NIEUWE HflflRLEflVSCHE COURANT IgSRLgM
SS"" - ÏKfiïSï
.,7>■weken.
fks ^41 pWlS
^t6ü !r d-
d»-£s i^5E£aï3!"S& J
sKs r. 8-™m« «sa
Brieven uit Duitschland.
Lk 252 Inn,kIrne iongefop
De Oorfog.
SSjFSSKÊ"" W°r de ™lksi«8d
GEMENGD NIEUWS.
meeste gevallen niet nóodf ■zal echter in de
kunde heeft ontzao-nJm? g Z,JU- B>e kreupelhecl-
fen bereikt Diiü^m ongehoorde resulta-
gebied, die t/ fSChlaud ^zit corypheeën op dit
Vruchten van ^Ueueeskundige kringen tlians de
demonstreeren iarenlan?jn vl_cdesarbeid
die aa a 200a's een smid zonder armen,
aan de stompen zijner ledematen kunstmatige
«©vestigt en den hamer zwaait, ruim zijn brood
-'ermee verdienend. Ook het recente geval van
en pasgewonden officier wien een been tot aan
i„e b,eup afgezet werd en die thans niet slechts
p - 2iin kunstbeen, doch paard rijdt en
Li ;°ensdienst doet, maakt opgang. En zoo
thans Iioe-°vmg,10otu meerclei'heid dergenen die
denken eL j°?p 0311 bun verdere leven
L ^anJ et,eenige midoel in heel groot-Berlijn
om oiooa te krijgen.
feUSt en uOVahr" d3t 7 vrijwi»'ge deelneming
'blenknw. de "J01 der padvinders ontstond
v«0 iurich! Wel tot een door de wet voorgesehre'
I'fawid vraten der gemeenteschool en de
A.
ïfa PfattekndtS?
H ET ijzeebn eüuis.
Over. het ontstaan vso kef jj&ereD kl"u
dat iederen Duitschen soldaat wudhert n
echeid van rang of «tand voor betoonden
moed op het alagveld wordt .verleend, vine e
wij het volgende vermeld: T. v.»
Heef. Den volg^ffi1 'Zt
VERSPREIDE BERECHTEN.
H°E ALLES MEEWERKT.
n Berlijn, 20 Februari 1915.
«rh« ,winten'eWslae in Mazuren, de achtdaag-
s'^g in Oost-Pruisen, die de Russen waar-
fc"»jnlijk voor goed uit die streken verdreven
r***» is te midden van sneeuw en ijs geleverd.
Jn Berlijn echter tracht het voorjaar al, heel
Schuchter zijn intrede te doen. Doch bij alle
Vreugde over de overwinning, vergeet men geen
«ogenblik den noesten arbeid, die de plicht der
thuisgeblevenen is. Voorzorg oefenen kan hij het
best die het best organiseert. Immers dit is on
afscheidelijk verbonden met het overzien-kunnen
van een toestand. Wacht men met het organi-
6eeren tot het oogenblik het eischt dan komt men
te laat.
Het is of de het Duitsche volk bezielende
krachten in dezen oorlog verdubbeld zijn. En
onwillekeurig krijgt men een gevoel, van veilig-
wanneer men ziet hoe in het tegenwoordige
zoi^ m |flllcs geschiedt om voor de toekomst te
thans 'nvrir schitterend bijvoorbeeld is alles wat
WT'«gsinvniièd»n h, v,eirk gesteld wordt om de
voelen, ik voor nj lot minder te doen
tiff hidlngen TOi' voor te stenen der "aargees-
V bloeiende jonge mannen be na dezen
hoor ue straten 01 in 0uden strompelen
worden. Zulk een iaink V0°Ugescifoven
Mwn o, hm kwelling
°P de cene of alV68®??' gaan waarin zij
mensch hun werkkrarh+e wijze ais volwaardig
Ook op het gebied v0p.laoi©n kunnen,
nard gewerkt. Zelf« en tuinbouw wordt
aangesloten hii u Padv'udstera hebben zich
Van het vak «i beweging die, door mannen
is zelfs in J, °uw gezet en geleid, er op uit
tfrnnrk u 0m he groote steden elk plekje
~B. 'e benutten in den strijd tegen het En-
gciscne uithongeringsplan. De kinderen leven
"Ucnsief en met vollen ernst in deze tijden mee.
f>j halen het goudgeld uit de boeken waar het
'ich verschool (in een week kwam niet minder
han 20,000 Mark" aan goud te voorscliijn door
d© bemoeiingen der kinderen eener volksschool),
ijl zijn de zendboden voor den magistraat die
hans de broodkaarten rondstuurt, vanaf 22
►n.^crig werkt jong Duitschland mee om de
Wpp ver'iozen die het vaderland thans lijdt,
goed te maken. De militaire voorbereiding
UaLm?Dnel'jke jeugd, belichaamd in de zooge-
Van de wJugendwehr", die thans bij troepen
PeL^gevcer 10,000 eliten Zondag op het Tem
en dZrve'd onder bijstand van hooge militairen
reehté ^dig toezicht van geneesheeten, regel-
bouw fi blagen levert, is de kroon op het ge
reeds 0Er J'chamelijke opvoeding der jeugd, die
Semeente, 611 zuigêlingenleeftijd van staats- en
gezoncie^eee gecontroleerd wórdt. Op lleei wat
faire n„;lnstincten berust deze soort van mi li-
manie, ml8ln^en der „Jungmannen" dan de
fa uniW, 2lch uit in het parmantig rond1ne„l..
hoogsip,,® fa de Leipzigerstias^e een vont-
®bfci Jareni nog wankel op de ïnr""
fug" v-'Overigens wordt tegen ztdu .]fS'
jj»us soldaayo speje, ïï","'*1 d« kinderen
Bood is daarvoor te kriiJJÏ*itC08tbaarste spcel"
Winc!® paar li onder a 1 lk za8 mortier
mïrlel «Kld t ^rk 111 «en speelgoed-
Hii "iels bi1M0^derU""»m«' v>n
Pei „Ju «van het. vaderland zal het Instituut
IN
^ooroj v'i; de wegen niet vei lag
°Pkoop0®e,1btiat ha7 <JÖ^ öhonanen het
Vefe, fa-r iS3611 05 hen, die zij de
golden «T van fatgewekenen
fPfderen herkgooderen noemen.
kwaiKl l^M o weten kwam, dat ik die
fiain. dat dan zon het geen
■n' geen goheim-
■Baohelin »toM lk u nu geeeod
Gaat ge aj c00-
oatechnMigijy»
Doktcg e' «enige dagen
a®kte een. afwerend ge-
DE VELDTOCHT
OOST-PRUISEN.
In do Vorwftrts beschrijft d» oorlogscorres
pondent Düwell het verdrijven van de Russen
uit Oost-Pruisen:
Met groote kracht begon den achtsten Eebr.
do schitterende georganiseerde aanval. Met
twee moeilijkheden had men rekening te houden.
De eerste was de bekende handigheid van de
i Russen in het terugtrekken. Die wordt hun
gemakkelijk gemaakt door do drievoudige groe
peering van hun trein. De voornaamste bagage
i ligt zeer ver naar achteren, zoodat zij bij drin
gend gevaar snel weg kan komen uit het- be
dreigde gebied en de terugtrekkende troepen
j geen belemmering veroorzaakt. Reeds den
avond van den 8 Februari gaven de Russen be
vel tot den terugtocht. Eon ander© moeilijk-
beid, waarop de Duitschers niet vooruit had-
den kunnen rekenen, was het weer. Eerst viel
er een geweldige massa sneeuw. Dit was al erg.
De infanterie moest zich met ontzaglijke in-
I spanning er door heen werken.
De wagens hadden dubbele bespanning noo-
dig om vooruit te komen, het automobiel-ver
keer moest bijna geheel worden gestaakt. Toen
begon den tienden een hevige storm uit het
Zuid-Westen, die den elfden nog toenam en
een ontzettende sneeuwjacht ten gevolge had.
Op dien dag leerde 31c de volle hardheid van
den oorlog en de bijna bovenmensehelijke pres
taties van onze troepen kennen. Ofschoon ik
vele malen vreesde mij niet te kunnen staande
houden bij dien storm, ofschoon do ijzige wind
ons do als roesseD snijdende sneeuw in het ge
zicht joeg, ofschoon men bet gevoel had, on
danks de dikke kleeding naakt in den storm to
staan, toch ging het voorwaarts, altijd door,
vaak in versnelden pas, vaak in looppas. Men
moet het beleefd hebben, zelf een gedeelte van
de inspanning hebben meegemaakt, om te kun
nen gelooven, wat onze troepen hebben vol
bracht.
Hier viel een paard, daar bleef een wagen
steken, andere weer moesten afgeladen worden,
maar steeds ging het voorwaarts. En 's avonds
moest ik me weer verbazen over de grootsoho
organisatie. Het stuk Oost-Pruisen, dat de Rus
sen bezet hebben gehouden, is van menschen,
vee en voertuigen ontbloot. Men zou mcenen,
dat in Oost-Pruisen geen paard, geen slee meer
te krijgen was. Maar s;ie, Zaterdagavond draaf
den op den weg naar Eydtklinnen meer dan
honderd breede, lage, met flinke paarden be
spannen boerensleden met de achtergelaten
bagage de troepen achterna. Wij meenden
reeds, dat al dit in den steek, gel atene onder de
sneeuw begraven was, en zagen nu, hoe het
«nel en veilig werd achterna gebracht.
Met automobielen ging het niet, en sleden
1 Hidden dezo moeten vervangen. Het werd nog
erger. Nieuwe hinderpalen deden zich voor.
Oeen gril van het weer bleef onzen troepen
bespaard. Eerst moesten zij bij liafdo vorst door
de dikke sneeuw stappen. Vervolgens striemde
en pijnigde een verschrikkelijke sneeuwstorm
mensch en dier. Nu begonnen ook nog de beproe
vingen van dooiweer bij lievige sneeuw. Den
twaalfden steeg de thermometer boven het
vriespunt en 't avonds regende het. De sneeuw
werd een kleffe massa. Nu was het nog moei
lijker er uit te komen. Op enkele plaatsen, waar
de sneeuw was te hoop gewaRid, was ze ge
deeltelijk tot ijs geworden en vormde nu een
lastige hindernis. Op andere plaatsen schuurden
de sleden over de straatsteenen. Dan moest de
wagen er weer bij te pas komen en bleven de
sleden langs den weg liggen.
Ondanks al dezen tegenslag was de opmarsch
toch niet tegen te houden. Nog «teeds mar
cheerden onze troepen achter den vijand aan,
marcheerden zij en vochten zij, ofschoon yan
goede kwartieren geen sprake kon zijn en onder
die omstandigheden storingen in den aanvoer
van de levensmiddelen onvermijdelijk warem
Het succes overtrof de sloutste verwachtin
gen. Den achtsten werd Johnnnisburg in een
«nellen stormaanval genomen. Den elfden stond
2,U£e rechtervleugel reeds voor Grajewo. De
-ro?,Tn\idlt k'eT tegenover ons stónden, werden
maakten ^8 8f7aneei1 genomen. Den elfden
hii WirtallL looS'Si op*erukte Duitóchers
75 veldkeukens. Sleohts onCD veT0\e'rden
de Russen tegenstand
bereiken. Het gevolg wm 2 ■w''^
werdcn.De temetoohtsljjn t.
achtergelaten kanonnen «n *»dere wage
vernielde automobielen, doode paarden en a i
mogelijke tropeën. Ook heroverden de ui
eehers groote masea's voorwerpen, die de ussen
uit do Duitsohe huizen hadden weggesleep n
Wirballen staan twee treinen met dergelijke
buit.
De verliezen van de Duitaohers ziju tot nu too
seer goring, omdat de Russen bijna overal non-
der tegenweer te bieden terugweken.
Het was fa het jaar i*>7' -1* 'l*f ,,'t
Friedland was gestreden. Het diep ™i*rifwe
Duitschland lag vernederd onder a« 'u
hand van den ^gevierenden ver-overaw.
koning van Pruisen, Frederilxweon over
onderhandelde te vergeefs
den vrede. Maagdenburg
op. het «pel; elechts Maagdenburg
del bleef over, om ten Lou-
voor Duitschland te behouden-E- xallJej
cniana te Alexaader
ke moest op raad yan *ei fc en
den zoon der revolutie fatgbeproeven, hem
door hare roerende bede het op
tot meer toegevendheid te P« was
Voorzeker schier boveB® siö0he kotliü.
het offer, hetwelk van de F den onedo-
gin gevorderd werd. I^ 'oleon nog voor
len strijd tegen haar had begX)n.
1806 den krijgstocht haar als eene
nen. In- zijn bulletins h»d h« eeno
oorlogs-fune afgeschilderd, dm e onhel.
Helena over de Trojanen de groo
len over Pruisen had doen nedenlalcn.
Louise van Pruisen waS f iari^ haar
dappere vrouw. Zij beminde h»ai la n'meej,
volk, haren echtgenoot, hare k patu.
dan zich zelve, daarom •verA u> v,icU tot
aaugedanen smaad en verklaarde
het ;offer bereid. i T„n
Omstrepks den avond van deo 4en J U
kwam de konüigin in het dorp Fak"p°m,lflj
in de nabijheid van Tilsitt, w»1' f
gedurende de vredesonderhandelingen
tusschen Napoleon en de koningm te Tllsit
1 De trotsche en minachtende bejegening des
keizers beantwoordde de koningin met zuLk
eene waardigheid dat de tot dusverre on
overwonnen despoot er zelf door verrast en
verlegen werd, én zij gelijk W). fa''61" ze^
tiekende, de meesteres van het onderhoud
bleef. Op elk zijner dikwijls hoogst onbeleef
de vragen was zij mei een gepast antwoord
gereed; toen hij minachtend haren gemaal
de onbeschaamde opmerking maakte: „Maar,
hoe durfdet gij het to wagen den oorlog
met mij te beginnen?" gaf zij aanstonds de
volgende benoemde woorden, door [Talley
rand medegedeeld, tot antwoord: „Sire, aan
den roem van Fredevik den Groote zij het
veroorloofd ons omtrent onze krachten te
vergissen, indien wij ons ten minste .ver
gist hebben."
Nooit vergtxt d« trotsche .overwinnaar Ue
.vernedering hem door doze .vaderlandslie
vende woorden der Pruisische koningin aam-
gedaan en do vred© yan (Tilsitt, dien hij
Pruisen jlet onderteekenen, toonde, hoe diep
Zijn hoogmoed er door gekrenkt was gewor
den. Maagdenburg en Dantzig .waren ver.
loren. i
Doch het offer der kóningin en de haar
aangedane smaad waren niet .verloren maar
ontvlamden alle Duitsche gemoederen in een
toenemenden haat tegen den overmoedigen
dwingeland, en toen koningin Louise later
den IDon Juli 1810 stierf, bleef zij toch voort
leven in de harten yan haar geheele volk.
„Uit hoogere sferen," zegt Fouqué; „bezielt
zij nog immer de krijgers van haren konink
lijken gemaal met eene tweevoudige geest
drift voor zege en dood." Zij werd de ridder
lijke vrouw van den vrijheidsoorlog, wier
voorbede in de ure des ge vaars door het
Duitsche volk met zooveel geestdrift werd
ingeroepen. „Bid, Louise, voor uw land en
echtgenoot 1"
1 Frederik1 Willem eerde hare nagedachte
nis door op den verjaardag zijner overleden
gemalin namelijk den 10en Maart 1818 de
orde van het «zeven kruis dn te stellen,
waaraan hij vervolgens een jaar later op zijn
eigen geboortedag den 8en Augustus 1814, de
Louise-orde toevoegde; eeu zwart geëmail
leerd gouden egrekrutó voor „vrouwen en
meiaiAfl wiel' opoffering evenals eenmaal
die der koningin te Memel en Koningsberg
in het verplegen dor zieken voor allen
'als «B voorbeeld schitterde."
fin dpn eerste» verjaardag van de stich
ting der "orde, den lOen Maart 1814, werd
koning Wilhelm van Pruisen door zijn vader
met het ijzeren kruis 2e klasse gedecoreerd,
In den slag van Bar sur Aube, den 27en Fe
bruari had namelijk de jonge prins met zulk
eene koelbloedigheid onder het hevigste ge
weervuur eeu bevel zijns vader volvoerd,
dat hem deze hooge onderscheiding ten deel
mocht vallen.
Aan dit eereteeken hechtte koning IWil-
helm nog immer bijzonder waarde, en bo
ven aan .en voor alle andere ©rdeteekenen
sierde het steeds zijne borst.
Het was dan ook een zij nor eerste han
delingen, nadat hij pp den 19 Juli j.l., den
sterfdag zijner moeder, den rijksdag geo-
5end en, zooals leder jaar op haai' graf gebe-
en had, de stichting van het ijzeren
kruis voor deu aanstaanden oorlog yan '70
te vernieuwen.
„In het vooruitzicht van den ernstigen
toestand des vaderlands," zoo drukte hij zich
in zijn besluit van den 19en Juli uit, „en tot
dankbare herinnering aan de heldendaden
onzer voorvaderen ln de roemvolle jaren van
den bevrijdingsoorlog, wil ik deze doormijn
overleden yader opgerichte orde yan het
ijzeren kruis in zijne gansche beteekenis
weder doen herleven."
Het wordt ook nu, evenals in de jaren
1813—15, zonder onderscheid van rang of
stand verleend voor verdiensten pp het slag
veld of buiten het porlogstooneel verwor
ven door daden van zelfopoffering die met
de eer en de zelfstandigheid van Duitsch
land ia betrekking staan. Het ovdeteeken
evenals het lint zijn onveranderd gebleven.
Het zwarte lint met witten rand toont aan,
dat het kruis verworven is op het slagveld
zelf terwijl het aan een wit lint met zwar
ten rand gedragen wordt, wanneer het aan
verdienste buiten het gevecht verkregen,
wordt toegekend.
De orde bevat twee klassen en een groot
kruis, welk laatste uitsluitend voor een ge
wonnen beslissenden slag, voor do inneming
van eene belangrijke vesting pf voor de
langdurige en dappere verdediging eener ves
ting wordt verleend.
Wat de znster van Von Hindenburg
schrijft.
Veldmaarschalk Von Hindenburg is pen
Westpruis, te Freystadt geboren, waar zijn
familie nog op 'tslot Langenau woont. Een
zuster van den veldmaarschalk schrijft:
Soldaat zijn was van zijn prilste jeugd
af liet middelpunt van al zijn streven.
Reeds als 10-jarig knaapje, liep hij in zijn
vacantie naast de compagnie van zijn vader.
Toen hij later als jong officier met verlof
overkwam, kon hij soms lang op een hoogte
blijven staan en schetste dun in zijn ver
beelding een veldslag. Als wij 'fl avonds bij
elkaar zaten, zat hij gebogen over de kaai t
van den generalen staf. JZijn kameraden
noemden hem den „geconcentreerden Molt-
ke".
,Wie zou toen gedacht hebben, dat hij nog
eenmaal zulk een rol voor de verdediging
van zijn vaderland zou spelen? [Was het een
voorgevoel, dat hij schreef pnder een schets,
de lk van hem gemaakt had, kort na Sedan,
in 1870: Toen nog op een trotscheu knol, he
den verbazend lui, maar eenmaal: goHeraaJ
PaulI Op den Zondag na de overwinning
bij Tannenberg heeft onze veldmaarschalk
te midden van zijn landstommannen God in
de kerk gedankt en pm nieuwe overwinnin
gen gesmeekt. „Ora et Labora", bid en werk
Is zijn lijfspreuk.
En te midden van de eerebetoog'ingen, die
de menigte hem brengt, fa geregeld zijr»
woord: Dankt Hem daarboven)
Het gele ras.
In Rusland schijnen {jan toch eindelijk
sommigen tot de overtuiging te komen, dat
Engeland, met zijn betrekken yan Japan in
den volkenkrijg, aan Europa geen dienst
heeft bewezen.
Het Russische blad „Roeskoje Wjedomos-
ti"*schrijft naar aanleiding van Üo door Ja
pan aan China gestelde' eischen:
„Hetgeen Japan van China .verlangt staat
gelijk met een „egyptiseering" van laatstge
noemd rijk, De eischen van localen aard
zijn op zichzelf reeds ernstig genoeg. Hun
verwezenlijking zou China grootendeols tot
een Japansehe provincie maken. Maar de
algemeene eischen gaan nog veel verder en
maken do onafhankelijkheid van China tot
eeu fictie.
Bij het doorlezen van het program kómen
ons onwillekeurig de Engelsch-Egvptisch© be
trekkingen voor den geest. Het'ie mogelijk
dat dozo als voorbeeld hebben gediend. Zeer
waarschijnlijk is hot, dat de Triple Enten
te aari Japan voldoende vrijheid van bewe
ging in Ohina, natuurlijk echter slechts bin-
nen bepaalde grenzen, lieeft toegestaan. Het
huidige Japansehe program gaat echter du
grenzen te buiten en kan met het oog fl
da dringendste levensbelangen-van de Er
ropeesche mogendheden onmogelijk verv
zenlijkt worden."
Zulke taal te lezen in een orgaan van
der geallieerden, is al zeer merkwaardig.
Te merkwaardiger, omdat de overheid
Rusland, die eene strenge censuur op
pers oefent, deze uiting blijkbaar niet heel
willen onderdrukken. f
Het artikel der „Roesk. .Wjed." herinnej
levendig aan de indertijd reods door cl4
Duitschen keizer tegen het gele gevaar gl
schreven waarschuwing: Völker Europa's!
hütet eure heiligste Güter.
Dit is zeker: eene machtsuitbreiding val
Japan op het vasteland van Azië zal allel
eerst eene bedreiging worden voor het Rui
êische Rijk.
Allicht zal Engeland ochter liever ziea
dat Japan dezen weg uitgaat, dan dat hc
zijn landhonger zoekt te bevredigen in
zuidwaartsche richting der eilanden, w:
Achter-lndiö en Australië nu niet precie
naar Japansehe buurtschap zitten te enal
ken.
De „Rjetaj" schrijft omtrent het Cbineescl
Japansehe conflict:
Wat men had kunnen houden voor eo|
persmop, is gebleken een feit te zijn. He
uitgebreide program, vervat in de verkla
ring van Tokio, maakte de politieke onaJ
hankelijkheid van China tot een fictie. L
Van belang is, dat de Vcreenigde State!
de monopoliseering van do geheele Cliinec
sche markt niet kunnen toelaten. Wannoe.
do Japansehe regeering desondanks beslui
de verwezenlijking harer eischen af te dwiil
gen, dan ia zij blijkbaar bereid, het te late!
aankomen op een conflict met Amerika, da
do wereldramp nog belangrijk ingewikkelde!
zal maken.
Volgens berichten uit Tokio neemt de cri,
sis in Oost-Azië dagelijks toe. Do Japanschl
munster van buitenlandsche zaken Katol
heeft verdere onderhandelingen met Chinj
en andere mogendheden afgewezen en staal
op onmiddellijke inwilliging van zijn eische»
China heeft geantwoord, dat dit onmogeliiH
was en thans gelooft men, dat Japan zal mi'T
woorden door het doen landen van trociVi
in China. In dat geval zou China bij allJ
mogendheden protesteeren.
De Manchester Guardian ziet in Japan'-
eisch, om met China controle uit te oefenel
over zekere mijnen, een aantasten der onafl
hankelijkheid van China. Do Britsche syml
pathieverklaringen voor China zijn zoo fori
meel en de Engelsclie belangen in het Yangl
tae-dal zoo groot, dat in ieder geval de vraaJ
van Engeland gerechtvaardigd is, wat cr feil
telijk in het Oosten geschiedt.
baar en antwoordde: 7terair»raf dan verviel daarmee ook weer elk
- Daaromtrent is nog niets bepaald, mjja 'Sonlflk belang, dat hij kon beoogd heb-
waarde. Te Parus volgen de geWtenfi ben ln zijn strikte eerlijkheid zag of ver-
elkaar snel op, ernstige gebeurtenis,,, mondde de eenvoudige man niet de bedoeling
moet er het oog op houden, ik heb nog eenüre Hubert juist hean dit aliee had
schulden te voldoen, verplichtingen, waar-verteld
van ik mij moet kwijten. Hoe zal dat allee
nog eindigen?
Bachelin luisterde niet meer naar hein.
De laatste woorden, door Hubert NoJIan
gesproken, klonken hem ale verwijderd» ge
luiden in de ooren.
TTjj drukte de hand van Thérèse, die nog
geen woord gesproken had.
Voor het laatst beschouwde hij dien grijs-
aard, die langzamerhand weer tot hel; be-
wustzijn scheen te komen; het was, alsof ge
lijktijdig het loven en het verstand tot, hem
wederkeerden,
Met een buiging nam hii afscheid van
dokter Nollan, die hem in de gang uitge
leid® deed tot aan de trap van-graniet en
hij ging heen door den tuin, zooals ibiij ge
komen was.
Hy wist niet meer wat hij er van dienken opgelegd voor de wereld, voor de mensdben,
moest. De mededeelingen van den dokter'die mij zonden kunnen ondervragen omtrent
hadden eensklaps zijn vermoeden» bevestigd,mijn zaken. Ik vermijd aldus het^ gevaar om
anderdeels ze aan het wankelen gebracht.
Dat al deze goederen in handen gevallen
waren van den eerzuchtige, deed hem vaag
het doel zien, waarmee die geheele intrige
was. c© touw gezet, maar wanneer hij mi de
goederen aan den. rechtmatiger erfgenaam
Toen dokter wer in de kamer
kwam, zat zijn zuster nog sWe op deaelfde
Plaats, maar zü het hoofd oPfewcht en
zag haar vader oan.
De grijsaard was opgestaan en met ge-
kruiste armen, «eI1 Bitteren trek om den
mond en tenv«l rijn bleek gelaat de bervigsta
verontwaardiging uitdrukte, vroeg hij zijn
zoon: j-
Wat hebt CT dien «mlyken man zoo
even voorgelogen 1
De oude Noli&u had zibh nu in zyn volle
lengte opgericht.
Het was alsof hij zua zoon wilde verplet
teren onder het gewieht van zijn toorn.
Met vlammende oog-en ging hij voort:
Men meent dat ik krankzinnig ben; dat
ben ik niet. Het is ©en rol, die ik mijzelf heb
verantwoording te moeten doen, hetgeen mij
onmogelijk zou zijn, maar weldra zal ik dat
gevaar niet meer te vreezen hebben.
Hij verklaarde:
Gij kunt u «r op beToeanen, gij boo-
wM als uw vrienden te Parijs, dat gij onge-
lukkigen ter dood veroordeeld hebt en in de
eerste plaats..,, uw vader. Ik heb alles voor
zien, van den eersten dag af en ik geloof,
dat lk, met zoo te spreken, ook uw zuster
niets nieuws mededeel. Het arme kind moet
het al reeds evenlang weten als ik. Hoe?
Door welk toeval? Wie heeft haar uw som
bere plannen blootgelegd? Ik weet het niet.
Zie haar aan, zij i« als het beeld der wan-'
hoop. O, gij zult rijk zijn, gij zult kast celen
en landgoederen be&itten.
Gij zult er van willen genieten, z® be
wonen misschien. Wat zult gij er vinden?
Do schimmen van uw slachtoffers, van de
lieve, jonge mevrouw de KórouaL een engel
var. goedheid; van haar zuster, mevrouw de
Ba la zo en van anderen, brav® edellieden, die
u slechts blijken van vriendschap hebben ge-
geven ©nu behandeld als een Md hunner fa
milie. Gij zult hen allen zien met ©on rood
lint om den hals, het bloedige merk, dat er
op gemaakt is door de valbijl d«r guillotine,
het nationale elachtme». Gif zult hun hoofde-
looze lichamen opgestapeld zien op een kar,
waarmee zij naar het gemeenschappelijk graf
gereden werden en die een breed bloedspoor
achterliet.
Gij hebt het gewaagd uw plan ten uitvoer
te brengen, het gruwelijke plan, dat ge mü
hebt voorgelegd in dien nacht, toen ik u on
zen ondergang meedeelde, die veroorzaakt
tt1! uw vcrkwfatingen en, mijn zwak
heid, Hebt gij er wel eene over nagedacht,
De klok van f 20.000. Uit Hoorn wordt
aan het „N. v. d. D." geschreven, dat he'!
bericht betreffende den verkoop yan eed
klok voor f 20.000 in zooverre bezijden da
waarheid ls, dat de klok nooit in ontvangst
gonomen werd, dus niet betaald, 't ls eers
truo van een koopman, een van de velen]
die thans Hoorn onveilig maken. Ze dringcri
op brutale wijze de huizen binnen om \i,J
tieke voorwerpen te koopen.
paai- dagen geleden zee en dertig uren ivml
één stuk geslapen. De doktor 7, [1
,T. Ult de« goeden ouden tijd. Naar ami
vÏÏ'dta^16 T,i.lbur8' wordt aan Üo TijJ
Een TilhnL ïge biJzonderüeid gemeld.
ziin hrnii D'L verteld© ons, dat hij in
kostir fVe,U,gd nog ftttU bet huls van den
koster catechtsmus es had c-enotnn n;.,
avonds door de vrouw van dfn kïter aLmïo
kinderen uit de buurt werd gegeven
Ais compensatie voor het onderricht n-o.4
geen leergeld gevorderd, dwh besten df
f'jdens do lessen de wol sortc-ercn
die voor do huiswevers was bestemd.
i\vant toen bestonden ln Tilburg now woon
groote fabrieken, doch waren er enkel huis
wevers, dm blok en schietspoel hanteerden
heer°BaV#n '"achines droomden. De
em? ho 81" heeft °P dat gebied ook ai
een heelo omwenteling beleefd in do ééuw
van zyn bestaan,
Een ernstig ongeluk. £en taxi-auto van
dat d® pachters der dood en u zouden stee-
mgen, wanneer gij bet waagdet hun erf' 'r«
betredeii; dat, wanneer gij door de dorpen
gaan zult, de menschen het gelaat zullen af
wenden om u niet te groeten en dat de be
delaars zelf. ecu aalmoes zullen weigeren
die uit k&oèuelde hand komt. Hebt gii er
wel eens over nagedacht, dat gij ouder de
vei achting van allen gedwongen zult wor
den te vluchten uit dit Land, van waar men
u tal wegjagen a's een dief en als een ver-
r8der? En dat aijt gij, dief van het gcM
uwer vrienden, verrader, die hen n den
beul verkocht heeft. Ik ben niedepiim. ig g<--
weeet aan uw misdaden. Ik had die on ge
lukkigen moeten waarschuwen, hun uw plan
nen meedeelen, hen bewegen te vluchten, bun
het geld geven, dat van hen was en dat
gil hun hebt afgenomen. Ik heb het niet ge
durfd. want dan had ik u moeten beschul
digen, mü zelf moeten beschuldigen en ik
wilde nog niet aan uw laagheid gelooven.
Ik hoopte, dat gij nog zoudt terugkeeren van
uw weg; dat een laatste overblijfsel van uw
geweten luider eou spreken dan uw geldt
zucht en dat de gedachte aan uwe moeder,
de brave vrouw, die u heeft gekoesterd en
verzorgd, den demoon zou verjagen die n zijn
verzoekingen influisterde. De' gtovangenmie-
ming der Trémazan's en van do andere»
deed mij de schellen van d® oogen vallem
Ja, op dien dag zou ik bijna het verstand
hebben verloren. Ik heb de diepte v»n r
