ÜEUKfiBÜÜWBANK
Kleine Mnthraciet
J. VAN
WIJK.
KAAIJ's
MELKBOTER
Sfe&Hdictve eouramf
Wat anderen zeggen.
STADSNIEUWS.
Zaterdag 30 Januari 1915, j
De Nederlandsche Credietbank.
DE SPAARNE-BANK
4. J. C. Daavnenjs
te UTRECHT
Brouwersvaart 106.
Tel. 23, Nieuwe Gracht II, Haarlem Tel. 23.
Effecien - Wissels - Coupons
'u v v m a i v
Nieuwe Gracht 98 HAARLEM,
DEPOSITO-REPTE i
Vraagt proefexemplaar.
Abonneert U op de Nieuwe Haarl. Courant
-
„BACH".
Notaris
Epn huis en erf aan den
Scheepmakersdgk No. 53 te
Haarlem, groet 52 centiaren,
per week verhMMrd voor f3.
verstrekt op gemakkelijke
voorwaarden gelden ter leen
aan landbouwers en nering
doenden.
den Hoor L. j. VftLLENTOOED
ArwtAy.
TwELLO
■HiinaiiiHOiiiaaiiimi
I Extra Fijne Holdtruho
van B. IJ8SELDIJK ZONEN
10/30 per H. L. f 1,60. - Vrij «huis.
Steeds voerradig. Zonder prijs ver hooging
voor onze Oliënièla.
KANTOOR-MAGAZIJN
TELEF06N 748
verhuurt Safe-Lokeitsa van vericblllaida afmetingen in haar
gepantitrde an brandvrije kluisi Huurprijs
Van f 2 tat f 50.—
C. KA AlJ.
3£ookf altijd
Dir.ANT. LUCASSEN.
Bacf.Scheik.DrG.v.d.SLEEN.
Kapitaal f 1.000.000.— Geplaatst en volgestort f 500.000.-
Met I dag opzegging
Voor I mamnd wast
Voor 3 maanden vast
Voor 6 maanden vast
Voor I jaar vast.
i« voor Leiden en Omstreken het aange
wezen Dagblad voor AdverfentiSn,
19-21
LOOTS, Pieterstr.
TELEFOON 721.
Port, Vermouth, Samos, Madera
f 0.7S per fiesch
Ja.
zich geroepen zullen gevoelen om In haar om- land den last zal dtag. i*.
geving gelden in te zamelen, teneinde het Comité
ui staat te stellen, voort te gaan met het koopen
of laten vervaardigen van kleedingstukken voor Staten-Gensraal.
de vluchtelingen.
Nu het half millioen overschreden is, hoopt GEWISSELDE STUKKEN,
het Comité binnen niet te langen tijd het heele Langer iu dienst houden van
millioen bereikt te hebben. Want het laat zich, j landweerplichtigeii.
helaas, aanzien, dat er nog zeer veel noodig is, i„ een Nota naar aanleiding van' het aidce-
met alleen voorkleeding, maar ook voor huis- lings verslag der Tweede Kame r verklaart flc
vesting, onderwijs en met het minst voor het Minister van Oorlog, dat het hem een pijn-
ondersteunen von die categorieën van uitgeweke- lijkc gewaarwording was. in liet verslag to
nen, die tot heden zelt in hun onderhoud konden zien gewagen van den schijn, ais zou de Re
voorzien, doch wier middelen thans zijn uit
geput.
ONZE PERS EN DE NEUTRALITEIT.
Men heeft herhaaldelijk kunnen vernemen,
dat do houding der Nederlandsche pars, met
betrekking onzer neutraliteit over 't, alge
meen instemming vindt. Ook in de Kamer
kwaim tot uiting, dat onzie- pers, behoudens
enkele uitzonderingen, zich zeer wfel aan de
eischen van een neutralen staat aanpast..
geering door een late indiening van het wets
ontwerp, de Kamer hebben willen nopen
om onder den druk der noodzakelijkheid
van een spoedige beslissing, niet haar volle
aandacht aan de belangrijke zaak, die het
hier geldt, te wijden."
Tot hel geven van meer dan een sobere
toelichting werd geen aanleiding gevonden,
Omdat het toch wel voor ieder duidelijk
moest zijn, dat nu, niet minder dan in Au
gustus, bij alle maatregelen van militairen
'n™"- V r-i iaard onze gedragslijn hoofdzakelijk dient te
A,?!n, worden bepaald naar hetgeen buiten onze
grenzen voorvalt en dat, in verband daar
mede, de eisch moet worden gesteld, dat Ne
derland de beschikking hebbe over eene zoo
uitzonderingen, welke in liet. buitenland do
aandacht trekken. Speciaal iit Duitecho bla
den vinden we nog al eens aanmerkingen
op enkele Hollandsche kranten, die het niet
bij het hoor en wederhoor laten, maar voort
durend naar één zij hakken.
Thans vinden we weer in de „General An-
zeiger für Bonn und umgehendd" het volgen
de stukje onder den titel: „Neiitraliteilschen-
ding in de Hollandsche pers":
„Amsterdam 4 Jan. Onder hot opschrift
„Neutraliteit" protesteert een Hollandsche le
zer der in Den Haag verschijnende „Avond
post" tegen de anti-Duitsehe agitatie, die se
dert geruiraen tijd in een deel dor Amstor-
damsche pers tot uiting komt.
„Het verwondert me", zoo schrijft deze
Hollander, „dat onze Regeering tegen
dezen „Schmusz" in woord en beeld niet
ingaat. Kan het toch ons volk ton heil
zijn, a!s een groote stamverwante natie,
die ons nog nooit iets in don weg gelegd
heeft o?> onbeschaamde wijze geprikkeld
wordt? Men kan wellicht aanvoeren, dat
dergelijke uitlatingen slechts van per
soonlijken aard zijn en niet de meening
van het land weergeven. Daarop moet
echter geantwoord, dat n>"n in den vreem
de een volk hoofdzakelijk naar zijn pers
beoordeelt. Allen, die zich jegens Duitach-
Iand op gemelde wijze vergeten, moeten
toch bedenken, dat ten slotte ons land
de schade er van draagt".
Hela-.'S zullen de Hollandsche bladen, voor
al Ue „Telegraaf", welke voor stortplaats van
allerlei journalistiek vuil dienen, zioh nipt
aan dezen verstarvdigen lezer der „Avond-
oost" storen".
te'ij vreezen dit laatste ook. Integendeel
schijnen sommige bladen van meening, dat
h t geva r trn< wol zoov r weg is, dat zo
wat vr mo d ger kunnen worden Zoo is ook
in d -n H g. volgens de Residentiebode een
blad met platen gaan out rd>rr, welke alle
van Eng lsclie makelij zijn. Hie platrn, maar
vooral de bijschriften welke, blijkens In-
boud maar speciaal blijkens clo rare zet- en
snrjfouten ook in Engeland gefabriceerd wor-
(l n ziin zoor eenzijdig.
Het schijnt, zegt de Resb. er terecht dat
m m wel wat hel licht over dergelijke een
zijdigheid heendijdt.
groot mogelijke strijdkracht, gereed tot ver
weer.
De omstandigheid, dat in Augustus het le
ger nog moest worden gemobiliseerd, terwijl
liet thans reeds maanden in gemobiliseerden
toestand verkeert, kan aan dien eisch geen
afbreuk doen. Wel heeft die omstandigheid
ten gevolge gehad wij mogen ons daar
over gelukkig rekenen dat de gevechts-
waardc van de krijgsmacht gestegen is, maar
dit mag geen aanleiding zijn om de getal
sterkte te verminderen.
Dat de bezwaren, aan den gemobiliseerden
toestand verbowlen, ernstiger worden ge
voeld, naarmate die toestand langer duurt
kan niet worden ontkend. Maar die bezwa
ren zinken in het niet bij de ellende, die het
overslaan van don oorlog naar ons gebied
zou na zich sleepen.'De beste waarborg daar
tegen wordt verkregen door naast een
strenge en onberispelijke opvatting onzer
neutraliteit te voldoen aan den hierboven
geformuleerden eisch.
De Minister zet uiteen, dat, wilde men een
geheele lichting met langdurig of onbepaald
verlof naar huis zonden, dan daarvan het on
vermijdelijke gevolg zou moeten zijn, dat de
periodieke verloven aan de overschiefcenden
aanmerkelijk zouden moeten worden inge
krompen.
Tegen het voor onbepaalden tijd wegzen
den van een' geheele lichting bestaat echter
nog een ander bezwaar, dat niet voor de
periodieke verloven geldt. Deze laatste kun
nen, als de omstandigheden er toe nopen,
zonder opbel', zonder dat dit terstond alier-
wege bekend wordt, worden stop gezet. Dit
middel werd reeds in toepassing gebracht.
De op dit oogenblik zioh met verlof be
vindende personen koeren dan automatisch
terug en alles ts onbemerkt op de volle
sterkte. Wil men hetzelfde resultaat berei-
wanneer een lichting met onbepaald verlof
te, dan moet die lichting werden teruggeroe
pen.
Dat terugroepen is niet aan Üe aandacht,
ook van buitenlanders te onttrekken. En al
zou men mogen aannemen, dat de noodzake-
vreezen, dat heti lijkheid van die terugroeping zich ten minste
.jonfge dagen van te voren soa laten voorzien
Ieen stelling, die in haai' algemeenheid
niet kan worden beaamd dan nog zou het
feit, dat men die terugroeping moeilijk kan
verbeteren, tot de grootste voorzichtigheid
nopen, liet zou 'onder zekere omstandighe
den het gevaar, uit ceu zich plotseling wij
zigenden toestand voortvloeiende, kunnen
vergr boten.
Een vergelijking niet den toe.si and in Au
gustus gaat hier niet op. Wel is die toestand
in poütieken, strategischen en economisclien
zin anders dan nu; maar dat bewijst nog
geenszins, dat de gevaren voor Nederland
ia het conflict betrokken te worden, nu ge
ringer zijn dat» toen.
Ten slotte wordt door don Minister opge
merkt, dat de troepen, tot 'de bezetting van
I liniën en stellingen behoorend, niet tot een
naar evenredigheid belangrijk lager effectief
mogen worden teruggebracht, dan die van
het leger te velde, omdat men in die liniën
en stellingen zich gereed moet houden om
op hot eerste bevel, met alle kracht, al die
werkzaamheden te verrichten, welke in de
eerste rnobilsiatiedagen, om der kosten wille,
werden uitgesteld.
Ten aanzien van wat gedaan is om te ge-
moe t te komen aan de bezwaren,
verbonden aan het onder de wape
nen b 1 ij v e n van alle beschikbare
troepen, deelt de Minister o.a. het vol
gende mede
Aan patroons en bedrijfsleiders is bij her
haling hulp verleend, met name in die ge
vallen, waarin door hunne afwezigheid een
aantal arbeiders buiten werk zou geraken.
Het verleenen van hulp in den vorm van
verlof aan kleine neringdoenden, hoofden van
bescheiden zaken is aan moer bezwaren onder
hevig. Door het groote aantal van deze be
langhebbenden heeft elke verleende vrijstel
ling, elk verleend verlof onvermijdelijk nieuwe
aanvragen ten gevolge. Het billijk trekkdh
van eene grens is hierbij ondoenlijk, ook
omdat vaak moet worden afgegaan op ad
viezen van verschillende personen elk hun
eigen maatstaf aanleggend afkomstig.
In het algemeen dragen, trouwens de mees
te adviezen zelfs al mag men aannemen
dat de meeste adviseurs geheel te goeder
trouw zijn het kenmerk van een scherp
naar voren brengen van persoonlijke belan
gen, dan .wel van belangen in zeer engen
kring, vaak onder voorbijzien van het alge
meen belang en onder miskenning van de
onoverkomelijke moeilijkheden, die soms aan
eene billijke vergoeding in den weg staan.
De klacht met betrekking tot de arbeiders,
die het zouden moeten aanzien dat hunne ge
zinnen gebrek lijden en ten gevolge van het
afwezig zijn van de kostwinners, tot armoede
en bedoeling vervallen, wijst de Minister met
beslistheid, als ongegrond af. De vraag is
zelfs gewettigd, of vele gezinnen er thans
niet beier aan toe zijn, dan wanneer onder
de tegenwoordige omstandigheden hot leger
niet gemobiliseerd wave.
Onjuist moetdan ook het b«w«ren
worden geacht, dat ate gevolg van ge-
brek in arbeideragezi nne n, e en o n-
tpvreden geest zou doordringen in
de onder de wapenen staande troe
pen.
Hat behoeft volgens den minister na het
geen hij1 omtrent het „actief onzer troepen"
mededeelde, wel geen betoog dat het naar
huis zonden van de oudste landweer-
Tlichltïng in strijd zou zijn ma'i het
landsbelang. Overgang naar den land-
j storm zou weinig baten, aangezien alsdan,
h einde het actief, van het leger op sterkte
houden, ten aanzien van dezelfde, men
schappen tot toepassing van art. 6, tweede
lid,* er Landstormwet, zon moeten jvorden
overgegaan. Van dit middel zou reeds gebruik
zijn gemaakt, indien de mobilisatie tta 1 Aug.
had plaat- gehad, alzoo op een tijdstip, dat in
normale omstandigheden deze lichting reeds
naar den landstorm zou zijn overgegaan.
Met betrekking tot de nofu lluymaer van
Twist deelt de Minister o. a-, nog mede, dat
dc lichting 1915 in Augustus niet onmiddellijk
opgeroepen is, omdat de sterkte van het be
schikbare kader niet gedoogde, die lichting
gelijktijdig met de najaarsploeg 1914 op te
leiden. Om overeenkomstige reden zijn op
15 December niet alle dienstplichtigen der
lichting ingelijfd. Dat er van genoemde lich
ting loteliugeii in de verwachting, dat zij in
Augustus zouden worden ingedeeld, buiten be
trekking zijn geraakt is den minister niet
bekend. Gelet, op de behoefte, die in ver
band met den gemobiliseerden toestand van
het leger, hier en daar aan personeel be
staat, zullen zoodanige gevallen wel uitzon
deringen zijn, zegt de Minister.
Langer in dienst honden van
militie- en landweer.
Door de Minister» van Oorlog en van Marine
is thans een wetsontwerp ingediend om den
termijn voor liet langer in dienst houden van
ingelijfden bij de militie te verlengen tot 31
Juli 1915.
Ter toelichting wordt het volgende opge
merkt
In de buitengewone omstandigheden, die aan
leiding gaven tot de dienstverlenging, aanvan
kelijk tot uiterlijk 31 Januari 1915, is ook nu
nog geen verandering gekomen van dien aard,
dat met deze verlenging zou kunnen worden
volstaan.
Ten einde tegemoet te komen aan het van de
zijde der Tweede Kamer geopperde bezwaar,
dat al» uiterste tijdstip voor de verlenging werd
aangewezen de datum, waarop het oorlogsge
vaar niet meer aanwezig wordt geacht, is thans
de datum van 31 Juli 1915 in het ontwerp opge
nomen. Deze datum is gekozen omdat, mocht
vóór dien tijd nog niet tot demobilisatie zijn
overgegaan, liet vraagstuk dor verlenging dan
toch aan de orde moet worden gebracht inet
het oog op de op één na oudste lichting, welker
diensttijd naar den gewonen regel op dien
datum zou eindigen.
I De thans ontworpen bepaling sluit geens-
zins in zich. dat de dienstplichtigen gedurende
hun gelieelen verderen diensttijd onder de wa
penen zullen worden gehouden. Zoodra toch de
omstandigheden het veroorloven, zal tot ge
heele of gedeeltelijke demobilisatie worden
overgegaan en met het naar huis zenden van de
dienstplichtigen zal geen oogenblik langer wor
den gewacht dan strikt noodig is.
Een wetontwerp van gelijke strekking is in
gediend met betrekking tot het langer in dienst
houden van dienstplichtigen bij de Landweer.
Ter toelichting wordt daarvan naar het wet»-
ontwerp betreffende de Militie verwezen.
STEUNCOMITé'S EN VAKVEREENIGING.
De R. K. Landarbeider schrijft:
't Wil over 't algemeen op 't platte laud aog
niet best vlotten voor de vakvereeniging om zit
ting te verkrijgen in het steuncomité.
Over 't algemeen lijkt men, ook iu deze droeve
tijden, liever zoo'n beetje „armvader" te spelen
dan zooveel mogelijk liet idee armenzorg weg te
nemen, hetgeen zeker het best kan door de mede
hulp van en uitbetaling door de besturen der
vakvereeniging.
Te Hillegom was men zoover, dat een sub
comité, bestaande uit vertegenwoordigers der
organisatiën was samengesteld. Zijn we goed
ingelicht, dan was ook dat de heeren nog te
machtig en is dit subcomité ontbonden.
Van meerdere plaatsen kregen we bericht dat
de vakvereeniging stelselmatig geweerd wordt.
Hierin mogen we niet zonder meer berusten:
onze Afdeelingsbesturen moeten nogmaals op
alle plaatsen aandringen om opgenomen te wor
den in het „Comité".
Zij zijn het, die de meest betrouwbare inlich
tingen kunnen verstrekken, zij zijn het die beter
als wie ter wereld ook den arbeider een weke-
lijksche ondersteuning kunnen verstrekken zon
der dat het idee „bedeeld" te zijn bij den arbei
der op den voorgrond komt.
Op het vierde Bachconcert, dat Vrijdag a3.
iu de „Vereeniging" gegeven wordt, zal het
Concertgebouw-orkest zich doen hooien onder
leiding van den heer Willem Mengelberg, met
de Ouverture van de opera „Alceste" van Chr.
W. v. Gluck. Als solisten treden op mevrouw
Charles Cahier, altzangeres, en de heer Otto
Wolf, tenorzanger. Mevrouw Cahier zingt „Reci
tatief" en „Aria" uit de opera „Alceste", met
orkestbegeleiding, terwijl als derde en laatste
nummer op het programma voorkomt „Das Lied
von der Erde", van G. Mahler (Symphonie met
Alt en Tenor-solo).
PROGRAMMA
van de orgelbespeling in de Groote of St. Bavo-
kerk, op Donderdag 14 Januari 1915, des na
middags van 2—3 uur, door den heer Louis
Robert.
1. Choralvorspiel: „Kontm, Oott, Schöpfer,
Heiliger Geist", J. S. Bach. b. Choralvorspiel:
„Nun komm' der" Heiden Heiland, J. S. Bach.
2. 5de Sonate, F. Mendelssohn Bartholdy, Cho
ral, Andante con moto, Allegro maestoso. 3.
Feuiüet d'Album, C. F. Hendriks Jz.. 4. Béné-
diction nuptiale, Th. Dubois. 5. Marche sur ua
thëme de rlaendel, Alex. Guilmant.
GRATIS BROOD EN KOFFIE.
Gisteren maakten 885 kinderen en 248 vol
wassenen van de gratis brood.en koffie gebruik.
Ontvangen werd bij: J. A. Heins, van W. H
f 2.50, N. N. f 2.50, spelavondje f 1.04; bij A
v. d. Vaart: kinderen Bloemertdaal f 15.me
de wed. E. V. f 10, spaarpot L. H. f 1.bj
W. B. Guskens: Mevr. Sch., mejuffr. K. en me
de V. f 3.-7, mej. B. f 1.bij H. London:
Mad. S. v. L. 25.—, N. N. f 3.-, D. v. P.
f 3.—, H. en B. N. f 1.50, N. N. f 1.—, spaarpot
N. N. f 1.N. N. f 1.spaarpot Jetje en
Gonda f 3.—, Blanca f 1.
Ie Hasrlem, zal aldaar op
r.tmi ags 5 uu-, io ,,'t notarishuis"
aan de Bilderdljks raat, publiek ver
te open:
Aanvaarding bij de betaling der
kooppenninge; die mo t geschieien
vo f op 13 M art 1915.
Bezichtiging DÏosdags n Donder
dags va 2—4 uur «n op den ver-
Ioopdag.
Vertegenwoordigd door
Damt Ontvanoer te Halftvtg,
•wn ia"
I" HOFLEVERANCIERS.
Vraagt Uw winkelier ome extra tijne Rookworst
m met nevenstaand loodje, dat waarborgt de eoht-
held «n iniverheid. Ome fabriek ataat onder voortdu-
rende c ntrele van den Rijki- en Gem.-Keurmeester,
H 11 11—II
t y'Stol:'f -
GEtiit.
Zijn op hun post, uitgezonderd die van
La Basse Cour, welke men Leeft medegeno
men naar Parijs, de arme drommels, Deze
boerderij grensde aan het kasteel. Alle brave
menschen zijn begaan met het lot van hun
meester.
En Bonnet!
Hij is verbannen naar Cayenne.
Die ellendeling!
Zij begaven zich naar La Guyonnière.
Het was niet ver.
De avond viel. Het was vijf uur, maai* in
bet einde van de maamd November, van
Brumairei, zooale men teen meide. zijn de
dagen niet lang.
Weldra bevond Jean de Trémaaan zioh
aan het einde van de groote laan. tegenover
het gebouw met het hooge dak en den pun-
tigen toren, die zich zwart afteekend'e tegeni
de donkere lucht.
Hen hond blafte en deed langgerekte,
klagelijke tonen hooren, die Jean de Tré-
«nazan onwillekeurig deden hui veren, waar
op de bosohwadh'ter tegen hem aeide:
Dat is de oude Mi rati t, uw lievelings-
tond mijnheer Jean. Ik had Ihem witten
meenemen. Onmogelijk. Hij wil den drempel
.van het huis niet verlaten. Al in geen drie
Wsron heeft bij gegeten of gedronken (-n Lij
milt of er een doode is.
Het was zoo.
Zon bet dier door zijn instinct verwittigd
JUn van -''ét treurig einde zijns mees ie re?
Bij het uien van den overlevende legde
het in bet minst geen vreugde aau den dag
en toen Jean dieu hond streelde,, deed deze
een droevig geluid hooren, als walde bet
dier zeggen: Zij zijn er niet meer
Toen volgde hij zijn jonge meester in hu ia.
Jean de Trémazan liep door alle ledige
vertrekken.
Hij toonde zijn vriend de gebroken meu
belen, de knsteiii, waarvan de deuren inge
slagen waren, de zetels, de gedachtenissen
van voorouders, met losgerukt bekleedsel,
waarin de plunderaars gemeend hadden dat
sclhalten verborgen warren.
De boschwachter bracht hem naar de ka
mer, waarin de gast van La Guyonnière
overleden was en zeidc:
Nog niet genoeg, maar die zal ik wel
vinden.
Hij dwaalde met ziju vriend en den bosoh-
waeliter door het huis, waar hij meende nog
eeitig spoor te zullen vinden van hen, die
niet meer waren; bij beschouwde 'hun ge
dachtenissen, do voorwerpen, die bun had
den toebehoord, d'e portretten, gescheurd
door sabelhouwen en doorboord met bajo
netsteken, de kleederen, ontwijd door ruwe
handen; hij beschouwde dit alle», alsof Ddj
zich het beeld daarvan voor eeuwig in het
geheugen wilde griffen.
Ten slotte zeide hij tegen zijn metgezel:
Nu zal ik u voor eeiilge uren verlabenv
Gij kunt hier uitrusten. Gagnard zal over
ii waken, terwijl gij vertoeft onder het dak.
Hier is de baron de Guern gestorven! waar ik gehoopt had nog zooveel gelukkige
Vervolgens wees hij naar de kast met dub-'dagen te zullen slijten,
beien wand. Waar gaat gij heen)!
Ziju wapenen wareu hier. Alle hoeken Naar Lamballe.
waren doorzocht: goud), zilver, assignaten, Zal ik met u meegaan!
juwtM leu, tjk's was verdwenen. Waartoe? Herstel uwe krachten, daar
Jeau zeide: Lr moot wel een verrader zijn j zullen wij nog behoefte aan hebben- OnZe
geweest, voor wieit wij geen geheimen had-1paarden zijn zeer vermoeid, wij zullen ben
den en die ons heeft aangeklaagd, die den i sparen en ik kan wel te voet gaan.
weg heeft gew zen aan den handlanger dier
gevloekte Naliouale Conventie, welke niet
gevloekte Nationale Conventie.
Meent gij den verrader te kennen! vroeg
I'iervc La -on.
En hebt gij bewijzen, tegen benul
Pierre Lasson herhaalde met ziin gewone
volgzaamheid: Zooals gij wilt,, ik vraag niet
naar uw geheimen.
Ik heb er sledhi» één en dat kent gij
reeds lang. Ik bemin een meisje, dat niets
verloren! heeft, ouder» noch bezitting en dat»
ma* ik ggtoal» tafc «y«ni Jmrk Ik.
Haar wil ik weerzien, al was het maar voor
een oogenblik.
Thérèse Nollanï
Ja,
Ga dan.
De graaf want Jean de Trémazan had
gestleld voor een misdaad tegen de natie,
die zij zelfs nog niet vermoed hadden, maar
vertoefden nog steeds in de gevangenis.
Wanneer zouden zij hunne hoeve weer
zien, die ledig en verwoest was als het kas
teel, in wolks schaduw zij zoo rustig en ge-
den titel van zijn vader geërfd, bracht zijn lukkig hadden geleefd?
vriend naar de kamer die hij vroeger had| Jéan de Trémazan had den weg,, die vaa
bewoond-en deed hem neerliggen op -zijtn Da Guyonnière naar Lamballe voer tja, al/
bed; feij verzekerde zich, dat de wapenen zoo dikwijle geloopen, dat hij hem in de
van Pierre geladen en in goeden staat wa
ren en ging heen, terwijl hij zeide:
Slaap gerust, Gagnard waakt.
In den etal vond hij nog zijn gezadeld
paard staan.
Hier nam hij voor *1" wapenen dëzelfdo
voorzorgen, als hij voor die van ziin vriend
had genomen en daarop verliet hij La
Guyonnière, waar niemand hun tegenwoor.
had opgemerkt, behalve zijn hond
'duisternis zonder aarzelen kon terugvinden!
Hij volgde do paden door de rotskloven en
langs den zoom van het woud.
Zijn hart klopte met felle slagen.
Weldra zou 'hij zijn aangebeden Thérèse
zijn, die haar de laatste dagen vergeten had.
Maar naast, dat lieftallige hoofd, ernstig
en bijna indrukwekkend door de reino
schoonheid harer gelaatstrekken bevond
zioh een ander, waarvan hij niet kon schei-
Mlrant, d'ie den drempel van het ledige hui»'den en dat op hem terugstoot end werkte,
niet wilde verlaten. Hot was het hoofd van Hubert Nollan,
Op de naburige hoeve was een oude, half jhaar broeder,
doove vrouw achtergebleven, gelijk aan een Ook dat zag hij weer, met dat duivclach-
oud huismeubel, dat men niet meer kan ge- Tige lachje, zooals hij het had aanschouwd
bruiken» maar waaraan men le zeer gehecht tusschen die sciboonc gevierde bxmeete peel-
is om «r van te seiheiden.
De pachter eni zijn vlrouw, meegenomen
met do anderen door Sleard om de Breton-
sche samenzweering nog <fos te bellangrij-
ker te doen schijnen en de populariteit van
deni Onomkoopbare nog de» ite sterker te
toenemen ^varen buiten vervolging
ster en den vertegenwoordiger der-Nationale
Conventie, die in Bretagne het onheil had
gebracht.
(Wordt vervolgd)
