Ëeüroken.
BINNENLAND.
Haagsche Brieven,
Be Oorlog.
feuilleton.
Leger en Vfoot.
Rechts?aken
v REESELIJK H EDEN VAN
den MODERNEN OORLOG
portret" van heend h)De aan deu waüd het
p.itiet n een schoone vrouw dat liet
Vrij?
NIEUWE HflARLEMSCHE COURANT
LI.
Het spreekt van zelf, dat ik als goed Hage
naar ook zwaar aan de politiek doe. Wie doet
daar hier niet aan? Zonder precies op de hoog
te te zijn van de gewoonten en gebruiken
elders, heb ik toch van het leven in andere
groote steden van ons land genoeg leeren ken-
uen, om te weten, dat daar nergens althans
In het algemeen gesproken zooveel over poli
tiek gefilosopheerd wordt als ten onzent.
En dit is ook heel begrijpelijk.
Wij verheugen ons hier in het bezit van de
grootste helft der Tweede-Kamerleden en ver
schillende leden van de Eerste, dio hier hun
gcwono verblijfplaats hebben. Dio kennen we,
om zoo te zeggen, bij naam en toenaam. We
gaan er zelfs familiair mee om, want in soei-
teit, café, schouwburg, concert of op straat
komt men hen herhaaldelijk tegen. Eenkennig
Is een politiek man uit den aard der zaak niet
erg. Ook schijnt het aan een politicus inhaarent
te zijn, dat hij gaarne uitgaat, althans zich in
het openbaar vertoont.
Een Kamerlid vraagt men natuurlijk even
goed zijn inzicht over de politieke zaken, als
men een landbouwer vraagt naar het te ver
wachten weer of dat men een dokter spreekt
over zijn patiënten.
Behalve deze „intimi" kennen wo ook de an
dere heeren. Op straat wijzen wij hen aan el
kandcr aan. „Kijk, daar gaat meneer Die en
Die, Kamerlid voor Dat en Dat." Zien we zoo'n
„vreempie" over het asfalt tippelen met zijn
bruine of zwarte portefeuille onder z'n arm, dan
weten ze meteen, dat er op of om het Binnenhof
iets te koop is. Dan is er minstens vergadering
der afdeelingen of komt een of andere commis
sie bijeen. In ieder geval wordt onze nieuwsgie
righeid geprikkeld en informeeren we er naar.
Zoo komt men van het een op het ander en in
minder dan geen tijd zit men midden in de
politiek.
Voeg daar nu bij, dat Kamerleden zoo goed
als andere menschen hun families hebben, die
gaarne niet Pk of Oom het Kamerlid geuren en
hun leveranciers, die hun gaarno naar den
mond praten en zich dus op de hoogte houden
van de „faits et gestes" van hun HoogEdèl-
Gestrenge klanten, dan ziet men daaruit van
zelf, dat een breede kring van Hagenaars direct
of indirect, om zoo te zeggen, bij de politiek is
betrokken.
Dan komen de duizenden ambtenaren <ter
negen departementen, die liet gaarne voor
„hun" minister opnemen, als deze door een of
ander lid is aangevallen. Zij allen hebben over
de politieke onderwerpen van den dag hun vaste
meening. De kamerbewaarders, de boden, ja tot
de schoonmaakster toe weten natuurlijk alles
«ven goed, zoo niet beter dan de hoogste be
windslieden.
Eindelijk zijn er de openbare vergaderingen
op het Binnenhof. Welk rechtgeaard Hagenaar
woondo nooit eens een zitting hij? Hagenaars
hebben meestal veel vrijen tijd. Men passeert do
bekende gebouwen, loopt eens even binnen en..
Ik Yoor mij geloof nooit, dat er in het 275
millioen-ontwerp dankbare stof tot agitatio
tegen de Regeering en tegen de voorstemmers
zit. Tenzij dan misschien in sommige arbeiders
kringen, waar men zich gaarne gevangen geeft
aan de roode demagogen.
Als gevolg daarvan is men natuurlijk niet
goed te spreken over de houding der sociaal- en
vrijzinnig-democratische scheurmaker». Dr.
Bos' populariteit moet het zeer beslist afleg
gen tegen die van T r e u b, die op bet oogen-
blik zeer zeker een van de populairste mannen
is.
In dagen van angst en spanning klemt het
volk zich meer nog dan anders gaarne vast aan
„een figuur." Het dictatoriale in Trenb't
optreden moge aan zijn politieke vrienden en
geestverwanten ergernis geven, het volk ziet
zulks wel heel gaarne. Men heeft vertrouwen
m zijn optreden en naarmate dat vertrouwen
grootor is, geeft men heftiger af op zijn bedil
lers. „Ze moesten d'r eerst maar eens zelf voor
staan," heet het dan. In trouwe, het Is verba-
langdurige voortzetting van den krijg tot den nomen hadden, vertelden ons dat zij onzelijden als gevolg van de groofe vraag nifc
eoonomischen ondergang van hot Duitsche Rijk
zou leiden.
Mocht de krijgskans te land zich tevens ten
gunste van de geallieerden keeren en het ter
rein van den strijd overgebracht worden op
Duiteoben bodem, dan zal deze wending in de
strategische positie van de oorlogvoerenden, het
economisohe proces nog verhaasten. Wanneer
daarentegen de geallieerden den druk der Duit-
sohe legers niet langer kunnen weerstaan, dan
zullen de veroverde gebieden door Duitschland
dienstbaar worden gemaakt aan het onderhoud
zijner troopen, al moest daartoe de bevolking
der bezette streken te gronde gericht worden.
België biedt hiervan reeds het sprekende voor
beeld.
De economische oorlog richt zich dan in de
eerste plaats tegen de bezette landstreken, in
strijd met het doel van de geallieerden, en dit
ongewensebt gevolg van de afsluiting der door
stelling op aoht plaatsen ondermijnd hadden, het buitenland naar levende en geslachte
maar nog niet klaar waren geweest met laden kippen, waardoor kipperlhouders in verschil-1
en dat zij eerst om zes uur 's avonds had
den jviHen aansteken. Bij onderzoek bleek
dit ook juist. De kroonprins zond ons een
liter wijn den man en twee honderd dekens.
MINISTER LOUDON OVER NEDER-
LAND'S NEUTRALITEIT.
De woorden, die Minister Loudon verleden
week in de Tweede Kamer sprak over onze
positie in Europa, verdienen zeer zeker hoo-
gelijk de aandacht, wij nemen daarom uit
de „Handelingen" de voornaamste passages
eruit over:
„De ons omringende belli gore 11 ton zoo
zeide de minister hebben volkomen be
grepen de positie die Nederland in den oor
log inneemt. Gaan
- 1—0 -ie wil ik dan ook aan den
de Duitsche legers beheersohte gebieden, kan geaehten afgevaardigde uit Utrecht II (den
een afmeting aannemen, afhankelijk van het sociaaldemocraat van Leeuwen) mededeelen,
zend jammer, dat de nationale leening door de voortschrijden der Duitsche strijdmacht, die diat do bedoelde oorlogvoerende regeeringen
oppositie der uiterste linkerzijde geen „natio
nale" wet mag genoemd worden. De „heeren"
noopt om van de strenge doorvoering af te zien.
Wij zagen reeds hoe toegestaan moest wor
mogen meenen, dat zij de wijsheid in pacht heb- den, dat van neutrale zijde levenemiddelen wor-
ben, dat zij lieele krassen zijn, het volk oordeelt
daar anders over. De overgrooto meerderheid
had ongetwijfeld veel liever gezien, dat zonder
veel drukte het gevraagde geld ware gevoteerd
geworden. Zooals trouwens overal in de buiten-
landsche parlementen. De heeren, die zich zei
ven zoo gaarne hooren praten, moesten maar
eens weten, hoe er over hun „gezeur," het
„ellendig lange geklets" geoordeeld wordt.
Het is dan ook in werkelijkheid heel erg, dat
men er in de Tweede Kamer vier lange dagen
over gedaan heeft. Ik ben benieuwd, hoe men
daarover in het buitenland oordeelen zal, even
aangenomen, dat men daar nog tijd en liefheb
berij heeft, om zich met onze interne aangele
genheden bezig te houden. Ik heb zoo'n flauw
vermoeden, dat men er alweer lachen zal, om
de financiëelo wijsheid der oppositie, die het
7.00V el beter wilde weten dan de verantwoor
delijke regeering hier, dan de grootste finan
ciëelo specialiteiten elders.
Het aanzien der Volksvertegenwoordiging is
waarlijk in de oogen des volks niet zoo groot,
als de heeren volksvertegenwoordigers wel
gaarne zouden doen gelooven, als voor het pres
tige van het in zich toch goede eonstitutioneele
stelsel misschien wel wenschelijk ware. A qui
la f aute? Feiten als het gebeurde hebben
zooiets noodzakelijk ten gevolge.
Ziet in dit verband nu weer de behandeling
der Staatsbegrooting. Dagen en nachten zeurt
men over allerlei ondergeschikte dingen. Men
verliest de positie van ons land, waar, volgens
het herhaaldelijk getuigenis der ministers, nog
altijd het oorlogsgevaar dreigt,
nagenoeg geheel uit het oog. Is het dan te ver
wonderen
heer O
den toegevoerd naar do geteisterde streken van
het ongelukkige België."
Volgens dezen neutralen deskundige zou dus
het optreden van Duitschland in de bezette
strekenhet heffen van oorlogsschattingen, het
requireeren van allerlei artikelen, een repre
saille zijn wegens de afsluiting van den toe
voer over zee.
mij zelfs, op meer dan één wijze hebben
te kennen gegeven, dat zij die 'positie niet
alleen begrepen maar ook waardeeren.
„Naast de regeeringen mag ik ook de voor
naamste persorganen in diie landen noemen.
Vooral in den laatsten tijd hebben wij van die
ftvaardeering blijken ontvangen. Ik maak hier
bij alleen een uitzondering voor een zeer klei
ne minderheid onder do journalisten, man
nen, die nu eenmaal niet overtuigd willen
worden.
„Een en ander neemt, niet weg, dat Neder
land en de Nederlaudsche regeering steeds
TYP ATTTY Ar*TATTQ vaaüi icuju
w ,A oo 7 J V -T* ;°P hun hoede moeten zijn. Het is niet te
i v j e aa^a«ht getrokken, dat de En-j ontkennen, dat in omstandigheden als de tc-
gelscho admiraliteit tot dusver niet het verlies genwoordige, incidenten te allen tijde kun-
erkend heeft van het groote pantser schip non -voorkomen, die zeer groote on zeer be-
„Audacious, dat volgens berichten van ver
schillende zijden door een Duitsche mijn of tor
pedo gezonken was. Wellicht vindt men de ver
klaring ervan in het volgende:
Een Genueesch blad verneemt uit, Loflden,
dat dc „Audacious" njet geheel en al verloren
is. Toen het slagschip op een mijn was geloo-
pen, heeft men het. door *t sluiten van de wa
terdichte schotten zoolang drijvende kunnen
denkelijke afmetingen kunnen aannemen, het
is evenmin te ontkennen, dat hoe lunger de
oorlog duurt, des te meer de mogelijkheid
tot dergelijke incidenten zich zal kunnen
voordoen. Al is dit tot op den huidigen dag
nog niet gebeurd, zoo is het toch waar dat,
wanneer een neutraal land als het onze zich
bevindt midden tusschen oorlogvoerende mo
gendheden op het oogensblik van een zoo wijd
vertakte eonflagratie, er maar weinig behoeft
houden, dat het op de zandige kust van Lough gebeuren, om do oorlogsvlam ook tot ons
Swilly kon worden gezet. Daar heeft men voor
loop! ge herstellingen aangebracht, en vervol
gens is de „Audacious" naar Belfast gesleept,
waar ze nu in het dok ligt. Het schip zal nu
nel dra geheel hersteld weer zee kunnen kiezen.
Onze Belgische B-correspondent doelt uit
een soldatenbrief in de „Hamburger Nach-
richten" het volgende mede, over 't onder
mijnen ran loopgraven in die Argonnen:
Den oensten December hadden wij ons vijf
te doen oversla,an. Ik herhaal dan ook het
geen onlangs de min. van financiën heeft
gezegd, dat ons land steeds waakzaam moet
zijn.
„Onze onzijdigheid is zeer zeker niet een
uiting van onverschilligheid of flauwhartig
heid. Een onzijdigheid als de onze vereischt
bij het volk karakter; zij vereischt dit bo
venal bij dat deel van hét volk, dat met de
wapenen in de hand gereed staat en steeds
wacht om in geval van nood die neutraliteit
te verdedigen.
„Onze neutraliteit smoort ook niet de fndi-
dè groote gevecht. De twee compagniën van vïdjueelo sympathie voor don eenen bolligrent
onzen rechtervleugel lagen sedert vijf dagenc'f 'dten ander; wat zij alleen voidert, is, dat
m, dat do Minister-President de brave DOg i v 8y"'Pa,tMe ™'da
o r t van der Linden eindeint- i dric tot motor van den vijand gehouden; dat het publiek en vooral de pers
zijn geduld verliet kr JeH» lörft ,£ncom^nie waa door een MA zelf in bedwang houd©.
-Piïn+iVc tv o h~ 1 1 7 vi v 4. SPS/choaleii van de jPVanschen, die op do! is hot mij een behoefte, van die pers
1 eeien fqntjes maar toch heel duidelijk het on-tegenover gestelde helling drie rijen loop- sprekend, te verklaren, dat in het oog ^an
gepaste van bun optreden onder bet oog brengt.?graven over elkaar hadden aangelegd. Dit do regeering, dc Nederlaudsche pers, sedert
an politiek gesproken, de beste politiek, die lront gold algemeen als onneembaar. Wij lie-j bet uitbreken van dezen oorlog, den hoogst m
voor heel den dag heeft men onderwerp van ik den heeren kan aanraden, is do zwijgende. -eu nu de bij 0113 ingedeelde genie de loop- i h>f verdient. Ik spreek van onze pers in het
ooonrelr "XT,-. „1,4-5 Al.-. ATT 1j. iv v D'PfliTAïl rfïrÊN Trilt Hritó i/vk *rii6 J-i a1<vmvi^.nn wa»?. .si».
lende deelen van ons land zich voor een be
langrijk deel van hun hoenderstapol ont
doen.
HUISINDUSTRIE EN BESMETTELIJKE
ZIEKTEN.
Het Staatstoezicht op dc volksgezondheid
eteit een onderzoek in naar het overbrengen
van besmettelijke ziekten door de huis-
indastrie.
GEEN LEGENDEN.
Het is wel gewenscht, dat inzake het i< 0-
nings-oniwerp gieeu legenden ontstaan.
De „Rotterdammer" zegt aangaande de
onjuiste voorstellingen, welke dienaanganr.-;
de gecolporteerd worden, het volgende:
„Vooreerst propageert men van socialis
tische zijde nog steeds bijna in elk nummer
van Het Volk de voorstelling alsof mini
ter Treub met zijn belaslingontwerp eigei
lijk een offer bracht aan de rechterzijde. Nu
is het duidelijk genoeg, waarom zulks ge
schiedt, en al meermalen is dat reeds gesig
naleerd; bij het totaal in zsijm liggen va
alle actie-middel en, heeft men het clerica Ijs-
me en dr. Kuyper noodig als agitatieprikkel.
Maar even duidelijk is, hoe volkomen n-
juiet dit is. Uit Minister Treub's redevc
ringen bleek, zooals Dr. Bos uitdrukkelijk
constateerde, dat hier geen offer aan
godsvrede, maar eigen overtuiging aanwezij.
was; later zoo min als thans, verklaarde de
Minister, was van hem ooit een voorstel tol
heffing te verwachten.
Het bleek voorts uit wat de heer Rutgere
zeide, dat er uit poliiieken hoofde niets ii
dit ontwerp was, wat de rechterzijde bijzon
der aantrok of haar in het gevlü kwam.
bleek eindelijk uit wat Dr. Nolens verklaar-,
de, die niet onduidelijk liet doorschmieren,
dat een goed doel van de rechterzijde ooi
voor een beffings-ontwerp zou hebben
et eind.
De tweede legende is deze, dat dé genome
beslissing iets zonde hebben uit te staan rm i
een tegenstelling van kapitaal en arbeid
Tal van „kapitalisten'' men denke aar
den heer Stork waren voorstanders vai
een heffing, tal van onverdachte democra
tisch gezinden verdedigden een leening, ch
Minister zelf vooraan. Het gold hier eer
zuivere kwestie van verstandig financieelt
politiek en voorts van het 6teunen van di
Regeering als dragende in deze buitenge,
won© tijden buitengewone verantwoordelijk
beid.'
M zal zonder twijfel in de komende ja
ren deze kwestie nog wel op de tafel krijgen
Het ie daarom gewenscht van den beginne
af zulke opzettelijk verdraaide vooretellin
gen der feiten tot hun onwaarde terug t(
brengen.
gesprek. Nu meene men echter niet., dat men
hier altijd erg ingenomen is met de handelin
gen der heeren, of dat men uitermate veel eer
bied koestert voor de honderd ...uitverkorenen."
Het tegendeel is eerder waar. Men ziet hier
heelemaal niet tegen dc heeren op. Men spreekt
er met eenigo nonchalance over. Men behandelt
hen i.e.w zooals alle dingen, waarmede men
goed vertrouwd rankt en dagelijks omgaat.
Mocht ik er door bovenstaande in geslaagd
zijn, mijnen lezers eenig inzicht te geven in do
politieke psychê van den doorsnee-Hagenaar,
Als de Kamer het aandurft, om de begrootingë™ven' ^ie van drie tot vijf meter van ons j algemeen, want op weinige, gelukkig zeer
niet vóór Kerstmis af te doen. dan zal het oor- '?»Ja£en» ondermijnen. De ontploffing; zou eigen 1 enkele uitzonderingen na, heeft de pare ge-
doel over de misbruikers van den nat,ionalen tijd v °P don verjaardag van Champiguy, 30 toond te begrijpen en te gevoelen, dat het
zeker niet malsch zijnr P®8*® vinden, maar de genie- joist in een kind, waar zij over zoo groote
J FO'liiciwn viPirKi,'I/ui-non dot m'; wilhnn'/J ,1.-1 «.i:'Ai t
's Gravenhage 20 Dee. '14.
DE BEQUISITIES IN &ens werc*en voorste loopgraven ontruimd
BELGIë li ix!'aettl,1ö' was «techts gemarkeerd. Dm
s kwart over elf kwamen alle mannen uit ize
Dc mil. modewerker der „Nieuwe Ot„" op het loopgraven. Om elf uur negentien zette de
genoetr niemand ia „e betwistbare feit, Wijzend, dat de goallieerden luitenant van dc genie zijn duim op don
leeningswet-1014 nf'w a 'J spry ovei' 6het meesterschap ter zee hebben, maakte do vol- electrischen knop. Om cu uur een en twin-
ter wereld gold cenv'8:5,0 zaalt gen de belangrijke opmerking: tig een ontzettende kim), alsof de wereld in-
Vri," „ii I „Daardoor is niet alleen de vrije beweging ,v^* z&Z een wolk van modder wel twee-
J gemeen, aldus meen ik te mogen eon- van aue handelsschepen onder geallieerde vlag honderd m'-ter de lucht invliegen, waarin
fallZ 5.ÜS" meD lngeB0'nea fCt ge-gewaarborgd, doch tevens is de geheele handel honderdvijftig meter hoog twee Fran
va en beslissing; geeft men Minister Treub tor zoo onder Duitsche vlag vernietigd en is rondtolden, hen minuut later drongen
kwam en met met eer z.g; heffing-)n-oens. Niet der de controle gekomen
alleen in cieu uPing der meergegoede maar maclit
ook in die der middenstanders en zelfs der ar
beiders vindt men het redelijk, dat allen zullen
1 VIT W - V ÏVI. MJrJ\J w,J.Vy\JTA^
soldaten verklaarden, dat zij nog niet ge-wijheid beschikt, haar plicht is om zich in
noeg „mespoeder" in hun gaten hadden. Er toom te houden. Zij heeft getoond die eigen-
(jestoml Wees, dat de Franschen eveneens schap te bezitten, die in. elke menschenge-
aan het boren waren en ons het eerst de nieenschap gevorderd mag worden van dc ver
Juchfc in zouden zonden. Eindelijk, den eersten
December was alles klaar. Om halfelf 's 'nor-
van de geallieerde zee-
de ontploffing in d© Fransche loopgraven. Dc
eeTSte lag vol dooden, en onder slijk be
graven soldaten. In de tweede en derde wa
ren de nog levenden zóó verbluft, dat zij
rich zonder veel strijd overgaven. In een
ha,If uur tijd hadden wij de bemanning uit
dt'ïe dc loopgraven gevangen genomen
Welke economische gevolgen deze staking
1 - - van het handelsverkeer met Duitschland temre-
moeten bijdragen m do algemeeno AJ i 7 v m - '"«"«ju»na zenge-
denkt men natuurlijk wel eens met
door de verzuchtingen: „Als het. daar maar bij K D?it£ l w ZZtl deren, was dood. Ons h^leTrl^ bcdroeg
blijft" - „Als we er dan maar zonder oorlog L log eerzoo Wen sZirk 'CD' Sl^h,tS d'lfe dood<JC 611 gewonden. g
afkomen" en dergelijke. leven te DuH ïïand ll n 1 w hceft f1ldaat Want de
ünit llIar"i /aI toebrengen, dat een Fransche genie-soldaten, die wij gevangen ge-
33)
voornaamste eieraad vormde van de2 ka
mer, gemeubileerd met een weelde ate dte
der jonge edellieden uit den tijd van het
gevallen koningschap.
Alles was er met zorg gekozen, niets dat
tegen den goeden smaak zondigde; de meu-
03leering dezer kamer legde een goede ge-
tuigenis af van den kunstzin, zoowel als van
ce ruime beurs der bewoners.
Dat laatste getuigenis was evenwel vatedb
zooals wij weten; maar Hubert Nollan hoopte
baerm spoedig verandering te brengen
B et portret aan den wand, door een "hun.
•tenaar geschilderd, was van Lydie Manon.
Zij was tooneelspeekster en maakte deel
uit van het gezelschap van don schouwburg
JJeydeau, waar zij met veel succes het pu-
ïek in verrukking bracht zoowel door haar
stem en spel ais door haar schitterende toi
letten.
Dokter Nollan was een van haar vurigste
vereerders.
Zij had een edel karakter en daarom had
men cr zich over kunnen verwonderen, dat
zij vriendschap kon gevoelen voor een man
als Hubert Nollan; maar die vriendschap
was dan ook zeer onpervlakkig.
Het portret, dat z\. kamer versierde, was
een geschenk van haar.
Nu en dan keek hij er naar, als om zich
te verstrooien, doch met onverschilligen blik.
Zijn godadhfen waren elders.
Zij dwaalden naar de zaal. waar de revo
lutionaire rechtbank haar zittingen hieldi.
Hij sidderde bij de gedachte, dat een ent-
e van zijn slachtoffers aan een veroor
deeling zou ontkomen, dat er één zou over
blijven om hem te beschuldigen, om te ge-
uigen van hetgeen er voorgevallen was.
-rn?.1 had tb' zWi maatregelen goed ge-
Hteite+-JD Wjrk was dat van een in derge-
Tr.tlnge8 doorkneden verrader geweest.
als uos eoumaal
den blik te doorstaan zou hebben van een
dier jongelieden of meisjes, wier vader en
moeder hij aan hen ontrukt had van de ionge
vrouwen, die hij tot weduwen had gemaakt
®n tot dien bedelstaf gebracht.
Daarom moeten zij sterven allen-
vervolgens zou hjj aan zijn groote werk
dat ®eker ®iagen moest.
Welk een vruchtbare speculatie tbad hij op
het oog! y
Voor een appel en een, ei, voor een hand
vol assignaten die toch met den dag in
schillende organen, waaruit die gemeenschap
bestaat, on die, bezitten zij haar, hun tot
eor strekt, namelijk verantwoordelijkheidszin.
Des te meer treffen dan ook die enkele ouder
onze persorganen, die niet schijnen begrepen
te hebben, om welke verantwoordelijkheid
het hier gaat.
„Onze onzijdigheid Is dc bevestiging van
onzen nation alen drang, van onzen nationa-
len wil, om zelfstandig te blijven in ons
doen en laten en ik wensch het hier met
nadruk te zeggen, de Nederlandsohe re gee
ring zal, zoowel nu, als in de toekomst, di©
zelfstandigheid met vastberadenheid, met be
slistheid steeds tot uiting weten te brengen".
AFSCHAFFING DER KERMIS.
De Raad van Wageningen heeft besloten
do jaarmarkt of kermia, waarvoor de laatste
jaren de belangstelling zeer ie verminderd,
af te Bcaffen.
VERBOD UITVOER VAN HOENDERS.
Men verneemt uit goede bron, dat binnen
kort kan worden verwacht een verbod van
uitvoer van levende en geslachte hoenders,
ter voorkoming van groote verliezen, welke
de hoenderstapel in ons land dreigt te zullen
LEGERORDERS.
Te beginnen met 1 Januari 1915 zal he
Recueil Militair, waarin steeds alle Konink
Hjke besluiten het leger geldende en de be'j
velen van den Minister van Oorlog werder
hekend gemaakt in een gewijzigden voru
verschijnen onder den Nederlandschen tite
van Legerorders.
INLIJVING LIGHTING 1915.
Op den 18en (voor Drenthe op den 19enJ
Januari a.s. zullen worden ingelijfd da dienst;
plichtigen detr lichting 1915, die toegewezen
zijn aan:
le. het regiment genietroepen, met uitzon 'i
dering van hen, die bestemd zijn voor op'.ei
ding tot milicien-telegrafist of telephonist
2e. het eeirst in te lijven gedeelte "an he j
korps jxmtonniers.
Alleen om zer gewichtige redenen wa
onder ook studiebolangen worden gerekend
kan aan deze in te lijven dienstplichtigen uit
stel van eerste-oefening worden verleend, ir
dien zfj daartoe alsnog ten spoedigste zelf hui
erlangen bij ongeregeld verzoekschrift ia
den Minister van Oorlog te kennen gevet
met overlegging van een deugdelijk be wij-
stuk omtrent het werkelijk bestaan yan
reden der aanvrage. De dienstplichtigen z
mogelijkheid, dat het uitstel wordt ingetroh
Ion echter rekening rrve'°n houden met
ken, zoodra de omstandigheden daartoe aai
leiding mochten geven.
FAILLISSEMENTEN
Failliet verklaard: 17 Dee. P. C. Beyluiuj
behanger en stoffeerder, Amsterdam, Prii
sen gracht No. 406, en D. Frank, kommies
do belastingen, Amsterdam, Vrolikstraat Ni;
3071. R.-c. mr. I. G. Stibbe, Cur. mr.
van Leer.
waarde verminderden, «ou hü allee opkoo-
pen dat onbeheerd achterbleef: domeinen,
weillaaidenk kasteeleer pachthoeven en boa-
echen, die niemand zou willen hebben.
Het geweten van eerlijke menschen, men
kan wel zeggen het openbare geweten^ kwam
in opstand tegen den aankoop van de goe
deren der Kerk, van veroordeelden en voort
vluchtige!), welke goederen verbeurd ver
klaard en ten voordeel© van de natie ver
kocht werden.
Men beschouwde dit als vrijbuiterij.
De koopers voor die goederen waren
slechts gering in aantal.
Zij waren uitzonderingen op dem regel.
Maar juist daardoor waren zjj in staat do
goederen te koopen tot prijzen ver beneden
de waarde en ze te betalen met bet staats-
eü om dat doel te bereiken, zou hij elke hin
dernis die hem in den weg kwam vernietigen.
De deur werd geopend.
Sicard trad binnen met een van vreugde
stralend gelaat.
Eindelijk!
De andere riep:
Het is gedaan!
Watt
Hetgeen gij wenschteL
Veroordeeld?
Niet allen.
De dokter fronste de wenkbrauwen.
Sicard baalde zjjn sèhouders op «ai! wide:
Bloodaard!
Opnieuw vroeg de dokter:
Er zijn er dus vrijgesproken!?
Enkele, boeren en bedienden, mens©? en
^ar)leJ'assignaten* waarover niet dc min- di© dan ook volmaakt onschuldig' waren, en
ste controle bestond en waarvan evenveel de dokter,
valsche als echte in omloop waren* omdat Bachelin?
de vervalschingen altijd straffeloos bleven. Ja.
Menschen, die niet nauw van geweien wa- En de anderen?
ren, konden in dien tijd gemakkelijk rijk' Vier zijn tot deportatie veroordeeld, ook
worden en zich schatten verzamelen, die noch bedienden. Zij zullen niet teiugkeerem
«oor arbeid* noch door werken van het ge-j De d'Ache te?
B1Dn+ew6w+ ^den' Ter d<x>d veroordeeld; de mannen zoo-
Dat Hubert Nollan met nauw van gewe- wel als de vrouwen.
ten was, hebben wij al voldoende gezien, j Sicard beet zich op de lippen en voegde
/-ijn zelfzuchtig karakter maakte hem ver- er hij:
'...V OIi! vonp .,de's *eri"l« te deinzen, i Het was hard, want zij zagen er ab
H« wild® zich een vermogen verwerven lerliefst uit, die arme burgereseen.
Balazé?
Eveneens.
Kéroual?
Hetzelfde.
Trémazan?
Zonder uitzondering.
Ook Rose?
O neen, zij niet. De jury it> voor zul|
een monsterachtigheid teruggeschrikt
weinig menschelijk gevoel die gezworene
ook hebben, de schoonheid dier jongedai
heeft, nog indiuk op hen kunnen maken*
Neen, zij is vrijgesproken op voorwaa|
de, dat zij als verdachte voorloopig geva
gen blijft «n wanneer zij ontslagen wor
tal het haar toeh verboden, zijn, Parijs
verlaten.
Koel zeide de dokter:
Het is goed.
De regeeringecommissaris ging voort:
H«t heeft nog genoeg moeite gekost
de jury «r toe te bewegen over al de and
ren het schuldig uit te spreken. FouquiJ
Tinville heeft daartoe al zijn duivelachtig
welsprekendheid noodig gehad, maar hij
geslaagd.
Dus is het in orde?
Ja.
Wanneer zal de terechtstelling plasjj
hebben?
(Wordt vervolgd)jJ
