m
De nieuwe Kardinalen.
Langzaam eten.
nen mocht, of tiet zelfs -wel voorzichtig was
dat te doen. Kon het misschien geen gestolen
goed zijn, dat, in der haast bij haar afgege
ven, weldra het voorwerp zou worden van
het onderzoek der politie. Doch daar haar
ad ree er zoo duidelijk op stond te lezen, meen
de zij wel de vrijheid te hehhen, het te mogen
openen. Met een uitroep van de grootste ver
bazing, wierp zij zich in haren stoel, hijgende
naar lucht, nauwelijks hare oogen vertrou
wende en op het punt van in zwijm te val
len. Zich weldra een weinig herstellende,
doch het haar bekende foudraal niet durven
de openen uit vrees dat het misschien niet
con bevatten wat zij nauwelijks durfde ho
pen, sloeg zij het oog naar hoven, terwijl zii
den wenseh uitsprak, dat zij zich niet mocht
bedriegen.
Met bevende hand en kloppend hart maak
te zij de zilveren haakjes los en ja, daar
lag het kostbaar pand voor haar in al zijne
heerlijkheid Geen teruggevonden schat, hoe
kostbaar ook., kon iemand ooit meer verheu
gen dan haar, die buiten zichzelve van vreug
de uitriep: „eens was dat kruis mij een kruis
in waarheid; nn is bet mij een oorzaak van
ongedachte vrengd en nimmer te vergeten
dankbaarheid", en met een vnrigen kus be
groette zü het verloren geachte, maar tot
haar teruggekeerde pand.
Toen de eerste oogenblikken van blijde ver
rukking en van dank jegens den onbekenden
weldoener, voorhij waren, begon zij er over
na te denken, wie het mocht zijn, dat haar
zulk een naamlooze vreugde bereid had.
Vroegtijdig, den volgenden morgen, spoed
de zij zich naar den pandhouder, om van hem,
zoo mogelijk te vernemen, wie de onbekende
was, die haar zulk een weldaad bewezen had.
Toen zij zich aan hem hekend had gemaakt,
sprak hij: „Te laat, juffrouw, te laat! Ik heb
het zoo lang gehouden als ik kou, maar weet
n, er zijn wetten die...."
„Genoeg, mijnheer; weet gij mij ook te zeg
gen, wie het kruis heeft gekocht?"
„Waarom niet een paar dagen vroeger ge
komen? Nu moet gij het uit de handen bre
ken, als het nog te krijgen is. Als 't nog te
krijgen is, juffrouw, zeg ik; want ik weet
uit mijn hoofd niet, wie het gekocht heeft,
en ik geloof haast dat de heer, die het kocnt
en terstond betaalde, zijn naam niet eens
heeft opgegeven. Ja, zoo is't, ik zou het n
niet kunnen zeggen, want de heer en hij
geleek wel een zeeman heeft zijn naam
niet opgegeven. Gewoonlijk ken ik anders de
koopers wel, maar n begrijpt, er gaat hier
zooveel om en een mensch had hier wel drie
hoofden noodig, om alles te onthouden."
Teleurgesteld ging Elise heen, die geen lust-
had om de breedvoerige praatjes van den
pandhouder langer aan te hooren.
Twee dagen later ontving zii den volgenden
brief met het postmerk: Helder:
„Elise!
Zoo aanstonds gaan wij onder ziel. Waar
heen en met welk schip behoeft gij niet te
weten. Mijn ouders zijn overleden en ik weet
niet hoe lang mijne reizen zullen duren. Gij
hebt voor een paar dagen iets ontvangen,
waar ik wist dat gij hoogen prijs op steldet.
Ik kwam voorhij dén lomberd. Daar werd
een kleinood verkocht, waar ik zin in kreeg.
Bij nauwkeurige beschouwing zag ik, dat er
op gegraveerd stond: „Aan mijn Elise G. van
der Noot". Nu moest het mij niet ontgaan;
ik kocht het, informeerde naar u en begreep
niet heter te kunnen doen, dan het u terug
te geven, daar ik wel dacht, dat gij, door den
nood gedrongen, het niet weder had kunnen
inlossen.
Gij weet het nog wel, Elise: eens dong ik
ook naar uwe hand, een ander achttet gij
waardiger. Ik heb Van der Noot gekend, hij
was uwer waardig; hij zou uwer waardig ge
bleven zijn, als do lieer hem in het leven
gespaard had. Neem het pand dat ik u terng
mocht geven aan als een hulde aan zijn na
gedachtenis en als een bewijs van achting die
u bestendig wordt toegedragen door
Uwen vriend
JOHANNES VAN DER ELVEN.
U. C.
HET VERBLIJF IN HOOGE LUCHTLAGEN
Eonige Ameriktansoho endsrzoekers hebben
vijf weken op de 4137 M. hooge Pikes Peak in
Colorado doorgebracht, om de invloeden te be-
studeoren. die de geringere luchtdruk bii het
verblijf op groote hoogten op de lichamelijke
gesteldheid uitoefent. i
Volgens de „Prometheus" laten de daarbij
opgedane ervaringen zich als volgt samenvat
ten: de verschijnselen, die zich bij het berei
ken van groote hoogten voordoen, het blauw
worden van de lippen en het gezicht, het al-
gemeene onaangename gevoel en de storingen
in de verteringsorganen, evenals de hoofdpijn
en de neiging tot aanvallen van flauwte treden,
onafhankelijk van den individueelen aanleg na
tuurlijk, bij het stijgen tot meer of minder
groote hoogte op en zijn al of niet rechtstreek-
sche gevolgen van het met den verminderden
luchtdruk samenhangend gebrek aan zuurstof.
Na een verblijf van twee of drie dagen in
die hooge luchtlagen heeft het lichaam zich
aan den zwakken luchtdruk gewend en de
bovengenoemde ziekteverschijnselen verdwij
nen. Bij slechts geringe lichamelijke inspan
ning worden de lippen echter weer blauw
evenals het gezicht en wordt de ademhaling
terstond snel en onregelmatig. Na een verblijf
van ongeveer drie weken in die hoogere re
gionen zijn het aantal van de roode bloed
lichaampjes en de massa bloedkleurstof aan
merkelijk gestegen, het totaal van de in het
lichaam aanwezige hoeveelheid -bloed is ver
groot en de ademhaling is krachtiger dan onder
normale omstandigheden. Na terugkeer uit die
hoogte behoeft het lichaam ongeveer drie we
ken, om zich weder bij de veranderde omstan
digheden aan te passen en in den normale toe
stand terug te keeren.
WAAR WERKT DE POST HET VLUGST?
Bij een banket van de Eransche automobie
lenclub klaagde de sportman Achdeacon over
den Franschen postdienst, die volgens hem de
slechtst georganiseerde post ter wereld is. De
„Matin" heeft daaromtrent een interessant on
derzoek ingesteld, om vast te stellen, in welke
landen deze dienst het best geregeld is.
Aan zeventien correspondenten van de groot
ste steden van Europa werd de opdracht ge
geven, op denzelfden dag, hetzelfde uur aan het
hoofdpostkantoor van tan stad de volgende
drie dingen te doeneen telegram afgeven, een
telefoongesprek naar een minstens honderd
kilometer verwijderde stad aanvragen, en ten
derde een postwissel afgeven. Het vlugst werd
het telegram te Londen aangenomen: hier
duurde het slechts dertig seconden. In Parijs
duurde de aanneming één minuut, in Rome één
minuut en 41 seconden. Het telefoongesprek
kwam het spoedigst met Brussel tot stand, in
bijna 55 seconden, Londen had 6 minuten 2 se
conden noodig, Parijs 7 minuten, Berlijn 13
minuten, Rome echter één uur en 16 minuten.
De afgifte van een postwissel eisehte in Londen
één minuut 36 seconden, in Rome twee minuten
34 seconden, in Parijs vier minuten, in Berlijn
en in Brussel veertien minuten. Het onderzoek
heeft dus aan het licht gebracht, dat de post
dienst in Londen het vlugst werkt en dat hij
daar het best georganiseerd is. Berlijn heeft
het er bij deze proef maar slecht afgebracht.
Het publiek moest daar langer wachten dan in
de meeste andere hoofdsteden.
DE SPOORWEGTUNNEL DOOR DE
ROCKY MOUNTAINS.
Denver, de hoofdstad van den staat Colo
rado, ligt in een bergstreek, die hijzonder rijk
is aan mineralen. Het is voornamelijk kool;
doch de geweldige anthracietlagen zijn voor-
loopig niet^ te exploiteeren, omdat er geen
geschikt^ middel van vervoer is. De spoor
wegverbindingen met Denver loopen ten
noorden en ten zuiden van de stad, doch ra
ken haar niet. Vlak 'in de nabijheid van de
stad ligt n.l. het beruchte Continental Divido,
een hemclhooge bergketen van het Ameri-
kaansche rotsgebergte-, waar de spoorweg
heusch niet overheen kan.
Denver_ heeft thans vast besloten de rijk
dommen in de bergen bloot te te leggen, en
heeft nu het plan opgevat, de bergen te door
boren. De stad, die 150,000 inwoners telt, wil
zelf de zeven millioen gulden, noodig voor
den houw van een tunnel van 9 K.M., opbren
gen. Do ingang zal op een afstand van 50 K.M.
verwijderd liggen en op een hoogte van 2850
M. Bij de rotsboringen zal de electriciteit een
grooto rol spelen, want er zijn veel water
vallen in de nabijheid, welker kracht men
exploiteeren wil.
Met dit kloeke besluit slaat de stad Don-
ver twee vliegen in één klan. In de eerste
plaats heeft zij zelf een weg om haar rijk
dommen aan kolen te vervoeren en
in de tweede plaats zullen de spoorwegen,
die thans noordelijk en zuidelijk van de stad
een grooten omweg van 40 a 50 KM. moeten
maken, de voorkeur geven aan een korteren
weg door den tunnel, waarvoor schadeloos
stelling van de stad te eischen is.
EEN OUD DAK.
De geheele reparatie van het dak van de
Westminster Hall, de zaal waar het oude En-
gelsche parlement vergaderde en waarin ko
ning Karei I ter dood werd veroordeeld, zal
de bescheiden som van 1 millioen gulden kos
ten. Dat dak, een merkwaardig kunstwerk,
heeft meer dan vijfhonderd jaar dienst ge
daan. Nog maar weinig jaren gel-eden was
't in uitmuntenden toestand. Maar sedert is
't door houtworm aangetast en zeer bouw
vallig geworden.
SALARISSEN VAN VROUWEN IN El}-
GELAND.
Bij den „Local Government Board" onge
veer gelijkstaande met ons ministerie van
binnenlandsche zaken, is een vrouw als in-
speeteerend ho-ofdopzichteres werkzaam, met
5400 gulden inkomen, terwijl 6 andere vrou
wen met een inkomen van 3000 a 4200 gulden
als inspectriees werkzaam zijn. Het minis
terie heeft een vrouw als inspectrice over de
gevangenissen benoemd en haar salaris op
3600 gulden vastgesteld, wat klimmen kan tot
4800 gulden. De mannelijke inspecteurs hebben
een salaris van 7000—8500 gulden jaarlijks.
Het ministerie van handel heeft voor de in
spectie der vrouwennijverheid en van den
vrouwenarbeid een dame benoemd, die 5400
gulden salaris ontvangt. Ook aan 't centraa'
bureau der arbeidersheurs zijn een -gebeele
reeks van vrouwen werkzaam, de hoogst ge
salarieerde krijgt 4800 gulden en haar salaris
Kan tot 5400 klimmen. Een ander goed bezol
digd staatsambt is dat van de eerste school-
irnspectrice; dtae heeft 7800 gulden jaarwed
de. Bij den gezondheidsdienst krijgt de eerste
dokteres 7200 gulden salaris, dat tot 9600 gul
den kan opklimmen, 8 andere dokteressen
krijgen 4800 tot 6000 gulden. Door de nieuwe
verzekeringswet zijn een aantal betrekkingen
voor vrouwen ontstaan, die goed gehonoreerd
worden. De best h-etaalde betrekking daarbij
is die van vrouwelijk commissaris, die 12.000
gul-den salaris geeft, evenals dat van haar
mannelijke collega's.
KRIJGSLISTEN.
Sedert het paard van Troje, zijn de krijgs
listen elkander opgevolgd, In den tegenwoor-
digen tijd van moderne oorlogswerktuigen,
zou men denken, dat krijgslisten moeilijk uit
te voeren waren.
De oorlog van de Japanners in Mandsjoe-
rije heeft echter anders geleerd. In dien oorlog
maakten de Japanners een z.g. „wandelend
bosch" door hun infanteristen, verborgen on
der de takken, die zij droegen, voorwaarts te
laten trekken. Op die wijze werd de vijand
verschalkt. Een and-ere krijgslist was het
vormen van valsche batterijen. Men legt een
aantal boomstammen neer in welker nabij
heid men eenige granaten laat. springen. De
vijand verschiet zoodoende al zijn kruit op de
ze denkbeeldige kanonnen.
In den laatsten Balkanoorlog hadden de
Montenegrijnen castagnetten, die het getik
der mitrailleuses nabootsten. De Serviëe»
hadden daar nog een beter instrument voor
Met een ratel van bepaalde groote, is de na
bootsing volmaakt. Op een soortgelijke wijze
denkt men het gesnor van vliegmachines na
te doen, om daarmede de schrik in de vijar
deJijke rangen teweeg te kragen.
ESPERANTO BIJ DE FRANSCHE
POSTERIJEN.
Het esperanto zal officieel bii de Fransche
Posterijen te Parijs ingevoerd worden. Het
bestuur wil de nieuwe- wereldtaal trchten te
bevorderen door de postbeambten esperanto
te laten leeren. In het Hotel des Postes te Pa
rijs zullen twee a driemaal per week cursus
sen georganiseerd worden waarvoor een groot
aantal beambten zijn ingeschreven. Op deze
wijze hoopt de Franscbe regeering een groot
aantal employés te krijgen, die met het espe
ranto bekend zijn, vooral met het oog op het
Esperanto-congres, dat dit jaar te Parijs zal
gehouden worden. Tijdens dit congres worden
de beambten, die esperanto kennen, op de
postkantoren in de hnurt van de vergadering
geplaatst. Bovendien zal op ieder hoofdkan
toor een dergelijk beambte, dienst doen. De
Esperanto-postmenschen zullen kenbaar zijn
aan een groene stc op hun manchet
DINSDAG 5 MEI 1914.
39ste JAARGANG No. 8431
BIJVOEGSEL VAN DE NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
3B:
De aanstaande creatie van nieuwe kardi
nalen omvat de volgende dignitarissen schrijft
kapelaan Goulmy in de „Msb.":
I. LOUIS NAZAIRE BéGIN, geboren 10
Januari 1840 te Pointe-Lévis, diocees van
Québec, studeerde achtereenvolgens aan het
klein-seminarie van Québec (1857,) aan het
college van de Propaganda te Rome (1863),
aan de universiteit van Innsbruck (1866) in
Oostenrijk, alwaar hij in 1867 den doctors
titel in de Godgeleerdheid verwi-erf. Intus-
schen zag hij zich op 10 Juni 1865 in de (St.
Jan van Lateranen tot priester gewijd. In
1868 werd hij benoemd tot hoogleeraar aan
de Laval-universiteit te Québec, in 1877
tot studie-prefect aan het klein seminarie
en in 1884 tot bestuurder van de Laval-nor-
maalschool te Québec. Op 1 October 1888
werd hij bisschop van Chicoutimi, behooren-
de tot de kerkprovincie-Québec, op 22 De
cember 1891 titulair-aartsbisschop van Cyre-
ne en coadjutor te Québec bij kardinaal Ta-
schereau, op 3 September 1894 werd hij
apostolisch administrator van Québec en
,12 April 1898 aartsbisschop dier stad. Op
3, 4 en 5 Juni 1913 vierde mgr. Bégin zijn
zilveren bisschopsjubileum.
EL FRANCISCUS VON BETTINGER, gebo
ren 17 September 1850 te Landstuhl (diocees
van Spiers), werd 17 Augustus 1873 pries
ter. Na als kapelaan werkzaam geweest te
zijn, werd hij in 1879 pastoor, in 1895 ka
nunnik van Spiers en in 1909 pastoor-deken
der kathedraal aldaar. Op 6 Juni 1909 volg
de zijn benoeming tot aartsbisschop vanMiin-
zhenFr eising, aan welke waardigheid het
zitting-nemen in de Kamer der Rijksraden
verbonden is. Zal nu aan den koning van Beie
ren het voorrecht verleend worden, om den
Beiersghen kardinaal de barret op te zetten,
waardoor het Beiersche kardinalaat een kroon-
kardinalaat worden zou?
TTT- GIAOOMO MARKIES BELLA CHIE-
SA, geboren 21 November 1854 te Fegli (di
ocees van Gunea). Hij werd priester 21 De
cember 1878; secretaris van nuntiatuur te
Madrid, terwijl Rampolla daar nuntius was,
vau 1883—1887; minutante aan de Staats
secretaris en secretaris van kardinaal Ram
polla van 1887—1901subsituut van de Staats-
secretarie en secretaris van het cijferschrift
van 19011907; aartsbisschop van Bologna
en als zoodanig door Paus Pius X zelf gewijd
1907. Mgr. della Chiesa was een groot vereer
der en trouwe vriend van wijlen kardinaal
Rampolla.
IV. JOANNES ESERNOOH, geboren op 18
Juni 1852 te Szakokza (diocees van Gran),
werd op 18 Nov. 1874 priester gewijd en was
achtereenvolgens pastoor en kanunnik van
de metropolitaankerk van Gran, lid van de
Kamer der Representanten, bisschop van Csa-
nad, op 16 Februari 1908, aartsbisschop
van Kalocsa, op 20 November 1911 en
aartsbisschop van Gran, alsmede prins-pri
maat van Hongarije, op 13 December 1912.
De titularis van Gran is ambtshalve lega-
tus natus van den H. Stoel, rechtens lid van
de Kamer van Magnaten, met zetel naast de
ministers, aartshertog en eerste burger van
het volk van Hongarije. Het is zijn voor
recht, den koning van Hongarije te mogen
kronen, en wel zóó, dat, indien de stoel open
staat, de kroning moet uitgesteld worden ter
wijl hij ook als bemiddelaar tusschen vorst
en volk optreden mag. Aan den zetel van
Gran is het kardinalaat, om zoo te zeggen,
verbonden.
V. FRANCIS AYDAN GASQUET, van de
Orde dor Benedictijnen van Engeland, gebo
ren 5 Oct. 1846, geprofest 30 Sept. 1867,
priester 19 December 1871, abt-president van
de Briteche Congregatie 26 September 19001
Hij Is consultor van de pauselijke commissie
tot hereeniging dor Kerken en resideert te
Londen.
.VL VIOTORINUS GUISASOLA J. MENEN-
DEZ, geboren 21 April 1852 te Oviedo, stu
deerde aan het seminarie van Oviedo en la
ter aan de universiteit dier stad. Hij werd
eerst advocaat, doch in 1876 priester. Ach
tereenvolgens was hij beneficiant van de ka
thedraal van Giudad-Real (1876—1882),
kanunnik van het Kapittel dier kathedraal,
secretaris van het bisdom Orihuela (1882
1884), kanunnik van de kathedraal van
Compostella, cantor dierzelfder kerk, alsme
de vicaris-capitularis (1888), bisschop van
Osma) (1893—1897,) bisschop van Jaen
(18971901), bisschop van Madrid (1901
1905)aartsbisschop van Valencia (1905
1913), aartsbisschop van Toledo (1913—?.)
In deze hoedanigheid is mgr. Guisasola pa
triarch der 'West-Indiën, primaat van Spanje
opper hofkapelaan des Konings, vicaris-gene
raal der „Bulla Cruciata" in Spanje, senator.
VII. FILIPPO GIUSTINI, geboren 8 Mei
1852 te Cineto-Romano, werd 23 December
1876 priester gewijd. Achtereenvolgens was
hij hoogleeraar in heb Kerkelijk Reoht aan
heb Romeinsche seminarie (1878), secreta
ris van de H. Congregatie van de Bisschoppen
en Regulieren (1902), idem van de HU.
Sacramenten (1908). Ook was hij auditeur,
dei' Rota vóór 1908.
Vin. FELIX VON HARTMANN, geboren
te Munster 15 December 1851, werd 19 De
cember 1874 priester. Vervolgens was hij ka
pelaan van de „Anima" te Rome, idem te
Havixbeek en te Emmerich (18801890),
secretaris van mgr. Dingelstadt van Mün-
ster (1890). kanunnik (1903), vicaris-
generaal (1905), deken van het Kapittel
en vicaris-capitularis,bisschop van Mun
ster (1911—1912), aartsbisschop van Keu
len (1912—?).
IX. MICHELLE LEGA, geboren te Brisig-
hella op 1 Januari 1860, werd in 1883 pries
ter. Achtereenvolgens was hij professor in
de Wijsbegeerte en het Recht (18881890).
auditeur bij de Concilie-Congregatie (1894)
professor in het Kerkelijk Recht aan de
ApoUinaris, onder-secretaris van het Con
cilie (1903) deken der H. Romeinsche Ro
ta op 20 October 1908.
X. FREDERIK GUSTAAF PIFFL, van 'de
Orde der Reguliere. Kanunniken van den H.
Augustinus, was abt en proost van de colle
giale kerk van Klos ternerburg, toen hij 2
Mei 1913 vorst-aartsbisschop van Weenen
werd.
XI. DOMENICO SERAFINI, van de Orde
der Benedictijnen van Monte-Cassino, gebo
ren te Rome op 3 Augustus 1852, is op 16
Juni te Subiaco geprofest en sedert 21 October
1877 priester. In 1882 word hij procurator-
generaal der Orde, in 1900 aartsbisschop
van Spoleto, in 1905 delegaat voor Mexico,
in 1911 assessor van het H. Officie, in
1912 titulair-aartsbisschop van Seleucia in
Syrië.
XH. HECTOR IRéNéE SEVTN, geboren 22
Maart 1852 te Semandre (diocees van Belley)
studeerde te Meximieu, Belley en Brou, en
werd onder-directeur aan het doofstommen-
instituut te Bourgs (1875). Op 10 Juni 1876
priester geworden, zag hij zich in October
d.i.v. tot professor van de Dogmatiek en in
1888 tot directeur van het seminarie be
noemd. In 1888 eere-kanunnik geworden, werd
hij in 1891 kanunnik en evens directeur van
do opvoedingsgestichten en kerkelijke con
ferenties. In 1904 was hij vicaris-generaal
in 1908 bisschop van Chalons, in 1912
aartsbisschop van Lyon en Viene, primaat van
Gallië.
XIII. SOIPIONE TECCHI, geboren te Rome
26 Juni 1854, werd 23 December 1876 pries
ter. Later zag hij zich tot kanunnik van
St. Jan van Lateranen benoemd. Hij werd 20
October 1908 assestor van de H. Congregatie
van het Consistorie, tevens secretaris van
het II. College. Te voren was hij aan hetzelfde
bestuurslichaam substituut.
Na de creatie van de nieuwe kardinalen
telt het H. College 65 leden, zoodat er 5
vacaturen blijven. Er zijn dan: 5 kardinaal-
bisschonnpn tééne vacature welke on het a.s
Consistorie wel zal vervuld worden), oO
kardinaal-priesters eu 10 kardinaal-dia
kens (4 vacaturen.)
Er zijn dau 10 kardinalen geen bisschop
nl. Billot, Bisleti, Cagianode Azevedo, Gas-
quet, Giustini, Lega, Lugarj, van Rossum
Tecchi en della Volpe,
Tien kardinalen zijn dan kloosterlingen n.IT:
3 Benedictijnen (Gasquet, Serafini, Yaszary)
2 Augustijnen (Martinelli en Piffl.) 2. Francis
canen (Falconio en Neto). 1 Karmeliet (Got-
tL) 1 Redemptorist (van Rossum), 1 Jezuiet
(Billot)
Er zijn dan 34 Italianen, 2 Duitschers (1
Pruis en 1 Beier), 4 Britten (onder wie 1
Ier en 1 Canadees), 3 Oostenrijkers, 3 Hon
garen, 1 Balg, 1 Braziliaan, 1 Nederlander, 6
Spanjaarden, 3 Noord-Amerikanen, 7 Fran-
sohen, 1 Portugees, of wel 34 Italianen en 31
vreemden.
Onder deze kardinalen zijn er 45 door Plus
X en 20 onder Leo XIII gecreëerd, terwijl
er onder het pontificaat van Pius X 47 ge
storven zijn, van wie er 1 door Pius IX,
42 door Leo XIH, i 4 door Rus X gecreëerd
waren.
Aan de Curie werken dan 27 kardinalen
(of Gasquet, naar Rome gaat, is niet te zeg
gen).
De „doyen d'age" is kardinaal <n Retro
(86 jaar) en de Benjamin kardinaal Merry
del Val (49 jaar).
Er zijn dan tusschen 80 en 90 jaar: 7 kar
dinalen; 70 en 80 jaar: 18 kardinalen; 60 en
70 jaar: 30 kardinalen; 50 en 30 jaar; 8 kar
dinalen; 40 en 50 jaar: 1 kardinaal (De
leeftijd van kardinaal Piffl is mij onbekend,
Deken is Serafino Vannutelli, onderdeken
Agliardi, eerste kardinaal-priester Neto, eer
ste kardinaal-diaken della .Volpe.
Dir. Jacquet heeft in do Parijsche "Acadte-
mie voor Geneeskunde een rede gehouden
over de slechte gevolgen van vlug eten,
Jacquet zoekt deze gevolgen in het gelaat
Terecht neemt hij aan, zegt Moleschott,
dat de maag en de buikingewanden heel wat
meer aan voedsel moeten arbeiden, als het
in groote stukken, onvoldoende met Bpeek-
sel vermengd, omlaag komt, dan als het be
hoorlijk is gekauwd. De spijsvertering duurt
daardoor te lang en hier begint Jacquet's
persoonlijke opvatting al dien tijd heeft
(er een aandrang van bloed naar het hoofd
plaats. Het aangezicht is rood nog meer
dan de tong is het de spiegel der maag, en
als dit spelletje iederen dag wordt gespeeld,
blijft de huid rood, te veel met bloed ge
vuld; pukkeltjes en andere gebreken van het
„teint" ontwikkelen zich gaarne op die bloed
rijke huid en de jeugdige frischheid is voor
tl tijd weg. En, op echt Fransche wijze, maakt
I dan de geleerde spreker zijn verontschuldi-
ging voor de Acad., dat hij haar heeft durven
bezighouden met een aandoening, die wel ont-
j siert, maar niet gevaarlijk is. Doch hij ver-
zoekt te bedenken, dat „voor het bevalligste
deel der menschheid" niet te behagen een bron
van lijden is, even ernstig als een werkelijke
ziekte, en dat de geneesheer ook aan dergelijk
lijden zijn denken en werken verschuldigd is,
Maar nog belangrijker gevolgen van hoi
slechte kauwen dan Jacquet hoeft een andere
Franschman, dr. Léon Meunier, waargeno
men. In den mond, gelijk wij weten, wordt
het voedsel met speeksel vermengd. Dit dien!
niet alleen om de spijzen te bevochtigen,
maar het bevat ook een stof, die een deel
van het voedsel kan verteren, dat wil zeg
gen in een toestand brengen, waardoor het
oplosbaar wordt en in het, bloed kan wor-
d«n opgenomen. Do voedingsstof, die door
het speeksel wordt verteerd, is het zetmeel
een hoofdbestanddeel van alle meelsoorten
en den aardappel, van erwten en boonen. Door
do »nwerkinfr van het speeksel wor^t hel
1 ALLEEL.,
VOOR DE HUISKAMER
