viSArsnrsJS-«ry-üs
s? *s te55.sssi£ts;-
Gewroken:
r Aassi» taAijf
eo
ürleven uit
^onstantinopel.
OE OORLOG.
Onze Gratis-Bngelykken-Verzekeringj
400
300
150
05
fEUlLLETON
w d"
35SSbale Sinsidoo, defcj- S» Z |W-E
ms R"sta<1
Z ir 1
d"1 M 1» M k
fVvn
'n sPtcialen correspondent
ïi
Konatantinopcl, 18 Februari 1915.
van dgdrie o-wm.
len dage bij vriend en vijand crenzenlooae be- jxesch«nmaretan (i'«Jïïda? trol de iaar
zichzelf in bet K.nstanti-' reed, ««SVB
vroeg tot 's avonds laat staan de menschen daar leger tegen Frankrijk zou optrekken, giepen ce
man aan man, dicht opeen-gepakt voor ■dg in Polen naar de wapenen, „wij strijden vooi de
Duifsche, Turksche en Fransche taal gehouden Franschen zonder de Franschen, nep Mala-
dépêchen. Aan het venster, reeds vanaf de straat chovski, een der Poolsche leiders,
zich" aar, heeft een groot beeld van veldmaar-j Frankrijk vond het niet noodig hiervoor
sch Hindenburg een eereplaais gevonden, eenlg bewijs van dank te geven. De regeering
Voortdurend is het door een frisschen lauwer- wist ten opzichte van de Poolsclie kwestie niets
krans omgeven. Joligheid en een lachje van be- anders te stellen dan de uitspraak van minister
grijpen, wekken de bonte karikaturen van een oebastiani, welke tot treurige vermaardheid is
Italiaan die het speciaal „liefderijk" op de Rus- geworden: „L'ordre regne a Varsovie
en Engelschen voorzien heeft. Naar de Ook van de Russen hebben de Polen nietó te
oeïllustreerde bladen der Duitsche pers, die hier verwachten. Rusland heeft tegenover de p°'««
uitpelcrrd ziin heerscht voortdurend levendige steeds gestreefd om het land een eigen na i -
fiSSS ffi g X is In A. lokaal, nam.iHe_o„th«e„, En i.« ««•"^ende
1863 het
ver-
Polen en Litauen werd door het Russische volk
als een held vereerd
de HAVEN van ANTWERPEN
naar de
J'Jhggenden
,S''P'oteeling ais met een slag de
voeten. En inplaaie ein beneden aan
Morgenland die ->i! u de legenden van liet
"it de schilderij w«re opgcfladderd zijn
wdte duiven naai a diepte, gelijk de sneeuw-
baar dichlbiilioJ/ a Mi«aret van den grijp-
lezid zJ tag en den Moskee van sultan Ba-
Jezid, zoo
dubbelzinnig zijn, en door daar tegenover
ien dc berichten van de Triple Entente, tot ht
inzicht gekomen, dat trots alle Daruanellen-
doorbraak-pogingen van de Engelschen en fran
schen, de geschiedenis van de volkeren op de me-
bloed doortrokken slagvelden van het Westen
zal worden beslist en dat daar aan de zijde van
Duitsch land en Oostenrijk ook voor Turkije de
zon der zegepraal zal opgaan.
(Men ziet. dat in Turkije de Duitschers ten
sterke basis hebben gesticht. Zooals duidelijk is
uit het bovenstaande, komt deze correspondentie
van Duitsche zijde en dient ze met voorbehoud
aanvaard! Red.)
OVER HET POOLSCHE
VRAAGSTUÏ
(Van Poolsche zijde ons welwillend toegezonden.)
Deze oorlog heeft ook Polen, dat reeds zoo
dikwijls den druk der omliggende landen moest
ondervinden, andermaal meer naar voren gt
schoven.
Als overdruk van een reeks artikelen uit de
Gazette de Lausanne, is ten belangwekkende
brochureverschenengetiteld „La Pologne et
la Guerre". In deze brochure wordt rekening
gehouden met gevoeligheden van Fransche lezis.
Overigens wordt getracht te bewijzen hoe nood
zakelijk het is dat een onafhankelijke Poolsche
StaatVeder wordt hersteld. De verhouding der
Palen tot Rusland wordt uiterst gereserveerd,
maar toch zeer duidelijk behandeld.
De Russische Generalissimus, aldus de schrij
ver, heeft in naam van den Czaar een algemeen
samengaan van Polen, met de belofte van eene
nationale autonomie in het verschiet, plechtig
bezworen. Een maand vroeger evenwel, zoo voegt
hij er sarcastisch bij, werd in Rusland met zware
straffen bedreigd een ieder, die het durfde be
staan, bet op te nemen voor de gedachte van de
nationale autonomie. Hen dusdanige propaganda
zou beteekenen een verclecling van Rusland en
een ondermijnen van de grondvesten van den
Staat.
In tegenstelling met de Russische Polen moch
ten de Oostenrijjcsche Polen zich gedurende de
laatste veertig jaren verheugen in een nationale
sterke automobiel tegemoet gesuisd, waarin tevergeefs had gestiecld.
OnCr Pascha z® de vic^eraLimus van bet Sinds veertig jaren waren de Pol n gewoon
tw\ansclie nik De nost die gesteld wordt door aan dc gedachte, dat van dc drie btaten door
het m ten van de brandweerbrigade, komt in welke zij werden beheerscht, alleen Oosteniijk
aan d» en de Pascha salueert"met de hand de vrije ontwikkeling van hunne Poolsche natio-
trekken teek'dbestikte kolbak. Op zijn energieke naüteit toestond, ualicië beschouwden zij as
twijfeid is ^ent zich blijde verwachting af. Onge- het Poolsche Piëmont. En toen de oorlog uitbiak,
jfficr direct^^hebber van het Turksche vergenoegden zij zich niet enkel1 me:t dcnai evmg
burg in kenn^ de overwinning van Hinden- hunner wettelijke plichten, maar vormden vrij
Met de elertr-g^te,d- willig twee Poolsche legioenen, geheel in over-
de l ulpenmaskl tram> die van Ak-Serei aan eenstemming met den Poolschen aard, welke
forte voorbij m Aja SoPhia en de Hoo8e voor ondankbaarheid terugschrikt en erkentelijk
lom ik ten Ihïii^00te bogen naar Galata voert,' is voor elke tegemoetkomende houding.
Duitschlina 6 d? hoofdstraat van Pera. j De houding van Franknjk en Engeland te
leidende oóeiH z aan den Bosporus een opzichte van het Poolsche vraagstuk behande-
dat
Alle betalende abonné's op dit blad, die]
het bezit eenei verzekeringspolis zijn, zijn \j
gens de bepalingen op de polissen venni|
tegen ongelukken verzekerd voor
flOQQ GULDEN bij levenslange ooi
schiktheid tot werken.
GULDEN bij overlijden.
GULDEN bij verlies
hand of voet.
van
GULDEN bij verlies van één
GULDEN bij verlies van één dt
GULDEN bij verlies van één
vinger.
GULDEN bij verlies van
anderen vinger.
maar
voortdurend met'het heu^teh orKanisatie en dat geen der betreffende Staten, zij mogen
v?°5 ,°.<?Sen- 0een Turk twijfe!t Zu]*8ch"/<>lk monarchistisch of republikeinsch zijn, ooit ern-
eindelijke zegepraal zal op den kant J?e stige P°ffingen aanwendde Polen op te heffen
Duitschland en zijn bondgenooten vallen Daar' en deze Europeesche wonde te genezen. Wel
om steekt hij gaanie en met vreugde den viagg^lSf *ele e» groote woorden gebruikt, we!
stok met Halve Maan en Ster uit het getraliedeh0ën1do «evoel«is der Polen uitgebuit, terwijl
venster, als Hindenburg den Turkschcn err-j «iets. fel maar verder gebeurde
*']and, den Rus, afgeranseld heeft en daarom diend, maar niP!!,ereii hce{t 2ich van Polen be-
verdringt hij zich dag voor dag in de depêche-1 dienstig geworden" rv de Polen ook metterdaad
2aal op de Perastraat, kijkt hij met vereering en hinderde het oude' fv ve-rdeeling van
achting naar de bruingebrande Germaansche oude Engeland, en „k.riJk cvenmi
de bruingebrande
tnet en' d'e me* de roode fez op liet hoofd en
nieuwsgierige blikken door de straten van
Polen
Engeland,"en cvenmi« als het
het nieuwe Engeland lieiBn n.,e"we Frankrijk en
meer gelegen liggen. N„eh
85
fehll-jLflfdd® «oKenblijj Honk de etem van
®ventiu d; 11 President van de Nationale
Gjj vroeg;
gingen de laan van Marigny in, liepen'kn^ van"Bagnolet geweest. Dokto Hu-
den muur van het Elysée, dat toen in u<> l^ -isjailan wa» vriend, zooals hu de
brnik was voor de Nationale Drukkerij"w'ÏS fs •TS.^tmS
W^ten dc rue de Suresne», waar hun land- ie het nu niet .„1-
genoote Jeanne Legner hen reeds wachtte.
Hel hotel van dc tooneelspeeleter zou vol-
i'iemazaj, van <j'
»recbtg« .'|,d,e «enitfL Twmahgw graaf d®
- ,d. ge maanden geleden i«
t, treft toicr cen eenvoudige comedie,
ntaakt stil geweest zjjn, ïfï ÏS
nit een salon, waarvan de deur openstond, lasten ons met en gd
de zachte muziek van een klavier gehoord aldus zijt Er
had, waarop een der meest bekende mal^, wachten msnïa fflS^sclin-
dién van Grétzy werd gespeeld. wondt gewaagt e
Lydie Manon maakte wat muziek om zich wen. Ik -eloof dat gij
den tdd t« verdrijven. Toen zij do beide i«n- Houdt gti iïï tot .TeanV
geileden zag naderen, keenie »j «ch sïl'pien-e )A *dvs w<mdde uch tot
om en riep hun toe: Komt dan!
En terwijl zij opetond en het klavier eloot,
zeide zij «enigszins pruilend: Ik geloof, dat
gij one hebt laten wachten.
Wij hebben u verzocht hier te komen
voor een proef, die wij nemen willen» mijn
vriendin Lange en ik, zeide zij. Het is er
ons om te doen het karakter en de daden
ta doorgronden van iemand, van wien gü
niet houdt, mijnheer de Trémazan.
Toen: Jean een beweging van «ohlik maak
te, «telde wij hexu met een handgebaar gerust.
Vree» niet», zeide zij, uw geheim i* in
VTWn^ «aide bij, Pierre mijn naam, maar
S'iek betreft, daar heb ik mij tot
It nooit <b*d veel mee bezig gehou.
Tuf one ia Bretagne, oj> het land, hoo-
noo;t andere muziek dan het gelui
Z Sxïï het eeballeu.viu1 den jacht,
hwm door het hoeoh. Wd zyu maar boeren,
eenvoudige menaohen» die vreedzaam leefden
bij onzen landbouw en veeteelt, maar tegen,
woordig, nu deze revolutie het gcheele land
onderstboven heeft gekeerd, hoort mem ook
geweervuur op enge heiden, het kvijgege-
m«Ji °P,ln den ®trijd. Hoe zou ik het weten? Ik kan niet Ie:
Jean heeft my a^n liet rustige, maar een* in de toekoinet.
tonige boerenleven ontrukt en mil feet ge» I Maar wat denkt get
vaar loeren kennen. Toen by bii mij kwam, I Ik denk, dat ik er dan wwr Kal g<
na zijn terugkeer uit Engeland ten prooi leven als voorheen; als bom- en ook een
aam een smart, die hem verteerde, heb iknig &k edelman, met mijn paarden en
hem niet meer alleen willen laten» maar honden om te jagen en misschien met
ook behaive mijn vriendschap voor hem»vrouw, om de zeer nederige familie
heb ik daarvan nog geen sooonde &pyt g'o- niet te laten ui te ter ven
Is zij nog niet gekozen?
Wie?
Haar, die gij beminnen zult?
De beeltenis van Rose de Trémazan
scheen als een visioen voor de
had, want ik heb. nu het leven ook van een
andere zijde leeren bezien. Ik ben met hem
vertrokken en ik zal bij hem blijven, tot
alles gedaan ie.
Ja, zijn werk, het atraffem van hem, die
hem zijn oudere, zijn zuster, zijn goederen I van Pierre. Hij aarzelde even eu zeidie
hebben ontnomen» alles, wat bii liefhad en j Neen.
allee wat hij zijn eigendom noemde. WanneerZou niets u kunnen doen besluiten,
de vrede zal gesloten zijn en ik dan nog in j van Parijs te gaan houden?
het land der levenden hen.... Ochl
Wat zult gij dan doen? Zoo, dat ge het niet zoo spoedig *o|
i— Dan word ik weer Pierre Lasson, de verlaten?
eenvoudige boerenjongen van vroeger. Hij zuchtte en antwoordde niett msor
NIEUWE NAARLE/V\SCHE COURANT
dat in 1870
^ün hoofdstad wandelen, daarom wordt hij door tie, noch keizer Napoleon hielden zich ernstig
Xtdrift aangegrepen bij het gezicht van de m bezig met het herstel van Pol en.
de haven liggende, niet zelden overtop gevlagde Franknjk tiefteen int jn j 830
Duitsche schepen, en daarom is hij steeds meer j herinnermg vvordt n! geb keizer Nico-
tot de vaste overtuiging gekomen, dat Duitsch-toen in Parijs de revolutie „«'dezen haard
land uitsluitend door harden arbeid in oorlog laas I van begeerte brandde omdezen naa
belJ'i^'au*ert' den toren van liet S
on |.^lc;sc'1e ministerie van oorlog, da
W .«Ut reusachtige plein werd gebouwd, btam-
Pera, noch Galata hebben zulk een schit
terenden blik te bieden over het „Licht des Oos-
tens" als deze toren. Over de reusachtige boute
buizenzee heen, waaruit de heerlijke Aja Sofia
in het glasheldere licht van den frisschen Fe
bruaridag als een koningin uit oe schar«
harsr bontgekleurde hofdames opduikt, glijdt
het oog zuidwaarts langs het verre zee
strand, zicli #langzaam noordelijk wendend
over de in diepe sneeuw gehulde berg
toppen van den Olympus naar het sprookjes
achtige heerlijke Sultankasteel Dolmabaghtzdje,
*iet üan de beide bruggen, die Galata, Pera en
StI «I L-UiiGlöCJivil VVVJit-lCIl XIVV.1R. -VWOÖCII JIVW"' - ts\rt
boogëtop het F CdCkte ?ateren va'
da», vermoeid vL^°P«schenk
terrein
ua»> vermoeid van Vi riëA ar
vLkiet bruinroode ÊL*!®?-'ver g de
1 '«Plaats va
!f> d'e als hel
^erachtig, c
HlW0 h
voren. 01 d van het aardsche leven naar
CltieterreinfV0wordt op het ruime cxcer-
drild Hipr ruis'sch-korte commando's ge-
formen en z'ch de in koffiebruine uni-
wilijrrpro hu^e »Movledis" de Turksche vrij
de liirLc' parademarsch, hier maakt zich
bet vuurtnlt iavaler»e met de reglementen van
tnen inlanwJ)1 voet vertrouwd, elders ziet
den ze .ij!11 «likoefeningen houden of wor-
•fSpronconi xi stramme onderofficieren in het
een en kant Va,rscfl> Marscli" ingewijd. Op den
'lagen ziin i. plein 's een tentenkamp opge-
en zonder \T ba8agew gens bij elkaar gereden,
d°«r den ^."den kn. eren de militaire auto's
Om 'fipmphboog aan de Merschan Zolu,
Seiacie2|ttenden op de binnenplaats van het
PlotRpiin„ «x leveren of nieuwe op te nemen,
steviiren me dr'«gen fanfares door de lucht. In
over het nlein F'lttair muziekcorps
ministerie van'ooriog f binnenplaats van het
marschen. Waarbeen het wg «S U?*1 /tte,ijk!
ontwaart men straffe disciplK h?™l> °Veral
Maar wat is dat? In een van tllc.ht-
einri dilIanuit m'in tore« tot aanahëte dwars-
«nde zichtbaar i« wordèn „i^ ,het "'terste
vlaggen uitgestoken. In een in% ,aIr'jke
in een bosch van vlaarrpn un I? ls s*raat
jnf^r«en W»!f w iki de? toren «teeklominei, eu
'«IOrmeer m het ministerie van oorlog bij een
der officieren van de Duitsche militaire missie
«aar de reden van dat vlaggen: De „Russen-
Schrik" heeft weer een nieuw groot succes be
haald. Wel zijn de details van de vijandelijke
Nederlaag nog niet bekend, maar aan een vol-
"vSltle VerftVPrH Mn».. -•-» 1. J. I—J orlnrinwr OOn Wiïf fp tljü
Een bijzoudere correspondent van het Berl.
Tagebla-tt heeft dezer dagen een bezoek ge
bracht aan den Ihavencommandant van Ant
werpen, vice-adaniraal Lonran, die hem ver
schillende interessante bijzonderheden over
Antwerpen en zjjn^ haven mededeelde.
JXstijda, zeide de vice admrraall hebben
dc Engelschen de Schelde versperd, en daar
voor de „Gneisenau" gebruikt, welke zij
schuin in de rivier deden zinken, nadat de
machines onklaar gemaakt waren. De stroom
ie one echter gunstig geweest en heeft het
schip nu zoo gesteld, dot men vrii aan beide
zijden kan voorbij varen.
Gaarne zouden wij bet schip nu lichten,
maar wij hebben hier geen bokken, en Ne
derland wil ze ons niet leveren, daar het het
tot zinken brengen van de Gneisenau als een
oorlogsdaad van Engeland beschouwt en zijn
neutraliteit ten strengste wil handhaven. Nu
zullen wij het schip binnenkort zelf lichten.
Toen de Belgische troepen na de overgave
van Antwerpen, Je stad verlaten hadden^
vonden de Duitschers de haven in een onbe-
schrij fel ijken toestand; een grooter ruïne kon
men zich nauwelijks denken.
Bijna alle schepen waren vernield, de sa.-
lons leeggemaakt, de ruïnen geplunderd, de
machines onklaar gemaakt. Alleen de ketels
waren nog onbeschadigd.
Er lagen 82 Duitsche stoombooteu en twee
Oostenrijksche. Verder een neutrale zeilboot
en fcen vreemde stoomboot, een Belgische
stoomboot, een Belgisch sdboolschip, een
Franseh fregat, twee Engelscho schoener»,
een Deensohe schoener en een Deemsdb jacht.
Vreemde oorlogsschepen lagen niet in «le
haven.
Zes Dnitsclie «tooiubouten waren onbescba-
digjd, terwijl dc Onloos door een »rranant tfo
troffen wae.
De vernielde machines zijn nu bijna ge
heel hersteld, zoodat de schepen na den oor
log onmiddellijk in gebruik kunnen worden
genomen.
De vice-admiraal sprak vervolgens over de
plannen dor havenuitbreidingk welke kort
voor den oorlog door de Belgische regeering
allereerste plaats den toestand beschouwen van
hun bepaalde „katoenstandpunt" uit, de toe
komst vrij somber inzien,
„Katoen," zoo zei er een, aan wiens niee-
ning in deze stellig gezag moet worden toege
kend, is het voornaamst© artikel van Amerika's
uitvoer. Graan en mais hebben wel grooto
waarde op zich zelf, maar zijn niet zooals ka
toen in de allervoornaamste plaats uitvoer
artikel. Daarbij komt, dat de oogst dit jaar
buitengewoon rijk is geweest, n.l. 17.000.000
balen, d.i. 1,000,000 balen meer dan de grootste
tot dusver bekende oogst, die van drie jaar ge
leden; en in plaats dat Amerika dien oogst nu
eens vlot van de li and kan zotten, ondervindt
bet allerlei moeilijkbeden en zou 't. per slot van
rekening met Duitschland en, Oostenrijk in dit
voorname uitvoer artikel heelemaal geen handel
meer kunnen drijven. Amerika zal dit in liet
eind ook voelen in zijn beurs, als men nagaat,
dat de katoenuitvoer Amerika jaarlijks tusschen
do 6 en 7 honderd millioen dollars inbrengt en
dat het de katoenuitvoer is die de handelsbalans
houdt in het voordeel der Vereenigde Staten.
Wanneer ik u nu vertel, dat sedert Kerstmis
verscheept zijn ruw geschat, 150,000 balen naar
Gotenborg in een twaalftal stoomschepen,
125.000 balen in een vijftiental stoomschepen
naar Rotterdam en rechtstreeks naar Bremen
75.000 alen, alles bestemd voor Duitschland,
torwijl over Genua ook nog een groote hoeveel
heid naar Oostenrijk-Hongarije is gegaan, dan
lijkt dit lieel wat, maar dan is het toch nog
Do uifkeering dezer bedragen wordt gc
randeerd door de Maatschappij „UOLLA"
SCHE ALGEMEENE VERZEKEUINt
BANK" te Schiedam.
is dus gekomen, weliswaar nadat deze van a|
vika's suggestions op de hoogte waren, dj
vóórdat Duitschland's antwoord hierop (J
28 Februari) publiek werd gemaakt (2 Maal
slechts een klein gedeelte van den oogst, dien ^eht1u dit 60018 toeval? Neen, ging hij vo,
Amerika toch van de hand moet zetten." I ingeland vooral heeft alle reden nu niet te
Maar kunt u die dan niet elders kwijt?
vroegen wij.
Dat gaat niet zoo gemakkelijk. Amerika
voert uit naar tal van landen, ook naar Spanje,
Engeland, Japan al gebruikt dit laatste voor
al do goedkoopere maar minder goede Indische
katoen maar toch behooren Duitschland en
Oostenrijk tot onze voornaamste afnemers.
Duitschland gebruikt per maand ongeveer
150.000 balen en Oostenrijk heeft ongeveer
75.000 balen per maand noodig, terwijl Engo-
land ongeveer 750.000 balen in het geheel noo
dig heeft. Zouden wij nu gedwongen worden
onze uitroer naar Duitschland en Oostenrijk-
Hongarijë te staken, dan zouden al die voorra
den, die nu over Göteborg, Bremen, Rotterdam
en Genua in de Duitsche landen worden inge
voerd, moeten worden opgeslagen en dat is
wegens den omvang van zulke balen een onmo
gelijkheid, terwijl men er ook niet op is inge
richt. Katoen is nu eenmaal een artikel, dat
Amerika's afnemers van maand op maand in
slaan. U begrijpt dos, wat het zeggen wil, wan
neer die geregelde aanvoer belemmerd wordt,,
laat staan, wanneer zij geheel wordt, afgesneden.
Daarom is do verklaring van Frankrijk en
Engeland voor Amerika zulk een hoogst, ernstig
ding en, om het beginsel, dat ermee gemoeid
ia, eigenlijk voor alle onzijdigen.
Wat zal Engeland dan doen?
Naur 't mij voorkomt, laat de verklaring
te krabbelen. Het heeft klaarblijkelijk de
doeling, niets meer Duitschland binnenl
Duitschland uit t© laten gaan. Wanneer
vasthoudt aan zijn verklaring en ik kan
inzien, waarom het dit niet zou doen
Duitschland en Oostenrijk voor onze kat
gesloten, terwijl omgekeerd ook niet meer
Duitschland voor Amerika zal worden doorl
laten (b.v. verfstoffen), Reeds nu zijn een pi
kntoenbooten in ballast naar Amerika terj
gegaan. Als dit zoo blijft., schiet er voor
niets anders over, dun zoo spoedig mogelijk
Europa te vertrekken. Ik weet volstrekt n|
hoever Engeland zal gaan; het kan, volg)
zijn verklaring, immers zoo ver gaan als
wil. Nu al z\jn van mij b.v. 0 babeltelcgrnmr
opgehouden.
En van mij liefst, 13, zeide een der ander]
Gesteld, ging de eerste spreker voort,
een schip onder Amerikaonsehe vlag,
hoorende aan een Amerikaanscho reederij
geladen met Amerikaanseh katoen naar
terdam, dus naar een onzijdige haven, vertrcj
Zelfs dan heb ik geen waarborg, dat dit
niet zou worden aangehouden, ook al ware
b.v. aan de N. O. T. geconsigneerd. Imrnc]
daar Nederland slechts een kleine hoeveelh|
katoen gebruikt, zou in dit geval het, vern
den bestaan, dat do lading voor DuitscliltJ
bestemd was. Het is dan ook zeer de vraag.
de N O. T. wel de verklaring zou kunnen
I sehen over. Alles, wat ook maar verondersteld
wordt uit Duitschland te komen of voor
I Duitschland bestemd te ziin, mag niet meer
worden gelijkgesteld met contrabande, ook die,
i-ooals juist katoen, welke nooit contrabande
konden zijn (art. 28 Zeerechtdeclaratie van
Londen.) Hierin gaat Engeland en Frankrijk
goedgekeurd waren en toonde met, behulp verd«r dan aq of een der andere oorlogvoeren-
van gevonden, nog niet gepubliceerde teeke- de,n uo'fc ZÜ« gegaan. Het be leek ent, m.i. niets
ningen aan, dat de havens van Antwerpen minder dan een opheffing van alle rechten der
door deze uitbreiding een nog grootere be- onzijdigen en een bespotting van het begrip
t token is voor den doorvoer zouden krijgen, der vrije zee.
Ten slotte verklaarde Lourau. dat op hot Maar, brachten wij in het midden, er is
oogenblik in de haven een echte Duitsche toch uitdrukkelijk gezegd, dat deze maatregelen
orde en discipline heerscht. Diefstallen ko van Engeland en Frankrijk hoegenaamd geen
men niet meer voor. De dokwerkers werken bedreiging zouden worden tegenover de levens
onzijdigen. En in dc praktijk
kringen hoort men daarover geen klachten. 16 ,mmer? ««bleken, zoowel ten aanzien van
SToctober is «P havengebied in Antwor- Engeland s gesloten verklaren der Noordzee als
binds gepresteerd. j van Duitschland's blokkade-verklaring, dat dit
'niet zoo verschrikkelijk was, als het wel leek.
NN DE VER- £n dan, Duitschland heeft, zoo pas, ten op-
KLAHJNG AN 1 MAARI. rtrtta van de „suggestions" aan uw regeering
Er zijn in ons 'and een aautai groote katoen- goeden wil getoond, zou liet-dan zoo onmo-
bnv lolt ren. die of voor zaken naar Europa ziin gelijk zijn, dat ook Engeland en Frankrijk dit
k'men of bij het uitbreken van den oorlog deden?
da-tr reeds waren en wjj hebben enkelen hunner j Ik heb hierop weinig hoop, antwoordde
a'U 1st. o® Te weten te komen, welke hun mijn zegsman, Engeland heeft de zaak reeds
?öwa8 Van de aangekondigde vergeldings- lang rijpelijk overwogen en wist natuurlijk heel
m 1Utelen va" Frankrijk en Groot-Britannië goed, dat Amerika hierover allerminst gesticht
niiiam^ pujtgchen mijnen- en duikbooten gou zijn, omdat, het in een van zijn gevoeligste
g®n I plekken zou worden geraakt. Bovendien, de
°°\r 'nieenen te mogen zeggen, dat over het nota van de Vereenigde Staten aan Engeland en
die indruk er eeu is van groote ver-Duitschland is van 22 Februari. De verklaring
algemeen dftt l5j die natUurlijk in de van Engeland en Frankrijk (van 1 Maart)
ontwaaraig1"»'
van Asquith non cluulclükheid niets te wen- kSflVD, dat- die katoen niet verder zou wor<
doorgevoerd, al werd ze ook eerst in Rotterdl
verkocht en dus dan pas Duitsch eigendom.!
Engeland heeft dus weliswaar geen blokki
afgekondigd van alle onzijdige mogendhodl
maar het belemmert toch hun handel eu
ook den onzen. De neutralen zullen dus gel
men! ijk kunnen handelen en tegen der gel il
praktijken wel moeten opkomen.
Maar, vroegen wij weer, kunnen dan I
katoenhandelaren in Amerika niet de han«|
ineenslaan om daar tegen op te komen?
b.v. afspreken geen katoen meer voor Enl
land zelf floor te laten?
Dat geloofde onzo katoenman niet,; een dl
gelijke actie, meende hij, was van d'e ka<<„
handelaren niet te verwachten. „Neen, onze
goeiing zou moeten handelen en voor mijn pa
voegde hij er grimmig aan toe, mag zij er
oorlog aan wagen. Het gaat hier, ging hij
echt Amerikaansche geestdrift voort, om oi
rechten, „our inalienable rights." Die will
wij verdedigen, wie het ook moge zijn, die|
aanrandt. Men zegt van ons Amerikanenen
eene, dat het ons om den dollar te doen is, md
dut is toch niet juist, het is ons te doen <ïm
krijgen van den dollar; dat is het, waarin
belang stellen, daarvoor leven en werken
Als wij den dollar hebben, slaan wij niet oi
armen over elkaar, om te gaan zitten rusi
maar wij steken ons geld in nieuwe onder!
mingen. Wij zijn een jonge, opkomende nal
ons land is veertienmaal zoo groot als hj
Duitschland en do dunbevolkte kolonies, die i
van Engeland hebben losgescheurd, lieblj
thans een bevolking van ruim 90 mill, in*
Biek6 onder Cht?rL{!°orefhred*° nu »pe«
bekken bij het holt° waa)' huD geIaats"
onderscheiden waren"" sterrenhemel te
*an <len^adoktp,? C1!<eit^ti -"u d.«« metgezel
friend in v,p) T. .''J fluisterde zijn
<"'!v de Trémaxsn'
neer dc president van de Nation.•juT- TT. ^deü deelen volkomen uw go-
tic gevolgd mocht worden door Co^Vcn" «oode a rn doz«« veelbewogen tijd zonden
met do zorg voor zijn veiligheid wale\ V<^ -^uder z®61' «emakkelijk ïn >,<<f VArd«rf
t. Maar alle» bleef etil. 8 be-. wrj maar memar
dut,
last
in het verderf
niemand van on» zal
Daar |locg het Tl uur. De twee vrienden "Zen «v®n«oed het
hirrpri lftinn VAR in Ito».i do "RfllTÜOltët 12feW60Bt. DoktCl
jachthui»
bert Noll
uwe is g<
is het "uTVfnet, gloof ik, wat wij doen zul-
K€T6I1. X/fl t jhóai* nan ftftTTlfidlft
«rei-eed f onbeweeglijk bleven
m /,oh vej-dedigen, wan-
len. Het
En gij zult Parijs verlaten?
r- Wat, zou ik dan nog langer hier do«|
Waai- wilt gij dan heengaan?
Terug naar Vaudreuil.
F- Vaudreuil?
Het landhuis, waar ik geboren benJ
Bretagne, half boerderij, half kasteel, wij
schreeuw dei- strijders cn het kermen, dca
ge wonden.
Hebt gij ook meegevochten?
Zeker, Jean en ik.
En gewond geweest?
Geen van bedden.
Houdt gij van den strijd?
Tamelijk, Wanneer men omringd k er staat een torent je op' net als een coc'
door vrienden, door kameraden, waarop men op een hoed.
kan vertrouwen ak op zich zelf, dan gaat i En dan?
