atoom-, Wasch- en Strijkinrichting „D E N IJ VERHEID
AMSTERDAMSCHE VAART 26,
Station Santjioert-Meerenberg.
Astrakan en Pluche I
Oe Knoopenwinkel j
Gebr. SCHUURING,
Dames- en Heerenkleermakers
FRANS PERQUIN
LIEFHEBBERS
van Geldersche Rookworst
STEGEMAN Go., Deventer.
Hollandsche Crediet- en Deposito-Bank
Teleph. 2I2 -- I7I Groote Houtstraat.
STADSNIEUWS
BLATCHFORD'S KALVERENiEEL
|D.v. HEMERT &Zn. Spaarnwouderstr.76
Telefoon 445 - HAARLEM.
GEHEELE UITVERKOOP
KACHELS, GEEMAILLEERDE FORNUIZEN
Gegoten fornuizen (Godin)
STROOSNIJDERS, BIETENSNIJDERS,
en Veeverlossings Apparaten.
KANARIEVOGELS.
Winter Aardappelen
Leger en Vloot
Rechtszaken
Telefoon 1387.
H.8M0LE NAARS,
8000 kilo Witte Kool,
8000
4000
5000
6000
6500
2500
Koolrapen.
Me Kool.
Savoie Kool.
Bieten.
Hoornsche Wortelen.
Uien.
Kamperstraat 20, Telephoon 2474.
Gebr. P. J. SCHUURING.
Q.VAN RIEMSDIJK
A. C. VAN NIKKELEN KUIJPER,
Prima Breehcokes voor Centrale ver
warming
Prima Anthraciet in diverse afmetingen.
En tegen de meest concurreerende
prijzen.
Let vooral op het Loodje i
De Belgische vluchtelingen.
De Jansstraat-voreeniging.
Een bezoek aan het Frans
Halsmuseum.
Het bestuur éer Jansstraat-verceniging heeft
door bemiddeling van den heer Gonnet van B.
in W. verlof gekregen om met de vluchtelingen
een bezoek te brengen aan het Frans Hals Mu-
'noim; Donderdagmiddag heeft het gezelschap,
een 60 personen, ons gemeentelijk museum be
zocht, rond geleid door de heeren Gratama en
Gonnet. Het gezelschap bestond uit de vluchte
lingen van de .Jansstraat, benevens nog eenigen
uit Meehelen en verder de bestuurderen.
Het bezoek duurde van 24 uur. Een Belg
bracht na afloop dank aan B. en W. en de heeren
dio zoo bereidwillig hebben meegewerkt, om
het bezoek aan de werken van Frans Hals, die
immers ook van Meehelen was, mogelijk te
maken.
Dankbaarheid der vluchte
lingen.
Om 8 uur Donderdagavond waren wel een
80 personen bijeen in het gebouw der St. Elisa
beth's vereeniging, Jansstraat. Alle Jansstraat-
vluchtelingen, met het bestuur der straatver-
eeniging, de weldoeners der vereeniging en
eenige andere waren daar saamgekomen.
Verschillende vluchtelingen zouden namelijk,
volgens een plan, vertrekken, en dachten de ge
legenheid om alle weldoeners te danken, nu op
dien avond gekomen.
Evenwel 't doet aan de sprekende dank
baarheid natuurlijk niets af, - evenwel is liajt
plan gewijzigd en is nog niemand van daar ver
trokken.
Donderdagavond dan nam dc heer De Muijor,
een onderwijzer uit Meehelen het woord en
sprak als volgt:
Heden is het oogenblik aangebroken waaïop
wij UEd. uit gauscher harte mogen toeroepen:
Hulde en dank! Lof en eer door alle eeuwen
heen'
En van wTien en waarom; ook, aan wien al
deze schoone wenschen?
Een eerste van wien en waarom?
Ja, Hooggeachte Heeren, en duurbaren me
vrouwen, gij ziet vóór u staan Belgen uw Zui
derburen.
Gij ziet vóór u staan Belgen, uw Zuiderburen.
Maar Helaas, niet die trotsche Belgen van
voorbeen, niet die fiere kerels en vrouwen, die
het hoofd staken in de hoogte, en roemde op
hun schoone land, het zeer gelukkige België.
O, neen, ongelukkiglijk neen. Want het zijn
schapen, verloren schapen, die uit hun stal zijn
verdreven; het zijn mannen, vrouwen en
kïnders, die uit hun Tiaardstêe weggerukt zijn
en hier, verre van hun Vaderland, hun moeder
stad, komen leven, weenen en hopen. Ja, hopen,
opdat 7,ij zóó spoedig mogelijk mogen terugkee-
ren naar hun land, om daar in zoeten vrede te
leven, te zwoegen en te sterven.
En waarom nu, ja waarom brengen wij hulde
en dank? O mijne Heeren en Mevrouwen, nooit
of nooit hadden wij gedacht dat de Hollanders
zóó gesteld waren tegenover ons, Belgen. Ja.'t
is waar, veel werd er geschreven en gezegd over
de genegenheid onzer noorderburen. Maar toch,
laat het ons maar zeggen, wij dachten steeds
dat die oude veeten niet geheel werden verge
ten. Doch verre van ons nu die aardige 1) ge
dachten. Want wij allen hebben ondervonden,
dat het Nederlandsche volk onze trooster, onze
helper, ja onze broeder is, daarom, weest ervan
overtuigd: Hooit of nooit zullen wij vergeten
wat Gij, en in U, wat de Hollanders voor ons
hebben gedaan. Neen, neen, dat vergeten wij
nooit. Maar altijd en overal zullen wij lof spre
ken over onze Noorderburen. Nu en in de toe
komst zullen wij onze kinderen inprenten wat
al goed wij hebben ontvangen van u, van Hol
land in 't algemeen. Ja, dit verzekeren wij u.
En denkt er aan, dat deze beloften gedaan zijn
door Belgen, waarvan gezegd wordt dat zij maar
één woord hebben, een heilig woord.
Een tweede, aan wien deze wenschen?
Aan wien anders, dan aan al de inwoners van
de Jansstraat Aan wien anders, dan aan hen,
die ons met een bezoek hebben vereerd, en de
afgevaardigden zijn van deze straat.
Ja, lof en eer zij aan allen. En voorzeker mag
ik niet vergeten den naam te noemen van den
Heer Duyn. Hij immers is de voorzitter van de
goede Jansstraat. Hij is de geleider. Hij is de
vader van de Belgische vluchtelingen. Ja, dat
is hij. En daarom zeggen wij hem dank, uitter
harte dank. En in hem, danken wij u allen, dan
ken wij de geheele Jansstraat. Die lieve straat
met zijn goede inwoners, welke ons in den nood
hebben bijgestaan.
Wij danken ook de stad Haarlem met zijn
goeie en ons toegenegen bevolking. Wij danken
gansch de Nederlandsche natie en brengen hul
de aan H. M. Koningin Wilbelmina.
1) Niet onnoodig misschien is Tt, 'onze
lezers erop opmerkzaam te maken, dat de "V la-
mingen spreken van „aardig," waar w ij ver,
velend of kwaad zouden zeggen.
Aan Hen allen zij nu en door alle eëuwen
hoen, heil en zegen
Deze zijn de welgemeende danken en wen
schen van ons ootmoedige, Belgische vluchte
lingen uit de Jansstraat.
Neemt ze bereidwillig aan, wij smeeken er
UEd. om, want zij komen uit ons hart, dat hart
hetwelk vol is van innige voldoening, van zalige
ontroering.
Daarna hield ook de heer Turfkruyer, Hol
lander van geboorte, doch nu ook uit België
hierheen gevlucht, een speech, waarin ook hij,
na den eersten dank aan de Belgen van ge
boorte te hebben overgelaten, dank bracht aan
Holland, verrast als hij geweest was door den
stroom van weldadigheid die van het Neder
landsche volk is uitgegaan. Hij bekende trotsch
te zijn op zijn land, dat onder het voorbeeld van
zijne beminde Vorstin, der wereld zulk een ver
heven schouwspel van opoffering en liefde gaf.
Bijzonder bracht ook deze spreker dank aan
de Jansstraat en verzekerde, dat ze in België,
als 't uit de puinhoopen verrezen was, altijd het
Holland zouden gedenken.
Met een „driewerf hulde" aan de Jansstraat-
vereeniging besloot de heer T. zijn dankwoord.
Daarna sprak ook de voorzitter der Jans-
straat-vereeniging eenige woorden en wees den
dank van zich af, omdat hij meende, dat wat
gedaan was, slechts de plicht van ons is ge
weest. Hij hoopte, dat de band, die thans tus-
schen Hollanders en Belgen geslagen is, in
lengte van dagen zal blijven voortbestaan.
De voorzitter reikte daarna aan ieder gezins
hoofd een prachtige foto uit, waarop de vluch
telingen staan afgebeeld.
REISKOSTEN MILITIEPLIOHTIGEN.
Staatscourant no. 249 bevat het Kon. beal.
betreffende tegemoetkoming in de reiskos
ten van militieplichtigen.
Daarbij is het volgende goedgevonden aan
artikel 5 van het Kon. besluit van 4 Maart
1912, 'het volgende lid toe te voegen:
JJede kan in bijzondere gevallen een te
gemoetkoming als in artikel 1 bedoeld, door
of vanwege onzen minister van Oorlog of
jvan Marine worden toegekend aan den mili-
tiepliohtige, die de reis naar de plaats van
inlijving in liet buitenland heeft moeten aan
vangen, doch niet verkeert in bet geval, in
dat artikel omschreven. Ten aanzien van de
wijze, waarop in deze gevallen de tegemoet
koming moet worden aangevraagd, en dief
bewijsstukken, die daarbij moeten worden
overgelegd, kan, voor zoover noodig, van de
bepalingen van dit besluit worden afgewe
ken."
VAN ELDERS.
FAILLISSEMENTEN.
21 Oct. J, Bakker, aannemer, Laren.
H. J, C. Westerman, slager, Amstei'dain.
van der Iloopstraat 77.
20 Oct, J. Bier, broodbakker, Wormerveer.
H. Bakker, tuinder, Velsen.
K. B. de Haan, kleermaker en winkelier,
Nïjeka&ke.
Geëindigd door het verbindend worden der
nitdcelingslijsten de faillissementen van J.
Schoenmakers, schoenfabrikant, Loon op
Zand. A. Wïersma, winkelier, Dokkum.
W. van Enck, aannemer, Diepenveen. H.
W. Leur, firma J. F. Tilburg, Amsterdam.
Het Dagelijksch Bestuur uit de Com
missie van toezicht over genoemd
Gesticht zal bij inschrijving in het
openbaar aanbesteden in één der
lokalen van het Gesticht op Vrij
dag 30 öctosrei* 1914, des
voormiddags ten 11 uur, de leve
ring naai* behoefte van:
De voorwaarden van aanbesteding
met gezegeld inschrijvingsbiljet zijn
tegen betaling van 50 cent ver.
krijgbaar bij den Administrateur
van het Gesticht.
Ivoor an tel 8, Moffen en i
Stola's in verschillende qua-
- liteiten en tegen zeer con*
Icurreerende prijzen,
Verkrijgbaar in
«Warmoesstraat 14. 1
TELEF. 727.
Hebben in voorraad een uitgebreide sorteering stoffen voor Dames-
en HeerenkSeeding, benevens de nieuwste Modeplaten.
Coupo an bewerking gegarandeerd,
Frijz&n scherp GoasGiirreerend,
Aanbevelend,
Ondanks hoogere vracht, duurdere verzekering
en Oorlogsrisico wordt
voer denzelfden prijs geleverd.
Hot was en blijft het beste en goedkoopste voe
dingsmiddel voor het jonge vee.
Ook zeer geschikt voor kortvoer voor den veestapel.
Verkrijgbaar bij
r^smma
van
Damstraat IHaarlem.
HEES RITSEHA.
HAARLEM - IJMU1DEN AALSMEER HOOFDDORP.
Deposito-Rente.
Zonder opzegging (ohèque-iekening) 21/, pOt,
8 dagen opzegging. 5P/a n
1 maand vast
1 jaar opzegging4
Effecten Coapone Pro'ongatJIn Vreemd Geld
Wissels üiseonteeringen Reiewissele.
EÏWAttRIRHICMTIHO LOKET" ES1RASTEH,
Weder ontvangen zeer mooie
jonge mannen kanarievogels,
beginnen reeds lief te zingen,
prijs f S.75 per stuk, Idem
wijfjes 50 ets, per stuk.
Kannen Sijsjes 50 ets.,
Mannen Vinken 10 ets.
Mannen Robijntjes 35 ets.
Leeuwerikken 20 et.
Beleefd aanbevelend,
Doelstraat 18 - Haarlem.
Telefoon Interc 2316,
GEBR. VALLENTGOED, Spaarndam,
leveren franco huls Haarlem en omstre
ken puike
Bravo's, voor f 3.— per H. L.
Geregelde aanvoer van i
hongersnood de anarchie in dc armen waren
gevoerd, verder leden van de Jaeobijnen-
clubs en Cordêliers, daarbij nog een gedeelte
Nationale Garde, die thans onder bevel van
den bloeddorstigen volksinau Santerre ston
den, ten slotte artilleristen, wier kanonnen
de Pont-Ncnf hadden moeten verdedigen en
die nu tegen de Tuillerieën gericht waren.
Voor de groote poort verdrongen zich al
len. Zij stonden daar in een dichte menigte
opeengepakt, hoofd aan hoofd, brullende om
biunen gelaten te worden.
Eenigen der moedigsten klauterden tegen
de muren, gingen er boven op zitten en rie
pen do soldaten op de binnenplaats toe met
het volk gemeen© zaak te maken.
Het geschreeuw van de duizenden en dui
zenden stemmen, revolutionaire liedjes en
WTnakgesdbreeuw, dat alles weerklonk door-
een op een ontzettende wijze,
i Eerst nu begon de moed der koningin te
dalen. Zij verliet hare verschrikte hofdames
jen begaf zich naar de kamer van de konink
lijke kamerdienaars.
Thierry, vroeg zij, is de syndicus Röde-
rer nog in bet kasteel?
Eenige oogenblikken geleden zag ik hem
in de anti-chambre des konings, antwoordde
jdc gevraagde.
Breng hem hier, ik wil hem alleen spre-
jken.
Thierry ging. Hii keerde eenige oogenblik
ken daarna met Röderer terug, gevolgd door
den beer Dubouehyé, minister van marine.
Marie Antoinette leunde tegen den schoor
steen van bet vertrek, zij was doodsbleek,
doch wist nog altijd een waardige houding
aan te nemen. Zij mat den minister met een
oogopslag, doch voelde niet de kracht in zich
om hem de deur te wijzen.
Wel, mijnheer, begon zij, zich tot den
syndicus wendende.
Uwe Majesteit beeft bevolen!sta
melde Röderer zichtbaar verlegen.
Gij behoort tot de voornaamste beamb
ten der stad, vervolgde de koningin, gij kent
de bevolking dus wat heeft de koning van
de Parijzeuaars te verwachten?
Mag ik Uwe Majesteit de volle waar-
beid zeggen?
Het zou een geluk zijn als de vorsten
deze steeds konden hooren, maar niet alleen
in de oogenblikken van gevaar. Spreek, mijn
heer!
Welnu, de koning is verloren als bij nog
langer in de Tuillerieën blijft
Marie Antoinette staarde den syndicus ver
schrikt aan.
Maar waarheen moet 'hij gaan, nu het
kasteel en den. tuin door bet gepeupel om
ringd is? vro'eg zij, na een korte pauze.
Ik weet slechts één toevluchtsoord voor
hem, antwoordde Rödèrer aarzelend: dat de
.koninar zich uaar de Naiinuaie Vergadc ring
begeve.
Een halfluide kreet klonk door het ver-
trek; zij kwam van den zeeman, die tot he-j
den eerbiedig aan de deur was blijven staan, j
Nu trad hij driftig vooruit en zonder dat
de koningin hem er vergunning toe had ge
geven, mengde hij zich in bet gesprek,
i Hoe? riep hij ba reek tot den syndicus.
Waagt gij het Hare Majesteit voor t© stel
den den koning over te leveren aan zijne
bitterste vijanden?
Röderer trok de schouders op.
Daarna antwoordde bij:
Er zijn in de Nationale Vergadering
nog mannen genoeg, die het koningschap
hoogachten. Het volk zal echter den mo
narch niet aanvallen, als hij door de verte
genwoordigers der natie wordt beschermd. Ik
ken geen anderen uitweg.
Kan dan met de troepen, welke hier
aanwezig zijn, het kasteel niet meer verde
digd worden? Mijnheer de la Chesnaye heeft
mij een kwartier geleden gezegd, dat de Tuil
lerieën nog goed te Ihouden waren!
T- Ik zie daar geen voordeel in, antwoord
de Röderer. Het volk zou in dat geval het
kasteel hardnekkig belegeren» de bezetting
uithongeren en hen daardoor noodzaken de
wapens neer te leggen. Iets anders ware het,
indien de belegerden op eene spoedige ontzet-
ting konden rekenen, indien in de nabijheid j
van Parite een lener laar. dat den konino- toe-
gedaan was. Ik herhaal het, ik weet geen j
ander middel.... j
Dan de genade van dé Nationale Ver-
gadering af te smeeken? Nooit! viel hem
Marie Antoinette met een gebaar van ver
achting in de rede.
De koning kon in elk geval de Verga
dering verzoeken de noodige maatregelen te
nemen voor zijne veiligheid.
Dat komt op 'hetzelfde neer,
Dan blijft nog over eenige ministers
naar de Vergadering te zenden en van deze
namens Zijne Majesteit te verlangen dat zij
commissaris naar het kasteel zendt, om
den persoon des konings tegen de volkewoe
de te beschermen,
Marie Antoinette zweeg. Het vernederde
haar, hulp te moeten zoeken, waar zij wist
dat zijne bitterst© vijanden zitting hadden.
Het kwelde den trots der koningin» een be
roep te doen op de grootmoedigheid van.
menschen, die zij diep verachtte.
Maar er stond te veel op het spel dan dat
zij kon weigeren Röderer's voorsitel af 'te
wijzen.
Ik zal er met den koning over spreken!
zei de zij.
Met een vluchtige beweging der sidderen
de band gaf zij den twee heeren hun af
scheid, die na eene buiging vertrokken.
De koningin begaf zich, geheel geke',..
naar het. kabinet des konings.
Het gevolg van bet onderhoud met den
koning was vooruit te berekenen de mi
nisters Champion en Dejoly kregen bevel
naar de Nationale Vergadering te gaan en
daar te spreken zooals Röderer de koningin
bad aangeraden.
Terwijl dit plaats bad. werd het gevaar
grooter, want het gepeupel maakte zich ge
reed de verschillende toegangen tot het kas
teel te forceer en, en 'het scheelde niet veel,
of fhet was op verschillende plaatsen tot een
bloedig gevecht gekomen.
De ministère bleven lang weg. Eindeiiyk
keerden zij onthutst terug hunne zending
was mislukt. Zij hadden in de Rijschool nau
welijks zestig leden der Vergadering aange
troffen en deze waren na het vernemen der
boodschap van den koning tot de orde van
den dag overgegaan; hadden dus geweigerd
den koning in bescherming te nemen.
Slechts één middel bleef er nn nog over.
De Koning kon zelf naar de Vergadering
gaan en dan kon hij er zeker van zijn, dat
zij een decreet zon uitvaardigen, dat de on-
schendbaarheid des konings beval.
De vertrouwden des konings stelden hem
dit voor, doch hij ging niet-, want de konm-
gin was er sterk tegen.
Intnsschmi nam bet tumult voor het xas-
(Wordt vervolgd).
O
V
m
MESS
I;
