DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kath. Scheurkalender
voor 1915.
SSewroken»
21 cants,
Ha Ocrlcg,
P. W. TWEEHUIJSEN,
■i'
TELEGRAMMEN
van hedenmorgen.
Weder ontvangen
Zwarte beenstukken
2i«3I-$35 Haarlem
FEUILLETON.
r°8-
DINSDAG 19 DECEMBER 1914
40ste Jaargang Mo, 8819
8ssrea«s van Redaotie sa Administratie
ABONNEMENTSPRIJS*,
Per I waanden voor Haarlem
Voor dc plaatsen, waar acn agent b gevestigd (kom oer gent| 1.3a
Voor de overigs plaatsen ia Nederland franco per poet 1S8
Afzonderlijke nummert
ïsit@r*©omsnaaaal Telefoonnummer I4S4
PRIJS DER ADVEIÏTENTI6N1
Van I—8 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ok
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 cL per regeL Bnitenl 20 ei
Dienstaanbiedingen 25 ei (6 regels), driemaal voor 50 et contant).
Met ingang van heden stellen wij voor onze
Het is aannemelijk, dat deze nederlaag (die
door het nemen van Belgrado niet voldoende
wordt gecompenseerdI) een gevolg is van een
groote verzwakking der Oostenrijksche troe
pen in Servië, waarvan eenige legerkorpsen
naar het front in Galicië zijn gezonden. Wat
Met ingang van neucu OLCl^u «'Vomm/mfT de Oostenrijkere daarmee in Q-alioië wonnen;
geabonneerden verkrijgbaar den tl. Communie- c,
Scheurkalender, uitgegeven onder redactie van
Dr. A. DERCKX. -
De inhoud van dezen kalender is met veel
zorg samengesteld, en bevat zinspreuken uit de
werken der meest gevierde auteurs, die over het
wonder van de H. Eucharistie hebben geschre
ven. Voorts is een ruime plaats gelaten aan
anecdoten, humoristische verhaaltjes en wetens
waardigheden van allerlei aard, etc.
Deze mooie kalender stichtend, leerzaam
en tegelijk vermakelijk wordt door ons aan
onze abonné's geleverd, met een fraai, smaakvol
gekleurd schild, voor slechts
4.
VAN
afgehaald aan ons bureau of door bemiddeling
van onze courant-ombiengers.
Eveneens a 25 cents wordt beschikbaar ge
steld een H. Antomus-Kfllender voor hen, die
aan dezen de voorkeur geven. De beschikbare
voorraad is echter slechts klein.
Toezending buiten Haarlem en de agenschap-
pen geschiedt franco voor f 0.35, uitsluitend
na vooruitbetaling in postzegels of per post
wissel. Bestellingen zonder deze kunnen niet
uitgevoe/d worden.
DE ADMINISTRATIE.
AGENDA. 16 December.
Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond
Steuncomité van 7%9 uur Vergade
ring Transportarbeiders. Cursus.
St Vincentin6-bibliotheek N. Groen
markt geopend van 7%9 uur.
Statenzaal Prinsenhof 10 uur be
handeling der begroeting in den gemeente-
T eyler's Museum Tentoonstelling se
rie teekeningen „De Oorlog" door Dirk Lan-
gendijk gewone miiseumtijden.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
79 geopend eiken dag van 105 uur tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd' Zater
dagen en R. K. feestdagen.
OVERZICHT.
Eindelijk hebben de Engelsehe duikboo-
ten óók eens een toeken van leven gegeven.
Zooals we gisteren al meldden, is bet aan
een Engelsehen onderzeeër gelukt, onder de
mijnen aan den ingang der Dardanellen door
te komen, en een Turkseb oorlogsschip, de
„Messoedieh" te "torpedeer en, Weliswaar is
dit een oud schip, waarvan de ge vecht s waar
de niet zoo groot, is, maar de Turkeohe vloot
is toch al niet ruim voorzien en lijdt dus
door het verlies van dit schip, dat met groote
kanonnen was bewapend, een ernstig verlies.
De Engelsehe onderzee-bemanning heeft in-
tusschen getoond, dat ze met de Duitsohers in
moed en durf en zeemanschap kan wedijve
ren, en de stemming in Engeland tea opzich
te van de vloot, die bedenkelijk begon te da
len, zal door dit en de andere krijgsbedrijven
van den iaatsten tijd wel aanzienlijk ver
beteren.
Te land ia wel het voornaamste de nu rond
borstige bekentenis der Oostenrijkers, dat zij i respondenten
ln Servië een geduchte nederlaag hebben ge- 'zijn. niemand zal daaraan ooit hebben getwij-
leden. „Wij moesten niet alleen ons offen
sief opgeven zegt het communiqué maal:
one ook geheel terugtrekken,1" dat wil zeg
gen: onze lieele troepenmacht la verslagen.
verliezen ze in Servië,
Intueechen is in Galicië werkelijk het voor
deel geheel aan de zijde der Duitsohers en
Oostenrijkers. De Russen z.lf erkennen dat
nu in het laconieke zinnetje dat „in de streek
der Karpathenpassen Oostenrijksche troepen
van de noordelijke hellingen der Karpathen
zijn afgedaald*'.... Van de noordelijke
hellingen: een poes geleden daalden de Rus
sen af van de zuidelijke hellingen, dat is
dus aan den anderen kant van de bergen!
De Oostenrijkers hebben! dus hier dé Russen
achteruitgeslagen, de bergen over-gejaagd en
vervolgen hen in Galicië-zelf. Wat meer Is:
het Russische leger, dat bü Kxakan reeds
zulk een nederlaag heeft geleden1, wordt nn
in de flank opnieuw bedreigd en zal nóg meer
Oostelijk moeten, retireerem.
Aan het front in Frankrijk is geen veran
dering: de „aanzienlijke vorderingen" van
Fransche zijde gemeld, worden niet nader
gepreciseerd, en zullen dus wel onder de ge
wone schommelingen van de defensielijn zijn
te rekenen.
OORLOG EN GODSDIENST.
Opmerkelijk is 't zoo schrijft men ons
uit Berlijn hoe ook in de gevangenenkam
pen een opleving van den godsdienstigen
geest valt waar te nemen. Toen in een kamp
de eerste godsdienstoefening voor de llJjOO
Fransche gevangenen werd gehouden', kwa
men ©r twee A driehonderd op. Den volgen
den Zondag waren het er al meer. De Duit-
selie autoriteiten hebben! het den Franschen
geestelijken mogelijk gemaakt in een eigen
tent te wonen, waarnaast het Allerheiligste
wordt bewaard en lederen dag de H. Mis te
kunnen lezen.
Des Zondags volgt op de stille klis nog
een Hoogmis. Steeds grooter wordt het aan
tal dergenen, die aan de godsdienstplechtig
heden deelnemen .De Fransche "geestelijken1
kunnen preeken en biechthooren, Zoo ver
schenen op Allerheiligen wel 1500 man aan
de Communiebank-,
Een heel© reeks Franschenl, die Onzen Lie
ven Heer tot nu toe niet wilden kennen, wor
den thans in de gevangenenkampen tot den
doop voorbereid. Velen hernlieuwen hurihe
Eerste Heilige Communie, omdat ze sedert
de Eerste Heilige Communie in hun kinder
jaren! nimmer meer gebiecht of ter Commu
nie waren gegaan. Dagelijks komen ©r min
st ons 50 biechtelingen op. Zoo wordt dan
voor menig gevangene de gevangenschap in
het vijandelijk land een geluk voor het leven
van zijn ziel.
KRAS!
Onlangs hadden een paar bladen, ontleend,
aan de Engelsehe Daily Telegraph, een
stukje over „een charge van de chasseurs
d'Afriquef".
Een lezer wijst er nu het Alg. Hbld. op,
dat het veihaal van de Daily Telegraph een
vrijwel letterlijke vertaling is van het ver
haal omtrent een dergelijke charge van het
zelfde corps voorkomende ln de Recite de
guerre. LTnvasion 1870—1871" door Ludovio
Hal levy, chap. Ill Gravelotte—St Privat
(chasseurs d'Afrique A Ia charge).
Dat men met de verhalen der bultenland-
sclie bladen, die over zoo fantasierijke cor-
beschikken, voorzichtig moet
feld.
Maar dat die fantasie nu nog door plagiaat
wordt aangevuld!.Wij zullen met de Daily
Telegraph nóg voorzichtiger moeten1 worden',
zegt het Hbld.
DE NAVOLGER
HUIG DE GROOT.
We hebben gisteren iets verteld over den
„man in de kist," die Huig de Groot nadoende
op die manier uit Engeland wilde ontsnappen.
De Engelsehe bladen meldt de N. R. Ofc hebben
er nu bizonderheden over. De poging werd ge
snapt op een oogenblik, dat kruisers de kist aan
boord van een Engelsohe hulpboot van de Bata
vier de „Katherine," wilden brengen. Zij maakte
deel uit van een partijtje bagage, toebehoorende
aan buitenlanders, die uit bet gevangenenkamp
te Dorchester kwamen. Deze personen waren al
len boven den militairen leeftijd en modkten dus
weg. Onder militair geleide werden zij, via het
Fenohurch Street-station, naar Tilbury gebraoht
waar het bedrog aan het licht kwam. Er was
niets aan de kist, dat argwaan kon wekken.
Het was een gewone houten pakkist, zooals zij
worden gebezigd voor het verpakken van luci
fer sdoozen. Het gewone opschrift „Non poiso
nous Safety Maohes" kwam er op voor. De
kist was niet meer dan 1.0 5 M. lang, 90 c.M.
hoog en even breed; zij -was gesloten met een
goedkoop soort hangslot en een houten dwars
hout, bevestigd met een stukje ijzerdraad. Een
aangehechte kaart gaf te lezen „Via Hambro."
De kist was met de overige bagage per trein
naar het station Tilbury gebracht. Daar werd
zij langs een plank van zee voet naar beneden
gelaten op de veerboot.
Een toeschouwer merkte dat zij daarbij kan-
tolde en tamelijk hard te land kwam. Maar geen
geluid verried dat er een levend wezen ln zat.
Op de veerboot werd andere bagage er bovenop
gestapeld en zoo bleef het totdat 's nachts 1 u'.
25 m. de Katherine bereikt werd. Daar werd
de kist de loopplank opgesleept door twee lieden
van de bemanning der Batavier. Door de zwaar
te, en ook omdat zij zoo moeilijk te kantoeren
was, kantelde de kist telkens. Juist waren de
matrozen er mee boven aan de loopplank, toen,
tot kun verbazing, een der zijplanken bezweek,
en door de opening het hoofd en de arm van een
man te zien kwamen.
„Een man in de kist, een man in de kist",
riepem zij'.
Kapitein JOrvisa van Sb Katherine, en an-
'deren van dia bemanning kwamen toeloopon
en bevonden, dat (e'r werkelijk een man ln
die kist was. Hij' werd' er spoedig uitgehaald,
majr aanvankelijk kon hij', tengevolge van
het feit, dat hij, zoovele uren opgevouwen
had gelegen, niet staan.- Hij was zwak en
flauw; maar na een tijdje kwam hij weer
bij en wreef zich krachtig het hoofdi, als
had hij daar leelijke stooten ontvangen.
Kapitein Jerviss ondervroeg hem; maar hij
schudde het hoofd, als kon hij geen Emgelsch
spreken. D'e kapitein hield echter aan; en
ten slotte bekende de man Dtto Koehne te
hoeken. Hij was met de Potsdam naar Europa
gekomen om zich in DditsohJ and bij het regi
ment te voegen, waarvan hij luitenant was.
Het schip was echter aangehouden en te
Southampton binnengebracht, waar mem hem
arrest was geplaatst. Later had men hem
overgebracht naar Dorchester. Hij vertelde
nog, 15 uur in dé kist te hebben gezeten, en
ook zeidé hij, er alleen, zonder hulp in te
zijn gekropen en zich ook zonder hulp zelf
te hebben kunnen verlossen.
Kapitein Jerviss bracht hem met clb veer
boot naar Graveeend, waar hij aan de politie
werd overgeleverd, die hem onder bewaking
hield tot tyj aan de militaire autoriteiben
kou worden overgedragen.
Be kist, waarin die man de reis gemaakt
had, werd nauwkeurig onderzocht. Zij be
vatte een deken, twee champagneflessohen,
gevuld met water, een. flesoh met vleesch-
extraöt en een dozijn bananen en banaan-
schillen. In twee hoeken waren riemen aan
gebracht, waarin Koehne zijn armen kon steu
nen. Toen Öb kist brak was een van de
riemen nog intact; de andere was stuk ge
gaan. Het merkwaardigste in de kist wan
echter een guttapertsja kussen, gevuld met
zuurstof. Daar de ruimte zoo gering was,
zal de zuurstof bestemd zijn geweest om den
gevangene op te wekken, indien hij het te
benauwd mocht krijgen.
Hoe. de D|uifcsohier in zijn kist Waö geko
men, is nog niet gebleken. De bewering,
dat hij daarbij niet was geholpen, valt nau
welijks te gelooven. Men houdt het vóór on
mogelijk 'dat het hangslot van binnen kon
zijn bevestigd,
KORTE BER9GHTEÜ.
Typhus? Een Belg, die de grens in
Zeeuwech-Vlaanderen nog is overgekomen-
bracht de tijding mee dat in Kortrijk ondier
de Duitsche troepen! in hevige mat© typhus
lieerscht. Meer dan 1000 man zouden er aan
lijdien. Vele gebouwen worden in beslag ge
nomen voor het verplegen van de zieken!.
De „heilige oorlog'". De Voesische Zeitung
ontleent aan een veldpostbrief van een
Duitsoh officier de mededeeling, dat hij Rije-
sel Mohammedaansehe Indiërs in de gelede
ren der Düitechers meevechten ingevolge
den oproep van den Sultan. Hoeveel het er
zijn, staat er niet bij.
Een mooie representant. Naar de Riseossa
meldt, moet de Fransche regeering pogingen
doen gedurende den wereldoorlog .met den
H. Stoel in officieel© betrekkingen te treden:
Da bekende radicale politicus Briand zon dan
de vertegenwoordiger van Frankrijk hij den
H. Stoel wordbnl De Ricossa zelf wijst erop,
dat deze geruchten weinig geloofwaardig zijn.
Inderdaad!
IN HET HEILIG LAND.
LONDEN, 15 Dec. (Part.) Uit Malta wóTdt
aan de „Daily Chronicle" geseind:
Een groot aantal mannelijke en vrouwelijke
leden van verschillende geestelijke! orden zijn
hier aangekomen van Port-Sa ld, komende uit
het Heilige Land, waar zij veel te lijden hadden
van vervolging door de Turken en waar zij aan
vela ontberingen en zelfs ernstige 'gevaren
waren blootgesteld. Zij hebben alles wat zij be
zaten, verloren.
BULGARIJE EN DE TRIPLE ENTENTE,
PARIJS, IB Dec. (Part.) Naar aanleiding van
de verklaring, door de Bulgaarsohe regeering
tegenover de vertegenwoordigers der Entente-
mogendlieden afgelegd betreffende de strikte
handhaving der onzijdigheid, merkt de „Petit
Parisian" op: „Het gewicht van deze verkla
ring is "gelegen in het feit dat zij werd afge
legd vóór de omvang van de Servische over
winning ten oosten van Yaljevo in haar ge
heel bekend was. De belofte door Bulgarije aan
de Triple Entente gedaan, zal het land in de
toekomst echter tot voordeel strekken. Het is
duidelijk dat de Bondgenooten bewezen dienstien
zullen erkennen en dat schitterend» vooruib-
zlohten voor. Bulgarij» openstaan zoowel in
Thracië als in zekere districten van Macedonië."
(Onderstaande telegrammen' Werden reeds
hedenmorgen door ons per bulletin békend
gemaakt).
„NIETS TE MELDEN,"
BERLIJN, 14 December. De groote gene
rale staf meldt (hedenmorgen
Zwakke Fransche aanvallen tegen' gedeel
ten van onze stellingen tuseohen de Maan
en de Vogezen werden zander moeite afge
slagen. Voor het overige valt van het Wes
telijk oorlogetooneel niets b» melden:
„AANZIENLIJKE VORDERINGEN*
PARIJS, 14 December,. Hot officieel com
muniqué van 8 uur lnldt: Een hevig bom
bardement in de streek aan de Aiene beant
woordden wij door de vijandelijke loopgraven
en verontrusten en daar verwarring te bren-
BARTEL JORISSTRAAT 27.
TELEFOON 1770.
Haarlemsche Alledaojes No. 1504.
NOO EENE: DE KEURING VAN TOEBE
REIDE VLEESCHWAREN.
In de afdelingsverslagen van den Raad over de
begrooting is weer eens de keuring op toebereide
vleeschwaren ter sprake gekomen, en werd door
sommige leden op de ondoelmatigheid, den over-
last, het gemis aan zekerheid die er aan zijn ver- 1
bonden, gewezen.
We hebben nieuwsgierig uitgezien naar een i
antwoord van B. en W. op deze klachten.
Maar..,, te vergeefs I B. en W. spreken al
leen over h§t gebouw van den keuringsdienst,1
niet over dien dienst-zèlf, en denken blijkbaar
dat de officiëele waarheid ook de echte waarheid
is en de bezwaren van de belanghebbenden.Vr
overdreven bezwaren.
Wethouder Kruseman, die de leidende geest is
in dit opzicht, blijft erbij dat hij het aan het s
rechte einde heeft, en de vleeschhandelaren zictf I
maar moeten buigen.
Nu zou dit werkelijk een krachtige houding
zijn voor een overheidspersoon, alsde wet-1
houder het te voren onomstootelijk' vastgesteld en
apert duidelijk had gemaakt, dat inderdaad d«l,i
keuring zooals die nü is geregeld, goed en deug*
delijk en betrouwbaar en zoo- practisch moge-
lijk is.
Maar dat lijkt nergens naar. De publieke opt
nie geeft den vleeschhandelaren algemeen gelijl,
en deze hebben dan ook met talent en overtui*
ging meenen wij aangetoond en bewezen -
dat de keuring van toebereide vleeschwaren zoo<
als die nü is, niet deugt
Daar komt het op aan.
Of er last of moeielijkheid aan verbonden is, U
een tweede zaak die óók kan besproken worden,j
en zeker wel gewicht in de schaal legt, maar. .w,1
die toch pas komt nü de kwestie of ae keuring-1
zelf deugdelijk i3. En waar dit eerste niet alleen1
niet is bewezen, doch eerder het omgekeerde er-,
van, houdt het publiek zéér terecht zijn meening, r
dat de heele verordening op de keuring veran-
derd moet worden.
Wij hopen dan ook, dat bij de openbare be
handeling der begrooting de raadsleden die
blijkbaar dezelfde meening zijn toegedaan, de
tot nog toe niet voldoende weersproken argumen- 1
ten tegen de keuring zóólang zullen naar voren y
halen, totdat aan de publieke opinie recht
zijn gedadn I
Hebt gij vandaag eraan gedacht
Dat ook van U straks wordt verwacht,
Als Kerstgaaf voor het Comité
Een deken, echter liever twee?
gen!,
Doot ondermijning van den grond wonnetf,
wij in het Argonnerwoud terrein.
Ook in den E l zes hebben. wij aanzienlijk*
vorderingen gemaakt.
„NIETS TE MELDEN.*
BERLIJN, 14 December. De groote gen*
rale staf meldt hedenmorgen:
Uit Oost-Pruisen en Znid-Polen valt nieta
te melden. In Noord-Polen maken onze ope*
rati©» voortgang.
„GEEN VERANDERING."
ST. PETERSBURG, 14 December. He}
staf communiqué luidt: Op een der fronten
Is ©enig belangrijk geveoht geleverd:
In de richting van Mlawa bleven wij d#
terugtrekkende Duitsdh* troepen achteruit
drijven.
28)
Geen van de heide vrienden durfde den
ander opbiechten, wat er in hem omging en
'toch was in beiden dezelfde gedachte gerezen.
De klok van de kerk, die niet verweg was,
kondigde met twaalf slagen het middernach
telijk uur aan.
Jean de Trémazan stond op, dTOUk #ijn
'laatetc glaa wijn uit en nam de twee sterke
handen van zijn vriend in de züne.
Mijn heste Francois, »eide hft 'wij moe
ten elkander verlaten,
Nu reedst
Ik zal snel moeten reizen', met lange
Öagmarschoii.
Ge "blijft dus bij uw besluit?
tVaetberaden (herhaalde de jonge man:
Zooals ik gezegd heb. Wio weet, of wij
•lkander nog weer zullen zien?
Houd moed en goede hoop, het kwaad!
M nog niet gesticht.
Het zal gesticht worden, daaromtrent
Knaak ik mij geen illusiën. Mijn arme zuster,
'anun moeder, mijn vader, onze vrienden....
..n ,sn''c belette hem zijn zin te voltooien-
Hij drukte nog sterker de handen van zijn
vriend, llioop heeft om mij weer te zien. Het moet.
Nog één dienst moet ge mij bewijzen;Leven of dood hangt er voor mij van af. Ge
zei de hij.
Alles, wat ik kan.
Nollan?
«- De oude?
Ja, hoe is het met hem?
Verouderd, gebroken, vernietigd in en
kele dagen. Hij is niet te (herkennen,
Hoc komt dat?
Een onverklaarbare ziekte. Hij is nog
slechte een schim van hetgeen hli vroeger
was.
En heeft hem die plotseling overvallen? i
Nog zachter vroeg Jean:
EnThérèeeï
Zij is ook veel veranderdv zij gelijkt een
marmeren beeld met trekken als van was,
droevig om aan te zien.
Arm meisje.
Helaas.
Francois.
-- Mijnheer Jean?
Ziet ge haar wel eens?
Als ik wil.
Zeg haar dan, dat ik (hier geweest ben.
dat ik haar had willen spreken, al was het
maar een minuut, haar een kus geven, een
enkele, maar dat ik er den tijd niet toe had.
Laat zij tegen allen zeggen; zelfs tegen haar
broeder, dat ik niet meer ben; dat zij geen
begrijpt mij?
Ja-
Zeg haar, dat ik niet veranderd hen, dat
ik (hoop op hetere dagen, verstaat ge, Iram
COis?
Ja-
Vaarwel, mijn vriend, In een tijd als
deze kan men van niets zeker zijn. Wio weet
of ik Lamballe zal weerzien?
Zeker,
Vaarwpl.
Hii drukte nogmaals, lang en' krachtig de
I handen van den braven Bretagner en voegde
j'er hij:
I Ge moet haar zggen, dat ik haar in ge
dachten heb omhelsd. Nogmaals vaarwel.
Francois. Wij zijn vrienden in leven en ster
ven.
Vaarwel, mijnheer Jean.
Vergeet het niet,
Geen nood.
Eenige minuten later sloop de jongeman,
in zijn mantel gehuld, den hoed diep in de
oogen gedrukt, langs de huizen, gereed om
zich te verdedigen als hij aangevallen mocht
worden en weldra bereikte hij, even buiten
de stad een hut waarvan de deur half open
stond. Men verwachtte hem daar.
Aan een ouden man die hem tegemoet
kwam vroeg hij:
Hebt gij niemand gezien?
i— Niemand.
Mijn paard?
In volmaakte gezondheid, zoo flink of
hlet pas van stal kwam.
Vaarwel dan vader Louis, wanneer de
hemel boven one weeT blauw geworden! la,
dan zal ik u niet vergeten.
Hjj overtuigde zioh ervan, dat zün paard
inderdaad nog in goeden toestand was, haal
de den buikriem wat strakker aan, deed hem
het gebit in den bek en sprong in den zadel.
Diep geroerd! drukte hij voor de laatste
maal de hand van den ouden man en reed
De maan, die wassende was geworden se
dert het lijk van den ongelukkigen1 baron de
Guern in den vijver van La Gnonnière was
gezonken, scheen nu van tijd tot tijd tussohen
de wolken door, wanneer deze door den zadhi-
ten westenwind werden uiteengedreven.
De groote weg de koninklijke weg; zoo-
als men hem nog noemde van Parijs naar
Brest strekte zich voor hem: uit ale een aia-
delooze lichte streep.
Hij voelde zich beklemd om het harti
In enkele uren moest hij twintig mijlen af
leggen. Dat was zijn eenige kans om nog
op tijd aan te komen.
Te Vitré zou hij naar don besten vriend
uit zijn jeugdy zijn schoolkameraad gaany die
hem niets zou weigeren, al zou hij daarmede
ook zichzelf Ran gevaar moeten blootstellen!
Voor het aanbreken van den dag moest hS
hem bereikt hebben.
Hij streelde met de hand zijn paard ovel
den nek.
Het waa een krachtig dier, goed gebouwé}
ving en gewillig, waarmee men alles doen
kon en dat zijn krachten zon inspannen- tob
dat (het er bij neerviel.
Nog zeven uren had hij voor zich, eer dl
dag zon aanbreken.
Dat was genoegt wanneer er geen ongeldt
gebeurde.
Te Vitré zon hij een postpaard kunnen kri)
gen en wanneer hy dan nog de benodoigd»
papieren machtig werdv kon hy den volgett
den naoht voor zoneopgang te Parijs zijn.
Vooruit!
Het moedige dier versnelde zijn gang,
'Jean de Trémazan kende alle wegen 4|
zijpaden in het land; waar hii doortrok
Van kind af had (hy die wegen gevolgd
wanneer hy zich naar de kasteden in du
omtrek begaf, met wier bewoners hij
vriendschapsbetrekkingen had gestaan.
Hy ging langs paden- waar anderen' Q|
verdwaald zonden zouden' zijn» voorbij ka»
teelen die hy fraai en welvarend had gekenjj
en die daar nu stonden als verlaten en Ui*
gestorven'
(Wordt vervolgd).
HNE HIMLEKQE CMRUT
Ja.