NIEUWE
COURANT tweede blad
BUITENLAND
BINNENLAND.
Ontmaskerd.
V W ll li S DIHSDAG 14 APmiL ISM4
FEÜHIETOI
8.)
FRANKRIJK.
Frankrijk en Duitschland.
Majoor Driant, die als nationalistisch afge
vaardigde, bij de a.s. verkiezingen zijn zetel
te Nancy tegen radicalen en socialisten te
verdedigen heeft, schrijft in de „Libre Parole"
zijn eerste verkiezings-artikel. Het gaat over
een eventueelen oorlog tusschen Frankrijk en
Duitschland, over het „Duitsche gevaar."
De Msb. schrijft er het volgende van:
Allereerst beweert de nationalistische ma-
ioor, dat Duitschland er belang bij heeft
Frankrijk plotseling den oorlog te verklaren.
Voor een oorlog zijn echter niet alleen mili
taire voorbereidselen van noodc, een krijg
wordt ook met goud uitgevochten. De levens
middelen b.v. moeten met baar geld betaald
worden.
Een moderne oorlog in Europa zal in de toe-
komst 30 a 40 millioen francs per dag kosten
schrijft Driant, in één maand dus reeds een
miliard.
Frankrijk kan, wanneer de oorlog uitbreekt
3V2 milliard in de schatkist houden en Duitsch
land slechts 1/4. Frankrijk kan derhalve den
oorlog SV2 maand uithouden en Duitschland
slechts 1 Yi maand, wanneer de Duitsche troe
pen ten minste niet dadelijk op Fransch ge
bied dringen en daar hun onderhoud zoeken.
Duitschland zal niet over voldoende voe
dingsmiddelen kunnen beschikken, zegt de
schrijver want liet produceert niet het noodige
graan om een bevolking van 66 millioen zielen
te onderhouden. Jaar moet het 30 millioen
nectoliter uith et buitenland invoeren. Zal het
graan kunnen verkrijgen van Rusland onzen
bondgenoot? Zal de Engelsche vloot in oorlogs
tijd den toevoer uit Zuid-Amerika niet afsnij
den?
Wanneer liet Duitsche leger dus niet door
één enkeleen grooten beslissenden veldslag aan
de strijd een einde maakt, dan zal in korten
tijd in Duitschland hongersnood uitbreken-
Het Russische leger heeft, zoo vervolgt
Driant, ondanks alle verbeteringen in den
laatsten tijd nog steeds 22 a 25 dagen noodig
om te mobiliseeren. In deze enkele weken
moet Duitschland ons vernietigend verslaan,
door een inval zonder voorafgaande oorlogs
verklaring.
Daarvoor is dan ook reeds gezorgd. Het
spoorwegnet is zoo aangelegd, dat de troepen,
die ons aan de Vogezen-grenzen geslagen heb-
jen, in korten tijd naar de PoolscKe grenzen
kunnen worden vervoerd.
Majoor Driant hoopt met deze uiteenzetting
den socialisten den mond te snoeren, hij hoopt
levens dat de verkiezingen een meerderheid
zullen brengen, die van het dreigend Duitsche
gevaar overtuigd is.
Rusland en Duitschland.
In alles teekent zich de slechte verhouding
tusschen deze twee rijken af.
De Novoje Vremja viel Vrijdag opnieuw
Duitschland aan en protesteert heftig tegen een
lezing, welke op het Duitsche Meisjesgymna
sium te Cherkow is gehouden en waarin werd
gewezen op de enorme ontwikkeling van de
firma Krupp en de Duitsche gescliutindustrie.
Het blad voegt er aan toe, dat zulks een opzette
lijke reclame voor het huis Krupp beteekent en
aeweert, dat Krupp op deze wijze den indruk
wenscht weg te nemen, welke de Poetiloff-
Affaire heeft veroorzaakt.
Spoorwegstaking in Italië
Hoewel de Italiaansehe spoorwegarbeiders in
Italië met de regeering nog in onderhandeling
zijn, hebben hunne kameraden op Sardinië plot
seling den arbeid neergelegd zooals wij in ons
vorig nummer meldden. Sedert Vrijdag is het
verkeer op alle lijnen gestaakt. De Sardinische
spoorwèg-arbeiders belmoren wel tot den Lan-
lelijken ftaliaanschen Spoorwegarbeidersbond,
doch vormen toch een zelfstandige organisatie.
Zij hebben do beslissing van de regeering niet
willen afwachten, welke nog vergeefs getracht
heeft een oplossing te verkrijgen.
Verschillende regimenten pionniers zijn ge
zonden om het verkeer te handhaven, doch toen
de soldaten kwamen, heeft zich ook hot tech
nisch personeel der spoorwegen met de arbeiders
solidair verklaard. Het geheele verkeer staat
dan ook stop. Men vreest te Rome, dat het voor
beeld der Sardinische spoorwegarbeiders door
hunne Italiaan3che collega's zal worden ge
volgd.
Do zaak-Lemiro voor de kerkelijke rechtbank
der Rota.
De jongste aflevering der „Acta Apostolica
Sedis" bevat den tekst der uitspraak van het
Tribunaal der Rota in het proces door abbé Le-
mire, den Franschen democratischen priester
afgevaardigde aangedaan agn den eerw. heer
Henri Delassus, directeur van de „Semaine reli-
gieuse du diocèse de Cambrai", en den eerw.
heer. Beek, pastoor van Arneke, wegens belee-
diging.
Zeer breedvoerig zegt de T., worden de be
schuldigingen, door Lemire ingebracht tegen
de beide heeren geestelijken, als zouden dezen
zich in beleedigende termen over zijn openbaar
politiek optreden hebben uitgelaten, gewikt en
gewogen en het stuk eindigt met een verwij
zing naar de ergerlijke houding, welke de abbé
heeft, aangenomen inzake de door den H. Stoel
veroordeelde Scheidingswet. „Deze gezindheid
is in Frankrijk opgevat als zoodanig in strijd
met de waardigheid van den prieester Lemire
en zoo welwillend ten opzichte der bedoelingen
van de voorstanders dier wet, dat deze geeste
lijke schertsend genoemd werd de „aalmoezenier
van het bloc." Deze uitdrukking is bij velen als
het ware een spreekwoord geworden, en zij ka
rakteriseert volkomen juist do verdiensten,
welke de bedoelde priester zich verworven heeft
bij de vijanden der Kerk. Daarom, zegt het be
sluit der Rota, heeft de schrijver in het katho
lieke blad, toen hij verklaarde, dat de abbé Le- spiekers op: kapelaan A. v. d. Venne, te Roer-
mirc door zijn handelwijze zijn waardigheid mond, voor de Limb. R. Werkliedenverecni-
ging; de lieer J. van Bommel, te Ottersum,
R. K. Onderwijzersbond in het Bisdom Roer
mond; de heer P. j. Rmten, te Wanssum,
Limb. Landbouwbond de zeereerw. pater Gei'
komt het vaak voor, dat ouders te Weenen ge
dwongen werden, de eisch hunner lieve kinde
ren in te willigen, doordat dezen met zelfmoord
dreigden.
Dat is echter niet de eenige eisch, welken de
veelbelovende jongelui stellen. Want verder ver
langen zij de verkiezing van onderwijzers, het
ontslaan van onbeminde onderwijzers. Voorts
koesteren zij plannen, strekkend tot vervanging
van instellingen als ouderlijk huis en school.
Ter bevordering van het doel hunner vereeni-
ging wenschten zij een eigen orgaan uit te
geven.
Men begrijpt, welke oogen de autoriteiten op
zetten toen zij dit alles in handen kregen. Zoo
ernstig vond men het geval, dat een spoedei-
sehende vergadering werd belegd en de minis
ter van onderwijs van zijn verlof werd terugge
roepen. De revolutionaire club werd ontbonden
en verboden, evenals het uitgeven van een tijd
schrift.
Het is me de jeugd wel tegenwoordigI
LIMBURGSCHE KATHOLIEKENDAG.
De 16de Limb. Katholiekendag zal den len
Juni a.s. (Pinkstermaandag), gehouden wor
den te Venray, onder eere-voorzitterschap van
den Zeer Eerw., heer Pascal Schmeits, pas
toor, en den Edel Achtb. heer H. Esser, burge
meester. Het bestuur bestaat uit de heeren
Jean Poels, voorzitter, Hubert Janssen, onder
voorzitter, Hubert Kraykamp, secretaris, Jozef
Aerts, penningmeester.
In de afdeelingsvergadering treden o.m. als
sprekers op: kapelaan A.
heeft geschonden en met voeten getreden,
slechts vastgesteld wat velen denken en gevoe
len en wat zelfs niet verborgen blijft voor do
vijanden der Katholieken die oordeelen, dat zulk
een priester hun uitstekende diensten bewijst."
Na dit alles overdacht en ernstig overwogen
te hebben, stelt het Tribunaal den klager in
het ongelijk, bevestigt onder elk opzicht de uit
spraak van het kerkelijk gezag van het diocees
Kamerijk in deze quaestie en veroordeelt Le
mire tot betaling der kosten van het geding.
De crisis in Rusland.
Gelijk men weet, worden op het oogeublik
verschillende Russische industrie-centra door
stakingen geteisterd. Ofschoon de gevolgen van
deze actie al ernstig genoeg zijn, worden de sta
kingen van thans in de arbeiderskringen nog
slechts als een proef-mobilisatie beschouwd
voor den grooten dag, 9 Januari 1915. Op dien
datum zal n.l. den tienden jaardag van het
„bloedbad voor het Winterpaleis" en den op
stand der arbeiders op „grootsche" wijze ge
vierd worden.
Een geheime organisatie, waarin ook tal van
studenten zitten, moet reeds lang met de voor
bereiding van dit „feest", dat wederom een bloe
dige gebeurtenis dreigt te worden, bezig zijn.
De Russische politie stelt alles in het werk om
de samenzweerders te ontdokken, maar tot nu
toe heeft zij nog geen spoor gevonden.
De Oostenrijkselie jeugd.
Schrikbarend is de toename der misdadigheid
niet te ver reikt, nogmaals door het zwak- ook in administratie en wetgeving zeker pu
ke van hun positie daalt. Gevolg waarvan bliek stempel dragen, maar Christelijk mag dit
is, dat 't telkens bij een conferentie uit- stempel niet zijn.
loopt op een minderheid, die tegenover een Zelfs de Christelijke feestdagen met name
meerderheid staat, zoodat tenslotte geen an- Paschen, zag men liefst in stilte verdwijnen,
dere keuze overblijft, dan óf huilen met de Een feest, dat publiek meetelt, eu van de
wolven óf de saamwerking afbreken.
In de tweede plaats rijst er bij dit saam
gaan zoo ernstige moeilijkheid, als er ge
schreven of gesproken moet worden.
men
Opstanding uit de doodeu gewaagt, zag
liefst geschrapt.
Daarentegen de Crematie, die veeleer een
tegenovergestelde signatuur aan ons publieke
Werkt- men saam, dan gaan er niet twee leven geven zou, mag wel.
stukken uit, maar slechts ééne declaratie! Immers die publieke signatuur mag niet jan-
wordt uitgebracht, en is men zoo kleine ger Christelijk, ze moet veeleer humauistis li
minderheid, dan komt het telkens voor, zijn.
dat er gesproken en geschreven wordt in En juist dit spreekt zich uit in de Crematie
aller naam op een wijze, die onze mannen DE VRIJE ZATERDAGMIDDAG,
toch eigenlijk met voor hun verantwoor- j
ding nemen kunnen. I E>e „Nieuwe Ct." steekt, een beetje den
En in de derde plaats is het gevaar verre draak met het adres der duizend departemeuts-
van denkbeeldig, dat kwade saamsprekingen ambtenaren aan de regeering, waarin zij den
goede zeden bederven.
HET TEKORT.
Het tekort op de begrooting van het kopen
de dienstjaar zal niet ten volle gedekt wor
den.
Minister Bertling ziet er geen kans toe
vrijen Zaterdagmiddag vragen,
j Het blad geeft den raad, van deze adresbewe
ging in beperkten kring een volhspetitionne-
ment te maken.
Wij durven wedden vervolgt de N. Ct.
dat het succes van een „volkspeti-
En voor zoover hij dekking nastreeft is tmnnement (?e zijn immers toch in de mode)
het eene middel al onsympathieker dan het an- om eeu vr«®n Zaterdagmiddag te vragen kolos-
dere, zegt het „Hgzn." saai zou zijn. Zelfs buiten de departementen
Onsympathiek zijn de twintig opcenten op immers zijn er duizenden personen die linrd wcr.
bedrijfs- en vermogensbelasting. ken en ook zij die het niet doen, willen Zatsr-
Onsympathiek is de verhooging van den dag wel uit wandelen gaan.
bieraccijns terwijl de wijnaccijns niet ver-
hoogd wordt.
Onsympathiek is het aanspreken van het
suikerpotje.
Schrikkelijk gelijkvloersch is de manier
waarop de heer Bertling zijn financieele plan
nen laten we zeggen vergoelijkt.
Niet erg slim! Een Duitsclier G. H. G.
genaamd en wonende in een plaatsje in Olden
burg maakte door ons land een reis.
In Winschoten aangekomen, ontmoette hij
- daar zeker F. A. D., die beweerde in Amster-
oe vindt men de redeneering, dat de twin- jnm wonen en een Duitsclier, die zich \V. S
tig opcenten gemakkelijker gedragen zullen noemc]e.
worden nu men aan tien opcenten is gewend
geraakt?
Ze is ongeveer van deze kracht, dat wie
een jaar in de gevangenis heeft gezeten er
nog wel een jaar bij kan zitten, daar hij aan
H. P. Wonders, 11. K. Secretariaat van Spoor-
en Tramwegpersoneel. In (je algemeene verga
dering des namiddags te 4 uur, treedt de zeer
eerw. pater Borromeus de Greeve, te Yorden,
als .Fr op.
Hot algemeen onderwerp van dezen Katho.
Rekendag is: de genotzucht.
EEN RIJN—MAAS KANAAL.
Na Aken en Krefeld heeft thans de ge
meente M. Gladbach een plan laten ontwer
pen, 0111 door een scheepvaartkanaal den
Rijn met de Maas en vervolgens met de
Schelde te verbinden. Dit ontwerp houdt het
midden tusschen die van bovengenoemde ste-
banaal zou loopen van den Rijn
^ö.tlss' volgt dan het Noordkanaal tot
dichtbij Gladbach, loopt vervolgens langs
Erkelenz en Lindern door liet Wurm-dal tot
Geilenkirchen, en vandaar in Westelijke
richting naar de Maas bij Maastricht. Op
deze wijze wordt ook het kolengebied van
Erkelenz, Aken en Zuid-Limburg door een
waterweg- verbonden.
HA. MKNW.J3VO.
Men weet, hoe niet maar in liet wilde mee-
loopen met neutrale of andere organisaties,
maar opportune, samenwerking, en dan nog
met inachtneming van alle regelen der voor
onder de jeugd, welke vooral in Frankrijk in^tigheid, steeds klemmender eisch is ge-
de laatste jaren op ontzettende wijze is voor den I Ti" T S™.. f™Pieelen groei
j.„„ 1 rp en de zelfstandige ontwikkeling van ons ka-
dag gekomen. Te Weenen 1S thans een heweg.ngjtholick verenigingsleven, zoo lezen wij in
onder de jeugdige knapen gaande, welke de Me Tijd. Ook van anti-revolutionnaire zijde
nct«n„„i„.i,„ wer(i den laatsten tijd sterker dan ooit de
manus Vrijmoed O. F. M„ te Maastricht, Bond CeüeVen z°etWn is ^W00n Gcwor
„Jong Limburg"; de heer Th. van Leer, te
Heerlen, Limburgsch Kruisverbonddo heer
1 den.
In een minister van Financiën verlangt
men argumenten die meer hout snijden dan
dergelijke pietluttige opmerkingen.
Deze twee personen begeleidden licm welwil
lend naar Rotterdam en wisten hem te bewe
gen gezamenlijk een kamer te huren in den
Oppert.. Intusschen raakte het geld van den
jongen man op, die daarom besloot aan zijn
vader om geld te schrijven.
O]) den raad van den Amsterdammer, die be
weerde, dat hij, als hij het geld aan zijn eigen
adres liet sturen, met de inning zeer vele moei-
aan het adres
Oostenrijkselie regeering genoopt heeft tot
krachtig ingrijpen. Hoe noodig dit ingrijpen is,
zal duidelijk worden, wanneer men leest, welke
plannetjes en voornemens den opgeschoten
jongens in Weenen door het hoofd spoken en
waarover de Res. schrijft.
Sedert een paar jaren bestaat onder lien
een vereeniging met den schoonklinkendon
naam van „Kultur-Verein". IToe de Weensche
jongens zich hunne cultuur denken, blijkt uit
hunne statuten, welk zij dezer dagen ter goed
keuring aan de regeering opzonden.
Het eerste artikel wil niets meer of minder
dan de afschaffing van het ouderlijk huis. Le
den van de vereeniging worden aangemaand,
„druk op hun ouders uit te oefenen," teneinde
op zich zeiven te mogen wonen. Welke do druk
is, dien de jongens op hun ouders moeten uit-
noodzakelijkheid van zulk een practijb ge
voeld.
In een paar artikelen ontwikkelt dan ook
„De Standaard" een motiveering van dien
eisch, waarin wij voor een goed deel de
redenen erkennen, welke ons reeds lang tot
de uiterste behoedzaamheid hebben geleid
in de samenwerking met andere organisaties.
Allereerst erkent „De Standaard"
is het aantal leden m de niet-christelijke
organisation veel, veel talrijker. Dit maakt,
dat zij, bij conferenLën en bij gemeen
schappelijke handelingen, een zooveel groo-
ter gewicht in de schaal leggen. Kleiner
in groep onder zoo machtige groepen op
tredend, gevoelen onze mannen zich dan maai'
al te dikwijls niet op hun plaats, en daar
door niet op hun gemak.
Maar het is reeds eerder gebleken, dat de r-ii 1 v
1,t>,i- 11 1 lijk lieden zou hebben, 1 iet G. dit
heer Bertling tot de zeer zwakke broeders
in het kabinet behoort. van F' A' D' opzenden.
Hetgeen dubbel jammer is nu de beheerder' Tocn 13,1 de Postwissel, groot 2.000 mark,
van dit departement een zeer zware taak aan 3iet adres van D. arriveerde, ging deze, in
heeft te vervullen en van zijn kunde, voort- gezelschap van W. S., het geld aan het post-
varendheid en gezag zeer veel afhangt. kantoor alhier afhalen. Beiden zijn hierna met
De vrijzinnigen zijn er niet op vooruitge- het geld ervan door gegaan, hun „bescherme-
gaan dat ze Pierson's mantel op de zeer teil- ling" in den steek latend.
Korte vreugde. Voor korten tijd werd
door den Hilversunisehen gemeenteraad tot
keurmeester bij den gemeentelijken keu
ringsdienst benoemd do heer H. Diepenheim
te Leiden.
Na de benoeming eii nadat deze door den
lieer Diepenlieim was aangenomen, kwam
den directeur van genoemden dienst ter ooiv,
dat de lieer Diepenlieim, vóór hij zijne sol-
licitatiestukken indiende, reeds was ontsla-
VHI uit zijne functie adjunct-keurmecs-
matorium" overging, en dat, tocn de eerste ter te Leiden om redenen, die, op zijn zachtst
lijkverbranding ondernomen werd, van tus- genomen, gekwalificeerd moeten worden als
sehenkomst der politie geen sprake %as, tee- iniet te dulden vrijpostigheid,
r^kfc azL tocst*ud' waarin we allengs ge- Dit gaf, naar de Tel. meldt, B. en W.
Voorshands vindt- deze liikvcrbrand.'nn- uil lv«n. IT.i,ve?'-<ia> aanleiding gaf den heer Die-
sluitend plaats onder l StZta die tVï t 0:larovi:r loon ondervragen, ter-
met hot Christendom gebroken hebben en dte 'b en W fn ovXwt-R^s 5e ,iem/,o6r
of in materialistische of in paganistischc wa- terug te 'komen op hetdamSen'ïijnï"ff
gere schouders van den heer Bertling hebben
moeten leggen.
Als ambtenaar moge hij zijn verdienste ge
had hebben, als minister blijft hij ver beneden
de meest bescheiden verwachtingen.
Dit is ook een tekort en een heel groot!
LIJKVERBRANDING.
De „Standaard" schrijft:
Dat men, alvorens de wet kon gewijzigd
worden, toch tot de oprichting van een „Cre-
teren verzeild geraakten; en zelfs onder de
zen is hun aantal uiterst gering.
In landen waar de crematie sinds lang ge
oorloofd is verklaard, blijft het percentage
zeer onbeduidend.
noeming tot keurmeester te Hilversum
In de sollicitatie was liet verleende, ont
slag opzettelijk verzwegen.
Door den lieer Diepenheim is aan dezen
t .wenk geen gevolg gegeven, waarom B. en
\eel giooter echter is het aantal van hen, W. den Raad voorstellen, hem met ingang
die eveneens aan de glorie van ons Paaseh- ,van 14 April a.s. uit zijn betrekking teont-
foe&t. vervreemd, voor zichzelf do crematie slaan.
niet begeeren, hun lieve doodeu nog altoos j Een onmogelijke vraag. Door mr O
evenals wij begraven maar toch van oordeel j B. W. de Kat en 150 anderen is in een'uit
zijn, dat men een ieder ten deze vrij moet voerig adres aan den Haagschen Raad ver-
- Iets wat teweeg brengt, dat hun invloed
oc enen, is maar al te goed bekend. Inderdaad die wegens het mindere getal toch
reeds
- >owwuew*ieee
laten.
Het zijn deze indifferenten, die men onder
de Liberalen van diverse pluimage in alle ste
den nan treft, en die ook in do Bestuurscolle
ges en rechterlijke bureaux den toon aangeven
en de macht in handen hebben.
Ons publieke leven bezat in de begrafenis
nog zekere Christelijke signatuur.
Het is om die publieke, Christelijke signa
tuur te handhaven, dat ook wij tegen invoe
ring van een crematorium reeds voor meer
dan een kwart eeuw uitvoerig het pleit op
namen. Maar juist dit belang spreekt dezen
indifferenten niet toe.
Ons volksleven mag en moet zeer zeker
Naar het Duitsch door
August E w a 1 d K n i g.
wiil1 hif1deifXn' antwoordde De la li ere, ter- f
wijl hij aen kellner wenkte om zijne verte
ring te betalen. De heeren lu1°
0111schuldigeni k hebmih,e^bïid "Sloofd
haar van liet Mauritslmis af te halen want
ik ben vanmiddag bij mevrouw Seheffer ton
eten gevraagd.
Nieuwsgierigheid? bromde do justitie
Ware hij uw vriend,
liem waarschuwen.
En nu hij niet mvin vriend is?
zocht in dc politieverordening een door straf
te handhaven bepaling op te nemen luidende
ongeveer als volgt:
„Houders van honden of hanen, en zij,
die honden of hanen onder hun opzicht heb
ben, zijn verplicht te zorgen, dat tusschen
10 uur namiddags en 8 uur voorniiddags, do
honden door blaffen, huilen of janken en de
hanen door kraaien, geen overlast of hin
der aan de omgeving veroorzaken."
Hoe zal men dat moeten klaarspelen?
't Beste zal zijn alle honden en hanen
maar af te maken!
Inbrekers gesnapt. Men meldt uit
Utrecht aan de Tel.:
zoo zou ik u voor bedoelde speler een en dezelfde persoon zijn? terwijl hij opstond; wees verzekerd, dat ik
Dat kan ik niet; ik kan sleöhts zeggen, dat u in de vervulling van dezen plicht krachtig
deze beide personen overeenkomst met cl- zou steunen, als ik zeker was, van mijne zaak.
Zoo raad ik u; l<n ,'.ein zijnen weggaan! kaar hebben, en dat wil, op den keper be
Ook dan, wanneei m weg, waarop eene schouwd, niets beduiden,
mij bevriende dame mm begeleidt, ten ver- Heeft men u nooit voor een ander per-
derve leidt? soon aangezien? Mij is het op mijne reizen
Wanneer die dame hem vertrouwt, dan meermalen overkomen; en de hemel weet,
-V .f,ie evtjr'als Ennle van de gelegenheid kunt ge het onheil met afwenden, zeide de hoe dikwerf het overigens gebeurd mag zijn,
''mk maakte om zijn rekening le betalen, oude heer hoofdschuddend. En indien ge haar zonder dat ik er iets van bemerkte. En neem
Geenszins, want ik was destijds
daar. Ik bezoek de groote steden nooi
neer zij 0111 welke reden dan ook vccl
volk lokken; men moet er alsdan op bedacht door
njn, dat men voor goed geld slecht bediend
wordt en ik eet graag goed. Neen bet moet
vroeger zijn geweest; ik meen mij te herinne
ren, dat ik u daar in een koffiehuis lieh ge
zien.
Leon lachte spottend, terwijl hij zijn lognet
op den 11 ens klemde.
Ik zou die mogelijkheid niet weerspre
ken, als ik vroeger (e Weenen was geweest,
zei de hij.
Nu, dan zal het wel ergens anders zijn
geweest.
Hecht ge zoo groote waarde er aan u
daaromtrent zekeTlieid te "versohaffen? Ik
kan u de verzekering geven, dat ik p
hoofd niet 0111 zou breken, als een dergelijke
vroegere ontmoeting mij duister voor c!en
geest zweefde.
Daarin verschil ik met u van meaning,
zeide de oude lieer droog. Eene zoo duistere'
Icenririering moet. ik zoo lang naspeuren, tot
IK mijn klaarheid en •zekerheid heb verschaft.
Ju net gewone leven noemt men dat
een anderen bril dan in de dagen der dat uwe beweringen slechts
-uike dat
jeugd het lew
jeugd. "Vl U,Y •»-wyi-iuisv" s gegrond zijn op 1 Wanneer dat gezicht, zoo alledaagsch
Zulke daoen 1 VUI2F h'isft'i'? was, zou liet uwe gedachten niet zoo ernstig
-■1 - 01 bit leren ons ook m de Die bewijzen zult gy niij geven, ant- hcheerscht hebben! sprak Emile hoofdschud-
I I speler
'MM MM
zijn
Och, kom; ge
tieraad hem i
toeren eu in
Ge weet dat ik verhinderd hen"
Dal 1. «ar Na. ik wfifiT—;!. hii. Urn'"uv«*"bTweft'bTv~Vt»7b™f«cTt
inner mij tevens, dat die man op zekerenwordt,
Daarmede kunt ge u niet uitredden,
weerstreefde Emile geprikkeld.- Wanneer die
man, wat ik nu bijna vermoed, een eerlooze
'iet ïs mncraliil* /loi 4 i v neut reeus uvd iA'iduauDiiiuii mui gw.t'gueu
'bet stram?™!*'--4 1^en <ien avond op de vroegere ontmoeting niet dien Fransch- j niet in het minst twijfelt
zijn, dat ik kau evengoed man zekerheid verkregen tracht het niet-1 Laat je nu niet door di
m* op „.„„e i i *e 3onc':lpneii. eene dwaasheid verleiden! Ou
in de verin w me"ii YICi Justi- Wat kan ik daaromtrent loochenen of heer wrevelig. Ik hen in gee
Scheven li'- zullen dan samen bekennen? antwoordde de Justitieraad schou- ker van mijn zaak, als gij v
mngen.eten. deronhalend. T-Tii herinnerde mil +ne« a i,«„, .w :i. ,1
u vandaag over den graaf
die overtuiging tot
eene dwaasheid verleiden! onderbrak de oude
geene deele zoo ze-
i&,j vermeent en aan-
derophaleud. Hij hen icrüe mij, toen ik hem genomen, dat ik (het was, dan ontbrak nog
hier terug zag, een man dien ik in een Wee-elk aanknoop!ngspunt om het bewijs te kun
zoo zeer zult
i' mijn ren dat ge voorf altijd genoeg van hem hebt. avond op valsch spelen werdTeW en na
Delattre bleef den hhk vol verwachting juist niet op de zachtste wijze de deur werd
op Emile gevestigd honden in afwachtinug uitgeworpen. Ziedaar alles!
van diens antwoord, dat hem sdheen te in- En waarlijk genoeg 0m ieder eerlijk man
leresseeren; maar toen de assessor daarop voor hem te waarschuwen! zeide Emile niet
zwoeg, nom hij cifschcitl. i zonder wrevol.
- Nil, wat denkt ge van hem? wendde De justitieraad legde zijne hand bedaard
•Emile zich na een pauze met gedempte op den arm zijns vriens. Zacht aan, vriend-
stem tot zijn vriend I lief! Heb ik beweerd, dat Leon Delattre en
Wat moet ik evenwel antwoorden, als De
lattre verklaart, dat hij ten dien tijde niet te
Weenen is geweest? Hoe moet ik hem over
tuigen?. Neen waaide vriend, zich met zulke
kwesties in te laten, zon een domheid zijn.
die ik mij nooit zou vergeven.
Maar mijnheer Mansfeld!
Blijf bedaard, goede vriend! Ik betreiu
het geenszins u mijne verdenking te liehhen
medegedeeld en ik wil u gaarne raden en
helpen, wanneer deze verdenking zich zonde
bevestigen.
Zij hadden bij deze laatste woorden liet kof
fiehuis verlaten. Het kostte den assessor
moeite zijne kalmte te bewaren.
Waar moeten wij die bevestiging zoeken!
vroeg hij ongeduldig. Waar denkt gij deze te
kunnen vinden?
In Lyoti! antwoordde zijn begeleider rus
tig. Tracht daar inlichtingen 'te verkrijgen
nopens den fabrikant Delattre.
Ik ken niemand in Lyon
Ook niet in Parijs?
Neen!
Hm! Ik heb eveneens geen vriend ii.
Frankrijk, zeide de justitieraad peinzende.
Niettemin, ieder burger van Lyon, wanneer
liet een fatsoenlijk man is, zal u de gcweiiscii-
schurk is, dan is het mijn plicht mijne vrien-te inlichting geven en is Dclat re de rijke
din te waarschuwen, die hem haar levens
geluk wil toevertrouwen! Zoudt gij in mijne
plaats
Ik erken dat zonder eenige terughouding
viel de oude Iheer hom opnieuw in de rede,
fabrikant, voor wien hij zich uitgeeft, dan
moet ook ieder burger van Lyon hem kennen.
Laten we de vreemdenlijsten nagaan en zien
of daarop iemand uit Lyon voorkomt; ik heb
alle hoon, dat wii niet vergeefs zullen zoeken
