas. Zuid. Ie klasse. Breda: 't ZesdeWillem 2. West. Res. Ie klas. Rotterdam: Sparta II—D. F. C. II West, Tweede klas. Rotterdam: XerxesConcordia. Kampioenschap. West. Tweede klas. Utrecht: HerculesBlauw-Wit. West. Derde klas. Hilversum: Hilversum—A. D. O. Wormerveer: W. F. C.Fortuna. Haarlem: Schoten—Hermes. V r. Mijn baan staat sedert een week met zijn kop op den grond, doch de laatste paar dagen gaat hij er geheel bij liggen. Ik moet hem voeren, amders eet hij niets. Zijn kam is echter goed rood. Kunt n mij ook zeggen wat dit is, en wat ik hiervoor doen moet! Antw. Uw vraag is onvolledig. Wij weten niet of uw haan wellicht diarrhee heeft; of wel sterk riekt nit de keeL In dit laatste ge val beeft bij diphtberitis. U moet dan den haan direct afzonderen. Geneesmiddelen in beide gevallen zijn o.m. te bekomen bij den directeur van bet Hoenderpark „Ajam Du- venvoordestraat 69. V r. Kinderen wenschen op het graf hun ner moeder een eenvoudig houten kruis te plaatsen. Zij is derde klas begraven. Zijn aan het plaatsen van het kruis nog kosten ver bonden voor het R. K. Kerkhofbestuur, en tot wien moeten zij zich wenden om toestem ming! Antw. Wendt n tot den doodgraver. Deze kan u alle inlichtingen geven. V r. Heeft een huiseigenaar het recht wan neer hij zijn huis aan iemand verhuurd heeft en daarvoor reeds een week huur beeft aan genomen, den huur weer ongedaan te maken, daar hij zelf weer in het huis wil blijven wo- Antw. De huiseigenaar verbreekt hiermede het huurcontract. U hebt du» recht op schade vergoeding. Vr. Het is naar aanleiding van het door t, In de Vragenbus in het nr. van 28 Maart gegeven antwoord op de vraag: Welke' is de eerste dag der week, de Maandag of de Zon dag, dat ik mij veroorloof, u te vragen hoe het mogelijk is dat de Zondag als de eerste dag der week moet worden beschouwd, aan gezien die dag dag als rustdag en de Dag des Heeren ons door de Kerk wordt voorge houden en de Schepper der wereld eerst ge rust heeft nadat Hij zes dagen had gewerkt, zoodat aan dien rustdag zes dagen zijn voor afgegaan. Wanneer nu de Zondag de eerste dag der week is, kan die onmogelijk eenen rustdag zijn, en valt dan ook den zevenoen dag die dan rustdag wordt op Zaterdag, e NIEUWE HAflRLEMSCHE COURANT /V A** T. aT -C TAa m 1- I - - 11 1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1914 | | pagina 5