DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De oorlog.
Kinderfaiiisiresi 29»3I-83V liaa^lesti
DansIëiis^liollMéiÉ mh
Slobkousen*
P. W. TWEEHUIJSEN,
OOiDeD&G I OCTOBER
33&U Jaargang Mo 9770
ÜS
Sesreaux ¥@n fêeösseti» ®ss AsSsmmgfpfiftie
InterestsasssisEjaal Te5®foosaaasrasnep 1499.
Hp hst Oorlogspad in Sefigë*
BARTELJOftlSSTMAAT 27,
Oh. A. B.
BE AMERIKANEN EN
DE ENGELSCHE CENSUUR.
Haariemsche Alleday'es No, 1444.
ROffiHMRL
ABONNEMENTSPRIJS»
Per 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom oer
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per poet
Afzonderlijke nummers
71.35
185
-1.80
0.03
PRIJS DER ADYERTENTIëNi
Van 3 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 oè.
Buiten Haarlem en de Agentschappon 15 ct. per regel. BuitenL 20 et.
Dienstaanbiedingen 25 ct. regels), driemaal voor 50 ct. (h contant).
AGENDA. 2 October.
Gebouw Sint Bavo 8 uur
Hoofdbestuur. Steuncomité van 734—9 uur,
R. K. Politieke Propagandaelub
vergadering.
Meisjeepatronaat St. Rosa
ï0— 7H—8J4 uur Spaarbank.
Paleis van Justitie kalf 2
Bureau van Consultatie.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
kalf 9 79 geopend eiken dag van 105 uur tegen
j betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zater-
Nassaulaan dagen en R. K. feestdagen.
OVERZICHT.onderdak meer,
De aandacht concentreert zich onzerzijds uit ,®nz®. bakkers, die op zulk een bevolking
den aard der zaak voornamelijk op Antwerpen.
Van den Zuid- en Zuid-Oost-kant, misschien
ook uit het Oosten, zal de aanval der Duit-
schers, die al is ingeleid door een beschieting
van de twee zuidelijkste forten, plaats vinden
Een correspondent meldde ons van gisteren uit
Breda (zie hieronder) dat een dier twee
forten reeds groote schade heeft geleden, doch
v.ij vinden dat bericht tot dusver nergens beves
tigd, zoodat wij het voorloopig maar onder
reserve zullen aannemen. Trouwens, het valt niet
te verwachten, dat de Duitschers zóó spoedig
reeds de moderne fortwerken van de Antwer-
pensche stelling zouden kunnen platschieten.
Tenzij.... in Antwerpen net zoo zonderlinge
dingen zouden plaats hebben als in Namen ge
beurd zijn! Doch dat is niet te verwachten in
de hoofdstelling des lands.
Vau het oorlogsveld in Frankrijk is geen
nieuws, zou men zeggen. Tóch brengt het offi-
ciëele telegram van drie uur gisterenmiddag wel
wat opmerkelijks: er staat vooreerst in, dat een
Duitsche aanval op Tracy le Mont is afgesla
gen. Welnu: als men de kaart raadpleegt, ziet
men dit plaatsje liggen vlak bij Compiègne, en
een heel eind zuidelijker dan Noyon, waar eenige
dagen geleden de Duitsche aanval afgeslagen
heette: Conclusie: de Duitschers zijn das in de
richting-Parijs op hun rechtervleugel aanmer
kelijk vooruitgedrongen.
Van den anderen kant lezen we, dat de Fran-
schen ten Oosten van St. Mihiel vooruitdrongen.
Dit wijst er op, dat ze probeeren het Duitsche
leger dat het fort Camp des Romains nam en
de Maas overstak, af te snijden van de basis
Metz. Als die beweging voortgaat en de bezet
tingen van Verdun en Toul erin slagen, achter
den rug der Duitschers zich te vereenigen, kun
nen de verbondenen hier een groot succes voor
bereiden.
Uit het Oosten hooren we. dat de Duitschers
en de Oostenrijkers zich nu vereenigd hebben,
en het offensief der Russen is tot staan gekomen.
Groote gebeurtenissen zijn hier ongetwijfeld
spoedig te verwachten.
UIT BELGIë.
I)e beschieting vau de forten van Antwer
pen wordt voortgezet.
Resultaat heeft het uog niet veel, zegt de
Belgische regeering: alleen een paar „kleine
ijcpara-ties" moeten worden uitgevoerd.
Uit Breda intusschen werd ons van giste
renavond het volgende gemeld:
BREDA, 30 Sept. (Particulier bericht). De
Duitschers vegen Noord-België letterlijk schoon.
Overal treden zij evenwel ordelijk op: daar er
nergens verzet gepleegd wordt, wordt er ook
niet brandgesticht of geplunderd. Alleen requi-
reeren zij alle automobielen. Geheel de bevol
king vlucht: velen willen over Zeeuwsch-Vlaan
deren naar Antwerpen, anderen blijven in ons
land. In den omtrek van deze stad (Breda) en
ook hier in de stad zelf is het opgepropt van
vluchtelingen: wij zullen spoedig niet meer
weten wat we met al die menschen moeten doen.
heeds im is er brood tekort: er is geen meel
genoeg. Van de beschieting van Antwerpen we
ien de menschen uit de Kempen weinig te ver
tellen. Ik sprak alleen iemand uit Duffel, die
beweerde dat het fort Wavre Sinte Catbêlijne
bij Mechelen zoo goed als geheel vernield'is.
hen sterk Duitsch leger is in en om Mechelen
gekampeerd.
Aan het Dbld. v. N.-Br. wordt d.d. 30 Sep-
tembcr uit Baurle-Nassau geseind:
De stroom Eugelsehe vluchtelingen is he-
d-en-naclri ontzettend toegenomen. Nu komen
zjj met bij honderden, maar bij duizenden af
zakken. Het wordt een ware uittocht en het
schijnt dat er een paniek onder het volk
leerscbt.
Gisterenavond moet in Turnhout het ge
tocht verspreid zijn, dat de stad binnen vier
'Jur verlaten moest zijn.
Honderden namen de vlucht.
De burgemeester heeft het gerucht laten
egensproken en doen weten dat de Duit-
mni's vcraf waren. Dat bedaarde de ge-
aderen. doek velen geloofden die tegen-
met zijn ingericht, hebben gebrek aan meel;
wittebrood zal bier dra onbekende weelde
zijn. Want de meelfabrieken leveren niet
meer en de regeering beeft op een telegra
fische bede onze bakkers tot beden nog niet
geantwoord.
Onder de vluchtelingen loopt ibet bard
neklrig gerucht, dat de Duitschers van Rethy
tot Oud-Turnhout zijn doorgedrongen, onge
veer een uur gaans van Turnhout.
Sommige vluchtelingen uit den oniiaek
van Herenthals beweren, dat een deel van
deze stad in brand staat.
Men schrijft uit Eersel aan de N. R. Ct.:
Sedert Maandagmorgen komen in de dor
pen tusschen Endhoven en de grens talrijke
vluchtelingen aan uit Moll, Baelen en om
streken, in verband niet de nadering van
Duitsche troepen. Zij deelen mede. dat Zon
dagnamiddag een troep van pl.m. 1500 Duit
schers Moll binnen is gekomen, waarschijn
lijk in de verwachting hier Belgische troe
pen te vinden. (Dezen waren nu reeds uit de
streken vertrokken). Bij hun aankomst was
reeds vrijwel dé geheele bevolking naar de
bosscben gevlucht. Een der notabelen, die
hier vertoeft, werd nog juist bij het beladen
van een auto met zijn voornaamste bezittin
gen door hen verrast: de anto namen zij
mede. Overigens was Shun houding gematigd.
De vluchtelingen zijn in den nacht van Zon
dag op Maandag en later, meereiuleelg te
voet, deels ook in Belgische en rrólJfondedhe
voertuigen van allerlei aard, de grenzen ge
passeerd. Zij zijn in kloosters en particuliere
woningen, deels ook in schuren onderge
bracht. Hun aantal is zeer groot. Een mijner
zegslieden, die, evenals vele anderen^ nog
eens terug is gegaan om het een en ander te
halen, zeide te kunnen verzekeren, dat in
dit dorp van 10,000 inwoners slechts zes men
sehen waren gebleven. Vrijwel alle zijn
rechtstreeks naar Nederland gegaan. Zij roeh
men alle zeer de gastvrijheid der burgers en
de welwillendheid der grenswachten, die na
hun droevigen tocht koffie voor hen zetten,
etc.
Een ander zegsman, een onderwijzer aan
de ambachtsschool, zeide mij ooggetuige te
zijn geweest van het opblazen der spoorbrug
door de Duitschers voor hun vertrek. Ook
heeft hij met eigen oogen een Belgischen
trein (zonder passagiers) kort daarna op die
plaats in het Kanaal zien rijden.
Het dorp zelf is door de Duitschers onbe
schadigd gelaten.
(Van onzen eigen correspondent).
II.
ANTWERPEN, 29 September 1914.
evengoed zou kunnen zijn.
Da kerel zijn gezicht helderde op.
Ik stapte maar weer op, reed toen in de
richting van Opstal.
Op ongeveer twee kilometers van het dorp,
langs den weg, lagen drie groote grafkuilen,
voorzien van een zeer eenvoudig houten
kruisje. Het waren soldaten van de Land-
wéhr, die daar Vrijdag gevallen waren en
door hunne landgenooten op vreemden bo
dem begraven waren. Koud, pijnlijk deed het
mij aan, daar nog een aantal doode Belgi
sche soldaten onbegraven te zien liggen. Zij
sliepen den eeuwigen slaap in de open lucht.
Zij waren ontdaan van Ihnnne kapotjassen;
rechtvaardige zaak, en dat de individueele
Duitsche soldaat volstrekt niet mag worden
schuldig gehouden aan wreedheden.
EEN OORLOGSVERHAAL.
Onze S-corr. te Berlijn seint ons het vol
gende verhaal van een officier, die in de
voorste rijen vocht bij den strijd aan Oise en
Marne:
Blikt men* op de laatstverloopen tijden terug,
dan moet men wel uiterst verbaasd staan over
wat menschen en paarden eigenlijk wel alle
maal kunnen uithouden als het moetl Bij zulk
TELEFOON 1770.
wapenen waren er niet meer; hier en 'daar een enorm ^valeriekorps als het onze is het
Er werd, toen ik nog geen vijftig meter
doorgereden had, alarm geblazen. Onmiddel
lijk stapte ik af.
Van terzijde, langs den waterkant, klonk
opeens: sta of ik scihietl waarna er een jong
Belgisch officier voor mij stond. Het was het
oude liedje: papieren.
Deze jonge man was inderdaad zeer vrien
delijk, een ontzettend verschil met die bee-
ren gendarmen uit Antwerpen.
Hij lag daar, nabij Baesrode, in hinderlaag,
in afwachting of de Duitsche voorposten
zouden doordringen.
Wij raakten aan het praten. Mijin Neder
landerschap stemde dezen officier zeer sym
pathiek, zelfs zoo, dat hij mij ernstig waar
schuwde om niet verder te rijden.
Sedert eenige uren, vertelde ihjj, waren er
Duitsche voorposten binen het dorp Baes
rode. Over ikiet algemeen zijn de Duitsche
soldaten niet sympathiek voor de wielrijders.
Zij verdenken de burgers-wielrijders van sol
daten te zijn en hadden des morgens ook nog
op zulke menschen geschoten.
Zooals ik reeds zeide. dit laatste was mij
te St. Amands ook verteld.
Luitenant presenteerde, één minuut, een
veldkijker, en toen kende ik duidelijk de
Duitsche voorposten, ten getale van een der
tig man, waarnemen.
Ik koos eieren voor mijn geld en draaide
mijn stalen paard om. Nadat ik een tiental
minuten had teruggereden, kwam ik op een
zijweg.
Haiti werd er geroepen.
Daar stond een gen darm-voorpost op den
hoek.
PapierenNatuurlijk
Wei. mijnheer is Hollander. En terwijl hij
met zijn veldkijker observeert, begint hij een
praatjes: Hollanders is braaf volk, zoo be
gint hij. Vroeger hen ik enkele jaren op de
grenzen van Nederland geweest en dan kreeg
- ik daar altijd veel sigaren
en de dorpen daarbo- j Ik begreep dien sinjeur, maar ja, het is
geen raad met al die oorlog. Ik greep in mijn zak en presenteer-
vi(tf,„ bun.M -. schuren de tbmn een sigaar Onder de opmerking, dat
L>" AOor velen is gen het wel geen HoTlandsehe was, maar daarom
*Pffêk. nie- en vluchtten desondanks.
buurt komeB echter uit de 1
ven. Wij woteennMea'6
vruchten nsv"
nog een hoofddeksel van het soort zooals
de chasseurs die dragen en verder nog één
ransel.
Ik maakte mij gereed om verder te rijden,
toon een snel naderende stofwolk mijne aan
dacht trok. Eerst dacht ik aan Duitsche wiel
rijders, dodh slechts kort, want ik bemerkte
al heel spoedig^ pakken gewikkeld in de tra-
ditioneele Belgische ruitjesdoeken, het ken
merk der vluchtelingen.
Ja, het waren vluchtelingen.
Vrouwen uit Opstal.
Des morgens waren zij uit hunne huizen
gehaald, de eene uit den stal, de ander van
het land, men had ze bö elkander in de kerk
opgesloten. Daarna was de beurt aan de man
nen. Pastoor Andries en kapelaan Kaes za
ten er reeds in en toen de nonnen er een
half uur waren, kwamen de mannen, die door
de Duitschers opgevlsdbt of hij elkander ge
klopt waren.
Zij werden evenwel niet lang vastgehou
den; tegen negen uur liet men de vrouwen
los onder mededeeling dat er des avonds
vuurtje gestookt zou worden.
De schepsels waren vol schril:. Ze waren
reeds zoo angstig, omdat de Duitschers den
vorigen diag te B u g g e n h o u t zoo wreed
geweest waren om een groot aantal huizen
in brand' te steken. Zij pakten wat er te grij
pen was en lieten verder alles in den steek,
om naar Pu-ers en van daar over Antwerpen
naar Londen te vertrekken.
We stonden daar, vreedzaam doch wel wat
opgewonden, op den weg te praten.
Plots klonk uit de richting Opstal over ons
heenpieeeeeesstpsssst. Ongeveer
vijf meters van ons af sloegen de kogels in
den grond. Er floten er minstens een dertig
om ons heen.
Er zijn nu twee drie dagen voorbijgegaan
en nog kan ik maar niet begrijpen, waarom
men geschoten heeft.
Vanuit Opstal genomen, dan bevinden de
soldaten van het Belgische leger zich in ge
heel zuidelijke richting; wij stonden in noord
westelijke richting, er was dus absoluut geen
enkel motief om in oeZo richting te schieten.
Misschien beschouwden zij mij als een voor
post, als een soldaat, doch met hunne veld
kijkers was Ihet tegendeel spoedig genoeg
vast te stellen geweest. De vrouwen liepen
bij dit incident als hazen den weg af en ik
reed hen vooruit.
Adh.teraf bezien, dan heb ik zeer dwaas ge
handeld, door niet plat op den grond te gaan
liggen. Heel dwaas» maar in zulke oogenblik-
ken wordt de voorzichtigheid wel eens ver
geten.
Eindelijk kwam ik te St. Amands terug.
De Belgische voorposten waren reeds min-
sens 4 kilometer op Boom teruggetrokken.
Ik stapte in het dorp «enige oogenblikken
af. Voor den inwendigeu mensch had ik voor
raad medegenomen en wilde mij op de straat
't is immers oorlog.... gaan versterken,
toen een vrouw mij uitnoodigde in haar huls
een kop koffie te komen drinken».
Daar zat ik nog geen twee minuten in huis
of een aantal, misschien wel tien. mannen
stapten er in huis. Ze hadden gehoord ©r was
een man van de gazet (courant). Een man
van de gazet is in het oog dier eenvoudige
zielen: een achtste wereldwonder.
Ze gaapten mij aan alsof zij voor een ker
mistent de spierkracht van een bokser ston
den te bewonderen. Zoo echt naïef.
Er werd gesproken over alles en nog wat,
totdat een der nieuwsgierigen een aantal
vluchtelingen uit Bwggenhout zag afkomen.
Hij riep er drie van binnen, in de kamer,
en toen volgden daar ouder elkander het na
volgende gesprek, dat ik niet letterlijk, om
dat ik de geweettaal niet machtig hen, weer
geef, maar dat toch inderdaad naar waar
heid weergegeven wordt
(De rest van den brief is door de Belgische
censuur afgescheurd' Jammer! Red.)
In de Vereenigde Staten is men boos op den
Engelschen censor. Met name in handelskrin
gen vindt men het onaangenaam dat in Lon
den zoo strenge censuur wordt geoefend op on
schuldige handelstelegrammen uit neutrale
landen als Nederland en Denemarken naar de
Unie.
Ook de Amerikaansche pers is verstoord over
het feit, dat er in haar oorlogstelegrammen uit
Londen door den censor wordt „gewerkt."
De correspondent te Washington van de
Londensohe Times wijst er verder op, dat
vooral in Holland tal van brieven van be
kende Amerikaansche journalisten uit Europa
beginnen in te komen, waarin wordt betoogd,
dat de Duitschers gesloten achter hun Keizer
staan, dat zij gedooven te strijden voor een
meest zenuwspannende, dat men met het oog
op de gemakkelijkheid van beweging steeds
naar die punten gezonden wordt waar het het
hevigste spant. Is het dan op de eene plaats
in orde dan gaat het met geforceerde marschen
weer verder om een gat op een andere plaats
te stoppen.
Een van de onaangenaamste gevechten van
dien aard was dat, hetwelk kortelings door ons
geleverd werd. Wij hadden opdracht drie voor
uitgeschoven posities van een armee tegen te
houden, wat op dien dag, zij het ook ten
koste van enorme verliezen, gelukte.
Heel sterk hebben daar ook de scherpschut
ters geleden. Hoe fameus zich die kerels hou
den kon ik persoonlijk waarnemen, omdat ik
dien dag voor verkenningsdienst bij het batal
jon afgecommandeerd was. Het is toch voor
da infanterie waarlijk geen kleinigheid om
als je zelf van alle kanten zwaar vuur krijgt
rustig en juist to mikken, wat hier het geval
was.
Jammer genoeg moesten we ten slotte toch
nog terug, daar op den anderen kant een tien
voudige overmaoht stond en trouwens van te
voren een op den duur vasthouden der positie
niet in het plan gelogen had.
Op die manier heeft men nu al een groot
aantal gevechten medegemaakt en dan nog een
heele hoop kleinere zaakjes, waaraan dan
meestal maar een paar escadrons deelnamen.
Daartoe behooren b.v. de verkenningstochten
naar die plaatsen, waar voor den verkennings
dienst een gat gemaakt worden.
Bü een dergelijke opdracht, waaraan mijn
escadron en het tweede deelnam, viel ook de
arme B. Tot zijn geluk was hij direct dood.
Er bestond toch al geen groote opgewekt
heid onder ons, toen wij voor Ch. de opdracht
kregen de doorwaadbare plaatsen der rivier
bij Ch., die als bezet gemeld waren, met geweld
te nemen. Voorop mareeerde het escadron van
W!., dan het vervoerbare telegraafstation en
daarachter ons escadron.
Na een rit van nauwelijks een uur kwam
het al tot een botsing met particuliere wiel
rijders, die door het Fransche leger, zooals
dikwijls genoeg duidelijk gebleken is, zeer veel
als verkenners gebruikt worden. Toen ze op
ons geroep van: „halt!" niet stopten schoten we
onze pistolen op hen af, waarbij er één zwaar
verwond werd en een ander gevangen genomen,
jammer genoeg konden twee ontkomen.
Dat was voor ons als een zeker teeken, dat
er hier of daar iets aan de hand was. Toen wij
dan ook in het eerstvolgende dorp aan kwa
men, vielen er aan de voorhoede reeds eenige
schoten.
Sch., die voorop gereden had, om de spits
van den troep weer af te richten, vertelde dat
B. gevallen was. Ze hadden gezien hoe plot
seling een inwoner met een Duitsohe onder-
officicrsvlag gewenkt had en op hetzelfde mo
ment brak een razend vuur los. Wij bezetten
nu het dorp, namen den kerel, die gewenkt hacl
gevangen, fusileerden hem terstond en zoch
ten alles af.
Intusschen was het tweede eskadron in een
levendig vuurgevecht gewikkeld geraakt en
trokken we natuurlijk te hulp. Een mooie situ
atie in het dorp. Het moeilijk vervoerbare
telegraafstation, alles van bosch omringd en
het zekere bewustzijn, dat je een razende over
macht tegenover je hebt staan.
Tot ons geluk hadden de Engelsehen door
hunne zware verliezen van de vorige dagen
blijkbaar geen lust om een omtrekkende bewe
ging te maken en zoo gelukte het ons ons ver-
kenningsdetaohement nog eens weer uit de
klem te halen en zelfs onze gewonden mee te
nemen, die eerst op de paarden gebonden wer
den en dan links en rechts door naast hen
rijdende manschappen gesteund werden. Men
moet er namelijk voor bij de Engelschen op
verdacht zijn, dat men alle manschappen weer
eruit krijgt, want ze schieten alles wat in hun
handen valt, neer. Ja, wat dat betreft, heeft
men zijn opinie over het Engelsche leger heel
wat moeten veranderen!
In het gevecht toonen de Franschen onge
twijfeld meer. Bij de Franschen is het altijd
weer hetzelfde liedje: zoolang een aggressief
optreden wordt beoogd, en mogelijk is, gaan
ze er met dollen moed op los en schuwen geen
verliezen. Maar komt het zaakje eenmaal tot
staan dan wordt de terugtocht onmiddellijk
een beetje overijld haastig.
Ikzelf had meermalen gelegenheid vanuit
bet zadel patrouillegevechten te observeeren.
Het ziet'er bepaald komiek uit als je zoo op
eenigen afstand ziet hoe die kleine zwarte
POLITIEKE ACTIE.
De R. K. Politieke Propagandaelub begin:
morgenavond met eer algemeene vergadering
waarvoor wij de aandacht en de belangstelling
vragen, wederom.het „seizoen".
En dat in dezen tijd?
Zoo zal men vragen
Toch is het juist gezien, dat de R. K. Pol
Prop. Club het werk niet aan kant legt, maai
volhoudt en met frisschen moed weer begint.
Wèl zal „het werk" wat van aard verandeier
in dezen tijd, nu partijstrijd moet gemeden wor
den, en politieke verschillen op den achtergrond
zijn geschoven.
Maar „werk" is en blijft er: onze hooge be
ginselen moeten verdedigd en verspreid, en het
heilige vuur moet behouden, willen wij ook onze
kracht behouden!
De keuze van het onderwerp, dat de spreker
van morgenavond zal behandelen: „politieke,
wapenstilstand", toont reeds dat op dit gebied
de goede richting wordt ingeslagen!
puntjes, die dan toch de scherpschutters zijn
als ze terug-gaan opeens met een vaart zien
voortbewegen. Jammer genoeg is het niet aan
alle hoeken en kanten zoo glad gegaan al
spreekt het ook vanzelf, dat de geheele situatie
een rechl gunstige voor ons is.
ONTEYREDENHEi i 1
TUSSCHEN DE BOND-
GENOOTEN?
De coi; soondent van de „Lokal Anaeiger"
tft Gerieve heeft berichten (we laten ze voor
zijn rekening over eenige wrijving tusschen
dé bondgenooten.
„Door particuliere brieven, zoo schrijft hij,
dio hier uit Parijs en uit de Fransche pro vin-
ci'es ontvangen worden, krijgt men nu eerst
een juist begrip vau den verpletterenden in
druk, dien de schitterende overwinning vau
géneraal Von Hindenburg gemaakt heeft eer-',
op dé regee'ringskringen in Bordeaux en later
toen do bijzonderheden langzamerhand Jx-kmi-i
werden op do geheele bevolking van Frank
rijk.
Niet alleen getuigen hier en daar enkel e
Parijschc bladen van de ontzettende ontgoo
cheling, teweeggebracht, door het onverhoeds
raten van den 011 weerstaan baren Rennen-
kampf, dio er altijd maar op los trok, maar ook
de geheele houding van Rusland geeft aan
leiding fot het uitoefenon van scherpe kritiek, i
Een veelbesproken artikel in de „Liberté
verwijt do Russische regeering zeer bitton
dat zij „begoocheld door het uitzicht op den*
Mefanstoreii to Woon en" zich volstrekt niet
bchijnt te bekommeren om Frankrijk en het
doel, dat dit met den oorlog* beoogt.
1 an dit blad werden den gezant ïswolski
meer dan dertig bladzijden met rood aange
streept thuis gestuurd. Naar gewoonte beloofde
Iswolski den politici, die hen kwamen inter--
peIIeer-en over die hinderlijke Russische zelf
zucht, gouden bergen: alles moet zich weldra
ten goede keeren, zelfs de onuitputtelijk
hulpbronnen van het Czarenrijk moet men
verstandig beheeren, vooral na den inval ttor
Duitschers op Russisch grondgebied enz.
Nu wacht men te Bordeaux, ta Parijs en
in geheel Frankrijk op het wonder, dat in Rus
land zal gebeuren.
Tegen Engeland hebben de Franschen o Ic
veel op het hart, voornamelijk de minister vau
financiën, Ribot, 'die zich in den jongs ton
ministerraad bitter beklaagd heeft, dat' d.»
steun der kapitalisten in Groot-Brittanuic <»u
de koloniën, aan zijn financiële operaties ge
schonken, volstrekt niet beantwoordde «au
zijn verwachtingen.
Doch Ohutchill's jongste rede, dio gehoud- u
werd juist op het oogenblib. waarop die mi
nisterraad plaats had, werd door do Fransche'
pers om haar aangrijpenden toon zoo toege
juicht, dat Ribot het niet geraden vond d*
schoone illusies 'zijner landgenooten te verstok
ren. Hij "zal daarom nog eenige dagen wacht» w
voor hij de bladen, die onder zijn invloed:
Engeland aan 'do bezworen solidariteit laat
herinneren, die niet behoort op te houdo
waarde invloed van de cheque begint.
DE „ZEPPELINS.'
Een Belgische meester in de vliegkunst, die
volgens een bericht van het Berliner Ta ge
Dia f t expresselijk uit Antwerpen door d
Londensohe militaire autoriteiten werd ont
boden, verklaart, dat er maar weinig hoo.
bestaat, een bombardement van Londen doo>
middel van Zeppelins afdoende te verhin
deren.
In Antwerpen was er op een nacht een Zep
pelin verschenen, die zeven bommen gewor
pen had, welke met ontzettend geweld onf
ploften. Een onderzoek van de splinters dei
bomen bewees de kolossale dooi\<lag.skraoht
dezer hommen.
Een vervolging van de Zeppelins is vol
gens dezen vakman geheel uitgesloten, wam
zag zidh een Zepneliu door seliiinwcroer.
