Gewroken.
mVS. 5Aï?-' k
'"SÏ&'SSBMttïW da, dTsnuff JÜSfftï
Ingezonden Mededeeling
DE OORLOG.
IljMlLETO M.
BINNENLAND
OUDEN VAN DAGEN.
ingezqbdenT"
VELDMAARSCHALK VOX HIN
DENBURG.
LLOYD GEORGES OORDEEL
OVER ]>EX OORLOG.
VERSPRifiqe BERICHTEN.
ZiJ°ile °P-
Wordt vervolgd.}.
NIEUWE HflflKLEmSCHE COURANT
Dezer üagen heeft Beroerd van Hinden
burg, een broeder van den veldmaarschalk
Paul cene brochure gepubliceerd, die een
biogianhie bevat van den bevrijder van Oost-
Pruisen. Bernhard tracht daarin zoo een-
voudig mogelijk en zondci eemge zweepj
van overdrijving een levensschets van zijn
ouderen broeder te geven. Het volgende 18
aan deze biographie ontleend:
Von Hindenburg, die voluit heet: Paul
Ludwig Hans Anton Beueckendorf von Hin
denburg, stamt uit een oer-oud geslacht uit
do Marken. Volgens officiecle familiepapie
ren gaat de stamboom terug tot 1280, tot
een zekeren Johannes de Beneckendorpe.
Het wapen: pp een blauwen achtergroud
een zwarte buffelkop met een gouden ring
door den neus en boven den kop een helm,
is een hyraldiek zinnebeeld van krijgsmans
kunst. De Beneckendorpen waren dan ook
by na allen soldaat. Drie en twintig hunner
vielen in de achttiende eeuw op do slag
velden van Hongarije, de Nederlanden, Bo-
.hemen, Poten en Frankrijk. Een veldheer
van beteekonis was de Saksische generaal
Jjiuiwig Ernst von Bcneckendorf, die inld)7
de overwinning behaalde bij Kollin.
Het geslacht was op één linie na tegen
het eind van de achttiende eeuw uitgestor
ven. Eén afstammeling bestond er nog, Hans
Heinricli, die met een jonkvrouwe von Hin
denburg in het huwelijk trad. De eerste Be-
neckendorf von Hindenburg was dc over
grootvader van den tegenwoordigen veld
maarschalk.
In de „Posencr Zeitung" van 4 October
1847 verscheen een advertentie, waarbij lui
tenant von Hindenburg de geboorte bekend
maakte van een „vroolijken en gezonden
jongen" Paul.
De jonge moeder, die voor den eerstgebo
rene een goede en ervaren kindermeid wil
de hebben, koos er een die er in de scheme
ring van de kamer heel resoluut en flink
uitzag. Maar deze gedienstige maakte toch
wel een vreemden indruk. ,Want niet alleen
riep zij, zoodra de jonge wereldburger een
keel opzetto: „Kalmte in de compagnie!"
niet alleen drukte zij zich soms heel niet ge-
kuischt uit. maar het gebeurde ook wel, dat
zij verdacht naar sterken drank rook. De
kindermeid was vroeger marketenster ge»
Paulvon Hindenburg kreeg dus wel al
heel jong een militaire opvoeding. En het
zal geen verbazing wekken, dat hij niets
liever deed dan naar de verhalen luisteren
van zijn grootmoeder van moederszijde, wier
man de oorlogen meegemaakt had yan 1806
en 1813, over dezen gruwel ij ken tijd voor
Pruisen. Paul heeft er, do familie-tradities
volgende en ook het eigen instinct, geen
oogenblik aan gedacht iets anders dan of
ficier te worden. En ju 1859, twaalf jaar
OUd, kwam hij op de kadettensohool te Wahl-
Statt. In dc brieven, die hij van hier uit
schreef naar het ouderlijke huis, voelt men
al heel duidelijk, dat de jongen trouw, goed
hartig, leergierig was. En bovenal streng
voor zichzelf. Hij rookte niet, dronk heel
weinig specld© gecu k&<u:t. Steeds u&cbi iuj
aan zijn militair beroep.
Met weemoed zag de jonge cadet ui 1864
zijn oudere kameraden in den oorlog trek
ken. Twee jaar later mocht hij zelf vdn de
partij zijn. En als achttienjarig luitenant
bewees hij reeds bij Königgratz, dat het
hem aan persoonlijken moed niet ontbrak.
Voor zijn dapperheid kreeg hij den Rooden
Adelaar. Hoe vurig in dien tijd het solda
tenbloed iu zijn aderen vloeide, met welk
een geestdrift hij hot soldatenvak beoefen
de, blijkt uit de brieven, dia hij van het
oorlogsterrein zijn ouders schreef. „Het. is
hoog tijd, dat da Hindenburgs weer eens
kruit ruiken. Onze familie is hierin ver
schrikkelijk verwaarloosd. Hoe het mij ook
spijt jullie niet even te kunnen zien, toch
verheug ik mij op de bonte toekomst. Voor
een soldaat is de oorlog de normale toe-
itand. Sneuvel ik, dan is dat de meest eer
volle en schoonste dood, word ik gewond
dan zal dit tot mijn bestwil ziin keer it
heelhuids terug, des te beter."
Zijn gevoelens vóór den slag beschrijft hij
op de volgende wijze: „Eerst een soort van
Vreugde dat men ook eens kruit ruiken zal.
Dan echter een bang twijfelen, of men wel
als zoo jong soldaat zijn plicht zal doen.
Hoort men de eerste kogels, dan raakt men
ih geestdrift, oen kort gebed, even denken
«nn de geliefden in het vaderland, aan den
ouden naam en dan voorwaarts! Met n»
deencTe.u vau llet aantal gewonden maakt
beestdrjft plaats ,;oor €erL zekere koel
bloedigheid, of liever onverschilligheid. De
eigenlijke opwinding komt eerst na het ge
vecht, wanneer men de gruwelen van den
oorlog kalmer beziet en men getuige is van
tooneelen zóó verschrikkelijk, dat ik ze niet
beschrijven kan."
In den Eransch-Duitsehén oorlog yan 1870
vocht hij mee te Saint-Privat, een der bloe
digste slagen van dezen yeldtoclit. Daar
kreeg hij het IJzeren Kruis. Daarna was
het voor langen tijd gedaan met Duitsche
oorlogen.
Von Hindenburg trouwde in 1879, toen hij
gedetacheerd was bij don generalen staf,
waar alleen de officieren komen, die iets
voor de toekomst beloven. Hij maakte al
lengs promotie en steeg tot den generaals-
rang. Zijn verlof bracht hij door op zijn
landgoed In West-Pruisen te Neudeck, waar
hij met zijn kinderen oorlogje speelde. En
de broer vertelde, hoe eens dc generaal zijn
zoon in dc hoogte tilde en tot hem zei: „Jon
gen, ik verheug me er al op, met jou aan
liet. bivakvuur te zitten jn den oorlog tegen
Rusland 1"
Drie jaar geleden, locn hij acht jaar com-
mandeerend géneraal geweest was, nam hij
zijn ontslag. Niet omdat hij zich ziekelijk
vóelde kort tc voren werd hij nog goed
gekeurd voor een levensverzekering maar
omdat liij het noodig .oordeelde plaats te
maken voor jongere krachten.
Bernhard vort Hindenburg maakt met geen
woord melding van dc ylgcmoeenc lezing,
dat zijn broeder de gouden, uniformpet ruil
de voor den hoogen hoed, omdat hij bij den
Keizer in ongenade gevallen zou zijn, tij
dens dc manoeuvres iii het oosten, bij de
Mazoerische meren, toen het von Hinden
burg gelukte, als hoofd van de Pruisische
troepen, den keizer gevangen te nemen, die
chef was van de RussischeHet kan na
tuurlijk zijn, dat dit verhaal, zooals de.mees-
te over Hindenburg, verzonnen js. Maar In
dien het bij uitzondering in overeenstem
ming zou zijn met de waarheid, dan zou het
toch niet vermeld kunnen .worden in deze
biographie.
Von Hindenburg woonde als rustend bur
ger, die nog steeds zich verdiepte in mili
taire aangelegenheden, te Hannover. Toen
de oorlog uitbrak, wachtte hij met spanning
op het oogenblik, dat zijn Keizer hem noo
dig zou hebben in den strijd tegen de Rus
sen. Dit oogenblik kwam, toen de eomman-
deerende generaal von Prillwitz und Gaffron
het in Oost-Pruisen zoo bar verknoeide, dat
hij zijn ontslag moest nemen. Den 22en Au
gustus, 's middags om drie uur, juist toen
von. Hinden burg in de huiskamer zijn kopje
koi'lio dronk, kreeg hij een telegram, dat-
de Keizer hem uitverkoren had om het op
percommando op zich te nemen van de Duit
sche troepen in het oosten. Twaalf uur later
haalde de chef vau zijn generalen suf, te
vens zijn schoonzoon, generaal Rudendorff,
hem reeds af met een extra-trein. In het
holle "van den nacht reisden zij weg. 's Mid
dags om half twee kwam von Hindenburg
in Mariënberg aan.
En niet lang* daarna bchaaldo hij do over
winning bij Tannenburg!
I.loyd George heeft zich tegenover een
Amerikaan uitgelaten over den oorlog, en
deze verhaalt nu omtrent het onderhoud een
en ander in „Pearson's Magazine". „De in
val in België" zeide Lloyd George
„heeft, althans wat mij betreft, den grooten
ommekeer gebracht in do vraag van vrede
oi' oorlog. De schending van de onzijdigheid
van België deed de yredesbegeerte onder
liet volk in een ooi'iogsbegecrte veranderen.
Zaterdag nadat do oorlog' op het continent
was verklaard, zou een stemming onder de
Britsclie kiezers zeker tot resultaat hebben
gehad, dat 95 procent zich tegen deelneming
aan de vijandelijkheden had verklaard. Mach
tige financiers in de City, welke ik dien
Zaterdag omtrent den financieelen toestand
raadpleegde, eindigden de conferentie met
het uitspreken van de hoop, dat Groot-Brit-
tannic „er buiten zou blijven." Een stem
ming op den volgenden Dinsdag zou -tot re
sultaat hebben gehad, dat 99 pet. zich vóór
den oorlog verklaarde: en de belanghebben
den in de City, die wisten, dat onze deel
neming in den grooten Europeeschen oorlog
groote verliezen zou beteekenon en hen zou
kunnen ruiueeren en die des Zaterdags een-
Ivl!8' °oH°g waren, waren Dinsdag
de nnnnv^ fr vó01"'3>e omwenteling in
vet O- v i n mecning was uitsluitend een ge
daan on een" ,a,anval> door Duitschland ge-
uiet om politieke ot eommereieele ieltSS
wildcdoavmtagdc het 2omte?ejb2ei™Som
de zwakken en hulpeloozen te helpen.
Ik weet, dat het tot de Duitsche staat
kunde behoort, om onze tussehenkomst toe
te schrijven aan berekening en zelfzucht,
ten einde handel en scheepvaart van een
gevaarlijken mededinger'te veroveren en om
koloniën te annexeeren, wier bloei onze be
geerte wekte. Maar dit' is zeker, dat, nadat
de waarborg was gegeven, dat de Duitsche
vloot de Fransche kust niet zou aanvallen
en dat Duitschland geen Fransch gebied zou
annexeeren, zou ik ujet aan een oorlogs
verklaring hebben meegewerkt, indien Bel-
dië niet was aangevallen. Al8 Duitschland
verstandig was geweest had het geen voet
op Belgisch gebied gezet. De liberale regee-
ring zou dan niet tusschenbeide zijn geko
men. Duitschland maakte een groote fout.
De kosten van géén oorlog naderen
zelfs eenigszins de kosten van den tegen
woordigen oorlog. Het grootste bedrag, door
Groot-Brittannië ooit in een enkel jaar voor
oorlog uitgegeven, bedroeg vóór dezen oor
log 71.000.000 p. st. Dc Boerenoorlog kost
te 211 millioen p. st, 'vcrdeeld over vier ja
ren. Het eerste jaai> ia dezen oorlog zal
Groot-Brittannië ten minste 450.000.000 p,
st. kosten. Binnen enkele maanden zullen
er 3.000.000 man onder do wapenen zijn,
bohalve dan de reusachtige yloot."
Pc f^oldatengi-aven in België-
ln de actieve oorlogsdagen kan niet altyu
.onmiddellijk voor goede eoldatengraven ge
zorgd worden. De gouverneur-generaal in
j België heeft thans opdracht gegeven, dait
aan de snel gegraven soldatengroeven nu
zooveel mogelijk zorg moet worden besteed.
Zoo worden in alle provincies de bekende
graven van een kruis en duurzame opschrif
ten voorzien. De graven worden voorzien
van een nummer, waarvan Risten door de
gemeenten worden bijgehouden. Bovendien
heeft elke provincie een personenregister
voor do gevallen soldaten. Hier en daar is
ook het regiment enz. genoteerd.
Op tal van plaateen worden deze graven
zelfs met groen en bloemen versierd. Te Na
men ie door vrijwillige bijdragen een goed-
aangelegd kerkhof voor soldaten.craven ge
sticht. Het plan is op dit kerkhof een ge-
denkteeken op to richten.
beginsel pal te staan.
Wat aan een partij als de onze hare kracht
van organisatie verschaft om in tijden als deze
het belang van het vaderland te dienen in stilte
en niet door desorganisatie een gevaar te worden
voor de gemeene zaak, zooals de heer Troelstra
voortreffelijk schelst, dat is het wanne, levende
vertrouwen, waarmee ons Katholieke volk tot zijn
vertegenwoordigers kan opzien.
Wanneer de eigenlijke oorsprong van dit ver
trouwen in hun algemeen erkende bekwaamheid
was gelegen, zou men zulk innig vertrouwen
ook in andere partijen evenzeer moeten waar
nemen.
Eerder meenen we, dat dit vertrouwen wor
telt in de eenheid van levensbeginselen, van
godsdienstige en maatschappelijke alsook poli
tieke beginseleneen eenheid, welke wij in wezen
uit de onverbreeklijke geloofsecnheid voort
vloeiend weten.
Daarbij komt, dat ons geheele volk voor onze
politiek aanwezig weet den hechten grondslag
van een objectief beginsel: de rechtvaardigheid
Justitia fundamentum regnorum.
Daardoor is uitgebannen het gevoel van oii-
rust, of er soms ernstig gevaar mocht dreigen,
dat een subjectief beginsel, namelijk het belang
Ned. Herv. gemeente den milden gever de'
boven aangeduide plaats aan, die na het over-;
lijden van Agema geregeld wordt verhuurd
en somwijlen tamelijk hoog in prijs wordt.
Zondag was het weer de dag, dat dc gort.
werd uitgedeeld. Meer dan honderd gezin-'
non kregen aanzegging, bun portie to komew
afhalen en daaronder komen voor. op wie'
het predicaat arm niet bepaald van toepas
sing is.
Voor de inbond dezer rubriek stelt ile Re»
daetie zieh niet aansprakelijk.
M.
de R.
Vergun nrij een plaatsje ia uw veel gele
zen blad, bij voorbaat mijn dank.
In uw blad van 27 Febr. komt onder
Stadsnieuws voor: „Een kranige manier van-1
Typhusbestrijding", waarin uw berichfgever
het doet voorkomen, als zoude de besmet-
ting uit het gezin van. een melkrijder zijn 1
voortgekomen.
Als dc melkrijder in kwasiie ben ik zoo
vrij, uw daaromtrent beter in te lichten. 1
en de macht de leidende nlaate 7011 omn innp t j' ua.uuumt.in, ueiei ju ie nemen,
nmn hii onze wrteoenwoortUcers Immers genoemde melkslijter was reeds lang
In ecn oartH aW die dcr^oriaal-democraten t°cn Ulijn «ezin volkomen gezond
is dat zoo scheel Inders. democraten was< ^yn z00ri; welke Dnzo eerste patiënt
Daar heerscht het geloof in de rechtvaardig-melksliiTer ^u^liuis'1 mn' melk '^e^zor^Mf
heid niet; da» is wantrouwen rel!» èr SZ
mi, dat do besmetting is overgebracht.
bnveïi aangehaalde woorden de biltere klacht dezcu melkslijter naar hier, als omge-,
b0!eii..a^l^ LJt rf" fj1 kecrd;. tc '«eer daar die melkslijter voor het:
ven aangehaalde woorden de bittere klacht kecrd- te meer d-Ji Ho u r-V omp*
TAwm volgt! „He, doe, ons leed ,e
moeten constateeren, dat van alle politieke par- richting betrok in welke richtimr waar
tijen in .na land a te,_d« S. D. A. P. „iet nan »c„Unlfk heel goSusTifd! blZ;.
die eischen heeft voldaan.'
Dat dus de leider zich over deze wrange
vrucht niet verbaze.
I)E HEFFING VAN INVOERRECHTEN.
ting.
Dat de bussen tijdens de ziekte bij mij
aan huis gereinigd werden is ook niet juist.
Is nooit fiGn onderzoek naar inge-
Al/1 andAur, 1I
De Minister van Financiën heeft opdracht Ï!1'iftUder'S,lla(1, eï wel aaa 'l licht geko-
±1 tt een herziening van de alge- /^ettelijke ^kte was
fe)SLann;jW^^^>»en morgen van de
«cheen 'lit tei'w«l d« zon helder
Danton en zijn vrien^n°naaCr
Revolution geleid. aaar d« Rif» d®
De kal', die reeds zooveel beroemde ver
oordeelden naar het 6cbavot ihad geb™ 1 1
teed nu dóór de rue' Samt-Honoré. waarvan
de rue des Cordeliers een zijstraat is, zoodat
men uit eerstgenoemde straat het gezicht
luid op bet buis van den schrijnwerker Du.
Play, büj'wien Robespierre inwoonde.
Dokter Hubert Nollan bad voor deae ge
legenheid weer bezoek, om de veroordeelden
tc zien voorbijtrekken; ditmaal waren ei'
twee dames bij hem, Lydie Manon en An-
Jette, met wie bij op zijn balcon stond, maar
®anton lette niet op -hen. Deze richtte zijn
^Sen naai de venstens der woning van zijn
^alscben vriend, die hem den dood inzond.
Aan een der vensters zag hp het gelaat
j*n Itobeepierre en nu richtte hii zich iu
Jde om,lnK was zoo indrukwekkend, dat
•rentiarmen .van j,et geleide Rem niet durf-
ONZE R. K. STAATSPARTIJ.
In de brochure van Mr. Troelsfra, an e ene
over de sociaal-democratie en den oorlog,
van wij reeds een overzicht gaven, tieit ons-een
welgeslaagde passage, die uitstekend de staat
kundige behoeften van ons land in deze kritieke
tijden aangeeft.
Deze passage is te goed om ze den lezer niet
over te leggen.
I11 zulke tijden zoo lezen we dan heeft
het volk behoefte aan een leiding, die zijn ver
trouwen heeft en dat vertrouwen verdient. Aller
eerst aan een regeering, die kloek aanspraak
maakt op de buitengewone macht, op politiek
en op sociaal gebied, die zij noodig heeft om
aan de dreigende gevaren het hoofd te bieden
en het volk door de economische crisis heen te
helpen. Verder aan een parlement, dat haar deze
macht weet toe te staan, zondere daarom zijn
plicht van controle en zijn eigen verantwoorde
lijkheid uit het oog te verliezen. Aan een pers,
dte booger doel kent, dan sensatie te wekken
of pai tiibelangen te dienen op een wijze, die
het nationale gevaar noodeloos vergroot. Aan
politieke partijen wier leden in eigen breeder
inzicht de bewustheid van dat gevaar, de kracht
ontleenen om zich aan den oorlogstoestand aan
te passen, zonder te vervallen tot desorganisatie,
of, voor zoover dat inzicht niet bij allen mocht
aanwezig zijn, waarin althans genoeg vertrou
wen in hun leiding leeft, om deze te volgen in
afwachting van het oogenblik, dat zij verant
woording van haar doen en laten zal afleggen.
Een partij, die aan deze eischen niet voldoet,
is in zulke tijden een publiek gevaar."
In deze woorden valt zeer veel'te waardeeren.
Zij zijn van ongewone opbouwende kracht en
spreken onze vaderlandsliefde warm aan.
Wanneer zulk een geest in de partij van den
heer Troelstra heerschen gaat dan mag de na
tionale ?aak ermee worden geluk gewenscht.
Deze woorden zijn, merkt de Maasbode terecht
op, ook als een krans van hulde, die onze R. K.
staatunartii in deze precaire omstandigheden
Zidf door haar houding heeft verdiend.
Even als de andere partijen van rechts heeft
ze afstand gedaan van eiken zet, die haar
reclame bezorgen kon, maar gerucht veroorzaken
zou en het vertrouwen in de Regeering in eeni-
gen zin schaden kon.
Van dat vertrouwen in dezen tijd ook slechts
één steen afbrokkelen, heeft ze misdadig geacht,
tentzij 't geweten zou gedwongen hebben voor het
mesne"^'wet'^van"1822" nopens "de heffing van 5*' gceri bus of geen wagen
invoerrechten. Bepalingen daaromtrent, die d\ geworden™ nkt -
.1,, Tarief wet voorkomen, zullen daaruit n.v
celidht worden. Tariefhej-ziening zal niet befimet hebben kunnen zijn,
worden voorgesteld, voordat deze herziening ^J"eiifa,fA®1Jn,1^tbe?0,rdee!,en' zijn
van de wijze van heffen zal rij® tot- stand ge- H t p naPn uitwerpselen van
%,u den zieke in den grona gegraven, ver genoeg
van slooten verwijderd om het water te be
smetten.
En aangezien wij binnenshuis ruim van
1 prachtig Nortonwater voorzien zijn en do
formeerende naar de uitwerking die de vetr-1 slooten voor mij moeielijk te bereiken zijn,
klaring der geallieerden, die wij in ons vo- wordt er nooit een druppel, voor welk
rig nummer mededeelden, voor ouzo scheep- doeleinde ook, slootwater gebruikt,
vaart zal hébben, bleek het ons aldus het Eu nu de ontsmetting. De 6looten, ja die
nbld. dat men daar voovloopig een af- zÜn prachtig ontsmet, maar eerst 14 dagen,
wachtende houding zal aannemen, te méér (zegge veertien dagen later) js het huis en
daar de aangekondigde maatregel niet geldt Rtf* en beddegoederen ontsmet en of dat
voor schepen die onderweg zijn. ook' bij de kranige manier van Typhusbe-
Overigens merkte men op, dat ook in bet strijding behoort, ik bedoel de manier
komen.
DE VERKLARING DER GEALLIëER-
DEN.
I11 scheepvaartkringen te Amsterdam in-
waarop dat is gedaan, betwijfel ik ten sterk-
J. HEEREMANS, Melkrijder,
Z. Schalkwijk.
(Wij doen den inzender opmerken, dat wij
'fe bedoelde stukje letterlijk overnamen uit
het in druk verschenen jaarverslag onzer
Gezondheidscommissie en dat wij meenden
dat de medodeelingen dezer commissie be
trouwbaar waren. R e d.)
begin van den oorlog de scheepvaart veel
meer stagnatie ondervond dan later. Enke
len spraken de hoop uit, dat er ook wel een
oplossing zou worden gevonden. PractiRoli
verwachtte men vooral een groote toeneming
van consignatie aan de Nederlandsche Ovei*-
zee-Trustmantechappö.
Iets nieuws. Bij R. O. te Tiendeveen (Gr.)
had een stoelenmntter een nieuwe mat op
een etoel gelegd. De vrouw van O., die zou
betalen, ging naar het kabinet om geM te
krijgen. Toen zij zich omkeerde, zag zij den
fjtoelienmatter een i'lteehje aa.11 den mond
brengen en onder den uitroep: „Nu sterf ik"
in elkaar zakken.
De vrouw, hevig ontsteld, Rep naar de
buren, om die te halen. Toen zii met hulp
tei-ngkwam was tot aller verwondering de tfX&ZSSS
stoe enmattoi verdwenen en...was ei 011 organen zwakker, en daardoor hebben
geveer 3 nat bet kabinet ontvreemd. Uenscbon op leeftüd meer last van kwalen
Het gortbokje. Vlak tegenover den als rugpijn, stijfheid en rbeumatiscbe pijnen
preekstoel in de Hea-v. kerk te Arm vindt in de spieren en gewrichten, dnizelighaiii,
men een eenvoudige zitplaats, afgesloten vlekken voor de oogen, slapeloosheid hart-
dcor een deurtje, om aan te duiden, dat die kloppingen, pijnlijhedd der ledematen enz
plaats verhuurd wordt Die plaats heet het Voor menschen op leeftüd zullen Foster*»
Agema's bankje oi ietwat plat gezegd: het Rugpijn Nieren Pillen van uitstekende hulp
gorthokje. blijken, want dit geneesmiddel heeft een ver-
Vanwaar die naamJajgm en jaren gele- sterkende en opwekkende uitwerking op de
den kwam op Nieuwjaarsmorgen een trouw trage nieren en bet helpt haar om bet bloed
kerkganger, met name Agema bn de. van te filtreeren vau de schadelijke bestand^
Assen en overhandigde hem een paar effee- ten, die er zich in bevinden
ten met verzoek, dat diakenen der Hervorm, j ye jjaarjem verkrijg b bij
Ouden van dagen vooral dienen acht to
do gemeente van de rente dier effecten jaar
lijks een uitkeering van gort wilden houden
onder de armen van het dorp.
Die opdracht werd gaarne aanvaard en
sedert is ieder jaar de gortuitdeeling ge
schied. Gewoonlijk wordt meer besteed dan
de rente bedraagt, zoodat uit de diakonie-
kas het ontbrekende moet worden bijgepast.
Vooral nu ook de grutterswaren zoo hoog in
prijs zijn, komt de rekening niet uit.
Uit erkentelijkheid hoden kerkvoogden der
do heeren K.
v. Eden, Spwurne 88, en J. J. Göppinger Gr
Houtetr. 147a. Toezending geschiedt fran-'
co n» ontvangst
poitwiue] 1.75
'één, of 10
doozen. Eischt de echte
Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, weigert elke doo»,
■Re niet voorzien is van
nevenstaand handelsmerk.
van
voor
voor zea
den bedwingen en met een elem. die het ra
moer der menigte overdonderde, riep bij:
Tot weerziens, Robespierre! Gij K1,lt ons
weldra volgen! Uw buis zal verwoest wor
den en men zal zont et rooien op de plek, waar
bet gestaan heel't.
Deze woorden weiden gevolgd door eene
andere stem, die uit de menigte klont:
Bravo, Danton!
Een storm van toejuichingen stak op,
waartoe deze stem het toeken had gegeven.
Hubert Nollan wae_ doodsbleek geworden
hij het hooren van die stem.
Hü bad gemeend haar te erkennnen: die
vau Jean de Trémaznn.
Hij boog ziob over (le leuning van zijn bal
con en ziju oogen zochten onder do menigte,
die daar opeengedrongen stond, woedend
door haar machteloosheid, dat zii de gevan
gen eu niet kon bevrijden, die omringd wa
ren door een dubbel eordon van ruiters en
nationale garden.
heruimen tijd zochten dc oogen van den
nok ter tevergeefs, maar eindelük werden zij
twee jongelingen gewaar, die naast elkaar
stonden., gekleed als welgestelde burgers, met
6teken op, waaraan driekleurige cocardes
waren bevestigd.
Hun gelaatstrekkenkou hii niet onder
scheiden, maar terwijl zijn oogen op den
grootste van de twee bleven rusten, mom
pelde bü:
Ziju haar ie zwart, evenals dat van Jean
dc Trémazan, hij hceft dezelfde gestalte, de
zelfde houding.
En hü stampvoette van woede, terwijl hij
nog tussehen de tan'1 en eiste:
Zal dat schrikbeeld mij dan aldoor ver
volgen!
De kar verdween aan de bocht, waarmee
de rue Saint-Honoré op de place de la Re
solution uitliep.
De beroemde volkstribuun zou zijn laatste
toe 11 eel afspelen.
Toen hij aan den voet van bet ecbavot ge
komen was, wankelde hij even, een oogen
blik sekeen het, alsof zijn geestkracht ge
broken werd; maar de eenigen, -die dit be
merkten, waren Jean de Trémazan en Pierre
Laeson, die zich met de vlngbeid der jeugd
0011 weg door de menigte hadden gebaand
eu dc plaats weer veroverd hadden, vanwaar
de graaf eenmaal de hoofden had zien val
len van zoovele», die hem dierbaar waren.
Het zien van de valbijl, die zoo aauatonds
rijn hoofd van het lichaam scheiden zou,
bad voor het geestesoog van Danton een vi
sioen doen oprijzen: dat van zijn jonge vrouw,
die hü vijf dagen geleden had verlaten en die
hij nimmer zou weerzien.
Dadelyk evenwel vermande hij zich weer
en terwijl hij, met een beweging, die hem
eigen was, den kop fier in den nek wierp,
hooiden de twee vrienden hem mompelen:
Geen zwakheid, Danton.
En met vasten tred beklom hij 't schavot.
Hij liet al zijn ongeluksgenooten voorgaan, j
Toen de beul op ruwe wijze er op aandrong,
dat zij wat spoed zouden maken met het.
afscheid nemen, voegde Danton hem toe:
Gy zijt nog wreeder dan de dood; toch
zult gij onze hoofden niet kunnen beletten,
zich in uw mand te zamen te voegen.
Zijn voorbeeld hield ook den moed en de
vastberadenheid zünor mede-veroordeelden
staande.
Ca mille Desmoulins en de anderen drukten
hem de band, alvorens zy zich aan den beul
overleverden.
Toen de beul hem eindelük ket.teeken gaf
te naderen, sloeg Danton zijn oogen ten he
mel e» zeide op weemoedigen toon:
Mijn vrouw, mijn kinderen!
Muar aanstonds werd zijn stem weer vast,
toen hij Sanson beval:
Gü moet mijn hoofd aan bet volk ver-
toonen; men mag het nog wel eens aanschou
wen.
Hij viel. Een woedend gesehi-eeuw ging uit
de omstanders op, toen Sanson, de beul, in
derdaad het hoofd van den laatsten geval
lene ophiel' en uit duizenden monden klonk
'de kreet: Hoera, voor Panton!
Nauwelijks was die kreet weggestorven,
of daar verhief zich, boven alles uit, een
stem die riep:
Dood aan de beulenl Aan u do beurt.
Robespierre!
Die stem wenl door Jean en Pierre on-
middellijk herkend: ze was van den ge-
iheimzinnigeu aanvoerder, die, in' het ver
borgene, den jeldtocht leidde tegen 't Schrik
bewind, de Nationale Conventie en tegen de
woestelingen van de Commune en het Co
miteit van Openbaar Welzijn.
In de rue Saint-Honoré maakten Lydie'a
Manon en Annette Lange zich gereed ora|
dokter Nollan te verlaten.
Zy hadden haar hoed reeds opgezet, toen
de deur van de salon werd geopend. Sieard
trad binnen.
Wien het te Parijs slecht ging m die da-
gen, niet Sieard want hü steeg met sncll»
schreden de maatodbappelüke ladder op. Hij
was al een persoou van gewicht geworden.
Aan geheel züu voorkomen was dat merk
baar.
Aan het ministerie van buitenlandsche za*
ken bekleedde hü thane ten poet van ver
trouwen; hü stond in de gunst van den On
omkoopbare, maar, voorzichtig als hü was,
zorgde hü er wel voor, diens vijanden niet
tegen zich in te nemen, '.j
Voor de beide dames maakte hii een bui
ging en zeide;
