NIEUWS Uil m OMTREK.
Rond de Liturgie.
Is de tegenwoordig ellende
op Curapao te wijten aan den
Oorlog?
k™; rd wordt
GEMENGD NIEUWS.
Rechtszaken
St&ien-taeneraai.
X>eld
één.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Be
het komende seizoen peen bestellingen, of zeer
weinig bestellingen worden gedaan. En dan zal
de armé Curayaosche huismoeder geen koopers
vinden voor haar hoed, en dus.geene voed
sel meer voor'hare kinderen Uit dit alles blijkt
wel zonneklaar, dat de inkomsten voor Curacao
veel geslonken zijn tengevolge van den Oor-
Daarhij komt nog een enorme stijging van
meeste lezers weten reeds, dat Curacao de uitgaven. Uit vele particuliere brieven is ons
(Ingezonden
to nood is. En wel in-zulk een nood, dat op
'Ommige plaatsen het aantal sterfgevallen is
verdriedubbeld, 1) dat, zelfs op Aruba enkele
Personen van gebrek omkwamen. Dit laatste
feit wordt volgehouden in „La Cruz" van 23
December 1014. De lezers weten ook, dat Zijne
excellentie do Minister van Koloniën dezer
dftKen een Commissie heeft benoemd, om mid-
aelen te beramen en steun te zoeken tot leni
ging dier ellende, en dat het Harer Majesteit
der Koningin heeft behaagd als Bescherm-
rrouwe dezer Commissie op te treden. 2)
Dat alles is algemeen hekend, wijl het in
alle bladen werd gepubliceerd. Minder bekend
whter is het antwoord op deze vraag: Waaraan
die ellende te wijten? Ts die ellende nu reeds
voor de zooveelste maal veroorzaakt door de
droogte, die op Curacao tot een chronische
ziekte is geworden? Of is zij eeD gevolg van den
oorlog?
Het juist beantwoorden dezer vraag kan zeer
Hooien invloed hebben op het welslagen van
den arbeid dezer Commissie. Immers de mensch,
boe edel en menschlievend hij ook zij, verschuilt
zich toch gaarne achter schijnredeDeu, om niet
la geven, vooral in dezen tijd, nu Nederland s
Bar weer bij een collecte voor
iiracao, een slachtoffer van de droogte, dan
is men zoo ras geneigd te zeggen „Dat iiedje
ken ik al jaren. Ik heb nu al mijn geld
noodig voor de slachtoffers van den oorlog."
Rn daarom zij hier opgemerkt: Do tegenwoor
dige ellende op Curacao is behalve aan de
droogte wel degelijk te wijten aan den oorlog.
G'irayao is in den vollen zin des woords een
slachtoffer van den oorlog, heeft dus evenveel
recht op ons medelijden en onzen steun als de
^ederlandsche slachtoffers van den oorlog.
l'eeft dus meer recht op dat medelijden en op
d'en steun dan vreemde vluchtelingen. En wel
?ven veel meer recht, als een huisgenoot hooger
staat dan een vreemdeling.
Als we hier over Curacao spreken, dan be
doelen we daarmee voornamelijk de drie bene
den windsche eilanden: Curacao. Aruba, Bo
naire.
Nog niet lang geleden werd in een onzer bla
den beweerd, dat. vooral Aruba Bonaire en ook
de buitenbevolking van Curacao weinig of
niets met den oorlog te maken heeft. En het
zou ons niets veronderen, zoo meerderen in den
lande met die meening accoord gingen.
Daarom zy het ons veroorloofd, ook hier de
onjuistheid dpzer meening aan te toonen.
Vooreerst voor Aruba.
I ot vóór den oorlog gaven de phosphaat-
ftpnen op Aruba nog geregeld drie vier dagen
Per week werk aan verschillende arbeiders. Dit
Werk werd stopgezet tengevolge van den oorlog.
Dok de goud-exploitatie en aloë-cultuur on
dervond den druk van den oorlog, wijl de on
veiligheid ter zee en de stremming in de
scheepvaart den afzet grootendeels verlamde.
Ceregeld vinden een goede 300 werklieden
van Aruba (dit zelfde geldt in mindere mate
voor Bonaire) werk in de naburige republie
ken, vooral op Santa Marta. Doch ook deze
republieken gevoelen den terugslag van den
oorlog.
Fenige cijfers mogen dit nog duidelijker aan
tonen. Gedurende de eerste zes maanden van
1914 bedroeg in Venezuela:
De invoer van Duitschland 6 774 242 BolivarS)
De uitvoer naar 8.302 023 50
Do invoer van Engeland 9 805.493.67
Da uitvoer naar Engeland 5 042.448
De invoer van Frankrijk 2.889.083.10
Be uitvoer naar 27.921.985.48
In dezen reusachtigen omzet is door den oor-
eg een geweldige daling gekomen. Daardoor
urn ook de staatsinkomsten zoo laag gedaald,
lat de staatsambtenaren reeds op half trakte
ment gesteld zijn.
Ook Curacao deelt in die ellende en ziet hare
werklieden werkloos en ledig weerkeeren.
Vervolgens Bonaire.
Ook Bonaire lijdt door de werkloosheid, hoe
wel in mindere mate dan Aruba. Dan lijdt zij
veel schade ia haar dividivi-handel, een soort
van looistof, die bijna uitsluitend naar Duitsch
land wordt uitgevoerd, en waarvoor thans het
afzetgebied gesloten is.
Oak do zout-exploitetie wordt gedrukt door
<len oorlog, wyi ganscbe massa's niet kunnen
verscheept worden,
ten slotte de buitenbevolking van Curacao.
1 elan vonden werk in de pas weer begonnen
Phospbaat-mynen op Santa Barbara. Deze wer-
stop gezet tengevolge van den oorlog.
J®"1- velen trekken morgen r*eds vroeg naar
stad om als bootwerker, kolendrager of an-
het 14 rer<''on«n aan de haven. Nn is
an ^'semeene bekendheid, dat de scheep-
d««/ 8n a U3 havenbedrijf veel hebben gele
den van den oorlog. Om maar één feit te noe-
bekend, dat de levensmiddelen erg gestegen zyn
in prijs, en dit zal zeer licht te begrijpen zijn
voor ieder, die weet, dat Curacao een eiland is.
dat haar dus alles moet worden toegevoerd over
zee. En nu hebben we nog niets gezegd over de
felle droogte, die dit jaar Curacao heeft ge-
geeseld, zooals bijna nimmer to voren, en die
mensehen en dieren heeft gemarteld en uitge
put. We hebben er niets van gezegd, en we zul
len er ook niets van zeggen. Alleen een vraag
zouden we onze. lezers willen stellen: Weet ge,
dat men in tijden van felle droogte daar 15
cent (soms 20 A 25 cent) voor een emmer re
genwater betaald? Weet ge, wat dat zeggen
wil voor een gezin van 8 of 10 personen?
Ten slotte zij het ons veroorloofd een nood
kreet te herhalen, die reeds geuit werd in „La
Cruz" van 20 Augustus.
„Tk overdryf niet. als ik den toestand op
Aruba niet langer houdbaar noem. En waarom?
Omdat voor het meerendeel van ons vo voor
al van Sabnneta en Santé Cruz, a ie es aans
middelen zijn uitgeput.'
„Door de heerschende hitte d:e met den dag
verergert lyden honderden mensehen aan
scheurbuik, een gevolg var gebrek aan goed
voedsel en drinkwater. Op Santa Crüz, alleen
zijn er'meer dan 200, op Sabaneta zijn er ook
zeer veel
Allo bestaansmiddelen, die ons tot heden
bi cl pen. zijn uitgeput.
Het lekken der aloë is geëindigd. Het werk
aan de phosphaat staat stil. Binnen korten tijd
zal ook de Aruba Goud-Maatschappij het werk
staken. Ook de arbeid op Santa Marta is stop
gezet. Wat nu te doen? Ons volk kan veel lijden
en verdragen. Doch ééns komt de dag, dat het
niét langer kan En als er dón geen hulp komt,
dan rest ons niets andèrs dan te sterven van
honger en ellende.
Sedert dien tijd is er wel veel geholpen door
het Bestuur'en door particulieren in de kolonie.
Doch de nood nijpt nog fel, en noodkreet
klinkt nog even smeokend. de noodkreet van een
edel volk dat lijdt, dat ellende en gebrek lijdt
buiten zjin schuld. De noodkreet van zoovelen,
die wegkwijnen, zoo wjj hen niet helpen.
Nederland mag niet doof blijven voor die
machtige smeekbede van het Curacaosche volk.
Slachtoffers van dén oorlog en van de
droogte tevens, heeft het dubbel recht op ons
medelyden,
Noodliidend en onze'broeder tevens, heeft het
meer recht op onzen steun, dan welk een ander
volk ter wereld ook.
Nederland, beschrijf het andermaal in uw
OfescTi iedboeken met een taal van onsterfelijke
daden, dat uw liefdadigheid even onuitputtelijk
is als de zee die uwe dijken omspoelt, en mild
en verkwistend als de zon aan uwen hemel.
Nederland, daar staat een arme aan uw deur,
en klopt.... En die arme is niet een vreemde,
maar uw eigen volk met u verbonden door el-
ken vezel van zijn vaderlandslievendhart, aan
u verwant door eiken druppel van zijn Neder-
landsoh bloed.
Zult gii doof blijven voor de stem van eigen
vleesch en bloed.
Gjj, die een vreemde met moederliefde op-
naamt in uw huis?
Nederland, Curacao staat daar buiten aan uw
deur, en wacht.....
1) o.a. op Sabaneta, en op Santa Cruz is het
zeker zoo erg.
2) het adres van den Penningmeester is:
J. W. van Aalst, Molenstraat, 's Gravenhage.
3) Bolivar is pl.m. 45 cent.
Utrecht, p. J. POIESZ.
Lid der Curacao-Ccmmissio.
De taart....
^Voor het groote, glimmende vensterglas
v,„ '1 Leken een broertje en ziusje
I J® ,acht jaar- Achter de reu-
vaete en vloei W 'Clje dingen! Daar was
er was taart, eZ^-eKo^' WaS. io?k'
mg en vol belofte En a» Kcbeimzin-
juffrouw, kalm hedieneuT Sehter was de
schijnbaar koud voor de verl©?dir,V®pWpen:d'
Dat was een wereld ni8 in ePtf van
De kleine jongen, met z'n groote, bS^e
oogen, z'n blonde haren, z'n verschoten win
ter muts je en gelapt broekje, en hét zusje,
met (baar bleeke, smalle toetje, haar losse
krulhaar en verscheurd jurkje, staarden er
naar, als verbaasd dat zóó iete bestond! Maar
er was toch iete in hun houding, dat van
voorgenomen groote daden sprak, van een
plannetje, waar ze lang over hadden gepie
kerd, maar dat du zijn uitvoering nabij was,
Het broertje ba<l z'n zusje bij de hand.
Haar linker omklemde een groezelig pa
piertje en daarin geborgen wasde eobat.
JV)_ T> J rnnui ÜWU 1 W uuo* 1 1w «V wuwif,
Keeds in zes-maanden heeft men in Cura-!^u wees de ^^€me "v,erit, P1?4 z'n Peuterig
tn enkd Hamburg-Amerika naar een ronde, kleine taart Daar
*ehi' eenig ander Duitsch koopvaardij-
lfA7Ïo« T\- 1 v.. «v
P gezien. De terugslag van dit alles wordt
aCao.
ook door de buitenbevolking van
ten slotte nog de hoeden-industrie. Deze
kg6"nd redding voor het geheele volk
ksh "arfJo tijden. Eenige cijfers zullen dit nog
Aan r in het 15cht 8te'lén.
In i9^"°°hoeden werd uitgevoerd:
In 19U t^r waardo van f 213 REO.
In 1912 ter Waarde van 432 993.
W«lnu deze*7rde van 1 856-272-
;fal vooral dit jaReDleen0 beoefende industrie
£.isd gesloten veel van haar afzetge-
0ölt er nief T.° gevolge van den oorlog.
oedig vrede, dan zullen voor
lag suiker op, dat leek wel sneeuw; er wa
ren krenten in en dan, wat was ie lekker
bruin-geel! Hij trok z'n zusje wat naderbij
en toen hun natte neusjes bijna het glas
raakten, vroeg bij met z'n schor stemmetje:
Zou ie dèt mooi vinde?
Zusje knikte.
Zou 't lekker weze»
Nou!!!
Beider oogjes tintelden. En nu schoven
zij naar do deur, hij voorop deur open
daar stonden ze voor de rijk beladen toon
bank. Zo waren zoo klein, dat ze er niet over
konden kijken. Er stonden, nog enkele klan-
tsö in den winkel, maar ze weken vóór de
kleinen. Toen hun beurt kwam, hoog de win
keljuf over de toonbank en vroeg-lactïend:
En jelui f
Geen van beiden sprak, maar broertje wees
op het taartje in de uitstalkast
Die taartt
Ja juffrouw! klonk het haperend.
Heb jelui geld!
Het zusje schoof baar schat op (ie toon
bank, juffrouw opende het vieze papiertje.
Zeventien centen rolden op 't marmerblad.
Dat is te kort, jongens 't ko6t vijf en
dertig cent....
)'ijl* en dertig?? ^e] y,weifelend.
Vragend keken ze elkaar aan. want zie
sdhenicn niet te weten hoeveel viif-emdertig
was.
't Gaat niet kinderen! Wat het voor je
lui zelf?
Voor vader, zei het broertje op treuri-
gen toon, en tranen kwamen in zijn blauwe
'kijkers.
Vader ziek?
Vader is soldaat.... m0et diene....
En willen jelui hem dit sturen?
Hu is morge jarig
De winkeljuf weifelde.*'.' Daar wierp een
dame twee dubbeltjes op het witte marmer
en zeide:
Hou maar af wat er te kort is. Ze lachte.
De winkeljuf pakte de taart in.
Daar jongens! jjiet ya?ien latei
Weer ging de winkeldeur en ze stonden
Op straat Broertje liield de taart krampach
tig gedrukt tegen z'n buisje. Hand in har.d
liepen ze naar dé nauwere straten. Oogen
tintelend, meer kleur op de wangen!
In den winkel keek de winkeljuf ze na.
Zulke kinderen todh, hé!
,.^6 ™obilisatie juffrouw! 'zei een der
klanten. Ai moe m gezinnen!
Ja, ja, de mobilisatie, zei de winkel-
juf.... En u juffrouw?
Maatregelen tegen verboden uitvoer.
Dat het militair gezag in de grensplaatsen
met alle kracht optreedt tegen personen, die
zich ondanks het strenge verbod toch inla
ten met den handel op het buitenland in ten
uitvoer verboden goederen, blijkt wel uit de
volgende mededeeïing:
Verdacht van het plegen van kwade prak
tijken, ten opzichte van de aflevering van
ten uitvoer verboden waren met bestem
ming naar Duitschland, heeft de winkelier
H. in de Klaasstraat te Venlo een militai
ren wachtpost voor zijn deur gekregen, ter
wijl het hem voor het vervolg verboden is
om goederen, welke onder het verbod van
uitvoer vallen, aan derden af te leveren.
Om eenzelfde reden werden den paarden
handelaar T. te Keu ver het verbluf ontzegd
in het in 6tnat van beleg verklaarde ge
deelte van ons land.
Dure varkens. In het noord n van ons
land is de prijs der varkens in de laatste da
gen zóó gestegen, dat voor een varken van
100 kilo 100 betaald wordt, terwijl nog boo-
gere prijzen verwacht worden.
Een laffe aardigheid. Te den Haag stond
voor het gebouw in de Laan. waar het Plaat
selijk Steuncomité zitting houdt, een groot
'aantal personen te wachten op de steunuit-
keering.
Een drietal jongens, voorzien van ettelijke
pakjes, dragende het opschrift: „Van Nelle's
J akjes Koffio'* deelden dezen onder de
wachtenden uit, met de mededeeling dat ze
een half ons koffie bevatten, en dat ze zidh
die maar goed moesten laten smaken.
Was het wonder, dat de menschen, w.elke
't natuurlijk geen van allen breed hebben,
'blij waren met deze surprise? Thuis gekomen
werd het pakje koffie direct geopend, doch
bleek het in plaats van koffie.... zaagsel
te bevatten.
Waar men den treurigen moed vandaan
haalt, om meuscken, die zoo onder de be
narde tijdsomstandigheden gebukt gaan, voor
bet lapje te houden, is ons onbegrijpelijk.
Onder een omgevallen niour geraakt.
Donderdagnamiddag is te Enschedé bij het
graven van fundeermgseleuven. de zijmuur
van een aangrenzend onbewoond buis in
wolmn omvang op het bouwterrein gevallen.
De grondwerkers Hovenier en post werdén
«r onder bedolv.en Zy werden per brancard
oaar het ziekenhuis Ziekenzorg gebracht en
door dr. Maas verbonden. De toestand van
Hovenier is zorgwekkend.
Hollandseh glorie. Wij lezen in de Sla
gerscourant;
O, dierbaar neutraal Nederland,
U hebt. een Ministerie met een gaaf verstand.
Want het verbiedt den uitvoer van levende
zwijnen
Om niet den veestapel te <loen kwijuen.
Maar wat gebeurt nu m dezen tüd?
O, geaebt publiek, maak U niet verblijdl
Want het rijpe vee wordt nu geslacht,
En zóó sleept Duitschland het in de wacht.
En, wanneer dit nu niet van hoogerhand
wordt gestuit,
Dan is het maar beter, dat de slager sluitl
Daarom, geachte collega's, wecst homogeen,
En koopt voor deze dure prijzen niet meer
En protesteert met het publiek in 't generaal,
Tegen dit ongepermitteerd schandaal!
Dèu komt ook onze Re&eeriug pas te weten,
v at gedwongen vegetariër moet wezen.
O, Nederland, rijk «an boter en kaas,
Bij U wordt margarine en idantenvpt de baas
KELLY.
VERBODEN UITVOER.
De Rechtbank te Arnhem heeft een landbou
wer te Hnps (N.-Br.) wegens verboden uitvoer
van een paard naar Duitschland veroordeeld tot
4 maanden gevangenisstraf met. verbeurdverkla
ring van het inbeslaggenonien paard.
GEWISSELDE STUKKEN.
Vergoedingen wegens mobilisatie.
Ten opzichte van de door den heer Bo-
gaanlt gedane vragen heeft de Minister van
Oorlog geantwoord:
Vraag 1. Er beslaai voor de kwartiergevers
geenerlei véjplichting orn het vrijgekomen
kwartier voor een verlofganger beschikbaar
te honden. De Minister kan niet als eiscb
van billijkheid erkennen, dat betaald wordt
voor hetgeen niet genoten ie.
Dat echter de belangen van de kwartier
gevers door hem ni^l voorbij gezien worden,
moge blijken uit do in afschrift hiernevens
gevoegde beschikking van 13 Januari 1915,
waarbij epr. regeling is getroffen, welke, ge
let op dé bestaande voorschriften, zoo gun
stig mogelijk mag heeten.
(In die beschikking wordt o.a. bepaald,
dat geen vergoeding wordt gegeven voor deu
dag van vertrek en de volgende dagen van
afwezigheid, wel voor den dag van terug
komst. Vallen vertrek enterugkomst op den
zelfden dag, dan wordt de vergoeding gege
ven).
Vraag 2. Een drukker gebruik van vele
wegen ie-in de gegeven omstandigheden niet
te vermijden.
Iets onrechtmatigs is daarin niet gelegen
en waar in den lande door talloos vele na
tuurlijke en rechtspersonen ten gevolge van
de huidige omstandigheden meer of minder
schade wordt geleden, welke door den Staat
niet wordt vergoed, zou het niet billijk zijn
voor de hierbedoelde gemeenten een uitzon
dering te maken.
Nadere wijziging Woningwet.
Aan het voorloopig verslag der Tweede
Kamer betreffende het ontwerp tot nadere
'wijziging van dé Woningwet is het volgende
ontleend:
Verscheidene leden achtten wettelijken
'dwang tot bouw van volkswoningen, in be
paalde gevallen aan de gemeente op te leg
gen, noodzakelijk en zij waren van oordeel,
dat bij deze verplichting geen rekening_ mocht
worden gebonden met de mogelijkheid, dat
de noodwendige lage buren do kosten van
bouw- en exploitatiekosten niet zouden dek
ken.
Deze overheidsbemoeiing achtten zij vol
komen verdedigbaar op dezen grond, dat
buisvesting van mingegoede gezinnen in ge
zonde woningen niet alleen in het belang
dier gezinnen is, doch daarbij het algemeen
belang in hooge mate is betrokken. Behoor
lijke huisvesting van de ingezeteneu bevor
dert toch den algemeenen gezondheidstoe
stand en verhoogt het algemeene bescha
vingspeil.
Met deze beschouwingen konden verschei-
dere andere leden in verschillend opzicht
■niet instemmen. Onder hen waren er, die
gaarne toegaven dat verschillende gemeente
besturen getoond hadden liet belang der
volkshuisvesting niet te befp-ijpeu. Zij erken
den ten volle dat vedhooging van het peil
van beschaving en ontwikkeling, evenals de
zedelijkheid, door gezonde winkeltoestanden
'ten zeerste wordt bevorderd en de gemeen
schap door verbetering dezer toestanden in
vele opzichten wordt gebaat.
Doch daarmede was het leggen van dwang
op gemeentebesturen om zelf te bouwen nog
niet gerechtvaardigd en kon zeker niet een
stelsel worden verdedigd, waarin de kosten
der gemeente-woningen niet door den huur
prijs zouden behoeven te worden gedekt, een
stelsel van overheidsarmenaorg, dat,' naar de
meening dezer leden, tot willekeurige be
voorrechting van sommige categorieën van
ingezetenen moest leiden.
Tegen bouw van gemeentewege bestond in-
tusÉsöhen bü deze leden bezwaar, zoowel op
practische gronden als om redenen van bil-
lyklieid. De eenige goede weg om uit de
'moeilijkheden te geraken, is den particulie
ren bouw zooveel mogelijk te bevorderen.
Yiering door militairen van
een R. K. feestdag.
In verband met schriftelijk door den heer
Juten tot den Minister van Oorlog gerichte
vragen beeft de Minister van Oorlog, de heer
Bosboom, het volgende aan den voorzitter der
Kamer geantwoord
„Door den opperbevelhebber van land- en
zeemacht zijn geen orders uitgegevèn omtrent
de wijze, waarop de feestdag der H. H. Drie
koningen op 6 Januari door de Roomsch-Ka-
tholieke militairen moest worden doorgebracht.
Ingevolge een regeling betreffende do vie
ring van kerkelijke feestdagen van 1912 (Ree.
Mil. bl. 868) wordt de 2de Kerstdag niet als
feestdag beschouwd voor de Roomsch-Katho-
lieke militairen.
Deze regeling kwam tot stand in overleg
mot do kerkelijke overheid;
Dat voor de Israëlietische militairen de
feestdagen zorgvuldig in acht genomen worden,
is den Minister bekend.
In geen van de drie voorgaande punten kan
van eenig optreden van den opperbevelhebber
sprake zijn, ook dus niet van een optreden, dat
ais „krenkende achterstelling" van de Roomsch-
Katholieken zou kunnen aangemerkt worden.
Het had, naar meening van den ondergetee-
lrende, aanbeveling verdiend, indien een zoo
ernstige en zoo geheel ongemotiveerde blaam
op de hoogste legerautoriteit achterwege ware
gebleven.
De spoorweg!iinen iu <le
II a ailemnierineer.
Bij de Tweede Kamer is ingekomen een
ontwerp van wet tot verklaring van 'het al
gemeen nut der onteigening ten behoeve
van een zijtak Nieuwveen—Ter Aar (Papen
veer) van de spoorweglij nen in de Haarlem
mermeer en omgeving.
Uit de memorie van toelichting blijkt dat
om de wet van 28 Augustus 1851 (Staatsblad
no. 125) te kunnen toepassen ten aanzien van
dezen zijtak, plannen zijn opgemaakt, welke
in de betrokken gemeenten ter inzage hebben
gelegen.
De bezwaren, die zijn ingebracht en niet
gericht zijn tegen het algemeen nut der ont
eigening, zullen hunne oplossing kunnen vin
den, hetzij bij het nader uitwerken der plan
nen, hetzij bij de onderhandelingen volgens
art. 17 der wet van 28 Augustus 1851 (St.bl.
no. 125).
COXLV1I.
DE UITVAART.
Terwijl het G e b e d des Heer en door
alle aanwezigen in stilte wordt gebeden, be
sproeit de priester het lijk driemaal aan weers
zijden met wijwater oni alle helsche machten
daarvan af te weren, en bewierookt het op ge-
iyke wijze, niet slechts uit eerbied voor het
stoffelijk overblijfsel, dat een tempel van den
H. Geest en een werktuig van deugden was,
maar ook om te beduiden, dat de overledene
een werkzaam lid was van de Kerk, die zich
op goede werken toelegt, dat hij in goeden geur
voor God geleefd heeft en in Jezus Christus
ontslspeu is.
Daarop vervolgt de priester. „En leid ons
niet in bekoring, Maar verlos ons van den
kwade. Van de poort der hei Verlos, Heer,
zijn ziel. Dat zij ruste in vrede Amen. Heor,
verhoor mijn gebed! En myn geroep kouie tot
U. De Heer zij met u. En met uwen geest."
Nog eens stijgt een bede der Kerk ten hemel,
voor den troon van God, ora genade en ontfer
ming te verkrijgen voor eene ziel, die door
Jezus' Bloed vrijgekocht werd en Hem- altijd
zoo dierbaar was. Ih haar naam bidt de pries
ter:
i „Laat ons bidden. O God. Wien het eigen is
altijd genadig te zyn en te sparen, wij bidden U
ootmoedig voor de ziel van uw dienaar (diena
res) N., welke Gij bevolen hebt heden van deze
wereld te scheiden, dat Gij haar niet overlevert
in de handen des vyands, noch voor altijd ver
geet, maar uwe Engelen gebiedt haar op te ne
men eu naar het vaderland van het paradijs te
geleiden, opdat zij, wijl zij op G gehoopt en in
IT geloofd heeft, de pijnen der hel niet verdure
maar de eeuwige vreugde bezitte. Dor Chris
tus onzen Heer. Amen."
Wordt er een lykrede gehouden, zoo geschic-
de dit onmiddellijk na de H. Mis. Na voor het
midden des altaars een gebed gestort te hebben,
begeeft de redenaar, gekleed in zwarte toga,
zich naar den kansel, waar hij na zich met het
kruisteeken geteekend te hebben, zijn rede aan
vangt. In onze streken is zulk een lijkrede al
leen bij priesters gebruikelijk; in ons bisdom
is zij op het kerkhof uitdrukkelijk verboden
Zy behoort met zoozeer een lofrede op den
overledene te zijn, dan wel een barteiyk wooii
van troost voor de naastbestaanden om een op
de eeuwige waarheden steunende aansporing
tot de aanwezigen
SPAARNDAM.
Gemeenteraad. In de raadszitting van gis
teren is medegedeeld dat door den minister
van Binnenlandsche Zaken is toegestaan de
aanvraag om een voorschot van f 38.050 aaa
de gemeente voor woningeiibouw.
Ingekomen was oen aanvraag van G. W,
van Riet-Paap om een jaar verlenging van
paclic van gcmeentewatcr. tegen de vroegere
condities. B. en W. adviseeren slechts drie
maanden verguaning te verieenen, met het
oog op de woningen, die gebouwd :llen wor
den. Aldus wordt besloten.
Ten einde aan bezwaren van admmistra-
tie ven aard van Ued. Staten tegemoet to
komen werdon eemge wijzigingen in de Be-
grootmg voor 1916 aangebracht.
Besloten werd aan den heèr Vrijer volon
tair ter secretarie, die met zooveel Ver bad
druilt Ven |l'UULK:aL1U te geVeU vaa 1 'OU.
r „Proce3 omtrent do Noor-
der-Gemocntevaart" en „Kohier 1915 Hooide-
belastin£ op do honden en
schoolgelden, werden behandeld met ges!
ten deuren. 8
Bij de rondvraag vroeg 't raadslid W Kok
of de eone helft van de Beksloot niet behoor
de tot de gemeente? Zoo ja, dan kan dit. ver.
pacht worden. Uit de bespreking bleek da*
zulkr niet het geval was.
Daarna werd de vergadering gesloten.
UITGEEST.
R% KL Kies ve r e e n i g i ng. In de
gezellige bovenzaal van „de Ooievaar'' had
gisteren de vergadering pbiais der Katholieke
Kies vereeniging Als ©enig punt prijkte op
de agenda: Voordracht van den Heer J. A.
de Lobei van Haarlem. He talrijke opkomst
der leden en genoodigden stemden den Voor
zitter tot groot» tevredenheid. Er was juist
niet meer op de agenda geplaatst, om den
spreker d» gelegenheid to'geven naar harte-
lust zyn onderwerp te behandelen zonder
met tijdsbeperking rekening te moeten hou
den.
Spreker, die onder .applaus het gestoelte
betrad, begon met de opmerking, dat deze
Hjd al bijzonder slecht geschikt was om
over de politiek te praten. Nu wij allen da
taak hebben om de onzijdigheid van ou3
land to bewaren nu verdwijnen de partij-
verschillen. en zijn wé vóór alles Neder
lander, zonen van hetzelfde volk. Het vo
rige jaar had spreker het genoegen voor do-
ae vergadering te mogen spreken over ta
rief wet en oude rdo nis ver ze ke r in g, nu blij
ven die vraagstukken rusten, en is de xieu-
tra-liteit het gewichtigste punt, dat onze aan
dacht vraagt. Geen wonder dan ook dat spre
ker de sen avond het niet over politiek zal
hebben. Er is gelukkig buiten de staat
kunde nog menig onderwerp, dat de belang
stelling ten volle waard is. Letten we
slechts op de geschiedenis der beschaving
en allerlei onderwerpen komen voor onzen
geest. De tallooae moeilijkheden, die de Katho
lieke Kerk had te overwinnen bij de bescha
ving onzer voorouders vormden eer interes-
santo stof om er een geheelen avond mee té
vullen. Spreker verhaalt veel bij zonderheden
en oude legendes en verhalen om zijn onderw
werp nader toe te lichten en zijn hoorder*
met diep ontzag te vervullen voor de gewel
dige taak, die de Katholieke Kerk in den
loop der eeuwen te vervullen had. Om acht
uur begonnen, eindigde spreker om tien uiig
precies, na meerdere malen zijn aandachtige
toehoorders nu weer in ernstige en dan weeg
in een prettige stemming te hebben gebracht,
Na dankzegging en een tot weerziens word
de vergadering gesloten.
