Brieven uit Duitschland. BINNENLAND. Zaterdagavond-nieuwtjes. Rond de Lutirqie. VERGEET DE EIGEN LANDSMAN NIET! ALS SPION GEVANGEN GENOMEN. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ZtTERDM^M^OVm^I9U (Eigen correspondentie.) Berlijn, 12 November .1914. „Het is verbazend, verbazend Deze woorden keerden steeds terug in de zinnen, waarin een Hollandsch echtpaar, dat dezer dagen Berlijn bezocht, zijn indrukken van stad, menselien en leven uitte. Zij konden zich niet voorstellen, dat het hier in vre destijd anders is.Zij hoorden de uitstekendste concerten, zagen de verzorgdste tooneelvoor- s-teilingen, vonden overal volle zalen, volle stralen, licht, leven en vei'tier... Zij zagen wel „de veldgrijzen" toet om zwachteld hoofd, met den arm in een doek', moeilijk hinkend soms op straat of in trams, doch dat was alles. En deze indruk kon niet eens beklijven ten aanzien van die stoeten soldaten trekkend over da pleinen, van ge heel versche manschappen in de blauwe uni form, die wij- al zoo ontwend zijn, met da blinkende helmtoppen van den vrede „Wat is dan eigenlijk anders geworden?" vroegen zij met klem. Het antwoord zou moeten luiden: niets, of wel, alles. Het hangt slechts van de oogen af waarmee men ziet. En de fijne nuances, in straatleven en volksstemming kunnen immers, slechts hem opvallen, die een maatstaf ter vergelijking bezit. De geweldige hoogspanning van gevoel, die gedurende en kort na de mobilisatie heerschte, kon op deze wijze niet aanhouden. Zij heeft zich opgelost in een harmonie van geestelijke krachten, gericht op het «ééne doel: het welzijn des vaderlands, binnen en buiten de grenzen. Dat geeft thans het bij zonder cachet aan deze werkstad, die vaak schoon te veramerikaniseeren. Materialistische motieven zijn sterk op den achtergrond gedrongen. Elk werkt voor het algemeen, voor den ander. Het aspect van den arbeid is anders 'geworden, het ver schil tusschen de maatschappelijke klassen schijnt uitgewiscbt. Hier staat een volk van broeders voor de nog gesloten deuren van het lot. Maar er is meer. Vreemden zien nauwe lijks het waaien der Roode Kruisvlag van de gebouwen, waar ambulances ingericht zijn. Nergens vallen zij op. En toch kan Berlijn 25000 gewonden beherbergem In die ambulance kunnen vreemdelingen niet komen zonder bijzonder verlof der autoritei ten. En toch kan elk er leeren, kan elk er beschaamd staan: „Zalig zijn de eenvou dige» van hart"Ze liggen er geduldig en stil, in lange rijen, met bloemen op elk tafeltje, met boeken en spelen voor wie op de been is, met namiddag-concerten van de beste musici, met voordrachten van acteurs en Kientopp-vertooners voor ai wie er naar zien en luisteren wilEn met onuitput- lelijken humor wijst een van hen lachend op het dikke gipsverband om zijn been: „dat is het begin van mijn standbeeld..." Vlak ernaast ligt een blonde jongs kerel, het hoela opzij in 't kussen gedoken als een kind....En evenals een kind, dat bij het naar bed gaan 's avonds van zijn liefste speelgoed ciet scheiden kan, heeft hij zijn m den slag verworven hlzeren Kruis naast zich op liet hoofdkussen gehechthij heeft den roem betaald met een schot dooi de long. Bn natuurlijk willen ze allemaal weer naar het front, zoo gauw mogelijk Overigens heeft de oprichting van het IJzeren Kruis den öden Augustus van dit jaar eerst een stillen concurrentiestrijd moe ten uitvechten,n.l. met de dragers van dit- zc' .le kruis uit den veldtocht van '70, die naarmate de jaren hun 'gelederen dunden, met des te meer trots dit eereteeken toon den. En thans deze vloed van jongeren I Doch de oude heeren hebben na de eerste verrassing al gauw met waardigheid in hun lot berust, overvleugeld en in de schaduw gesteld te zijn. De vreemdeling ziet ook niet, dat 60 pro- fessoven en docenten der universiteit en een zeer groot aantal studenten onder üe wape nen zijn. Want de universiteit is evenmin ajs eenige andere school geslot en. Er is over al reserve genoeg. De vreemde hoort niet, dat het aantal inenschen dat in de drie burgereethuizen gevoed wordt, meer dan 15000 dagelijks be draagt, dat 9000 personen door vereenigin- gen en particulieren bekostigd en BO.OOO kinderen in scholen en andere inrichtingen verzorgd worden, dat de nationale vrouwen dienst wekelijks ruim 20.000 personen on dersteunt; dat beschaafden in verschillende tehuizen voor tien penningen warme Üran- en^ en ,,rcK)djes en tevens lectuffr krijgen iflfin vo'kswijken voor twee penning choco- r' geschonken wordt. Dat met uiterste schrijvers, arme kunstenaars, om hen heen te helpen door dezen moeilijken tijd. Dat de Berlijnsche armenzorg een miüioen meer op haar budget uitgetrokken heeft. Doch de werkeloosheid ia nu reeds verminderd, een, tegen den winter, nog meer verrassend en verblijdend feit. En met verbazing ziet, wie hier komt, de volle café's, den voortgang van het leven zooals altijd. Doch met tact is overal het programma gekozen: niemand, ook niet wie rouw in het harte draagt, kan in zijn gevoe lens gekwetst worden. De hoogste, de zui verste kunst bloeit hier voor de strak ge spannen zenuwen van. een volk, dat dood en verderf elk uur trotseert met het dier baarste wat het bezit; zijn bloeiende jeugd. En nooit heeft de onversaagde veerkracht van dit volk zoo schitterend Üe oro«" door staan. LOODSDIENST. De Minister.van Marine deelt mede, dat de loodsdiensb op dezelfde wijze, als de laatste maanden geschiedde, zal worden uitgeoefend) dus dat deze dienst piet wordt gestaakt met het oog op gevaar voor drijvende mijnen. ZEEMIJNEN. Met het oog op de vele berichten omtrent in zee aangetroffen drijvend© mijnen wordt medegedeeld, dat volgens artikel I van het zoowel door Engeland als door Duitschland; Frankrijk en Nederland bekrachtigd© mijnen- tractaat het verboden is verankerd© mijnen te plaatsen; di© niet ongevaarlijk worden zoodra ze losgeraakt zijn. Redelijkerwijze kan dus aangenomen wor den, dat een botsing met een losdrijvende mijn geen noodlottige gevolgen zal hebben, al moet de mijn op zichzelf als een gevaar lijk voorwerp worden beschouwd, dat slechts door deskundigen veilig kan worden behan deld. Volgens hetzelfde traetaat mogen niet ver ankerde mijnen slechts gebezigd worden» wanneer ze zoodanig vervaardigd zijn, dat ze ten hoogste één uur nadat degen© die ze uitgeworpen beeft, het toezicht er over ver loren heeft, onschadelijk wordien. In zee aangetroffen, aan de oppervlakte •drijvende mijnen zijn dus als regel onge vaarlijk voor de scheepvaart te achten. Aan gezien het echter altijd mogelijk is, dat de inrichting waardoor zij onschadelijk wórden door een of andere oorzaak niet heeft ge werkt, blijft het zaak drijvende miineü zoo veel mogelijk nit den weg te gaan, Aau <le commandanten van Nederlandsche oorlogsschepen, torpedobooten en andore ma rinevaartuigen is opdracht verstrekt, om drij vende mijnen, die zij in zee ontmoeten, door geweer- of geschutvuur in den grond te horen. TWEE HOLLANDSCHE SCHEPEN AAN GEHOUDEN. Naar uit Athene gemeld wordt, zijn ln de haven van Smyrna twee Engelsche en twee Nederlandse!) e schepen (de „Achilles" en de „Deucalion" van de Koninklijke Nederlandsche Stoommaatschappij) aangehouden. De Nederlandsche consul heeft bij den Vali geprotesteerd, echter zonder succes, daar deze verklaarde, dat de stoombooten goederen bevat ten, welke voor een vijandelijk land bestemd waren. De Turkscbe vlag is op deze schepen ge- hescben. Kapitein Gelderman, van bet 20ste reg. in fanterie, schrijft in de „N. R. O.": lederen dag lezen wij in de couranten oproe pingen aan het Nederlandsche volk om goede gaven te zenden voor versnapering, kleediDg en ontspanning van vluchtelingen en geinterneer- Pracbtig en den liefdadigheidszin der Neder landers waardig. Alleen maar: Men vergete toch niet onze eigen soldaten aan de grenzen! Sinds 11 Augustus zijn we hier in Brabant. Groote behoefte bestaat ook bij de troepen aan wollen onderkleeding, die in zeer onvoldoende mate voorradig is. De manschappen loopen weken lang met een zelfden borstrok, omdat een dubbel stel niet aanwezig is. Waar ieder vluch teling van kloeding werd voorzien, behoorde tooh in de eerste plaats bet Nederlandsche hart open te gaan voor den Neder!andschen soldaat, behoorde deze niet vergeten te worden. niets is echter ooit aan de troepen toegezonden, die aan de Zuid-grenzen van ons land staan. Ontspanning voor de geitérneerden wordt ge vraagd! Ook al weer prachtig1. Maar wij, troe- J*. "uuuftwu vlVll1» I Cv U |l I ^g^JP^^zoovuej^ge^aan wordt voor arme pen aan de grenzen, ontvingen na 8 maanden eindelijk als ontspannig: 1 zegge één domino-j wenden, opdat dergelijk© dingen "vermeden pl.m. 250 man. wordent U hebt uw vereeniging, uw han delskamer en uw vakbladen. spel per compagnie van. Verder niet». Zoo'n zending is tegelijk ridicule als bedroevend. Nog eens: 'Liefdadigheid Is goed, maar men vergete toch nietter wille van den vreemde ling zijn eigen landzaat. AAN DE GRENZEN. Als waarschuwend voorbeeld, om dezer- dagen niet zonder noodzaak de Belgische grens te pas- seeren, vertelt een inwoner van Nijmegen, die Woensdag voor zaken te Canne moest zijn, zijn wedervaren aldaar aan de „Limb. Koer.": Na des morgens de Duitsohe grenswacht zon der eenigs moeite gepasseerd te zijn ofschoon hij enkel ln het bezit was van een binnenlandsoh paspoort niet van en door den Duitschen consul albier afgegeven. Bedoelde persoon wilde om streeks 2 uur in den namiddag terugkeeren, toen hij even voor de kapel der familie Poswick getuige was van het volgende: Een geestelijk®, die later bleek te zijn de kapelaan van Esneux, liep daar in gezelschap van een jongen man in de richting van de Hol- landsohe grens. Op da vraag van een-Duitsch soldaat naar papieren, bleof de geestelijke aan- gtonds staan om zijn paspoort te toonen, van welk oogenblik de joDge man gebruik maakte om het op een loopen te zetten. In minder dan een oogenblik had de Duitscher hem een kogel achterna gezonden en ofschoon deze de kleede- ren raakte scheen de jongen niet gewond, zoo dat hij zich op Hollansch grondgebied in vei ligheid wist te stellen. Eenmaal zoo ver zijnde, riep hij den Dultsohdr spottend toe„Nu ben ik ver genoeg en kan ik soldaat worden.'* Dit scheen dezen al bijzonder te ergeren, wat do geestelijke in zooverre ontgelden moest, dat hij werd gevangen genomeh, terwijl onze zegs man verplicht werd als getuige mede terug te gaan. Een protest, dat hij beslist door moest om zijn trein naar Holland te kunnen halen, mocht niet baten. Slechts het geven van eerewoord om geen poging te doen om te ontsnappen, kon verhin deren, dat hij het lot van den kapelaan als „ge vangene" deelde. Nu werd hem spijs en drank aangeboden en kon hij zich althans in de wacht vrij bewegen. Eerst tegen S uur Woensdagavond nadat de grenseommandant te Lanaeken in dezen was gehoord werd hom do vrijheid teruggeschon ken. Op de vraag" wat nu met den kapelaan gebeu ren zou, werd hem verzekerd, dat ook deze zou worden vrijgelaten. Maar w»'l aanvankelijk nog al zeer ernstige bedreigingen tegenover den geestelijke waren geuit, verzocht de Hollander van die invrijheidstelling te mogen getuige zijn, hetgeen echter beslist werd geweigerd. Ware de grenseommandant afwezig geweest, zoo ware onze zegsman allicht den geheelen nacht daar gehouden en daar hij niet van be hoorlijke papieren voorzien was, zou natuur lijk alle protest vruchteloos zijn geweest- Da heer J. G. Both, lid van de firma H. Both, in mantels en manufacturen t© Rot terdam, is dezer dagen door de Duitsohe politie te Bentheim, als verdacht van spion- nage, gevangen genomen. Naar aanleiding van dit feit heeft de Ver eeniging van Patroons in heit daruesklee- dingbedrijf te Rotterdam zich per circulaire gewend tot 'de „Vereeniging van liet dames- confectievaik™ te Berlijn, en bovendien per soonlijk tot iedcren fabrikant in dat vak al daar, leveranciers van Nederlandische firma's. Het bestuur van de Rotte rdamsche Veree niging vermeldt in deze circulaire o.m. het navolgende: De heer J. G. Both, lid der firma H. Both te Rotterdam, reisde den 21sten October naar Bentheim met het voornemen zich van daar naar Berlijn te hegeven. Hij was in het be zit van den voorgeschreven past, die geheel in orde bevonden werd. Niettegenstaande dat, werd de beer Bot'h bij aankomst te Bentheim gevangen geno men, in de gevangenis gebracht en twee da gen later geboeid naar Munster vervoerd, zonder gerechtelijk geboord te zijn. Dit ge schiedde eerst te Munster in den namiddag van den 25steu, waarop hij iu den avond van dien dag op vrije voeten wérd gesteld. Al dezen tijd, zoo meldt de circulaire, in het bijzonder te Bentheim, had de heer Both een mensc'bomvaardigo behandeling te ver duren. Iedere verbieding met de buitenwe reld werd hem pertinent verboden. ,Dat wij ongestoord naar Berlijn reizen kunnen zoo besluit de circulaire is voor u zoowel als voor ons van groot belang. Ligt U zult ons gelijk geven, indien wij anders voorloopig van sen reis naar Berlijn af zien, want aan het gevaar van een dergelijke behandeling wil geen onzer zich blootstellen. De heer J. G. Both heeft persoonlijk bii GEBEDEN DER STERVENDEN. jÖXXXIV. De Katholieke Kerk, die hare kinderen ln iedere omstandigheid des levens met geeste den Nederlandschen gezant te Berlijn en biijök» hulp ter zijde staat, verlaat hen ook nie in dat vreeswekkend oogenblik, hetwelk ove! de gansche eeuwigheid beslist; neen, den mensch die zich aan hare leiding toevertrouwt begeleidt zij biddend tot aan de poort der eeu- bet ministerie van buitenlancLsdbe zaken in Den Haag een klacht ingediend over gijn gevangenneming, behandeling en geboeid ver voer over den publieken weg naar Munster. Tijdens de gevangenneming des heeren Both J wigheid, waarachter ons het oordeel des recht vaardigen, maar toch ook barmhartigen Rech ters wacht. Hiertoe heeft Zij samengesteld de „Gommen d a t i o anima e," de A a n" beveling der ziel (aan Go d)" of de zoogenaamde „G e b e d en der Sterven- d e n," gebeden, zóó treffend schoon en plech tig, dat men zelfs bij de eenvoudige lezing er van tot in 't- diepst van zijn ziel geroerd wordt. Gewoonlijk leest de priester ze; is hij niet aan wezig, dan kan en mag ook een gewoon geloo- vige die voorbede voor den stervende bidden. Eer de priester met deze gebeden begint, bekleedt hij zich met den paarsen stool, be sproeit den zieke, hot bed en de omstanders met wijwater en laat dén kranke het kruisbeeld kussen; terzèifdertijd richt hij tot hem ecu ice vrome woorden, die zijn hoop op de eeuwige zaligheid meer en meer opwekken. Dan hij de heilige beeltenis eigens in het gezi-lit van den zieke neder, opdat zijn christelijk vei trouwen er door gevoed worde. Vervolgens ontsteekt men ook een kaars 'en geeft ze den lV - stervende in de hand of, zoo dit bezwaarlijk comités met de vak- en werklieden-organisaties, i gaaj- plaatst ze in zijn nabijheid. Deze gewijd heeft dit een circulaire aan de plaatselijke licha- brandende kaars is bet z;nnebeeld zijnor 0Ester. men gezonden. Daarin zijn eenige wenken opge- nomen omtrent het bedrag der te verstrekken' brandend van geloof en liefde; a ondersteuningen en de financiëele samenwerking herinnert er hem aan, dat, nu zijn natuurlijk bleek, dat de gezochte 6pion, die ook den naam Both draagt, ree da 14 dagen te voren te Frankfort aangehouden was. EEN VERKOOP-BUREAU VAN STEEN EN. De vergadering van baksteenfabrikanten gisteren te Utrecht gehouden, vertegenwoordi gende oene productie van ongeveer 500 mil- lioen steenen; heeft met algeineene stemmen, daartoe genoodzaakt door de ernstige tijdsom standigheden, die een zeer verminderde afzet van het product meebrengen, besloten tot het nemen van maatregelen, om den verhoop van de metselsteenen ln één hand te brengen, door zoo mogelijk een verkoopbureau op te richten. Opdracht werd gegeven aan het bestuur der Vereeniging van Nederlandsche Baksteenfabri kanten, om de noodige voorbereidingen daartoe te troffen en zoo spoedig mogelijk met nadere voorstellen te komen. KON. NATIONAAL STEUNCOMITé. Daar het Koninklijk Nationaal Steuncomité uit verschillende gemeenten klachten bereikt heb ben omtrent de samenwerking der plaatselijke tusschen het Koninklijk Nationaal Steuncomité en de plaatselijke organen. levenslicht pp 't punt staat van uitgebluseht te worden, hem in 't ander leven het ecuwig licht Om de goede samenwerking tusschen het Ko-der aanschouwing Gods zal ten deel vallen, wijl ninklijk Nationaal Steuncomité en de plaatselijke hij tijdens zijn omwandeling hier op aarde door lichamen te verzekeren, wordt er nogmaals met nadruk op gewezen, dat het wenschelijk is, dat laatstgenoemde op analoge wijze zijn opgebouwd uit de verschillende organisaties, als het Natio naal Comité, dat op den uitdrukkelijken wensch van H. M. de Koningin i3 saamgesteld uit ver tegenwoordigers van corporaties, die elementen bevatien van den meest verschillenden aard. liet is dan ook aan te bevelen, dat indien werklieden- en vakvereenigingen den wensch te kennen geven, dat hun vertegenwoordigers in de plaatselijke steuucomifé's worden opgenomen, aan zulk een verzoek een gewillig oor verleend worde. Het is aanbevelenswaardig, dat zulke vertegenwoordigers plaats nemen in de uitvoe rende commissies en dus geraadpleegd worden de heiligmakende genade „een licht in don Heer" heeft willen zijn. Ook doet zij hem denken aan .Tc-zus Christus, hot Licht der wereld, dia nllen wil verlichten. Na deze voorbereidende maatregelen werpen alleu zich op de knieën en begint de „Aanbe veling der ziel (aan God)" met de kort Litanie van Allerheiligen. schelijk zijn, extra onderstand te geven in na tura. Het Koninklijk Nationaal Steuncomité betoogl verder met nadruk, dat gebrek aan middelen cl vrees voor een spoedig tekort bij de plaatselijke bij de vaststelling van de wijze van controle der1 !':a,ssc" n,0X'?1 .voor fe iaffe uitkceringer uitkeeringeh. behoeft te zijn. Ofschoon het zeer gewaardeerd Groote waarde moet er aan gehecht worden,v;'01 ££da* z.00v.e'e plaatselijke comité's gehee, dat de uitreiking der ondersteuningen aan ledenoffers uit eigen kring m de behoeften hun- van werklieden- en vakorganisaties zooveel mo- S ?ei, omSevinS ij ach ten te voorzien, spieekt hel gelijk geschieden door tusschenkomst van die I 'an. ,zeiv^ mn muien de kassen .o. he organisaties 1 '•'oen van voldoende uitkeermgen met toereikenc Zulk een'regeling behoeft echter onafhanke- zii"> he,t Koninklijk Nationaal Steuncomité he- Iijke controle niet uit te sluiten. j £eid zal Zlln overle® te PleSen. om ter hulP 1 In het bijzonder in de groote steden leeft een i f,?1:,., talrijke bevolking, die, hetzij door nood gedvvon- '-'bij zal dit comné natuurlijk de ouutui gen, hetzij doordat de gezinshoofden gewoon zijn een onevenredig groot deel van hun loon voor hun eigen uitgaven te besteden, eigenlijk steeds min of meer als armlastig zijn Ie" beschouwen. Deze lieden dienen ook in de tegenwoordige om standigheden naar die organen verwezen te wor den, die hun in gewone tijden hulp verleenen. Daarentegen is het noodzakelijk, dat de ge zinnen dergenen, die als gevolg van de tegen woordige omstandigheden ondersteund worden, voor verarming en uitputting bewaard worden. Het doel moet toch zijn te zorgen, dat de onder steunden, na den terugkeer van liet normale be drijfsleven, noch bezwaard met achterstallige schulden, die zij wellicht in lange jaren niet zullen kunnen aanzuiveren, noch phvsick geheel uitgeput zullen zijn. In enkele gemeenten schijnt het gewoonte dat de inkomsten, die door een ondersteunde door arbeid van hem of van gezinsleden genoten wor den, ten volle van liet te ontvangen bedrag wor den afgetrokken. Tegen zulk een regeling, die den prikkel om te werken in bepaalde gevallen geheel wegneemt, moet ernstig worden gewaar schuwd. Steeds moet het beginsel op den voor grond staan, dat bij het verrichten van eer.igen arbeid de inkomsten toenemen. Ook bij werk verschaffing moet dit beginsel gehuldigd wor den. Het is wenschelijk dat de plaatselijke comité's nagaan of er in bepaalde gezinnen behoefte be staat aan ondersteuning van bijzift deren aard. Hierbij wordt gedacht aan Üe extra-hulp, die noodig zal zijn voor kraamvrouwen en zeer jeug dige kinderen, en voor zieken of herstellenden bet niet op uwen weg al ut invloed aan te 1 In deze gevallen zal het in het algemeen wen- ging moeten hebben, dat inderdaad de plaatse lijke organen het hunne doen om den nood te lenigen. Het Koninklijk Nationaal Steuncomité heef tot nog toe als regel aangenomen, dat het bij die Comité's die niet meer in slaat zijn hunnq urtkeeringen geheel zelf te bekostigen, of die voorzien binnenkort daartoe niet meer in staal tc zullen zijn, voor een zeker percentage in de uitkeeringen bijdraagt. Het is dan ook van belang, dat de Plaatselijke Comité's zorgvuldig overwegen, of zij kunnen venvachten nog gedurende geritimen tijd de uit keeringen uit eigen middelen 4e zullen kunnen bekostigen. Blijkt het, dat zulks niet het geval is, dan is het gewenscht, dat het Koninklijk Nationaal Steuncomité bijtijds gewaarschuwc worde. Gasontploffing. Gistermorgen heeft ten huize van M. L., op de-markt, to Helmond, een gas ontploffing plaats gfehad. De eigenaar wilde in de keuken licht ontsteken, toen bij bet- aanstrij ken van de lucifer een lievig© ontploffing volg de. Alle huisgerief in de keuken, zoomede deu ren en vensters, sloegen in scherven, terwijl de groot winkelruit geheel ingedrukt werd en da gnlsscherven aan cfen overkant der markt te recht kwamen. L. zelf kreeg brauwonden aar het hoofd, gelaat en handen, doch kwam er verder wonderwel af. Het begin van brand kor spoedig geblucht worden. Een windhoos. Te 's Gravenpolder heeft een windhoos geduchte materieele schade aam gericht. De landbouwschuur van den lieer B. XVI. VAN DE WEEK. Wat 'n guur Novwnber-weertje! R©gen, zooveel, dat put nocüi dakgoot het verwerken kan, en wind, wel voor 'n heel hen1 vee'ükl De tijdsomstandigheden hebben het weer 7^®* in fÈU vat op hoort n- sruor en triestig stormweer tja Bt Nicola^J iStlr1 van pen en ,m1' °m1anks ,alle ram: tcimincfn S tijden, toch wel gevierd »f tenminste herdacht worden. D© middenstand; die zonder twijfel in do zen tyd zwaai te lijden heefi, begint al mot 5aa"pa^?n de aankondigingen voor NicoJaae-étalagerg ai gelezen, en de Sen Clüeaux veimherte-eird ge- toon verschillend© uitstalkasten ten zich «t6 i fcortom> de middenstand heeft den 'go^le lare' «ereed ^fl™a«kt, om menigeen «1 L i ontvangen.... maar bü stille, MaT toch UmtSaT' ""wollillb' «al moeten gevierd worden. Alles duiot, zoo we zeiden, ©venwel er op» Mat 6 December van nu zeer nabii zal komen bij wat het vroeger en altijd geweest ia, al zal hier en daar de viering minder luister rijk zijn als ander». Het verheugt oue het behoud van bet echt- Hollaml&ch huiselijk feet en om den winkel stand, die wat „ophalen" kan en nu tenminste den Sinterklaastijd niet te slecht zal maken; naar het er tenminste uitziet De Russen hebben Jaroslaw hernomen en 5000 gevangenen gemaakt. Tusselien Oostenrijker» en Russen sprak vooral de artillerie heftig mode; de Oosten- rij kern trokken langs de San af. Turkije is in oorlog met Frankrijk, Enge land en Rusland. 8 November. De hoofdstad der Duitsche Want heel in het begin van dezen ramp- kolonie Kiautsjou in China, Teingtao, heeft zaligen oorlogstijd was het enkel schrik en'zich eindelijk overgegeven aan de Japan overal sterke drukToen overdreef de iters. mensch, wat-ie altijd doet. Dan moest erIn België wonden weer veel troepen naar ontspanning komen.... die kwam, en alweer de kust getransporteerd. Volgons ecu Rus- niet zonder heel veel overdrijving.... men siseh bericht hebben de_Ru»»en de Duitschers praat nog wel van druk en benarde tijden; I weer teruggeworpen bij Wirballen. op Oost- men doet alsof er de liefste vrede heorschtPruisische grens. r, We zeggen bet daarom nog eens met j 9 November. De Turken berichten in gerust hart en met aandrang: behoudt ons oen tweedaagsch gevecht bij don Kaukasns typisch St. Nicolaasfeest, dat zooveel vreugd© de Russen te liebben verslagen, geeft en tegelijk noodig goed doet aan1 Van 't Westelijk oorlo-gtooneel worden en- onzen winkelstand; 'n bal en een i'eestcon- kei nvederzij'dsehe plaatselijke successen ge- eert, dat heel wat minder past dn dozen tijd. meld. kan gerusteli.ik achterwege blijven. 10 November. In den strijd in België en 'rankrijk sloegen vandaag de Duitschers do OORLOGSDAGBOEK (Van 714 November). 7 November. Onder zware verliezen aan Fransclie. ij de Fransehen de Duitsche aanl vallen af. De Duitschers móeten nu de Russische Fransche zijde hebben de Duitscbere, ten strijdkrachten bij Stallupen (bü Wirballen) Zuidoosten van St. Mikicl, oen belangrijk teruggeslagen hebben. strategisch punt veroverd; in de Argonnen 11 November. Na oen gevecht met den zijn de Duitschers teruggeworpen met bajo- Engclseh-Australisobeu kruiser Sidney, is de net aanvallen. roemruchte kruiser „Fm den" op de ('oe os ei! ancien op het strand gejaagd en omgeko men; de kapitein is gered. De beruchte krui ser „Königsberg" is iu ©en Duiteeh-Oost- Afrikaanscho rivier opgesloten. 12 November. Dixmuiden is door de Duitschers veroverd; zo melden verder suc cessen over vrijwel de geheele linie; die de Franschen erkennen. De Franschen hebben Lombardzijde heroverd. MiddenGalicië is door de Oo&tenrijkors vrijwillig ontruimd voor do oprukkende Rus sen, d.io Przemysl wederom ingesloten heb ben. De Turkscbe mededrelingen vertellen we derom dat de Russische strijdmachten in don Kaukasns terugtrokken. De Turken hebben de Egyptische grens overschreden. Bij Dover is de Engelsche torpedobool „Ni ger" door een Duitscher omgebracht. 13 November. In België was Koniufe Albert bij een laatste gevecht in de .vuurlinie; twee Belgische regimenten moeten dien keer zijn vernietigd. De Oostenrijkers moeten de Donau zijn overgetrokken om de Serviërs in den rug aan te vallen. De Mohammedanen roepen den „heiligen oorlog' uit; van het Snezkanaal wordt be richt dat daar de inboorlingen zijn opgestaan, ge? taan. De Russische troepen bezetten Johannes burg. Volgens Engelsche uerichteli js generaal Da Wet door generaal Botha verslagen. (Wordt vervolgd), IN- EN UITVALLEN. 't Zal, zegt men, van den winter, omlanJa de strengheid van het komende jaargetij, dia men voorspelt, toch1 niet koud zijn in Briu «el. ^Weet u, waarom! Zo zitten er vol moffen eu de vors) ie er uit! De Russisch© vloot ia ©en heel bijzo rule iet Van de week tenminste heeft ze een kunst* stuk volbracht, dat hoe vreemd ook voor e«fl vloot, heel interessant is. Althans volgens een bericht ïn een dagblad in onze goede Spaarnestad heeft de Rusals sche vloot vier Turk<sche transportschepen tot zingen gebracht. Of het mooi was, stond er evenwel niet bifc

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1914 | | pagina 5