r~
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
400 301 Sr ISO rEr 100 60 Tz
0
STADSNIEUWS.
van Vierhonderd Gulden
Witte Schoentjes
P. W. TWEEHUIJ8EN,
Kindarhuiavest 29-31-33, Haarlem
BLfID.
Het Eucharistisch Congres
te Lourdes.
Aan de nabestaanden van onzen ühonné'
houder TH. DE JEN, te Lisse, die verleden week
door een bliksemslag het leven verloor, is door de Hol-
landsche Algemeene Verzekeringsbank een uitkeering
toegekend.
De Administratie,
90NDERDAS S3 JULI 1914
39ste Jaargsnj Plo. 8498
Bureaux van..ikedübtie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1416.
GULDEN bü I g*H DULDEN bij .Jfêll GULDEN bij
verlies van een 1 ®HÜl verlies van li®Éi verlies van
Hit nummer bestaat
twee bladen.
uit
Haarlemsche Alledagjes No, 1387.
BÜUZIER
BARTELJ8RISSTRAAT 27,
1 V(
ABONNEMENTSPRIJS»
Per 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent Is gevestigd (kom der gem).
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Afzonderlijke nummers
71.35
-vr
1.35
1.80
0.03
PRIJS DER ADVERTENTIëNi
Van iS regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 et.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regel. Buitem. 20 cfc
Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 50 ct. (A contant).
1000
'Alle betalende abonné's op dit blad, die in bet bezit eener verzekeringspolis din. zlln volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor»
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de MAATSCHAPPIJ JHOLLiANDSCHE ALGEMEENS VERZEKERINGSBANK" te Schiedam.
AGENDA. 24 Juli-
Meisjeepatronaat St. Rosa Nassaulaan
50— 7K—8K uur Spaarbank.
Groote berk - 7-8 uur - Orgelbespe
ling door den heer Louis Robert.
Paleis van Justitie half 2
Bureau van Consultatie.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
,9 Geopend eiken dag van 105 uur, tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R. K. Feestdagen.
met een leger van vrije mannen, vrijgemaakt
door de vrijheid der kinderen Gods.
En die congressen moeten telkens herhaald
worden, omdat de menseh onstandvastig is in
't goede; en omdat men te strijden heeft met
de slechte invloeden, welke de geloovigen in
onzen tijd ondergaan. De meest verheven waar
heden van ons geloof worden ontkend, de meest
wezenlijke plichten van het christelijk leven
worden geminacht. Gevolgelijk velen verkil
den en kwijnden in hun geestelijk leven,
slechts zelden voelden zij den schok van een
meer dan gewonen prikkel en de meesleepende
kracht van het voorbeeld.
Heilo. Th. v. GALEN, Pr.
Als een uiting van katholiek leven in zijn
schoonste vsrm ziet onze moderne wereld tel
kens op verschillende plaatsen van den aardbol
duizenden vereenigd, tot plechtige belijdenis
van hun geloof in onzen Heer Jezus Christus,
verborgen in het H. Sacrament. Een belang
wekkend verschijnsel in het openbare katlio ie
ke leven zijn de Eucharistische congressen ge
worden. De eerste idéé daarvan schijnt onze
Beer gegeven te hebben aan- de nederige en
edele christinne, Mej. Tamisier van Tours.
Aangemoedigd door haar zielsbestuurders,
doorliep zij jaren achtereen Frankrijk om de
verwerkelijking van haar heerlijk ideaal te ver-
krijgen. Dank zij de hulp van Mgr. de Ségur,
den blinden en vromen apostel der veelvuldi
ge H. Communie, werd het eerste Eucha
ristische Congres gehouden te Rijssel in Juni
1881. En dit jaar zal 't zilveren feest der
Eucharistische Congressen te Lourdes gevierd
worden. Een feit van groote beteekenis! Want
een Eucharistisch Congres geeft aan het lieelo
leven der Kerk een machtige stoot van chris
telijk leven. De Kerk is het mystieke lichaam
van den Heiland. Jezus is de wijnstok en wij
zijn de ranken.
Als levende wijngaardranken moeten wij
onze zielen openen voor de goddelijke Wijnstok,
Christus, die met zijn sap tot in de uiteinden
dor ranken wil doordringen.
Traagheid zou het teeken zijn van verval,
van den dood. Klopt het hart van Christus, met
buitengewone slagen, dan moeten ook de gehei
me weefsels, welke ons vereenigen met Hem,
trillen van liefde en ijver. Billijk is het dus,
dat. de geloovigen der geheele wereld, in zeke
re mate, deelen aan de Eucharistische blijheid
der gelukkige deelnemers te Lourdes.
De beteekenis der Eucharistisch^ Congres
sen is vooral hierin gelegen, dat zij de eenheid
en do levensvatbaarheid der katholieke Kerk
bewijzen, zij toonen zichtbaar aan alle recht
geaarde zielen, waar het levend middelpunt is
van den waren godsdienst: Jezus tegenwoordig
onder de brooze gedaante der Hostie.
Deze Congressen bewijzen de eenheid der
Kerk, omdat duizenden geloovigen, saamge-
stroomd van alle punten van den aardbol, zich
één voelen in hetzelfde geloof en in denzelfden
eeredienst van den persoon van Christus. Zij
verklaren zich één met het geloof van twintig
eeuwen, die hen voorafgingen. Welke seete of
welke godsdienst kon bogen op zulk een won
dere en zulk een standvastige harmonie van
geesten en harten!
Die congressen bewijzen ook de levensvat
baarheid der Kerk. Ten spijt van de vijanden
der Kerk, die haar ontbinding en dood voor
spellen, toonen deze congressen de groeiende
kracht harer hiërarchie, die ongemeene ontwik
keling harer werken, de weerstandskracht te
gen de vervolgingen.
Steeds schitterender worden die congressen
gehouden, de geloovigen stellen er meer en
meer belang in, hun geloof en hun liefde van
'Jezus zijn daardoor machtig aangegroeid.
Vertrouwen en gloed in den strijd tegen de
vijanden van hun geloof aankweeken, ziedaar
waarom in 't algemeen de Eucharistische con
gressen ook thans nog dienen. In onze Eucha
ristische congressen voelen onze christenen in
hunne harten den geest van Jesus Christus
weerkeeren; de moed herleeft bij hen, die be
hoorden tot de kleinmoedigen, die door hun
traagheid of zelfs door hun tegenwerking de
actie van meer ijverigen verlamden; men doet
alle zuiver mensehelijk gevoel in zich zwijgen
om zich openlijk vereend te toonen door den band
des liefde, welke de Eucharistie vormt, men
overtuigt zich, dat het vijandelijk leger, wel-
'cht thans nog zeer sterk, slechts een leger van
8 aten is, dat zich in waarde nooit kan meten
EEN LESJE.
Gisteren werd door den ambtenaar van het
O. M. bij het kantongerecht tegen iemand,
die bij een rijwiel-overtreding een valschen
j naam had opgegeven, een boete geëischt van
15 voor dien valschen naam.
„Dat moet nu maar eens uit wezen", zeide
de ambtenaar.
i En inderdaad; op dit gebied wordt „binnen
en huiten de muren" van Haarlem blijkbaar
'véél gezondigd.
I Een fietser, die zonder licht rijdt ol op
trottoirs of verboden wegen, ziet er in zes
van de tien gevallen blijkbaar geen beenen
jn, om als een agent hem te pakken krijgt,
'een valschen naam op te geven!
1 De hooge boete, die gisteren werd geëischt
(er zijn al een paar lui veroordeeld voor het
zelfde feit tot 10.— boete, terwijl de boete
Ivoor de rijwielovertreding slechts 1.— be
droeg) is een les voor anderen.
Wie niet zoo eerlijk is dat hij bü een ver
diende terechtwijzing door de politie, ook roy
aal zün naam wil noemen, moge dan beden-
iken dat het verzwijgen van dien naam hem
leelijk kan opbrekenl
Uitkeering van Vierhonderd Gld.
SIGFRID KARG-ELERT.
Nu Louis Robert een programma gaat uitvoe-
j ren met uitsluitend werken van Karg-Elert,
1 is het zeker de moeite waard wat bijzondere
aandacht aan dezen componist te schenken.
Karg-Elert is nu eenmaal een van die mo
dernen, die altüd kans heeft door het onwel-
I willende publiek bü eerste kennismaking
voor oen brutalen kwajongen te worden uitge-
scholden. De publieke opinie over moderne
componisten is meestal een afschuwelük „pro-
:duct" van onrechtvaardigheid en harteloos
heid- Daar wordt nu wel niet op de eerste
plaats de componist door getroffen, want
die voelt zich in zün eigen innerlük wel vei
liger dan in de wereld maar wèl de uit
voerende kunstenaar, die zich door serieuze
studie geheel concentreert in den geest der
werken en ze aldus beter kent dan het pu
bliek en dus ook weet in hoeverre de com-
'ponist wordt miskend. Maar och, het is be-
i ter optimistisch te zün en we willen dan
hopen, dat men ook eindelijk onder de men-
1 sehen rustig over Karg-Elert kan praten: er
i zün er gelukkig nog altüd, die weten dat de
kunst liefde eischt op de allereerste plaats
I en dat die liefde nimmer onbeloond blüft.
Want de waarheid verloochent zich nooit en
wat verkeerd is, wreekt zichzelf,
j We kunnen Sigfrid Karg-Elert eigenlijk
tot geen enkele school rekenen: hii slaat op
'zichzelf en nu bepalen we dit niet naar het
j origineele u i t e r 1 k van zijn muziek, maar
j wel wezenlijk naar den oorspronkelijken geest
j van zijn werken. Velen der moderne oomponis-
I ten hebben het orgel om zoo te zeggen be-
j schouwd als een geconcentreerd orkest; ze
componeerden dan ook absoluut-orkestraal
en negeerden dan vanzelf het eigene karak
ter "van het orgel. De groote, in-zichzelf-vi-
breerende klank van het orkest is de uiting
van de sensitieve bewogenheid der mensche-
lükheid, de orgelklank is de uiting van dat
innerlijke leven, dat schijnbaar onbewogen
is, omdat we er niets sensitiefs in voelen,
j maar dat even sterke levenskracht heeft. In
een echt orgelwerk is de gevoelsuiting zóó
jbeheerscht, dat ze vanzelf in het rythme en
de „starre" klank van het instrument is op-
gelost. Nu is het merkwaardig dat het
juiterlük van Karg-Elert's orgelmuziek toen
iets orkestraals heeft, maar hij een nauwlceu-
rig opmerken ziet men dat deze componist
met andere bedoelingen de klankverscheiden
heid van het moderne orgel gebruikt dan de
meeste andere. Karg-Elert is een idealist,
want zün muziek is idealistisch; het zou on
zinnig zün een zekere traditioneele orgel-
stijl als maatstaf voor de „kerkelük-religieu-
se" waarde van zijn werk toe te passen. De
eenige maatstaf isde eigen aard van
zpn muziek. Men denke niet dat dit een on
mogelijkheid is, dat we hiermee ,de kracht
vernietigen voor een gezond oordeel! Wü heb
ben te hooren wat deze componist ons zeg
gen wil, want niet Voor niets werden wij ge
troffen door zün oorspronkelüke harmonieën,
door zün positief-geprononceerde rythmen,
door de geheele, onmiskenbaar-suggestieve
kracht van zün eigene oontrapunctiek! En al
Blijft ge nu maandenlang vreemd voor deze
muziek, dan is er nog geen reden u-zelf af
te keeren van dezen componist; maar dat zal
j niemand zün, die welwillend luistert. De tijd
tot heden heeft ons doen zien, dat de schyn-
j haar ongevoelige klank van zün harmonieën
waarlijk geen hardheid is, dat zün eontra-
punctiek niet onbewogen-verstandelijk, maar
j wel zéér büzonder geïnspireerd is, dat de oon-
ceptie van zijn melodieën niet gezocht, maar
héél natuurlijk is, eindelük dat héél zün be-
j werking van melodie, harmonie en rythme,
j overal zuiver beheerschte uiting van gevoel
I eu fantasie is en nooit een vlek van ijdelheid
heeft. Het ergste verwijt aan Karg-Elert is:
te beweren dat hü sohrüft om de bereiking
van uiterlijk effect; bü zal nu eenmaal door
ouderwetsclie, eigenzinnige menschen altijd
gehaat btijven, omdat hü ziin harmonieën
componeerend vindt en voelt, terwül die vij
anden van zün moderniteit die harmonieën
alleen voor dissonanten willen aanzien, om
dat, ja waarom?....Zelfs zijn meest „bru
tale" werk: Improvisation over het Engel-
sclie choral „Nearer to thee my God", dat
uiterlük een* plastische natuurschildering
lijkt, is wezenlük van dieper inhoud: een ern
stige beschouwing van het werk geeft dade-
lük deze overtuiging! Karg-Elert's muziek
is niet sensitief en toch gevoelig, niet liarts-
tochtelük, maar vol mannelijke kracht, nim
mer sensueel, maar altüd rük aan geestelijke
schoonheid. Hü heeft zijn eigen stijl, omdat
de bebeersching van zün zielsuiting volko
men sterk en rustig is. Daarom is ihij een
echt orgelcomponist en misschien zullen de
I tüden nog eens zeggen dat hü een klassieke
componist is.
j Op de uitvoering van het Karg-Elert-pro-
gramma, dat wellicht wel beden bekend zal
zün, komen we nog terug,
j H. F. A.
PUOV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND.
(Vervolg).
Bij de ontiwerp-begrootLng van het gesticht
Meeirenberg' wees do heer lie Vries op de
g'roote mutatie van het personeel in het ge
sticht Meerenberg en voorts op de ongunstige
verhouding van verplegend personeel to Moe
ren berg' met dat te Duinenbosch, waar vijfde
klas patiënten verpleegd worden.
De heer Van Lennep, becijferd3 dit do
mutatie inderdaad niet zoo ernstig is en voegde
er aan toe dat de mutatie in 1914 veel ge
ringer is. Vooral blijkt de deugdelijkheid van
het systeem om de ve rplegende n buiten te
deen wonen. Dat er voor vijfde klas patiën
ten niet zooveel vefpteegenden zijn als voor
de andere is tie danken aan het feit dat cle
verpleging der vijfde klas patiënten, (die bij
elkaar wonen) gemakkelijker is dan die van
de patiënten in hoogere klassen.
-De heer Mr. Heer kens Thijssen ver
dedigde een amendement om alsnog aan de
Wilhelmina-vereenigiog f 400 subsidio te ver-
leenen voor het sanatorium „de Leemkolk"
waar verpleegsters geheel gratis verpleegd
kunnen worden.
Do heer Van L en nep bestreed dit amen
dement omdat het niet aangaat dat Meeren
berg, dat reeds zooveel kost aan de Pro
vincie, zelf gaat subsidieeren. Logischer acht
spr. dat de vereeniging bij do Provincie aan
klopt om subsidie.
Do heer Boreel van IIo gel an den
bestreed eveneens het amendement.
De heer Mr. H e e r k e n s T h ij s s e n zou-
het betreuren als de vereeniging door gebrek
aan steun Waar werk niet zou kunnen voort
zetten. Met de Provincie heeft de vereen,
niets te maken. Wel mot de gestichten en
schier overal komt de subsidie via da ge
stichten Sur., wijst op de gemeente Rotter
dam, die liet doet via „Maasoord1". Spr. be
veelt £ijn amendement warm aan.
Het amendement van don lieer Heerkens
Thijssen werdt verworpen met 43 tegen 11
steromen.
De lieer L i e f t i n c k, verdedigde het donk-
beeld om den naam van het Krankzinnigenge
sticht „Meerenberg", dat in den volksmond
een zeer ongunstige beteekenis heeft gekre
gen, te veranderen, De naam doet afbreuk
aan de instelling, wellicht dat met naamsver-
andeting dat ©enigszins verandert.
De heer Boreel van Hogelanden
'heeft nog niet vermogen t© ontdekken hoe
i de moeilijkheid is op te lossen. Aan de com-
missie zal echter het verzoek worden voor
gelegd en zoo ©enigszins mogelijk, zoo kan
spr. wel verzekeren, dan zal het ingewilligd
worden.
De ontwerp-begrooting 1915 wordt goedge
keurd. De irekening 1913 van het gesticht
Duinenbosch werd goedgekeurd, alsook de ont
werp eerste suppletoire begrooting van het
gesticht Duinenbosch.
Bij de behandeling van do ontwerp-begroo-
ting van. 1915 van het gesticht Duinenbosch
wees do hear Thomassen erop dat der
commissie was opgevallen in welken trooste-
loozen toestand de zalen verfceeren in Duin
en Bosch. Spr. verzoekt daarvoor voorzienin
gen te heffen. Verder wijst apr. op liet slech
tere klimaat van Duinenbosch dan dat van
Meerenberg en wijt daaraan den slechteren
gezondheidstoestand. Hij dringt aan op be-
bossching van de omgeving van Duinenbosch.
De begrooting werd goedgekeurd.
Bij het voorstel om een bijdrage te geven
in de kosten van den bouw van een nieuwe
sluis met itoeleidinglsteanalen te IJmuiden sprak
'de heer Vermeulen er zijn vrees over
uit dat de spoorbrug te Velsen dikwijls zal
aangevaren worden door de schepen. De nieu-
j we sluizen toch zijn ontworpen op een scheeps
lengte maar van de spoorbrug. Spr. vreest
j voor de spoorbrug hetzelfde lot als de voet-
1 brug getroffen heeft. Deze werd ook zoo dik
wijls aangevaren niet met opzet, maar
spr. neemt aan door de positie van het ka
naal dat zij moest worden afgebroken.
I De heer Kappeyne van de Coppel-
i 1 o, antwoordde op deze technische kwesties
niet te kunnen antwoorden, maar dat is ook
niet noodig, en onnuttig.
j Do Staten beoordeelen alleen o"f do aanleg
van nieuwe sluizen in" het belang der Pro-
vincie is en of daarvoor een bijdrage zal
worden gegeven, al maken de Staten aan-
merkingen op den bouw, dan zal dat toch
niets afdoen aan de plannen van het Rijk.
j De heer Vermeulen meent dat hier een
belang van de provincie mede gemoeid is,
j want het is mogelijk, door de slechte positie
der sluizen, dat de brug wordt aangevaren
en beschadigd en het verkeer per spoor en
per bcot gestremd.
i De voordracht om een bijdrage te vcrleenen
wordt aangenomen.
j Toegestaan werd de verhooging van de
reeds toegezegde bijdrage in de kosten van
verbetering van den aanlegsteiger aan de
Van Ewfjcksluis. Goedgekeurd werden do
voordracht tot aan- en verkoop van gedeelten
Amstelwaterde Voordracht om aan O. A.
Rijnbeek te Uithoorn de door hem betaalde
pachtsom en de op de verpachting gevallen
kosten terug te geven; de voordracht om een
bedrag van ten hoogste f 4700 beschikbaar
to stellen voor het doen van proefnemingen
tot behoud en aanwinning yan grond langs
de hooge gronden te Muiderberg; de regeling
van de vergoeding voor reis- en verblijfkosten
te genieten door 'de ambtenaren van den pro
vincialen waterstaat; de wijzigingen van de
bijzondere reglementen van bestuur voor het
ambacht van West-Friesland, genaamd Geest-
nerambacht en voor de banno en den polder
Ursem.
de wüziging in 'het reglement van rlen polder
de Buitenlanden onder Assendelft, en van
den Binnendüksehen Buiten velderschen pol
der.
Goedgekeurd werden de suppletoire begroo
tingen der provinciale inkomsten en uitga
ven over 1913 en 1914 en besloten werd een
geldleening aan te gaan groot 182,000, te
gen ten hoogste 4K pet. 's-jaars.
Bü de begrooting voor 1915 ten dienste van
de provincie wees de heer BOISSEVAIN er
op dat het hem opgevallen was hoe weinig
wegen de Provincie in eigendom bezit en
hoe slecht de toestand der Rükswegen is. Hij
verzoekt daarvoor de tusschenkomst van de
provincie en vroeg tevens de aandacht voor
de kwestie hoe de wegen stofvrü zün te ma
ken.
Do lieer THOMASSEN vestigde do
TELEFOON 1770.
dacht op verschillende punten. Ten eerste
vroeg :hü om den bouw van woonhuizen e.a.
in schoone streken te regelen. Hü wees daar-
bü op de verordening te Laren en op den
gevelwedstrüd te Haarlem en omstreken. Spr.
vroeg de tusschenkomst der Provincie; ten
tweede vroeg spr. dat ieder Statenlid een
stel provinciale verordeningen krügt. Ten
derde wüdde spr. zün aandacht aan het feit
dat de duinen niet voor het publiek toegan-
kelük zijn. Men zegt dat het publiek het
natuurschoon vernielt en spr. zal dat niet te
genspreken. Daarom sluiten de eigenaren hun
eigendom voor het publiek, en ook spr. zou
zich enkele malen bedenken om zijn eigen
dom open te stellen met de zekerheid dat het
vernield zou worden. Toch vraagt spr. of
men het publiek opvoedt met prikkeldraad.
Beter acht hü het publiek op te leiden
door het langzaam aan toegang tot de duinen
te geven. Daarvoor zou spr. zoo gaarne zien
jdat de provincie haar terreinen openstelde;
in overleg trad met Amsterdam, die vele hec
taren grond bezit voor de waterleiding en
met particuliere eigenaars, om hun terreinen
hü openstelling te beschermen. Ten slotte
vraagt spr. of de Provincie zich niet den
eigendom kan verzekeren van terreinen^ om
deze open te stellen voor het publiek. De heef
Thomassen vroeg hoeveel maal advies is ge
vraagd aan cle Heide-Maatschappü, die door
de provincie gesubsidieerd wordt, waarvoor
deze het recht heeft advies te vragen. Ein
delük vroeg spr. om een nieuwe Statenzaal,
daar de tegenwoordige vooral in deze dageD
onvoldoende is gebleken.
De heer VAN EMBDEN maakte een op
merking over het convoceeren der Staten.
Hü werd door den VOORZITTER beant
woord.
De heer BOREEL VAN HOGELANDEN
antwoordde den haer Thomassen, dat volgens
Ged. Staten, de woningbouw niet gereglemen
teerd mag worden. Ieder moet vrü zün om
zijn woning in te richten, zooals hü verkiest.
Hoogstens kunnen Ged. Staten toezien op een
aanmoedigen der verordeningen, zooaLs die
te Laren zün gemaakt. Toch moeten de ge
meenten vrü btijven. Verder wees spr. er op,
zelf als duingrondeigenaar en wellicht spre
kende namens vele duingrondeigenaars, dat
het hen geen grooter genoegen doet dan an
deren te laten profiteeren van het schoon
hunner eigendommen. Zü kunnen dat echter
niet, omdat het publiek den boel vernielt.
Een zeer sterk staaltje is zeker wel, dat een
maatschappü, die er belang bü had, haar ter
reinen te doen kennen, haar duingrond open
stelde, doch hem weder, wegens verregaan
de vernieling, moest afsluiten. Spr. hoopt dat
j het publiek werkelük wüzer zal worden cn
voorzeker zal dan blyken dat de eigenaren
van duingrond niets liever doen dan hun ter
reinen voor het publiek openstellen.
Het prikkeldraad dient niet ter opvoeding
maar ter bescherming van de eigendommen.
Ook spr. heeft dikwüls geprobeerd de duinen
open te 6telien en een beroep te doen op do
welwillendheid van het publiek, doch kwam
steeds bedrogen uit. Het vei'zoek om de Sla
tenleden te voorzien van een stel verordenin
gen zal ernstig overwogen worden. Van dc
Heide-Maatschappü zün inlichtingen ge
vraagd, welke ter griffie kunnen worden in
gezien.
De heer VERKOUTEREN gaf als zün mee
ning, dat de provincie wel niet kan verplich
ten sierlük te houwen, maar zü kan toch
voorkomen dat er lcelük gebouwd wordt.
De VOORZITTER merkte op, dat een her
ziening der verordeningen in bewerking is
en vraagt den heer Thomassen tot zoo lang
geduld te hebben, Verder wüst hü er op dat
het een züner wenschen is dat de Provincie
duingrond in bezit krügt en dit wellicht dan
ook niet zoo lang meer zal duren. Meer kan
spr. er op dit moment niet van zeggen. Ook
spr. acht verbetering van de wegen in de pro
vincie zeer noodig. Zoo kende spr. bü ?-Ün
komst te Haarlem geen slechter weg dan die
van Haarlem naar Amsterdam. De begroe
ting 1915 werd goedgekeurd.
Tot buitengewoon lid van Ged. Staten vol
gens art. 89 Prov. Wet, werd benoemd dc
heer H. J. Calkoen.
Door den heer FABIUS es. was een voor
stel ingediend om van Ged. Staten de jaar
wedden te verhoogen Van 2500 op 3000.
Do heeren Boissevain hadden reeds voorge
steld deze jaarwedde te brengen op 4000.
Om reden dat een groot aantal leden dc
vergadering reeds verlaten hadden, werd be
sloten deze voorstellen aan te houden tot dc
najaarszitting.
Hierna werd cle vergadering gesloten.