^afelkleeden
üewroken.
P. J. JANSSEN
ÖE OORLOG
DE TOESTAND IN BELGIE
^toegang h. Warmoesstr.
Moedkoopst adres.
SOCIALE BERICHTEN
Onze Gratis-Gngelükkea-VerzekeriRg.
400 GULDEN bij overlijden.
ISO GULDEN bij verlies van één oog.
IOO GULDEN bij verlies van één duim.
KERKNIEUWS
ONDERWIJS
SPORT EN WEDSTRIJDEN
r4s
FEUILLETON
ft
(Van onzen Brnsselschen correspondent
Brussel, 21 Maart 1913.
'u normale tijden is liet verkeer tusschen Brus-
en Antwerpen zeer druk. Bijna ieder hall uur
"h men van dit lijntje gebruik maken en het
k®niis ervan hebben dan ook zoowel de Antwer-
•Haren als wij, inwoners van Brussel, zeer wel
poeld. Sinds eenigen tijd mocht ook daarin
pandering komen, zoodat nu dagelijks in beide
Yfhtingen twee treinen rijden, waarvan drie in
rochelen stilhouden. Het traject wordt af-
Wegd in één uur en zestien minuten.
Voor zoover de Duitsche bezetting dit kan
blaten, gaan vooral de Brusselaars een kijkje
Antwerpen nemen, om de „verwoestingen" vau
®jet bombardement in oogenschouw te nemen. Van
!ei'Woestingen is echter Weinig meer te zien, daar
Duitschers zich hebben gehaast 0111 zooveel
^gelijk alle sporen te verwijderen. Met ge
jongde gevoelens evenwel ziét men naar de
Hbrande petroleumdepöts. Naar men zegt zijn
jHe depots daags vóór de overgave der vesting
Afbrand op aanraden van de Engelsche mili-
Jtore overheid in Antwerpen. Hiermee zijn
?5,'000,000 Liter petroleum verloren gegaan. En
'dist de petroleum wordt in heel België op het
°°genblilc zoo schaars aangetroffen! liet is frap
pant hoe zich telkens weer de eigenaardige ver-
°uding doet gevoelen, waarin wij Belgen, die
'J1 het bezette gebied bleven, verkeeren tegenover
I Belgische regeering er, ook vooral tegenover
bondgenooten. Veel toch van de maatregelen,
ielke de bondgenooten nemen tegen Duitscli-
Hd of de Duitschers in België, treffen ook ons
^elgen. Dat is laten we 't zeggen niet
geschikt om de goede stemming ten opzichte
Wh de bondgenooten en ook ten opzichte van de
"e!gische regeering te Havre er in te houden.
,2oo bijv. is het de Amerikaansche Ondersteu-
hWgsconunissie niet mogen gelukken om van de
Hgelsche regeeriug den vrijen toevoer van pe-
%leiun in België te verkrijgen, teneinde de be
cking van steden en dorpen te helpen aan
k'oede verlichting van hunne woning. De Duit-
He overheid in 'België was geneigd 0111 voor
Hen invoer dezelfde waarborgen te geven als
v°ör de levensmiddelen uit Amerika aangevoerd
de Belgische bevolking. De petroleum zou
V niet naar Duitschland worden gezonden en
ijk niet voor het Duitsche leger worden ge-
Wikt. Bovendien zou dezelfde coutröle worden
gestaan als gegeven wordt aan den toevoer
iW meel: recht van toezicht tot aan den ver
tileer zelf. De Engelsche regeering heeft dit
jvl'*oek niet ingewilligd en de Nederlanclsche
peering heeft, zooals bekend is, eveneens den
^Voer van petroleum uit Holland naar België
der !uuien toestaan, omdat Holland zich an-
sse\f aanvoer van petroleum door Engeland
z°u zigjj afgesneden.
v S^eiiïeljcshmr" van Antwerpen is begon-
Onp T de' bestrijding der werkloosheid.
Va,, ''.Ui0'3rg werken worden, voor zoover daavan
W '<?toeu «esproken, thans uitgevoerd. Men
v *.v. begonnen inet de beschildering der daken
t de loodsen langs de kaden en dokken. Ruim
personen vinden hierdoor werk.
v uan zijn aan de havenwerken, op aanraden
voordrachten, om voor de boeren uiteen te zetten
volgens welke methoden zij hunne landen het
best productief kunnen maken voor het verbou
wen van levensmiddelen.
Ten slotte worden huisvrouwen en anderen
door doelmatige vlugschriften er van op de
hoogte gebracht hoe zij het zuinigst kunnen om
gaan met het bereiden van spijzen. De „Ligue
du coin de terre" heeft nog pogingen gedaan,
en zij doet dit met succes, om niet alleen grond
ter beschikking te stellen, maar ook het noodige
materiaal. De Belgen in ons Belgenland zelf
zijn actief genoeg om te herstellen wat hersteld
moet worden en van Duitsche zijde blijft men
niet in gebreke om den weg te wijzen en in alles
de behulpzame hand te bieden.
Dit werk onzer Belgen, om ons eigen land
weer productief te maken, is verre van gemak
kelijk, omdat wij vau den kant der gevluchte
landgenooten niets hebben te verwachten, dat ons
moed geeft; evenmin als van de bondgenooten.
Wij zijn geheel op ons-zelf en op het nieuwe
bestuur aangewezen. Hoofdzaak is voor 't oogen-
blik, dat wij Belgen, die in het land bleven, er
niet aan willen meedoen om het vaderland te
„zelfmoorden", en daarin zijn wij met de Duit
schers toch in ieder geval bondgenoot..,,: hoe
hard het is om het te zeggen!
O.
Hik
- ;en voortgezet 3000 personen aan den
WeTbi Honen gaaQ- Voorts worden tal van
'Del I 2en gebruikt om de uitgestrekte gronden
dp., 'ie* Nachtegalenpark, welke eigendom zijn
T r gemeente, geschikt te maken voor aardappe-
"bebouwing.
ri l'let Antwerpsche gemeentebestuur heeft met
J;2en laatsten maatregel waarschijnlijk gehoor
PSeven aan de aansporingen namens den gou-
^«eur-generaal alhier gedaan, om met alle
«in 1 c!en s{riid aau te binden legen het gebrek
<Q levensmiddelen. Velen zijn wakker geworden
al, aeze maatregelen te bevorderen eh over 't
HuitT'bf1 )vordt 1d?ai"ül bet voorbeeld van
"Ultschland gevolgd. Zoo heeft zich hier te
ande een centrale commissie gevomud voor den
aardappclenbouw op de braak liggende UndÏ!
'V P.laü IS deze landerijen in te deelen en aan
^diijdende gezinnen af te slaan. Vereenigin-
welke reeds in dezen geest werkzaam waren,
t/tY's de „Ligue du coin dë terre", hebben me-
rkin? toege^gd en bevoegde personen heb
dij1 Zich bereid verklaard liulp te verkenen voor
LHrk ten algemeenen nutte,
v.^oveudien organiseert het „Nationaal Comité
r volksvoeding en ondersteuning", op het land
RUSLAND EN DE DA RB A-
NELLEN.
In een artikel over de Darclanellenkwes-
tie schrijft de /Temps" o.a.Enkele maan
den geleden scheen men in Rusland slechts
te denken aan een internatioualiseering van
de doorvaart, naar het voorbeeld van regelin
gen als dio voor het Suezkanaal, den I)o-
naumond, Tanger, Maar langzamerhand keert
de openbare moeaing bij onzen bondgenoot
weer terug tot het oude lievelingsdenkbeeld:
Tsarigrad (Konstantinopel) een Russische
stad.
Be Russische diplomatie stelt zich ook op
dat standpunt, en streelt krachtiger naar'
dc verwezenlijking naarmate de omstandig
heden deze schijnen te begunstigen.
Dp „Temp#" acht den toestand geheel ver
anderd.
De Engelsch-Russische rivaliteit heeft
plaats gemaakt voor onverbreekbare belan
gengemeenschap. Het bloc van de Triplo
Entente is hecht en sterk gemaakt door, het
gezamenlijk vergoten bloed. Voor Frankrijk;
Engeland en Rusland bestaat thans geen re
den meer 0111 elkaar de sleutels van den Bos
porus te betwisten.
Parijs cn Londen hebben geen bezwaar
meer ze toe te vertrouwen aan Rusland en
dat wel om verschillende redenen; waarvan
cl© voornaamste is, dat het beginsel van tl©
sluiting der Dardanellen niet meer bestaat
sinds wij besloten hebben de door, de {Tur
ken op bevel der Duitschers afgesloten zee-
engte te i'örceeren. Rusland, als beheerschor
van Konstantinopel, heelt niot meer dezelfde
redonen als de sultans om de komst van
vreemde oorlogsschepen voor den Gouden
Hoorn te vreezen, welke trouwens voortaan
nog slechts een doorvoerhaven zal zijn.
Frankrijk kan slechts met vreugde zijn
bondgenoot begroeten in den kring der Mid-
dellandscho Zeemogendheden en Engeland
koestert geen vrees meer, dat de Russische
Zwarte Zeevloot op verovering van Indië
uitstoomt. Engeland heeft zich gevestigd in
Egypte; het lieeft zoo juist Mesopotamia
vermeesterd; reeds is het station van den
B agd ads p oor weg aau da Perzische Golf ia
Engelsch bezit. Mocht Groot-Brittannië Rus-
land's plannen tegen het Indische rijk nog
wantrouwen, dan zou het zich meer. moeten
verontrusten over de Russische spoorwegen
in. Azië dan over, de vrije doorvaart van
Bosporus en Dardanellen.
Wat Roemenië en Bulgarije, Dok neven-
slaton aan de Zwarte Zee, betreft, merkt
do „Temps" op, dat het laatste larnt in elk
ge\ at, wat er ook moge gebeuren, een ha
ven neeit aan de 'Egeïsclie zee. Op Roe
menië "wordt groot e druk geoefend. Maar
het blad meent, dat het Roemcensclie volk
slechts een vergelijking behoeft te maken
tusschen hetgeen zijn lot zal zijn als het
ligt tusschen een zegevierend Oostenrijk en
Tm-kij e en. hetgeen de nabuurschap van een,
Konstantinopel beheerschend, Rusland, dat
da vrije doorvaart verzekert, voor het land
kan zijn.
Da Temps" besluit: „De Dardanellen-
kwestie blijft vaa belaag, maai* alleen uit
economisch oogpunt. De politiek, welke van
1 een afgesloten binnenzee
maakt, heeft uitgediend. De natuur doet liaar
rechten gelden ,en Rusland wordt vanzelf
gedrongen naar den vrijen uitweg, die zich
in het zuiden opent en welke veel aanlok-
këlijker, is dan alle havens in het noorden.
Aller, rechten zullen bovendien worden ge
ëerbiedigd."
HETZE-LEOTUUR.
Men schrijft on»:
Een bewijs, hoe zelfs Fransche couranten en
tijdschriften, die tot nu toe voor ernstig en ge
loofwaardig werden aangezien, zich aan allerlei
„legenden" schuldig maken, levert de bekende
„Revue des deux Mondes", die in haar Januari
aflevering een opstel opnam van Pierre Nothomb
over „Het martelaarschap van België". De Duit
sche regeering heeft de moeite genomen enkele
der daarin geschilderde zoogenaamde gruwelen
op den toets te stellen. Het resultaat is voor den
schrijver meer dan beschamend.
Te Beyghem zouden volgens zijn verhaal
zeven oudere soldaten onder aanvoering van den
eersten luitenant Kümer een jong meisje in de
pastorie gebracht en ernstig mishandeld hebben.
En de waarheid?
Die krijgen we te liooren uit den mond van
den pastoor van Beyghem (den ZeerEerw. Heer
Heremans) en van het jonge meisje in kwestie,
Josephine die Coninck, tfie evenals de zuster van
den pastoor van Beyghem (juffrouw Melanie
Heremans) die haar verklaringen ten volle be
vestigde, onder eede gehoord werd. Allen ver
klaren dat er absoluut niets van misdadigen
aard is voorgevallen, en het meisje-zelf verklaart,
dat haar door de Duitsche soldaten nimmer
eenig onrecht is aangedaan!
De heer Nothomb verklaart onder meer nog,
dat te Ternath een jongen, die, naar den weg
naar Gent gevraagd, de vraag niet verstond en
direct verminkt werd, doordat men hem de beide
handen afhakte. De burgemeester van Ternath
de heer Dr. Poodt, laat zich over dit „visioen"
van dón heer Nothomb onder eede als volgt uit:
„Daar is geen woord van waar. Ik was van het
begin van den oorlog af te Ternath en het is
absoluut uitgesloten dat iets dergelijks niet ter
mijner kennisse zou geraakt zijn. Die heele mede-
deeling is een verzinsel."
Hij voegde er dan nog bij, dat hij als uit de
wolken gevallen was over zulk een fantasie aü
die van den heer Nothomb! Beter kan men inder
daad het gevoel niet beschrijven dat de verbaas-
de gemeentenaren van, Ternath vervulde toen zij
vernamen welke „gruweldaden" men aan hun
gemeente opdrong! Het is alleen maar jamnier
dat niet iedere lezer van de „Revue des deux
Mondes" het leven in die vreedzame plaatsjes
kent, waarin de medewerkers van het tijdschrift
aan hun vergiftige fantasie vrij spel laten.
Ten slotte nog een voorbeeld welke parten
zijn verbeeldingskracht den heer Nothomb spe
len. „De hertog van Gronau," zoo bericht hij,
„heeft het kasteel van Villers Notre Dame ge
plunderd; al het zilverwerk is verdwenen." Wat
echter verklaart pastoor O. S. Mazy van Villers
St. Amand tegenover de Duitsche overheid? „Dat j
de zilverschat van het kasteel onder een hoop
zand in den kelder van het slot begraven lag en
dat heh die ter trouwe bewaring door dë Duit
schers werd overgegeven."
Men kan gelooven, zoo besluit onze brief
schrijver, dat er op deze manier tal van „Duit
sche gruwelen" zijn gefantaseerd!
JAARVERGADERING VAN DE HAAR-
LEMSCHE HANZE.
Alkmaar, 28 Maart,
i (Eigen correspondentie .vervolg).
Bestrijding „Eigen Hulp."
Vervolgen» kwam aan de orde punt 0: Rap
port d«er Oommissie bestrijding „Eigen Hulp."
Het advies van de commissie is om ten spoe
digste met de bestrijding te beginnen, vólgen#
het voorstel Haarlemr Zoomede om tot een haas
tige oprichting van vnkafdeeliugen over te gaan
tengevolge waarvan inkoop-coöperaties tot
stand zuUen kunnen komen. Het rapport van
de commissie hebben we reeds eerder medege
deeld.
Het werd thans aan een uitvoerige bespre.
king onderworpen.
't'egen punt 4 der daaron aangegeven werk
wijze kwamen bedenkingen in. Dit punt luidt:
„Geen loden van „Eigen Hulp" stemmen voor
publieke bestuurslichamen en commissiën."
Voorgesteld werd daarvoor in de plaats to
lezen:
„Door dc plaatselijke Middcnstandsvorceru-
giug zal overwogen worden, in hoeverre het
aanbovoling kan verdienen te protestveren,
wanneer leden van „Eigen Hulp" candidaat zul
len worden gesteld voor de verkiezing van pu
blieke bestuurslichamen.
Dit werd aangenomen.
Met al gemeen e stemmen ging de vergade
ring tenslotte mede met de hierboven genoem
de adviezen.
Bestriding der „klnsjes"-
■S schade.
[Punt 10, dat "thans in behandeling komt, is
een voorstel van Beverwijk, en betreft de bestrij
ding van. de concurrentie der arbeider», die na
hun dagtaak .werkzaamheden verrichten bij
paftioulieren, en daardoor den middenstand
enorme schade berokkenen.
In een motio stelde de afdeeling Beverwijk
nog voor, dat het hoofdbestuur wordt opgedra
gen, stappen te doen by de Regeering, om door
wettelijke bepalingen dezen, .wantoestand uit
den weg te ruimen.
De afdeeling B ev e r w ij k licht dit punt toe.
De afgevaardigde acht dat het niet aangaat,
dat arbeider» na hun dagtaak z.g. „klusjes" op
knappen, waardoor de patroon schade komt te
lijden.
Verschillende afdeelingen betuigen hun in
stemming met voorstel-Beverwijk.
De heer S a ey s van Haarlem meent, dat om
het gevaar te ondervangen, dat arbeiders op
deze manier hun patroon schade doen, het 't
best is, dat de patroons overeenkomen, in de
voorschriften, waarop de arbeiders worden aan
genomen, de bepaling op te nemen, dat zy na
hun dagtaak geen arbeid moge verrichten, die
schade berokkent Ban den patroon. Bij niet na
koming kan ontslag volgen.
Hierop ontspint zich een langdurig debat,
waarbij men een collectief contract ter sprake
brengt.
Kapelaan Kooy van Alkmaar, merkt echter
op, dat de Hanze niet tot een Collectief Con
tract zal kunnen komen, vooraleer vakafdeelin-
gen zyn opgericht.
Purmerend stelt een motie voor', dat de
vergadering als haar meening uitspreke, dat
het gevaar door Beverwijk bedoeld, gemakkelijk
kan bestreden worden door patroons- en vak
gilden georganiseerd in overleg te doen treden
mot de arbeiders-organisatie», om door con
tracten, liefst oollestief, deze materie te rege
len, en het hoofdbestuur opdrage bij de afdee
lingen erop aan te dringen, dit middel door hot
oprichten van vakgilden te bevorderen.
Deze motie wordt aangenomen met.alge-
meene stemmen, evenals liet voorstel-Bever
wijk.
Oprichting Dioe. Yakgihlen.
Het voorstel van de afdeeling Rotterdam,
verzoekend aan het Hoofdbestuur om zoo spoe
dig mogelijk stappen te doen om tot oprichting
j van Diocesane Vakgildon te komen, overtuigd
als de afdeeling is van het nut en de noodzake
lijkheid daarvan, staat als punt 11 op de agenda.
De Rotterdamsche afgevaardigde lichtte dit
voorstel kortelings toe.
Do voorzitter achtte, dat allen, die tlians
voor de vakorganisatie hadden geijverd, hunne
denkbeelden en ondervindingen eerst eens
moestenmeedeelen in het orgaan.
Ho vergadering vond dit ook het beste en
stemde diensvolgens met de woorden van den
president volkomen i,n.
Rondvraag.
Punt 12.de rondvraag, is nog een zware
kluif voor den verslaggever: 17 sprekers 1
Ik stip er allereerst van aan, dat aangedrongen
word op spoedige afdoening van aanvragen om
crediet, terwijl men eveneens aandrong om tot
j agenten van de Bank by voorkeur middenstan
ders te benoemen.
De afdeeling Haarlem verzocht het be
stuur een commissie van uitvoering te willen
benoemen, inzake de bestrijding van „Eigen
Hulp."
De heer Stumpel secretaris van de com
missie van Beheer van het Orgaan, doet zijn
beklag, over de gerings medewerking onder
vonden b(j 12 aanvragen, nan dte afdeelingen,
om in het bezit te komen van adressen der H. H.
adverteerders. Op deze 12 aanvragen waren
slechts.... 2 antwoorden ingekomen.
Det heer Kamerbeek afgevaardigde van
Haarlem, bracht in een uitvoerig betoog
in herinnering de oprichting te Den Haag van
de credietvoreeniging voor den kleinen mid
denstand; die heeft ten doel de noodlijdende
middenstanders na den oorlog t» helpen om
weer or bovcn-op te komen. Spr. meent evenwel
dat hot wensckeüjk is, dat do middenstanders,
die op het oogenblik noodlijdend zijn, thans ge
holpen worden en men daarmede niet wachten,
zal tot eerst de vrede hersteld is.
Hy zou gaarne z.ien, dat de voorzitter zich
mot den voorzitter van den neutralen Bond ln
verbinding stelde, om zoo te verkrijgen, dat
geldelijke steun reeds nu worde verleend aan
middenstanders, die het lioognoodig hebben.
Alle betalende abonné's op dit blad, die fn
het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn vol
gens de bepalingen op de polissen vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor
IOOO GULDEN bij levenslange ongc-
schiktheid tot werken.
300 GULDEN bij verlies van een
hand of voet.
fifi GULDEN bij verlies van één wijs-
vinger.
ge GULDEN bij verlies
anderen vinger.
van een
Do uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de Maatschappij „HOLLAND*
SCHE ALGEMEENE VERZEKERINGS
BANK" te Schiedam.
De heer Perquin scretaris van da C. C.
M. C. B., deelde in verband met deze aangele
genheid mede, dat bet plan bestond, om plaatse-
Ujke voorschotbanken naast de Hanzebankeu
op te richten, die dan de noodigo gelden zullen
ontvangen van de Centrale Bank te Delft-
Het crediet zal zich, behalve tot Hanze-leden,
ook uitstrekken tot ambtenaren en werklieden,
indien teminste deze laatste lid zijn van katho
lieke vereenigingen. Getracht zal worden over
het geheele land werkzaam te zijn in samen
werking met de credietbank te Utrecht en dig
te 's-Hertogenboseh.
jó Sluiting
De sluiting staat onder punt nummerL3.
Dat is anders het ongeluksgetal. Doch nu is
eenieder blij en gelukkig dat dit punt bereikt is.
Stel u voor: Wij hebben gezeten van 11 uur af
aan één stuk door byna, en 't is nu al over zest
De voorzitter spreekt nog eenige harte
lijke woorden van dank, waarna de 22e Centraio
Raadsvergadering met de gebruikelijke plicht
pleging geslóten wordt.
PASTOOR J. STOOP t.
Pastoor ,T. Stoop, tot voor enkele weken
te Fijnaart, thans rustend te Zundert, is al
daar overleden in het R. K. Gasthuis.
BENOEMING.
Z. D. H. do Bisschop van Den iBoscli
heeft, naar het „Hsg." meldt, benoemd tot
inspecteur van het Bijzonder R. K. Lager
Onderwijs in dat Bisdom, zoomede tot advi
seur van den Diocesancn iBossc-hen R. Kj,
Onderwijzersbond, den Zeereerw. heer. M,
C. Nabuurs, Rector der iBisschoppol. Kweek
school te 's Bosch.
SIMPLEX-F A BRIEK.
iWii ontvingen do nieuwe prijscourant van
de Stmplex-Rijwielenlabriek te Amsterdam'.
Tal van foto's van verschillende .werkzalen
geven een denkbeeld van den grooten om
vang van die fabriek'.
Het voorwoord is grootendeels gewijd aan
de beschrijving van de „C'yoloïde"r ij wielen,
een patent van de Simplex, waardoor de.
wrijving "in de assen met 70 ppt. wordt
verminderd. Behalve deze Cycloïde rijwielen,
maakt de „Simplex" rijwielen in verschillen
de prijzen en soorten, Bezorg-Driewielers,
Motorrijwielen en kleine automobielen. Dy
voornaamste onderdeelen daarvan zijn afge
beeld on beschreven.
De luxe prijscourant, op zwaar papier^
is goed afgedrukt, de clichó's zijn zorgvul
dig toegeëteld en het geheel is gebonden lq
een door. Daan Hoeksema goed gëteekendea
omslag. B{j den vertegenwoordiger lier Sim
plex alhier den heer J. P. van Gasteren,
is de prijscourant gratis verkrijgbaar.
•4*4.
ju
1H0® dak,ter, 6chr.eef een lans:® brief; hij deed
tl "one toekomstvoorspellingen met een her-
£lCyd.Jdriin*?°<1 aanzoek. Met de hem eigen
ÏW d traohtte hy zich nog te verdedigen
er ,10t meis3®> wi»r oudere hij ver-
'toA0 had en had gedaoht door zoete taal
r thaus te zullen vermurwen
fti, e.an de Trémazan bad. dezen brief lang-
K n "aMluid gelezen, terwijl hij bij zyn zue-
V de barones stond. Hij was bij hem juist
0*°<Hle handen!
Siffin ®tond een inktkoker en daarbij
a pen en papier.
V la)11} k'J de hand, voerde haar naar
n.»„ kaar plaats nemen en gaf haar
a i terwijl hij bev-al:
V°hryf.
'-eide haar voor:
'juijuheer!
tW heeft mij doen ontroeren en ik
Hejy1 ^Ler°Btwaardigd over mijn eigen
b Hoeveel reden toch heb ik niet
b, ^ashten en te haten. Tracht niet
0 boie °yeHuigen en mij tot u te bren.
oei, 1 ging, die ik ondergaan kbb,
is nog te kort geleden, mijn verdriet te schrij
nend, mijn rouw te zwaar. Gij spreekt van
den tijd! Laat aan hem de zorg, mijn gevoe
lens tot kalmte te brengen en balsem te gie
ten in do nog bloedende wonden. Ik heb mijn
ongelukkigen broeder niet weergezien en ik
heb geen enkele reden om te veronderstel
len, dat hij nog in leven zon zijn, maar in
mijn rampen heb ik een beschermster gevon
den, die mijn gezellin Was in de gevangenis.
Wij zullen over eenigen tijd Parijs verlaten.
Waar wij heengaan, weet ik niet.
Mijn godsdienst gebiedt mij te vergeven,
maar voor mij zal veel kradht noodig zijn,
om dat gebod op te volgen. God zal ik bid
den, dat Hij mij die krachten schenkt. Ik
ben treurig, ik ben ongelukkig, ik beu on
gerust. Dat is alles, wat ik n voor het oogon-
blik lsn zoggen.
ROSE".
Jean de Trémazan nam dan brief op, las
hem halfluid nog eens over, sloot hem daar
na onder couvert en zeide zijn zuster het
adres voor.
Aan den burger Dr. Hubert Nollan,
Parijs, Rue Saint-Honoré.
Hij verzegelde den brief met zwart lak,
boog zich over zijn zuster heen, die hem met
angstig vragenden, blik aanzag, gaf haar een
kus op het voorhoofd en zeide:
Doe geen verdere moeite, ik zal er wel
voor zorgen, dat deze brief aau zijn adres]
terechtkomt.
En op teederen toon vroeg hij:
Stelt gij in mij vertrouwen?
Hoe kunt ge dat nog vragen!
Laat mij dan begaan, laat-mij u leiden,
ons uur zal slaan cn het is zelfs niet ver
meer af, maar spreek geen woord on doe
niets zonder het mij vooraf gezegd te hebben.
Ik beloof het u.
Hij scheen nu zeer vroolijk. Als door een
tooverslag was hij veranderd. Zijn onzeker
heid was verdwenen.
Zag hij nu den weg, dien hij te volgen
had en die hem tot zijn doel zou voeren?
Hij omhelsde Rose, drukte de hand der
oude barones aan zijn lippen en ging heen.
Jean de Trémazan ging met lichten tred
on het hoofd omhoog door de straten, slechts
met één gedachte bezield: de vreugde, die
hij zou brengen aan Jeanne Legner, voor wie
hij zulk een innige vriendschap gevoelde.
Hij bewonderde haar, dat meisje uit het
volk, haar zoowel als vele anderen trouwens,
want was het niet het volk, of althans de
gezamenlijke burgers van hetzelfde land,
min of meer begunstigd door de toevallen
van geboorte en leven, goed en edelmoedig,
dapper en sterk, die hij zoo te rechter tijd
op zijn weg gevonden had, cn waaraan hij
alles kon toeschrijven, wat hem aan geluk en
voorspoed te beurt gevallen was?
Nu haastte hij zieli om hel ltolel van An
nette Lange te bereiken.
Zij stond juist op hot punt om uit te gaan,
toen hij aanbelde.
Met een glimlach verwelkomde zy hem.
Natuurlijk moest Jean eerst haar het doel
van zijn bezoek uitleggen. Annette verheng-
de zich om Jeanne, met de blijde tijding,
die hij het lieve meisje kwam brengen.
Ze hield Jean echter niet lang op. Hij
moest immers gauw de goede boodschap aan
J Jeanne overbrengen!
Jeanne Legner zat in een kleinen salon
aan het venster te werken.
Zij oefende voor het oogenblik haar oud
beroep nit van toen zij in de rue Neuve-des-
Petite-Ohamps woonde en was bezig prach
tig kantwerk van haar meesteres te herstel
len.
Jean de Trémazan was deze zending wel
toeverü'ouwd. Hij wist het gesprek kalm m
le leiden.
Jeanne, zeide hij vervolgens, zoowel aan
n als aan juffrouw Lange ben ik veel ver
plicht. Herinnert go de revolutionaire
rechtbauk nog? Wanneer gil daar met ge
weest waart, dan had ik zeker liet lot van
mijn vader en mijn moeder gedeeld. Ik zou
geen weerstand hebben kunnen bieden aan
mijn begeerte om dien zoogenaamden rech-
ters, dien beulen, mijn verachting in bet ge-
laat te slingeren, hetgeen mij zeker op het
schavot zou gebracht hebben. Gii hebt mij
daarvan teruggehouden, gij hebt mij g».
steund, gij zijt mijn goede fee gewëest en gty
zljt dat nog. Een innige genegenheid trekt O
tot mij aan. Ik weet niet, welk voorgevoel
mij zegt, dat wij nog nauwer aan elkaar ver
bonden zullen worden, door een band, disi
bijna even sterk is al» de' liefde. Toen ik
na onze eerste ontmoeting verliet, heb i*
tot u gezegd, dat mijn hart mij niet meer toe
behoorde, dat het alleen nog de vriendsohafli
schenken kon en dat ik u die eehonk. Wan*
neer ge mij thans 7.00 vroolijk ziet, dan i»
dat, omdat ik u verblijdend nieuwe heb me*
te deelen.
Mij!
•«•Ja.
Ik baarrijp u niet.
Waarom hebt ge mij geen deelgom
gemaakt van uw verdriet! Waarom hebt
mij het geheim niet toevertrouwd, dat di
edele hartje verbergt! Waarom hebt ge
nooit gesproken over uw roman te PlattV
ooët?....
Gij wist!....
Allen.
Wie heeft het u gezegd!
«- Wacht. Bereid u voor, op eene groots
vreugde. t j
Jeanl
Er i« nog een, die dien naam draagt.
Op een toon vol liefde en vereering zoi zilt
Jeaa d'Argon ges.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT TS3„flD
de fntprnatinn.ile CKnimicaio warden d„TP
