TWEEDE BLAD
Buitenlandsch Overzicht.
Joafltat en meisjt$.
PIETEH JAÜiZ. JUNE.
De held van Lotjebroek.
BINNENLAND.
ZATERDAG 4 J'-LI Mi4
SCORTE BERBfcHTEP
NIEUWE
loen wij( bij gelegenheid dor drankbestrij-
derB-meeting welke j.l. Maandag te Lutjebroek
werd gehouden, ook een oogenblik in de Pieter
Jansz. Jong Kaai vertoefden, en daar een oogen-
'ik stil stonden voor een schilderij, den dap
peren Zouaaf voorstellend, leunende op zijn
Beweer, terwijl op den achtergrond de St.
Pieter en het Vaticaan verrijzen, kwam er een
oude, grijze man naar ons toe en sprak„Ja
heereu, dat was een kerel, daar viel niet mee
te spotten."
„Zoo?" vroegen we nieuwsgierig, verlangend
lets meer omtrent dezen dappere te vernemen:
"Heeft u hem dan gekend?"
»Of ik hem gekend hebl" kregen wij ten ant
woord. We waren samen in den slag voor
Hon te Libretti. Hij sneuvelde en ik kreeg een
kogel door mijn polshier er in en daar er
weer uit." Hij liet ons zijn pols zien waarop
nog duidelijk, de litteekens zichtbaar waren.
„Maar vertel ons eens, hoe had dat eigenlijk
Plaats?"
En toen begon deze oud-Zouaaf te vertellen,
'wot een vuur en een geestdrift als of hij giste
ren pas varl uit Rome was weergekeerd.
Het meest interesseerde ons echter het ge
vecht bij Monte Libretti te hooren vertellen
door een ooggetuige, door ééu van de 87 die
daar streden tegen de 1200 man sterke bende
welk stond onder aanvoering van Garibaldi's
'oon.
„In den morgen van den 13en October 1861
Waren wij, zoo vertelde deze oud-Zouaaf, 87
getal op bevel van den luitenant kolonel van
uit Monte Rotonde vertrokken, om de Garibal
disten, die zich te Nerola en in de omliggende
(i°rPjes vertoond hadden, uit hunne schuilhoe
ken WPg te jag-en. Deze Garibaldisten waren
schrik van de geheele omgeving, want zij
ti-°kken overal roovend en stelend rond, alles
W'at maar van hun gading was wegnemend. Zij
liadden zich van eenige dorpjes meester ge
maakt waarvan de inwoners verplicht werden
ben gedurende 't verblijf aldaar van voedsel
enz. te voorzien.
Zoo waren we door gemarcheerd tot onge
veer vijf uur in den namiddag. Voor ons in de
Verte lag Monte Libretti, waar we vermoeid
van den tocht, dachten te rusten. Een schaap»
berder, die aan den weg zijn schapen hoedde,
Waarschuwde ons, dat de Garibaldisten in den
0intrek en in Monte Libretti huisden.
^e rukten echter voort en even later knal-
den reeds van uit het struikgewas de eerste
6°boten. Wc stelden ons verdekt op en beant
woordden het vuur. We wonnen steeds terrein
ep de roovers, die zich steeds meer naar het
d°rpje terugtrokken, maar steeds heviger werd
1,11 gevecht, we stonden tegenover een ver-
schrikkelijke overmacht. En voor de poorten
lieten wij onzen strijdkreet: „Leve Pius IX.
Leve de Paus!" hooren, maar de roovers, be
antwoordden die kreet met de woorden: „De
dood aan Pius IX, de dood aan den Paus". Toen
we dat hoorden waren we niet meer te houden.
De luitenant beval: „De bajonet op het ge
weer en voorwaarts" we stormden vooruit; ik
stond naast Pieter Jong, die me nog toevoegde:
„Zoo zit je hoofd er nog op, het gaat er hier
Warm naar toe, maar we zullen overwinnen of
sterven. Als God het wil kom jij niet meer in
lEevershoof (de Zouaaf die ons dit vertelde
kwam n.l. uit Wevershoof) en ik niet meer in
Lutjebroek.'' Ik zag hoe hij een Garibaldist aan
'•ijn bajonet stak, ik hoorde diens beenderen
kraken, en met zijn reuzen kracht slingerde
bij hem de lucht in als ware het een voetbal
keweest. Dat was voor het laatst dat ik Pieter
'Tong zag.
„En hebt u niet gehoord hoe het verder is
Segaan?"
„Ja zeker heb ik dat. Hij (Pieter Jong)
streed voort als een leeuw, tot hij te midden
COURANT
roodhemden huisden. De kolonel plaatste er
een wacht om den vijand eenige dagen later te
Ne rol a aan te tasten."
We kwamen nog even op Pieter Jong terug
en vroegen: „Was het werkelijk zoo'n groote
forsche man, zooals hij daar op die schilderij
wordt afgebeeld?"
„Ja," antwoordde onze Zouaaf, het was een
buitengewoon groote man. Toen hij in Rome
aankwam waren er in 't magazijn geen kleeren
die hem pasten. En het was, voegde hij er aan
toe, zoo'n goede brave kerel; ik ben later toen
ik weer in Holland was weergekeerd, nog dik
wijls bij zijn moeder geweest die hier in „de
Horn" (een wijk in Lutjebroek) woonde. En
dan moest ik vertellen van Rome, van den Paus
en natuurlijk ook van haar Pieter. En dan
genoot moeder Jong, als zij hoorde van de
groote daden der Hollandsche Zouaven. Want,
zeide hij, verder, moeder Jong was ook niet
lekker; Pieter had zijn vurigen aard niet van
een vreemde. Zoo gebeurde het eens dat een
kerel met goddelooze boekjes in „De Streek"
liep te venten en ook kwam bij moeder Jong in
„de Horn." Doch dat was mis; toen moeder
Jong zag wat men haar wilde verkoopen, pak
te zij den luiwagen en wilde den koopman te
lijf; doch deze koos het hazepad en verliet
spoedig de woning. Daarmede was moeder
Jong echter niet tevreden; zij achtervolgde
hem met haar luiwagen het dorp door tot aan
Hoogcarspel toe. Nn, zeide hij er lachend bij
die kerel is ook niet meer in de streek ge
weest!"
We dankten onzen verteller hartelijk voor
het genoegen dat hij ons had verschaft door ons
iets te vertellen van de heldendaden door man
nen uit deze omgeving in dienst van den Paus
verricht; het speet ons alleen maar dat wij
geen tijd hadden om alles op te teekenen, er
ware een heel boekdeel mede te vullen.
Onwillekeurig dachten wij aan wat er plaats
heeft tegenwoordig in Albanië. Ook daarheen
zijn meerderen van Hollands zonen gegaan en
zij houden er Hollands roem hoog.
Maar toch is er zulk een groot verschil in de
beweegreden van hun vertrek, van hun opoffe
ring.
De Hollandsche Zouaven verlieten hunne ak
kers om in plaats van hun schop, de karabijn
te hanteerenzij verlieten alles en allen die
hun dierbaar waren om den Paus te hulp te
snellen, toen-zij Hem in gevaar zagen. Zij stre
den een strijd voor godsdienst, vrijheid en
recht; zij streden een heiligen strijd. En de
herinnering aan hunne heldenfeiten, mag nooit
worden weggevaagd, doch moet het jongere ge
slacht een spoorslag zijn om ook door daden,
al is het dan ook niet als in 1867 met de kara
bijn in de hand, maar dan toch door positieve
daden te toonen hun liefde voor den Paus, hun
trouw aan de zoo geliefde Moederkerk.
N. R.
een geheele afdeeling vijanden kwam, wel
bij do |an kanten te lijf wilde. Toen nam
dé kolf 00r> van £eweer> 'n zün band, en
niet minder ,een knots ^ruikend, sloeg hij
j ."an 14 Garibaldisten de hersenpan
maai ijj Zag, zjjn ]ujtenant Guillemin in
vailr c 11 ,nsSelijks door de vijanden was om»
R, nt\. j léter wilde hem ontzetten, doch hij
im»c e over een lijk, en. tegelijkertijd dron-
.'.U m'uder dan een 10-tal bajonetten in
'Vin lichaam. Maar we hebben toch, vertelde
Onze dappere grijsaard, den slag gewonnen. Te
uur 's avonds waren wij meester in Monte
Libretti. Drie uur had de strijd geduurd, maar
*e waren overwinnaars. Toen dan ook den vol
genden dag kalonel Charette met geheel
Jn afdeeling voor het dorp verscheen, stond
__3 gek te kijken, dat wjj daar, in plaats van de
Het is met den Vorst van ALBANIë, prins
von Wied, toch inderdaad wel het einde van
zijn avontuur.
Een serieus diplomaat, de Amerikaansche
gezant Williams te Athene, 'heeft verklarin
gen afgelegd, die daarover geen twijfel toe
laten. De gezant verklaart nu:
„In mijne vorige mcdedeeling waarom ik
ben aangevallen, daar ik te zeer den nadruk
legde op de verantwoordelijkheid van den
Pr'lis von Wied, ben ik uitgegaan van de
volgende feiten:
De, prins kan niet loochenen, dat overste
Thomson, benoemd tot gevolmachtigd secre
taris-generaal voor Epirus, met Zografos tot
overeenstemming is gekomen over een ver
zoening op redelijken grondslag. Het Alba-
neese.be ministerie verwierp het door Thom
son voorgestelde ontwerp. Essad pasja vroeg
25,000 man om tegen de Epiroten op te trek
ken. Thomson verklaarde zich tegen Essad's
plan, dat dan ook tot geenerlei resultaat leid
de. De prins riep echter Thomson terug, en
stootte aldus den eenigen bezadigden en
vredelievenden man uit de politiek.
De prins is een zwak man. Op de mogend-
hed endie hem hebben benoemd, rust een deel
van de verantwoording voor de huidige ver
warring in Albanië.
De internationale commissie van toezicht
bestaat uit lieden, die, één uitgezondehd, niet
bij machte zijn om een staat te vormen.
De prins moet voorts als verantwoordelijk
worden aangemerkt voor zijn ministers en
dezen handelen uitsluitend om hun eigendom
in veiligheid te houden. Om het welzijn van
de bevolking hekommeren zij zich niet."
Williams heeft den notabelen in de buurt
*Van Walona, die van het Noorden door de
mohammedanen en van het Zuiden door de
Epiroten zijn bedreigd, aangeraden om zich
onafhankelijk te verklaren. Hij vreest dat de
Mohammedanen spoedig op de Epiroten zul
len stooten en dat er dan een godsdienstoor
log zal ontstaan.
Albanië is nog niet rijp voor zelfbestuur,
tenzij het worde bevrijd van de misdadige
invloeden, die te Durazzo werkzaam zijn!
Aldus deze deskundige gezant.
Wie die „misdadige invloeden" zijn, begrijpt
wel eenieder!
Uit Durazzo komt het bericht dan ook ai,
dat de Vorstin met hare kinderen de wijk zal
nemen naar Rumenië....
Uit alle tijdingen komt slechts dit eene
naar vóór: de toestand is hopeloos! Hopeloos
ondanks den hoofdman Prenk Bid Doda, die
duidelijk genoeg precies even vertrouwbaar
is als de rest, maar van wien de vorst blijk
baar nog alleen redding verhoopt.
Men savoureere eens den onhewusten hu
mor, die er in het volgende stukje uit, dat
aan Bulgaarsehe couranten uit Weenen
wordt geseind:
Prenk Bib Doda wordt in Albanië nog
steeds met groote eer behandeld. De vorst
'heeft hém een telegram gezonden om hem
geluk te wensehen met den goedgeslaagden
terugtocht Prenk Bid Doda heeft daarop
een afgezant van de Mirdieten naar den vorst
gezonden om hem mede te deelen, dat hij zich
met zijn laatste getrouwen in een dorpje bij
Isjmi bevindt, waar hij versterkingen wacht
am weer aanvallend te kunnen optreden. Hij
heeft echter dringend geld noodig(ü) Niet
alleen Prenk Bib Doda biedt den vorst het
aanwerven van kleine troepen aan: dergelijke
aanbiedingen zijn de laatste dagen zeer tal-
irijk geweest. Zoo heeft ook Joessoef hei, de
gouverneur van de provincie aan de Brin
I zich bereid verklaard 1000 man te leveren;
i hij vraagt daarvoor negentig gulden. (1 Duur
'is het niet!)
Men vraagt zich hij dit alles af. hoelang
'deze ellendige tragi-komedie nu nog moet
voortduren
Wat moet hiervan komen?
Sturen de mogendheden op een catastrophe
aan?
Over den moord op den OOSTENRIJK-
SCHEN troonopvolger zie men elders in dit
blad nog uitvoerige berichten.
Naar de bladen uit Serajewo vernemen,
ligt de vleugeladjudant van den gouverneur
van Bosnië, die bij den aanslag óók gewond
is, op sterven.
En gisterenmiddag om vier uur heeft in de
kapel van den Hofburg te Weenen de lijk-
pleehtigheid voor aartshertog Frans Ferdi
nand en de hertogin van Hohenberg plaats
gehad in tegenwoordigheid van grootwaar-
digheidsbekleeders, alle gezanten en vele mi
litaire afvaardigden. Op een hooge katafalk
rustten de twee zilveren, met goud versierde
lijkkisten. De met zwart gedrapeerde kleine
kerk maakte een plechtig somberen indruk.
Een dubbele rij van brandende kaarsen om
gaf de katafalk.
Smartelijke ontroering beving de aanwezi
gen, toen de keizer met de leden van het kei
zerlijke huis in het oratorium verscheen en
Kardinaal vorst-bisschop Pfiffl de absolutie
gaf.
Diepbewogen volgden allen de plechtigheid,
na afloop waarvan de kerk gesloten werd.
Een dic'hte rij belangstellenden stond langs
de Ringstraat tot den Hofburg.
Toen de Keizer en aartshertog Karei Frans
Jozef naar Sehönhmnn terugkeerden, juich
te het publiek hun stormachtig en geestdrif
tig toe.
Wij meldden gisteren reeds in een telegram,
dat de bekende, en in zijn tijd beruchte EN-
GELSCHE staatsman Joseph Chamberlain,
gewezen staatssecretaris .van Koloniën, te
Londen overleden is.
Joseph Chamberlain werd den 8en Juli 1836
te Camber-well (Zuid-Londen) geboren. In
Juni 1876 in het Lagerhuis gekozen, trad hij
spoedig op als een der aanvoerders der radi
cale partij.'Als voorzitter van het Ministerie
van Handel werd bii 1880 lid van het Ka-
binet-Gladstone. Toen het ministerie "Salis
bury in Januari 1886 een beslissende neder
laag leed, trad Chamberlain op als Minister
van den Local Gouvernementshoard, als op
volger van Charles Dilke. In Maart 1886 leg
de hij zijn betrekking neder en trad op als
leider van de liberale unionisten, die zich
tegen Gladstone's Home-rule ontwerp hadden
verklaard.
In 1894 werd hij lid van het conservatief-
unionistische Ministerie Salisbury, waarhij
ihij optrad als staatssecretaris voor Koloniën.
I Het is in deze hoedanigheid, dat hij door
zijn imperialistisch drijven den oorlog tegen
de Zuid-Afrikaansche Boerenrepublieken uit
lokte, die zijn naam, vooral in ons land, ont
zettend gehaat heeft gemaakt.
IiMIiXICO. Do Duitsohe Kabelmaatschappij
verneemt,, dat te Niagara Falls op 1 dezer
een vredesprotocol is opgesteld, tot de on-
i derteekening waarvan Huerta aan zijn gede-
legeerden machtiging heeft gegeven. Het
protocol regelt de organisatie van een nieuw
voorloopig bewind in Mexico. De nieuwe
regeering zal worden aangewezen door het
gemeenschappelijk overleg van vertegen
woordigers der verschillende partijen in
Mexico; zij zal onverwijld worden georga
niseerd in Mexico (stad) en worden er
kend door de regeeringen van de V. St.,
van Argentinië Brazilië en Chili, terwijl
die vier regeeringen onmiddelijk tot Mexico
de normale diplomatieke betrekkingen zul
len hervatten. De Vereenigde Staten zien af
van een oorlogsschatting en zullen ook ver
der geen genoegdoening ontvangen. Een
tweede protocol, dat bedoeld is als bijlage
op het vredesprotocol, behelst, dat Huerta
zal aftreden en dat Vera Cruz voorloopig
door de Amerikanen bezet blijft.
Engelsclic bekceriugen.
Sedert Maart van het vorige jaar zijn niet
minder dan 30 rectors, vicarissen en mindere 1
geestelijken van de Anglikaansche kerk tot de
Roomseh-Katholieke overgegaan.
Z. K. H. PRINS HENDRIK OP REIS.
De berichtgever van het Hbld. te IJmuiden
schrijft:
Vergezeld yan zijn adjudant Bijl de Vroe
arriveerde Z. K. H. Prins Hendrik gister
middag ciica halfzes per auto en begaf zich
rechtstreeks naar den aanlegsteiger in het
buitenkanaal, waar ter begroeting o.m. aan
wezig waren de waarnemend burgemeester,
de heer J. P. Handgraaf, vergezeld van den
gemeente-secretaris, den beer Wynoldy Da-
jniels, en de havenmeester, de heer De Brueys
j Tack.
j Onder het spelen van het volkslied betrad
i de Prins de „Zeeland". De commandant ver-
j welkomde Z. K. H. en stelde de officiereu
jvoor, terwijl de prinselijke standaard gehe-
schen werd.
Nadat de bemanning geïnspecteerd was,
vertrok het schip onder het lossen der ge
bruikelijke schoten van het pantserfort op
zijne reis naar de Oostzee.
Het in de Buitenhaven liggende Engelsche
oorlogsschip Sea Gull was evenals de Zee
land, zelf gepavoiseerd, ook daar stonden de
bemanning en de officieren in groot tenue
aan dek.
Van de openbare gebouwen en op de slui
zen wapperden de vlaggen.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. besluit is benoemd tot ridder In
de orde van Ned. Leeuw, M. Monasch, opper
rabbijn der Ned.-Isr. Gem. te Utrecht; tot rid
der in de orde van Oranje-Nassau, dr. J. Hel-
jder, predikant hij de Ned. Herv. Gem. te Zie-
j rikzee, en is toegekend de aan de orde van
I Oranje-Nassau verbonden eere-medaille in
i brons, aan J. IJzendoorn, huisknecht bij de
Christ, normaalschool te Zetten.
SOBRIëT AS BLOEM 1914.
1 Het Nationaal Bloemen-Comité voor den
verkoop der Sobriëtasbloem, heeft thans de
uitvoering in handen gesteld van de dames:
E. Henry, Presidente, Den Haag; H. van Em-
den, secretaresse, Arnhem, Marktstraat 20; E.
Behlmann, Penningmeesteresse, Bussum,
I 's-Gravenlandscheweg 55. De gedrukte „rege-
ling" van het Comité zal binnen enkele dagen
aan alle rechthebbenden en aan de bladen wor
den toegezonden. Jhr. Ch. Buijs de Beeren-
brouck lieeft het eerevoorzitterschap voor het
Comité aanvaard/terwijl men bezig is een eere-
i comité uit te noodigen.
Tram LemmerJoure. Bij het onweer,
dat gisterennacht over Friesland woedde, stak
j ook een storm op, waardoor een goederenwagen
i op het tramstationsemplacement te Lemmer op
drift geraakte en in de openstaande brug over
de Zijlroede stortte- Do tramdienst Lemmer
Joure is daardoor gestremd.
Onweer. Een zeer zwaar onweer heeft gis- j
j terenmorgen boven het Noord-Oosten van ons
j land gewoed en verschillende ongelukken ver-
oorzaakt.
I Te Arnhem sloeg de bliksem in, een brood-
j fabriekde schoorsteen viel door het dak.
I Een timmerwerkplaats met dubbele woning 1
te Lemmer brandde geheel af. Hetzelfde ge
schiedde met een aantal boerderijen op Ter
schelling, Ottersum, Dokkum, bij Leeuwarden
en Drachter Compagnie, terwijl op meerdere
plaatsen woningen door den bliksem getroffen
en een prooi der vlammen werden,
j Persoonlijke ongelukken kwamen bij die.
j branden gelukkig niet voor.
Slechts te Dedemsvaart zijn A. Streker en
ENGELAND. Minister Winston Churchill,
die een hartstochtelijk liefhebber van vlie
gen was en dezer dagen zijn brevet zou
halen, heeft besloten de vliegsport vaarwel
te zeg'gen. Hij kreeg er herrie door met zijn
echtgenoote, en verkiest nu den huiselijken oen inwonend 16-jarig meisje door den bliksem
vrede boven de sport.
gedood.
Op een boerderij bij Dokkum werden drie
kalveren doodgeslagen en te Akkerwoude is do
veehouder H. doodelijk getroffen.
Te Windesheim zijn drie koeien en drie pin
ken door den bliksem gedood.
Het onweer. De ochtendbladen geven nog
een groot aantal berichten van branden en on
gelukken door het inslaan van den bliksem ver
oorzaakt.
In de gemeente Zuidwolde (Dr.) zijn door
den bliksem een man en een kind gedood.
Te Rijsen is de bliksem geslagen in de
woning van den schilder Ten B. Deze werd ge
dood; zjjn huisgenooten werden bewusteloos.
Het huis brandde af.
Te Elten zijn 2 koeien in de weide door
den bliksem gedood.
In de omstreken van Deventer, schrijft
het Hbld., heeft het hemelvuur vrij wat ver
woesting aangericht. Te Bathmen sloeg de
bliksem in de woning van M. Varenbrink.
Hierdoor ontstond brand, die echter kon wor
den gesmoord. De kamerbewoners, G. J. Door
neman en echtgenoote, brachten het er als door
een wonder levend af. De bliksem toch kwam
door den schoorsteen naar binnen, vernielde
eenig huisraad en wierp den man en zjjn vrouw
van hun zitplaatsen, waarna Hij een gat in den
buitenmuur sloeg en verdween. Voorts werd
onder Bathmen de woning van den daglooner
H. Nijland getroffen. Deze, een bejaarde man,
kon nog zijn zieke vrouw redden uit het bran
dende huis dat met den geheelen inboedel een
prooi der vlammen werd.
Aan de Balkbrug onder de gemeente De Wijle
(Dr.) werden 2 personen, vader en dochter,
door het onweder gedood.
Een bijzonderheid. De N. Z. Courant
schrijft:
Tot lid in de Commissie tot wering van
schoolverzuim te Sluis is benoemd de Eerw.
Overste der F.. K. Meisjesschool aldaar.
Verdronken. Gisterenavond is de 33-jarige
ongehuwde G. van Dam, wonende in de ge
meente Sloterdijk en werkzaam aan de artil
lerie-inrichtingen, bij het baden in het Noord-
zeekanaal ter hoogte van de Hembrug verdron
ken. V. D. kon niet zwemmen en was te voren
gewaarschuwd.
Verdronken. Een 23-jarige schippers
knecht is bij liet zwemmen in de rivier de
Gouwe onder de gemeente Boskoop verdron
ken.
Donderdag is een ongeveer 16-jarige
sehrijnwerkersleerling bij het baden in da
rivier de Dinkel bij Denekamp verdronken.
Donderdag is te Op-Hemert bij het baden
verdronken de korporaal-tamboer van Lith, van
het garnizoen te Breda.
Brand in een schip. Doordien de olietank
van het Engelsche stoomschip „Barneson," af
komstig uit Glasgow, dat op het oogenblik tei
reparatie in het Wilhelminadok te Amsterdam
ligt, nalekte, verspreidde zich gisterenochtend
de olie over de vloeren van het dok. Op de of
andere manier is de vloeistof in aanraking
gekomen met vuur en in minder dan geen tijd
stegen er, zoo lezen wij in de Tel. dikke rook
wolken op, die in de stad den indruk gaven,
alsof het geheele Wilhelminadok in brand
stond. Van alle kanten kwam brandweermate
riaal opdagen, dat met de veerponten naar de
overzijde van het IJ werd getransporteerd. Ook
de „Jason" stoomde onmiddellijk naar het dok.
Men was den brand zeer spoedig meester. De
ontstane schade is niet belangrijk.
Gevaarljjk waschgoed! Toen de vrouw van
L. M., te Melissant eenig goed waschte, ging
een zich daarin bevindende schietpatroon plot
seling af, waardoor de hagel haar langs het
hoofd vloog!
Ontsporing. Gisteravond heeft er te Maas
tricht een ontsporing plaats gehad. Trein no.
6 van do S. S., die om 6 u. 55 uit Maastricht
over Weest naar Rotterdam vertrekt, schijnt
op een verkeerden wissel stand gekomen te zjjn
zegt de N. R. C. Gelukkig had de trein nog
niet veel vaart, daar pas ongeveer 50 meter was
afgelegd. Plotseling hoorden de reizigers in
het voorste gedeelte van den trein een vreese-
lijk gekraak en werden zij door elkaar geschud.
Twee heeren uit Rotterdam sprongen uit de
coupé. Twee andere heeren trokken aan de
noodrem, zoodat de machinist den trein spoe
dig tot staan wist te brengen. Het bleek nu,
dat een bagagewagen en twee compartimenten
2de klasse buiten de rails stonden. Koppelin
gen en buffers waren afgeknapt. Persoonlijke
ongelukken hebben er niet plaats gehad. Twee
dames zijn flauw gevallen. Nadat de reizigers
uit de ontspoorde wagens waren overgestapt
is do reis voortgezet.
o
Ziehier een verhaaltje, ingezonden door uw
adsalvriendje Bertus Ansingh
KINDERLIJKE EENVOUD.
"eoilia wa» een meisje van zeven jaar. Ze
cht ran haar moeder naar de kerk gaan,
die week missie was. Natuurlijk begreep
maar heel weinig van hetgeen de pater
®ekte, maar enkele woorden aan het slot der
ioatie Lad ze onthouden. „En ik meen u te
^rnen verzekeren," zoo had de pater gezegd,
at allen, die met een oprecht hart driemaal
korte gebed: „O, Maria, zonder zonde ont-
j, bid voor ons, die onze toevlucht tot
Jjw6®1011' verrloht hebben, werkelijk aan de
a dar H. Missie deelachtig zullen wor-
»ti'h°i!der'" Z6* toen ze thuis kwam,
*aftl OI,thouden, wat de pater .gepreekt
^del reen' die dr!emaal 'egt: „O Maria,
'oude ontvangen, bid voor ona.. die onze
toevlucht tot u nemen," heeft de H. Missie
meegemaakt!"
„Neen, kind," antwoordde moeder, „dat kan
de pater niet gezegd hebben. Het zal wezen, dat
al die menschen braaf worden of braaf
blijven
„Dat gebedje staat ook op de medaille, die
ik van de zuster gekregen heb, nietwaar
moeder?"
„Ja, kind, dat heb je goed onthouden?"
Een oogenblik bleef de kleine in gepeins ver
zonken. Toen begon haar babbelmondje op
nieuw: „Vader gaat niet zoo dikwijls naar de
kerk als u, he, moeder?"
„Vader heeft ook niet zooveel tijd, kind I"
„Maar 's Zondags dan?"
„Dan blijft vader wat langer slapen om uit
te rusten. Vader moet in de week zoo vroeg op.
Daarem moeten wij maar wat voor hem bidden,
begrijp je, kind?"
Zoo maakte moeder een eind aan het niet
zoo heel prettige gesprek. Cecilia bleef echter
nog lang zitten denken over wat de pater ge
zegd had. Toen haar vader dien avond thuis
was, kwam ze een beetje verlegen naar hem
toe met de medaille in de hand en zei: „Vader,
kijk eens wat een mooie medaille de zuster rnij
gegeven heeft 1 Wil u e©ns lezen, wat er op
staat?"
„Kom, je kunt toch zelf al lezen, knappe
meidl" lachte vader.
„Ja, maar het zijn zulke kleine lettertjes!"
„Nu, luister dan ma-ar!" En de man las ern
stig voor: „O, Maria, zonder zonde ontvangen,
bid voor ons, die onze toevlucht tot u nemen."
„Danlc u, vadertje" en de kleine meid
wipte de kamer uit. Maar een oogenblik later
stond ze weer voor hem„Vader, wil u het nog
een keertje lezen?"
„He, kind, wat ben je lastig. Maak maar, dat
je naar bed komt. 't Is tijd voor je."
„Ja maar, vader, ik zou het zoo graag van
buiten kennen!"
En vader, die erg veel van zijn kleine meid
hield, las het gebed nog eens over.
Weer trippelde de kleine weg. Maar hoe zou
ze het nu aanleggen om vader het gebed voor
de derde maal te doen zeggen? Ze daoht even
na, toen kwam ze weer de kamer binnen. Vader
werd kwaad en riep: „Cecilia, nu uitscheiden,
hoor! Je moest al lang op bed liggen!"
En hoewel wat angstig, antwoordde de kleine
moedig: „O, vader, ik wou het zoo graag van
buiten kennen! Wil u het even met groote let
ters in mijn schrift schrijven en alle woorden
duidelijk voorzeggen, dat ik ze goed kan ont
houden. 't Is heusch voor het laatst, vader!"
En hoewel mopperend, deed vader wat hem
gevraagd werd. Toen hij klaar was, viel het
kind, blij, dat haar list geslaagd was, hem om
den hals en riep uit: „O vadertje, wat ben ik
blij; nu weet ik. dat u altijd braaf zult zijn,
want de pater heeft het zelf gezegd. Alle men
schen, die dat gebedje driemaal gebeden heb
ben, blijven braaf!"
De vader was tot in het diepst zijner ziel ge
troffen en toen de moeder, die alles gehoord
had, schreiende op hem toetrad, was zijn be
sluit gemaakt. Hij zei niets, maar den volgen
den dag kwam bij veel vroeger dan anders thuis
en ging met Cecilia mee naar de kerk. Hij
maakte nu alle oefeningen der H. Missie jnaeë,
zoodat men de list der kleine als volkomen ge
lukt kon beschouwen.
Zoo gebruikt O. L. Heer soms de kleine kin
deren om groote menschen tot inkeer te bren<
gen.
NIEUWE OPGAVEN.
1. Wat zijn de goedkoopste ververschingenl
2. Welke visschen hebben de ooffen, hef
dichtst bü elkaar?
3. Ik schilder zonder hand,
Zelfs niet. met een penseel,
Op een bijzond're wijze
De menschen, half of heel!
Het schild'ren krijgt door mij
Al haar bevalligheden,
Hoewel ik niets bezit,
Dat iemand stelt tevreden!
Ik volg hem, die mij vlucht
Verga zelf in de luoht!
4. Wat kan men zonder handen vatten?
(Deze vier ingezonden door R. Burger,
Hillegom)
DE RAADSELREDAOTEUR.
