f »ind™11-J™iüt t- 'Se'êtri ds
Brieven uit België.
ïm, w■,olk
FEUILLETON.
om haar te zoeken. Ik zelf kan niet gaan, want) We kregen verlof bjj de troepen te blijven en der Ooüteiifijksdi-Hongaaréehe legatie alhier overige buitenland niets gedaan om dit reent en van de krijgswetten en gebruiken,
naar het station te gaan. Daar vonden de dames d.d. heden. meldt een ambtelijk telegram, euvel te bestrijden Duitschlaud heeft ,de dingenbesluit dat de hiernavolgende feiten als vast-
een veilig toevlucht bij een bevrienden hotelier.1 dut generaal Bankl met de troepen, d,e 1 eeds laten loopen, zooals onze tegenstanders dit [staande moeten worden beschouwd:
Ik mocht bijde compagnie blijven en de yo^r«k-j wenschten en nu kunnen wij ons over dit se-Het. bliikt uit. benaabte
mijn voeten zijn gewond."
Dit ontzettend verhaal spreekt voor zichzelf.
wij ons over dit se- j Het, blijkt uit bepaalde en overeenstemt
Wij geven nu, om ook eens een Duitsclier te
ftooren, eenige gedeelten uit het verhaal (in de
Köln. Ztg.) van een Duitseher, die per auto
uit Keulen naar Brussel ging, en 'smiddags in
Leuven kwam:
eerste luitenant gaf allen soldaten last mij goed
aati te zien, opdat ze mij niet bij vergissing-
overhoop schoten. Plotseling werd wederom ge
weervuur gehoord. De soldaten dachten zelfs
nu dat de Engelschen een aanval deden. Er
kende bewegingen voortzetten en op 27 de-dert tientallen van jaren woekerende onkruid j menlde getuigenissen dat, ovter de geheel»
streek vau Aerschot, de Dui'tfechers zieh
zer stormenderhand de versterkte stellingen niet meer beklagen. Hierbij kwam nog de on-store
des vijands op de hoogte.van Niedfer Zwi -keu vergeeflijke fout, dat men bij het begin der'schuldig hebben gemaakt aan ware gruwel-
vijandelijkheden de Duitsche bladen in Duitsch daden.
„Leuven bood een eigenaardigen. doch vol- ontstond eenigo beweging, de paarden gingen
komen rustigen aanblik De burgers der Bel- steigeren en ik weet nog niet hoe ik uit het ge-
gische stad stonden, voor hun huizen, op de drang- ben
hoeken der straten of zaten voor de café's. Kalm genoemde
inamen. Rl JM L
De Ru s'sehe strijdmachten bestaande uitland terughiehl :Zoo w-irën dT^dand^l Een groot gedeelte der bevolking was v-m
10 divisies, beboerende bij 6 versc-lnllonde j van hunne, eenige, reeds toch al „fet rijke- angst op doSucht
legerkorpsen, werden totaal vers.agon. Eenlijk .vloeiende bron, doch die helder was, tocht hebben de Duitoehe tromJn w
generaal, 44 otficieren en 2303 manschappen [afgesneden en slechts op de troebele en ver-, (buizen en meubelen ")n bra^ g^tokïï e»
weenechoten de weerlooze burgers op
■H of bij hunnen veldarbeid gedood-
en onbewogen schijnbaar kijken zij naar de vele ontploffen van munitie in de brandende huizen. gfct roörnaam^ R^che Vtrijd- dëXleSrlX IJ? ^«oorden van Aerschot, wer-
troepen dje door de straten trokken. Daar ik er f Gelukkig vond ik mijn aanvoerder terug en die machten voortgezet,
els burger niet voor voelde om in den naclit mij meenam en met wien ik den naebt door- 1
met een auto door België te rijden, daar er ge-bracht. i Fe heer Rudolf Strietholt, hoofdredacteur
van den „Munster® -he Anzeiger" te Mtin
vaar bestond, dat ik onderweg bij vergissing, „Het schouwspel was verschrikkelijk. De stad
door een wachtpost werd beschoten, besloot brandde aan alle hoeken. Voor onze oogen wer-
A tikel ter verdediging van de D-uifcscheninval in
ik mij een nachtverblijf te zoeken en den nacht den een groot aantal inwoners, die wapenen Bc]giö en over ds houding der Nederlandsehe
in Leuven door te brengen. j droegen, zonder vorm van proces neergeschoten.pei-s
„Er gebeurden, toen ik naar een geschikt In de herbergen ontploften de spiritusvaten. j Wij ontleenen daaraan zomler commen-
liótel zocht, twee dingen waarvan ik eerst la- Het was een lawaa, zóó oorvérdoovend, dat ik taai' het .volgende:
ter de beteekenis heb ingezien. Ie. Toen ik mij er thans nog half dood van ben. j „De Nederlander is in de hoogste mate recht
op het plein voor het aloude stadhuis onder de j ..Den volgenden morgen bracht een nog vree- vaardig en daarom meent hij het niet te
menigte mengde, hoorde ik spreken van een selijker tooneel. j kunnen vergeven, dat wij de neutral.teit van
herneming der stad door de Engelschen. Ik i „Daar lagen de doodgeschoten mensehen en België hebben „vei noken Wij hebben reeds
hechtte echter aan dat verhaal geen waarde,daar werden telkens nieuwe zondaars neerge-1 N10CS®1 geviaagt oOct een oeizigei, ie cooi
i. i -i -n i- j een struikroover bedreigd wordt, achtslaan
daar ik had gezien, hoe talrijk en sterk de troe- schoten. Daar liepen weenende vrouwen en waarschuwingsbord, wanneer op de
pen waren, die door de stad getrokken waren. kinderen. Ondanks alle woede over dezen over-weido waarvan de toean" verboden is een
2e. Aan de infanteriekazerne vroeg ik aan de, val, die volgens vooraf bepaald plan precies om wapen tot zijne verdediging ligt? Welnu, wij
•laar staande wacht om mij behulpzaam te zijn. acht uur begon, kou geen Duitsch hart onge- verkeerden in een dergelijk geval. De vooraf-
,Op eenigen afstand van ons stonden tweeroerd blijven bij het aanschouwen van deze gegane gebeurtenissen schijnen reeds zoover
jonge Belgen, met om den arm een hand van schuldelooze slachtoffers. O, wat een verdwaas- achter ons te liggen, dat zij bijna geschiedenis
j den '62 huizen in het dorp neergebrand: de
'molenaar
strijd- de Nederlandsehe pers niet ovKkennen.
j molenaar en zijn zoon welke vluchtten' er
DE TOESTAND IN BELGIë. j ongeveer 21 andere personen zijn gedood ge-
Onze gewone Belgische correspondent schrijft (]rJc^n' 'el'wij] toch geen enkel Belgische
wer- stör iu West falen, schrijft ons een lang ar- j «ns uit Antwerpen (Zaterdagmiddag 12 uur) «oMatenmaeht in bet zicht was.
het Roode Kruis. Plotseling naderde een derde de gekken waren het, die dit ongeluk over hun
jongmensch en daar hij mij Duitscli hoorde schoone vaderstad brachten.
spreken, scheen hij te vermoeden, dat ik hem j „Aan een doorreizen naar Brussel viel niet te _T,,
toch niet zou verstaan, althans hij riep in het denken en ik moest met den eersten den besten 6 '°fr 'V^'nvidre r°feZOe. e C C,
j 1 neon, propter invidiam. Uit naijver op de
kransen tegen de anderen: Arrachez de suite trein mee naar Aken terug. Een aantal men-' - - -
geworden zijn. Waarom is eeno geheele wereld
tegen ons in het strijdperk getreden? Om
Servië, dat zich door zijn moordaanslag vooi-
re rel d heeft
het volgende over den toestand te Antwerpen:1 Fmtsche troepen zijn in Aerschot, een
stad met 8000 inwoners op Woensdag 19
Antwerpen 29 Augustus 1914. Augustus, in den voormiddag binnengedron-
Zaterdagmiddag 12 uur. j gen. Niet de geringste Belgische wapen
macht was iiog- aanwezig. Onmiddellijk na
rs ver-
Op de Boulevards veel menschen, vooal vluch- ®ailwezig. Onmiddell]
hier rond. De Regeermg, in overleg met de Hamerstraat hebben zij 5 of 6 burgers well a
verschillende militaire overheden, heeft maat- zij dwongen uit hunne woning te 'treden
regelen getroffen om in hunnen nood te voor-] neer geschoten, 's Avonds, onder voorwendt'
sel dat een hooger Duitsch officier op d«
Groute Markt door den zoon van den burge-
stijgende macht vair Buitschland, in liet bij
zonder op economisch gebied, uit Roofzuchtbuitengewoon afgekeurd. Men begrijpt niet
men de boekerij onzer katholieke
hoogerschool, evenals de gebouwen vernietigd
vos brassards, et retournez immédiatement ehez schen die zich konden legitimeeren hebben wij
yous. (Doe dadelijk die banden af en ga naar meegenomen. Daar zat in mateloos leed een en wraakgevoel. Daarom bespringen Eus'and,waarom
buis terug.) j vrouw, die weenend vertelde dat haar man door Frankrijk en Engeland en zelfs ook nog Ja-'
..Door den toon waarop dit werd gezegd, werd een misverstand was doodgeschoten; hij had pan het gejaagde Duitsche wild, dat echter
mijn aandacht nog meer getrokken en ik vroeg niets gedaan en was in het bezit van een pas reeds op weg is den een na den ander van
mij af. waf dat toch mocht beteekenen. Wat had geweest. Hoe wreed echter zulk een enkel gevalden troep onschadelijk te maken,
dat wegnemen van den Roode Kruis-band te mag zijn, men moet niet vergeten hoeveel van dan het oveis^ lijden van de BeLgische
zien.
Men zegt dat zij naar Engeland gevoerd zul
len worden, om zoodoende de stelling Antwer
pen te ontlasten.
Duitsche troepen zijn in onze omgeving niet.
Het zijn voorals nog bakerpraatjes om aan een
beleg van Antwerpen geloof te slaan. Niemand
weet wat zou kunnen gebeuren, DOCH OP
DIT OOGENBLIK IS ER NOG GEEN GE
VAAR VOOR.
De Regeering maant tot kalmte aan.
De schanddaden van Leuven--worden hier
maken met het dadelijk naar huis gaan? Daaronze dappere officieren en soldaten bij de ge-l^16110 eene ïnl>ieu'? °R de neutraliteit? In
in de infanterie-kazerne geen plaats meer was,
ging ik naar het hotel Metropole, waar, zooals
ik later hoorde, ook de staf gelegerd was. In
den beginne wees men mij af, maar met behulp
van een lioogeren officier, die mijn papieren na
keek, werd ik een goede kamer machtig. Ik ging
daarop naar den auto om mijn handkoffer te
halen. De koffer was vrij zwaar en de weg lang,
zoodat liet reeds acht, uur was, toen ik in de
straat kwam. waarin het hotel staat.
Plotseling hoorde ik uit het Noorden een
lievig schieten. O, dacht ik, dat zullen voor
postengevechten zijn. ik kan wel gerust gaan
slapen. Ik ging het hotel binnen, wisselde een
paar woorden met de dames uit het hotel die
het schieten ook gehoord hadden en verontrust
waren. Geen minuut was ik in het hotel of van
de markt, die vol bagagewagens stond, klonk
een hevig geweervuur. Dit alle huizen knallen
schoten die door onze soldaten worden beant
woord. De vrouwen vluchten ontzet het huis
binnen. Ik ren de trap op. De oude kellner die
een beetje aangeschoten was, riep maar voort
durend in het VlaamsehDaar zijn de Engel
sehen. Ik riep hem in het Franscli toe, dat hij
Diet moest weggaan, maar bij mij moest blijven,
en dreigde hem anders te dooden. Niettemin
verdween de oude.
„Daar stormen mij ook reeds Duitsclie sol
x den vorm wel. Dat heeft niemand minder dan
veel,ten m de straten zijn gedood en gewond 1" de Duitsche Rijkskanselier in de gedenkwaar-
I dige zitting van den „Reichstag" van den
DE STRIJD IN OOST- 4den Augustus voor het grfheele land èn voor
PRUISEN. de geheele wereld toegegeven. Maar in wer-
Aan de Vossische Zeitung wordt uit Thorn kelijkheicl? Neen. België wilde volstrekt niet
gemeld, dat de beslissende strijd aan de Ooste-neutraal blijven; in tegendeel, het wilde Fran-
lijke grens is begonnen. Het begon met de bezet- jsche en Engelscke soldaten binnenlaten, het
ting van de grensstad Neidenburg door sterke wilde slechts het gunstigste oogenblik afwach-
Russische troepenmachten. De Russen plunder-,ten zich ™et Z1|Ue. tin gen en zijn
van Neidenburg, dat ongeveer 6000 inwoners
had, slaagden er in Holienstein en Allenstein
terwijl dit zich aan de grensforten van Frank
rijk de tanden uitbrak. Goedmoedig is do
'daten tegemoet: „Schiet hem neer, dien bur-,ceetcl:
per." Ik haalde mijn pas te voorschijn en riep) BERLIJN. 30 Aug. De oorlogscorrespondent
de mannen toe. dat zij toch zeker geen volbloedJan 'ie* Berliner Tageblatt bericht 'dat in de
Keulenaar wilden doodschieten. Ze geloofden ,dne S^ote gevechten bij Ortelsburg volgens
te bereiken. Het 20e Duitsche legerkorps weer- Duitsclier, evenals de Nederlander, altijd ge-
de zich krachtig tegen den Russisclien tegen-weest; tot domheden evenwel Iaat hij liet
stander, die veel sterker in getal was. Den Rus- uiet komen. En verder heeft België zich niet
sen mocht het'dan ook niet gelukken de Duit- flleei1 ,voor de letf neutraal verklaard, het
sehe stellingen te nemen. De strijd ontwikkelde I heeft ,def° B«utrahteit het eerst verbroken
i, - - len wel daardoor, dat het Fransche officieren
zichten slotte totoen reusachtigen slag op de; bcdienillg v4„ zijn vestinggeschut heeft
me ,i een mg Eedenburg Ortelsburg, over j geëngageerd en dat het gedeserteerde Fran-
een front van ongeveer 50 K.M. Aan de Ma-[sehe soldaten, aan wien door hunne regee-
riënVrnr ger Ztg. -wordt, over den nvtslap; geméld Ting ï>»j t\ emu hWwMfe, in Ti et
dat twee Russische legerkorpsen zijn wegge- kwijtschelding van straf was toegezegd, kalm
veegd. weg in zijn leger iieeft opgenomen.
EEN VERDEDIGING VAN
DUITSCHE ZT.TDE.
In aansluiting hiermede laten wij do vol
gende telegrammen volgen, voor een deel
reeds in onze bulletins in de stad gépubli-
heeft. De gruwelen op enkele priesters daar be
dreven zijn zeker weerzinwekkend. Uit alles
blijkt volgens mij dat het anti-clericalisme, on
der de Duitschers, ook hoogtij viert.
Des avonds is hier alles om aelit uur geslo
ten. Onze handelsstad gelijkt dan, min of meer,
op een groot boerendorp. Gisterenavond liep
ik om half negen nog door de stad, doch was
blijde thuis te zijn.
De eerste avonden stormden de menschen al
len buiten hunne huizen, thans is dit door de
overheid verboden, evenals het verboden is van
af de straat zichtbaar licht te doen branden.
Over eene zaak moet ik met lof spreken. Al
de maatregelen, en er zijn zeer strenge maat
regelen bij, worden door het publiek zonder
klagen nageleefd.
De rechtbank heeft weer eenige individuën
veroordeeld, die zieh op op den avond van den
6en Augustus, aan plundering van huizen, door
Duitschers bewoond, hadden schuldig gemeaakt.
Ik herhaal nog eens: die plunderingen zijn
door geen enkel waar Belg goedgekeurd of
ondersteund.
OH. A. B.
De verdediging van Parijs voorbereid.
Uit Parijs wordt aan de N. R. Ct. gemeld,
dat de militaire gouverneur van Parijs be
volen heeft dat binnen vier dagen na afkon-
Zoo tlwong de noodzakelijkheid tot zelfbe
houd en de onoprechtheid van het oogen-
scliijnlijk neutrale Belgie, Duitsehland daartoe
een schijnbaar onrecht te begaan. Op den 4 "'Fiog van dit besluit alle gehouwen gele-
Augustus kon het nog als een onrecht worde» Igen 111 d'.e ray°uf van de afzonderlijke forten
opgevat, heden is het iedereen duidelijk, dat!-.7'00 0101.,w« als oude - om Panje, moeten
het grootste i-echt het grootste onrecht zou| 2«n ont™imd en afgebroken,
geweest zijn. Over dit punt valt, na al de'
geopenbaarde bijzonderheden van de laatste
vier weken over do onoprechtheid van België
mij niet en wilden niijIXhLton?docirgehik': j
i Russen met vele hooge officieren gevangen
kig kwam een officier toeloopen, die mijn Pa" werden genomen. De Russen werden door de
pieren inzag en er voor zorgde dat mij geen XPuitisebe troepen van drie kanten aangeval-
I - J 1- .1 ,1 TI 1 1 7 n 4 n A lil 11 O 1 A A Tl 1 ,1 - - - V f T
leed geschiedde. Ik kon hij de trap blijven staan 1 ]en en in de moerassen en Masurische meren
en ik kreeg een post bij mij, daar er nog voort- j geworpen
durend soldaten het hotel binnenkwamen die
mij in hun woede zouden kunnen dooden. Tel
kens werd ik weer aan een kruisverhoor onder-
keizer aangeboden vrede-shand terugwees, niet
meer te twisten; evenmin als over de arglis
tigheid van Frankrijk, dat onzen keizer aan
de mogelijkheid van vrede wilde doen geloo-
ven, terwijl het in het geheim toebereidselen
tot den oorlog maakte.
Voor ons is dit eene uitgemaakte zaak,
WEENEN, 30 Aug. "Wolf's-bureau meldt, dat
voor zoover de toestand tot gistermiddag te I
overzien was, de groote strijd tusschen de] doch is dit het ook voor het buitenland]
worpen Tenslotte kon ik echter rustig op de Oostenrijk'sche Armee, met de hoofdmacht van 1 speciaal voor Nederland? Dag in dag uit is
'trap blijven zitten Daar wachtte ik rustig den het Russische leger nog niet tot een beslis-j hun het door Düitschland begane onrecht door
Zwaargewonden het luns bmnenge rac i - I yan den g-eneraax der cavalerie Viktor Bankl,
„Zelfs dooden bracht men m het hotel. Daar en -n (jen g|ag, j£rasnjjj! |.0|. over-
werden de huizen aan den overkant, in brand winning leidde, reeds eenigszins te overzien
[van de legermacht, die onder bevel staat dat'zelf bezorgd was, dat zijne neutraliteit
zijne eerlijke neutraliteit ni©t zou worden
gerespecteerd, hieraan niet gelooven? Heeft
w de Nederlandsehe pers het volk moedwillig
gestoken. Er wordt bevel gegeven het hotel te I In een tweede gevecht op 27 Augustus,0p ben "dwaalspoor geleid? Steken wij de
doorzoeken, daar ook van hier uit schoten zijn dat bekroond werd door een heldhaftige be-1lafav' 1
gehoord. De oude kellner wordt naar benedenstorming van de sterk beveiligde stellingen
gehaald en met de kolven der geweren afge
maakt. Als de oude werkelijk iets had gedaan,
kreeg hij thans zijn gerechte straf.
op de hoogten van Niedrzwica duza, slaagde
de armee van generaal Bankl er in, de bij
Krasnik verdreven Russische strijdmacht, met
T, de daaraan toegevoegde versterkingen, in het
„Ik vroeg een officier verlof om de driegeheel ongev^r 10° divisies van zes ver
dames uit het hotel en den kiemen groom te schillende legerkorpsen, opnieuw te verslaan,
mogen meenemen. Dit werd toegestaan en on-
hand in eigen boezem 611 lafe-n wij oprecht
bekennen, dat een niet garing deel van de
schuld ons zelf treft; van oud9 her en in het
bijzonder toen het conflict acuut werd. Neder
land heeft tengevolge van zijne natuurlijke
ligging steeds tot wiens grenzen niet zooveel
gelegenheid tot handelsverkeer boden.
Dientengevolge helde de Nederlandsehe pers
Een der Oostenrijksclie korpsen nam in meer tot de Engelsche en de geheel onder
der militair geleide ging het naar de markt, dezen (flag een generaal, een kolonel, drie 1 Franschen invloed staande Belgische pers, dan
waar reeds twee rijen huizen in brand stonden.andere stafofficieren, 40 officieren en onge- J tot de Duitsche over, die wanneer zijn ge-
Daar stonden troepen mannen en vrouwen, die veer 2000 man gevangen, en maakte veellezen werd, hoofdzakelijk voor het literaire ge.
uit de brandende huizen waren gevlucht en oorlogsmateriaal buit.
1 deelte in aanmerking kwam. Van Duitsche
1 ■NTederl.inrl „i.
Dum-dum. De Duitschers klagen in een
officieel communiqué erover, dat de Fran
schen en Engelschen „dum-dum" kogels ge
bruiken. Te Longwy zon een toestel gevon
den zijn om gewone kogels van boven af te
vijlen en uit te hollen. „Düitschland zal ge
noodzaakt zijn over te gaan tot buitenge
woon scherpe maatregelen", laat die verwoes
ter van Leuven hekend maken! Vrage, wat
we nu zullen krijgen. Intussclhen klagen de
Belgen in een officieel stuk (zie hierboven)
even hard over de Duitschers. En men zou
zeggen: niet ten onrechte.
(Van onzen eigen correspondent).
ANTWERPEN, 29 Aug. 1914.
Het is mij gelukt een exemplaar machtig
te worden van een rapport, uitgebracht aan
de Minister van Justitie, door de commissie;
gelast met fcet onderzoek betreffende de
schending van het volkenrecht en van de
krijgswetten. Deze commissie, bestaande uit
menschen van beteekenis, uit mannen van
positie, heeft een machtig stuk werk gele
verd-, dat ik hier laat volgen.
Aan zijne Excellentie den Minister
van Justitie.
Excellentie,
De Commissie, gelast met toet onderzoek
thans onder de bew; king der soldaten waren, i DEN HAAG, 30 Aug-. Volgens mededeeüng' zijde is zoowel in Nederland als in het betreffende de schending van het volkerent-
meester gedood was geworden of volgens een
ander lezing onder voorwendsel dat door den
burgemeester en zijn zoon een samenzwe
ring zou zijn beraamd tegen den opperbc-
velheboer, ihebben de Duitschers al de man
nen, welke zich in Aerschot bevonden, ju
hechtenis genomen. Onmiddellijk werden er
een vijftigtal op eenigen afstand van de stad
gebracht, werden in reeksen van vier ge
schaard, en moesten opvolgentlijk zich op
lioop zetten voor de Duitschers, welke hen
met geweerschoten of bajonetsteken hebben'
afgemaakt. Meer dan veertig werden op deze
wijze vermoord.
De Duitschers hebben de stad leeggeplun
derd, uit de woningen wegvoerende al wat zij
beun eesteren konden, de meubelen en brand-
koffers openbrekende.
Den volgenden dag hebben zij die burgers,
welke den vorigen dag waren aangehouden,
in rangen van drie opgesteld, uit eiken rang
lh ebben zij oenen man op drie 'genomen,
hebben deze mannen met den burgemeester
van Aerschot, den heer Tielemans, zijnen-
zoon van 15Yi jaar, en zijn broeder, op on-,
geveer honderd meters buiten de stad ge
bracht en ze neergeschoten.
Vervolgens toebben ze de andere inwoners
van Aerschot gedwongen grachten te maken
om hunne slachtoffers te begraven. Gedu
rende drie dagen gingen ze voort rniet plun
deren en branden. Ongeveer 150 inwoners
van Aerschot moeten aldus omgebracht zijr
geworden.
Het grootste deel der stad werd geheel
verwoest. Vijfmaal hebben de Duitschers ge--
poogd de hoofdkerk, die ze geplunderd had
den, in brand te steken.
De ambulanciers van het Roode Kruis,
hoewel den armband dragend van het Rood«
Kruis, werden niet ontzien. Een hunner ver
haalt. dat de Duitsche troepen op hem scho
ten, terwijl hij de gekwetsten opraapte, en
-s-wrrtgingen met Tcmeten," TiócweT Tiy Fun
zijn armband had getoond. Bovendien werd
hij den 19den dezer, dienst doende in toet hos
pitaal, den ganschen dag door bedreigd en
gebrutaliseerd. Een Duitscfo officier n.ï.
vatte hem bij het tooofd en drukte den loop
van zijn revolver op zijn voorhoofd.
Een brancardier, de zoon van den gemeen
te-ontvanger, die nochtans het kenteeken van
het Roode Kruis droeg, werd op den avond
van 19 dezer in de Gasthuisstraat door da
Duitschers gedood.
Uit al de getuigenissen blijkt, dat de bur
gerlijke bevolking van Aersch ot in geen en
deele aan de vijandelijkheden heeft deelge
nomen, dat geen enkel schot door haar werd
gelost. Al de getuigen zijn het eens om te
doen uitkomen hoe onwaarschijnlijk het is
dat, zooals Duitschers beweren, de zoon van
den burgemeester, een kind van 15!4 jaar,
en een buitengewoon stille natuur, op een
Duitsch officier zou hebben geschoten in
den avond van 19 Augustus. Nog onwaar
schijnlijker is de voorstelling der Duitschers
volgens welke de burgemeester een complot
zou hebben op touw gezet.
Er dient opgemerkt te worden dat, indien!
een Duitsch officier getroffen werd op de
Groote Plaat®, waarvan de getuigen ech
ter onwetend zijn hü door een verdwaal
de kogel kan getroffen geweest zijn, vermits
de Duitsche soldaten op dat oogenblik in
neven straten in het wil-d aan het schieten)
waren om de bevolking te verschrikken
De burgemeester een zeer kalm man
had trouwens al herhaaldelijk al zijne bur
gers doen wéten, door plakbrieven en strooi
biljetten, dat ingeval de Duitsclhers binnen
vielen, ze zich onthouden moesten van elke;
vijandelijke daad. De plakbrieven Ih-ingen nog
op de muren, wanneer de Duitschers binnen
rukten en werden hun getoond.
De Duitsche troepen die langs de plaatsen!
trokken dezerzijds van Aerschot gelegen, be
Uit het Engelseh.
86.)
terwijl hij den kleinen geleerde de hand gaf.
Deze schudde het hoofd en lachte.
Dagelijks hap ik een paar uur frissehe
luclit, antwoordde Ihij, en de bock ens! of hoort
er nu eenmaal bij.
Zoo, zoo, meende de hertog glimlachend,
waaraan zijt ge nu bezig?
Aan iets zeer gewichtigs, wat van zeer
groot belang voor u zal zijn, mylord! Maar
ik kan het u nog niet zeggen, want ik 'bad
me voorgesteld er u mede te verrassen.
't Is wel om iemand nieuwsgierig te
maken. Maar a propos, mijn vrouw is niet
dig over ëën of ander document, of over'nu met de zaak beginnen. Misschien zult j van mi&Fly, bij mhn leere
iets wetenschappelijks? [ge boos op me zijn, wanneer ik zaken aan-vrije men, kort en g, ^erot mqn leer
De kleine geleerde hoestte.
Niets van dat alles, mylord. "Wat ik te
zeggen heb, ia iets vau Persoonlijk
maar
Je maakt me nieuwsgierig, beste Roy!
De geleerde herhaalde het kraken van zijn
vingers en sprak:
eer, die mij schijnbaar niets aangaan, maar linge, mijn geliefde leerlinge. Nu, die leer-
din plichtsgevoel en mijn liefde tot u drijft lijke dagen van onderwijzen en leeren wer-,
den wreed afgebroken, want sir Ralph stierf
roer,
mijn plichtsgevoel
mRov t0iiwe woorden doen me schrikken!, en de familie Hereford keerde naar Here-
- ford-house terug. Spoedig daarop moest sir
Frederik voor zaken naar Londen en trof
hem het verpletterende beridht, dat Mary-
sprak Charley met beklemd hart.
Ik zal zoo kort mogelijk zijn, antwoord
de de geleerde. De geschiedenis, die ik u wil
En toch is mij die kwestie van die spre
kende gelijkenis nog onverklaarbaar, besloot
dc hertog, terwijl hij Frederik alleen liet en
naar den boekentoren ging om eens met mr.'bijster goed over je te spreken.
Roy over de „verschijning" te spreken, want
hij besefte nu maar al te goed, dat er nu aan
die grappenmakerij een eind moest komen,
r Onderweg peinsde hij erover na, waarom
Zoo?
Toen liij Melusine's naam hoorde noemen,
Ik hoop, mylord, dat ge mij voor een 1 vertellen!, speelt zieh in Hereford-house af. Rose dood was.
vriend houdt, die het slechts goed met ui Daar werd vóór achttien jaar aan de deur Meer mag ik n voor 1
meent I der voorhal een kind te vondeling gelegd, gen, Charley, maai ikverzoeku mytodyte
Dat doe ik! riep de hertog uit, ge waart een meisje, dat toen ongeveer anderhalf jaar vragen ouden was
i 1 wwüiifi ,1.,. i. jViYvrl uTrr1 dnm» fiiv Rnl-nh in toen sir Frederik te J^onoen tvas.
reeds twintig jaar een vriend des huizee
Aan n dank ik, wat ik nn weet, en gij weet
dat ik uw raad zeer boog schat, dat hij me
vertrok zijn mond tot een stroeven, bardenSteeds zegen heeft aangebracht,
trek, die weldra moest, plaats maken voor! Ja, Charley, ik hield van u, gelijk een
Melusine zoo bleek geworden was, toen Fre-een gemengd gevoel van medelijden met den vader zijn zoon bemint, sprak de oude man.
derik het over zijn pleegzuster gehad had.'hertog, maar hij vroeg niet, waarom myladyjlk zweer u bij God, dat wat ik u te zeggen
Weer rees twijfel aan zijn vrouw bij hem op.boos op hem geworden was. jlbeb, tot uw waarachtig geluk dient, mag bet
't Zou verschrikkelijk zijn, wanneer ik! De hertog liad een boek ter hand genomenook bitterder zijn, dan alles wat het leven
moest ervaren, dat zij zich anders voordoet.om zijn gedachten eenigszins te verstrooien,bitters bie-db. Bittere vruchten draagt de
het is misschien erg on- j terwijl mr. Roy op zijn stoel zat heen en
der voorhal een
sje, dat ti
oud was. Dat kind werd door sir Ralph in toen sir Irederik
zijn huis opgenomen en door zijn eerstel De hertog had den geleerde kalm aange-
vrouw liefdevol opgevoedi Mary-Roset zoo hoorch
heet de kleine, word als kind des huizes hei- En waarom moet ik nu juist nnjn vio w
schouwd-, totdat,... Melusine Holwel er daarnaar vragen? klonk het toonloos uit
kwam om spoedig daar sir Ralph's tweede öharley s mon
dan
rechtvaardig van me, dat ik dezen argwaan weer te schuiven, en zijn vingers liet kra-
kot -ter, maar alles, alles is even duister, geen
enkel lichtpunt!
H!j vond mr. Roy zooals gewoonlijk, ge
heel tusschen de hoeken begraven.
Gij zult nog ziek worden als ge altijd
die boekenstof inademt, sprak de hertog.
keneen teeken dat bij iets gewichtigs
te zeggen had.
Mylord, ik zou graag met n eens een
ernstig woord spreken.
boom des levens nn eenmaal en ze moeten
gegeten worden. Gij hebt tot nu toe slechts
de zoete vruchten geproefd, mylord!
Niet steeds, Roy!
'tis mogelijk. Maar er zijn ook dingen^
die, al blijven ze voor 's werelds oog ver-
Charley steeg op en legde het boek weg.borgen, schande en droefheid brengen- Deze
Graag, mr Roy. Hebt «e mijn raad nog-1 vruchten »iin dubbel bitter. Maar ik moet
vrouw te worden. Dat bracht een heele ver
andering in Mary-Rose's positie 5n dat huis
gezin; want lady Melusine behandelde ibaar
niet als gelijke, maar gebruikte bet meisje
als kamenier en sir Ralph was te zwak, zulks
1 te verhinderen, tot groot verdriet van r re-
derik Hereford, die Mary-Rose beminde en
zieh in stilte met haar had verloofd. Lady
Hereford nam het meisje mee, toen zij Has
tings-Castle voor twee-jaar bezocht en ook
hier verrichtte zij de werkzaamheden van
kamermeisje. Toen kwam ze, op aanwijzing-
Ook de reden daarvoor mag ik nog niet!
noemen, maar vertrouw mij ten volle ils
handel geheel uit liefde en dankbaarheid)
voor u.
De hertog stond op en liep langzaam het.
vertrek op en neer. Waarom liad Melusinö
hem nooit van dlie vondelinge verteld?
Waarom was zij bleek geworden, toen Fre
derik den naam van het meisje noemde?
'Wordt vervolgd). 1
