NIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT TS?e blad
Rond de Liturgie.
HE HIMÏLeil.
Z. H. Paus Bsnedictus XV.
Uit ons fCantortnement.
De nieuwe staatssecretaris.
Naar een Reuterdepêche uit Rome meldt,
heeft Z. H. de Paus tot staatssecretaris be
noemd Kardinaal Dominica Ferrata.
Over dezen Kardinaal deelt de Msb. bet
volgende mede:
Kardinaal Ferrata is den 4den Maart 1847
te Gradoli in bet diocees Montefiascone^ ge
boren. Op tienjarigen leeftijd kwam fhdj in
het Jezuïetencollege te Orvieo, vanwaar bij
in I860 na de verdrijving der Jezuieten, naar
het bisschoppelijk colege te Orvieto over
ging. Zoowel bier, als later aan de univer
siteit te Rome schitterde hij uit door zijn
buitengewone talenten, welke aller bewonde
ring afdwongen. Binnen twee jaar tijds be
haalde hij de titels van doctor in de beide
rechten en in de filosofie.
In het jaar 1877 werd hy door Pin» IX
aan de Congregatie voor buitengewone ker
kelijke aangelegenheden toegevoegd, om zich
onder leiding van Mgr. Czacki in de kerke
lijke diplomatie te bekwamen.
Den 16en Juni 1879 schonk Leo XIII hem
den titel van geheim kamerheer en benoem
de hem tot auditeur van Mgr. Ozaeki, die
als nuntius naar Parijs gezonden werd.
Na achtereenvolgens verschillende diplo
matieke ambten van groot belang vervuld te
hebben, werd hij den 2en April tot aartsbis
schop van Thessaloniki gewijd, en als nun
tius naar België gezonden.
Na zijn terugkeer in Rome, werd hij tot
secretaris van de Congregatie van buiten
gewone kerkelijke aangelegenheden benoemd,
tot bij in 1891 als nuntius naar Parijs ge
zonden werd.
Den 22en Juni 1896 werd hij tot Kardinaal
benoemd, met de titelkerk van de H. Prisea.
Als nuntius in België slaagde hij er in den
Invloed weder te herstellen, welke door bet
afbreken der diplomatieke betrekkingen tus-
scben den H. Stoel en de regeering verloren
gegaan was. Hij wist de politieke hartstoch
ten te beheerselien en de rust te herstellen.
Toen hij België verliet, bad de Katholieke
partij wederom een schitterende positie ver
kregen.
Kardinaal Ferrata behoorde tot de H. Con-
gaties van het Concilie, der Aflaten, dier ri
ten en van de buitengewone kerkelijke aan
gelegenheden, terwijl hij tevens lid was van
de Pauselijke commissie voor de vereeniging
der afgescheiden kerken.
Na de hervorming der Romeinsehe Con
gregaties werd Kardinaal Ferrata prefect
van de Congregatie der H. Sacramenten. Het
vorig jaar was hij Pauselijk legaat bij het
Eucharistisch Congres op Malta.
De verkiezing van Kardinaal della f hiesa.
Het „Giornale d'Italia,' beweert het vol
gende te weten over de verkiezing van den
nieuwen Paus:
Vóór d© stemming van Woensdagmorgen
wist men reeds op het Vaticaan, dat de meer
derheid der kardinalen het eens wa» over
de verkiezing van kardinaal d©lla Obiesa.
De voorlezing van die eerste stembriefjes
door de kardinalen-efemopnemers geschiedde
onder diepe stilte.
Onmiddellijk na de aflezing van de dertig
ste stem teekende de meerderheid zich af ten
gunste van kardinaal della 'Chiesa. Er
(heersebte een groote spanning.
Vervolgens kwamen er weer 5 of 6 stem
men voor Kardinaal del Chiesa. Daarna
kwam er een kleine onderbreking.
Men kwam aldus aan de 38e Stem, waarbij
geknield en richtte tot hem de vraag, of hij
de verkiezing aannam.
De Paus antwoordde, dat hij zich niet te
gen den klaarhlijkelijken wil Gods verzette.
De deken van het H. College knielde voor
den Pans neer en vroeg hem, welken naam
Hij zou aannemen. Zonder aarzelen ant
woordde de Paus: Benediotu® XV. Daarna
werd onmiddellijk de officieele acte der ver
kiezing opgesteld.
De kroning van Paus Benedietus.
De „Corriiere d'Italia" zegt, dat de nieuwe
Paus wenseht, dat zijn kroning in de Six-
tijnsche kapel zal plaats hebben zonder bui
tengewoon praalvertoon, met het oog op de
ernstige tijden die men doormaakt.
De Paus heeft ook bepaald, dat den 8sten
dezer, op den feestdag van Maria Geboorte,
een consistorie zal gebonden worden, waarin
de kardinaalshoeden zullen worden uitge
reikt aan de» kardinalen Piffl, Gernoeh en
Guisasote, die door Paus Pius X in het jong
ste consistorie van Mei kardinaal gecreëerd
zijn.
De kroning van den Paus zal Zondag a.s.
in de Sixtijnsehe kapel plaats hébben.
Gisteren ontving de Paus zijn broeder, den
viee-admiraal Giovanni della Chiessk, die
uit Pegli was aangekomen, gedurende langen
tijd in particuliere audiëntie.
Bijzonderheden omtrent den nieuwen Paus.
Omtrent het leven van kardinaal della
Chiesa meldt een biz. eorr. van „De Tijd"
nog eenige bizonderbeden, die aanvullen het
geen wij reeds over den nieuwen Paus schre
ven:
„Algemeen werd te Rome, toen hij nog
onder-staatsseeretaris was, zijn diplomatieke
bekwaamheid hoog geroemd. Eenparig heette
Mgr. della Chiesa de rechterhand van kar
dinaal Rampolla, zijn on middellijken oh'ef,
en na diens aftreden «als staatssecretaris bleef
hij onder de beste werkkrachten der staats-
secretarie gelden, met wien zoowel leeken als
geestelijken steeds zeer gaarne te doen had
den. Want hij verstond meesterlijk de kunst,
om met even groote minzaamheid als vaar
digheid zaken af te doen,
In 1907 weTd Mgr. della Chiesa bevorderd
tot aartsbisschop van Bologna. Reeds toen
werd hem door velen de kardinaalshoed toe
gedacht. Er kon geen Consistorie meer in
uitzicht worden geteeld, of onder de vermoe-
delöke candidaten voor het purper stond Mgr.
CteJla Lhiesa bovenaan, totdat by het laatste
Consistorie van Mei j.l. hem in werkelijk
heid deze eer te beurt viel.
Zij was onbetwistbaar ruimschoots ver
diend en werd door de „communis opinio"
warm toegejuicht te Rome. Want daar had
Mgr. della Chiesa veel trouwe vrienden en
vereerders achtergelaten. Niet alleen bij Kar
dinalen en hooge prelaten, zooals bijv. Kar
dinaal Rampolla, den zwijger bij uitne
mendheid, die echter aan Mgr. della Obiesa
gaarne zijn volle vertrouwen schonk; niet
slechts bij tal van voorname leden van bet
Pauselijk Hof, met wie bij jarenlang als on
der-staatsseeretaris in geregelde betrekking
stond. Doch ook bij de dienstdoende geeste
lijkheid van Rome, die voor de uitoefening
der zielzorg steeds kon rekenen op den wijzen
raad en de krachtige hulp van Mgr. della
Obiesa. Viel er een nieuw werk van gods
vrucht of naastenliefde op te richten, moest
een kwijnend liefdewerk worden ondersteund,
diende ergens de katholiek-sociale actie be
vorderd te worden, Mgr. della Chiesa bleef
met zijn moreelcn en geldelyken steun nooit
t achter. Hij nam gretig iedere gelegenheid te
onder de kardinalen een licht siemgeruisolï om zijn brandenden zielenijver metter-
opging. daad te toonen. Hoezeer ook met ambtelijke
Acht en dertig stemmen op de 57 is niet bezigheden overladen, hü wilde en kon al-
voldoende al is dit aantal ook het tw<ee-to<*> nog „payer de sa personne."
derde deel van bet totale aantal stemmen,- aartsbisschop van Bologna won de
op een candidaat uitgebracht daar de mo- A 01 01 enge herder spoedig alle harten. En-
gelükheid bestaat, dat een Kardinaal op zich- 3aren &e e en hoorde men, dat de paar-
zelf zon hebben gestemd en deze stem wordt den van hm aartsbissdboppelyk rijtuig op
niet meegerekend. bo1 waren gegaan en dat Monsiegneur zelf
Lang hoefde er'niet gewacht te worden. lichamelijk letsel had gekregen. De geheele
De 39ste stem was voor Kard. della Chiesa. s*ad kwam in rep en roer.
De andre stemmen werden snel opgelezen. Gelukkig bleek, dat Mgr. slechts een
De architect Schneider bracht een instru- schamping van weinig of geen beteekenis
ment in werking, waardoor de troonhemels, had ondergaan. Het werd toen voor Bologna
behalve die van Kardinaal della Obiesa, wer- eeu ware vreugdedag. Men jubelde als kin
den neergelaten. j doren op^ een feestdag, voor bet behoud van
Aller blikken waren naar Kardinaal della den beminden Aartsbisschop, die op het bal-
Cbiesa gericht, die in diepe overweging ver- !;on van zijn paleis moest versdbynen, om
slonden was en met neergeslagen oogen en de geestdriftige ovaties der opgetogen me-
onbewegelijk daar stond, moeilijk zijn ont- nigte in ontvangst te nemen,
roering beheerschend. i Mgr. della Chiesa was te Bologna een krach-
De camerlengo liet bet zilveren klokje lui-i tig bevorderaar der kerkelijke tucht en der ka
den onder groote ontroering van de concla-tholieke pers. Voor de opleiding zijner semina-
vifiten en van hen, die buiten <fo Sixtijnsehe risten droeg hij rusteloos zorg. De voormannen
kapel to wachten stonden. Dit was het tee- der katholiek-sociale actie raadpleegden hem
keu, dat Je i aus gekozen was. gaarne. Bij ieder goed werk kon men zich bij
De ceremomarn traden dan de kapel bin-voorbaat van zijn vaderlijken steun en milde
nen. Do karainaal-ueken, gevolgd door de aanmoediging verzekerd houden. Het katholieke
ceremoniarii, begaf zich naar het altaar, dagblad „L'Awcnire di Bologna",' genoot zijn
waarvoor de nieuwe Paus biddend was neer- i bijzondere en edelmoedige bescherming."
Te Bologna, j ton zooveel van melankoliek houden. De wee-
Aanstonds nadat men had vernomen, dat aei5noed:'€e Eedjea vinden met zelden den mees-
Aartsbisschop-van Bologna, Z.Em della Chiesa, bijval, uitgezonderd enke.e -welbekende
tot Paus was gekozen, werden de klokken geluid
van de kathedraal van St Petronius. Daarop
volgden de klokken van alle parochies der stad.
Des avonds werd in de kathedraal een Te Deum
vroolijke mopjes
Des morgens ging alles met spoed. Vijf uur
reveilleuitrusting lag klaar om omgehangen
te worden; dekens werden opgerold met een
gezongen De vicaris had een manifest uitere- touwtje vastgebonden en op den wagen ge-
vaardfgd.'waarbij de verkiezing bekend gemaakt Daarna werd het ontbijt gebruikt op
werd, en geheel de bevolking woonde de plech
tigheden bij.
(Brieven van een die „onder de wapens" is).
Wij maken het best in ons kantonnement.
Dit voorop, en tot geruststelling van onze
nagelaten vrienden en betrekkingen in Haar
lem. Wie „wij" zijn en waar ons kantonne-
het wiel van een compagnies-wagen, aan den
voet van 'n muur of in het gras, waarna be
gonnen werd mét het kwartier bezem schoon
te maken, om het netjes aan onze opvolgers
af te leveren. Dit bestond in de ontzaglijke
hoeveelheden stroo, bijna geheel tot stofstroo
vergaan, vanuit de eerst» of tweede verdie
ping der scholen op de binnenplaats te wer
pen. Wie het genoegen had in 'dien stroo-
regen een wandeling te maken kon enkele
bewegingen niet onderdrukken, waarvoor men
zich in fatsoenlijk gezelschap schaamt. Hier
mede is niet gezegd dat wij, soldaten, onfat-
ment is, zullen wij niet nader aanduiden,
vanwege den oorlogstoestand, ziet u. De (nog soenlijk zijn, naar genoemde bewegingen wor
FEUILLETON.
onbekende!) vijand mocht er eens zijn voor
deel mede doen on uit de onbescheiden ge
gevens onze troepensterkte opmaken on de
strategische positie, die wij innemen. Want
deze 'is schitterend. Genoeg zij van te ver
melden, ten nadere aanduiding, dat wij nog
slechts enkele dagien geleden uit Haarlem
vertrokken om onze krijgsmakkers, voor een
maandje af te lossen. Deze genieten nu van
de Haarlemsche vrijheden.
N'en deplaise ons geliefd Haarlem, (het
beteekent absoluut geen kleineering van al
diens voortreffelijkheden) meent schrijver de
zes toch het^ gevoelen van de meesten zijner
hier aanwezige wapenbroeders neer te pen
nen, wanneer hij schrijft dat maar weinigen
heimwee naar het Haarlemsche garnizoen Leb
ben, uitgezonderd dan zij, die nauwe betrek
kingen in Haarlem achterlieten. Voor hen ligt
in 't kantonnement wel èen tikje heimwee.
En dat zijn er niet weinigen. Zij alle groeten
u, Haarlemsche ingezetenen, door middel van
de Nieuwe Haarlemsche Courant.
Wij treffen het nog uitstekend met het we
der en dat draagt voor een niet gering deel
tot de goede stemming onder de troepen bij.
Ons uitgestrekt kantonnement n.l. is doorsne
den door een der meest trotsche wateren
van ons vaderland, een kunstgewrocht van
Nederlandsche waterbouwkunde. £>ver de rol,
die dit waterwerk in ons kantonriementsleven
vervult, hoop ik u een ander maal meer te
schrijven. Aan de oevers daarvan passeeren
wij liet grootste deel van ons dagelijksch
gedoe. Ltaar ontbijten wij in den vroegen mor
gen met onze „kuch", daar TEneeren wij in
den vooravond; daar doen wij onze wasch;
daar vechten wij tegen een gemaskeerden vij
and. Een schilderachtige omgeving is het met
de omlijsting van groene bosschen, met de
nmlsche Hollandsche weiden in het verschiet;
de torens, fabrieksBchoorstecnen en verzame
ling van gebouwen van 'de nijvere gemeente
aan den westelijken horizont. Fantastisch
kleurt (nog) des avonds de bloedroode avond
zon dit kleurig landschap in een feërieke
schemering, waarin scherp torens, schoorsfcee-
nen, huizen en boeci; randen tegen den halif
lichtenden hemel silhoustteeren. De ongevoe
ligste stadsmensch voelt zich geïmponeerd
door dit schouwspel. Een lust is het nog langs
de boorden van het breede, stille water te
wandelen wanneer de avond reeds gedaald
is en de maan den géheelen omtrek met
haar zilverglans overgolft. Doch hoe heel an
ders lijkt mij. dit oord toe, wanneer gure
winden of regenvlagen ons leven hier komen
bederven. Laat ons dus op goed weder hopen
en helpt ons wenschen!
Nog een enkel woord over ons vertrek uit
Haarlem. Daarmede wil ik mijn epistel Voor
deze keer besluiten. De verhuizing van onze
talrijke familie ging uiterst gemoedelijk. Daar
voor hebben wij noch verhuiswagen, noch een
expeditiekantoor noodig. Wij dragen ons heele
hebben en houen in ons „bakkie ihet rol"
mede. Een an gekends luxe was dat er een
vrachtwagen gerequireerd werd om onze de
kens naar ons nieuwe tehuis te expedieeren.
Het y/as reeds eenige dagen bekend dat
wij hit Haarlem vertrekken zouden en zoo
doende waren allen reeds in de gelegenheid
geweest afscheid te nemen van wat hun „lief'
was in Haarlem. Onder dit „lief" verstaat
de eene soldaat heel wat anders dan de an
dere. Wij zouden te „intiem" worden met
over deze „innerlijke" aangelegenheid verder
uit te weiden. Daar dus de dekmantel over 1
Alleen nog dit: het afscheid was allerharte
lijkst en volkomen geweest. Bovendien be
hoefden de soldaten den avond vóór het ver
trek niet met de kippen op stok en was het
appel van tien uur verd|aagd tot elf uur. En
nog.werd de fout van een enkelen te-
laatkomer gewogen en ia den regel niet te
zwaar bevonden. De stemming was uitmun
tend. Verschillende chambrée's, h' casu
de schoollokalen weergalmden van de wee
moedigste liederen. Eigenaardig dat do solda
den veroorzaakt door een lastig gezelschap,
waarvan iedere soldaat nu eenmaal in deze
mobilisatie-omstandigheden last heeft! Nie
mand onzer ergert fer Zich dus meer aan en
CCXXIV.
I>L I-I. COMMUNIE DER ZIEKEN.
Een tweede troostmiddel voor de zieken b©.
staat hierin, dat, zij thuis op hun ziekbed de
H. Communie mogen ontvangen. Voor deze
plechtigheid nu heeft de Elerk vele voor
schriften en gebeden verplichtend gemaakt.
Nadat de priester zich bekleed hoeft met
superpli en stool on, zoo mogelijk, met. een
witten kap, neemt, hij het H. Sacrament
uit het tabernakel; vervolgens laat hij zich
omhangen met het velum en het. H. Sacra
ment met beule handen vasthoudend, plaatst
hij zich blootshoofds onder een wft baldakijn
Voorop gaat c<ïn dienaar, die licht draai-:
dan volgen twee dienaars, van welke de oen
het wijwatersvat en de kwast als ok de beur.-
mefc corporale en vingerdoekje draagt, terwijl
de andere het Rituale in de handen houdt en
voortdurend de schel roert om de ghloovigm.
tot eerbiedbeiuigingen uit te noodigen. Volgt
zelfs vormt de min of meerdere overlast van ton slotte de priester met het Aüerheiii s
genoemd gezelschap een dagelijksch nieuwmet ong#dekten hoofde onder het baldakijn
onderwerp van gesprek. j voortschrijdend, den Psalm M'serer - ee andn.'
Tegen negén uur sloeg het uur van scheiden.kerkelijke gebeden biddend, totdat hij gëke
Een groot aantal Haarlemmers, vooral ver-men is aan het huis, waar zijn plicht hem
wanten en kennissen, deed ons uitgeleide en roept.
op de verzamelplaats, aan den Sclioterweg, j i Wegens bijzondere oirstoudgh den kunnen
had nog menig hartelijk afscheidstooneeltje nelaas, al deze luisterrijke verord-n:n- n de:
plaats. De muziek van het Tiende vroolijkte j Kerk op de meeste plaatsen van ons vaderland
onzen uittocht op. Tegen elf uur kwamen wij niet nageleefd worden en wordt de H. Ce-m
op onzen post aan, opgewacht door bijna ge-munio op minder plechtige, zelfs on e ivo,,
heel de bevolking, mitsgaders de militairendige «en onmerkbare wijze naar de zieken
van 't kantonnement. gebracht.Het geschiedt n.l. op d? volgende
Een gedeelte betrok de wachten. De andc- j manier: Nadat twee kaarsen op het altaar ont
ren spoedden zich naar'hun kwartieren om stoken zijn, doet de priester onder zijn jas
daar het nachtleger in orde te maken. j alleen een witten stool, houdend in de hand
Des avonds bad de kennismaking met de j zijn ziekenbeureje. Dit. is een wit-züd»n zakje,
bevolking plaats. Deze slaagde blijkbaar uit- waarin zich drie gewijde voorwerpen bevin-
stekend.
den. Vooreerst een zilveren of gouden busje
klein formaat van ciborie waarin do
H. Hostie gelegd wordt; verder een toege
vouwen wit linnen doekje een oorporaaltje
waarop ons Heer rust, en ten slotte een
langwerpig gevouwen doekje purifioato-
rium (purificare zuiveren) genoemd
waarmede hij zijn vingertoppen zuivert, ais
Uit
Hbld.
WAT KOST EEN MODERNE
OORLOG? -
een der Duitsche bladen citeert het JSLStbeeCnadat hij dé ge
een becijfering der oorlogskosten in daan.te van brood b« u-treikcn der H. Corn
zoo een voorstelling. Rusland moet- in de
jaren 1812 tot 1815 zooiets van 600 millioen
francs legeruitgaven hebben gelhad.
Omtrent de rekening van den Krimooiiog
weet men iets meer. De betrekken staten:
Engeland, Frankrijk, Rusland, Oostenrijk,
Turkije en Sardinë gaven te zamen 8500
millioen francs voor hunne veldtochten uit.
Ontzaglyke gcldoffers vergde de Ameri-
kaantclie burgeroorlog, die vier jaar duurde.
Voor de Noordelijke Staten bedroegen dfe
directe uitgaven alleen 14 milliard francs, en
de Zuidelijken vonden onder in den zale een
rekening van niet veel minder. Indirect
kostte de strij-d nog eens dubbel zooveel: de
geheele schade kan men stellen op omtrent
75 milliard francs.
Blodh, aan wiens opgaven de cijfers ont
leend zijn, stelt de uitgaven voor den oorlog
van 1866 tussehen Pruisen en Oostenrijk op
1650 millioen francs. Maar nog heel wat meer
kostte de groote strijd van 70—71. Zooals men
weet wist Duitschland van zijn tegenstander
aan oorloge- en bezet tin gskosten 5628 mil
lioen francs los te krijgen, zoodat Frankrijk
het leeuwendeel van die rekening had te be
talen. In 't geheel moet dit rampjaar de
Fransche natie, de oorlogsschatting inbegre
pen, niet minder dan 12,667 millioen francs
hebben gekost.
Ook de Bussisch-Turksche oorlog van 1877
tot 1878 bracht een eb van belang in de kas
sen der belligeranten. Beide landen te zamen
gaven 6452 millioen francs uit.
In .bet geheel heeft in de jaren van 1852
tot 1878, dat is dus een kwart eeuw, het oor
logvoeren de lauden van Europa gezamen
lijk een 60m van 30534 millieu francs gekost!
Nn de „toekomstoorlog". Men heeft daar
over herhaaldelijk schattingen gewaagd, die
nu de toekomst geen toekomst meer is maar
den loop van wat meer dan een eeuw. Daar- Voorden wm-rn V
uit blijkt dat het oorlogvoeren er stellig niet I di be*' witte zijden zakje
goedkoop er op geworden is. aen hals gedragen en met zorgvuldige be-
Van indirecte kosten wordt niet gesproken, hoedzaamheid op de borst door de rechterhand
De milliarden die verloren gaan door stil- vastgehouden. Den Psalm Miserere en andere
stand van landbouw, handel en industrie, Stoxxten biddend, begeeft de priester in stilte
door de vernietiging van eigendom, blijven i z*ck naar het huis van Sen zieke.
ongeteld. Wie telt ze! Alleen wat recht-
streeks voor den troep en zijn uitrusting,
voeding enz. wordt uitgegeven, is iu globale een gruwelijkheden, hun voorloopige waarde
millioenen te becijferen. hebben tot.... we de eindcijfers kennen.
Hoeveel de oorlogen der Fransche revolu- j Be dagelijksche kosten van een oorlog tus-
tie? gevolgd door die van het Keizerrijk, heb- öchen Drievoudig en Tweevoudig Verhond
ben gekost, heeft niemand uitgerekend. Maar berekent Bloch, afgaande op de cyfererva-
Engeland alleen had in dien tijd 26 milliard ring van vroegere oorlogen, in Marken als
francs te betalen; van het andere krijgt men volgt:
Duitschland 20 millioen.
Fi-ankrijk 20
Rusland 22%
Oostenrijk 10%
Italië 10
Dat is dus wanneer Italië meedoet, 83 TnlL
licen mark iederen dag. Voor Italië komen
nu Engeland en België iri de plaats, wat de
berekening eer fhooger maakt dan lager. Een
jaar oorlogvoeren op die voet zal dus te'
staan komen op een groote dertig milliard!
Ongerekend de vernielingen, de stilstand van
zaken enz.
22 April 1910 verklaarde de Oostenrüksche:
munster van defensie in den Rijksraad, dat'
een oorlog de monarchie op 25 millioen kro-i
nen per dag, dus hij een duur van slechts
zes maanden op 4.3 milliard te staan zon
komen.
Crammond becijfert in de Quarterly Re-
view van October 1910 de uitgaven voor een
oorlog van Engeland tegen Duitschland op
10 milliard mark per jaar. Daarbij te voegen
hnndelsv er liezen enz. 16 milliard mark: te
zamen 26 milliard mark.
Duitschie- deskundigen loopen in hun schat
tingen nogal uiteen. Riesser taxeert 500 mil
lioen mark in de maand, 0% milliard per
jaar. Doch de Kreuzzeitung was vier jaar
geleden zoo optimistisch niet, toen ze ver
zekerde: het zou 20 milliard per jaar kosten.
Wie gelijk heeft zullen de feiten uitwijzen.
Een dure zaak is ibet oorlogvoeren ongetwij
feld.
DE DUITSCHE LEGER
AANVOERDERS.
De Köln. Zeitung bevat een beknopte le
vensschets van legeraanvoerders onder wier
leiding de troepen thans zegevieren: von
Heeringen, von Bülow, Kroonprins Rupp-
at het Engelseh.
j De hertog was het geheel eens met den
detective, dat de reis van zijn oom „heel toe
vallig" was en wel daarom, dat in sir Roberts
kast een permanente leegte was en een neis
naar Parijs nu juist niet tot de kleine uit
richten, als de ludht weer onbewolkt Is te doen stilstaan. ;Hij zal zich met verachting vru mij wenden
op Hastings-Castle. Voor 'toverige: niets Ze had, toen ze in dien bewusten nacht!— Charley, ik kan je niet verliezen!....
voor niets. Val ik, 20o valt- gij ook! ontdekte wie Mary-Rose geweest was, de cor- Hij dacht lang na, maar niets dat baar
R. M. S. respondentia tussehen Mount-Severn en dok-eenigen troost kon brengen, niets dat haar
ter Dexter mèt den brief over Mary-Ros© kalmeeren kon. Plotseling schoot haar iets
gaven behoorde. De hertog was er vast van Er voer een huivering door Melusine's le- in een geheime lade van haar schrijfbureau i te binnen.... zij zou Roy, don „ubcschol-
den, toen zij deze re'gels las. Haar hart en weggelegd.
overtuigd, dat hij voor die reis bü den een
of ander wel weer „een kening zou hebben haar
W ,,-JP -- J Haar alleen was (Ji® gefbeimeten" geleerde in den boekentoren gaan op-
trots verzetten er zichtogen gemeeue bergplaats bekend. Toen zij nu het laadje zoeken om van hem te weten te komen, wie
gesloten", maar even overtuigd als hij daar- zaak met dien man gemaakt te hebben, maar opende om zich van de aanwezigheid der hier in 't kasteel belang kon (hebben bij eens
van was, even nieuwsgierig was hü er naar gedane zaken nemen geen keer. Nu zij zich papieren te overtuigen, vond zü het leeg en anders particuliere correspondentie. Zij wist.
De hertog deed den t u wie nu wel het slachtoffer van zijn oom dién strop zelf om den hals liad gelegcVmoest de papieren verdwenen. Meulsine stond dat mr. Roy sinds een vyf-en-twintiglal ja-
«omned uitgeleide m bezwaard mocht zün. Wie had in de verste verte kun- zy haar vijand in liaar macht Ihouden, want doodsangsten uit. Wee haar, indien deze brie- ren op Hastmgs-Castle woonden en daarom
+L„ eerder fiin onm ann wa®.v<wt heslo- nen denken, dat zyn vrouw, zün Melusine, nu ja, zy had gegronde redenen daar- ven als bewijs voor Mount-Severn's schuldwas het misschien mogelijk, dat hij eenig
Werer /ton «ver bet lot v»n^ °T®r hem had thelpen vluchten? Daags na (het te- voor. werden gebruikt, dau was haar-lot ook be-licht zou verschaffen. Ze wilde hem onbo-
het nnzptorA to hliivpn Z,1JU Z Or In Lgram ontving Melusine een klein pakje Zü schoof dus opnieuw een bankbiljet in slist. Haar tanden klapperden in haar mond vangen uitvragen en dan haar maatregelen
n v,nolr don eerK+nr, +"a Ult Parij's- Mount-Severn zond haar daarin de enveloppe en schreef op een velletje pa- by deze vreeselyke ontdekking en hoe zü treffen, want ze was vast besloten, die pa-
- - voeiae zia-- - zeer een zeldzame oude kop van oud-Saksisch pier de volgende woorden: zocht en nog eens zocht.... de papieren wa- pieren tie,gen eiken prijs terug te bekomen.
De stand van zaken op Hastings-Castle ren en bleven verdwenen. Haar eerste ge- Ze reu dan, na het diner, als de heeren nog
zal vermoedelijk niet spoedig veranderen, dachte was alarm te maken en een hooge by hun after-diner zaten, den weg naar den
M. H. belooning uit te loven voor de terughezor- noordelijken vleugel wagen, en, kon de ge-
ging der brieven, maar zy zag al 6poedig in, dachte aan de spookversdbyning van lady
Wederom verliepen eenige dagen in angst dat zoo iets dwaasheid was. Slechts één, die Bess reeds het bloed in de aderen doen be-
tfefeotiv© kwam rit W ,l Tï~'7 bv j umuai memsiue met net en opwinding voor Melusine en -gespannen in bet huis bekend was, kon ze geroofd heb- vriezen, dezen keer was de vertwüfeling en'
plaats Het luidde- H eaopautje zoo in haar schik was. Sir Robert verwachting voor de anderen. Mr. Winches- ben en Melusine voelde, met klimmenden wanhoop sterker dan haar vrees voor spoken^-
Tïr rj/MrW i«* -.--f a a rv - ^l slechts een paar regels aan zyn ter liet niets van zich hooren, jammer genoeg doodsnngst hoe die strik om haar hals steeds I Vroeger moest ik om de gedachte aanI
b jaar dood. Zyn nicht geschreven. In de tasch lag echter een een bewijs, dat dc voorzichtige beambte nog nauwer en nauwer toegehaald werd. Zou het spoken lachen, mompelde zü, maar nu ben
dive viei-hlfnlinnfk lm j tegenwoor- briefje van den volgenden inhoud: j niets had ontdekt, en de (hertog moest zelf reeds zoo naby zyn, het bittere einde, zou ik er bang voor.... sinds.... ik Ralph zag
uuumaaub unoexeno. /,m h.» Uw brief heb ik ontvangen en van uw bekennen, dat in de verkopen achttien jaar de vloek der misdaad nu reeds haar vruoh- sterven, zyn bloedende wonde en zijn gebro-
waarschuwmg gebruik gemaakt. Myn elk verder spoor der misdaad wel kon zyn ten afwerpeni' kon oogen zag! Zal dat spookbeeld my dau
dank daarvoor, 't Leven is hier enorm uitgewischt. En ik ben toch nog zoa jong, zoo jong! altijd vervolgen, zal ik dan steeds zyn laat
duur, dus indien n nog een ongebruikt Op zekeren dag deed Melusine een ontdek- jammerde zij in wanhoop en met een egoïs-ste woorden koorenï
papiertje van 50 pond Irefot liggen, zou king, die haar het bloed sneller door de me, dat alleen aan zichzelf denkt. Pae in de (Wordt vervolgd),
me dat zeer te des komen. Wil me b#- aderen deed vloeien, baai* het hart dreigde tweede plaats dacht zij aan (baar echtgen^f
door den brief aan Mount-Severn verlicfht. porcelein, smaakvol geschilderd en verguld,
°rn fr opge lbeld zy vro°" die volgens den schenker vroeger het eigen-
K wen ?ne^A0P' WaS buvlteDtgTW0°n+ T' dom geweest van keizerin Maria There-
dig tegen tante Anna en schertste met ïre si a van Oostenrijk
È?toS MndekkZ^nTiiePei1 eeUif u6 berto? was aa^enaam verrast door deze
T f aü,6Iltlf'. hvzonder omdat Melusine met bet
verblüfplaats onbekend. Zal haar
wel vinden. Sir R. M. S. heel toevallig
naar Parijs vertrokken»
WINCHESTER,
■tw-,jraaawt». --
11 <-» 11 n V, n, i r. v. nTïDr il a n,vi ninli xtoYi rle Dan tirer/1 flflim r\ rlm> i n 1/ogtffil llfllfl.Tlfi' k ATI In i£l TvViün liü onna
