Het Bloembollenbedrijf.
BI N N E N L AND.
JE OI5BLOQ.
;^nL^ïn3oopco^steunpun<; dat k,uv
r"! «an staat'
yEüSP^^ïOE B^ISICMTêü.
n;
SPROOKJES VAN „DE TELEGRAAF.
HAARLEMSCHE COURANT ™g™LBfrlp
Ate Februari iu het land komt, begint het
bloembollenbedrijf weder in een nieuw, wil men:
zijn eeraie stadium van ontwikkeling te komen.
Met het lengen der dagen nenm de werk-
Mamlieden op de akkers en velden toe. Thans
la weer de tijd genaderd, dat met het verwijde
ren van het bovenste dek wordt begonnen.
aj of niet streng zijn van den winter is m
dezen een hoogs: belangrijke factor. Wanneer
namelijk in December en Januari strenge vorst
heeft geheerscht, dari is gedurende die periode
stilstaan in den groei der hollen een nood
zakelijk gevolg, zoodat z.g. broeiing niet voor
komt. is echter, zooals thans, een zachte, water
rijke winter voorbij of althans vergevorderd, dan
is losdekken geboden. Het zware, natte en dikke
riet zou den groei schaden. Toch heeft de kunst
ran het vak thans reeds een zoo hoogen trap
van volmaaktheid bereikt, dat de bloemist-vak
man den stand van zijn gewas in dit tijdsge
wricht vrij nauwkeurig in zijn macht heeft.
Dit voorjaar of dit begin kenmerkt zich door
het afhalen van meest doornat riet, een onaan
gename bezigheid vooral in de vele regendagen.
Daarbij komt, dat de enorme daling der prijzen,
onmiddellijk na liet uitbreken van den oorlog,
velen gedwongen hebben zooveel mogelijk weer
bhna gè^ raad waar hun riet ie bergen. En
tóch dit meet terstond gedroogd worden wil
liet in het najaar weder bruikbaar zijn, en men
jei thans, nu op alles bezuinigd moet woiden,
od. eiken bos, vooral daar de prijzen gedurende
de laatste jaren ook al flink waren gestegen.
Wat de toestand in het bedrijf betreft, deze
blijft verre van bemoedigend. De gedeeltelijke
uitbetalingen welke soms noodzakelijk waren,
wegens uitblijven van „tegoeds" in het buiten
land, hebben hier ook het middenstandsleven
«waar getroffen
Alleen zij onder de kweekers, die z. g. groen
verkochten, alsmede die exporteurs, welker han
del alleen op Amerika gericht is, verkeeren in
normale tot goede omstandigheden. Toch valt
ook voor de laatsten op geen goede ontvangst
te rekenen, indien het Europeesch evenwicht zoo
enorm geschokt blijft als dit thans inderdaad is.
In geen enkele streek van heel ons land wordt
dan ook waarschijnlijk het verlangen tot beëin
diging van den grooten strijd met grooter vurig
heid verbeid dan in de onze.
Indien met den a.s. rooitijd, dus medio Juni,
de vrede niet is geteekend, dan is de gansche
streek geruïneerd
Dan zal eene groote verplaatsing van arbei
den rr> leten volgen, maar dan zullen ook vele
anderen, patroons en middenstanders „op z,jn-
Reeds thans is er malaise en de verwachting is
algemeen, dat men zal uitschakelen op kanto
ren en in tuinen, wat maar eenigszins gemist
ken worden.
Te hopen is daarom voor ieder, doch voor
onze sclioone streek wel 't meest, dat ten spoe
digste liet. zwaard in de scheede worde ge
stoken 1
zich het gewelf near link# en rechts. Maar een
vensters is or uit.Niets dan stank en moddergv.itv
Het stroo op den grond is half verrot en de
andere helft is nat. Daar gaan wij mensehea op
slapen. Wie stroo heeft meegebracht is er beter
aan toe. In het mid-H* staat een klems taXel,
me drie stoelen er m. De eene stoel is e
dan de andere. Want de een© heeft drie poo en,
de tweede een doorgesleten mat en de derds oie
nog de beste is, mist alleen maar de rugleuning
op één stijl na. Torii is een mensch blij. Men
neemt plaats, regelt de wachtposten en tracht
zich te vermaken.
Om !t uur trekken de posten uit. Wee hun,
als ze niet scherp uitkijken' Hoe licht kan de
vijand ons overrompelen, die op 500 meter van
ons ligtt. Daarom ga ik dikwijls van den een
naar den ander en besluip hem om zijn waak
zaamheid op de prooi' te steeïlen. Onlangs stak
een van die opgeschrikte schildwachten het gt
weer naar mij uit. De punt van z'n bajom t
kwam verraderlijk dicht onder m'n neus. oe
licht had hij mij in t oog kunnen steken!
Daarbuiten schiet de vijand luchtpijlen at.
Een prachtig gericht. Spookachtig wuiven de
wilgen daar ginds aan den oever van de beek,
alsof 't levende gestalten waren. Bleek ryzeu de
witte overblijfsels der muren ui', liet water up.
Scherpe, grillige, op én neergaande lijnen tee-
keneu aan den horizon de verwoeste dorpen af.
Anders is alles water, water, oen eindeloos meer.
Nu daogt. liet. Dertig meter van ons af zien
wij op een landtong' wel 1 of 12 lijken, 't Zijn
dio van "Belgische en Fransclie soldaten. Dio
liggen daar al 14 dagen. De vijanden hebben
geen gebruik willen maken van drie uren wa
penstilstand, die wij liem voor 't begraven toe
stonden. En toen de onzen de lijken wilden be
graven, schoten zij op ons. Thans doen de raven
hun ontbijt er mee.
Over dag is 't gevaarlijk. Als wij niet voor
zichtig door de puinhoopen sluipen, dan werpt
de vijand met granaten en shrapnells of ze geen
gold kosten. En treffen kan hij ook goed
Daarom is ieder maar blij, als zijn 24 uren
om zijn- Vroolijk wordt de terugweg afgelegd.
Niemand bekommert zich om natte voeten.
Straks in een warme kamer sterke groc en warm
eten. En mi sokion wel brieven, de grootste
vreugde voor den soldaat. En dan lekker slapen
op droog stroo. -Ta. in I kwartier is t nog maar
't bestel
DE AUTONOMIE VAN
POLEN.
Een Poolsoh doctor in de rechten schrijft het
volgende:
Naar het blad „ütro Eossijt" uit Moskou be
richt, hooft er op 30 Dec. eene druk bezochte
bijeenkomst plaats gehad van de Russische vrij
zinnige groep, waar o.a. werd medegedeeld, dat
de vertegenwoordigers van Polen in de Doe,ma
een totaal van 2.000.000 man, waarachter zich
een reserve van 1.200.000 man bevinden moet
tot den leeftijd van 40 jaar. Den generaal i# het
gedurende den oorlog glasheldor geworden, dat
het Frankrijk in de practijk niet gelukt ia uft
zijn bevolking een evengroote weermacht te
trekken ak Duitsohland. Hoewel Duitschlandj initiatief van H. M.
ongeveer eeu millioen soldaten naar Rusland sehiedde.
Het volk heeft getoond de praeatatie van het
pra
leger op prijs te stellen, zooals bleek o. a. door
vele en velerlei versnaperingen,
Het beleid van het ministerie werd erkend
door de hooge onderscheiding, welke den pre
mier door de benoeming tot Minister van Staat
ten deel viel, welke benoeming vermoedelijk op
de Koningin zelf ge-
moest zenden, kon hot in het westen 52 leger
korpsen van meer dan 2 millioen m.an op de
been houden, waartegenover Frankrijk maar
anderhalt millioen kan stellen.
De reserve van Engeland is moeilijk to ba-
rekenen. De 45 millioen bewoners van het Brit-
sclio rijk worden aangevuld met die van Canada.
Zuid-Afrika, Australië en Nicuw-Zoeland. Dan
komt list totaal ongeveer gelijk met. het inwo
nersgetal van Duitsohland.
Engeland heeft 300.000 man in het veld en is
genoodzaakt do gaten aan te vullen en ook in
Egypte en Arabië troepen te'stellen. Lord
Kitchener's leger van 1.200.000 man moet nog
een feit worden. Als dat leger tot stand komt,
zal het do krijgskansen voor de Verbondenen
zeer verbeteren. Maar vanwaar moeten de offi
cieren voor dit leger komen? Men moet er circa
29.000 hebben en nooit kunnen die, wat krijgs
kundige eigenschappen aangaat, gelijkgesteld
wordeu met. do Dnitsche on Fransche- officie
ren. Aan liet door Kitchener gei mpro viseer de
leger moeten du» groote fouten blijven kleven.
m: eerste KAMER.
De Eerste Earner is thans bijeengeroepen
tegen Dinsdag 9 Februari, 's avonds half negen.
°NZE MINISTERRAAD.
Donderdagavond werd een bijeenkomst van
den ministerraad gehouden, die. in afwijkiug
van de gewoonte van don laatsten tijd, gista-
renochtend tusschen 11 on 12 uur is voortge
zet.
de MAXIMUMPRIJZEN VAN levens
middelen en BRANDSTOFFEN,
De Minister van Landbouw enz. heeft aan de
Burgemeester» doen toekomen eene nieuwe lijst
van'artikelen met de daarvoor voorloopig aan
genomen maximumprijzen, welke -lijst de vorige
De Minister verzoekt den Burgemeesters, dat,
indien hun mocht blijken dat de vastgestelde
maximumprijzen voor hunue gemeente te hoog
of te laag zijn, of wanneer voor andere artike
len - b.v. brandstoffen - eene sterke stijging
van prijzen in den kleinhandel plaats vindt, hem
daarvan onverwijld mededeeling te doen.
Eveneens verzoekt hij hem onverwijld te be
richten, wanneer blijkt, dat de vastgestelde
maximumprijzen geen voldoende winst voor den
kleinhandel overlaten, omdat hij daaruit wil af
leiden, of het noodig is maximumprijzen voor
HET „RADLEVEN" AAN
DE YSER.
Een Duitsch landweerman schrijft in de
„Berl. Ztg. am Mittag":
Den 6den Januari werden wij uit onze over
peinzingen gewekt en uaar liet overstroomde
gebied aan de Yser gezonden, tot voortzetting
ran ons „badleven" van Ostende. Hiet; moet
iedereen baden. M*en neemt voetbaden of ge-
heelo baden, ieder naar zijn believen. Om na
melijk l>ij onze posten aan gene zijde van de
Yser te komen, moeten wij door het water
waden. En meestal is er geen weg'. Maar men
moet voort. Daarom ontwikkelen de soldaten de
boveneinden der schachten van- hun laarzen
met zakkenlinneu of gummi tot ver boven de
knie, op de manier van heenwindsels of put
tees In do hand draagt ieder een langen stok
om daarmee bij elke schrede de hoogte van den
waterstand te meten. Met- de andere hand houdt
hij een hos rijshout vast of stroo voor zijn leger.
Writ zien zij ei fantastisch uit!
Zj gaan naar het kana tl. Dan is al wat het
oog ziet water, water en duisternis, Want de
aflossing der wacht kan alleen in het donker
geschieden. Faie pats, gaat, het in gelijkmatig
temp) door het water. Op don weg naar mijn
wachtpost gaat het nogal. De weg is goed ge
plaveid en zoo knn men ook m het Juister toch
den weg vinden. Gesproken mag er niet worden.
Afstand drie pas. Zoo gaat de spookachtige rij
door de waterstraat. Langs granaatgaten, die
renlijken, puin en sirenen, aangespoelde halken
en ander hout. Daar verheft zich in het donker
voor ons een muur. Daa
Hij stelt zich voor, maandelijks met de sub
commissie uit het Koninklijk Nationaal Steun-
li' moeten wij heen. Wij
water trekt. Ongelukkig
"G!T tot "au den hals
ken badmantel
voe-
oen bad van
voor u klaar.
is een ongekende weelde. Op
de eerste struikeling volgt
o oen tweede. Elders
i,ronij>elt men weer over .enige door F ran ache
granaten gedoode varkens. Eindelijk bereiken
uf) een eelt te pioniers! rug en wij ?,'jn waar
wij. wezen moeten. Halt, niet te vroeg juichen
zÜn bij den hoogen muur, dat is het over
blijfsel van een schuur. Nog gloeit d.aiur binnen
bet houtvuur-en laait op aals er een windvlaag
komt. Een loopplank leidt over een draadver
sperring. Voorzichtig als een koorddanser loo- j fs.
Pen wij er over. want daar beneden is prikkel
en in den rijksraad van de Polenelub op een
hunner vergaderingen het besluit genomen heb- den groothandel Vast te stellen,
ben, dat men aan de Russische wetgevende li
chamen onmogelijk hel recht kan toekennen
tot oplossing van het vraagstuk over de inrich
ting van Polen en dat, deze inrichting van Polen
op liet, congres der bondgenooteu nog vóór het
sluiten van den vrede behoort plaats te hebben.
Ken zoodanige opvatting maakt echter epn ge-
meensehappeüjken arbeid onmogelijk.
Aan deze mededeeling knoop het Russische
blad de volgende critische opmerking vest:
„De heeren Swiezymki, Hanmsew.cz, W .oio-
polski, Lasdynski e. a., die geen ontslag geno
men hebben uit hun eervol ambt ui de alge
meen Russische Doema en in den Rijksraad als
vertegenwoordigers van het koninklijk Poon,
komen in strijd met de onveranderlijk op grond
van de rijksgrondwet ontstane rechten der wet
gevende kamers en verlangen de zaak omtrent
de oprichting van het toekomstige Polen van
de competentie der algemeen-Russische natio
nale vertegenwoordiging af te voeren
Het vervaardigen der grondwet der streken,
die nieuw aan den staat worden toegevoegd,
is een souverein recht en een souvereine plicht
van den staat. De grondwet van het toekom
stige vereeni-gde Polen behoort alleen in Rus
land te worden gemaakt.
De Oproep aan de Polen werd door den opper
bevelhebber van het Russische leger en niet
door de generaals Joffre of French uitgevaar
digd. Frankrijk en Engeland hebben geen be
slissende stem'n deze algemeen-Slavische favni-
lieaangelegenheid. De 'toekomstige beraadsla
ging der zegevierende bondgenooteu zal het feit.
van d<. vereenïging van Polen vaststellen, maar
met de grondwet van het vereenigde Polen, dat
oi.der don scepter van den keizei' van Rusland
zal wol den icreenlgd, heeft geen onkel congres
het recht zich te bemoeien."
Deze mededeeling is om twee redenen van
belang:
le. Omdat zij erop wijst, dat -oTficicelc ver-
i "gen woord I go va der Polen in de Russische
Doema, die toeli den eed van staaatstrouw aan
Rusland gezworen hebben, de beloften van Rus
land niet erg schijnen te vertrouwen ou de Pool.
sehe autonomie volkenrechtelijk willen zien ge
waarborgd.; en
2c. Omdat juist <11; PóolscKe standpunt als
staatsrechtelijk ongeoorloofd separatisme door
'i Russische orgaan, met beslistheid afgewezen
Comité 1914 inzake voeding van mensch en dier
overleg te plegen omtrent deze lijst en haar, zoo
noodig te wijzigen.
O. rn. komen op de lijst voor de volgende
artikelen met de volgende voorloopig aangeno
men maximum-prijzen. De prijzen hebben be-
trekkingop de gewone qualiteiten. De luxe-
sorteeringen, waarvoor in gewone tijden reeds
veel hoogere prijzen worden betaald, blijven bui
ten aanmerking.
Koffie, Santos f 1.16, Java f 1.40, suiker,
witte geraffineerde, f 0.55, basterd of bruine
f 0.55, stroop f 0-?0, roggebloem f 0.25, tar
webloem f 0.25, boekweitmeel f 0.32, Witbrood:
a. gebuild tarvve-melkbrood f 0.26, b. gebuild
tarwe-half-melkbrood f 0.24, c. tarwe-water-
brood f 0.22, bruinbrood f 0.20, roggebrood
(zie noot), rijst, andere dan Java, f 0.25, gort
f 0.32, boekweitgrutten f 0.30, havermout
0.30, bruine boonen 0.25, alles per K.G.,
bruine boonen f °.20 per kop of liter, capunijer-
ifrwten f 0.30 P®1'iS 6-25 per kop of liter,
aardappelen f 0-07,zout f o,09, boter f 1.75,
margarine 1.00, alios per K.G., volvette Goud-
sche Mei- en beptemberkaas met Rijksmerk
f 0.62bA volvette uoudschc Mei- en Septem-
berkaas'? 0.60, volvette jonge^Gotidsche kaas
met Rijksmerk f °-5-volvette jonge Goudsche
kaas f 0.50, Edammer Mei- en Septembérkaas
(40 i ,nnoB FHuhin,a(\ i
i f 0.55, jo°oe Edammer kaas (40
f 0.50, Goudsche kaas (40 f 0.47 J/o, kaas
in Edammer- en O°^s^ model (30 -ff 0.40,
kaas-in Edammei- en Goudsch model (20
f 0.35 Friesche nagelkaas f 0.30, Leidsche en
Delftsche komijn^338 f 6-55, alles per y2 K.G.,
boterolie f 0 63, raapolie f 0.57Vb per liter,
zeep, zachte, gr°enG f.e.e 7 6.26, soda f 0.07
per K.G., petroleum f 0.1] per iltcr.
?ordt, en er in ieder geval van een onderlinge
liarnuinie. ann lieide zijden weinig te bespeuren
drand. Achter vervallen muren sluipt men in
4e richting van een mat licht. Vriendelijk noo-
digt u een loopgraaf uit, die u naar liet licht
Seleidt. Voor af« i.,seiing trapt men nu tot aan
('e onkels in hel slijk. Een zwarte opening gaapt
OJi» tegen en daarin schemert op eenigen af-
Q0l,d het licht.. Voorwaart#, naar 't genoegen!
'"kt gaat men door een ondiepe gang. Daar
t-weede gat. Een kelder. Nu zijn we or.
orden reeds verwacht. Bleek en woest
b-v •rnanafdlaPPen bij het való schijnsel van
dar 10,1'-er Uit. In het midden van den kei
"'J «Uil inn,,
Hoeveel soldaten in 't voorjaar?
Een Italjaansehe generaal geeft eeuige be
schouwingen in de „Tribuna" over de krachts-
vei'deeling dor oorlog".-oerendon voor het aan
staand seizoen. Do generaal heeft zich al meer
malen als 'niet. bepaald een vriend der Duif-
scliers doen kennen. Daarom zijn zijn beschon-
wingen. die ditmaaf niet uitvallen in. het voor
deel der Verbondenen, wel opmerkelijk.
Een uniforinPrys voor roggebrood, geldend
voor liet geheele la°d- kan in verband met de
zoo uiteenloopeode bereidingswijze in de ver
schillende provincies n et worden vastgesteld.
Daarom zal zulks vooi elke provincie afzonder
lijk geschieden, 111 0VC1'leg met de provinciale
rogge-commissieS'
11LLDE AAN H. M. Ï)E KONINGIN.
\i ziin de tijden droef, er is toch voor ons
reden te over óm tevreden te zijn, schrijft de
"^Vnmwrsf'-' d'e grootste reden tot dankbaar
heid - we bleven tot nog toe buiten den vol-
kerenstrijd en we kunnen hopen, dat we er bui-
tetf)ftUdanken^we in laatste -instantie natuurlijk
aan de leidingvan Boven, maar we kunnen toch
ook zeo-o-en. dat wij
Van hoog tot laag legde men zich in Neder
land toe op plichtsbetrachting.
Er is echter nog iemand anders, die zich liet
gansche halfjaar, dat de oorlo,
fengewoon onderscheiden heel
>g
ft;
nu duurt, bui-
Die dadelijk
maatregelen nam om in den materiëeien nood
van het volk te voorzien; Die voorgaat oin den
geestelijken nood te lenigen men denke o. a.
aan den Kerstgroet; Die dag in dag uit het
land doorreist om overal Haar soldaten tc be
zoeken; Die niets ongedaan laat, wat fn deze
moeielijke tijden tot verlichting kan gedaan
worden.
Wordt de onderscheiding van Minister Cort
v. d. Linden met instemming begroet, nog alge-
nieener zal de opinie zijn over het beleid van
H. M. de Koningin.
Een ouderscheiding lean H. M. de Koningin
moeilijk te beurt vallen. Toch heeft Zij in deze
dagen meer clan anders zich voor den lande
verdienstelijk gemaakt.
Misschien, dat straks ons volk, geroerd doot'
die verheven plichtsbetrachting der Vorstin,
Haar 'n stoffelijk bewijs van hulde zal aan
bieden. Maar in elk geval, Haar zal niet ont
breken, wat wij allen kunnen geven: verhooging,
zoo mogelijk, der sympathie, welke elk recht
geaard Nederlander reeds het Oranjehuis en
vooral Koningin WiJhelmina toedroeg. Neder
land en Oranje bleek in deze dagen weer één.
Een monument in onze harten stichtte zich
Koningin Wilhelmlna in dit droeve oorlogsjaar
in elk geval.
DE HOUDING DER SOCIAAL-DEMOCRA
TISCHE KAMERLEDEN.
De Standaard doet opmerken:
Hot tegenstemmen der 14 soeiaal-denioeraten
(tegen het in dienst houden der lichtingen)
heeft hun positie nogmaals verzwakt. Ook ia
andere landen stonden da soeiaal-demoernten
in de jongste maanden voor stemmingen van
dien aard, maar zonder dat ze in gelijken mis
tred vervielen.
Die mistred toch bestond op zichzelf niet
daarin, dat ze tegenstemden, maar dat ze acht
ten dit te mogen doen zonder eventueel het
i'isioo van eigen kabinetsformatie te aanvaar
den.
Hierop wijzen we, niet omdat de President-
Minister hierop reeds wees. en zoo min of meer
da Kabinetsquaesti© stelde, maar omdat bij zoo
gewichtige stemming als het hier gold. in olk
tegenstemmeu op zich zelf en vanzelf do Ka-
bi netsquaeatie ligt.
- In gewone gevallen is dit niet zoo, maar hier
ging dit pertinent door.
Verklaart de regeering'„Hét motief van mijn
zwijgen is niet voor mededeeling vatbaar,'' en
antwoordt men hierop door te zeggen „En als
ge zwijgen blijft, krijgt ge mjjn stem niet." dan
valt het Kabinet, zoo zulk een advies de meer
derheid haalt.
Hel Comité Generaul deed hierbij geen ande
ren dienst dan van uitvlucht. Het spreekt toch
wel van zeil', dat in een geding, dat heel Europa
raakt, uitlekken volgen moest. Niet, alsof hïor-
tóo opzet, bestond, maar omdat d» tegenstem
mende loden er op stonden, zich voor hun 1de-
z.oi-s te kunnen rechtvaardigen, on deze zich zon
der nadere injiehtingeu niet zouden hebben la
ten afschepen.
Zoo stond hel hier vanzelf Het Kabinet op
zijn eerewoord vertrouwen, óf explicatie blij
ven vorderen, iets wat, na de pertinente ver-
lel a ring, van den President, niet ©en votum van
wantrouwen gelijk stond.
Te zeggen: We stemmen tegen, maar wan
trouwen ligt hier niet in, eu we blijven u steu
nen, was daarom een dubbelhartigheid die niet
te rechtvaardigen was.
Vermoed mag d larom, dat dit te betreuren
incident niet zou zijn voorgekomen, indien
Kopenhagen er niet achter had gelegen.
Onder de inspiratie van wat daar geredeka
veld was, gevoelde de club-president blijkbaar
behoefte, ditmaal van zich af te hijten.
En dit deed men dan ook. geleid door de al
toos valsclie gedachte: „Ons tegenstemmen hin
dert niet, de andoren stemmen toch voor"; iets
wat in geen parlementaire club toelaatbaar is.
DE EEDKWESTIE.
De „Standaard" schrijft:
Er schijnt neiging te bestaan, om liet wetsont
werp over de eed.skwestie schier ongemerkt te
laten doorglippen.
Men zegt dan: Het vorig Kabinet ging Links
tien schreden tegemoet, het huidig Kabinet komt
nu evenzoo tien schreden naar Réchts. Feitelijk
vanzelf op neerkomen, dat de geheele eed weg-
gaat en dat het politieke atheïsme ook op dit
punt zal zegevieren.
Maar voorshands verkrijgt men dan toch een
toestand, die uitwijst, dat bij den geloovige een i
versterking van zijn woord door eed eisch blijft,
en dat daarentegen de ongeloovige Godlooche
naar aan zijn persoonlijk woord gelijke waarde E
ziet toekennen, als bij een belijder aan den eed f
wordt gehecht.
Bij den ambtseed heeft dit stelsel reeds sinds
jaren getriomfeerd. Bij den getuigeneed aarzeldt
men nog. Nu zal men ook daarover heenglippen
Aan het ni Dieu ni maitre blijft op die manier
de zegepraal.
DE ANTI-OORLOG BAAD.
De Anti-Oorlog Raad ijvert voor een zooda- ;J
nigen vrede, „dat daarin niet meer de kiem vanf
een nieuwen oorlog aanwezig' zal zijn."
Het streven is loffelijk en het gevraagde lijkt jfl
redelijk.
Wordt een vrede gesloten, die niet meer dar. v
een schorsing der vijandelijkheden is, dan is ei S
niets gewonnen.
Komt er een vrede, die voor geen enkele kwes-
iie een oplossing brengt, dan behouden we hel i
gewapend Europa met zijn strijd van belangen j
en zijn groepeeringen van vijandige mogendhe- 7,
den, en een nieuw conflict kan ieder oogenblik
uitbreken.
Een vrede dus, die de kleinste kiem van de
oorlog-woekerplant uitsnijdt.
Wie zou anders en beters wenschen, maar.
vraagt het Huisgezin, wie durft er op hopen? j
Wie zulk resultaat verwachten bij de gestel-
ten is, waarin de oorlogvoerenden verkeerën, ge-
prikkeld door haat, verbitterd door de reusach
tige verliezen welke zij lijden?
Wie kan zich voorstellen, dat indien de een-
trale mogendheden overwinnen, zij geen vredes
voorwaarden voorschrijven, welke de overwonne
nen zullen bezielen met een niet te dooven be-
geerte naar weerwraak?
Dat, zegevieren de bondgenooteu, zij Duitsch-
land en Oostenrijk niet een vrede zullen opleg-
gen, die voor het nationale gevoel onduldbaar
zal zijn?
Dat, overwint niemand en dwingt ten slotêt
de algeineene uitputting tot rust ten einde tof
verademing te komen, de vrede iets meer zijn
zal daa een wapenstilstand?
Het is zoo gauw en gemakkelijk gezegd, merkt ai
het blad op: een vrede, die geen Kiem van een
nieuwen oorlog bevat.
Het klinkt voor den buitenstaander ook zoo i
redehjk en als vanzelfsprekend.
Maar men bedenke, dat Europa nooit voor een
zoo moeilijk en netelig vraagstuk gestaan heeft,
en dat et een wonder noodig schijnt om den
wensch van den Anti-Oorlog verwezenlijkt te
zien.
Dit behoeft niet tot werkeloosheid te nopen
maar het behoede voor zelfbedrog en zelfover
schatting.
De heer J. C. Schroder, hoofdredacteur vau
„de Telegraaf" heeft een actie van schadevergoe- j
ding ingesteld tegen een Nederlandsch officier,
die in een café te Amsterdam ten aanhoore van i
meerderen zou hebben gezegd, dat bedoe'de cou-
rant zou betaald worden met Eugelsch geld om 1
stemming te maken tegen Duitschland.
De heer Schroder eischt 10,000 gulden voor
de restauratie van zijn eer en goeden naam.
De officier heeft niet verstandig, gedaan door
nieei; te beweren dan hij kon bewijzen, maar wij
kunnen ons begrijpen, zegt de Maasbode en
wij stemmen daarmede volkomen iu dat me
ntgeen zich ergert over de opzettelijk-eenzijdiga
manier, waarop de redactie van de „Tel 'haar
blad in deze oorlogsdagen, nu neutraliteit ook f
vooi de pers een daad van wijs beleid is, samen-
stelt en redigeert.
De Lust zoowel ais de plaien van Raeuiaekera
zijn naargeestig-eenzijdig, en menschen, die al
tijd met den leerdwang van de Katholieke Kerk
den spot drijven, mochten hier wel eens opletten
en onthouden, hoe een schare van medewerkers-
hier gedwongen worden een en dezelfde opinie
te koesteren, écn en gelijke sympathie aan t«
hangen.
Het vaderlaudscliÈ spreekwoord kwam nooit
schooner uit: „wiens brood men eet, diens woord
men spreeki."
Wij zouden „de Telegraaf" gaarne deze sport
ongestoord gunnen, maar de sprookjes, die zij
nu bezig is haar lezers op den mouw te spelden,
lijken ons toch al te houd en te bont.
De zoontjes van den kroonprins van Duitsch
land hebben, aldus „de Telegraaf', een Engel-
sche gouvernante gehad, en deze heeft nu in een
I.ondensch tijdschrift bekend gemaakt, op wat
manier deze kroonprinselijke kinderen zich ver
maken.
En dan volgt een fantastisch verhaal, waarbij
men meent „ae Telegraaf" op I April te lezen.
De oude graaf Zeppelin heeft in hoogst eigen
persoon het speelgoed voor de prinsjes vervaar
digd.
Waar zoo'n oude heer, die iocli al zooveel aan
't hoofd heeft, zich al niet mee bezig houdt.
En 't mag gezien worden, wat deze oude lieer
is er alzoo schier geen geschil meer. Zelfs liet!met zijn grafelijke vingeren heeft samengeluiut-
Bestand kan derhalve geen beletsel meer zijn, om !seld.
dit critieke punt tot finale oplossing te brengen. Dc man heeft niet minder dan Londen, Parijs
De kans daarop moet dan ook toegegeven, en Petrogrado in miniatuur nagebouwd,'en niet
Heel Links is er voor. Van Rechts kreeg men
meer dan eens den indruk, dat ook de Christelijk-
Historischen voor zich zelve reecis lang over de
eedskwestie he enzijn Ook van Roomsche zijde
zijn er wel, die den irenischen kant op willen.
Zoo acht men, dat dit vraagstuk buiten het Be
stand valt. Men wil dus doorzetten
Temeer doet het ens daarom genoegen, dat
het Kamerlid van Wijnbergen in de „Maasbode"
dan toch verzet aauteekende.
- i Het feit ligt er toch toe, dat de toegeeflijke
gedaan hebben wat we politici, die van den eed willen afzien, het eere
woord van den Godloochenaar hooger in waarde
aanslaan, dan een een pertinente verklaring van
wie aan God gelooft. Wie het bestaan van het
Heilige Wezen loochent, zal op zijn woord ge
loofd worden, de geloovige belijder niet. De keuze
zal niet geheel vrijstaan. Het zal niet aan aller-
zeggen
^OnT'volk hield zich over 't algemeen neutraal,
en deed wat de hand te deen vond tot leniging
van allen nood, van eigen volk en anderen.
Ons leger houdt zich kranig en al voelt het
zwaar de" lasten der mobilisatie, geheel de ban
en achterban, van hoog tot laag is bereid, voor'
onafhankelijkheid tc sterven.
zoo maar een fantasietje, maar in realiteit.
Het zijn werkelijk steden met kerken, schouwe
burgen, winkels en huizen, ja zelfs parken en
partijen waren er in aangelegd.
't Is voor jongens, die dit lezen, om van ie
droom en.
De Engelsche gouvernante, wier bakerpraatje#
„de Telegraaf" aan haar lezers als serieuze me
moires aanbiedt, trof 't natuurlijk, dat de prins
jes juist met Londen aan het spelen waren. Zij
ontdekte, aanstonds Trafalgarsquare met zijn
fonteinen en leeuwenknobbeltjes; verder Rue-
kingham-palace met zijn tuinen en zijn glinsto.'
rend meertje, zij telde drie stations, en vond at1
gauw St. Paul met zijn koepel, WestminsleiS
Abbey, the Bank, den Tower en de Towerbrug,
Maar graaf Zeppelin liacl met het geduid
van een middeleeuwschen monnik niet alken
01 Ons ministerie weerde zich inet kalmte en,getuigen, in wat zaak ook, vlak tegen elkander
lei voorzpfgsm&iLrgélen ontbreken. Maar als j deze miniatuur-metropolen in elkaar geknutseld)
het er ten slotte op aankomt en er straks twee;neen, hij had voor de prinsjes ook een hangar
zoo noodig, voortvarendheid. Naar buiten ver
sterkend, naar binnen helpend, wist het, be
houdens kleinere ontstemming, over 't algemeen
ij vraagt o.a., hoeveel manschappen Frank- jons landje lot algemeene bevrediging te bestu-
P-".t»SiUi^at ataan Tn 8yterp>_bpgenlajgM «ük than» in het, veld lieeft. j)au jcotnt j,;j 0p'ren.
staan, en de één belijdt den Almachtige, en de
ander niet, dan zal de Godloochenaar met zijn
nadrukkelijke verklaring vrij uitgaan, maar zal
de geloovige moeten zweren.
Dit zal er ten slotte «n na verloop van tijd
gebouwd, waarin drie „heuschelijke" Zeppelins,
Deze Zeppelins lieten de prinsjes dan boven
Londen zweven; op 'n gegeven'oogenblik viel-
er een regen van witte balletjes uit, die dan in
pulver op de gebouwen beneden neerkwamen.
Da „Miaa" van de „Telegraaf" zag Juist, hoe
