TWEEDE BLAD binnenland. Gewroken. i Hi De Oorioq. .1 NIEUWS UIT OEN OMTREK. mBmSmÊSSÊSÊmmm FEUILLETON. if1' NAAMDAG 15 FEB8UARI 1915 ven VERSPREIDE BERICHTEN. ii u i. m-nèf I s. HIEUWE HAARLE/nSCHE COURANT „GRUWELEN." DE llamsay Maedonald, de gewezen voorzit- *an de Engelsche Arbeiderspartij, schrijft ln „Menschbeit-," van Lausanne: My'ns inziens is het gebruik, dat men van ..Struwelen" maakt, ten zeerste verwerpe lijk. Öm hel maar dadelijk te zeggende be wijzen. die de Belgische cn de Franscho •commissie opnemen, zijn geen bewijzen, J.e midden van de verschrikkelijke voorvallen, [wanneer de zenuwen tot brekens gespannen yjjt; cn de geschiktheid tot zorgvuldige en nauwkeurige aarneming volslagen is^ opge heven, is bet voor do mensehen strikt on mogelijk, met juistheid te zeggen water js gebeurdHet is hoogst verwonder lijk, dat overheidspersonen, Belgische en Fran- .sche, hun namen onder eenprotokol van onderzoek kunnen zetten, dat onder der gelijke omstandigheden is opgenomen en dat elk politiehof zou weigeren te erkennen. Dat gruwelen en wreedheden voor zijn gekomen, behoeft niet vastgesteld te worden Maar dergelijke gebeurtenissen, die aan eiken oorlog verbonden zijn en die men aan elk strij dend leger heeft verweten, als middel te ge bruiken om den haat tussehen do volken aan to wakkeren en den oorlog aan dim gang t© houden, dat is weerzinwekkend en duivelse!), en geen rechtgeaard mensch, man cf vrouw, mag daarover zijn afkeuring ach terhouden." lAttelton, de directeur van ue bekende school te Eton, had in het Jlibbei't Jour nal geschreven: „Een vriend schrijft mij uit Devonshire, dat er zich in fijn dorp een klein Belgisch meisje bevindt, wairvn beide handen zijn afgekapt, Fenner Brockway, redacteur van de „La beur Leader", schreef daarop aan Lytielton, dat deze dat gruwelstuk zeker niet open baar zou hebben gemaakt zonder zich. van de juistheid vergewist te hebben, en vroeg of hij mocht weten, welk dorp dat was, om dat hij dergelijke gevallen wilde onderzoo ken. Ly Helton schroef terug, dat hi j, sedert liet artikel in het „Hibbert Journal", bevonden had, dat het verliaal niet waar was. Een dergelijk verhaal, dat hij van andere zijde had vernomen, was ook omvaar gebleken. Hij zou het aan het „Hibbert Journal" schrij ven en zou zich verplicht achten, als ook de Labour Leader het openbaar maakte. Gelijk geschied is. Men ziet dat de meeste Van die gruwel verhalen zelfs al lijken ze nog zoo goed gedocumenteerd, ten slotte onwaar Wij ken. Een reden te méér om, zooa-ls wij deden mi doen, zo stilletjes voorbij te gaan, als men dat al niet wcnscht te doen uit moreel oogpunt vanwege de onwenschtiijkheid door dergelijk gpeculeeren op het sentiment bet volk óp to hitsen. HET SPRINGEN VAN EEN MIJN BIJ YPEUEN. In de Leipziger Volkszeitung vindt men do volgende schildering die gedateerd is uit lYperen 16 Januari:: Den zeventienden December 's middags kwamen wij hier aan, op ongeveer ander- halven kilometer van Ypcren en bezetten de loopgraven. Reeds het binnenrukken in de stelling vond plaats onder een moordda dig kanon- en geweervuur. Wij waren zoo .gelukkig onze plaats zonder ver-liezen te be reiken. Juist aangekomen, hoorden wij, dat deze plaats gruwelijk door artillerie van elk kaliber beschoten werd en dat de compag- nio die daarboven stond, reeds groote er- lieaen had geleden. Den achttienden begon 's morgens om halfnegen het kanonvuur, zoo bevig, als wij niet Voor mogelijk hadden ge houden. Honderden granaten werden ons te gelijkertijd toegesliugerd uit ontelbare bat terijen en dat, wel uren lang. We konden ons slechts bergen, doordat wij niet bestre ken plaatsen uitzochten en daar in troep jes bij elkaar hurkten. Ondanks het moord dadige vuur werd er toch goed wacht ge houden en dank zij onze voorzichtigheid had den wij slechts zes man verloren, toen we twee dagen later afgelost werden. Ook later duurde het artillerievuur van 's morgens tot- B avonds in gelijke sterkte voort en werd 's avonds door hevig infauterievuur vervangen. Onze verliezen werden talrijker. Overdag werden de loopgraven volkomen in elkaar geschoten en iederen nacht moest de genie ze weer opnieuw uitgraven, wat in rtnnkprcn nacht en onder het hevige vuur heel mSk viel. Maar het gelukte. vijandelijke artillerie. Dat ke ontploffing. De loopgraven en schuilplaatsen trilden en gingen vervolgens op en neer alsof de heele heuvel guttapercha was. Onmiddellijk daar op werd bet donker. De Franschen hadden een mijn in de lucht laten vliegen. Wij had den één doode. drie gewonden en 21 begra-, venen, die echter weer heelhuids voor den dag gehaald konden worden. De uitwerking op de zenuwen kan niemand zich echter voorstellen. Men moet het meegemaakt heb ben. Moge het ons gegeven zijn, dat wij zoo iets niet een tweede ma d beleven. De Fran sehen hadden zich echter ook in het' eigen vleesch gesneden, want zij hadden de mijn te kort aangelegd en hun loopgraven leden meer dan tweemaal zooveel als de onze. Men moet zenuwen als ijzeren kabels heb ben, zoo eindigt do brief, om dergelijke tij den te kunnen doormaken. DE MOEDER VAN DEN PASTOOR. Hoe het anticericalis mc der Fransolie re- geeringspcisonen in 't geniep voortwroet, zich bij Borzimow bijzonder had ondersdb&i- den, begaf hij zich naar een 8llee_ van boogc olmboomen, waar een altaar was opgericht, waaromheen officieren en manschappen zich hadden gegroepeerd, de troepen in veldtenue met opgestoken bajonet. De vaandeleompagnie naderde met muziek en naast het met dennengroen versierde al taar namen de vaandels plaate, enkele, die nog nauwelijks den vuurdoop hadden onder gaan, andere, die reeds vorige geslaehten der Duitseliers tot den dood of de zege had den geleid. Daar naderde de keizer, die met generaal Mackensen van bet slot kwam. Met een ernstig oog de troepen monsterend, die met gepresenteerd geweer staan, treedt de keizer voor bet altaar; de manschappen zetten de geweren af en na liet zingen van een koraal, spreekt de divisie-veld prediker woorden, die diep uit bet hart komen en dus ook tot het hart gaan. Hij herinnerde aan de roemvolle dagen en de grondtoon van zijn rede is: Volhouden met God voor keizer en vaderland! naar aanleiding van Spreuken, hoofdstuk 21, vore 31: „Het paard wordt be de bladen doen daarvan soms de treurigste rci(] tegen den dag des 'strijde; maar de over- vorhaien. Nu weer de „Echo de Paris" van 4 i<eor. De „Maasbode" vertaalt daaruit: „Ik wil aannemen, dat de oorzaak volstrekt niet gelegen is in het priesterschap van haar zoon Haar zoon:: zij heeft twaalf kinderen aan Frankrijk geschonken Maar zij woonde bij hem, den pastoor ecner kleine parochie in het gebied dei' Aisne. De oorlog breekt uit:: de pastoor, dieniet behoeft te mobiliseeren, vraagt om te vertrék ken en vertrekt inderdaad als militair aal moezenier, een der eereten, die den bewonderenswaardige oproep van Albert de Mun's forsche stem beantwoorden. winning is des Heeren." Na den zegen zon gen alle aanwezenden blootshoofds het Ne- derlandeehe dankgebed. Toen sprak de keizer tot zijn soldaten. Hi.i dankt hen voor hetgeen zij reeds gedaan hebben, herdenkt de tallooze offers aan bloed en leven, die bet Duitecbe volk zoo gewillig gebracht beeft. Hij kondigt met luide, ver in het rond hoorbare 6tenn aan, dat een eer volle vrede bevochten moet wórden, want, zoo vervolgde de keizer, onze vijanden zijn nog niet geheel overwonnen. Er mag niét gerust worden, voordat zij geheel ter neer geworpen zijn. Generaal von Mackensen hield daarna een toespraak tot den keizer, waarin hij dezen De goede, oude mama zij is bijna tachtig dankte vorrr zijn bezoek en de gelofte afleg- jaar, blijft alleen in de pastorie, met een de, dat, de negende armee alles zou doen om toegenegen dienstbode, want haar leeftijd enzieli het in baar gestelde vertrouwen waar- haar gezondheidstoestand vorderen voortdu- dig tc toonen. rend onmisbare, zorgen. Bruisend klinkt een driewerf herhaald Doch de overrompeling dreigt, de vijand nadert. Op bet laatste oogenblik, den 30en Augustus wordt het dorp ontruimd, de twee arme vrouwen moeten vluchten. hoera door het geboomte, terwijl in de verte, aan de Bzoera, het gebulder van het kanon wordt vernomen en een vlieger over de me nigte groote kringen in de lucht beschrijft Uitgeput, zonder hulpmiddelen, na welk Want de Russische vliegers waren in den een reiskomt de goede vrouw, nog altoos van ha.ro dienstbode vergezeld, ten slotte terecht te Marvéjols, in Lozere, haar geboorteland Och armei, men kent baar niet meer. Doch waarheen te gaan En hier, hoe te leven? Ik heb gezegd, dat haar zoon, de pastoor, heur eenigc steun, in het leger was; maar zijn functie van vrijwillig aalmoezenier schijnt aan de moedér geen recht te verleen"n op militaire verkoeling. En de vergoedingen, die men overal aan de vluchtelingen -toekent? Het is duidelijk, dat die twee ongelukkige» daarop tenminste recht hebben. Ten hare gunste wordt, een verzoek inge diend. een verzoek, door het vluchtelingen comité van Lozèro ondersteund. Vijf maanden van smeekschriften en bezoe ken zijn er noodig geweest, om dit antwoord te verkrijgen: laatsten tijd zeer vrijpostig geweest. DE TWEEDE KAMER. De bijeenkomst der Tweede Kamer, welke bepaald was op a.s. Dinsdag te half twee, is verdaagd tot Woensdag 1? dezer op hetzelfde uur. EEN ERNSTIGE WAARSCHUWING DER DUITSCHE REGEERING. Wü deelden Zaterdag reeds mede, dat het keizerlijk Duitsch gezantschap in den Haag een ernstigp waarschuwing heeft gepubliceerd in zake de vaart in de Engelsche kustwateren. Dit inderdaad zéér ernstige stuk luidt: in e s t e n b o aldus: „Nadat sinds het uitbreken van den oorlog „De prefectuur van Lozere heeft jnstruc- I do Duitsche handelsvloot van de wereldzee ties gegeven, het is nog maaf een kwesfie was verdwenen heeft. Engeland den handel der van dagen of urenneutralen met Duitsehland trachten tc ver- Ziedaar de pastoor gerust, in zijn regimenthinderen, terwijl bij zich aande soldaten wijdt, zal j Engeland heeft tot dit doel zonder vooraf- ijne moeder daarginds niet van honger ster- gaan(Je waarschuwing de Noordzee verklaard als oorlogsgebied en als in gevaar gebracht door Duitsche mijnen, ofschoon geen Duitsdie Twee weken later, opnieuw een brr i Twee weken latei' wcei' e en bneimijnen in de open zee, maar uitsluitend aan de „Wij zouden uwe moeder heel gr^ag w wea E ]sche Oostkust waven gelegd. Het heeft helpen, maar de prefectuur van Lozere ne„u rtrOD' TCflfirrlfeliil? tror» SJr»Tvrvf1 n r» A I bovendien den weg Noordelijk van Schotland Em iktert'aaf heteda? duurt nu zóó'sinds verboden en voor het Kfanaal zoomede in de open Noordzee, nnjnyelden gelegd. Engeland beeft verder de op Londensche het eind van Augustus; wij leven thans in begin Februari Waarom aldus sollen met deze ongelukkige vrouw? Ik heb gezegd, dat zij bijna tachtig jaren oud is Waarop wacht men of wat hoopt men? Dat zij gestorven zij? De Keizer bij het leger van Mackensen. zcerechtconferentie vastgestelde lijst van con trabande 6terk uitgebreid en zooveel mogelijk ook den Noordzeehandcl van neutrale landen naar Duitsehland door bemoeilijking van de neutrale scheepvaart trachten te beperken. Sinds Duitsehland daarop besloten heeft, het Engelsch voorbeeld volgende, de Engelsche en Iersche wateren van den 18en Februari af als oorlogsgebied en Ms gevaarlijk te verklaren, Het Berl. Tageblatt bevat een correspon- heeft Engeland alle Engelsche havens tot oor- dentie uit Lodz, gedateerd 7 Februari, waar- logshavens verklaard en zich zelf als perech- in verhaald wordt van een' bezoek, dat de tigd om op zijn handelsschepen neutrale vlaggen keizer aan het leger vail generaal Von Mac kensen bracht. De keizer had, van Czoifclochowa komen de, een van die Poolsche landhuizen van te voeren. Thans worden volgens stellige berichten een groot aantal Engelsche handelsetoomscliepen edellieden betrokken,"die^gemë'eThékend zijn bewapend en willeb deze Duitsche onderzee- om hun voorname en rijke elegantie ge- booten beschieten ot oor rammen vernielen. Lte'/w nieti bespoltelijken praal. Nadat de Daarmede verliezen^ deze handelschepen hun vnandelUKé ai muo» vriurfam, v, ---- ""="j«»i miljoen mint de uaarmeae veruw-» uucisnuepcu uuu cJ? griett VDlo£linga''^n__ vreesdij-ficicm^en manSnutf Tan .of: ka.rakter a1a W°rden oorlo«svaar- mansohappou 09} van een korps, dat tuigen. Duitsehland riet zich thans opnieuw genood zaakt alle neutrale schepen van den 18en Fe bruari af voor het bevaren der Engelsche kust wateren dringend te waarschuwen, want van dezen datum af zal van de z<jde der Duitsche admiraliteit de strgd tegen de Engelsche oor logshavens, de Engelsche oorlogs- en handels vloot met alle middelen' worden aangebonden. Neutrale schepen, die rich dan nog binnen het oorlogsgebied begeven, loopen derhalve de gevaren welke zg zouden loopen wanneer zg hun koers namen te midden van zeegevechten tussehen Duitsehland en Engeland, gevechten waarvan de juiste plaats en datum niet kunnen worden aangegeven en waarin dc aangewende strijdmiddelen voor ieder schip hetwelk zieli in deze wateren bevindt gevaren zullen medebren gen waarvoor Duitsehland de verantwoorde lijkheid niet, op zich kan nemen. De weg Noordelijk gpn Schotland kan tenge volge van de diepte vac het vaarwater door zeemijnen niet in gevaar worden gebracht. Ddar, evenals in de wateren der Noordzee, met uitzondering van de Engelsche wateren en de Duitsche bocht, wordt de neutrale scheepvaart door de maatregelen der Duitsche admiraliteit niet in gevaar gebracht," VOOR DE KRIJGSGEVANGENEN. Op initiatief van den Eerwaarden pator Stamim, van de Afrikaensche missies te Keer bij Maastricht en de Gravin de Gelsoes, kasteel te Eysden heeft zich gevormd onder den naam van „Oeuvre internationale des hlessés et prisenniers de geurre" eene instelling, die be oogt hulp te verleenen, om hun ellende te ver zachten. aan gewonden en krijgsgevangenen, vooral aan diegenen hunner die behoeftig zijn. Bijstand zal worden verleend aan allen zon der onderscheid van godsdienst of nationaliteit. Het werk isverdee ld in twee sectiën: A Duitsehland, Oostenrijk en hunne bondgenoo- tenB België, Frankrijk, Engeland, Rusland en hunne bondgenooten. Het Centraal comité is gevestigd té Maastricht in de De Stuers-stich- ting. Behalve gelden zal het comité ten bate van zijn doel gaarne ontvangen, onder- en bovenkleeding, tabak en sigaren en eetwaren als, kaas, chocolade, cacao, ham, rookvleescli, enz. Het comité zal. zich verder belasten met het overbrengen van brieven aan de krijgsgevan genen, Bovendien wil men trachten, zoo moge lijk de krijgsgevangenen met hun gezin in ver binding te stellen en zal de Eerwaarde pater Mourren der Afriksansche missies te Maastricht opzoeken de krijgsgevangenen die niet met hun gezin of familie in verbinding zijn. Onge twijfeld zal dit edel werk, zoo vol menscli- lievendlieid in veler harte weerklank vinden en zal men gaarne aan 't comité steun verleenen. Dr. H. F. THIJSSEN. t Te Arnhem is in den ouderdom van 84 jaar overleden dr. H. F. Thjjssen, een algemeen ge acht en zeer gezien Katholiek geneesheer te dier stede. De heer Thijssen promoveerde in 1855 tot doctor in de genees-, heel- en verlos kunde en vestigde zioh spoedig daarna als practiseerond geneesheer te Arnhem. Meer dan 56 jaar was lift onafgebroken lid der plaatselijke commissie van toezicht op het lager onderwijs en gedurende 21 jaar lid van. den ge meenteraad, waar hij zieli een krachtig bevor deraar van verbetering der volksgezondheid toonde. De overledene was ridder in de orde van den Ned. Leeuw en officier in de Orde van Oranje- Nassnu. Hij was de vader van onzen stadgenoot Mr. J. N. J. E. Heerkens Thijssen. Mr. VAN DEN BIESENt De toestand van den heer mr, Van den Bie- sen, lid van de Eerste Kamer, is dermate ver beterd, dat bij eerstdaags het .R. K. Ziekenhuis te VGravenbage, waar hij verpleegd wordt, zql kunnen verlaten om naar zijn woonplaats Gin nok en terug te keeren. TER WAARSCHUWING VAN VLIEGERS. Van de toren9 in enkele gemeenten op Wal- oheren o. a. te Middelburg, ia de vlag uitge stoken als waarschuwing aan vliegers van oor logvoerende mogendheden, dat zij' zich boven neutralen bodem bevinden. DE SCHEEPVAART OP HET SUEZ- KANAAL. De Rotterdamsche Lloyd heeft een particulier telegram ontvangen w aaruit blijkt dat het nor male verkeer door het Suez-Kanaal is hersteld en de doorvaart dus geen belemmering meer ondervindt. In brand geraakt. ZaLerdagrvoorinidi^rt f geraakte aan de Prinaeseokade te Leiden e. f dienstmeisje, dat in de kenken werkzaam was, in brand. Ze vluchtte brandende des 6traat op, waar de vlammen met moeite wer den gedoofd. Met ernstige wonden bedek werd ze naar bet ziekenhuis vervoerd. Een koe door ratten aangevallen. De 1 veehouder F. te Meppol, ontdekte iederen*! morgen dezer dagen, dat een zijner koeier zware wonden aan den rug had. waaruit veel bloedverlies ontetond. De oorzBak kon hij aanvankelijk niet gewaar worden, ook niet na het raadplegen van den veearU. Thnnf bleek echter, dat het arme dier des nacht* aangevallen werd door rotten, die van den zolder af op den rug der koe sprongen. Laat geen kindereu oubewaaki! H»o ge- va ar) ijk het i« kinderen onbewaakt te laten,fj] bleek te Staphorst weder. Terwijl men bij, een landbouwer aldaar in het achterhuis be, zig was, had men in het voorhuis alleen ge laten een driejarig meisje, met een van ven maanden, dat in de wieg lag. De oudst--, had intusscben de tang gloeiend gemaakt ii het vuur en deze het kleine wiebtje toege houden, die er met zijn 'bandjes naar sloög- en greep. Zooals begrijpelijk is, bekwam be< kind hevige brandwonden. Een aanslag in de gevangenis. Vrijdag heeft er, naar het Leeuw. Nwbl. meldt, eer aanslag in de strafgevangenis te Leeuwar den plaats gehad op den bewaarder Brink hof; deze werd door een gevangene, die mei een schoenmak er sfites gewapend was, aauge vallen en in den schouder gewond. De ge-',. vangene moet een wrok tegen den bewaardei hebben opgevat, naar aanleiding van een I door den laatste omtrent hem opgemaakt rapport. De toestand van den getroffene k; vrij ernstig. - g»ia Een schandelijk bedrijf. Een juffrouw,; die Vrijdag op de Groote Markt te 'e Graven hoge werd betrapt op diefstal van een hand- taeobje, heeft bekend, dat zii een heele reeks i van dergelijke diefstallen heeft gepleegd...' Vooral maakte zij R. K. kerken onveilig Terwijl kerkgangsters daar geknield lagen, kaapte zij de handtaschjes weg, haalde er d« portemonnaie of waardevolle voorwerpen uil ,t en liet het dan liggen of, als zii daar geen' kans voor zag, nam zij het tasethje mee er wierp het, na het van den inhoud te hebben- ontdaan, weg, of liet het hier of daar liggen De uittocht der varkens. Id bet West- land worden in de laatste dagen de varkens hij de tuinders opgekocht voor Duitsehland. 1 I tegen 90 eent per kilogram ruw. De tuinders,j 1 ruimen tegen dergelijke prijzen zelfs niet-, afgemeste hokken- op. En nog verneemt meD niets van een uitvoerverbod van varkens ii geslachten toestand. Waar moet dat heen! Een aardig buitenkansje. Te Dordrecht' is een meisje geboren, de 50,000ste ingezetene der gemeente. De raad besloot aan der1 50,000sten inwoner der gemeente een spaar haakboekje van 250 uit te keeren. Tei stadhnize is dat Zaterdag aan de ouders van het meisje uitgereikt. DoodeRjke ongelukken. Een 7-jarige zooi van J. Mulder, te Anibt-Volleckove (Ov.) is. toen het van de school kwam. door dr tram gegrepen en onmiddellijk gedood. De timmerman Paarhuis Van Koakange die gepasseerd en Donderdag nabij Meppel onder de tram kwam en heide beenen werden afge- reden, is aan de gevolgen overleden. Menschlievendheid. Een Engelscbman, die vier maanden in Duitsche gevangeneehar I .^gebracht, arriveerde dezer dager, 1 aan het station te Oldenzaal, van alle geld- nuddelen ontbloot. Door een dienstdoend po- 1 litieanan werd in wachtkamers, kantoren er 1 bureaux een inzameling gehouden en weldra kon den ongelukkige een aardig eommetjt ter hand worden gesteld. Onder de passagiers uit Duitsehland be vond zieb toen ook een Amerikaansche dame, op de terugreis naar haar geboorteland. Toen zij hoorde, in welke benarde omstan digheden deze Engelscbman verkeerde, kochl ze hem onmiddellijk een reisbiljet naar Am sterdam en bestelde ze.telefonisch voor baai rekening in een haar bekend hotel te Am sterdam kamers, enz. voor den hulxibehoe- vende. Ook sehonk ze hem het noodige geld vooi de verdere reis naar Engeland. De bijeenverzamelde gelden mocht de nu overgelukkige man bovendien behouden. |S; 1 i it ji vrede hebben verwoest. Daar, waar rust en overvloed heersoheu •opname na Suijaow sjrpais nu nam jpttiA Het is, alsof een bliksemstraal alles heeft getroffen en neergeworpen. De menschen zijn weg en de vroeger zoo vroolijke huizen staan nu ledig. Herinnert gij u die lieve kleine meisjes, Ik woon in bij een uitdraagster, die Lau-,zoo edel, zoo bevallig, Valentine de Kéroual rette heet en die zeer vriendelijk voor mij is. en Marie de Balazé? Zij zijn in den storm Ik heb het geluk gehad, bij toeval in haar ondergegaan. Twee vriendinnen, twee zus huis te komen, w;aar ik een klein kamertje 1 heb gehuurd, karig gemeubileerd, meer zeer zindelijk. De burgeres Laurette gij weet, dat er geen dames, geen meisjes, geen vrouwen meer zijn, doch alleen burgeressen is ©en alledaagsche vrouw, in het minst niet deftig, maar zij lijkt mij goed en gedienstig toe en ik kan dus voor ecnigen tijd onafhankelijk blijven, dank zij de Louis van miin armen vader en de beurs der barones.^ die zij mij zoo goedhartig aanbood, dat ik niet heb kun nen weigeren. Zoo is mijn toestand, mijn lieve vriendin. En gij? Hoe maakt gij het en hoe maakt het mijnheer Nollan, uw vadeT? In mijn verbeelding zie ik u diep treurig in uw groote kamer, zooals ik het m de mijne ben, want gij hadt ons hartelijk lief, daar ben ik zeker van, mijn Thérêse; ik zie tere van ons gestorven, en -welk een dood? En zooveel anderen. Ik durf hun namen zelfs niet noemen. En Jean, mijn beminde broe der,. uw vrieud, die zoo aau u gehecht was, hij is ook dood, zonder ons zelfs te bobben weergezien! Als ik daaraan denk, dan breekt mij het hart en mijn oogen vullen zich met tranen. O, mijn lieve Thérèso, wat al rampen en van waar zijn die toch gekomen Daar hield de brief op; het plotselinge binnentreden van Hubert Nollan had de schrijfster gestoord. Nu hij w©g was, nam zij de pen op om aar brief af te schrijven, maar eensklaps iiet zij haar weer op de tafel rusten. an waar di© rampen gekomen warent Kon zy daar nog aan twijfelen! Hadden haar vader en haar moeder, op llun lijdensweg van Rennes naar Parijs, haar -u met het hoofd ln de handen, peinzend over jgeeu deelgenoot© van hun vermoedens ge bet verleden, over de stormen- die al dezer maakt! Had zij het zichzelf met gezegd, mét haar helder verstand, dat er maar één schuldige, één verrader kon abn "Was niet de naam van dokter Hubert Nol lan op de lippen van al zijn slachtoffers ge komen! Thérêse was de zustor van den schuldige, van den verrader, zeker onkundig van een verraad, dat haar zou hebben doen blaken van verontwaardig111^» maar toch was zij aan hem gebonden met de banden des bloeds. Waarom dan vriendschapsbetrekkingen met haar te onderhouden, die er haar aan zouden blootstellen, nogmaals van aangezicht tot aangezicht te staan met het verfoeide we zen, welks aanblik alleen reeds zooveel smar telijke herinneringen en zooveel haat in haar opwekte! Zij was haar vriendin, haar boezemvriendin. Zekerl Maar bezit men een hart geheel, waaraan men niet al rijn geheimen kan toevertrou wen! Haar onderhoud met dokter Nollan had haar afkeer van hem nog verdubbeld. Zij nam den brief op en scheurde hem in kleine snippers. Daarna opende zij haar venster en strooide de snippers in den wind. Nu was zij geheel alleen en zou haar lot ondergaan. Thérêse zelfs was een vreemdelinge voor haar geworden In de benedenverdieping van het huis had dokter Nollan een lang gesprek met de uit draagster. Toen hij zich gereed maakte om heen te gaan, zeide hij tot haar: Gij hebt mij dus begrepen! Volkomen. Hi wil dat meisje. Het is goed. Elk middel is mij goed. mits h i maar doel treft. Dien mij go.ed en ik zal u met ruime hand betalen. Hoeveel! Hij noemde een bedrag. Dat blijft afgesproken. En gelijk oversteken. Zeker, gelijk oversteken. Tol weerziens. De vrouw lachte begeerig en herhaalde met een veelzeggenden blik; Ja, tot weerziens. XV EEN FEEST TIJDENS DE REVOLUTIE. De rue de Suresne, waar de tooneelepeel- eter Lange haar woonstede !had gevestigd, was destijds een soort van villapark, mei kleine huizen, die men te Rome, Venetië of Napels met den wijdschen naam van „paleis'' zou betiteld hebben. Het groote huis iu deze wijk van tuinen en h osei ij es was gebouwd door een financier OVERVEEN. Gevonden. De heer N. Toos, Zijl- weg 6, alhier, heeft gevonden een kinder- tascbje met, inhoud. I of legerleverancier een beroep, dat des tijds al even winstgevend was als tegenwoor dig maar later van dezen gekocht door de beminnelijke tooneelspeelster, die de hoofden van alle Parijzenaars op bol bracht en die gehuldigd werd door alle partijon, door leden der Nationale Conventie eii ge neraals van (het leger, door redenaars en volksmenners, door mnseadins en speculan ten, door Jacobjjneu en kdningsgezindou. Om 10 nur waren alle kaarsen aangesto ken; zij brandden in kristallen kronen, lus ters en kandelabres en weerkaatsten zich tot in bet oneindige in de spiegels van Vene- tiaansch glas, waarmee de wanden van den grooten $alon bedekt waren. Op den grooten salon kwamen eemge klei nere vertrekken uit en aan het einde \au dien salon bad men de eerre. Ook de kleinere vertrekken waren helder verlicht, ofschoon niet zoo schitterend als de groote salon; alleen in de eerre beerscflite een bekoorlijke schemering, omdat daar slechte enkele kaareen brandden in lantaarns met gekleurd glas, die half bedekt waren door de planten, terwijl de liefelijke geuren van eeui- ge bloembedden den gebeelen dampkring in deze serre vervulden. De kleinere vertrekken waren, evenals de groote salons, rijk gemeubileerd, en hadden spiegelglad gewreven parketvloeren, terwijl voor de sofa's en difans Oosterscbe tapijten of tijgervellen lagen. i i - i- I H| i I' ;f fl I' tf I n 1 V' i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1915 | | pagina 5