Nieuwe Haan. üouraiit.
Wat anderen zeggen.
Staten-Generaal.
Rechtszaken.
Landbouw en Visscherij
Boekbeoordeeling
Vertrouwd
soneel krijgt u
advertentie in tie
Roomsch dienstper-
het best door een
zondering der heeren Cooremans, Hess, Lu-
oa, Moelier Welter en Hooghwinkel, die er
de voorkeur aan gaven aan wal te blijven.
Ook de Deensche kolonie is op de Kortenaer.
DE OUDERDOMSRENTE VAN TREUR.
Naar het Hbld. verneemt, zou te Utrecht
een berekening zijn gemaakt, volgens welke
de voorgestelde regeling van uitkeering van
de ouderdomsrente een voordeelig saldo voor
die gemeente zou afwerpen.
De Ver. tot verbetering van armenzorg te
Rotterdam heeft haar jaarverslag ditmaal
voorzien van een beschouwing over het ont-
.Werp-Ouderdomsrente.
Daaraan is het volgende ontleend:
De opsteller acht nieuwe onbillijkheden
In 't leven geroepen door dit ontwerp:
Terwijl toch thans het criterium is, of
Iemand al dan niet gedurende zekeren tijd
vóór zijn 70ste jaar arbeider is geweest,
wordt nu gevraagd of iemand al dan niet
bedeeld werd. Het „bedeeld zijn" sluit het
begrip behoeftigheid geenszins uit. Het is
toch ieder bekend, dat ouden van dagen
soms niet meer dan twee kwartjes weke-
lijksche bedeeling ontvangen, en wie zal
durven beweren, dat zij daardoor van gun
stiger conditie zijn dan zoovele anderen, die
niet bedeeld worden en voortaan toch op de
ouderdomsrente recht zullen hebben? Het
is hier een meten met twee maten. Er zou
zeker meer voor zijn te zeggen, om in 't
algemeen het bedrag der bedeeling te ver
minderen dan een geheele groep van perso
nen buiten de wet te brengen, die aan de
zegeningen ervan zeker groote behoefte
heeft.
Ook het kostenargument mist z.i. over
tuigende kracht.
Werd het wetsontwerp wet, dan ware 't
bezwaar niet denkbeeldig, dat instellingen
personen van 65- tot 70-jarigen leeftijd niet
zouden ondersteunen, omdat deze, laatstge
noemden leeftijd bereikt hebbende, van een
ouderdomsrente zouden kunnen gaan genie
ten. En wat zou het gevolg ervan kunnen
zijn? Dat die ouden van dagen tussehen 65-
cn 70-jarigen leeftijd óf gingen bedelen, mits
zorgende, dat zij niet naar een Rijkswerk
inrichting werden opgezonden, óf terecht
kwamen bij menschen, die gaarne gevende
„wat de hand vindt om te doen", van een
georganiseerde armenzorg niet willen weten
en het „doe wel en zie niet om" klakkeloos
toepassen. Want hun ondersteuning zal de
behoeftige 70-jarigen niet van een verkrij
gen eener ouderdomsrente uitsluiten.
Het denkbeeld, door Armenzorg te 's Gra
ve nhage opgeworpen, of het niet wensche-
lijk zou zijn, indien niet anders te bereiken
ware, slechts de bedeelden tussehen 65- eD
70-jarigen leeftijd, die van een openbare in
stelling van weldadigheid trokken, van het
verkrijgen eener ouderdomsrente uit te slui
ten, lacht de Ver. te Rotterdam niet toe,
omdat zij meent, dat de bedeelden, alleen
om het „ondersteund zijn," niet mogen wor
den uitgesloten.
Nog wordt onder de oogen gezien de
vraag, of niet, als een zekere bedeeling tus
sehen 65- en 70-iarigen leeftijd van een ou
derdomsrente uitsluit, personen, die tot nog
voorwaardelijke bijdragen voor verschillen
de gezinnen onder de administratie der Ver-
eeniging stelden, daarmede zullen ophouden.
Zij zullen, en vermoedelijk terecht, mee-
nen, dat de ouden van dagen, als zjj den
70-jarigen leeftijd hebben bereikt, niet meer
voor een ouderdomsrente in aanmerking, zul
len komen, omdat die ondersteuning door
middel van onze Vereeniging werd genoten,
en als bedeeling zal worden aangemerkt. Het
zou o.i. zeer te betreuren zijn, als die be
langstellende personen hun sympathiek doel
zouden laten varen.
HET PANAMAKANAAL.
„Het Vaderland" heeft den oud-minister
Kraus ondervraagd over den invloed van het
Panamakanaal op onze scheepvaart.
Prof. Kr au was zeer stellig van meening,
dat onze stoomvaart van de openstelling van
het Panamakanaal voordcel zal trekken. Reeds
schijnen Hollandse!so si mvnartlijnen plan
nen gereed te hebben om ook de Pacific coast
in hun geregeld vrachtverkeer op te nemen.
De Koninkl. West-Indische Mail breidde hare
diensten reeds tot Centraal-Amerika uit en
heeft haar agenten te Colon en Panama.
Waarschijnlijk zal de Nederlandsche scheep
vaart ook o de Westkust van Zuid-Amerika
in dc toekomst nieuw werk vinden. Maar
prof. Kraus was van gevoelen, dat dit slechts
geleidelijk zal geschieden.
Of hij uitbreiding van het aantal beroeps-
consulaten op de kust (te Valparaiso is er
onlangs met het oog op de opening van het
kanaal een gevestigd) noodig achtte?
Callao, de haven van Lima, zou, zoo oor
deelde prof. Krans, wanneer men daartoe
overging, wel in aanmerking komen. Men
moest dan meende hij allereerst het
oog vestigen op bekwame en actieve per
sonen, bekend met de eisohen der practijk,
Maar niet minder zal men er ook op moéten
letten, personen te kiezen, die geen inferieure
positie bekleeden en de eer van ons land
weten op te houden. Dit illustreerde de heer
Kraus met een voorbeeld uit zijn eigen erva
ring, elders dan op de Westkust van Zuid-
Amerika.
V at Indië aangaat was prof. Kraus het
geheel met onze zienswijze eens. De weg
via Suez is korter en zal dus de voorkeur
blijven behouden. Maar er zal -ter Westkust
van Zuid-Amerika hoogstwaarschijnlijk meer
vertier komen als gevolg van de opening van
het Panamakanaal en daarvan kan ook Ne
der!.-Indië, de overbuur van Chili en Peru
aan gene zijde van den Stillen Oceaan, pro-
fiteeren. Ook Bolivia met zijn rijke minerale
hulpbronnen, is van beteekenis voor de scheep
vaart met de havens van de Westkust.
Wat Peru en de dichter bij den evenaar ge
legen streken aangaat, is het natuurlijk een
bezwaar, dat Java en Ilezc landstreken, als
liggende in de tropische zone, gedeeltelijk de
zelfde voortbrengselen hebben. In het alge
meen is meer verkeer te verwachten in de
richting der meridianen dan in die van de
parallellen der aarde.
Wij vroegen prof. Kraus ook het een
ander aangaande Curasao.
oor het groote interoeeanisch verkeer
achtte ook de oud-Minister Curasao niet het
meest gunstig gelegen. Daarvoor ligt het te
ver ten Zuiden van de wegen, die do groote
scheepvaartlijnen van Europa naar het Pana
ma-kanaal volgen. Gunstig ligt het, daarente
gen wel met betrekking tot de vaart tus
sehen het kanaal en de kusten van Venezue
la, Brazilië en zuiderlijker gelegen landen aan
de Oostkust van Zuid-Amerika.
Bovendien als dat. kanaal geopend is, zal
ongetwijfeld het scheepvaartverkeer in de ge
heele Caraïbische zee drukker worden, en
en daarvan zal ook Curacao evenredig kun
nen profiteeren.
Onder de factoren, die voor Curasao voer
deel kunnen aanbrengen, rekende prof. Kraus
ook het toeristenverkeer, dat naar zijn ge
voelen ook voor de Westkust van Zuid-Ame
rika van nut kan zijn, hier voornamelijk in
direct, omdat dergelijke toeristenbezoeken zoo
dikwijls handelsrelaties ten gevolge hebben.
Naar en in de Caraïbische zee organ iseeren
verschillende groote stoomvaartlijnen (dit zijn
o.a. de Hamburg-Amerikalijn, de Royal Mail
Steam Packet Cy en de Compagnie Genérale
Transatlantique) reeds nu geregeld toeristen-
uitstapjes. Ais het kanaal geopend is, zullen
deze waarschijnlijk ook wel worden georgani
seerd van uit New-York naar de kust van de
Stille Zuidzee.
Curayao is niet groot, maar de hoofdplaats
Willemstad, heeft voor vreemdelingen veel
eigenaardigs en is daarom een bezoek over
waard. De allergrootste schepen zien even
wel op tegen het binnenvaren der St. Anna-
baai, en doen dientengevolge de plaats niet
aan.
Met een gesprek over de activiteit en be
teekenis van het Hollandsche element onder
de, met uitzondering van Brazilië, bijna ge
heel Spaansehe bevolking van Zuid-Amerika
en de rijke toekomst die voor dat halfwereld-
deel is weggelegd, eindigde het ondrhoudi.
DE TABAKSBELASTING.
Er begint wat verademing te komen. Er is
nu hoop, dat de tabaksbelasting er niet komt,
schrijft het Patroonsblad.
Bij de debatten in de Tweede Kamer beeft
zich zoowat niemand „einverstanden" verklaard
met Minister Bertling's plan, om 'n paar mil-
lioen te halen uit eene indirecte belasting als
deze.
Men kan op die woorden der heeren in Den
Haag niet te veel bouwen. De Linkerzijde heeft
steeds gefulmineerd tegen indirecte belastin
gen, de socialisten 't hardst. Maar als het erop
aankomt, dat bleek bij de algemeene beschou
wingen, dan is men er nog niet zoo vies van,
als er maar een bevriend Minister gered moet
worden.
Weinig sympathie ondervond de tabaksbe
lasting o. a. bij de heeren Patijn, de Meester,
Vliegen, Van Vuuren enz. enz. Men heeft den
Minister ernstig gewaarschuwd, om daaraan
niet te beginnen. En in een openbare politieke
vergadering heeft de Voorzitter der Liberale
Unie het plan tamelijk wel onaannemelijk ver
klaard.
Het staat er dus niet slecht voor.
Minister Bertling schijnt tamelijk van hou
vast te zijn. Maar toch heeft hij in zijne dupliek
bij de algemeene beschouwingen ten slotte ge
zegd, dat hij de tabaksbelasting niet zou hand-
haven, wanneer zij niet uit voeren was zonder
merkelijke schade voor de industrie of de arbei
ders.
Welnu, als dat' geen diplomatieke uitvlucht
is, dan kunnen de sigarenfabrikanten gerust
zijn. Zij zullen intusschen wel zorgen,' dat onze
wettenfabrikanten overtuigd worden van het
nadeel, dat zoowel de industrie als de arbeiders
van eene tabaksbelasting zouden ondervinden.
Die overtuiging vestigen, dat is de taak der
belanghebbenden, zoodra de Minister met meer
uitgewerkte plannen komt.
Het zal niet zoo moeilijk zijn.
terdam' liep Vrijdagnacht bij een vechtpar- maanden voor toep ss neter voo.-vau d ko
ty een diepe messnede over den neus op. opschorting in aanmerking komen.
Inbrekers. Een agent van politie ont- Dezen wilden geen grens stellen en tegen
dekte, te Rotterdam twèe personen op het de opmerking, dat de rechter vrij is zelf de
dak van een koperfabriek aldaar. I straf te stellen onder de 6 maanden, wanneer
Ze drongen de fabriek binnen en zetten hÖ de opschorting wil toepassen, voerden zij
I fttvi #1 1 C ftTT A V, rr.i Aa.Tlda.fc mp.n Hpti rpchfyii' -inief- nïpf iv»
de inbrekers na, die evenwel ontkwamen
Visscherijinieuws. Van Katwijk zullen
dit haringseizoen o.a. een paar nieuwe log
gers deelnemen, welke elk van een motor
sloep worden voorzien, om als het weer
het toelaat gebruikt te worden bij het uit
brengen der haringvleet. Ook kunnen deze
sloepen goede diensten bewijzen als de vleet
op een of andere wijze in het ongereede
geraakt.
Geen kleinigheid 1 In de gemeente Los
ser werden volgens het A. H. voor een brui
loft, deze week gevierd, niet minder dan
200 L. Jenever en 500 L. bier ingeslagen.
Beroofd. Een 80-jarige wissellooper te
Amsterdam werd door een viertal individuen
beroofd van zijn portefeuille met t 175.
Aan een 64-jarig looper aldaar werd uit
de buitenzak van zijn jas een zakje met
ongeveer f 40 ontvreemd.
Doodgevallen. Zaterdag is te Amster
dam een vrouw uit de 3de verdieping van
een huis gevallen op een man die daardoor
licht verwond werd. De vrouw werd dood
opgenomen.
De staking te Almelo. Het bestuur van
het R.K. Bureau voor Vakorganisatie deelde
namens de drie organisaties aan de patroons
mede dat zij al hunne eischen vervat in hun
schrijven van 30 December laten vervallen
en een onderhoud verzoeken. De patroons
hebben hierop geantwoord dat nu de oor
zaken der staking, namelijk het eischen van
een collectief contract en loonsverhooging
zijn vervallen, zij geen bezwaar hebben een
conferentie toe te staan; de punten waar
over de besprekingen zullen gehouden wor
den, dienen vooraf te worden opgegeven.
Nogal dom! Bij een bewoonster van
den Overtoom te Amsterdam kwam Vrijdag
'n man, die beweerde inspecteur van de Rijks
postspaarbank te zijn en het spaarbankboek
je vroeg. De dame was, naar het Hbld.
meldt, zoo onvoorzichtig het boekje, waarin
f 275 aan bankpapier was opgeborgen, af
te geven. Het vermoeden ligt voor de hand
dat de oplichter met deze omstandigheid
niet onbekend is geweest. Ingeschreven was
in het boekje slechts een luttel bedrag.,
Waar reist men het goedkoopst? Nu het
reisseizoen wederom zoo zachtjesaan begint,
is 't van belang een antwoord te geven op
de vraag, waar men 't goedkoopste reist, zegt
de Voorhoede.
Het goedkoopste reist men in Zweden, waar
voor langere reizen slechts 1.32 ets. per kilo
meter 3e klasse betaald wordt.
IntU'Ssehen, iedereen is niet in staat
reisje naar het Noorden te maken. Maar ook
dichterbij zijn goedkoope reisgelegenheden.
En, wat menigeen niet denken zou, onder
do landen waar men 't goedkoopste per spoor
reist, staat Nederland in de eerste rij.
Dit bewijzen de volgende cijfers, ontleend
am „De Kampioen."
De prijzen zijn herleid in Ned. centen per
kilometer.
België
Idem, retourkaarten
(slechts 2 dagen geldig)
Denemarken
Duitschland
Engeland
Frankrijk
Idem retourkaarten
Italië tol 200 K. M.
(zonetar) bij 400 K. M.
(zonetar.) bij 600 K. M.
NEDFELAN
Oostenrijk, gew. tr.
'Oostenrijk, sneltreinen 5194 a sa 9 ai i
Zweden bij 40 K. M.
(zonetar.) bij 200 K. M.
(zonetar.) bij 600 K.M.
Zwitserland
Idem retourkaarten
„In Denemarken, Duitschland en Zweden
krmt hierbij voor het gebruik van sneltreinen
nog een verhooging in den geest van den bij
slag, die hier te lande voor het gebruik van
D-treiuen geheven wordt. Bovendien zijn in
Duitschland alle plaatsbewijzen onderworpen
aan de befaamde Fahrkartensteüer.
„Uit dc bovenstaande tabel blijkt, dat het
Nederlandsche tarief feitelijk het laagste is
met uitzondering van het Zweedsche voor af
standen boven 200 K. M. in de 2e en 3e klas
se; daartegenover staan echter onze kilome-
terkaarter, die veel goedkooper zijn.
„Ook dc Zwitserscbe retourkaarten 2e en
3e klasse zijn iets goedkooper, doch duurder
dan onze kilometerboekjes; alleen de Belgi
sche retourkaarten 3e klasse blijven iets daar-
1 kl.
2 kl.
r—1
CO
4.52
8.08
1.83
3.63
2.48
1.45
4.95
8.14
1.82
4.20
2.70
1.80
6.25
4
8.15
5.38
3.63
2.36
4.04
2.91
1.89
6.12
4.28
2.77
5.42
8.70
2.40
4.83
8.20
2.06
3.25
2.45
1.62 M
4.50
2.75
1.75
W)4
3.63
2.31
4.12
2.48
1.65
3.69
2.38
1.58
3.30
1.98
1.32
5.—
3.51
2.50
3.75
2.40
1.56
TWEEDE KAMER.
GEWISSELDE STUKKEN.
STRAFOPSCHORTING.
Aan het verslag1 der Tweede Kamer betref
fende dit ontwerp, is het volgende ontleend
In de afdeelingen der Tweede Kamier bleek
het wetsontwerp tot vaststelling van nadere
strafrechtelijke voorzieningen betreffende de
voorwaardelijke strafopschorting', de betaling
van geldboeten en'de voorwaardelijke in vrij
heid stelling met ingenomenheid ontvangen.
Hulde werd gebracht aan de nagedachtenis
van minister, Regout, die het ontwerp aanhan
gig maafcte.
Gewezen werd op 3eomstandigheid, dat ons
land ten deze al zeer ten achter is bij andere
landen, dat het aantal korte vrijheidsstraffen
toeneemt, waarvan de uitvoering geen nut
heeft, dat door de voorwaardelijke opschor
ting een prikkel tot zelfverbetering wordt
geschapen, en dat de ervaring in het buiten
land opgedaan gunstig is.
Buitendien hoopte men nqg op het practi-
sche gevolg, dat het aantal appèlzaken er door
verminderen zal, de behandeling in eerste
instantie meer tot haar recht kan komen.
Evenwel werd gevraagd naar een richtsnoer
voor de toepassing van het nieuwe instituut.
Er zijn immers vele gevallen ook buiten
die, waarin preventieve werking wordt ver
wacht waarin de rechtsorde toepassing van
jie straf eischt.
De richtsnoer zou vaag moeten wezen, maar
daarom toch niet geheel nutteloos voor den
rechter, die het nieuwe instituut moet toepas
sen. De ontwerpen Cort van der Linden en
Loeff hadden wel zulk een richtsnoer.
Hiertegenover stond anderer oordeel, dat de
rechter Zoo vrij mogelijk blijven moest.
Sommige leden uiten de vrees, dat de pre
ventieve werking der strafbedreiging zou lij
den onder de voorwaardelijke sti afbepalmg.
Die vrees werd niet door alle leden gekoes
terd, mits de toepassing even bezadigd ge
schiedt als in het buitenland, hoewel men die
toepassing in België, waar zij meer dan 30
pet. der veroordeelingen omivat, veel te ruim
vond.
Verschil van meening heerschte over de
Vraag, of het niet beter ware geweest in
plaats van de strafopschorting, de opschorting
van de veroordeeling in te voeren. Als derde
stelsel werd nog aanbevolen het opheffen
aan, dat men den rechter juist niet in de
verleiding moet brengen, dit te doen.
Van hen, die voor het stellen van een grens
waren, waren er eenigen, die niettemin de
grens van 6 maanden te eng oordeelden, maar
ook deze grens werd verdedigd.
Uitbreiding van de nieuwe instelling ook
over geldboeten werd bepleit, o.a. op grond,
dat achter elke geldboete de vervangende
hechtenis staat en het buitensluiten van de
boeten een bevoordeeling is van de gegoeden.
Het denkbeeld werd evenwel bestreden met
een beroep op de omstandigheid, dat de rech
ter de vrijheid heeft het minimum der geld
boete op te leggen.
Krachtig werd er tegen opgekomen, dat de
voorwaardelijke strafopschorting ook recidi
visten kan ten goede komen en men drong aan
op wijziging ten deze.
Ernstige bezwaren hadden vele leden tegen
de voorwaarden, die den veroordeelde worden
gesteld voor den duur van den proeftijd.
Men meende dat vaak een veroordeelde lie
ver de straf zal ondergaan dan 2 of 3 jaar
lang zich in zijn vrijheid geknot te zien door
hatelijke voorschriften.
Mén wilde alle voorwaarden laten vervallen
behalve deze dat de veroordeelde niet
nieuw tot misdrijf vervalt.
Evenwel waren er weder andere leden die
minder bezwaar hadden tegen het bijzonder
toezicht en tegen voorwaarden die zorgvuldig
zouden kunnen worden vastgesteld.
Eindelijk wilden sommige leden den rechter
de bevoegdheid verleenen in het geheel geen
straf op te leggen in bijzonder lichte gevallen.
Bij de bespreking der artikelen werd o.a.
ernstig bezwaar gemaakt tegen het opnemen
van eautiestelling in het wetsontwerp.
Inkorting van den maximum-proeftijcl werd
aanbevolen.
Onjuist achtte men het, dat ook het minste
strafbare feit gedurende den proeftijd gepleegd
de tenuitvoerlegging van de opgeschorte straf
kan ten gevolge hebben.
Met ingenomenheid behoudens enkele
practische opmerkingen werd kennis ge
nomen van de bepalingen, welke het betalen
van de geldboeten bevorderen en da uitbrei
ding der voorwaardelijke invrijheidsstelling.
op-
nieis ;e maken heeft met geschillen over schuld
vordering of eigendom voor welke de A. R. de
verjaring wèl aanneemt ook al wortelen die ge
schillen in het publiek recht.
Een vordering, dit herstel beoogt van een toe
stand, strijdig met het pubhek recht, verjaart
nooit. Wel meent de tegenpartij, dat door de in
art. 42 Armenwet verv£-w opdracht van dit
geschil aan den burgerlijken rechter, de regels
van het burgerlijk proces hier toep.iS.selijk svor-
nen, maar dit geldt alleen voor het fonueele, niet
vooi het materiëele recht. !n de junsprudentie
vindt men dan ook beslissingen die bet stand
punt van eischer bevestigen. Wat de hoofdzaak
aangaat, onjuist is de beslissing van het Hof,
dat een instelling van weldadigheid door par
ticulieren opgericht en ondersteund, een gemeen
te-instelling zou kunnen zijn, als bedoeld in art.
2 sub. a, dat spreekt van staats-, prov.- en
gemeente-instellingen door de burgerlijke over
heid geregeld en bestuurd.
Volgens de letterlijke bewoordingen van het
artikel zou men hel armhuis er slechts onder
kunnen iaten vallen, wanneer het een gemeente-
instelling was, hetgeen hier niet het geval is:
daartoe immers zou het door de gemeente moe
ten zijn opgericht; regeling en bestuur van ge
meentewege is daartoe niet voldoende. Ook uit
de schriftelijke gedachtenwisseling bij de tot
standkoming der wet blijkt dezelfde cnvaiting.
Bovendien heeft het hof het begrip „regelen ra
besturen", van art. 2 letter a, buiten zijn gif-
zen uitgebreid, door er handelingen c-nuti"
begrijpen, die er niet toe behooren om daarc
af te leiden, dat die regeling en dal bestuur ,t
de gemeente berustte.
Men kan 's Hofs fout bewijzen, door een
parallel te trekken tussehen de verhouding van
hoogere machten tot de gemeente en die van d-
gemeente tot het armhuis. Volgens de gemeen.'e-
wet komen aan de hoogere machten ten aanzien
van de gemeente zekere bevoegdheden toe, ana
loog aan die welke het Hof bij de beoordeeling'
van de verhouding bij de beoordeeling van a\
gemeente tot armhuis, en handelingen van rege
ling en bestuur beschouwt. Dat ze dit niet zijn,
blijkt wel hieruit, dat de autonomie door de
G. W. uitdrukkelijk aan de gemeente zelf wordt
overgelaten, zoodat niet de hoogere macht kan
regelen en besturen de bevoegdheden van die
hoogere macht behooren dus niet tot deze cate
gorie.
Mr. J H. Telders, voor de gemeente Hoorn
liet woord voerende, handhaafde met een beroep
op het arrest van den Hoogen Raad van 1908.
de opvattine, dat ook publiekrechtelijke vorde
ringen aan verjaring onderworpen zijn, wan
neer de kennisneming aan den burgerlijken rech
ter is opgedragen. Wanneer, zooals eischer toe
geeft, de regels van burgerlijk procesrecht in
zoo'n geval toepasselijk worden, dan ook die
omtrent de verjaring, daar men deze gebruik!
in den vorm van een exceptief verweer. Wat het
eerste cassatiemiddel betreft, het loopt hier over
rï? vfaa£' a.rt- sufr- a- twee vereischten stelt,
nl. dat de inrichting een gemeente-instelling is,
tevens door de gemeente geregeld en bestuurd,
of slechts één vereischte, nl. dat alleen regeling
en bestuur van de gemeente moeten uitgaan, om
de instelling tot gemeente-instelling in den zin
van het artik,l te stempelen. Pleiter huldigde de
laatste opvatting, welke ook steun vindt in de
geschiedenis der wet en wel in de mondelinge
beraadslagingen. Ten aanzien van het tweede
cassatiemiddel diende opgemerkt, dat ten on
rechte art. 2 geschonden was verklaard en niet
het reglement der gemeente van 1827, waaruit
het hof de bevoegdheid der gemeente tot rege
len en besturen heeft meenen te mogen afleiden.
Het door eischer gegeven voorbeeld van hande
lingen, die niet tot regelen en besturen zouden
behooren, omdat de gemeente autonoom is, gaat
niet op. Wil men een parallel trekken, dan moet
r men zegêen een gemeente is een instelling, dooi
handel en mdusne heeft geheerseht, ving wet en G. W. geregeld; alleen de inwendige
spoedig een sterke agitatie tegen het ontwerp j regeling blijft bij de instelling zelf. Zoo blijken
aan. Alle industrieele kringen verzetten zich die aan hoogere macht toekomende bevoegdhe-
Hoe het buitenland onze
belastingen regelt.
Wij lezen in de Residentiebode:
Bij de algemeene beraadslagingen over de
Inkomstenbelasting is nog eens op krachtige
wijze aangetoond, hoe eenzijdig het libera
lisme met den z.g. vrijhandel te werk gaat.
Treffend vooral waren de mededeelingen
van den heer Kooien over een onder de Duit
sche indnstrieelen verspreid stuk door het
Duitsche Ministerie van Binnenlandsche Za
ken.
Van dit zeer vertrouwelijk rondschrijven,
hetwelk „niet voor die pers bestemd" was.
wist mr. Kooien een exemplaar machtig te
worden.
In de „Handelingentetaat het nu afgedrukt
Het is van dezen inhoud:
„Het Nederlandsche tarief van invoerrech
ten. Na de aanvankelijke stilte, die na het
bekend worden tot herziening van het Neder-
landsch ontwerp tot herziening van bet ta
rief in de kringen van den Nederlandisehen
Ook hiertegen evenwel werden beginselbe-
zwaren aangevoerd.
In verband met. een on ander werd ook ge
discussieerd over den naam dien het nieuwe
instituut moest dragen.
Vele leden gaven aan „voorwaardelijke ver
oordeeling" de voorkeur vanwege de bekend
heid dezer uitdrukking.
Sommige leden wemchten de beslissing over
de opschorting in de eerste plaate aan het
openbaar ministerie te geven en niet aan den
rechter. De taak van dessen» zoo meenden zij,
is slechts te beslissen over de schuld an den
verdachte en de bepaling van lietleed ter ,oe"
ting van de daad. De al dan niet uitvoering
der straf moeat tot de competentie behooren
van de autoriteit, welke in t algemeen met
de uitvoering van straffen is belast. Ook prao-
tisch achtte men het O. M. daartoe beter ge
schikt, doch ook dit stelsel werd aangevochten
op grond o.a. hiervan dat de rechter bij het
wijzen van zijn vonnis de vraag der uitvoe
ring niet uit het oog kan verliezen.
Ook werd tegengesproken, dat. het O. M.
beter dan do rechter geschikt zou zijn voor
tegen de ben betreffende artikelen van bet
tarief en algemeen werd de protectionistische
bedoeling daarvan door ben veroordeeld. De
gezamenlijke Kamers van Koophandel, met
uitzondering alleen van Maastricht, 6praken
zich tegen bet tarief uit en wezen op de na
doelen, die voor handel en industrie van Ne
derland uit de aanneming van do voorstellen
voortvloeien. Bij hen sloten zich alle veree-
nigingen van producenten en consumenten
aan en bijna dagelijks kan men zien, boe an
dere vereenigingen in vergaderingen tegen
bet ontwerp protesteeren en uitvoerige uit
eenzettingen van hnn beschouwingen aan de
Tweede Kamer der Staten-Generaal zenden.
Het is zondeT eenigen twijfel, dat de buiten-
landsche importeurs hierbij op hun zaken
vrienden invloed hebben uitgeoefend en dat
eigenlijk achter deze geheele agitatie de bni-
tenlandsche importeur staat. Het tegenwoor
dig tijdstip is dan ook buitengewoon geschikt
om nog verdere wenscben en verlangens van
belanghebbenden in Duitschland aan Neder
land kenbaar te maken."
Onomwonden wordt dus in dit Duitsche re-
geeringsstuk erkend, dat eigenlijk achter de
anti-Tariefwet-agi'tatie de buitenlandscb.e in
voerder stond 1
En de goedmoedige liberale Nederlandsche
kiezer laat zich van nit Duitschland voor
schrijven, welke Nederlandsche belastingen
het bestevoor Duitschland zijn.
den wel degelijk regelingsbevoegdheden te zijn.
Na re- en dupliek werd de conclusie bepaald
op Vrijdag 15 dezer. JV. R, Cf.
onder, maar deze zijn slechts 2 dagen geldig. de beoordeeling, vooral omdat men den rechter
„Het duurst zijn de spoorwegen in Engeland.meer objectief achtte te zijn dan de autori-
Mec roept er wel eens over, dat daar de «je teit, die de vervolging op touw zette en
klaese-rijtuigen zooveel beter zijn ingericht j lijk werd tegen dit aanbevolen stelsel
einde-
aanga-
dan op het vasteland, doch vergeet daarbii voerd dat, indien het O. M. 't beslist, de toe-
gewoonlijk, dat men in Engeland voor de passing van het instituut onder, minder ge-
derde klasse bijna evenveel betaalt als bij ons wenschte controle zou komen,
voor de eerste." Verscheidene leden betreurden dat slechts
Vechtpartij. Een 27-jarige man te Rot- vrijheidsstraffen tot een maximum van 6
VAN ELDERS.
ARMHUIS CONTRA GEMEENTE
BESTUUR.
Voor den Hoogen Raad is er gipleit in een
geschil tussehen het Arm- en Weeshuis te Hoorn
en het gemeentebestuur van Hooin.
Mr. J. A. Loeff, voor den tischer optredend,
zette uiteen, hoe het hier ging om de uitlegging
van art. 2 letter a der oude Armenwet. Het
Armhuis meende, dat het ten onrechte onder de
weldadigheidsinstellingen sub a was gerang
schikt, terwijl het bij die sub. d vermelde thuis
behoorde.
Alvorens dit nader toe te lichten bestreed plei
ter het incidenteel cassatieberoep der tegenpar
tij. Deze hield nl. vol, dat de vordering van het
armhuis door verjaring was te niet gegaan, daar
de gewraakte toestand reeds vanaf 1854 bestond,
terwijl de actie eerst in 1909 dus langer dan
30 jaar na haar ontstaan was ingesteld.
Eischer betoogde hiertegen, dat een beroep op
art. 1991 B. W. niet op kan gaan, omdat dit
artikel, waarbij publiekrechtelijke colleges aan
dezelfde verjaring als bijzondere personen wor
den onderworpen, slechts een gelijkstelling be
doelt, voorzoover het privaatrechtelijke verhou
dingen betreft. Hier echter wordt geprocedeerd
over een zuiver staatsrechtelijke quaestie. die
PERS-COMMUNIQUé VAN DEN NEDER-
LANDSCHEN TUINBOUWRAAD.
Sedert eenigen tijd kan men in verschillende
dag- en weekbladen advertenties vinden, waarin
door „Landzicht's Kweekerijen" te Leiden, de
meest uiteenloopende soorten van planten aan
het publiek te koop worden aangeboden.
Door de wijze, waarop de bedoelde adverten
ties gesteld zijn, wordt het groote publiek in de
waan gebracht, dat de steller ervan reeds meer
malen de eer genoot verschillende der door hem
aangeprezen artikelen aan H. M. de Ko
ningin te leveren, en het behoeft geen betoog,
dat menigeen daarin aanleiding vindt op deze
aanbieding in te gaan.
Niet alle advertenties waren geheel eensy
luidend; gaven sommige slechts voor den op
pervlakkige lezer aanleiding tot het maken van.
eene gevolgtrekking in den hiervoren bedoelden
zin, de inhoud van één der aanbiedingen,
wij onder de oogen kregen, liet geen twijfel aast
de bedoelingen van den adverteerder om bij if-,
lezers de gedachte te wekken, dat hij de Ko
ninklijke tuinen mede van planten mocht voor
zien.
Waar het intusschen, naar wij vernemen, vast
staat, dat de hierboven genoemde kweekerij nim
mer aan Harer Majesteits' Huis heeft geleverd,
meenen wij goed te doen zulks hier mede te
deelen teneinde het publiek te waarschuwen,
zich niet door bedoelde advertenties te laten misV
leiden aldus lezen wij in het Wkbl. voor BI. CV
Focus. Tiendaagsch Fotoblutfc,
No. 12 van den eereten jaargang van dHi
mooie fototijdschrift bevat weer veel mtere*-
sante mededeelingen op fotograti.oh gebltd
en eenige zeer goedgeslaagde opnamen van,
W. Vrijman en F. L. V erster.
Voor amateur fotograf en, die zich meer en
heter in de kunst om mooie foto's te maken;
willen bekwamen is dit tijdschrift een goede
en onmisbare gids.
