DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
«J? tv zrweeftuj/
'&arte}jorjssrr 27.
Buiieniandscli Overzicht.
Overste Thorn's terugkomst
STADSNIEUWS.
Fe/efJ770.
EERSTE BLAD.
Uit de Statenzaal
QOüDEiDM s6 JULI A9S4
39ste Jaargang Mo. 8490
Mureaux van'ftedaotis en Administratie
ABONNEMENTSPRIJS»?
Voor dtTplaatsen, -waar een agent is gevestigd (kom der gem) «1.35 Kinder9iuisve8t29«3l"83, Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers -0.03 f Intercommunaal Yafaffoonnummer 1436.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ct.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regel. Buitenl. 20 ct. I
Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 50 ct. contant), j
GULDEN bU
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
Alle betalende abonné's op dit blad, die In Ket bezit eener verzekeringspolls zlin, zijn volgens do bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voori
GULDEN ba 1 CU GÜLDEN flfflflff GULDEN $1'
verlies van een §9 «ra jg fe verlies van 3 d f| Ij ir i verlies van
band of voet.^ 9IH» §y$ één oog. g SUf één duim.
GULDEN by
overladen.
GULDEN by
verlies van
GULDEN bü
verlies van
één andereD
vinger.
De uitkeer ing dezer bedragen wordt gegarandeerd door de MAATSCHAPPIJ „HOLLANDS CHE AI .GEMEEN E .VERZEKERINGSBANK'' te Schiedam,
üt nummer beslaat uit
twee SziatSeu*
AGENIDA. 17 Juli.
Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond
Pi'opagandaclub.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
,9 Geopend eiken dag van 10—5 uur, tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R. K. Feestdagen.
Nalezing van tie Raadsvergadering,
Buiten kletterde de regen in de boomen
van bet Prinsenhof; binnen een klein vuur
werk vanwege de installatie als raadslid des
heeren Joosten.
De wereld is vol contrasten 1
De verslaggevers koesterden de illusie om
drie uur uiterlijk in de afgekoelde natuur
te staan, maar nadat de Raad een kwartier
tje bij elkander was geweest, waren zij er
verzekerd van dat het half zes zou wordenI
Het werd zes uur en van half twee tot op'
dat gezegend oogenblik hobbelde de gemeen
tewagen lustig voort. De heer Joosten werd
echter eerst op den wagen getild en zocht
een plaatsje naast zijn vrienden Poppe en
Nagtzaam. De heer Nagtzaam schoof een
plaatsje op; de heer Poppe ook eentje en nn
vormen de drie heeren het „knusse roode
hoekje" met den heer Kleijnenberg als vier
den tafelgenoot. De vloed van welsprekend
heid zal komen uit het Zuid-Westen. Dat
is immers de windhoek
Van de 18 punten der agenda zijn er,
ondanks de lange zitting, toch maar enkele,
die een nabetrachting waard zijn, en ook'
maar enkele, die besprekingen uitlokten.
In het voorbijgaan het gold een begroo-
tingspost kreeg onze gasdirecteur een
tik op de vingers, met het vriendelijk ver
zoek zich meer aan de begrootingsposten
te houden; den Wethouder van Onderwijs
werd een uitstapje gegund naar Leipzig om
daar het „Vierte Internationaïer'Kongress
för Volkserziehung und Volksbildung" bij te
wonen, met een reispenning van f 150 en
toen braken de sluizen der welsprekend
heid overvloediger dan het hemelwater
buiten los over het verzoek der Maat
schappij tot verbetering der huisvesting
voor minvermogenden. Het gold hier een
novum. Tot nu toe heeft de gemeente nog)
maar steeds als tusschenpersoon dienst ge
daan om voorschotten aan de woningbouw-
vereenigingen te verschaffen. Deze nieuwe
aanvraag gold niets minder dan één subsidie.
De heer Slingenberg wees erop, dat de Raad
een principieel besluit ging nemen in dezen
en vestigde den vroeden aandacht bijzonder
op het feit dat de subsidie ten goede komt
aan woningen met vrij hooge huurwaarde.
Wij meenen echter uit de discussies te mo
gen uitmaken dat alle raadsleden zich van
dit „principieele" niet veel rekenschap heb
ben gegeven bij het bepalen van hun stem,
maar dat hij 'n groot deel de sympathie
voor de vereeniging den doorslag gaf. De
vereeniging zit wat in den knoei en men
wilde haar daar wel uithelpen. Sommigen
voor deze keer; anderen moedigdenaan om1
nog een3 terug te komen. De fout der ver
eeniging is geweest dat zij de gemeente en
de gezondheidscommissie van haar plannen
niet heeft in kennis gesteld, maar ons nu
voor een fait accompli stelt. Echter huiten
haar schuld, gelooven wij. In haar ijver om'
de woningtoestanden te verbeteren, heeft
zij grond gekocht, hopende de noodige fond
sen bij elkaar te krijgen. Er is echter een
grens aan de philantropie en de vereeni
ging kwam op zwart zaad, zij klopte dus
bij Rijk en gemeente om hulp aan.
Het gemeentebestuur heeft haar dien gis
teren nu werkelijk verleend. Wij meenen
aldus naar waarheid den gedachtengang van
de meeste raadsleden te hebben uiteengezet.
En daarom deed het ons zoo eigenaardig aan
om de socialisten, naast een hoop woorden
van waardeering voor de vereeniging, te
hooren tegenstemmen. Ja, vertelden zij, de
plannen zijn zoo duur. Vijftigduizend, gul
den voor tien woningen is te veel
Welnu: hoewel wij gelooven dat de ver-
eeniging bij zorgvuldige behandeling der
plannen, veel goedkooper had kunnen wer
ken, verdient het streven om de krotwonin
gen in het centrum der stad op te ruimen,
zeker aller waardeering, Men moet zich toch
waarlijk niet blind staren op enkel nieuwe
woningen aan den buitenkant der stad. Dit
vaststaande is het de vraag of de gemeente,
wanneer zij aan het opruimen gaat, zooveel
goedkooper zal kunnen werken als de ver-
eeniging, mits er, wij herhalen het, met
overleg wordt te werk' gegaan. Hier gold
het een speciaal geval. Ons had een con-
sequenter standpunt der socialisten geleken
als zij zich opofferingen getroost hadden
om de woningtoestanden te verbeteren, zelfs
al geschiedt dit door een particuliere ver
eeniging, dieniet socialistisch is
De school aan de Tetterodestraat blijft
voorloopig nog heel gewoon een school
voor gewoon lager onderwijs. Wellicht dat
later de promotie tot U. L. O. nog komt.
Dit heeft een voorstel der socialisten be
werkt, op de overweging dat de school nog
niet gemist kan worden wegens het getal
leerlingen. Van dezelfde opinie trouwens had
zich ook de schoolcommissie verklaard. Wij
veroorloven ons echter een aanmerking op'
een punt dat ter sprake gébracht werd. Er
werd gezegd dat van de 120 onderteekena
ren van het adres maar drie ouders waren,
die kinderen op die school hadden. De be
teek enis van dit adres ligt eohter daar o. i.
niet in: de onderteekenaars zijn alle bewo
ners van het 'Kleverpark en deze wenschen
daar een school voor Ii O. Dat is het
zwaartepunt van het adres. Waarschijnlijk
zal de school aan de Tetterodestraat B,
en Wj. moeten er echter eerst nog over den
ken nu verdeeld worden tusschen gewoon
lager onderwijs en U. L. O. Een scheeve
toestand weliswaar, maar voor het moment
misschien de eenige oplossing. Intusschen
gelooven wij dat en weder gauw plannen
voor een nieuwe school zullen worden voor
gelegd hetzij dan voor, L. hetzij voor
gewoon lager onderwijs. De aanneming van
het voorstel om de zaak te laten, zooals ze
was, met 20 tegen 8 stemmen, was een ge
voelig echec voor den wethouder van on
derwijs, die zijn voorstel intusschen met'
vuur verdedigde.
Voortaan zullen regentan van het Gasthuis
geen voordracht meer doen, maar alleen een
aanbeveling. De heeren Slingenberg en Me-
rens hebben dus het pleit gewonnen. Men
kan hierover denken zooals men wil.
Men kan onbeperkt vertrouwen stellen
in het college van Regenten, of men kan
zekére vrijheid voor den Raad eischen, die
ten slotte verantwoordelijk is, maar.... met
„democratie" heeft de zaak allerminst te ma
ken. De heer Poppe werd dan ook door den
heer Andreae niet allervriendelijkst op zijne
dwaling in dezen gewezen
Vestigen wij nog de aandacht, zonder er
verder op in te gaan, op de vragen en
antwoorden naar aanleiding vUn het afstaan
aan „Koninginnedag" van den Hertenkamp
en voorts op de discussie betreffende het gé*
bruik' van een schoollokaal door de afd.
Haarlem van den Ned. Ohrist. Geheelont-
houdersbond (dat ten sloüfte toch werd toe
gestaan) dan hebben wij het voornaamste
aer raadszitting) wel gememoreerd. Voor de
rest verwijzen wij' naar het verslag.
Alleen de rondvraag was weer het tref
fende bewijs hoe 'genoeglijk in den Raad kan
gediscussieerd worden over een b.v. te dik'
gesmeerde as van een wagen der gemeente
reiniging oftewel over de kromme pen van
een jongsten secretarie-klerk. Altemaal din
gen, die in een kort onderhoud met de
betrokken autoriteiten in het reine te bren
gen, maar waarvan zeer zeker een niet weg
te cijferen genoegen is voor het betrokken
raadslid om voor de publieke tribune te kun
nen poseeren. Wij kunnen tegen de volgende
raadszitting drie en dertig van zulke „on
derwerpen" voor de rondvraag disponibel
stellen. Voor elk raadslid één. Waar blijven
wij dan?
II.
Zooals het éérste welkom was, zóó was
doch met meer formeel en ceremonieel ge
doe, indrukwekkender doch vermoeiender,
grootischer maar ook vol echt-Bollandsehé
plecht-statigheid tóch ook wel over hét
geheel de trouwplechtigheid van gisteren te
Amsterdameen spontane volks hulde lag eir
onder den ceremoniëeien mantel van deftigd
Bthjkages, waarvan je, als er een tip van
opwoei, al de hartelijkheid dadelijk zag..,,
En het ceremonieel óók had' momenten die
aangrijpend waren I
De „Noord-Brabant" was in de vroegte sül
en kalm opgestoomd, en in de oommandants-
Ihut had overste Oudemans jonge, lenige
figuur met den slanken rug en den kortge-
kuipten, grij zenden kop met generaal Op-
horst, die al 't oeremonièel te regelen had,
de fijne puntjes nog eens besproken. En zóó-
als 't besproken was, liep alles ook af. Netjes
-- militairement stonden er de pi
ketpaaltjes met houten bordjes: genoodigden,
autoriteiten 'deputaties pers foto-
gratenje had' ieder je plaats al zóó van-
^If, dat de hoffelijke officieren die cere-
ttionimeesters waren, het gemakkelijk af kon
en' Rond een vierkant rouwpaviljoen, zwart
et zilver, sohaarÜe zich de groote menigte
w„ frcuwpleohtigheid zou bijwonen, en het
er dra een gewemel van uniformen
zoniir.i,fVu\ alI° 'waP6ns> <be in 't matwitte
Aloe riA met glansdo maar heet-stralend
elect rieiteU Swang'ere zwaarte van zwoele
««uftï w 000011 vermoeiden door al 't
en or:''tor.£.,u®®n 011 opslagen 011 'ouragères
Haarlemsche AHedagjes No. 1382.
DE BLOEMENDAG VOOR
„HERWONNEN LEVENSKRACHT",
Zoo is dan a.s. Zondag de reeds meerma
len aangekondigde bloemendag daar.
Er is nu gelegenheid voor alle R. K. Ne
derlanders om een steentje bij te dragen voor
de verpleging van R. K. Werklieden die
aan tuberculose lijden, in 0en Roomscli
Katholiek Sanatorium. j
Moet de noodzakelijkheid van een R. K.
Ziekenhuis nog aangetoond worden, vooral
van een inrichting Waarin men zoo'n lan-
den tijd moet verblijven als het met lijders
aan deze ziekte het geval is? Wij meenen
van niet.
Daarom alléén deze verklaring:
De oprichting en in standhouding van het
fonds „Herwonnen Levenskracht" is voor de
R. K. Werklieden in het bijzonder ei' daardoor
voor de R. K. Kerk in Nederland van groot
belang.
Het steunen dor lijdende menschbeid is
steeds een der hoofdbezigheden der Katho
lieke Gemeenschap geweest en zal dat al
tijd blijven, ongeacht de godsdienstige be
lijdenis der lijders, maar aan geloofsgenooten
verpleging te verschaffen in een inrichting
waar de geest van het katholicisme heerscht
is het schoonste en doelmatigste wérk der
Christelijke naastenliefde.
Daarom drukken wij in overeenstemming
met het plaatselijk comité alhier, met nadruk
op heti rfioel van het fonds „Herwonnen Le
venskracht", opdat de katholieken van Haar
lem zullen weten dat het geld aan dit fonds
gegeven een gave is die veel vruchten zal
voortbrengen.
Geeft dian Zondag, ieder naar zijn vermogen,
maar geeft allen iets!
TENTOONSTELLING HILDEBRAND-
COMITé.
De uiterste termijn van inzending van de
gipsmodellen en teekeningen in verband met
de prijsvraag voor een Hildebrand-gedenik-
teeken was 15 Juli.
Een zeer eigenaardige plaats is door B. en
W. van Haarlem afgestaan om deze modellen!
te exposeeren, namelijk de binnenplaats van
het oude „Predikbeerenklooster", thans Pand-
plaate geheeten.
Te midden van groen en bloemen zullen de
monumenten onder de gewelven opgesteld
worden, terwijl de teekeningen in de Staten
zaal opgehangen worden.
De jury, bestaande uit de heeren K. P. C.
de Bazel, prof. A. J. der Kinderen. J. Lim
burg, Jac. van Looy, dr. Mendes da Costa.
prof. A. W. M. Ode en Leonard A. Springer,
zal vóór 15 Augustus 1914 uitspraak doen.
De tentoonstelling wordt 26 Augustus voor
het publiek geopend,
KON. LETTERL. "VEREEN. J. J. CREMER.
Het programma van de voorstelling der
Kon. Lettert. Ver. J. J. Cremer, op 29 Augus
tus a.s., in den schouwburg, ter gelegenheid
van het Ned. Taal- en Letterkundig Congres,
is als volgt:
„Frans Hals", van Dr. H. J. M Schaepman.
„Met z'n Achten", van Nic. Beets.
„De Wiskunstenaars", van P. Langendijk.
„Franeker Studentenleven1", van Dr. Ter-
nagi.
Op 30 Augustus zal er een volksvoorstelling
plaats hebben van hetzelfde program.
M. U. L. SCHOOL.
Het einddiploma is op de sclhool voor M.
U. L. O. no. 1 uitgereikt aan de volgende
leerlingen: Elise M. A. de Bont; J. P. van
Bnien Blanken, Carolina W. J. van Duuren;
Catharina Ter Haar, Sophia M. Kriege, Elisa
W. van Meurs, Janna G. Roodenberg, Maria
H. A. van Swaaningen, Anna S. Pels, J. H.
L. van Linden v. d. Heuvel, Sjoukje M. de
Vries.
HANDELSSCHOOL.
Het getuigschrift voor hen die de 3-j. H. B.
S. met vrucht hebben doorloopen, is uitge
reikt aan: T. Jaski de Boer, H. W. Fride-
ricbs, J. Joosten, F. Joustra, R. Koopmans,
P. G. van Loghem, P. O. Loonen, F. J. D.
Ludérus, J. H. Rogge, J. N. G. van Taack
Trakranen, C. E. M. M. Veltman, Pietje Vos.
Johanna M. H. Kranendonk, T. P. Alta, C. C.
i Bender, J. E. v. d. Boon, J. L. van Dorp, J.
L. l'Epagniol, F. H. Honig, J. Klerk, W. H.
Lesueur, G. van Meurs, L. Reydon, L. Schaap.
J. Sipkfs, P. Stassen, A. M. Wildschut, W.
H. J. Wilhelm.
DE BLIKSEM.
Gistermiddag tijdens het onweer zagen eeni
ge bloemisten dat een golf water in de Leid-
sche Vaart bijna boven den wal uitsloeg. Het
gebeurde ter hoogte van de Lourens Coster-
straat. Volgens .hun meening zou de blikseta
daar in het water zijn geslagen.
ZWEMFEEST.
j Wij ontvingen het programma van het on-
derwüzenszwomfeest op a.s. Zondag 19 JulL
Naast tal van wedstrijdnummers, waarvoor
veel inschrijvingen ziju, wordt ook opgevoerd
een pantomime: Liefde overwint alles, in 1
bedrijf, 2 tooneelen en 9 tafereelen en speelt
in Albanië, maar dooden komen er toch niet
in voor.
De jury bestaat uit de heeren: dr. W. E,
Mereusi, mr. J. Career, A. A. Sprengers Sr.
R. Rem melts en J. Koopman.
Din was één plek, waarheen alter oog) ging:
m het] Inouwpaviljoen, naast de katafalk die
straks de kist zou dragen, stond onbeweeglijk
bijna, in streng zwart gesluierd de weduwe
van den overste Thomson met hun eenig
dochtertje, meisje van vijftien, zestien ja
ren, die 't bleekö gezichtje gedurig vertrok
door ontroerende smart.
Ik spare u de beschrijving en telling van
al die hooge autoriteiten, vooral van het leger
in al zijn nuances, uit de politieke wereldi
en.... uit het volk onderoffioieren én ge
pensioneerden vooral want het is tijd,
om het plechtig en ontroerend moment der
terugkomst van Thomson op den vaderland-
sohen bodem éérst Je vertellen.
Op de „Noord-Brabant", bij de valreep, van
waar een breed plankier naar den wal leidt,
Staat commandant Oudemans.
'n Kort commando, de bootsman fluit,
acht Jantjes hebben de zwart-zilveren kist
opgenomen en dé Marine, die Thomson's stof
felijk overschot heeft gehaald uit Albanië,
draagt den kostelijken last over aan het Le
ger.... Gedempt klinkt statige treurmuziek,
oommando's breken schel de doodsche stil
te.... déar verschijnt de kist op den rand
van het schip f De hoeden gaan af, wat mili
tair is eitaat stram en salueert, en terwijl
gedrukt en klagend de muziek langzaam klinkt
en de befloerede trommen wOrden geroerd,
wordt plechtig de lijkkist geplaatst op den
katafalk onder 't rouwpaviljoen.
Dat is een aangrijpend moment in dat ge
heel v-an protocolair ceremonieel vol statige
waardigheid, én de regisseur van deze
plechtigheid heeft oins allen 'n oogenblik „ge
pakt" door Zijn meesterlijke mis eenscène
die dat is de groote verdienste geen
tooneelmatige is, maar beantwoordt aan
ieders werkelijk gevoel!
En nu, terwijl de redenaars elkaar op-
Welk een knoeiboel het is in FRANKRIJK
hebben wij dezer dagen gezien, toen wij mede
deelden de beschuldigingen betreffende d»
wantoestanden in de legerorganisatie.
Dat deze janboel niet alleen bestaat bij de
administratie van het leger, is genoeg bekend,
maar toch staat men verstomd, wanneer men
de ergerlijke feiten zoo duidelijk gesignaleerd
ziet.
Senator Humbert heeft zijn inderdaad ern*
stige beschuldigingen, waardoor ministcr-presi»
dent zoowel als minister van oorlog overrom
peld werden en die het geheele parlement ver
baasden en onstelden, volgehouden.
De minister van oorlog Messimy heeft ge
antwoord op deze aanklachten, een ant
woord, dat weinig bevredigend is, maar liij
moest toch wat zeggen I
j Wie van de ministers van oorlog die elkaar
zoo snel opvolgen en heengaan voor ze thuis
volgen en slechts een enkele, zooals Ao oud-
generaal Staal en do Albaneesche gendarme
rie-kapitein Sar, het gehoor Weet te roeren...
och, waarom willen we toch zoo graag- „rede
voeren" bij zulk een gelegenheid, in plaats
Van „een woordje te spreken," dat het hart
raakt, nu kijken we onderwijl het leven
daarbuiten eens aan.
Zoover het oog Met, staat het langs de
kaden en op de bruggen propvol van men-
schen, die al urenlang in de drukkende hitte
van den zwaren onweersochtend den rouw
stoet wachten.... En wel roeiend is het te
zien, hoe de visschers vaar tuigen op het IJ
hunvlag halfstok hebben hangen, dat-ie
zwaar puntsleept door 't water bij het va
ren, en hoe ook van de huizen hier en
daar de driekleur op de helft van den stok
hangt.
D'r gaat, terwijl een van de redenaars van
geen uitscheiden weet cte politiek is aan
het woord en de heer de Meester, voorzit
ter van de liberale kamergroep, houdt een
allerdroogst-lange opsomming van alle data
waarop Thomson in de Tweede Kamer go-
sproken heeft, zóó droog, dat 't dochtertje
zich schuchter in de stoel laat zakken en
voor 't eerst sinds het begin der treurige plech
tigheid het oog afwendt van de kist en heel dit
tooneel van kleurige militaire vertooning eens
afziet, d'r gaat op dat moment een reu-
zenhooge elevator den kop van den Handels
kade voorbij, met 'n schor gefluit van een
stoompijp en geratel van kettingen: log, raar
gevaarte, dat niet wachten kan, want het
leven van den wereldhandel en do rustelooze
actie der handelsstad kennen geen stilstand,
waarom dan ook! Doch treffend toch: óók
op dat hooge, Vreemde gevaarte zit ergens
tegén den zonderlingen romp een stok, waar
aan een vlag op 'de helft is gespijkerd
ik zie kapitein Thomson, van de marechaussee,
die de politieke langdradigheid van den heer
de Meestér waarschijnlijk óók wat zwaar vindt
met een glimp van verwondering en aan
doening beide, naar die vlag op dat vreemde
ding kijken.... doch dan is het voorbij, en we
hooren al maar den politieken redenaar, die
toch werkelijk wat teveel van het geduld
eischt.
Doch er zijn anderen, die méér indruk ma
ken dan deze spreker. Niet den minister van
oorlog bedoel ik, die 't zoowaar had over
de „duistere middeleeuwen" en de „moder
ne beschaving", maar liever noem ik den
oud-minister Staal, dien je voor alles behalve
voor een generaal zoudt houden als je den
typischen kop ziet met den stalen bril, maar
die als hij spreekt, vonken laat schieten uit
z'n oógen en bezielt door zijn stem zoowel
als door wat hij zegt. Hij' wijst erop, deze
generaal, dat Thomson niet de eenige is die
gevallen is als offer van kloeken militairen
[plicht in ons officierencorps.... en dat in hem
ons Nederlandsche volk nu óók de helden eert,
1 dio in onze koloniën voor het vaderla.nd hun
[leven gaven. En dan, met een mooie paradox,
j wijst de generaal <>p dit zwijgend doodsbed
dat zóóveel zegt voor ons, levenden: dat ons
toespreekt lessen van toewijding, plichtsbe-
i trachting en trouw aan woord en plicht...,
f tot in den dood
Ik zou ook kapitein Sar willed gedenken
als spreker, die met den hoogen, afgemeten
commandotoon, echt-militair, pakkende woer
den sprak over zijn overate in Albanië,
doch de plaatsruimte laat het niet toe, en er
moet toch nog Wat gezegd over het slot
'van deze uitvaart uit de hoofdstad: het ver-
trek naar Groningen.
In de zwoe'e drukkendheid van 't onweer-
zwangere duisteren, dat langzaam als een
rouwfloers geweven is over den zwaarhan-
gender: hemel, hebben duizenden langs den
weg gewacht, eewacht
Tegen elf uur is de stoet op weg.
Achter den lijkwagen hangt de reuzen-lau
werkrans, een manshoogte breed, van Hare
Majesteit de Koningin, waarvan de breede
oranjezijden linten met de gouden W afhan
gen ter aarde. En achter den lijkwagen een
huizenhooge wagen vol kransen en bloemen
en palmenDe stoet-zelf is militair overi
gens van begin tot eind: infanteriemuzieW
die 'rouwmarschen speelt, kolonels en over
sten te paard, heele compagnieën soldaten,
officieren bij dozijnen van alle wapens....
Dp het Stationsplein dat aan den Westkant
is afgezet, gaat de stoet langs den schuinen'
opgang langzaam omhoog.
't Perron is haast te klein voor den toe
vloed van belangstellenden en genoodigden...,
Daar staat 'de zwartzilveren kist op de
baar vóór den rouwtrein: de laatste groet
van Amsterdam aan Thomson: en als de dra
gers dan het gevaarte in den rouwwagen schui
ven, davert plots, na een feilen bliksemstraal,
een dreunende donderslag, of 't een eere-
I saluut was van vertrek:
En nu is het spoedig kwart na twaalf.
De korte trein staat gereed: achter de lo
comotief do zwarte rouwwagen het eerst.
Nog even een schetterende opklank död
militaire muziek, dan een kort commando»
„presenteert 't geweer!" en nu schuift
zachtjes de trein weg, de breede station*-
kap uit, naar het Oosten, in een geweldigen;
plasregen die de zwaargeladen atmosfeer gaat
zuiveren
Thomson's uitvaart: ik heb erbij gedacht
hoe heerlijk het zou geweest zijn, als hij
ware uit-gevaren van Amsterdam, na &1 dat
plechtig militair ceremonieel, met een „10
piaradiso" en een priesterlijkje zegenbede voori
't eeuwige lichtHelaas'
F. S,
één
wijsvinger.
