DERDE BLAD
««wpoken.
Aan de abonnés die per
week betalen.
He Horlog.
*iï&&«S£S*
lESfLSKliK, ES* rV'
SeSë/;?1 maar met
SS AC
pEUlLl.ETOM.
v*° k"is"
Laijer en Vloot.
ZftTEÜIÏ&G 9 JANUARI B9I5
rajwffiucm pers over
liet AM
ass i steil
ik vlees»!
,k de dr"
komen
voo g°êi-
paranS'
ïiilen f
ver m<>f
;ig Loof
verdr^
HIEUW
Nogmaals verzoeken wij onze week-abouné's
dringend, het abonnementsgeld iedere week des
MAANDAGS en niet later aan den agent
to voldoen. j-„i!
,I't eakele agentschappen ontvangen wjj eru-
s('?e klachten dat sommige abonné's door niet
0,) tiid hun dubbeltje te betalen, het den agen-
'ea die met liet slechte weer toeli al dikwijls
Keen benijdenswaardige taak hebben nog
'astiger maken.
kegel'' U azew wij er nogmaals op dat alleen zjj
beta! '"^ken verzekerd zjjn die stipt op tijd
n- V\ ie oen ongeluk zou krijgen en bij
met de betaling dan eenigo weken ten
'en was, zou GEEN recht op uitkeeriug
lebben.
DE ADMINISTRATIE.
r, nL°RD KITCHENERS REDE.
Van I j ,y telegraph" schrijft naar aanleiding
hilic j Kitchener's redevoering in het Hooger-
dat Engeland er zich in de eerste plaats
itkenschap van heeft te geven hoe het zich kwijt
van de zware worsteling welke het is ongedron-
Kilcheners^oproen am V00ngan£ vindt'll0e loid
's, hoe het JiritJv F meef mannen beantwoord
wordt ÓV ai:' 'e£cr in Vlaanderen gevoed
nieuwe ietmrf ,maatregelen genomen zijn om de
blik dat v- te doen vertrekken op het oogen-
de verkli'-1 noodi& zijn. Het blad constateert dat
geeft 2ij unS- van den minister van oorlog, al
weten vnia a"es wat men zou wenschen te
ttaani'te w <tende en a*doende is. Het is aange-
French kort ida* de strijdmacht van Sir John
divisie, wa- eden versterkt is met een geheele
behoorde dn7 e, een mooi Canadeesch regiment
sPelino op i eian£rijker is de al te korte toe-
iedereen ■!-> vorderingen van het recruteeren.
Week een in^v- dat er gedurende de Kerst-
°°k voldoening'fS zou ziJn' en bet schenkt dan
ëende week een dat de daarop vol
ronde dat het aanzienlijke toename ver-
°Pgehéven RPrnleelige ve™chU bijna werd
aa<r huis iont'üïKr u^0®11^1® zijn huis
Oüo manner u f en badden tot gevolg dat
c bet nieuwe t 2 verbonden dienst te nemen
,tngeland vppi blad wijst er op dat
ad het DuiKH i 111 te balen. In den beginne
oorlogsorganisatie, terwijl niet alleen Sf f
doch ook Frankrijk en dÜIi l tngelaud,
voorbereid te zijn d' beweren nied
oaze'zh'de 'M> vjfo ^'eSraPb> ,,de tijd vecht aan
Engel-in,;' c ad verliest zijn voorsprong en
C\d vermeerdert geleidelijk zijn loodt en
chentr .Kf !en»,helgeen, zooals lord Kit-
'°1 CPn "°nS i" ,at zal stpl'en den oorlog
Iu' zegevierend eind te voeren."
Kitc^ sobeie en ongeschokte vertrouwen dat uit
digend 1>® verKlaring spreekt, is zeer bemoe-
steh hói in rede had geen rethorische verdien-
doci' ajvj^-f8 ven zakelijk stuk dat recht op het
'-innen minister had meer in details
Lianen f'cven L doclV bij had geen beter bewijs
b het Huis vo'lkonm trots- 0°k stelde
het officlerscorno geru5 omtrent de sterkte
St' Kn opzichte Sa6n de alffe" uitrus"
n B uitodruH Va an no£ al eens twijfel
n-!)°g zijn niet haf uitbreken van den
gesteld °;e\.minder dan 29,100 officieren
ri!s(;no. Pn b al de moeilijkheden welke de
'everden (Je aProviandeering aanvankelijk op-
dateert dar i, ziin gekomen. Het blad con-
van de krnn.fi j«r Kitchener gegeven overzicht
b weken in denzrdfa6"' gaande °ver de laatste
Iei' geest (rpfeerfij rusiigen en vertrouwvol-
dc minister afleoaf 13 als de verklaringen die
schen staat van vefdfd{Ǥaanf?- den binnenland-
- overzicht bliikt daf Iit^g' F'1 eerstbedoel-
'Heeu o,.:;.- daJ de toestand over het aW
'en aanval 'S' in Oost-Afrika wfar
tfen Succes -P fen u'sche stelling te Tanga
edijkheden 5 C" Waar zeer groote terrem-
op ovenvtnnen zijn
d een bde/taPABRIEKSSpHOORSTEEN.
Plat'ïSte! u voor een Oostenrijksch artillerist:
veert: een striikf'if T 9aliciscIle vlakte, zoo
lUni S meter hi P ank Ken steenbakkerij met
5,Ï°.r er achU 0A?heterCHrfSlee?,en' een wind'
z'cht in de richfinn- abriek onze batterij,
klim b Ik kr,ïg bet hevel i'a'den0" uvijand heeI
"len wen t Een telefonist gaat met mij0^ want
moet. ju .n'et> boe lang men daarboven blijven
een regenjas aan, die van boven tot
beneden dichtgeknoopt is en trek de muts over nietigd. De vloot werd weliswaarwel opge-
het hoofd. Door den kelder zien wij in den bouwd, doch was zoo weinig waard, dat de Tur-
schoorsteen te komen. Na lang, vergeefsch zoe- hen de drie daaropvolgende eeuwen steeds ver
ken en onaangename botsingen met kwaad ge- j 8]agen werden, wanneer zij zicli op zee waagden,
zinde voorwerpen, hebben wij eindelijk den weg Pag den tegenwoordigen tijd komen bij de
gevonden: een nauwe gang van zestig cent, de id iiohammed II en
meter m het vierkant, vol vuil en roet. De tele- „„a.
fonist met zijn toestel achter mij aan. Eindelijk Soliman Gro.ote boveü' ftt bun 3°n8rste
t«f 11 i 1 nnl rilt. hAOOt wta.1 watia+iMilron
hebben wij den voet van den schoorsteen be
reikt. Er zijn klimijzers in den muur. Heel in
de hoogte zien we een klein, rond stukje van de
Decemberlucht. Den telefonist laat ik beneden
succes zal dit besef we-1 versterken!
DE UITVINDER VAN HET
BUSKRUIT.
Door wien werd het buskruit uitgevonden f
«ele^bterbu, n i arus, ftamengegaard uit
kuu^heid Y^ eu B^ommandeerd door
hooivnff11^11. dat de, vaa boeren
fcoii.K ken, z «ewnpend met knuppels en
*X? tegen tijd konden stond
en l,deu Werden r6Keeringstroepen, die uit-
'ten n zh nof mom, tek«n hen te strijden
rv, önige nederlaag toebrach-
m meid had
voI?,6Qu Jean de vergist.
.tovaj J3 de 6ta{t in rep^n^ K'bartres kwam,
>an d6 vijanden had piafffr" aJ6of er e<)n
van ft lnwoners dezer pian, Kobad, waar-
w-ensGu.eauce> zich zoo hoofdstad
AU^tm'te ontdoen. KP°ed^ mogelijk
0Z:*Ü Her"160' -eneeue^
01 6trafen bonden kanon-
wachten. Ik moet de zaakboven eerst eens aan- el weten h buskruit niet
zien. Beneden in den kelder was het doodstil,; -n A, -n0
maar hier in den schoorsteen maakt onze artil- j beeft uitg ooh wie liet we dee
lerie een vreeselijk lawaai. Ieder ijzer probeer ..vraag is zeer actueel. Ieder weet, dat de >e-
ik eerst met de hand en langzaam gaat het naar roemde Berthold bchwarz slechts te beschouwen
boven. De lucht is ontzettend stoffig. En zelfis als de wederontdekker van een reeds lang
jaag ik nieuwe roetmassa's op. Op halve hoogte bestaande uitvinding. Hij moet haar hebben
houd ik stil. Ik word snel moe, maar het helpt overgenomen van de Arabieren. Indiëers of Clii:
niet, ik moet verder naar boven. Daar heb ik n0ezen. Wie van deze drie volkeren echter de
tijd genoeg om uit te rusten. Eindelijk ben ik
er. Gelegenheid om te zitten is er niet. Men kan
zich met moeite vasthouden. De doorsnede van
den schoorsteen is te groot om met de voeten
tegen de overzijde te steunen. Ik dacht juist,
dat ik den telefonist een plank zou laten mee
brengen, en keek een beetje om mij heen om mij
te oriënteeren, dan bom.een Russische gra
naatkartets heeft den schoorsteen geraakt. Ik
moet mij vasthouden, zeer vast zelfs, om niet te
vallen, want de schoorsteen staat bedenkelijk te
wankelen. Ik verwacht elk oogenblik, dat hij zal
instorten. Ik ben er goed afgekomen. Maar de
telefonist had bijna het loodje gelegd. Want al
is dat projectiel niet door den schoorsteen heen
twijfelachtige eer van de helsche uitvinding te
beurt valt, is inmiddels een kwestie, waarover
in den breede ia gediscussieerd door bevoegden
en onbevoegden, doch waarop nooit een afdoend
antwoord werd gegeven. In tegenstelling met
een groot aantal geleerden, die den Ohineezen
de prioriteit willen toekennen, komt de Duit-
sche Bankriet-kenner prof. Oppert thans voor
den dag met de meening. dat het buskruit van
Indischen oorsprong fg. jn ,je Indische litera
tuur uit vóór-Christelijken tiid is reeds sprake
van vuurwapenen. Da Boedhistisehe Koning
Asolla spreekt in het jaar 259 vóór Christus in
•O uc» i 1J1UJI-1.UCI 1UCI UUU1 UCll SUIUU1 SlCCll 11CC11 -Ji-i. j
gedrongen, er zijn toch altijd steenen genoeg z«n V1f'de ed'ctk v»n vuurwerken en andere
naar beneden gerold. Als met de steenen ook j hemelsehe schouwbeelden. In de oude Indische
een paar klimijzers omla'ag gerold waren, had j epossen, m de Jnahabbarata, ih de Hariwansa en
ik nog een paar uur hier in het vuur moeten
doorbrengen. Het binnenste van den schoorsteen
was natuurlijk vol stof en puin en de telefonist
beneden kon de lichtopening niet eens meer zien.
Hij dacht dat alles tusschen hem en mij verstopt
was en riep voortdurend of ik nog leefde en naar
beneden kon komen. Ik schreeuwde terug: „Neen,
leven doe ik niet meer, maar wacht maar een
oogenblik, ik kom onmiddellijk naar beneden."
Van onze batterij kwam men ook al naar
ons kijken. Bij het naar beneden klimmen vallen
in de Ramayana is ook herhaaldelijk sprake van
allerlei stoffen, die duidelijk op het bestaan
van buskruit wijzen.Het eerste dicht is vol
tooid in de tweede eeuw na Christus. Nergens
in de Chineesche literatuur en op andere an
tieke vondsten uit dien tijd heeft men totnog
toe iets van buskruit gevonden. De Indiërs zijn
hier dus waarschijnlijk zoo snugger geweest.
DOOR EEN HOND GERED.
De Engelsche bladen bevatten een treffende
nog voortdurend stukjes steen op mij. Eindelijk,hondengeschiedenis. Alen weet dat te Lyme
doodmoe beneden aangekomen, besluit ik op den Regis, op de zuidkust van Engeland, een boot
van het getorpedeerde oorlogsschip Formidable
was aangekomen, met nog eenige overlevenden.
Anderen lagen dood in de boot. Twee-en-twintig
uur had de boot rondgezwalkt- en al dien tijd
hoogen windmotor te klimmen, vanwaar ik den
omtrek goed kon waarnemen. Wat was dat een
opluchting, toen wij uit den kelder kwamen.
Zes en een halve emmer water en een colonne
kanonniers, die voortdurend om water liepen,!,
waren noodig om mij oppervlakkig schoon te padden de mannen liaa8t met gekleed m het
maken. Ge ziet, afwisseling hebben we genoeg, j hitter koude weer moeten doorbrengen. Men
maar blijkbaar is men in dezen oorlog niet eens i tilde de levenden en dooden uit de boot en
zijn leven zeker." bracht ze in een hotel. Daar werden zij in de
DE GESCHIEDENIS VAN keuken op den vloer gelegd
DE TURKSCHF VLOOT ©öh a&ni&] v6rgfGC'iscn6 pogingen t©
Turkije bezit reeds zeer lang een oorlogsvloot, hebbeu aangewend om de levensgeesten op te
wekken, legde men deze als dood ter zijde en
besteedde zijn zorgen aan beu die bij waren ge
komen. Maar de hond des huizes, een langharige
collie van gekruist ras, besnuffelde een van de
levenloos terneer liggendg mannen, jankte, liep
om hem heen, legde zioh toen naast hem en be
gon zijn gezicht te likken.
Bezig met de levenden, die alle zorg noodig
hadden, lette men niet verder op den hond,
maar na een half uur boorde men een gekreun
De
die onder enkele sultans werkelijk gloriedagen
heeft gekend. Reeds Mohammed II, de ver
overaar van Oonstantinopel zag in, dat hij tot
handhaving van zjjn macht een goede vloot
noodig had. Hij liet toen eenige oorlogsbodems
bouwen, die hij gedeeltelijk met vrijwilligers,
gedeeltelijk met troepen bemande, die letterlijk
met geweld tot den zeedienst gedwongen wer
den. Van den beginne af lag.het in zijn bedoe
ling met deze vloot het eiland Rhodes aan de
ridders van de Johanniterorde afhandig te ma- j en 6en vro°Hik blaffen van den hond.
ken. Christenen bestreden den Islam heftig en doo<teewaande was bij kennis gekomen,
stookten in zijn hoofdstad, op den archipel, en 1 War.mte van het hondenlef dat tegen ziin hart
3 Tri i i x ,1 j aanlag, en het likken van zijn gezicht, had de
aan de Klem-Aziatische kust voortdurend on-
vijand staan, ondanks het slechte weer, gunstig j flp I Bf9ll*niP>
zijn. De aanvoering voldoet aan de hoogste j o
eischen en geniet het volle vertrouwen van de j CHRIS LELIJKE LIJIv\ ERZORGING.
troepen. Duitsche- en Oostenrijkers leven en Is or geen twijfel meer mogelijk en dö
werken eendrachtig te zamen. De gevechts-dood zeker, dan wordt het lichaam gereinigd
formaties bij de infanterie zijn natuurlijk niet en bekleed, de mond en ogen worden ga-
zoo groot en zoo compleet als bij liet begin van fotGIb d« handen gevouw n en dö ledematen,
v j die wellicht ia den doodstrijd verwrongen
oen oorlog, maar zij voldoen toch aan de n hun natuurJijken t 8
eischen; het zijn flinke geharde troepen. bracht. Reeds de heidenen beschouwden dit
Aan mtillegentie en moedige mannen ont- pjjeht voor de overlevenden; do Chris-
breekt het bij de Duitschers ook niet. j tenen onderscheiden zich van de heidenen
r "a r*"»"-" "Tiislechts hierin, dat zij hot menschelijk li-
D I IM n L B^ L A jchaanx beschouwend als een zaadkorrel, der
toekomstige verrijzenis dozen algemeen
UITVOERING DER INVALIDITEITSWET, menschel ijken plicht uit godsdmndlgo over-
Men schrijft aan Het Centrum: tuiging met nog meer zorg en li, fd vórvul-
In de uitvoering der Invaliditeitswet is, wat de den. Dionysius van Alexandra) (pl.m. 265)
Ouderdomsrente betreft, de laatste dagen vrij verhaalt, dat ten tijde van een hevig woeden-
wat verandering gebraent. den pest zelfs de voornaamste Christ -non de
Zoo op de allereerste plaats het aantal en de lij kon hunner medebroeders verzorgden, hun
formatie der rente-districten in ons land, die een mond en oogen sh t -u en zelf spoedig daaio-p
ingrijpende wijziging hebben ondergaan. Het denzelfden liefdedienst van andere Chnsienen
gevolg hiervan is o. a. geweest, dat verschillende ontvangen moesten. Ook in do Middeleeuwen
rente-commissiëu in pleno aan den dijk zijn kwam de godsdienstige opvatting dezer kan-
gezet, tot niet geringe verbazing der betrokken deling zeer schoon tot uiting, als wij in tai-
commissie-leden, die geeneriei vermoeden hebben rijke Ritualen voorgeschreven vinden, d t het
gehad van de voorgenomen wijziging en aanvan- wasscheu en bekleeden van het lijk onder
kelijk dan ook niet begrepen, waaraan ze dit psalmgezang en gebed moest geschieden,
plotseling eervol ontslag te danken hadden. j Voor dc bekleed in g van de lijken der
Verder is het aantal leden der rentecommissiën leeken bestaan geen bepaalde kerkelijke voor
van 5 verminderd op 3, die bij voorkeur in de schriften. In de eerste eeuwen do< 'lu s en-
hoofdplaats van het district dus bij elkaar wo- doms werden de dooden gewoonlijk in linnen
nen. In tegenstelling met vroeger, toen het getal doeken gewikkeld, somtijds ook vooral g> ldt
vergaderingen onbeperkt was, vergadert de rente- dit van de heilige martelaren met kost-
commissie voortaan niet meer dan éénmaal per bare g'ev den ornlmld. Kan rneii uit de beris-
maand, tenzij liet bestuur der Rijksverzekeriugs- pemle woorden van den H. Hieronymus op-
bank een buitengewone vergadering wenscheïijk ma-ken, dat bij de bekleeding van do 'ijken
acht tot behandeling van aanvragen. der rijken te- groote pra-1 plaats vond, in do
Onnoodig te zeggen, dat door deze maatre-Middeleeuwen keerde men tot eenvoud ger ge-
gelen aanzienlijk kan worden bezuinigd. bruiken terug, n.l. tot het wikkelen in linnen
Voorts zijn thans aan de tusschenpersonen doeken of in een boet-kleed. Zeei in zwang
kaartformulieren gezonden ten name van hen, was ook de gewoonte (gelijk nu nog bij da
die in 1915 den 70-jarigen leeftijd bereiken. De Derde-Ordeiinen van den H. Eranciscus) om
gegevens hiervoor zijn aan de Rijksverzekerings- zich in tiet habijt van een of andere klooster-
bank door de gemeentebesturen verstrekt. i orde- te laten begraven, iets wat meerdere ma-
Blijkt liet den tusschenpersonen dat de 70- len door de pausen is goedgekeurd, o.a- door
jarige, wiens naam op de kaart voorkomt, bereids Clemens IV, Nico laas IV en Sixtus IV. Al;, ir
is overleden, of geen aanvrage wenscht in te meen bekend is, dat onze groote Schaapman,
dienen, of wel daarvoor klaarblijkelijk niet in toen hij te Rome stierf, zich liet beg aven in
aanmerking komt, dan wordt de kaart dien- het habijt der Franciscanen. Ais een ge voor-
overeenkomstig ingevuld san de Rentecom- waarde geldt, dat de overleden© zulk een le-
missie en daarna aan de Rijksverzekeringsbank ven Heeft geleid, dat h ij de Orde, welker kleed
teruggezonden. Is de 70-jarige uit de" aangewe- hij draagt, niet tot oneer strekt. In ons land
zen gemeente vertrokken, dan wordt dit op 'de i bestaat het gebruik om den overledene te
kaart aangeteekend en deze laatste naar de juiste hullen in een lang wit kleed, reikend tot de
gemeente doorgezonden. j handen en da voeten.
Leidt de aanwijzing tot het opmaken van een ut de geestelijken betreft, volgens
renteaanvrage, dan is de ingevulde kaart met de voorschrift van net Romeinsche Rituale moe-
renteaanvrage aan de commissie in te zenden. i z'i- het hoold gedékt niet de bonnet, be
ls eenerzijds voor de Rijksverzekeringsbank dit kleed worden met de liturgische gen aden, diö
kaartsysteem van groote statistische waarde, aan f:ui hun wijding eigen zijn, bijv. eon mb-dia-
den anderen kant is het een groot gevaar voor 1 met den manipel aan den linkerarm, een
de tusschenpersonen, terwijl bovendien wordt Diaken omhangen met den schuinen stook
voorkomen, dat 70-jarigen, die wel m de termenE&fjenwoordüg is de paar se kleur voorge
vallen, geen ouderdomsrente ontvangen, omdatsehreven. de kleur der boete die. er aan her
zij zich te laat hebben aangemeld. innert dat de overledene in het vagevuur nog
innerfc dat tie overledene
voor zijn zonden moet boeten en daarom ona
ge-bed noodig heeft.
levensgeesten opgewekt. Willige handen deden
de rest. Sedert zjjn de man Cowan heet hij,
het is een jonge man en de hond onaf9chei-
rust. De dood van Sultan Mohammed m het'
- .0x - j de rest. Sedert znn de man Cowan heet nu,
jaar 1481, oproer in het land en onder dei,
scheepsbemanning verhinderden intusschen de i
verovering van het eiland, en pas in 1522 viel C 6
het den Turken onder Sultan Soliman den; iéi©ïaTlL SERS-Oii I
Groote in handen. Het moet aan de zwakheid Geen „vriendschap" meer tusschen vjjanden
van Mohammeds opvolgers worden geweten, j in de loopgraven. De „Tügl. Rundschau"
dat de vloot, eertijds uit 800 schepen bestaande, ischrij'ft: „In den laatsten tijd hebben de bladen
na enkele jaren niets meer waard was. Nadat 1 meermalen beschrijvingen gebracht van vrede-
Soliman de Johanniters van Rhodus had ver- j lievende toenaderingspogingen tusschen de
dreven en deze naar Malta de wijk hadden ge- loopgraven der Duitschers en-Franschen. Dat
nomen, wijdde de Sultan alle aandacht aan de
vloot waarmee hij nu Malta wilde aanvallen.
Te Pera (aan de Europeesche zijde van Oon
stantinopel) werd een uitgestrekt marine-arse
naal gebouwd en alle deelen van het groote
Turksche Rijk moeeten .bijdragen leveren voor
den bouw van de vloot. Zoo konden in April
1568 meer dan 200 schepen met 20 reuzenka-
nonnen en beinand met 30.000 koppen, naar
Malta optrekken. Er volgde een beleg van
eenige lange jaren, doch het was den Turken
niet mogelijk, het eiland aan de Johanniters te
ontnemen. Na den dood van Soliman begon het
verval der vloot opnieuw en het heeft tot de
dagen van Murad IV geduurd eer de vloot
;e(ir ^vaardig was. Deze Sultan was echter
niet gelukkig
in zen zeegevechten en in 1656
anen ver
die verbroedering zijn bedenkelijke zijde heeft
zal idereen duidelijk zjjn. Want de oorlog is
geen sport en men moet met leedwezen vast
stellen, dat degenen, die deze toenadering uit
voerden of ondersteunden den ernst van den
toestand klaarblijkelijk niet begrepen. De!»
overwegingen zijn ook niet aan de aandacht van
het opperste, legerbestuur ontsnapt. Door een
legerbevel van den 29sten December wordt het
verbroederen en in het algemeen iedere toena
dering tot den vijand in de loopgraven verbo
den. Iedere handeling in strijd met dit bevel
zal in de toekomst als landverraad worden be
straft."
Oostenrjjksch-Duitsche samenwerking. De
„Berliner Lokal Anzeiger deelt mede dat de om
standigheden waaronder -de Oostenrijk-Hon-
gaarsche en de Duitsche troepen tegenover den
werden alle schep
Tio T.T berichten, zonder d&t otj 6r iemand naar 1)6-
bevelhebbers van deze benden,, die hoefde te vragen.
den genoemd repuMielC wer' had te lu]stei'en om zich, heen.
komelto ^T, A ln,kar0fifien< af- Dicht bij hem zaten twee soldaten in druk
Komstig waren uit de stollen van het ver- gesprek.
T Z"< -dr,°.^en U7lifonr'eib die i Wat deedt gij daarginds? vroeg de oud-
overdreven en potsierlijk waren opgesmuktste aan den jongeren.
met goudgalon, koorden en kwasten, terwijlIk Mep de etraten door om werk te zoe-
zy een «teek met een grooten vederbos droe- kenl
i En gij vond het niet?
en zii ?nbe6cllrijfelijke verwarring - Niets te krijgen voor mij. Ik was kamer-
fltondsn mw1 le1?..val1 de ^ugskund© ver- dienaar geweest bij een markies, dien men
dit iSLr, £6t aTcho]in7e1n van >et h0<>fd be«ft af«6hakt en toen stond ik
kers nederlagen be™€rken- dat h«t ze- op straat, zonder een stuiver op zak. Denkt
'rff te«emoet ging. gij, dat ik anders myn huid zou hebben ge-
voor zijn rouwTl^li V0,nd eenife hiding i waagd om op die dolle boeren los te gaan?
-„•in „1 i het. schouwspel, dat ihiij opjEn gij?
U:rLk0n fa -es aa"'. verloren onder de j Ik zat aan mijn woning aan de rue des
met nm-'n t i™ n,leawsS'lerigheid, gemengd Amandiers van honger te sterven. Voor de
met onrust, deze wilde plunderaars met hun -
rnige gezachten aangaapte.
Dtt waren dus de soldaten, die zouden
moeten strijden in de Vendée, waar de op-
stand zich, reeds, over het geheele grondge-
BELGISCHE UITGEWEKENEN NAAR
ENGELAND.
Men meldt ons uit Hoek van Holland: De rijg ook naar België) aaJ1 het werk te hou.
Great Eastern Railway Company zal eenige den. 2e_ in samenwel.king met de gemeentebe-
malen per week een boot laten varen van Hoek g^urea en de voedingsbureaux van de verschil-
van Holland naar Harwich voor het overbren-J ]ende steuncomité's het volk goedkoop voedsel
gen van Belgische uitgewekenen van Nederland te versckaffen
naai- Engeland. Do spiering-bakkerij in de visclihal heeft in-
De JLLoII. spoor zal in aansluiting hierop ex-
tra treinen laten loepen. tusschen een bescheidener doel. Zij beoogt het
mger te voorzien van gebakken viseb. De bak'
Een duur ritje. Te Tilburg reed een offi
cier te paard over den Heikant toen een paar
kwajongens hem een steeiitje nawierpen. De of
ficier keerde zijn paard en zette een der jongens
achterna, die binnenvluchtte bij zekeren P.
Zonder dralen evenwel vervolgde de officier
den deugniet ook hier, maar daar hij, zijn paard
niet zoo spoedig ergens kon vastbinden, nam
hij 't eenvoudig mee naar binnen. Van den
jongen evenwel geen spoor. Het paard scheen
intusschen niet bijster op zijn gemak in deze
omgeving en had dan ook weldra de tafel en
alles wat er opstond tot gruizelementen gesla
gen. Later, toen P. zich daarover ging bekla
gen, beloofde de officier, dat hij alle schade zou
vergoeden.
GEBAKKEN VISOH VOOR DE SOLDATEN.
Sedert korten tijd is in de gemeente-visoh-
hal aan de De Ruyterkade te Amsterdam een in
richting gevestigd voor het bakken van visch
(voornamelijk spiering), ten dienste van het
leger. Zij gaat uit van het centraalbureau voor
den afzet van visscherij-producten, welk bureau
een tweeledig doel heeft, te weten: le. de vis-
schers, die nu hun visch niet naar het buiten
land kunnen verkoopen (in het bijzonder moet
hier gedacht worden aan spiering, die anders in
groote hoeveelheden wordt verzonden naar Pa-
kerij verstuurt eiken dag ongeveer 500 K. O.
gebakken spiering, wat gelijk staat met 1250
K.G. rauwe. De visoh komt uit Harderwijk,
Vollenhoven, Lemmer en andere Zuiderzee-
plaatsjes en wordt aangevoerd in kotters, die
aan den steiger van de vischbal aan het IJ
meren. Ze wordt daar dan eerst schoon ge
maakt- door een 19-tal viselivrouwen, die, als er
voldoende aanvoer is, 8 uur per dag arbeiden en
17 ct. per uur verdienen.
Vijf vischbakkers zijn met het bakken belast
tegen een loon van 2 per dag van 8 uur. Er
is. zooveel te doen (het leger is een hongerige
gast en de aanvoer is meestal ruim), dat de
mannen meestal overwerken, natuurlijk tegen
vergoeding. Na het bakken, wordt de visch af
gekoeld op tafels en vervolgens verpakt in
kistjes van 25 K.O. De verpakking geschiedt
keurig en praktisch in perkamentpapier. Aan
de visschers wordt betaald 10 ct. per K.Q.. .wat
een mooie prijs is, daar de prijs aan den visch-
afslag varieert tusschen 7 d 8 ct. Aan het leger
wordt de gebakken visch geleverd voor 8 ct.
per ons; in den winkel kost ze 10 ct. per ods.
De prjjs, welke aan het leger berekend wordt,
i® dns vrii hoog, maar de winst dient in de
eerste plaats om te kunnen toeleggen op do dure
visch, die goedkoop verkocht wordt: in de
t-woede plaats is 't streven natuurlijk hierop g<v
richt, om de visschers tegen een loonendon
prijs aan het werk te houden.
revolutie uitbrak, was ik behanger en daar
mee kon men toen goed zijn brood verdie
nen, maar na de revolutie was het niets
meer. De goede klanten vluchtten het land
birvrl tinri iluLLT" -V"" «romige-1 uit en die achterbleven werden een kopje
«f-* T»e. Jacht lt. «1 „e/'i.
vincie te volgen naburige pro- Parys van honger sterft of door een vijand
Hij voekle zich I wordt neergeschoten of geeabeld dat komt
nJ,n7m doz?. «ted, waar,op hetzelfde neer; eigenlijk is die laatste
mamer van doodgaan nog wel *oo aange
naam, het gaat vlugger,
Gij gaat den kant van Rennee op?
Ja tenminste dat heeft een kameraad
mij zooeven gezegd.
Ik ook.
Kent gij onze officieren?
Volstrekt- niet.
Wat doen zij?
Zij vermaken zich, eten als wolven op
drinken tot zij niet meer kunnent Het zij»
me de aanvoerders well
De gewezen kamerdienaar had op bitteren
toon gesproken.
Zijn kameraad haalde de schouders op en
bromde: Ik stel geen vertrouwen in hen.
Ik evenmin.
Hebt gij wel eens met een geweer ge
schoten?
Nooit.
Staat dat beroep n aan?
Niet erg, en dan zijn er onder ons echte
galgentronies. Slecht gezelschap!
De oud-behanger sprak het niet tegen.
In deze revolutie was alles groot, niet het
minst de afschuwelijkheden, welke zij te
weeg bracht; overal was het verhevene naast
het belachelijke, het sehoone naast het lee-
lijke, poëzie naast terugstuitende werkelijk
heid, schurkerij en losbandigheid naast edele
daden van moed en zelfopoffering.
Een groote jongen van omstreeks 20 jaren,
baardeloos, met een gelaat waarop de ellen
de was te lezen, gekleed in een uniform, dat
hem te groot was en al vol modder zat, klom
op een tafel en begon met een valsch klin
kende stem een lied te zingen van Marie-
Joseph Chénier, den secretaris der Nationale
Conventie, die zijn eigen broeder had laten»
fusueeren.
Een storm van toejuichingen brak los.
De zanger werd omringd door zijn vrien
den. Men riep hem toe:
Bravo, Marras!
Hot jongmensch had den naam van dezeg
beroemden Romein aangenomen. Rome wa*
destijds in de mode.
Aangemoedigd door ziin succes, ging Ma,
rius met fortscher en vaster stem voort:
De vaderlandslievende verzen waren ze.
ker niet zooveel waard als die. welke d«
broeder van den dichter had gemaakt, dc-
ongelukkige And ré Chén ier, die zijn verzen
sehreef in de gevangenis, welke hü slecht»
zou verlaten om hëf schavot te beklimmen}
maar doze gelegenheidskrijgslieden werden!
er niettemin door in geestdrift gebracht en
zij schreeuwden luidkeels: Bravo! Hoera!
Marius kwam van zijn verheven stands
plaals af en liet zich met welbehagen eeö
glas brandewijn -in het keelgat glijden.
Evenwel waren er ook in hem oproerige
denkbeelden ontstaan.
Ook wij zijn slaven! declameerde hij.
Terwijl wij ons hier met brandewijn moeten'
tevreden stellen, drinken onze officieren
©dele wijnen en laten het zich ook aan het
