nu «M. Brieven over Bouwkunst BUITENLAND. BlfS^ENLAÜD. EEN ONVERDACHTE GETUIGENIS. FEU ILLETON. NIEUWE HflftRLEttSCHE COURANT ™gg« XXXI ZORGVLIET E> KONINKLIJK PALEIS TE -«..GRAVEN HA GE. Zooftij bekend is oordt in den Haag ïeeds sedert geruimen tijd eer. cplosa'.ng gezocht, "root het Paleis-vraagstuk Eet tegenwoordige paleis toch biedt onvoldoende ruimte, zoodat de Koningin vreemde staatshoofden met hun ge volg niet zooals dit wensekaïijk was, in ae resi dentie kan ontvangen TusscLc-n de thans afgetreden Regeering en B. en W van den Haag zijn dan ook reeds on derhandelingen gevoerd over verplaatsing van het Kon. Paleis naar Zorgvliet, de Regeering is toen echter om finantieele redenen niet op deze aanbieding ingegaan. De N. V. Hij. het Park Zorgvliet had uit de gevoerde onderhandelingen den indruk gekre gen dat de Regeering den bouw van een paleis op Zorgvliet niet beslist verwerpelijk acht en op een meer aannemelijke aanbieding wel zou ina-aan en lieeft daarom in een adres aan den Minister van Financiën een ruiling van grond voorgesteld. Het adres inet de daarbij behoo- rende teekeningen afgedrukt in het Bouwk. Weekblad en waar het Paleis-vraagstuk- geacht kan worden niet alleen van plaatselijk, maar van algemeene belangstelling verzekerd te zijn, wilden wij hieronder er een en ander over mededeelen. Do vennootschap heeft voor deze ruiling de beschikking gekregen over het aan Mr. Goe- koop behoorende middengedeelte van Zorgvliet en biedt dit, 1(5 H. A. groote terrein, voor den bouw van een paleis aan het Rijk voor 1,650,000, terwijl zij bereid is voor het paleis aan hot Noord inde met de daarbij behoorende gronden, groot, ongeveer 4,5 H.A., 2,150.000, te geven. Het Rijk zou bij deze grdndruiling dus 500.000, riteer ontvangen dan te betalen heb ben. Waar de kosten van een nieuw paleis onge veer 4 inillioen zouden bedragen, zou het Rijk voor oen nieuw paleis 3,5 millioen hebben uit te geven. Hierbij moet in het oog gehouden worden 'lat, wanneer geen nieuw paleis wordt 'gebouwd, het bestaande paleis in het Koord einde moet worden verbouwd hetwelk ook min stens een uitgaaf van ongeveer 1.115.000, vor dert. Volgens het. bij het adres gevoegde plan zal cr op Zorgvliet een voor het Kon. Paleis waar dige omgeving tot stand kunnen komen. Zooals gezegd, is het paleis geprojecteerd op het Middengedeelte van Zorgvliet, thans het bui- tengoed van Mr. Goekoop. Het paleis zal met de voOV7,bde gekeerd zijn naar een breeden weg welke een. verbinding vormt van den Ouden Sche voniuarsehe weg met de Stadhouderslaan. Een prachtige laan in de richting van het Paleis naar hel Vredespaleis zal tot hoofdweg worden gemaakt. Terzijde van dezen hoofdweg zijn geprojecteerd oen congresgebouw en een Academie voor Internationaal Recht. Vinden de plannen bij de. Regeering sympathie dan zal reed» dadelijk een commissie worden gevormd van personen welke de oprichting dezer stich tingen zulhm voorbereiden. Bij het opmaken dezer plannen is gerekend dat het staldepartement in de gebouwen aan den Hoogen Wal gevestigd zou blijven. Nu nog iets over de voorstellen tot bestem, ming van het bestaande paleis aan het Noord- einde met do bijbehoorende tuinen. Hievoor zijn drietal plannen opgemaakt. Het eerste plan heeft een plan voor aanleg van stra ten mot, omliggende bouwterreinen door de Vennootschap Ie verkoopen. Dit plan zal alleen uitgevoerd worden wanneer de Staat of Ge meente niet bereid zijn mede te werken aan de hieronder Ie noemen oplossingen. Het I woede filnn beoogt de inrichting van het paleis tof Raadhuis of de beschikbaarstelling der gronden nan hot Rijk voor Regeeringsge- bou won Hol denkbeeld om bef, paleis tot raadhuis in te richten kunnen wij niet gelukkig vinden. Verbouwen kost, reeds veel geld en het zal toch zeer moeilijk zjjn dit gebouw zoodanig tee ver anderen dat liet geschikt is tot, huisvesting eener administratie van een groote gemeente als den Jiang, ongeacht nog de aesthetische be zwaren welke zich zullen voordoen wanneer men de Koninklijke woning in een raadhuis wil veranderen. Het denkbeeld van Prof. Valke nier Kips om bet. paleis tot een „Oranje Nas- sau-Museunv' in te richten is dan ook meer sympathiek. Het derde ontwerp beoogt de oplossing van het voor den Haag gewichtige en uiterst urgen te Baadhuisvrnagstuk en de stichting van eeu gebouw voor kunst. Ten opzichte van een ge bouw voor kunst is de vc-nnootschap reeds in staat, om gesteund door een kapitaalkrachtig licbaaam, de gemeente aannemelijke voorstel len te kunnen doen om tot den bouw hiervan te kunnen geraken. Het denkbeeld om de paleis tuin aan den Prinsessewal te bestemmen voor den bouw van een Raadhuis moet zeer geluk kig genoemd worden. Bij het opmaken van het uitbreidingsplan van den ITaag heeft Berlage deze mogelijkheid reeds voorzien en schrijft in de toelichting daarvan (tijdschrift Bouwkunst 1909): „Ten slotte zij nog gewezen op de geteekende varianten. Deze gelden een eventueele ver plaatsing van het Kon. Paleis, waartoe aanlei ding zou kunnen bestaan teugevolge van onvol doende inrichting van, en belemmering van het verkeer door het tegenwoordige Paleis. In dat geval zou liet groote vrijkomende terrein aan den Prinsessewal uitmuntend geschikt zijn voor den houw van een raadhuis, hetgeen bovendien het voordeel zou hebben, eveneens in het druk ste gedeelte der stad gelegen te zijn, zelfs niet ver van het tegenwoordige. Een mooi raadhuisplein zou daarvan het ge volg zijn, omdat het tegenwoordige paleis in dat geval voor eeii speciaal doel zou kunnen worden verbouwd, of eventueel ook in zijn ge heel plaats te maken voor een nieuw openbaar gebouw, in verband met het raadhuis." Aan Dr. Ifig. Henrici, professor in de Archi tectuur aan de Hoogeschool te Aken, welke ook liet bebouwingsplan van Zorgvliet heeft vast gesteld, is gevraagd zijne meening over de bovenomschreven plannen te willen mededeelen in het Bouwk. Weekblad, waaraan deze voldaan heeft. Met de plannen voor het paleis op Zorgvliet kan prof Henrici zich uitstekend vereenigen, liet denkbeeld om het tegenwoordige paleis' tot raadhuis in te richten schijnt hem echter om practische en aesthetische redenen niet aanbe velenswaardig, maar hij vindt 't eenaitstekende gedachte het paleis tot museum in te richten. Over dit raadhuisvraagstuk acht de profes sor zich niet bevoegd een oordeel uit te spreken, wegens gebrek aan kennis der plaatselijke toe standen. Wij hopen hiermede een eenigszins duidelijk overzicht van de aanhangige plannen te hebben gegeven, welke al zullen er bij nadere beschou wing ook wel schaduwkanten aan Verbonden zijn toch aan de residentie kunnen brengen een waardig koninklijk paleis in een fraaie omge ving en een gunstige oplossing van het raad huisvraagstuk A. J. P. SERVIë EN OOSTENRIJK. Naar de „Pester Lloyd" mededeelt, heeft Servië door oproeping van reservisten zijn legersterkte van 45.000 tot 110.000 man ver hoogd. Als nu nog 80.000 man worden op geroepen, is het Servische leger op oorlogs sterkte. Natuurlijk wordt dit bericht van Servische zijde tegengesproken. In verband met be richten in buitenlandsche bladen over bui tengewone militaire maatregelen in Servië heet het in de tegenspraak, wordt van be- yoegde Servische zijde verklaard, dat geen militaire maatregelen zijn genomen, die de alarmeerende berichten ook maar eenigs zins kunnen rechtvaardigen. De „Pester Lloyd" houdt echter de juist heid van haar bericht staande. Intusschen zijn de militaire leiders der Donau-monarcliie op vacantie gegaan, waar door het duidelijk is, dat van Oostenrijk geen aanval te wachten staat. Servië heeft van zijn kant ook een stap tot verzoening gedaan. De Servische gezant te Konstantinopel Georgewits.j is terugge roepen. Deze had in Turksche bladen en ook in de „Tribuna" beweerd, dat Oostenrijk- Hongarije, indien het te Belgrado de onder drukking der Groot-Servische propaganda mocht eischen, op eeu weigering zou stui ten, daar de Servische grondwet het recht van vereeniging en vergadering waarborgt. Hij heeft er nog bijgevoegd, dat Oostenrijk- Hongarije, als het een oorlog mocht begin nen, in Servië een geducht tegenstander zou vinden. Die terugroeping is een stap in de goede richting. Servië moest echter maar zelf beginnen met een onderzoek in te stellen naar do anarchistische propaganda in zijn rijk. Dan zou elke reden tot een conflict voor Oosten rijk vervallen. DE KATHOLIEKEN IN BOSNIë. Aartsbisschop dr. Stadler, heeft volgens de „Tijd," een herderlijken brief gericht aan de Katholieken, waar in hij hun vraagt, hun rouw om Franz Ferdinand niet te ontwijden door daden, die strijden met de wetten van God en de gerechtigheid. In vele plaatsen van Bosnië heeft men tegen de Griekscli- orthocloxe bevolking'een houding aangeno men, die de aartsbisschop ten sterkste af keurt. Voor de misdaad van een aanhanger van de Grieksch orthodoxe Kerk aldus Mgr. Stadler kan niet het geheele volk, dat tot die kerk behoort, aansprakelijk ge steld worden. Als Katholieken zal men in deze droeve dagen het beste zijn plicht doen door te bidden, dat God den ouden Keizer steune en trooste en de Habsburgsche mo- narchie bescherme en ons Kroatië genadig zijn. DE ZEDELIJKHEIDSWET IN BELGIë. Het Brusselsehe Nieuws van den Dag drukt er zijn spijt over uit, dat de zittijd der Belgische Kamer ten einde is, zonder dat de broodnoodige wet over de openbare zedelijk heid gestemd is of zelfs ter bespreking is ge komen. Het is al een vol jaar, dat de minister van Justitie, Carton de Wiart, zijn ontwerp tot beteugeling der openbare schending der zeden in de Kamer heeft neergelegd, en een maand daarna diende de heer Woeste in den naam der middenafdee 1 ing der Kamer zijn officieel verslag in. Men heeft gerekend huiten de liberale en socialistische bewonderaars van Ferrer die gaarne in den modder woelen/en sedert lang aan de tien geboden Gods een verwoe den oorlog verklaard hebben. Als zij eene wet willen kost wat kost tegenhouden, dein zen z'j voor niets achteruit; bij de bespreking der Schoolwel hebben wij het vier volle maanden in de Kamer gezien en men zou zeggen dat zij al even erg op het voorstel van M. Carton dc Wiart gebeten zijn als op de schoolwet vai. M. Poullet. Er is geen mid del om ze over te halen tot den onontbeer- lijken kuisch dien de minister schikte te doen, inli.sschen blijven hunne dagbladen volstaan met de allerviiiLsfe aankondigingen, die iedereen van schaamte doen blozen, maar veel geld opbrengen. Zij loopen de steden en dorpen af met voordrachten tot verheerlij king der Fransche ondeugd; het land wordt overstrctmd met omzendbrieven, waarin de r1 ereerste levenswetten gehoond worden, en die openlijk zekere zoogenaamde artsenijen aanbevelen, om ons kloek en vruchtbaar Vlaan.sch ras ten onder te brengen en in het walgelijkste slijk te doen uitsterven. Het is een onnoembare schande, die ons land even dreigt te doen vallen als het bedorven Frank rijk. „Als men onder bescherming staat van den voortvluchtigen Furnémont en van den Spaansclien wellusteling Ferrer, kan liet niet anders. Een valsche beschuldiging. Pater Joh. Assmann S.J., die tegenwoordig to St. Louis, Ver. Staten, werkzaam is, wordt in de anti-katholieke pers ook hier te lande op heftige wijze beschuldigd van majes teitsschennis. Thans bevat de Schles. Volksz. naar de Tijd meldt, een authentiek schrijven van pater Assmann, verleden voor notaris Alb. Baum, te St. Louis, en waarin hij op de meest nadrukkelijke weze verklaart, dat hij niet de schrijver noch de afzender is van de prentbriefkaarten, welke persoonlijke belee- digingen en majesteitsschennis inhielden Evenmin heeft hij voor (het verzenden of schrijven opdracht of verlof gegeven of daarvan ook maar iets geweten. Dit alles ver zekert pater Assmann onder heiligen eed, „zoo waar God en zijn heilig Evangelie mij helpe". De gelijkenis van 't handschrift ver klaart hij of door toeval of door de daad van een vijand, die zijn schrift namaakte. Pater Assmann eindigt met de volgende op merking, die ook onze liberale pers ter (harte kan nemen. „Dat zekere teg^istanders van de Katholieke Kerk de Jesuieten tot alles in staat achten en alleen bejammeren, dat men deze orde niet in conflict kan brengen met de staatswetten, is bekend. Dat men echter zoo dwaas kan zijn een Jezuïet- voor zoo dom te houden, dat hij door een plompe brutale wij ze de brug voor een eventueel terug'keeren naar het vaderland zou afbreken en zijn vroe gere en toekomstige werkzaamheid zou on dermijnen, daarvan getuigt deze verdachtma king." Het apostolaat onder de Indianen. Een dapper Belgisch missionaris, de Eerw. heer Le Golf, heeft in hot hartje van de streken, welke ten Noord-Westen van Cana da geannexeerd zijn, gedurende de veertig jaren, welke hij daar vertoefde, belangrijke werken voorbereid, waarvan hij op het oogenblik de uitgave verzorgt. Het zijn ten eerste een „Dictionnaire franpais-montag- nais"; vervolgens een cursus van '207 gods dienstlessen in de Indiaansche taal; ten laat ste een geschiedenis van het oude testament, gevolgd door het leven van onzen Heer Jesus Christus, eveneens in de Indiaansche taal. Het zou jammer zijn, wanneer de Eerw. heer Goff, die in het apostolisch seminarie te Waereghem woont (West-Vlaanderen), het geld niet bijeenkreeg, dat hij noodig heeft om zijn belangrijk werk ten einde te bren gen, zegt de „Tijd." DE LOGE EN DE POLITIEK, Dat de Loge zich met de politiek bemoeit, en dat zij het met name ten aanzien der Concen tratie tegen de Coalitie heeft gedaan is in de pers en de Tweede Kamer onweersprekelijk aan getoond. Ook uit Ned.-Indië kwam de steun, gelijk men weet. Wat de BB.', in Belgisch Kongo beproefden brengen en brachten ze cp bescheidener schaal in toepassing in Nederlandsch-indië. Al het geschrei en gescherm tegen de kerste ning van Indië stamt uit de Loge, en de strijd aan de stembus in Juni 1913 is niet enkel de groote strijd der Loge van Nederland tegen het Christelijk Kabinet geweest, de Indische Loge was hare trouwe bondgenootc. Het verkiezings- geld met een luchtje, door Qiineezen in Indië aan de liberale strijdkas in Nederland verstrekt, kwam goeddeels, zoo niet geheel, uit de zakken van sloofjesdragende Chineezen. Een nieuw bewijs van den politieken strijd der Loge brengt het jongste nummer van het Anti- Vrijmetselaarsblad", dat de oproepingskaart af drukt tot de vergadering der Loge. „De philan- tliropische vrienden", te Brussel, gehouden op 21 April jl., en waarin vermeld werd, dat „een bijzondere commissie zou benoemd worden tot bestudeering der middelen tot bestrijding van de Schoolwet". Op dezelfde oorkonde stond de aanmaning: „De eerste plicht van den Metselaar, buiten den Tempel is het naleven van de ma^onniekc geheim houding." Wat zegt Br:. Lieftinck, wiens verdediging van de geheime genootschappen op zulke ont hullingen niet was voorbereid, van deze verkla ringen? vraagt de Tijd. VROUWENADEL. Evenals te Nijmegen is nu ook te Til burg een vereeniging onder den naam „Vrou wenader' opgericht. Zij heeft ten doel, de Christelijke beginselen betreffende vrouwe lijke kleeding en zelf in beoefening te bren gen èn bij anderen te verspreiden. De leden moeten, naar do ,,'s H. Ct." meldt, ten allen tijde zorgvuldig vermijden: uit snijdingen en doorschijnende stoffen lager dan de liaLs; mouwen, die den bovenarm tot de elleboog niet bedekken; mouwen en andere kleedingstukken van tule, kant en alle doorschijnende en opengewerkte stof fen zonder voering; het vleeschkleurig gar neersel; de te nauw sluitende en onder- opengesneden rokken. Zij zullen dit alles ook verbieden aan haar kinderen, dienstboden en onderhoori- gen. Zij zullen zorgen, dat haar jongere kin deren behoorlijk en minstens tot de knie gekleed zijn. Zij zullen haar invloed gebruiken, opdat in de winkels waar zij koopen, de mode- étalage niet onzedig of lichtzinnig zij, en haar naaisters geen artikelen vervaardigen, clie do grenzen der Christelijke eerbaarheid en zedigheid te buiten gaan. Zij zullen zich beijveren om de Christe lijke beginselen van eenvoud en zedigheid in de kleederdracht te doen handhaven in de meisjesscholen, kostscholen, vakscholen, als naai- en knipschool, huishoudscholen, pa tronaten, ateliers e nfabrieken. Zij zullen de overdreven klcedei'dr'aclit ;i onbetamelijke mode bij voorkomende gele genheden, zoowel in bijzondere gesprekken als in openbare vergadering, bestrijden. In de verkiezingsdagen heeft men met schelle kleuren geteekend het groole gevaar dat het behoud van Indië voor Nederland liep, door het drijven van den Gouverneur Generaal. Hij toch stelde als eerste en eenig doel Indië te Christianiseeren, waardoor on rust opgewekt en verzet bij de binneulaud- selie bevolking uitgelokt werd, waarvan dé ernstige gevolgen niet konden uitblijven lot onberekenbare schade van Nederland. Nauwelijks was de verkiezing achter den rug of ïdenburgs drijven was geheel verge ten, en de minister, die uit eigeu oogen zag en zich niet door geschreeuw liet misleiden, handhaafde zelfs den gevaarlijken man. Dat men toen onoprecht spel speelde, leert liet volgende stukje uit de Java Bode: „Kort geleden deelde een inlandseh amb tenaar ons mede, dat de ontwikkelde inlaud- sehe bevolkink van Indië hoog tegen den Gouverneur-Generaal IdeMiurg opziet om zijn geloofsovertuiging en zijn immer door gevoerd streven om het goede te betrachten. Het is bij personen uit de Indische maat schappij bekend, dat" de landvoogd, in zijne liefde voor de mensdhheid, de vraagstukken der Indische maatschappij met bedaardheid overwogen heeft, immer gedreven door zijn oprechte neiging, om goed te doen. Juist in verhand daarmee beweert men nu, dat, wan neer de heer Idenburg tot een krachtdaad overgaat, die voor sommigen onaangenaam is, zoo'n oplossing van een kwestie niet an ders dan werkelijk hoogst noodzakelijk moet zijn. Zoo iet uitgaande van den heer Iden burg, wordt ais een onvermijdelijk uiterst geval beschouwd, dat niet anders had kunnen zijl: én den landvoogd zelf leed doet, maar waaraan een rijpe overweging en rustige beschouwingen voorafgegaan moeten zijn. Hoewel de Cl ristianwec 'vp tijdens zijn be wind een tear lie van verlevendigden Islam- ijver tot gevolg had, de persoon van den land voogd heeft bij de Inlandsche bevolking een hooge verhevenheid, welke immer diepen eer bied voor hem heeft doen ontstaan. Dat moet zelfs de reden geweest zijn waar om de propaganda voor den Islam in den laatsten tijd gemaakt is zonder het fanatieke streven dal nu en dan tijdens het bewind van vorige regeerders tot uiting kwam in de door dweepzieke Moslims voorbereide excessen. Reisavonturen. Men schrijft aan het Gr. Dagblad: Een bewoonster van het dorpje Ezinge wil de, tijdens de academiefeesten te Groningen, de feestelijkheden aldaar bijwonen en ver trok daartoe 's morgens kwart voor tien met eenige vriendinnen per rijwiel. Dichl bij Steentil liep de hand leeg en bleek te moeten worden gerepareerd. Na 10 minuten rijden was de hand weer leeg, en zoo ging het nog eenige malen door, tot 's middags 2 uur Gro ningen werd bereikt. (Een afstand van pl.m. oen uur fietsen). Daar de fiets onbetrouwbaar bleek, zou de terugreis per boot worden aanvaard, men was dan zeker op tijd thuis te zijn. Om 11 uur 's avonds kwam men bij de spoorbrug, die gesloten was. Dit gebeurt nicer, en men hoeft daar nimmer lang te wachten. Dezen avond, met allerlei extra-treinen, duurde het 2 uur, vóór de weg vrij was en de boot haar tocht kon vervolgen. Op het oogenblik van vertrek kwam de ka pitein met een treurig gezicht ggeu, dat de motor het vertikte en men niet verder kon. Men moest verder loopen en 't gezelschap wandelde, te middernacht, over Hoogkerk en Vierverlaten naar Ezinge. Te Vierverlalen was de brug afgedraaid; gevolg: wachten. Do brugwachter, diep medelüden hebbend met de pechvogels, biedt hun aan de hulp van zijn zoon, die een melkkar heeft. De nachtelijke wandelaars, blij, dat ze niet behoeven te loo pen, aanvaarden dit aanbod dankbaar (ze wa ren natuurlijk doodmoe van de omzwervin gen op het feestterrein) en zoonlief wordt uit zijn nachtrust opgetrommeld. Na veel pourparlers blijkbaar had hij niet erg vee] lust in 't geval biedt hij aan het gezlschap van 15 personen voor 9 naar Ezinge te brengen. Men zou zich moeten behelpen, daar de kar niet groot was. Uit het Engelseh. 3.) Afbestellen, wat oon ideel riep mylady ontsteld uit, ik zou me niet zoo willen hla- meereu! v -- De rekeningen zullen enorm boog zijn, hernam sir Ralph kalm, en ik bezit njet de middelen om ze te betaJeu. Toch bezit ge zei Je zult en kunt ze belaleu! Ik kan uw meening niet met mijn finan ciën in overeenstemming brengen, antwoord de de baron weer even kalm, want of ik die rekeningen betalen z a 1, is te betwijfelen, daar gij zonder mijn voorkennis hebt gekocht on dal ik ze niet betalen k a n, weet je «vergoed ais ik zelf. Je kunl 'het, zeg ik. klonk het scherp terug, Ail je me misschien zeggen, hoe je dal bedoelt? Zeker, verkoop de eikenlaan, die hij erere Ford-house behoort. Ik heb boer Manor nooren zeggen, dat ze hun tienduizend pond Wbard zijD. rr"~ *k eikenlaan verkoopen, de oude Sr komenf613' G°d' m°et het z0°" ^Pa. ik hoop. dat u dit niet zult doen. riep Frederik vrij luid, 'tkan sleehts door mylady als een grap bedoeld zijn, als zij er van spreekt de eikenboomen te willen ver koopen! En wat hebt u er dan wel tegen in te brengen, meneer Frederik? vroeg Melusine erg uit de hoogte. Wat ik ertegen Ik eb in te brengen? Mijn hemel, mylady, ik heb er toch het grootste belang bij de woonplaats mijner voorzaten in dien toestand te honden en men zou haar het mooiste ontnemen, wanneer men de eiken omkapte. Bovendien is er zooals u weet een sage aan de Hereford-eiken verhonden, een familiesage, die ons verbiedt de hoornen te vellen. Lady Melusine trok minachtend de schou ders op. --- En zoo'n sage, zoo'n verzinsel houdt mannen als mijn gemaal en diens zoon ervan terug hoornen te verkoopen, wier opbrengst tenminste de bouwvalligheden van Hereford- house kon herstellen! Inderdaad een zeer overdreven piëteit en, voegde ze erbij, ik twij fel er aan of uw handelwijze dien naam ver diend En wat zegt verder die Hereford-tra ditie dan wel? Dc traditie der Herefords zegt, hernam Frederik, dat de eiken moeten blijven staan lot in de eeuwigheid of tol een hoogere hand de staramen neervelt. Dc bezitter van Here ford-house echter, die zelf de hand legt aan dit oer oude geboomte, zal een onnatuurlijker! dood' sterven! Het was zeer stil geworden na deze woor den. Niet omdat sir Ralph er onbeperkt aan geloofde, maar zy bestond nu eenmaal en de traditie werd door de Herefords geëerbiedigd. Mylady verbrak hot zwijgen: En elk van de Herefords was zoo gek, dezen onzin te gelooven, zeide ze. Het beste antwoord op die vraag zijn de eiken, hernam Frederik. Nu dan, riep Melusine luide uit, uu dan, breek met dat dwaze bijgeloof, Ralph. Toon dat je een kind bent van de verlichte eeuw, dat niet meer aan zoon dom bijgeloof hecht. Laat de Hereford-eiken vellen en laat van het kapitaal, dat ze opbrengen, betere tijden voor ons aanbreken. Volg mijn raad! Doe het niet vader! smeekte Frederik, eerbiedig de traditie van ons huis; 't is waar wij konden het geld best gebruiken, ik ook maar het heeft altijd nog goed gegaan en bet zal zoo blijven gaan ook! De baron weerde beide partijen met de han den af. Zijn gelaat drukte groote droefheid uit. Wees niet bezorgd, Frederik, sprak hij kalm, maar ook vol bitterheid, ik zal de over- leveringen van ons huis niet met voeten tre den om deze vrouw in fluweel en zijde te klee- den, de vrouw, die haar huwelijk met mij een onbezonnen daad beeft genoemd. De Here ford-eiken worden niet geveld! Groote beslistheid bad uit zijn woorden ge klonken een zeldzaam vuur fonkelde uit Me- lusines oogen en haastig stond zij van haar stoel op. Ik heb liet vermoed, zei ze koud en trotsch, ik kon liet wel vermoeden dat deze onzin te vast in uw eu Frederik's lioofd zit, dan dat ik ze eruit zou kunnen praten. Ik heb dat tevoren geweten en daarom mijne maat regelen getroffen. De Hereford-eiken zul len worden geveld, zeg ik, want ik heb ze 'zelf verkocht. Verstaat ge me, Ralplh. Ver kocht, aan onzen buurman, mr. Huntley. Hij 1 betaalt den prijs, die Manor genoemd lieeft. I Een diepe, angstwekkende stilte volgde op 1 deze woorden. Sir Ralph's bleek gelaat was nog bleeker geworden en zijn hand klemde [zich krampachtig aan de leuning van den 'stoel, terwijl zijne oogen op zijn gemalin rust- ten. Melusine, ge liegt bracht hij er ein- delijk met moeite uit. j Ik lieg niet leugen is laf, antwoordde zij kort. Nu, maar dat is toch sterk, riep Frede rik ongegeneerd uit. Nog steeds zweeg Sir Ralph. Hij had de oogen met zijn Ihand bedekt en de borst zwoeg de op en neer. Eindelijk hief bij bet hoofd op. Deze koop is van nul en geener waarde, sprak hij luide, nietig en ongeldig, want hij is zonder mijn toestemming gesloten. Ge zult dit aan meneer Huntley meedeelen, Frede rik. De kapitein wilde antwoorden, maar vóór hij het, kon, was Melusine in een luid, onge woon schril gelach uitgebarsten. Alsof ik zoo dom zou zijn geweest mijne informaties vooraf niet te nem.cn, riep zij spottend uit, ueeii, mijn beste Ralph, de koop is van kracht. Er bestaat geen beschikking die den eigendom van Hereford-House on aantastbaar maakt, bewijs daarvoor zijn de reeds lang verkochte landerijen. Toen gij met mij trouwdet hebt ge mij uitdrukkelijk tot me deeigenares gemaakt, dat gaf mij de bevoegd heid even goed als den ouden stoel waarop ik zóo even zat, de eikenlaan te verkoopen. Het koopcontract is vandaag door mij onderton kend en mijn onderteekening is, tengevolge van je onbezonnen huwelijksverdrag, even geldig als de uwe. Mr. Huntley zal morgen komen om de gel den uit te betalen. En voor 't vervolg ver zoek ik je mij niet voor zoo volgzaam te hou den Melusine Holwell is in een hetero school grootgebracht, dan gij misschien den kon zult. Sir Ralph antwoordde geen woord, hij waa in zijn stoel neergezonken en de bitterste al ler gewaarwordingen, het berouw, bradbt voor de eerste maal zijns levens het hart ia beroering, het berouw over zijn eigene dom heid, die hem er toe liad verleid, die blond® vrouw daar in zijn huis en aan zijn hart t» nemen. Frederik was in toorn opgesprongen. Nu, hij lord Harry, mylady, riep hij op gewonden uit,-ik kan op 't oogenblik geen woorden vinden, die voor u, uwe woorden en handelwijze sterk genoeg zijn. Heer in den hemel, hoe kan het bestaan! Wilt gij dac mijn vader voor zijn tijd doen sterven? Ik ga dadelijk naar Mr. Huntley om hem te zeg gen, dat gij mijns vaders permissie niet hebt gevi'aagd. Want gij zult tooh wel niet kun nen ontkennen, dat mijn vad;er eigenaar van Hereford-house is en als zoodanig moet wor den gekend. Meneer Huntley is een verstan dig man, die voor rede vatbaar is; hij zal wel zoo wijs zijn, dat vervloekte contract te ver scheuren! Zoo? Dus dat wilt ge werkelijk gaan doen? hoonde Melusine, en ik zeg u, dat g« het niet doen zult; de Hereford-eiken vallen, zullen vallen om mij gelegenheid te geven om

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1914 | | pagina 5