DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND; De oorlog. B EEN K A F PESI. P. W. TWEEHUIJSEN, IOOO 400 300 150 GULDEN by verlies van één oog. IOO GULDEN bij verlies van één duim KindcHiuiswMt 29.3i.S3, Haarlem Onze Gratis-Ongelnklinn Verzekiring. 60 15 WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1914 39si* Jaargang No. ia!# ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Haarlem - Yoor de plaatsen, waar een agent 1» gevestigd (kom der Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Afzonderlijke nummers £1.85 .1.85 1.80 0.03 Sasreau* va» Étedisetï® an Administratie infaraominunail Telefoonnummer I4IS. PRIJS DER ADVERTENTI6N» Van 8 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 efc Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 et per regel. BuitenL 20 et 1 Dienstaanbiedingen 25 ct (6 regels), driemaal voor 50 et contant). AGENDA. 20 Augustus. Gebouw Sint Bavo-R. K. Volksbond g_9 uur R. K. Bureau voor rechtskun dig advies inzake arbeidersbelangen. Re- O?."" Kerk - 2-8 ™r - OrfIbe.pe- speling door den heer Louis Robert. Zie programma Stadsnieuws. Haarl. Mu- Brongebouw 8 uur ziekkorps. Concert. Bisschoppelijk Museum Jansstraat ,9 Geopend eiken dag van 10—5 uur, tegen betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda gen on R. K. feestdagen. SCHOTEN Raadszitting half acht. OVERZICHT. Wat zal het worden? Onze gedachten gaan maar steeds naar liet geweldige oorlogsveld in midden-België, waar de grootmachten tegen elkaar staan opgesteld en elkander'» krachten en posities hier en daar eens beproeven, om ten slotte (want daar zal het op uit moeten loopen) de reuzenworste ling aan te vangen. Wat zal het worden? Ito Engelschen zijn geland, do Duitache keizer is naar het oorlogsveld vertrokken: het kan nu niet lang meer duren of het „voor waarts" zul klinken. If „©ft het misschien reeds geklonken aan jVuitschen kant? Is de gre-ote troepenbeweging soms al be gonnen? ■Wij hebben van onzen Belgischen corres pondent, die tussehen de linies ingeschoven en ongetwijfeld mooielijk correspondeerende oris een paar dagen lang weer niets van zicli liet hooren, nu juist een zeer belangwek kend telegram gekregen dat wij heden morgen per bulletin reeds in de stad hebben doen verspreiden. Dat telegram doet- mededeeling van EEN TERUGTOCHT DER BELGEN OVER DE GANSOHE LINIE Ziehier wat onze correspondent seint: BKLBSEli, 18 Aug. Onze Brusselsclie cor respondent seint ons: Naar vertrouwbare in- lichiiligen niy doen weten, maakt de Belgi sche legermacht een rugwaartsehe beweging om Brussel te dekken, dat groot gevaar liep. Daarmee wil men waarschijnlijk ook berel Daarmee wu men waarin,„k «uk d~t de vool, ken een spoedig samenwerken met een groote Wringenüeeic bimietlltrok.ken. Engelsclie troepeninacht, die te Calais en Bouiogne gisteren en eergisteren is aan land gezet. Het is duidelijk, dat de Duitse he hoofd macht ons leger wegdringt uit de prachtige stellingen die wij van Gemhloux tot Tirle- mont hadden bezet. De Koning heeft het. hoofdkwartier van Leuven overgebracht naar Brussel. Men verwacht nu e k oogen Wik l.rt iiwn Dni(»l.» tooi- I.onven. De Bclt-i«eiie tuctlek sch„nt Ie z«n om den gvoolen slag zoo lang mogelflk te ontwijken. fcLffat moeten wij hieruit maken? Zijn de veronderstellingen van onzen cor espondent juist, of moeten we eerder geloo- VCn aan een Duiteeken frontaanval die da Bel gen heeft doen afdeinzen? Of en dat lijkt ons de meeat-juiste on derstelling heeft do prachtige Duitsehe tactiek uit cle schooi van von Moltke weer dienst gedaan, en heeft liet. Duitsehe leger aan de beide vleugels van de Belgen een omtrekkende beweging gemaakt door cavaie- riezwermeu verborgen, waardoordc Belgisch- Pransche legermacht iu het nauw is gebracht en achteruit moest? Als wij de krijgskunde der Duits hers uit den oorlog van '70 bestudeeren, lijkt deze veronderstelling ons de meest-juiste. En dan is de terugtocht der Belgen en Eranschen een geweldig krijgssueces voor de Duitschers, een Onbloedig succes dat grooter is dan het succes van een bloedigen veldslag! Men leze daarvoor nog eens na, wat gisteren een militair medewerker ons schreef over krijgssueces en schijnsucces! Dé feiten irrtusschen van den Belgischen te rugtocht worden bevestigd door een telegram van een bizondereu berichtgever in het Han delsblad" uit Leuven. Men vindt dat telegram hieronder weergegeven. Ito groote aandacht is nu voor den ko menden strijd bij Leuven: de Fransche en Duitsehe voorpostgevechten in de Ardennen (bij Dinant) en in de Vogezen (in het dal van de Breuech) vallen daarbij ge- ÏM»1 op den achtergrond. DE TERUGTOCHT DER BELGEN. posten nu het stadje binnentrokken. Leuven werd vandaag overstroomd door vluchtelingen, doch zoodra het treinverkeer om 5 uur heropend was, gingen honderden verder. Toen liet publiek echter zag, dat de stad nog niet geheel van troepen ontbloot werd, keerde de kalmte gaandeweg terug. Den gebeelen dag zweefden de vliegtuigen boven do stad; de Duitsehe werden hevig onder vuur genomen, doch zonder waarneem baar resultaat." Hot telegram van den correspondent van jonetaanval afgemaakt. Jhet Hbld; uit Leuven, waarin bevejstiigd De r ramcueu uwueu u« wmmj (wordt wat oirae'öBIgisebe correspondent hier- en verjoegen de'Duitschers tot hoven seinde, luidt als volgt: tea.u op. «Nadat •fitewü saoruy- aat sedert drie dagen een absoluut Um half zeven hnaicie een r rauson soiuaac ligen la bewaard gebléven, heeft heden- de Duitsehe vlag van de oód».-citadel. Bij d«t !U bet Belffleciia leger een groote terug- Duitécheré werden duizenden manschap pen buiten gevecht gesteld. De Fransche verlie zen waren veel geringer. Gedurende het gevecht hadden de bewo ners van Dinant zich in de kelders verborgen. Dit gevecht is van Zaterdag. Als we nu volgens dezelfde „Peuple" (zie de telegram men) lezen dat de Duitséhers Zondagavond in Gembloux (dat geheel aan de westzijde van Namen ligt) de spoorlijnen hebben opgebla zen, dan moeten wij toeh zeggen dat het ge vecht je te Dinant voor den voortgang der Duitsch orc niets te heteekenen 'heeft! CAN HET OORLOGSVELD ELDERS. Uit de Vogezen geeu bericht. Officieel wordt van Fransche zijde bevestigd dat Sckifmeck is bezet. Het Fransche „Petit Journal5* bevat uit Marseille(ï) een verhaal van gewonde Fran- solia soldaten, waarin gezegd wordt, dat de Algerijuscbe tirailleurs, die deelnamen aan de gevechten rondom Mühlhaueen, een khaki- tenuo droegen. De Duitsohers, misleid door de kleur van de uniform, die zooveel op die van hun eigen veld-tenne gelijkt, lieten den vijand zonder wantrouwen naderen. Toen zij hum vergissing bemerkten was het te laat. De Tureo's wierpen zich met de bajonet op hen en richtten verschrikkelijke verwoestin gen onder hen aan. Hieruit (en uit Duitsehe berichten overi gens ook) blijkt, dat de Fransehen ook ne gers en andere zwarten tegen de .1)uitschei'» laten meevechten! HOE DE BELGEN VROUWEN BEHANDELEN! Twee verpleegsters, uit Duitschland afkom stig, die echter een achttal jaren te Antwer pen woonden, en tlians in het ziekenhui» te Breda, vertoeven, deelen het volgende mede aan de Msb.: Woensdag 5 Augustus kwamen wij tegen half één 's middags in liet zieken/huis te Ant werpen terug van een wandeling. Na gedi neerd te hebben, wilden we gaan rusten; we 'hadden nachtdienst. Bij den ingang stonkl onze directeur en deelde ons met een ontsteld trekkende beweging voltrokken. Laat ik er onmiddellijk aan toevoegen, dat dit terug trekken niet het gevolg is van een nederlaag der Belgen. Integendeel, deze terugwaavtsc.be beweging moet m.i. veeleer als een strate gische overwinning beschouwd worden. Da gen lang toeh beeft men den Duitschers en iedereen doen gelooven, dat liet de bedoeling was ten noorden en ten zuiden van Thienen slag te leveren. Niemand mocht in "het Bel gische kamp komen, zelfs de naaste familie leden van de soldaten niet. Het. gebeele post verkeer in België werd drie dagen stop ge zet, op verschillende plaatsen ten oosten van Dlest en Thienen trokken de Dmtsche troe- pen een weinig: terug: om vJch te veamerlveii en op zijn alleronverwachtst werd hedenmor gen te Lenven bekend dat het- hoofdkwartier was vertrokken. Nauwelijks was het gerucht dienaangaande bekend geworden, of een elec- trische tram, de eerste die ik gedurende mijn verblijf in do stad zag, read tot voor 'het hospitaal en bracht de lichtgewonden in en kele ritten naar hot station. Nauwelijks wa ren deze In den trein, ot van alle kanten nil het noorden en oosten kwamen de soldaten het Stationsplein op. Het geheele verkeer voor het publiek werd van 2 tot 5 udr stop gezet. Dit gaf nog al sensatie. Van alle kan ten kwamen nu ook de groote vrachtauto's mot proviand en verdwenen in westelijke richting. De kanonnen en machinegeweren werden door de stad gevoerd, zelfs een ge demonteerde vliegmachine ontbrak niet. in den stoet. Alles ging volkomen en in de meest mogelijke orde. Trouwens op den weg de velden tussehen Leuven en Thienen was j ^laat mede, dat we op last der politie bin- en is waarschijnlijk nog ecu behoorlijk aan tal dekkingstroepen aanwezig. Diest eni Aer- schot. is echter reeds door de Duitsehe troe pen bezet. Gisteren was ik oog te Thienen; daar wa- iron ze toen nog niet, doch in de nabui ig*e boec'hen wemelde hot van ulilanen. A Inch Men ziet, dat dit klopt met de berichten, die wij ontvingen. Opheldering, waarom deze terugtocht Leeft plaats gehad, geeft ook dit telegram niet. De opmerking over do „stra tegische overwinning" is erg naïef! Wij hou den ons voorloopig aan de onderstelling, hierboven in 'het Overzicht geuit En wij vinden nog een bevestiging hiervan in het volgendo telegram uit Antwerpen, dat wij van liet bureau V. D. ontvingen; ANTWERPEN, 18 Aug. Zoo even kwa men er soldaten binnen, die in den strijd waren geweest. Zij weigerden halsstarrig elke inlichting. Eén hoorde ik zeggen: „Het is er bij Leuven warm toegegaan Er is ook een afkondiging gedaan aan de ouders, om iu geen geval te vertellen waar kunne zonen zijni. Het legercom- lïiando vraagt aan ieder stjwiigondd in verband met-de troepenbeweging. Dit telegram bevestigt, cfus, dat er bij Leu ven is gevochten, waarvan geen enkel tele gram der Belgen heeft melding- gemaakt. I)E GEVECHTEN BIJ DINANT. De Duitsehe voorposten van het leger dat door do Ardennen oprukt, hebben de Maas bij Dinant bereikt. De Eranschen staan daar gereed om ze te bevechten, en reeds is in dc straten van Dinant oen hevig gevecht ge hoord. Het socialistisch blad „Le PeupIeP weet daaromtrent liet volgende verbaal te geven: Tegen 3 uur in den middag trokken 500 Fransche infanteristen, van de hoogte dei- citadel door de Duitschers verdreven, op de mitrailleuses. De Fransche mitrailleuses ant woordden van den linker-oever. en dwong den vuur vijand lerie kwam in actie door een wel onderbonden te trokken. Vijftig Duitsehe infanteristen, die de brug overtrokken, werden door een Franse-hen ba nen enkele uren over «le grenzen moesten zijn. In allerhaast werden eenige kleeding- stukkon in een handtasch geborgen. Zoo als gewoonlijk werd het meest noodige vergeten: we lieten óns geld achter en van teruggaan om 't te halen was geen sprake. Wij begaven ons in een Rootle Kruiswagen naar het Duitsehe consulaat te Antwerpen, waar we tot onze groote teleurstelling ver namen, dat de consul reeds vertrokken was en ons den raad gegeven werd: ziet, dat ge zoo spoedig mogelijk over de grenzen komt. Toen wc informeerden naar den plaatsver- vangenden consul, verwees men ons naar (le gendarmerie-, daar werden we in een klein, duf, vuil kamertje gelaten. Op de vraag of wij Duitschers waren, ant woordden we natuurlijk bevestigend. Ver schrikt keken wc op, (°en we daarop verna men: Dan zijt gij <)n7ie gevangenen! We hadden tot gezelschap eenige weenen- cle vrouwen en meisjes, die we nog zoo goed mogelijk trachtten te troosten; we voelden ons veilig in het bewustzijn, dat we den Antwerpenaars nooit anders dan goed had den gedaan. 'tZou nog erger worden. Na eenige uren waehtens werden we onder streng toezicht naar de gevangenis g«voord. Ruw werden we op oen rij geplaatst niet ons ge-zicht naar den muur, zoodat we niet anders verwachtten ('8n doodgeschoten *te worden. Wij tweeën vooral werden streng geobser veerd. Men hield ons voor spionnen, omdat we Verklaard hadden naar liet slagveld te willen om daar onze broeders te helpen. Maar zoover kwam 'hot gelukkig niet. We werden naar een cel gebracht, waar we door vrouwen uiterst scherp onderzocht werden; zelfs onze haren werden losgemaakt. Toen werden we alleen gelaten iu een sombere, duistere cel; no.'462 droeg ze. In geen 24 uur baden we slaap, noch voedsel genoten. Na een uur bracht men ons een beker en een schotel. De laatste bevatte niet de schil ge kookte aardappelen, zoo bard, dat z!e niet te eten waren; van eten was geen sprake. De volgende dagen kregen we in denzélfden scho tel soep, een lepel had men vergeten. Om beurten moesten we een s]0k van het vocht nemen. En toen nog een derde gevangene ons gezelschap kwam vermeerderen^ moes ten we zoo met ons drieën eten. Bank, stoel of matras om wat te rusten niets daarvan was aanwezig. Toen we er om vroegen, kregen we ten antwoord: Ga maar stad terug, gedecimeerd door de Duitsehe op den grond, liggen, onze broeders hebben ook geen bed! Do nacht kroop voorbij; 's morgens 0111 zes De Duitsehe cavalerie trok naaf de stad op uur kregen we kot ie; helaas, ook al on- door de Rue St. Jacques. De. Fransehen pos- bruikbaar; we moesten ons tevreden stellen teerden zich op de brug. Do Fransche artil- met droog brood en water. Nieuw» hooiden De Fransehen deden de citadel ontruimen ver het pla- Ooi half zeven haalde een Fransch soldaat we niets dan de barbaarschheden. die de zich terug Duitschers heetten te plegen tegenover de Belgen. Den volgenden dag bracht men ons voor eenige hc-ereu, die ons zeer beleefd eenige vragen stelden, ïuaar daarna, werden we weer teruggevoerd naar onze cel. De laatste nacht was de verschrikkelijkste. Tegen middernacht werden we door eenige schoten en hartvenscheurenA vrouwengeg|l toestand was in één woord verschrikkelijk! Maar eindelijk kwam de bevrijding. Zon dagmiddag, 9 Augustus, werden we uit onze cel gehaald. Op het gevangenisplein zagen we een menigte vrouwen en kinderen, zoo goed als ongekleed, half verhongerd, tegen den grond liggen. Ons hart bloedde hij het zien van al die ellende. Een dronk water werd zelfs geweigerd. Eindelijk ging het in een stoet van 400 Duitschers, aan weerszijden bewaakt door gewapenden, onder bespottingen en beschim pingen', naar bet station. Men deed ons daar in een gereedstaauden trein stijgen. Na een half uur rijdens moesten we uitstijgen; nog een half uur loopen en we waren aan de Holland'sehe grens; we werdeni door Hol land sche soldaten in ontvangst genomen. Op onze vraag of we hier vrij waren, antwoordde een officier: „Zoo vrij als een vogel iu de lucht." En na al de doorgestane ellende kon den we ons weerhouden uit te roepen: Leve Holland! I Liefdevol werden we door de Hollander» opgenomen en verzorgd; allerhartelijkst was de ontvangst. Veel hebben we geleden, maar deze gastvrije mensehen hebben hét leed spoedig doen vergeten. En nu zijn we te Breda en hebben onze diensteu reeds aangeboden aan het Remde Kruis.... UIT DE DUITSCHE PERBl Naar aanleiding1 van het laatste Duitsehe vredesvoorstel aan België schrijft de ossi- sehe Zeitung",.Als niet reeds bewezen was, hoe België in dezen Duitsch-Franschen oorlog getoond heeft, geheel afhankelijk va.11 Frank rijk te zijn, zou deze nieuwe weigering van heb eerlijke en vriendschappelijke voorstel, met verwijzing naar de internationale ver plichtingen, het sterkste bewijs opleveren voor do bindende overeenkomsten, die tussohen Bel gië, Frankrijk en Engeland tegen Duitschland gesloten zijn, welke overeenkomsten thans niet meer te niofc gedaan kunnen worden." De „Kreuz-Zoitung": „Belgiö toont, dat het nu met onze tegenstanders, op onze vernieti ging wil aanstaren. Bij hét sluiten van den vrede zal men daaraan moeten denken." De „Tagliehe Rundschau";„Onze regeering is nog steeds bereid goweest, ondanks Luik, ondanks de beestachtige barbaat schheid dei- Belgen. om aan do Belgen tegemoet te komen. Ook onze regeering zal van meening zijn, dat er thans geen plaats meer moet zijn voor toe gevendheid." Heb „Berliner Tagcbl&tt"„Men kan het hartelijke en met aandrang uitgesproken aan bod van Duitischland toejuichen, ofschoon hier allo sympathie voor de Belgen verdwenen is, 11a het afschuwelijke optreden der franctireurs en het eerlooze gedrag der Belgen jegens vrou wen en kinderen." LOF' AAN NEDERLAND. Prof. P. D. Land ré te Aken zendt ons een groot artikel ter plaatsing, dat wij wegens plaatsruimte niet geheel kunneu opnemen. Wij nemen er echter het volgende uit over „Dat de moord op den Oostenrijkschen troon opvolger en zijn gemalin te Sarajewo gepleegd, veertien dagen later 't beeld van Europa zoo schrikbaarlijk zou beginnen te veranderen, daar aan kon men nauwelijks gelooven. En toch, de wolken verdwenen niet meer van den hemel., de lucht werd zwoeler en donkerder, loodzwaar begon liet ons allen te bedrukken, daar barstte plotseling de donder los, verschrikkelijker dan een onzer zich nooit zal hebben kunnen herin neren. De door Oostennjk van Servië gevor derde genoegdoening werd niet voldoende ge geven: wien kan dat verwonderen, die de moordgeschiedenis van Belgrado, waarbij Alexander en Draga vielen, kent? Oostenrijk gebruikte het. laatste middel, liet. greep naar de wapenen om te straffen voor berokkend, niet gewroken kwaad. Busland maakte zich be reid. Servië te ondersteunen; Oostenrijks bond genoot, Duitschland, deed niet dadelijk hetzelf de. Maar het deed iets, dat in de wereldge schiedenis met gouden letteren zal worden ge boekt; de Duitsehe keizer trad in persoonlijk telegramverkeer met den Ozaar, om te trach ten het onheilbarend lcwaad nog af te wenden. De wederkeerig gewisselde telegrammen zijn openbaar gemaakt. Teder weet thans, dat kei zer Wilhelm alles gedaan heeft, wat in het menscbelijke bereik ligt, om te verzoenen. Het mocht niet baten; .de mobiliseering van Bus- land tegelijkertijd met deze onderhandelingen ligt nog versch in het geheugen.' Over Belgiö schrijft prof. Landré dan o.m. liet volgende: Tot hiertoe bad ieder weldenkend mensch medegevoel voor het ongelukkige land, dat zoo doende in krijg gedompeld was; een verloren krijg zal nooit het volk, dat dapper en eerlijk gevochten heeft, vermogen te vernederen. De Duitschers hebben steeds de grootste achting voor den geslagen vijand getoond, en hen menselielijk behandeld. Dat wist men in België waarin jaar in jaar uit duizenden Duit schers verblijf houden. Doch de Belgen hebben helaas getoond, dat er onder hen onmensehe- liike, dierlijke eigenschappen sluimerden, die, zoodra ze niet meer bcmeesterd konden worden, D'u'ttóch» „spionBW.* gefusilleerd waren. Onzè BHRTELJ0HIS5TRAAT 27, TELEFOON 1770. AU# betalende abonné's op dit blad, die in het bexit eener verzekeringspoli» zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor: OULDEN bij levenslange onge schiktheid tot werken. GULDEN by overlijden. verlies van een GULDEN bij hand of voet. GULDEN bij verlies van één wijs vinger. GULDEN bij verlies van één an deren vinger. Haarlemsche Alledagjes No. 1410. HET BLOEMBOLLENHANDELAARS- SYNDICAAT. Wij hebben al medegedeeld, dat de bioem- bollenhandel door een syndicaat dat den handel en de export gaat regelen, waarschijnlijk aaa het gevaar van teniet gaan door den oorlog zal worden gered. Dit Syndicaat, waartoe alle handelaars en kweekers zullen moeten toetreden, zat voorschot ten geven, maar voorts ook den handel regelen, den voorraad die dit jaar overblijft doen ver nietigen, de cultuur beperken, den auctieha.ndé en den bloemenhandel verbieden, en de prijzen voor in- en verkoop vaststellen. Het bestuur van dit Syndicaat wordt gevormd door bestuurders der drie groote vereenigingen van kweekers en exporteurs: de Algcmeeue Ver- eeniging voor Bloembollencultuur, het Kwee kersgenootschap, en de Bond van Bloembollen- kweekers. Nu heeft men ons gevraagd, of de katholieke Vereeniging van Bloemistpatroons bij deze regeling is voorbijgegaan, en hoe dat zit. Wij hebben daaromtrent inlichtingen inge wonnen, die ons in staat stellen het volgende te melden. De drie hierboven genoemde vereenigingen zijn die, welke zich bezighouden met den export en met den handel. Zij bemoeien zich niet direct met de sociale zijde van het vak, en al zullen natuurlijk de arbeiders vruchten plukken van de regeling die getroffen zal worden, daarom is het toch niet te doen op de eerste plaats. De R. K. Patroonsvereeniging echter, eu ook verschillende andere plaatselijke vereenigingen, zijn vóór alles sociale vereenigingen, die veel meer de verhouding van patroon en arbeider dan de kweekerij en den export tot hun ar beidsveld hebben. En zoodoende viel, nu die laatste belangen enkel en alleen onder liet oog werden gezien, vanzelf de daadwerkelijke mede werking n/s zoodanig van de patrooiisvereeni- gingen uit. Dat neemt niet weg, dat de katho lieke kweekers en exporteurs ais leden van de drie genoemde vereenigingen, waarin zij wel de meerderheid uitmaken, natuurlijk ten volle in deze regeling zijn begrepen. ITtSnS op do afschuwelijkste wjjte tot uitte, kwamen Ret:«ou enreehl vnjn, ïedoren Belg- zonder on derscheid daarvoor verantwoordelijk te maken; dat doet ook liier niemand. De Belgische ge vangene soldaten worden behandeld, zooata het elk man verdiend, die zón plicht tegenover zijn vaderland vervuld heeft; zelfs de m. Duitschland teruggekeerde, in België mishan delde Duitschers verzoeken dit vooral uiet mi» Belgen te vergelden. Maar de verontwaardi ging, over hetgeen geschiedde, is op het top punt gestegen. En dat is begrijpelijk, wanneer men hoort, wat geschied is; ik voer hier slechts dingen aan, die door volkomen geloofwaardige perso nen aanschouwd zijn. Het is bijna te verschrik kelijk om het te schrijven: men heeft gewonden vermoord, gesteenigd. weerloo/.en de oogen uit gestoken, den buik opengereten, zich aa d^ ingewanden vergrepen endoch het is ts veel! Mannen, vrouwen, zelfs kinderen hebben deelgenomen aan de gemeenste mishandelin gen. Een vijftienjarige jongen schiet uit een huis op een Duitsch soldaat, raakt! De jongen, wordt gevat, voor den bevelhebber gebracht^ zou gefusilleerd worden. Doch wat doet de ka-: pitein? Hij zegt: „Onze eerste kogel mag niet een kind dooden" en laat den jongen loopen. Deze gaat in het huis terug, schiet ten tweed.>n male op een üuitscli soldaat; nogmaals woi^ gort de officier hem te dooden. Wat met den knaap geschied is, weet ik niet; de revolver, waarmee hij geschoten had, was nog niet eena met een kolf voorzien, dus waarschijnlijk direct! uit de fabriek; ik zag zulk een wapen. Uit bijna ieder huis, haag of hinderlaag wordt geschoten door de bevolking op alle»/ wat Duitsch is. Het Roode Kruis beschut 'teIf4 niet deugeen, die het draagt.' UWE nUUUEMSCHE COURUT 9-.mjenc=E*m. i si ei maaawii ryi- raw i mi—eacni I V' I J. U^UJLli V, vlOLi li" VUI iT lHVlvt. II» UUL ii «UI «I "PTkl/1. \.n r l.j.ii r\~ Hinn^nlvoti rlprflon lVT O.'! A o A/1 /kuX .1- ."I i 1 '1 ff t 1. n r> VA A O Oil li" 1'. VA. t V*. ltB, CTx CJiauei UUOl xrunov nvio *o«iicvbu, vy ito >"<«<-<1 111 wruJBii va 11 u«u ïimict-w**;». - «aoui mwy 1..1 n 1.......1 1 1 j ni„ Jmi do htt i-h-n n Dsn Vil 1 1 ftti 11 ft n ft UJJI-IHCMI Ml - O ((•ti y'tf.»

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1914 | | pagina 1