DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND Bezorging der Courant Sterke Schoollaarzen m BLfiü. IO@ Oorlog. P. W. TWEEHUIJSEN, üjra«8@i»hafiis*f©sf: 21-31-33, üaarfeiti De Troonrede» Onze Örafis-ÖpgelikkeH Verzekering. 400 300 150 100 60 15 OIMSDAQ 15 SEPTEMBER 1914 SSsfe Jaargang S8a. fSSfi Üieretiisx van Redactie en Administratie Imtsrcomniunaal T©lefecnnummee I42@. Oil numoisr twee bladen» bestaat uit EEN ENGELSCH DES KUNDIG OORDEEL OVER DEN TOESTAND. BARTELJORISSTRAAT 27. Alle betalende abonné's op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld tegen ongelukken verzekerd voor: IHO£l GULDEN bij levenslange onge- 55 schiktheid tot werken. GULDEN bij overlijden. GULDEN bij vexlies van hand of voet. een GULDEN bij verlies van één oog GULDEN bij verlies van één duim GULDEN bij verlies van één wijs vinger. GULDEN bij verlies van één an deren vinger. Haarlemsehe Alledacjes No. 14321 t- ABONNEMENTSPBIJS»; Per 8 maanden voor Haarlem Voor do plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom aer gem,J 1.J5 Voor de overige planteen in Nederland franco per poet 1.80 Afzonderlijke nummers 0.03 PRIJS DER ADVERTENTIëNi Van (6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ds Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct. per regel. Bnitenl. 20 ot> Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 50 ct. contant). OVERZICHT. Het Duitsche leger in Frankrijk bekent zich geslagen. Niet in de berichten of offieieele communique's, want die zijn er absoluut niet! Maar in de gedragingen en bewegingen der verschillende armee-korpsen. - De geheele linie der Duitsehers is achteruit trokken, nog méér dan wij gisteren meenden. Een telegram uit Parijs spreekt zelfs van een terugtrekken, achter Eeims," doch het laat zich Nog eens verzoeken wij onze abonné s zeer Dingend ook onze post-abonné's klachten over de bezorging der Courant BIJ EERSTE j moeielijk denken dat de Duitsehers deze gewei VOORKOMEN dadelijk ter kennis van onze administratie te brengen. Klachten die een gevolg zijn van den beperk ten loop der spoortreinen zullen intusscben niet alle eu uict geheel verholpen kun nen worden. dige vesting zonder slag of stoot hebben opge geven of geïsoleerd hebben laten liggen. Blijkbaar zullen de eerste dagen door de Duitsehers gewijd worden aan het innemen van een nieuw strategische stelling, en zullen we dan ook over vechten weinig hooren, tenzij. Wjj doen al wat maar mogelijk ia om een de bondgenooten na den grooten slag zóóveel regelmatige bezorging der Courant te verze keren. DE ADMINISTRATIE. „Onder zeer buitengewone omstandigheden"i Inderdaad, het koninklijk woord in de Troon rede wordt vandaag wel onder zeer buitenge wone omstandigheden tot ons gesproken. élan en kracht hebben overgehouden dat zij het Duitsche leger op den voet kunnen volgen. Doch daar lijkt het nog niet op. Het terugtrek ken der Duitsehers is het blijkt uit de be richten voldoende geen vlucht, maar het is een algemeene verzetting van de lijn naar ach teren, bij volkomen instandhouding van de goede o i'de. Doch dan ook een héél eind naar achter! t)e beschieting van Verdun van den Zuid en Westkant af is nu gestaakt. Men weet dat lukt. Het is mislukt meent de medewerker van de Times omdat de bondgenooten in het Wes ten niet verpletterd zijn binnen den tijd, die voor het Duitsche offensief beschikbaar was, en om dat middelerwijl het Oostenrijksche leger versla gen is en zoodoende de voornaamste, zooal niet de geheele last van den veldtocht op Duitsch- land's schouders komt te rusten IN DE FRANSCH ENGELSCHE VUURLINIE. De oorlogscorrespondent van de „Daily Mail" vertelt over de gevechten bij Meaux lo.m. de volgende bijzonderheden: Van een groenen heuvelrug af had ik een uitstekend gezicht op den veldslag, want deze was aan alle zijden rondom mij aan clen gang. Er staat een krachtige Fransche batterij1 in het woud aan mijne rechterzijde; ge kunt meer voelen dan hooren hoe de schoten kra kend losbarsten. En ongeveer 2 mijlen ver der, aan gene zijde van de Mar no, ook ver scholen achter, die vervloekte bosschen, die alles verbergen, staat eene Duitsche batterij' haar, donderend antwoord to geven. Het is. gelijk een spel met vaste spelregels. „Krak, krak, krak, krak", doen de Fran sche kanonnen; en dan een paar seconden later, springen vier rookkolommetjes in den vorm van paddestoelen bovén de verre wou den op en traag komt het geluid „pong, pong, pong, pong", van da ontploffingen in de verte tot u. Maar nu komen de Duitsche kanonniers aan de beurt. „Boem" doen hunne kanonnen en twee mijlen ver klinkt hun dof geluid; een oogen- 4 blik slaat men onbehaaglijk te huiveren in ademlooze stilte onbehaaglijk, omdat er. veel kans, is, dat zij' juist den afstand ver anderd hebben, en dan, heel dichtbij1, bo- En het draagt dan ook van die „buitengewone deze zegepraal van het leger van den kroonprins omstandigheden" ten volle het kenmerk. j dat hier had weten door te breken, nogal blijd- j ven 't woud, waar de batterij' staat, barsten De Troonrede van dit jaar is een constateeren schap verwekt, heeft in Duitschland: de teleur- j^akeM de felle,granaten dtoeiL Hetja dB van den toestand, een overzicht van wat gedaan is en van wat gedaan moet worden, een woord tot het volk vooral, géén program van een partij-regeering. Precies wat ze wezen moest. En dat woord tot het volk, waarin de Koningin ZOO duidelijk méér van Haar-Zelve heeft gelegd dan anders wel eens in „politieke" troonredenen te doen gebruikelijk is. spreekt tot ons hart. Met voldoening hooren wij onze Voistinne verklaren, dat de vriendschappelijke betrekkingen met alle mogendheden ongestoord zijn. Deze verklaring op dit oogenblik is van hooge waarde, evenals in het buitenland overal de vorstelijke verklaring „met dankbaarheid" vastgesteld, dat onze volstrekte neutraliteit tot dusver „op geen enkele wijze geschonden" is voldoening zal verwekken. Wij wisten het reeds, elders wist men het niet, nu bevestigt de Koningin het Zelve. Een roerende zinsnede, waarin het hart der Vorstinne spreekt, is die, waarin gezegd wordt dat Nederland gewillig de lasten draagt van den zwaren tijd, maar dat het tevens diep begaan is .net het lot der andere volkeren en met open armen de ongelukkigen die hier een toevlucht zoeken, ontvangt. Inderdaad: ook hier staat héél het volk naast zijn Koningin en Hare regeering! Voor zoover het de uiteenzetting geldt van den toestand des oogenbliks en van de maat regelen die onze regeering reeds nam, verwijzen wij naar de Troonrede-zelve, elders in dit blad opgenomen. Met dankbaarheid en instemming hooren wij de Koniuginne constateeren dat er eenige ver stelling-, dat het voordeel weer moest worden prijsgegeven zal te grooter zijnl Te Nancy is de Duitsche macht óók teruggeslagende aanval zou hier nog wel onder de leiding van den kei zer hebben plaats gehad! Voorts dringen de FranscherL voort op de geheele linie naar den Boven-Elzas en naar I^otharingpen, en moeten zelfs Thann en Altkircli weer in hunne handen zijn. Het resumé is: de Fransch-Engelsehe over macht heeft onder generaal Joffre op den be paalden en goedgekozen tijd .den hoofdaanval met succes gedaan. Weliswaar is de Duitscher niet verslagen in dit gevecht, maar.... te moeten terugtrekken is óók een vernedering, en vooral voor de zoo zelfbewuste Duitsehers! Wij moeten nu afwachten hoe in de tweede fase de Duit sche generale staf zijn troepen zal opstellen (men vergete niet dat alle groote vestingen in 't Noorden van Frankrijk nog door het Duit sche leger zijn bezet) en waar generaal Joffre zal pogen „door te breken". Want dat moet nu, volgens de tactici, het plan wel zijn. Van de andere deelen van het oorlogsveld is er absoluut geen nieuws. De militaire medewerker van de Times ge looft, dat de Russische groote generale staf nog een groote strijdmacht bij de hand heeft voor krijgsverrichtingen, waarvan nog niet is gerept. Hij rekent dat er 14 Russische legercorpsen voor den veldtocht tegen Oostenrijk gebruikt worden, en acht of negen tegen Oost-Pruisen; maar dan lichting komt in den druk, en met vertrouwen blijven er nog ruim 4 millioen soldaten over, die in de aanvankelijke mobilisatie inbegrepen waren. Als men er een millioen van aftrekt voor- depóts en garnizoenen en aanneemt, dat som mige troepen uit het Verre Oosten nog onderweg zijn, blijft er nog een aanzienlijk overschot aan soldaten, aangaande wier bewegingen de Duit sche legeraanvoerders vermoedelijk meer weten dan wij. Ongetwijfeld is er in Russisch-Polen een groote concentratie van de Russen. Zeer waar schijnlijk zijn vandaar de troepen noordwaarts en zuidwaarts aangevuld en heeft men daar nieuwe troepen vandaan moeten halen, om de in Oost-Pruisen verslagene te vervangen. Maar het gros van de troepen zal vermoedelijk naar de linie Kalisz-Tschenstochau-Mystowitz gebracht worden, waar er op drie plaatsen spoorwegver binding naar Duitschland is. De man van de Times rekent met de mogelijk heid, dat het Duitsche hoofdkwartier tot de over tuiging is gekomen, dat het thans in Frankrijk met verder kan komen en dat de Duitsehers nu het best zullen doen, partij te trekken van de verdedigingsmiddelen vau het rijksland en den Rijn, zoodat zij in het Oosten troepen kunnen samentrekken, om den gsvreesden inval van de zien wij, dat de Regeering voor den, nood zoowel hier als in de koloniën, maatregelen neemt. De „toon" van heel dit vorstelijk staatsstuk is er eene, die blijk geeft van zoowel een juist inzicht van den ernstigen toestand, als van krachtige, zelfbewuste energie om die maatrege len te nemen die noodig zijn. Dat is troostend bij alle eliende en zorg. En de slot-zinnen van deze buitengewone Troonrede zijn dan weer geheel een woord tot 'ut volk: een ernstige aanmaning tot heel ons volk, om clen vrede te bewaren door liet streng handhaven der neutraliteit, óók *an den handel, die zelfs „den schijn be hoort te vermijden" van een der oorlogvoe rende mogendheden boven andere te stel lenwien het aangaat, zal deze Ko ninklijke waarschuwing niet ontgaan! Ten slotte hcoren wij niet zonder diepe aandoening de be ziging van frouwe plichtsbetrachting, die de koninginne Zelve aflegt, als Zij zegt verblijd e zijn dat heel het volk met Haar het vader end in hieuen het geluid van slagen van eèn titan op een reusachtigen ketel, gevuld met bonken oud ijzer. Wij zijn nog steeds in de nabijheid van Meaux, maar de Duitsche granaten vallen niet meer op de buitenste grenzen der stad zooals gisteren. Op dezen vleugel ten min ste trekt de vijand terug. Maaideze vleugoi is slechts de uiterste hoorn van het gevechtsfront, dat den sik kel-vorm heeft van een wassende maan, en zich uitstrekt van hier bij Meaux, slechts •25 mijlen van Parijs, in rechte lijn naar de Duitsche grens bij! Verdun. (Wat we vandaag zagen was het dekken door, de Duitsche kanonnen van liet terug trekken van hun rechtervleugel, terwijl de Fransche artillerie antwoordde en de Fran sche infanterie voorwaarts trok om den te- rugtrekkenden vijand te verontrusten. Meaux was nog een stad van witte blin den en ledige straten, toen. wij er vanmorgen kwamen, maar; de Fransche sappeurs had den een weg van planken gemaakt over de gapende opening in de verwoeste oude brug, die in het jaar, 800 gebouwd was, en alle groote Fransche oorlogen sinds de 16e eeuw had doorstaan, om ten slotte in dezen krijg ten onder te gaan. Wij' konden er met onzen auto nu zoetjes en voorzichtig over rijden. Doch toen wij er over waren, vroegen de sappeurs ons hoe zwaar de auto woog, want ze hadden met groote belangstelling toege- :kelcen, zooals, bleek, daar de overtocht, van :den auto door. hen ate een proef was be schouwd, of de brug We'; in zou storten. Wij' reden dan weg naar Trilport op. Eeni ge voorbijgangers waarschuwden ons: „Er is geen brug in Trilport en 't zou best kun; nen, dat er daar op u geschoten wordt; ten minste werd er. op ons vanmorgen ge vuurd." Wij verzekeren hen, zonder echter zelf ge trouwe plichtsbetrachfino- u-arht j Russen in Silezië te keeren. De Duitsche linie pucntoDetrachting tracht te langs den Rijn is zeer sterk en kan lang verde- I digd worden. Aan de Oostelijke grens staat geen \oningin Wilhelmma zij verzekerd, dat Haar i dergelijke slagboom en ofschoon de Duitsche "T in deze moeielijke dagen de Koningin heeftforterl sterk ziJn. in deze dagen wordt de oorlog '(en te waardeeren méér dan ooit te voren gevoerd met een vloed van menschen en als die l-n wat betreft de opwekkiim tot eendnrkt- vloed te Bresiau> Glogau, Posen en Thorn komt fcve Ood rlJ l l tot eendracht, j opzetten, zullen die steden niet meer dan rotsen 0"» dat die verwachting worde vervuld! i in de rijzende golven zijn 1 Het Duitsche veldtochtsplan is dan ook mis- lieel ervan overtuigd te zijn, (Jat cr geen Duitsehers meer. in Trilport, konden zijjn en rij|den behoedzaam verder, terwijl wij zoo nu en dan stoppen om de^ stad, met den verre kijker; te bekijken, vóór we nader komen. En ja, er, is, een gapend gat in de spoor brug, waar vroeger een boog stond, terwij'l nog één rail van de poor lijp. erover heen ligt. En tusschen vernielde stukken der brug beneden ligt op zijjn kant en half onder, water, het neergesmakte en versplinterde overblijfsel van een gesloten auto. Daar zaten drie Duitsehers in, legt een Fransche schildwacht, die aan 't andere eind der, gaping tegen de brugwering leunt, ons uit, twee soldaten en een officier; zij1 wis ten niet, dat de brug opgeblazen was en zijI kwamen vannacht in volle vaart den weg af, in de richting van Meaux, totdat zij' plotseling, toen zij' tot hier gekomen wa ren.en een gebaar, van zijn hand gaf de vermoedelijke vaart van den auto aan door de lucht naar heneden naar de bedding van de rivier. „Het was een aardige kleine ^verrassing voor hen", voegde de schildwacht er, met een humor van voldoening aan toe. Terugkeerend door Meaux zochten wij! een anderen weg naar den heuvelrug, waarop de Fransche batterijen stonden opgesteld. Wij konden de ammunitie-wagens. zien opeen gehoopt op de helling van den heuvel ach ter. lien. Nog andere wagens, naderden om zich bij! de eerste te voegen en om het te vermijden, dat wij op den engeu weg wer den opgehouden, moesten wij' een grooten omweg maken. Het dorp verder Pen: chard was, vol troepen en opgestopt met ambulance-wagens en ammunitie-karren. Wij! wendden den auto langs een ,weg. die uitliep op een stoppelveld. Door het weel derige gras- ter zijde kwam een lange rij be stofte, zweetende, vermoeide mannen aan stappen. Zij! droegen lange spaden en hou- weelen en ook geweren. Zij' kwamen uit de vuurlinie en gingen terug naar Pencliard om te eten. En van den eerstvolgenden heuvelrug zien wij! dan eindelijk in werkelijkheid een vuur linie. De heuvel helt steil naar, beneden naar. het gehucht Ohambéry, juist beneden ons. De batterij', waarvan ik daareven sprak, staat in het woud op deze zijde van den heuvel rechts vanons. De vuurlinie der Zouaven ligt plat tegen de heuvelhelling een klein eindje verder dan het dorp, en achter hen, verder den heuvel af, liggen dichte linies, versterkingstroepen achter verschan singen verborgen. Het is een volmaakt typeerend gezicht van een modernen veldslag, want er is nau welijks, iets te zien. Zoo die granaten, die daar, rechts heen en weer vliegen, en liet onregelmatig geknetter van geweervuur er niet waren, zou men goed kunnen gelooven, dat de linie van mannen in blauwe unifor men, die daar overal op 't stoppelveld ver spreid liggen, in de heete namiddagzon wat liggen te dutten. Zelfs, wanneer er eenigen van hen zich bewegen, schijnen ze dit loom te doen, ze schij'nen meer te slenteren dan te loopen en doen of ze in 't geheel niet weten, dat daar ginds, aan gene zijde van de Marne Duitsche kanonniers zijn, die hun best doen om hen te dooden. Alleen in de bioscoop en in andere dergelijke zeldzame gelegenhe den van gevechten op korten afstand, ren nen de manschappen zoo dramatisch vooruit. Want één ding is, zeker, zij' zijn veel te moe omh ard te loopen; en daarbij', wat hebben ze er aan hard te loopen, indien een granaat ieder oogenblik uiteen kan barsten op de vierkante mijl, waar ze zich juist bevinden? Wij' hebben de officieren gesproken, die met de kaart in de hand een nieuw plan van vooruitdringen beraamden. Zij' hadden het dorp, waarin wij! dien morgen waren, bezet, maar, met geweldige verliezen. „Van mijn compagnie van 220 man, zeide een kapitein, zijn er maar 100 overgebleven. Van onze vier, officieren zijn er twee ge wond en één gesneuveld. Ik bleef alleen voor 't commando over." Set was. weer de zelfde geschiedenis de Duitsche machine geweren. „Hun vuur veegt den grond schoon alsi een scheermes", zei de kapitein, ,,'t Is onbegrijpelijk, hoe iemand er nog levend afkomt. Ik zag mijn mannen vallen aan mijn rechter, en aan mijn linkerhand. Men kan geen enkelen kant uitkijken, terwijl ge voorwaarts gaat, of men ziet mannen val len." NOG EEN LEUVENSCHE VLUCHTELING AAN HET WOORD. Te Arnhem zijn uit Leuven aangekomen de ZeerEerw. Pater-Overste, Dr. Geerts, en een twintigtal theologanten van het klooster der Paters Missionarissen van het H. Hart. Een berichtgever van „Het Centrum" heeft hen uitgevraagd en een en ander vernomen. Wij nemen daarvan het volgende over: Over de verwoesting sprekend, deelde Pater Geerts mede, dat voor zoover Z.Eerw. bekend was, naar hij bij geruchte heeft vernomen, van de kloosterinstellingen alleen het klooster der Dominicanen verwoest is. De Keizersberg is nagenoeg ongeschonden. Slechts de deur ervan is beschadigd. Terwijl kerk en klooster der Conventueelen op de Graan markt niet te lijden hadden, werden eenige scho ten gelost op het klooster derzelfde orde in de Brusselsche straat, waar de beschadiging even wel gering is. De beschieting had bij vergissing plaats en toen de officieren het bemerkten, riepen zij: „Hier nicht schiezen!" De Eerw. Overste wist mede te deelen, dat door Pater Swarte van de orde der Norbertijnen en door autoriteiten een deel van de kunstschat ten uit de St. Pieterskerk in veiligheid was ge bracht. Aan het Gemeentehuis is noch inwendig noch uitwendig van verwoesting iets te bespeuren. Over de ambulancediensten door de Paters van het H. Hart deelde Pater Geerts mede, dat hem de verpleging der gewonden voor wat de nachtploeg betreft, in Kardinaal Mercier's insti tuut voor philosofie „Leon XIII" was toever trouwd. Daar waren zij in staat om tal van wel daden aan Belgische zoowel als Duitsche gewon den te bewijzen, waarbij hun uitstekend te stade kwamen de lessen, welke de Paters op geregelde tijden van Dr. Tits, het hoofd van geneeskundige dienst van „Leon XIII" ontvangen hadden. Met die verpleging hebben zij zich tot Dins dag 1.1. belast en kunnen niet dan bewonderen de organisatie van de Duitsche ambulancedienst. Eenige Paters zijn nog te Leuven achterge bleven en het vertrek van Paters en theologanten geschiedde alleen om hun de noodige rust, na weken van inspannenden arbeid te verzekeren. Z.Eerw. meende, dat voo> het verblijf in Leu ven geen vrees voor gevaren behoeft te bestaan. Trouwens het gewone leven gaat er vrijwel zijn gang, terwijl de trams den dienst weer hebben herval. Toen men Woensdagmorgen vertrok is Pater Geerts aan de ordonnance dank gaan betuigen voor de bescherming en goede behandeling, welke zich nog deed gelden bij de reis van Leu ven naar Aken: men kou gebruik maken van juist gereedstaande salon- en le klasse rijtuigen. TELEFOON 1770. De nitkeering dezer bijdragen wordt gega- SCHE ALGEMEENE BANK" te Schiedam. BELASTINGBETALER Wat we nog niet gezien hadden, maar in dezen tijd van de alleronmogelijkste dingen werkelijkheid is geblekende gemeente-ontvan ger doet per advertentie een beleefd „v e r- joek" aan de ingezetenen, om asjeblieft ge meentebelasting te betalen. Anders gaat dat per dreigement van 5 en 10. ets of meer. nu wordt het vriendelijk ver- zocht. In de fiscus zoowel vriendelijker gewon, den? Och neen, maar de tijden zijn veranderd» en wij zijn laten we maar bekennen voor zachtere indrukken veel gevoeliger dan anders. Dat is een psychologische verklaring van dit „verzoek," dat anders allicht bij sommigen den laclitlust zou hebben opgewekt. Laten wij dan in den geest van dit verzoek handelen. Met blijdschap mag geconstateerd dat het maatschappelijk leven in ons land meer en meer in de gewone banen begint te loopen. Het verkeer wordt hersteld, de handel leeft weer wat op, de middenstand krijgt moed en het publiek krijgt vertrouwen. Laten wij daarbij onze openbare instellingen in die opleving doen deelen, en zooals de Ontvanger terechj; zegt ons eigen belang bevorderen door aan de gemeente nu reeds de middelen te verschaffen die zij noodig heeft, en anders tegen grof geld op onze kosten moet leenen1 Wie dus kan, bctale nu wat belasting vooruit. 't Moet tóch gebeuren, en nu betalen is voor deel voor allen. terwijl de reis zonder eenige betaling werd ge maakt. In geen opzicht werd eenige onaange naamheid ondervonden. Hoe men het onderweg van Leuven naar Aken had bevonden Voor zoover uit den trein te constateeren viel, was op het geheele traject niet zooveel verwoest als in Leuven alleen. De reis werd langdradig door het aanhou dend stoppen, teneinde Duitsche militaire trei nen te laten passeeren, welke van Oost naar West gingen. Nog een bijzonderheid deelde Pater Geerts ons mede, welke wel de vermelding waard is. Toen Z.Eerw. Maandag 1.1. te Leuven was, passeerden daar groote troepen marine-soldaten uit Kiel, terwijl, naar werd medegedeeld, ook den vorigen dag het doortrekken van zeemilitie was waargenomen. DE OOSTENRIJKSCHE SOCIAAL-DEMOCRATEN OVER DEN OORLOG. De Weensche sociaal-democratische „Arbeiter Zeitung" heeft een hoofdartikel, waaruit ..Het Volk" het volgende overneemt „De volle waarheid over den wereldoorlog is, dat hij nimmer zou zijn uitgebroken, indien ook maar één der mogendheden van de drievoudige Entente ernstig den vrede had willen bewaren: zóó ernstig namelijk, dat zij vierkant zou hebben geweigerd, om Servië de Europeesche mensch- heid te onderwerpen aan het nameloos onheil van den oorlog van allen tegen allen. Toen de heer Poincaré (president der Fransche Repu bliek) in Rusland was, was het Oostenrijksche conflict volop in gang. Indien de president den Czaar had verklaard, dat Frankrijk den oorlog niet wilde en zich niet in den oorlog zou laten voeren, dan zou de Czaar zich wel hebben ont-i houden van inmenging in het Oostenrijksch-Ser- visch conflict, want dan, namelijk zonder Frank-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1914 | | pagina 1