DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Zwarte Beenstukken
Gewroken.
P. W. TWEEHUIJSEN,
HinffertiwSaTOBt HS-SI«ülif Haaa®l@ü*
S© Oorlog.
TELEGRAMMEN.
MAAISDAG 16 NOVEMBER 1914
48«te Jaargang Bo. ë«S2
^BONNEMENTSPBIJSij
Per I maanden voor Haarlem f2
Voor de plaatsen, waar een agent Ie gevestiga (kom oer gett.1 188
Voor de overige pleatoat In Nederland franco per poet 1-89
Afzonderlijke nummert"-0*
Bcara&aix vaas an Administratie
Interoommnnnnl T«Haf aantais-mmer 1496a
Schandelijks reclame.
een opmerkelijk oor
deel OVER DEN ZEE-
SLAG BIJ ST. MARIA.
een bekeering op het
slagveld.
&0RTE BERICHTEH.
Wtdtr •nt«M|ea
BARTELJORIS3TRAAT 2"
TELEFOON 1770.
Haarlemsche Alledacjes No, 1480.
FEUILLETON.
6)
TL ^n hart
BB MMUEMSag COMMIT
PRIJS DEB ADVERTENTIBNt
Van 8 regeLrSO cent (contant 50 eent). Iedere regel meer 10 c&
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ci per regel. Buitenl 20 et.
Dienstaanbiedingen 25 ct, (6 regels), driemaal voor 50 oL (k contant).
AGENDA.
17 November.
Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond
Vergadering metselaars.
Oude Halsmuseum Pandpoort
Hildebrand-tentoonstelling van 10 4 nur.
Toegang 10 cent.
Groots Kerk 1—2 uur orgelbe
speling door den beer Louis Robert. Zie
programma Stadsnieuws).
Sociëteit Vereeniging 8 uur
Tweede Back concert.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
79 geopend eiken dag van 10—5 uur tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zater
dagen en R. K. feestdagen.
Een maatschappij tot verkoop van petroleum,
met eon Engelschen naam, gevestigd hier ter
Stede, en depots hebbende op verschillende
plaatsen, heeft do ergelijkesmakeloosheid
(we zouden liever nog een ander woord gebrui
ken!) om een uitvoerige aanbeveling van die
petroleum te verspreiden op.... katholieke
plaatjes die de H. Eucharistie voorstellen, in
den trant van gedachtenisplaatjes voor de
Eerste H. Communie.
Een gekleurde voorstelling van den Godde-
lijken Zaligmaker, die Zelf de N. Eucharistie
uitreikt aan een in het wit gekleed bruidje,
bevat op de achterzijde.... een reclame voor
olie!
Hoe die maatschappij tot dergelijke reclame
komt? Is dit misbruiken van het heiligste dom
heid of opzet? 't Moet het eerste zijn, docli bet
is grof'
OVERZICHT.
Het ongunstige wéér wie gruwt niet
bij de gedachte aan zooveel ellende, nog
vermeerderd door regen, sneeuw, koude en
orkanen - Is oorzaak dat de krijgsverrich
tingen in hetzelfde stadium blijven. Er is
i geen nieuws",-zoo melden de communique's
van de beide partijen, en de Duitschb In
bezitneming van Dixmuiden heeft tot nog
toe niet geleid tot een doorbraak of tot ©en
beslissing aan de zijde van da 'Noordzee.
Merkwaar dig is «wel, dat we sinds het vergaan
van een der schepen in het ICanaa-l niets
meer hooren van die tiooh eerst zooi geroem
de medewerking der Eugelscke vloot in den
strijd! Is dat niet meer mogelijk, nu Duitech-
land, waarschijnlijk van Zeebrugge uit, met
zijn onderzeeërs manoeuvreert?
De gebeurtenissen op liet Russisch—Duit-
sche oorlogstooneel blijken zich wel te ont
wikkelen zooals wij een poos geleden als
waarschijnlijk voorstelden: de Duitschers ne
men hier 'n verdedigende positie in, g'elijken-
de op die der Fransehen. aan <le Oostgrens
van Frankrijk, waar deze de posities Veraun-
Toul-Epinal-Belfort gebruiken als een haast
ondoordringbare linie. Het hoofdsteunpunt der
Duitsche linies is Thorn, dat in èen geweldig
sterken staat van verdediging Is gebracht.
Men zie hierover onze telegrammen.
Do Turken zijn bizonder actief. Wat den
Kaukasus betreft; da overwinning bij Keu-
prikeui blijkt grooter te zijn dan men eerst
vel meende. Daarenboven zijn de Turken
nu ook Perzië binnengerukt, waar 'de Russen,
aooals men weet, de macht in handen, hebben.
Vermelden we ten slotte, zij liet alleen
volledigheidstMlve, dat er weer geruchten loo-
P°n dat Frankrijk vrede wenscht, en dat
'coning Albert van België met de Engelschen
overhoop ligt. Dit laatste bericht gewerd ons
reeds dezer dagen van particuliere zijde, van
iemand die uit België kwam.
UIT Z. W. BÈLGIë.
Een onzer oorlogscorrespondenten die In
Z. W. België vertoeft, heeft een Duitsdb licht
gewonde gesproken* die van Yperen naar
Gent en vandaar naar Luik zou worden ver
voerd.
De man vertelde wat nog weinig hekend
schijnt te zijn, n.l. dat de Engelschen de Duit-
schers verrast hebben, door hun prachtige
loopgraven, welko zij bij Yperen opwierpen.
De Engelsch wisten zich hier voortreffelijk
to verschansen. Er dient onmiddellijk te wor
den aan toegevoegd, dat hier sprake was van
Engelsdb© keurbenden, waarop de Duitschors
stielen. De Engelschen hadden ziek niet
slechts eenvoudige loopgraven gebouwd, doch
zeer sterke en lager liggende fundamenten,
waarop do machinegeweren rustten.
Daarbij waren alle loopgraven door onder-
aardsclie kanalen verhonden, en als de Duit-
sohers goed en wel in de vijandelijke en „ver
overde" loopgraven waren binnengevallen^
'kwamen de Engelschen als ratten nit den
grond duiken om de machinegeweren in wer
king te stellen.
De bedrogen veroveraars werden dan
weggemaaid. De eerste rij Engelschen houdt
de handen op als om zich over te geven: de
Duitschers naderen en worden over de hoofd-
den der in allerijl wegkruipende Engelschen
neergeschoten.
Aanvankelijk dachten de Duitschers, dat
zij zoowaar door hun eigen mensehen hij ver
gissing werden aangevallen, de bittere onder
vinding maakte het echter wijzer. Nog ver
telde de Duitscher van de groote vrees, welke
de Engelschen voor de Duitschers bezield,
wetende, dat deze laatsten hen als „beroeps
moordenaars" beschouwen. Anderzijds dient
kumie groote erkentelijkheid voor de goede
behandeling, die de gevangenen bij ons on
dervinden, vermeld te worden, verklaarde de
offieier.
De verliezen der Engelschen .in de huurt
van Dixmuiden waren verschrikkelijk. Het
stadje lag'bezaaid met lijken. Buitengewone
groote hoeveelheden ammunitie zijn tevens in
onze handen gevallen. I! ij de bestorming van
een ander plaatsje aan de Belgische west
kust vielen tevens 100 gewonde Engelschen*
die daar in'een Lazaret verpleegd werden, in
onze handöti. Vermeld dient daarbij te wor
den, dat de Engeleeh.e doktoren weigerden
de aan hun zorg toevertrouwde gewonden te
verlaten en gingen met hen in gevangen
schap. De houding der Vlaameche katholieke
liefdezusters je.gens de troepen werd zeer ge
roemd. Erkend werd dat in geen der plaats
jes, welke in de laatste weken door de Duit
schers bezet werden, franc-tireursdaden wer
den bedreven.
UIT DE BELGISCHE KEMPEN.
Een medewerker schrijft ons do." Zaterdag:
Wie 'die Belgische Kempen niet bezocht, kan
zich moeilijk een denkbeeld vormen van den
toestand, die aldaar hoersoht. Die wegen zijn
Üoodsch en verlaten», trams en treinen rijden
niet meer, tenzij voor het vervoer van soldaten
naar links en reoh®. De scheepvaart boven
de Zuid-Willoms vaart en het Kanaal van
Turnhout ligt zoo goed als stil en de Duitsche
bruggen wachten hebben meer op de passage
langs den weg te letten dan door „de vaart"
Handel en nijverheid liggen volkomen stil;
de boeren zitten met huri vee te houden, dat
ze niet kwijt worden en niet meer voeden
kunnen.... Alle fabrieken hebben de deuren
gesloten, voorzoover ze niet voor de Duit
schers zijn opgeëiöcht voor opslagplaatsen van
koren, aardappelen en.... schietvoorraden.
De nood in do Belgische provincie Antwer
pen :is_ ten platten lande al even pijnlijk,
als in 'de' andere door do Duitsehel-a bezette*
streken. Brood, meel, petroleum is niet meer
itle krijgen dan liegen buitensporige hoogo prij
zen. Dagelijks rijden tientallen mannen, van
hoogen leeftijd reeds, omdat de jongeren niet
worden doorgelaten, naar Valkenswaard, Berg-
eyk, Reiusel tot zelfs Eindhoven om er
brood en koffie te halen. Maar gazetten mogen
in geen geval doorgelaten worden.
Met dit al wordt de toekomst donker tege
moet gezien. Men vreest dien komenden winter.
Bij dat alles verkeeren de ïneesten in pijnlijke
onzekerheid over het lot van vaders en zoons
andere betrekkingen in het leger.
',t Zijn arme mensehen, die Kempenaars I
Rond Turnhout is de weelde in vreedzamer
tijden al niet' groot. Nu is het op vele plaatsen
treurig.
Do verhouding tusschen soldaten en "burgers
laat weinig te wensehen. Vele plakkaten wor
den aangeplakt, nu ©ens ever Duitsch geld,
over Duitsche Gjdregeling, dan over de lich
tingen van 191516 en 17, over het rijden
per „had", het .passeeren der grenzen, het
vairen met bootjes, enz. enz. Streng is de
toon van al deze stukken.
In de Engclsche pers wordt er voortdurend
naaï govisoht, hoe het toch kon komen, dat
liet geweldige Dtuitsche succes tegenover de
Engelsche vloot in de wateren van
Chili zonder eenig verlies kon gor
den behaald. Daarbij is zeer opmerkelijk hoe
de-Morningpost van 7 Noveanber oordeelt:
„Hoe het kwam, dat de Duitsche bevelheb
ber zulk een overmachtig® strijdmacht ter
plaatse bed verzameld, weet men nog niet,
en evenmin of het voor den Engelschen be
velhebber doenlijk geweest ware zelf een groo-
tteré strijdmacht te verzamelen, als hij in
werkelijkheid gehad heeft. De Admiraliteit
schijnt door het geval met de „Ganopius"
óf op den commandant van de „Ganopus", óf
op den admiraal een blaam te willen werpen,
oen manier van doen, "di® m®n toch niet ver
heven kan noemen in e®n oogenblik, waarop
een ambtelijk of betrouwbaar bericht nog
ontbreekt. Over de beweegredenen tot ©en
gevecht met een zoo overmachtigen vijand,
kan men nog geen oordeel vormen. Maar wat
wel verrassend' komjt, dat is de dislocatie der
Engelsche oorlogsschepen voor het uitbreken
van den oorlog, waarbij voor den Stillen
Oceaan geen schaper... waren af gecomman
deerd, die met „Seharnhorst" en „Gneisena.il"
het konden opnemen. Voor 20 jaar geleden
werd er ai op gewezen, dat de ©enige kans
om met vijandelijke kruisers klaar te.komen
was, dat men in Vredestijd overal "kruisers
moest stationneeren van minstens golijk© ge-
vechtswaarde en in groober aantal 'dan van
ieder mogelijken tegenstander. De eenige
steekhoudende reden om van dit princiep af
te wijken, zou kunnen zijn, dat de best»
kruisers voor do vaderlandache wateren ©n
de slag vloot moesten gereserveerd blijven.
Maar dan heeft zich in dit geval de schee ps-
bouwpolibiek niet naai' do behoeften voor den
oorlog gericht. Dit gevecht zal misschien meer
dan eenige andere gebeurtenis voor ons volk
'de waarheid onthullen, dat het in dozen oor
log gaat om ons bestaan. Engeland? vloot
wordt 'doör ©en tegenstander uitgedaagd, die
erop uit is, da heerschappij ter zee te win
nen en "die daar wanhopig voor zal vechten.
Alleen met dit doel werd de Duitsche vloot
gebouwd, werden hare officieren en manschap
pen gedrild. Ze had nimmer een andere be
stemming en 'daarover heeft ook nimmer eeni-
twijfel bestaan."
Uit een veldpostbrief in de „Semaine catho-
lique de Toulouse":
Op 21 September, hield mijne compagnie den
zoo van het woud van B. bezet tegenover een
dorp, dat door den vijand bezet was.
Bij het aanbreken van den dag kwamen de
vijanden uit het dorp op ons af. Beschermd door
onze loopgraven lieten wij ze tot op 80 Meter
naderen en gedurende viqr nren hebben wij ze
zonder genade gefusilleerd. Elk onzer schoten
trof doel en velde een dier arme kerel» neder,
die door hunne officieren werden gedwongen
naar ons te komen en niemand ontsnapte.
Terwijl echter de vijand hier zijne mannen op
offerde, wilde hij ons hier slechts bestoken en
ons tevens in de flank aanvallen. Hij scheen er
in te slagen, Want opeens hooren wij op onzen
rechtervleugel kreten, commando's en het ge
schal van klaroenen, die de charge blazen. Dat
verwonderde ons, want zij willen nooit iets
weten van een strijd van man tegen man.
Wij waren echter in gevaar van omsingeld
te worden. Om de rest van de campagnie te red
den gaf mijn luitenant mij bevel de helft van
mijne sectie te ontplooien, wat in een oogen
blik geschiedde. Maar ik heken, dat mijn hart
klopte. Ik riep echter met - aandrang de H.
Maagd aan. Ik gaf verscheidene malen bevel
tot een salvo, wat den vijand deed stand houden
lang genoeg, om aan de compagnie gelegenheid
te geven terug te trekken.
Weldra echter hoorden wij van alle zijden de
kogels fluiten. Wij waren omsingeld, wij moes
ten sterven of ons overgeven. Naar 's schijnt,
was ik op dit oogenblik zeer bleek, mijne kame
raden zagen het gevaar en kwamen om mij heen
staan. Ik deed toen een kort, maar vurig gebed
en ik zeide: „Vrienden, wij moeten hier sterven
of ons overgeven, maar misschien is 't. nog niet
onmogelijk om met moed en met de hulp van
God en van de H. Maagd er uit te komen. Hebt
vertrouwen en volgt mij."
Wij staken de bajonet op cn renden vooruit.
Maar wij werden door een kogelregen ontvan
gen; van alle zijden \^ord op ons geschoten. Wij
vielen allen in een kuil, en men meende blijk
baar, dat wij dood waren, want de kogelregen
bedaarde. Toen, als bij ingeving, snelden, wij
naar het woud. Toeu wij eenmaal in veiligheid
waren, bemerkten wij tot onze verwondering,
dat niemand ontbrak.
Na een uur door liet boseli gedwaald te heb
ben vonden wij eindelijk onze compagnie terug.
Indien er iemand verwonderd was, dan wel
onze luitenant. Met tranen in de oogen, betuig
de hij ons zijne vreugde en drukte ons de hand.
Ik kon niet nalaten, hem te zeggen: „Luite
nant, de H. Maagd heeft ons gered". Iedereen
stemde dit toe en een jonge sergant drukte mij
de hand en zeide, waar allen bij tegenwoordig
waren: „Ik geloofde tot heden niet, doch van
nu af word ik gcloovig." Gode geve, dat hij
zijne belofte houdt.
DitHieit staat niet op zich zelf. Ik zal er u
nog racer vertellen.
Lord Roberts, De overwinnaar van Indië
en Zuid-Afrika, de populaire veldmaarschalk
van Engeland, is overleden.
Roberts had een kort bezoek gebracht aan de
Indische troepen in Frankrijk, waarvan hij colo
nel en chef was. Hij deed daarbij Donderdag
een verkoudheid op en overleed na een korte
ziekte aan longontsteking.
Handels-oorlog. Caillaux, de veelbesprokene,
en zijn „vrouw", de nog méér besprokene, zijn
naar Brazilië om daar een onderzoek in te stel
len naar de mogelijkheid om Braziliaanscho
oogsten en grondstoffen uit te voeren naar
Frankrijk, en Franscke producten in Brazilië
te importeeren, teneinde den handel van Frank
rijk met Duitschland en Oostenrijk te vervan
gen door uitgebreider handel op Brazilië. Ook
zal Caillaux onderhandelingen .voeren over
vraagstukken betreffende onderzeesche tele
graafkabels.
Een toespraak vau den Sultan. Te Konstauti-
nopel is, zooals we hebben gemeld, een groot-
sche beweging gehouden waarbij in het oude
Séral de Sultan de volgende toesprank hield:
„Ik beschouw de vaderlandslievende huldi
ging mijner natie als het schitterendste bewijs
voor de standvastigheid welke zü bij de verde-
EEN TREFFENDE HULDE.
Het Belgische volk heeft gisteren (volgen*
het: gebruik in Fransehe streken waar nie
de verjaardag maar de naamdag wordt ge
vierd) aan zijn Koning een roeronde hu'.di
gebracht.
Men kan daarover leaen onder „Binnen
land."
En uit Haarlem, waar voor de Belgisch
uitgewekenen zooveel gedaan is en gedaai
wordt, is zeker wel een der aardigste hulde
blijk gekomen, waarvan ons „Stadsnieuws" bi
zonderheden geeft.
De meest treffende hulde, die den Belgische:
koning werd gebracht, is echter geweest
Breda, waar te zijner intentie van wege d
Belgen een plechtige H. Mis met Te Deur
is gezongen.
Do Belgen hebben daar gebeden: God, be
waar»'en bescherm onzen koning en ons
koningin.... wij stemmen van ga-nschc hart
in met de zo bede.
|Wij behoeven ons niet dook een verbeen
begrepen begrip van onze onzijdigheid te la
ten weerhouden, om met do Belgische uiige
wetenen te huldigen, den energieken jonge;
Vorst, die het kleine stukje dat er nog ove
is van zijn grondgebied, met allo dapperheh
verdedigt ten einde toef
diging van het vaderland in dozen oorlog za
toon en, welken wij ter verdediging van onz
rechten tegen drie groote mogendheden voeren
Ik ben overtuigd dat wij zullen overwinnen. II
verwacht van God's genade dat onze gebeden
op deze heilige plek uitgesproken, zullen ver
hoord worden."
Y REDES WEN SCHf
BE7RLIJN, 16 Nov. (S.-eorr.) In de Fran
sche bladen komt langzamerhand een sterk*
pessimistische stemming aan den dag. D(
Duitschers gaan blijkbaar zoo vreest mei
te Parijs een volkomen zegepraal tege
moet, en een terugtocht der Duitschers ui
België is nu wel uitgesloten.
Volgens berichten uit Genève aan de Deut
sche Tageszeitung begint in Frankrijk d<
wenseb naar vrede tot uitdrukking te komen
ONEENIGHEID?
HAMBURG, 16 Nov. (S.-eorr.) De Ham
burger Nachriehten bericht uit Brussel, da
volgens de beste bronnen er tusschen En
geland en België zeer ernstige oneenighcdoc
zijn ontstaan. Het heet dat Koning Alben
leder persoonlijk verkeer met het Engelsch*
opperbevel beeft afgebroken: de Koniuj
wenscht rechtstreeks met Duitschland te on
derkandelen over een vergelijk, wat Enge
land onder alle omstandigheden tracht t<
verhinderen.
DE DUITSCHERS OP DE OOSTGRENS.
LONDEN, 16 Nov. De Daily Mail bericb
uit St. Petereburg:
De Duitsche hebben zich voor de Russec
teruggetrokken, echter in enorm sterke po
sities, en ze hebben buitendien het voordeel
het sterke Thorn in den rug te hebben; 60CK
grondwerkers hebben er dag en nacht aan ge
werkt om de vesting in een toestand van vol
maakte verdediging te brengen. Hare negen
Dat alles weet gjj ook. Zeg niet neen,
au> a-Leen ben te Jbeschenn, maar wan
derV~ -andere oogen bun geheimen eveneens
niet^ïfn ^e^en« hoop ik dat gij mij
beschuldigen zult ben in het verderf
rad© i hebben en mij niet bet woord ver-
w r kei aangezicht zult slingeren, want
kon,?60/" "woord van uw lippen tot mij
Noli d<HJt mH dat bi)®-
rjonan antwoordde niet.
doo„ flfte van zijn zoon drong niet meer
ona©***1 d^en v®der en dien zoon was een
Een 6' - k'ove ontstaan.
sietigq'^&enblik de grijsaard als ver-
®lin b0 zetel zitten; toen stond hij op
-— Non [>p ?n ^ide:
boef-te aak hl laat en gij zult wel be-
Hj) bobben.
•B ging njw" kandelaar van de schrijftafel
dochter nog deur, waar zooeven zijn
jboord, dal ,„.,1 bad en een gesprek ge-
Üreslag-eu i,<,(, ee!hnre wonde in haar hart I
Nu was de kamer daarachter ledig. j De mededeelingen van zijn vader omtrent'van-bet oogenblik: de redenaars van de Na-
Vader en z-oon gingen er doorheen met den stand van diens vermogen of liever om-1 tionale Conventie en de Parijscbe Commune,
langzame schreden en vervolgens klommentrent het 'verdwijnen daarvan, hadden hem de leiders der voornaamste clubs en sectiën
zij de granieten trap op, die naar de boven-getroffen, want bij meende inderdaad, dat van de hoofdstad en de revolntionnaire co-
fcëvenvesrdiepi'ng geleidde. 'de oude Nollan nog rijk was; en nu te moe-Jmiteiten, die lijsten van do verdachten op-
Daar scheidden zij onder het wisselen van j ten vernemen, dat zijn vader 'zich in grootemaakten en aan Fonquier-Tiuville de slaoht-
nog enkele woorden, waarin niet» meer financieel» verlegenheid bevond, was voor offers zonden, welke deze aan den beul over-
merkbaar was van de genegenheid, die wel
eer tusschen hen had bestaan.
De dokter sloot zich in zijn kamer op.en
hem een bittere teleurstelling geweest, maar leverde beschikte Hubert Nollan over gewei-
man van sluwe berekening als hij was, 'had dige middelen' om vijanden of schuldei sellers
de dokter onmiddellijk ingezien, welk voor- onschadelijk te maken,
de grijsaard sloot onhoorbaar de zware deur deel hij kou trekken uit den toestand en aan Parijs en de provinciën werden met blood
der zijne achter zich af. zijn Vader, die aan misbruik van vertrouwen j overstroomd in dien somberen tijd en ,een
Hubert "Nollan was in de kamer, die hij .schuldig was, een voorstel geidaan, dat hij menschenleven telde niet meer dan splin-
vroeger bewoonde, toen hij nog bij zijn va-niet zou hebben durven, doen, wanneer 'de iters, die eeu boutbakker doet vallen bij het
der thuis, was en waar hij was omringd -door I geldzaken van den grijsaard in volmaakte j vellen van een woudreus, maar Hubert Nol-
allerlei herinneringen uit zijn kinderjaren.orde geweest waren. jlan zag verder dan den dag van morgen, hi)
Steeds vond hij die kamer voor zich gereed j In den tijd van enkele minuten had hij zb'n j begreep dat de toestand in het land aoo niet
met liefdevolle hand onderhouden door zijn plan ontworpen. ilang zou kunnen voortduren en hij wilde
zuster Thérèee, j Het verdwijnen der adellijke familiën d<ieook veilig ziju in den tijd die na 'dezen ko-
Anders, als hij thuis kwam* trad zij hem betrokken waren bij de samenzwering, kou men zou, daarom moest hij in het verborgen
steeds op den drempel van het ouderlijk huis voor hem de bron van een groot vermogen handelen, huichelachtig en valsch, met- een
tegen om hem te verwelkomen en hij had zijn, dus had het onmiddellijk bij hem vast-(masker voor het gelaat,
er zich over kunnen verwonderen, dat zij nu'gestaan, "dat zij moesten .verdwijnen, maarIn zijn zakboekje schroef hij de namen op
niet te voorschijn was gekomen, maar hij vooreerst moest hij een verraad bedekken, j van hen, die hij in verdef wilde storten: de
verklaarde dit door het onverwachte van zijn dat door zijn vriendschapsbetrekkingen met Guern, Balaaé, Kéroual, d'Achet,
komst, tegen middernacht en zonder voorafde ten ondergang gedoomde i'amiliën nog'des
bericht te hebben gezonden, terwijl het ge- te afschuwelijker was.
raas van den storm baar belet kon hebben Hij zette zich aan de tafel neer en Wer
den postwagen te hooren, die voor de Ideurdacht- met koel hoofd den toestand, om daar-
stijhield en het kloppen op da straatdeur. na zijn berekeningen voor de toekomst la
Bovendien, zijn hoofd was nu to vol met j maken,
andere dingen om daar lang aan te tienken.! Door zijn relation met de machthebber»
Elk dezer namen vertegenwoordigde een
vermogen en door die vermogens bijeen te
voegen, zou men een reusaebtigen rijkdom
vormen.
Een stroom bloeds zou daarvoor moeten
vloeien, maar hierom bekommerde hii zich
het allerminst.
I Met nog een naam vulde hii zijn lijstjfl
aan, een naam dien hij in wat grooter let-
ters schreef: Tréinazau.
Vijf familiën met één peunest reek ver-
oorde&ld.
Wanneer van alle leden dier fanvliën d
hoofden gevallen waren en bun goedero
verbeurd verklaard, zooals met alle goed
ren geschiedde vau lien, die als verrader
van het vaderland werden veroordeeld, da
zou het, weinig moeite kosten, zich die goe
deren toe t® eigenen.
Het wareu landedellieden, die teruggetrok
ken leefden op hun kasteelen. omgeven door.
j kostbare landerijen' en gelegen tusschen
j Saint-Malo, Rennes en Lamballe.
Vijanden hadden zü niet, zij werden be-
l-mind door hun bedienden en hun pachtersj
jZlj gingen gemeenzaam om mat de boeren,
hielpen hen in tiiden van tegenspoed en wa-
|ren goed en mild overal waar armoede werd
I geleden.
i Innig gehecht aan hun landerijen, aan hun
bosscben, aan hun boomgaarden cn aan hun
(tuinen, snakten zü naar het einde van den
Mijd van beroering, die zooveel onheil over
het land bracht en overal verwoesting?
aan rich t te-
IWordt vervolgd).
