AMINTOL
STOFFELS echte MEXICOSTROOKEN
"W~ IT-etala-ce.
Rederijkerskamer „ALBERD1NGK THYM".
BROMMEN VAN BEDERF
Wat anderen zeggen.
't HOEKJE.
DE SPAARNE-BANK
J. A. 0 K H U IJ S EN,
Letteren en Kunst
Nieuwe 6racht 98 HAARLEM.
DEPOSITO-RENTE i
L.S.
G. W. LARRPE.
Gierstraat 34, Tel. 877,
WIJNEN EN - -
- - LIKEUREN
Poelier.
Arts M. MAURITZ
Dr. W. J. BEUGEN BIK,
Gebouw „St. Bavo" SmedeMtraai.
de uitbreiding der Haarlemselie begraaf
plaats.
Zooals de voorzitter zegt, hebben B. en
W. dienaangaande aan Haarlem een schrij
ven gezonden, waarop echter nog geen ant
woord is ontvangen.
In verhand daarmede wordt besloten het
door ons vermelde voorstel van de heeren
Hooy c.s. aan te houden, totdat van Haar
lem nadere inlichtingen zijn ontvangen.
Het werkliedenrcfflement.
Aan de orde is daarna de behandeling van
het werkliedenreglement.
De heer Verton bespreekt in den breede
«enige ingekomen adressen en deelt mede,
dat B. en W. eenige der daarin voorgestelde
wijzigingen overnemen.
De redenen waarom B. en W. dit andere
niet kunnen doen, worden door hem breed
voerig ontvouwd.
Alle artikelen van het ontwerp worden op
deze wijze door den spreker achtereenvol
gens behandeld.
O.m. worden dooT B. en W. overgenomen
de wijzigingen door de R. K. organisatie ten
opzichte der artt. 16 24 37 43 en 57 voor
gesteld. r
Met de andere wijzigingen door die orga
nisatie voorgesteld kunnen B. en W. zich
niet vereenigen.
Wat aangaat andere wijzigingen in die
adressen verzocht, waren B. en W. niet ho
mogeen; zoo niet ten aanzien van een scheids
gerecht.
Spr. voor zich is een voorstander van een
scheidsgerecht en meent dat absoluut geen
bezwaar is om aan den wensoh om een
scheidsgerecht tegemoet te komen.
Hij deelt mede, dat prof. Struycken een
scheidsgerecht voor gemeentewerklieden niet
in strijd met de Gemeentewet achtte, naar
hij aan de R. K. organisatie mededeelde.
En anderen oordeelcn er evenzoo over.
Hij acht evenwel dal in een scheidsgerecht
geen gemeentewerklieden moeten zitten.
Inderdaad moet men z.i. den weg naar een
scheidsgerecht op.
De heer Boxs critiseert deze manier van
werken en vindt dat niet de aangewezene.
De heer Hooy doet uitkomen dat de voor
bereiding der zaak zoo goed is geweest, om
dat de belanghebbenden, ook in hun orga
nisaties, plaatselijke en landelijke, daarin
zijn geboord. Beide organisaties leverden
uitstekend werk en daarvoor brengt spr. hen
een compliment.
Een fout echter acht spr. dat aan de or
ganisaties geen verbeterblad is gezonden.
Hij meent in verhand daarmede, dat men nu
alleen moet behandelen die artikelen waar
omtrent geen wijzigingen zijn aangevraagd
of voorgesteld.
Wat aangaat een scheidsgerecht is er veel
kans, dat spr. aan de zijde van den heer
Verton zal komen. Hij verzoekt echter die
kwestie thans niet te behandelen, daar hij
het over den vorm van een scheidsgerecht
zeer zeker niet eens is.
Verder verzoekt hij de heer Verton om de
toelichting die hij nu gaf aan de leden,
schriftelijk in te dienien. Dan kan men in
een volgende vergadering de zaak heter be
handelen.
De heer Verkooy vindt dan heter dat
men nu maar in 't geheel niet met de be
handeling der artikelen begint
De Voorzitter acht dat men in ieder
geval thans maar moet beginnen met de
behandeling der artikelen. Dan kan men aan
houden die artikelen waarvan do raad aan
houding verlangt.
In dien zin wordt besloten. Aangenomen
worden achtereenvolgens de art. 1, 4, 9, 10,
11, 12, 13, 15, 16, 18, 19, 21, 22, 25, 27 en
29.
De niet genoemde artikelen, benevens, art.
50 en volgende artikelen worden aangehou
den.
Volgens de aangenomen artikelen zullen
de werklieden in de gelegenheid worden ge
steld op verzoek de hoofden van. dienst op
vast te stellen uren van een bepaalden dag
te spreken omtrent de belangen van den
dienst of hunne eigene belangen.
Ook kunnen zij verzoeken die belangen
mondeling bij de commissie van bijstand te
mogen bepleiten. In beide gevallen kan de
werkman zich, zoo gewenscht, doen bij
staan door een afgevaardigde zijner vnkver-
niging.
De gewone werktijd is bepaald op 54 uren
per week met een gemiddelden arbeidsdag
van 9 uur cn een maximum arbeidsdag van
10 uur.
Voor de werklieden die in afwisselenden
dag, nacht en Zondagsdienst werken is de
arbeidstijd als regel op 8 uur per etmaal
bepaald en 144 uren in 3 opvolgende we
ken.
Vaste werklieden hebben recht in een ka
lenderjaar op 10 dagden vacantie. Uitbetaald
wordt voor iederen vacantiedag, boven het
loon in het dienstboekje vfcrmeld, f 1.
Tijdelijke werklieden/die als zoodanig lan
ger dan 6 maanden onafgebroken in ge
meentedienst zijn geweest kunnen aanspraak'
maken op zooveel dagen verlof als zij volle
maanden als tijdelijk werkman in dienst zijn
geweest.
Ten behoeve der vast aangestelde werk
lieden zal jaarlijks gedurende hun dienst
tijd eeu bedrag van f 10 worden vastgelegd;
volgens regeling van B. en (W., de commis
sie van bijstand en hoofd van tak van dienst
gehoord.
Aan iederen werkman, die na 6 jaren on
afgebroken in gemeentedienst te zijn ge
weest eervol ontslag wordt verleend, al dart
niet op eigen verzoek; en bij overlijden in
dienst wordt een bedrag uitbetaald, van zoo
veel maal f 10 als het aantal dienstjaren,
benevens gekweekte rente.
Ka 12 jaar dienst zal op verzoek van Hen'
werkman de helft en na 25 jaar het volle
bedrag worden uitbetaald.
Voorts wordt aan iederen werkman, die
25 jaren onafgebroken in gemeentedienst is
geweest een getuigschrift uitgekeerd en twee
weken buitengewoon verlof met behoud van
het loon toegekend.
De cokesprijzen.
Beantwoordende de vragen van den heer
Hooij aangaande de cokesprijzen, zegt de
heer Verton, dat de verhooging der co
kesprijzen verband houdt met 't feit, dat 't
den laatsten tijd om cokes storm liep, ook
van Haarlemmers, omdat daar de cokesprij
zen zijn verhoogd. Voor de kolen zal de
directeur echter meer moeten betalen en
doet hij dat nu reeds, dan verleden jaar.
Spoedig zal men nieuwe kolen moeten be
talen. .Waar nu de gasfabriek een eomraer-
cicele onderneming is meende de gascommis-
sie, dat een kleine .verhooging der cokes-
prijzen reeds nu gewenscht is omdat anders
in de naaste toekomst eene aanmerkelijke
is te verwachten.
De lieer Hooij vindt de motiveering van
den heer Verton onvoldoende voor een ver
hooging der, cokesprijzen en acht dat de
basis van een gemeentebedrijf is goed en
goedkoop leveren en dat 't commercieeie
niet op den voorgrond moet 6taan.
Hij meent dat nog tot Mei een voldoende
kolenvoorraad aanwezig is en dat nu een
verhooging der cokesprijzen ongemotiveerd
is. Vooral vindt hij jammer dat 't bies, dat
de kleine man veel gebruikt, zoozeer is ver
hoogd.
De heer Schuurman zegt, dat beslo
ten is de prijs der cokes te verhoogen in
verband met den stormloop om cokes en
omdat de gemeente genoegzaam cokes moet
overhouden, om aan een contract te kun
nen voldoen.
In ieder geval is men hier met den prijs
der cokes nog beneden die in Haarlem.
De heer H o o ij zegt te zullen overwegen
of hij aangaande deze kwestie nog een
voorstel zal indienen.
Daarna wordt de vergadering te 11 uur ge
sloten.
HET EEDSVRAAGSTUK.
In de „Maasbode" schrijft de heer A. van
Wijnbergen een breedvoerig artikel naar aan
leiding van het thans bij de Eerste Kamer aan
hangige w. o. tot nadere regeling van het Eeds-
vraagstuk. Hij stelt daarin o. m. in het licht
dat, wordt het ontwerp tot wet verheven, dan de
toestand deze wordt: De eed wordt als regel ge
handhaafd; de Godloochenaar wordt van eeds
aflegging vrijgesteld, de geloovige wordt tot
eedsaflegging gedwongentenzij zijne godsdien
stige gezindheid het afleggen van den eea ver
biedt, of de rechter, gehoord de bezwaren, van
oordeel is, dat reden tot vrijstelling bestaat.
En met welk rechtsgevolg? met dit gevolg,
dat de beëedigde verklaring van den geloovige
aan de onbeëedigde van den Godloochenaar vol
komen gelijk en gelijkwaardig wordt verklaard.
Art. 5 van het ontwerp luidt: „Elke belofte
geven ae wettelijk bepaalde gelijkstelling van eed"
en belofte, dan zoude, naar des schrijvers mee'
ning, slechts tweeërlei oplossing mogelijk zijn:
óf algeheele afschaffing van den eed, óf facuP
tariefstelling.
En ofschoon hij een voorstel tot algeheele afJ
schaffing van den eed heel wat aannemelijker
zou vinden dan hetgeen thans aangeboden is,
of bevestiging, krachtens deze wet afgelegd,
treedt voor den eed in de plaats en geld
tens als zoodanig" hetgeen in de M. v. T. j die aan de huidige anti-eedsbeweging ten grond
nog nader dus wordt toegelicht: „De nieuwe
belofte is, wat haar beteekenis op elk gebied vanJ
rechten betreft, inderdaad een eed, en haar ge
volgen zijn geen andere dan die van den eed
zeiven."
Deze oplossing nu lijkt ons, zegt hij, niet wèl
aannemelijk.
Deze gelijkstelling, geheel nieuw in onze wet
geving, de uitdrukking „nieuwe belofte" in de
M. v. T. is daarom zeer teekenend kan o. i.
niet worden aanvaard, wijl ze inhoudt een grie
vende ongelijkheid van behandeling door de
Overheid van gelooviger en ongeloovigen.
Men onthoude toch wèl, dat deze gelijkstel
ling geheel iets anders is dan de facultatiefstel-
ling, die we thans kennen.
In tal van gevallen heeft men nu de vrije keuze
om eed of belofte af te leggen. Daar heeft dus
plaats volkomen gelijkheid van behandeling: de
Overheid laat een ieder vrij. Voor den rechter
blijft bovenvermelde wetsbepaling bestaan. De
rechter blijft de bevoegdheid behouden, wanneer
hij daarvoor termen aanwezig acht, rekening te
houden met het feit, dat door den een dg eed,
door den ander de belofte werd afgelegd.
Bij de gelijkstelling, gelijk het ontwerp die
wil, wordt de zaak geheel anders. Daar wordt
de een tot iets gedwongen, waarvan de ander
wordt vrijgesteld, terwijl aan beide handelingen
bij de wet volkomen gelijke waarde wordt toe
gekend, aan welk nieuw voorschrift duidelijk de
rechter gebonden is.
Ongelijkheid van behandeling dus, en wèl
Grievende ongelijkheid. Immers: Opdat de on-
eëedigde verklaring van den geloovige gelijk
waardig zij aan die van den Godloochenaar,
moet daaraan iets worden toegevoegd, r»I. de
gelegd, zoo zal hij er toch allerminst op aandringen.
It rech- j Afgézien zelfs van de anti-religieuze strekking,
v. T. die aan de huidige anti-eedsbewenino- ten grond
slag ligt, zou hij den eed als godsdienstige han
deling niet gaarne uit het openbare leven zien
verdwijnen, evenmin den waarborg, die steeds in
de eedsaflegging gelegen is, aan de samenle
ving ontvallen zien.
Wij vertrouwen daarom, besluit hij zijn
belangrijke beschouwingen dat de Regeering,
kennis genomen hebbend van de ingebrachte be
zwaren, alsnog bereid zal worden gevonden
daaraan tegemoet te komen en dan o. a. aan den
rechter de volledige vrijheid zal laten, die deze
tot dusverre bezat, ook dus de vrijheid om bij
de waardebepaling der getuigenissen rekening te
kunnen houden met het feit, dat door iemand, op
grond van niet aan God te gelooven, eenige ver
klaring buiten eede werd afgelegd, welke verkla
ring nu eenmaal is en blijft eene onbeëedigde
verklaring, en nimmer door wetsduiding tot eene
beëedigde kan worden gemaakt.
En te meer vertrouwen we zulks, wijl we niet
aannemen, dat bij de Regeering de bedoeling
lieeri voorgezeten aan het ontwerp het karakter,
tc geven, dnt het bij nnndachtige overweging
oumiskenbar heeft, naar we boven meenen te
hebben aangetoond.
Mocht echter aan dien weflsch geen gevolg
kunnen worden gegeven, dan zoude o. i. tem
einde tot eene eenigszins bevredigende oplossing
te komen niet anders overblijven dan aan to
dringen op facultatieistellinp van eed en belofte
over heel de linie.
ONS GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD!
van deze week bevat de volgende
-lilyPLATEN: De aardbeving in ItaliS (2)!
eedsaflegging. Daaruit volgt onveiblddelijk, datDuiteoh ingenieurswerk. Op patrouille in
de onbeëedigde verklaring van den geloovige van sneeuw. Aan de Hollandsch-Belgische grens,
minder waarde geacht wordt dan die van den pater Sohoonebeek. Eerw. Broeders EngeL
Godloochenaar, en zulks is grievend voor den
geloovige.
Maar een dergelijke ongelijkheid van behande
ling is ook beleedigend voor den godsdienst.
Min of meer ligt er in besloten, dat zij, die in
God gelooven, Die als getuige kan worden aan
geroepen, het buiten eede met de waarheid min
der nauw nemen; en nu en dan kan men dan
ook hooren insinueeren, dat juist de godsdienst,
dat speciaal het gebruik der eedsaflegging een
oorzaak van 't immoreele liegen is.
Zoo iets nu kan niet worden aanvaard.
Indien de regeering niet tot "het inzicht mocht
bert us en Bertinus. Een gepantserde trein,
Overetrooming. Voorzorgsmaatregel. Keu'
Fransche bom in Dixmuiden. Oostenrijksch»
wachtposten in de sneeuw. Haoketróh. De
verbrande Mortel-kazerne in Den Bosch.
Een tragisch oorlogsbeeld. Maatregel tegeté
«pionnen. Graaf Borchtold. Graaf Burianty
L. F. Bourgonjon. Gouden bruiloft te Rot*
terdam Zu«ter Micbaela. 55-jarige bruiloft,
te Terheyden. Het nieuwe gebouw van Peeki
en Cloppenburg te Amsterdam.
TEKST: De aardbeving in Italië. Aan da
arbeidsbeurs. In een onbewaakt oogenblik.
komen, dat het ontwerp niet' ongewijzigd kan Hemma van Gelder (vervolg). Voor oma
worden gehandhaafd en niet bereid is prijs te jongens en meisjes,
tegen HOEST en KEELPIJN
40 cent per iloee bij uwen
Apotheker ot Drogist.
Engros bij firma BROCADES
STHEEMAN, Meppel en firma
MEIMOERSMA, 's-Hage.
zijn vanaf heden in zakjes van 5 stuks A 10 Ct.
verkrijgbaar in
Alle andere z.g. Brazieireuzen zijn minderwaardig namaak,
Kapitaal f1.COO.QOO.— Geplaatst en volgestort f 500.000.
Met I dag opzegging
Veor I maand vast
Voer 3 maanden vast
Voor naandon vast
Voor I jaar vaat.
Beleefd noodigen wij onze begunstigers en overige inwoners
van Haarlem uit tot eene bezichtiging onzer speciale
Deze étalage toont U de goederen in twee uitersten, n.l. ge
heel afgewerkt, gereed om naar de klanten gebracht tc worden en „in
den knop", d. w. z. de katoen als bloem en aan den struik.
Gaarne zullen wij aan belangstellende koopers eenige nadere
gegevens omtrent de katoenplant geven en stellen ook gaarne over
enkele weken (als de étalage gedemonteerd wordt) eenige bloemen voor
hen beschikbaar.
Aanbevelend,
GIERSTRAAT 29-31.
HANDEL IN
GC3R. LOOTS, Pieterstr. 19-21
TELEFOON 721.
Port, Vermouth, Samos, Madera
a f 0.75 per flasch
G. VAN R1ESSEN,
PRETOR1APLEIN 74. TEL. 2929,
Billijke prijzen. Vraagt Prijscourant.
VERSCHE EIEREN 7 ct. per stuk.
De praktijk van
wordt vanaf 1 FEBRUARI waarge
nomen door
die te consulteeren zal zijn:
Spaarna 60.
van llU—2lli particulier en van 8—9
•n 12—1 Ziekenzorg
Wogen» hot enorme succes ZONDAG 31 JANUARI TWEEDE OPVOERING van
SPEL VAN DEN HUIDIGEH OORLOG IG 3 BEDRIJVEN.
Aanvang half acht praci««- Eerste Reeg f 0.50, Tweede Rang f 0,25.
Piaatsbespreken op MORGEN-AVOND (Zaterdag 30 Januari) des avonds van 8—10 uur en op Zondag 31
januari des middags van 12—2 uur in het gebouw „St. Bavo." Kaarten van af heden aldaar verkrijgbaar.
koet deze afgelegen buurt te vinden.
De Parijzenaars kennen anders den weg
wel bierheen.
Maar bij een weer ale nn, zult gij niet
veel klanten zien. Hebt gij iets voor mij te
drinken?
Zeker burger, wiju of likeur. Verwacht
gij iemand?
Twee vrienden.
Om te dineerenT
Dat geloof ik niet. Breng mij eeu flesch
goeden, Franeeben wijn en twee glazen. Hoe
laat ie hett
Zes uur.
Al aoo laat en het huis ie leeg.
Wat zal men er aan doen? Het regent
en het wil maar geen lente worden.
Inderdaad, al van twee uur in den namid
dag wa6 er een didhte motregen gevallen,
die den grond bad doorweekt.
De zon bad zich den geheelen dag niet
laten zien.
Spoedig kwam de bediende terug met da
bestelde flescb wijn en hij zette een schaal
anet beschuitjes er naast op tafel
Pierre Lnsson, want hij was de bezoeker,
keek nieuwsgierig rond in de eenzame zaal,
öie getuige wa« geweest van menig vroolijk
0Q ov®r wier gladgewreven vloer
ontelbare dansende paren hadden rondge-
•weefd.
Tegel ijker f ijd nam bü ook den bediende
M»: een man van 50 jaren, met een open;
eerlijk gelaat, maar waarop een trek van
diepe neerslachtigheid lag als van een le
vensmoede.
In de zaal heorschte een aangename warm
te, welke werd voortgebracht door eene
groote porceleinen kachel, die in de nis
stond te branden.
Leerlingen van Watteau en Boucher had
den bet ovale plafond en de paneelen op de
wanden versierd met schilderwerk in den
trant van onzen meester der decoratieve
kunst: herders en herderinnen, fantastische
dieren en engeltjes, die bloemguirlandes
slingerden.
Pierre schonk twee glazen wijn in, waar
van hij er een den bediende aanbood, die dit
met een vriendelijken glimlach aannam.
Een mooie zaal hier, merkte hij op.
Ja, burger, een zeer mooie zaal, beves
tigde de bediende, maar met een zucht liet
hij er op volgen:
Het is hier tegenwoordig zoo treurig.
O, gij hadt bet huis en den tuin vroeger
eens moeten zien, eenige jaren geleden nog.
Toen was bet hier vo] menschen.
En wat voor menschen! voegde bij erbij.
Pierre hief zijn glas op.
Op uw gezondheid, mijn vriend! zeide
bij. Gij betrenrt den ouden tijd?
Haastig zeide de bediende:
Stil burger, als men u eens boorde.
En na zijn glas geledigd to hebben, her
nam bij:
Ik betreur de drukte en de fooien van
den ouden tijd. Toen was men gul en vroo-
lijik. In alle zalen en in den tuin was mu
ziek. Men zag prachtige costumes en toilet
ten, scboono dames, jonge heeren, men lach
te, men danste, o! men vermaakte zich wèl.
Overal was eeu zee van licht. Het was schit
terend, burger, bet was prachtig.
Hij wees naar de trap, die uit de zaal naar
de bovenverdieping voerde, en ging voort.
Daarboven hebben wij prachtige kabi-
nets, salons voor een prins, kamers voor een
hertogin en er zijn meermalen prinsen en
hertoginnen geweest. Zij zullen er niet meer
komen.
Met minachting voegde hij er bii:
Thans ziet men hier slechts naaisters
en kameniers, met handwerkslieden en sol
daten of, nog erger, Jacobijnen. Bah!
Wellicht zou hij zich nog verder verdiept
hebben in het maken van vergelijkingen
tnsscben het verleden en het heden, wan
neer niet een tweede bezoeker was binneu
gekomen, gekleed zooals de eerste, alleen
was hij in een grijzen mantel gebuid, jong,
zoonls hij, maar iets grooter, iets forscher,
gebouwd.
Ha, zijt gij daar, Jean? riep Pierre Las
so ii bern toe.
Jean de Trémazan drukte zijn vriend de
bande en deze bestelde:
Nog een flesch wijn en een glas.
Toen de bediende hem het bestelde bracht,
vroeg h« hem: Hóe beet gij?
Vroeger noemde men mij Lucien, maar
sedert er andere klanten zijn gekomen, heb
ben ze mij ©en anderen naam gegeven.
Zij hebben u verdoopt, zoon is de maan
den van het jaar zooals de dagen, zooals de
straten, zooals de heiligen, zooals alles?
Ja, zij noemden mij Brutus, volgens de
nieuwe mode. Och, ik moet mijn klanten nu
ook anders noemen dan vroeger. Tegenwoor
dig mag ik alleen zeggen burger en burge
res, vroeger was het steeds monseigneur,
mevrouw de hertogin.
D e woorden: burger en burgeres, stonden
hem tegen, dat was duidelijk merkbaar en
hij deed ook geen moeite om het te verber
gen voor de twee jongelingen; die hem ver
trouwen inboezemden.
Pierre Lasson bad medelijden met den
man cn wilde liem troosten. Hij schonk hem
nog eens een glas wijn in en zeide:
jLaten wij drinken op den voorspoed van
i Les Porcberons, mijn vriend. De goede tijd
zal nog wel terugkeeren en misschien zelfs
heel spoedig. Laat ons nu alleen. Ik moet
i met mijn vriend over zaken spreken.
Brutus glimlachte eu verwijderde zich be-
I scheiden.
Toen wendde Pierre zich tot zijn vriend m
vroeg: Ilebt ge haar gezien?
De graaf keek,, evenals zijn vriend te vo
ren had gedaan, de plaats een» rond. waar
zij zich bevonden.
Er was belangstelling, maar ook weinlJI
ongerusthe d in zijn blik.
Pierre 6telde hem gerust.
Trouwens, zij waTen in staat om zidh t*
verdedigen.
Onder bun mantol droegen zij, aan
riem om hek lichaam, een koppel pistolen
zorgvuldig geladen en, naar het voorbeeld
van de muscadins bij Véry, hadden» zij sta
vige stokken bij zich, die wel in staat wares
eerbied af te dwingen.
De graaf antwoordde:
Ja, ik heb haar gezien en dat deed inJ#
veel genoegen.
Waar is zij?
In een prachtig huis, dat zeker vroegs^
dooT een voornaam heer bewoond werd.
Alleen?
Wel neen, zij is in d anst van een (tcf
beroemdste tooneelspeelstens van Parijs, m*t
juffrouw Lange.
Wat doet ze daar?
Zij is belast met d« zorgen voor iieij
linnengoed en de toiletten van baar mees*'
teres. Dat is geen kleinigheid. Ik heb da gar*
derobe van de dame geaien. Een sdhat vaS
costuums en mantels, zijde, fluweel, kant
werk. En het huis is gemeubileerd met eet*
rijk dom, waar ik verstomd van stond, 1
(Wordt vervolgd)'-
Kraiaoeg SB hoak Kort* Heapaaatraoi.
«SS*»
i
