"binnenland STATEN-GENERAAL. VERSPREIDE BERICHTEN VERKIEZING EEUÜTE KAMER. Ia de vacature W. Hovy hebben de Provin ciale Staten van Zeeland gisteren gekozen als lid der Eerste Kanier de heer Mr. C. Lucasse, kantonrechter te Goes, oud-lid der Tweede Kamer, met 22 stemmen, tegen 19 op mr. E. Fok ker (vrijzinnig),. HET GEBEURDE MET DE ZEVENBERGEN. Naar aanleiding van het feit dat op 21 dezer door een vliegtuig, voerende de Duitsehe oor- logsvlag, twee bommen zijn geworpen, die op korten afstand van het Nederlandsche stoom schip „Zevenbergen" neergekomen zijn, heeft de Nederlandsche gezant te Berlijn aan deDuit sehe regeering de bedenkingen onzer Regeering kenbaar gemaakt tegen het aldus in gevaar bren gen van een Nederlandsch schip en opvarenden en verzocht een onderzoek ter zake te doen ia- stellen. DE „KATHOLIEKE VEREENIGING VOOR DEN VREDE." Zooals bekend is, bestaat er sinds eenige jaren ook hier te lande een Katholieke Vereeniging voor den Vrede. Zij werd opgericht in 1912, staat onder hooge bescherming en behoort- tot de nationale vereenigingen, die tezamen de „Inter nationale Katholieke Vereeniging voor den Vrede" uitmaken, en, behalve in ons land, werden opgericht in België, Engeland, Frankrijk en Zwitserland. Van de Nederlandsche Vereeniging (die ZOO mogelijk met vereenigingen vdö verw«mte strek- kmg kan samenwerken) is Mgr. dr. Nolens de voorzitter, en in verband met vragen, die nu en dan werden gedaan over het bestaan en de even- tueele werkzaamheid dezer katholieke organisa tie, wendde Het Centrum zich tot Z. H. E. om informatie. Dr. Nolens deelde mede, dat het bestuur tot dusver den tijd niet gekomen had geacht, om betzij in overleg met vereenigingen van gelijken aard, hetzij met andersoortige vereenigingen naar buiten op te treden. „De groote moeilijkheid om thans reeds iets voor den vrede te doen, steekt hierin," zeide de president, „dat zoovele landen partij zijn strijd. Het gaat er mee, als met mensen"1». j3 procedeeren en die niets willen doen, wat positie tijdens het geding zou kunnen verz;. ken. Meu is bevreesd, dat heigeen voor A meene werking bestemd is, zou moeten w0. :j-t toegepast op het eigen land. Daarvoor sen men terug, in Duitschland heeft men er dan nooit aan gewild. I Eu wat kunnen wij als vereeniging 'ucr lande op 't oogenblik doen? Er komen al z°ov geschriften uit, dat men een heel bizonder p1^ zou moeten hebben om iets te bereiken. Ovj® geus mogen wij zeggen, dat hier de mensen^ vredelievend zijn. Aan dien geest behoeft m dus niets te veranderen, en bij ons volk heeft '1,e ook geen eigenlijk militarisme." £r «1» Toen iii,i het antwoord van Rose de Trém»- Of de voormalige Jean de Trémazan nog leeft ja of neen. (Wordt dé' ^ivelclige waarde voor Duitschland." Nederland blijfsel uit een rijd welke nu verre achter ons! mag aan internationaal reclit even goed han- schijnt te liggen, is niets meer over; van de del dr'yven met Duitschland als Amerika met tuinen en boomgaarden is tabula rasa ge- Canada. iMaar de Engelsehen zien de Neder- maakt, want de Hongaren moesten het sehoots- landsche neutraliteit niet gaarne en zijn er dan veld voor de vesting vrijmaken. De kleine witte ook hier alweer dat verhaal in geslaagd huisjes met de geverfde blinden zijn denzelfden door het oefenen van druk op Nederland den weg opgegaan als de boomen uit de boomgaar- handei met. Duitschland te beperken. j den. Wat, de pro-Duitscbe of pro-Britschc gevoe-1 En de ongelukkige bevolking dezer wonin- tens betreft, de manier waarop Groot-Britan- gen is gevlucht en overgeleverd aan do goed- aiö omsprong met den Nederlandsehen handel gunstigheid van de Russen, heeft er veel anti-Britsche gevoelens gewekt,! Het Neue Wiener Tageblatt publiceert eon maar Nederland is zich wel bewust, dat het aantal briefkaarten en brieven uit Przemysl, ter zee niet tegen Engeland op kan, dat dus in van welke er enkele verzonden waren in den een oorlog met Engeland terstond de koloniën nacht vóór den val der vesting. Zy zijn door een •verloren zouden gaan. Nederland moet dus of het wil of niet „op vriendschappelijken voet blijven met den beheerseher der zee. En Groot- Britannië zal Nederland niet vriendelijk aan- tieu, wanneer niet zijn neutraliteit absoluut on-neutraal en anti-Duitsch is." „Er is cenige reden te gelooven, daf de jong- »te (hot artikel is van 3 Februari) anti-Ameri- kaausche eampague in do Britscbe pers, die, zoo ai niet aangemoedigd, toch zeker niet Werd tegengewerkt door de Britscbe regeering, in derdaad bedoelde invloed te oefenen op Neder land." Immers Amerika'» neutraliteit is zeer waar devol voor de geallieerden. vlieger overgebracht. Uit al die tijdingen blijkt, onder welke groote lichamelijke ontberingen het garnizoen heldhaftig stand hield tot de al-! lerlaatste voorraden waren opgebruikt. Het is een tragisch feit, dat waren de voorraden voldoende geweest de vesting het jaren zou hebben kunnen uithouden. In bijna al deze briefkaarten en brieven werd aan de verwanten verzocht, niet meer te schrijven, daar er zeer I spoedig een wijziging in den stand van zaken zou moeten intreden. De bladen hebben aanvul- lendo berichten van de oorlogscorrespondenten over de laatste uren van vóór hun vertrek uit Przemysl. Naar luid van die berichten was de' helft van het garnizoen reeds buiten staat Al aar de relatie tusscben Groot-Britannië en dienst te doen. Niettemin werden de Russische Nederland is heel anders, het kabaal over het stormaanvallen, die volgden op den uitval van Amerikaansche koper „had het effect, dat Eet 10 Maart, met inspanning van de allerlaatste de Nederlanders deed beven." j energie, met heldenmoed afgeslagen. Dat beven scbynt onze gewoonte te zijül Al-1 Gedurendo een stormaanval in den nacht van thans de heer Bullard verzekert ook dat wij Zondag op Maandag sloegen uit enkele forten nauwelijks op de kaart kunnen kijken zonder hooge vlammenzuilen op, waardoor de aanval- te bevenj ]en der Russen, die geen verklaring konden. vin- De heele toestand in den oorlog zou verau- den voor het ontzaglijke geknal en geraas, waar deren als Kitchener zijn leger maar door Ne- mee dit vurige schouwspel gepaard ging. wer- derland kon zenden, oordeelt hij Dat wordt niet in de Britsehe pers besproken, den tot staan gebracht. De civiele bevolking der stad, die op held- maar in de Glubs en de Casino's der officieren haftige wijze Eet lot van het garnizoen mee des te meer. Het zou voor Engeland nog beter had gedragen, en die ook reeds lang allerlei zijn dat Nederland zich voegde aan do zijde van ontberingen te lijden had, sloeg van deü Tarta- Duitscbland dan dat het neutraal blijft, want ren-heuvel het werk van de vernietiging der dat zou de blokkade van Duitschland vergemak- [orten gade. Al het oorlogstuig werd vernield, kelijken. j De soldaten sloegen tot zelfs hun geweren „De Duitschers zouden in onze plaats een kapotj die totaal onbruikbaar werden gemaakt, ultimatum sturen; Kies party voor of tegen j jn strijd met de Russische offioieele mede ons binnen 24 nur zeide iemand tot mij. deelingen, volgens welke te Przemysl 117,000 „Dat kunnen wij niet doen zei een ander. gevangenen werden gemaakt, verneemt het „Wy zijn in den oorlog gegaan vóór de neu- Nordensehe correspondentie-bureau uit Weenen trali teit van België.' van betrouwbare zijde dat het aantal gevange nen op zijn hoogst 85,000 bedraagt. Zelfs wanneer de Russen de burgerbevolking, die voor den oorlog 40.000 zielen bedroeg, zou den mederekenen, wordt het uit St. Petersburg gemelde aantal niet bereikt. „Het zou honderdduizend menscheulevens fedden" merkte een gewonde officier op. „Zy moesten verstaal genoeg hebben, zelf den oorlog aan Duitschland te verklaren," zei een vierde man van het groepje. „Zy moesten inzien, dat wö voor hun belan gen vechten. Hun onafhankelijkheid is geen sik kepit waard, als Duitschland bet wint. Het is dom van hen neutraal te blijven." Dat is volgens Bullard de Britscbe publieke opinie. En de Engelscben doen wat ze kunnen om de 1 geld: Nederlanders te doen inzien, dat neutraal te Donderdag 1.8 M.aavt rukten, do Ttuaseu teu>e- blijven dom is. Er zijn zelfs optimisten, die lijk van het Noorden en het Oosten in verschel- meenen, dat sis Kitchener's leger gereed is, Roe- dene kolonnes naar Memel op. Het waren 7 ba- menië, Italië en Nederland tezamen Duitsch- taljons van do rijksweer met 8 of 8 verouderde land den oorlog Zullen verklaren. kanonnen, eenige eskadrons ryksweer, twee De heer Bullard heeft een weddenschap aan- compagnieën marine-infanterie, één bataljon DE STROOPTOCHT DER RUSSEN IN MEMEL. Uit het Duitsehe hoofdkwartier wordt ge meld, dat by een. ambtelijk onderzoek naar de gebeurtenissen bij Memel het volgende is vast- gegaan. Als wij niet vóór 8 Mei in oorlóg zijn, dan verliest by een pond sterling. We willen wedden dat-ie verliest! PRZEMYSL, STAD. DE TTJIN- van het 270ste reservoregiment en de grens- waohttroepen uit Riga en Libau, tezamen 8 tot 8000 man. De in getal zwakkere Duitsehe landstorm trok zich van de grens op Memel terug en moest ten slotte ook door de stad over het Half en do Gasimir de Groote moet dezo stad omstreeks Nehrung terugkeeren. 1850 hebben gesticht. Hem gaven zijn tydge- nooten den bynaam van den „Koning der boe ren," een equivalent van „cfer Heerlen God." De Russen staken langs de wegen van Mim- mersatt en Naugallen waarlangs zij oprukten tal van gebouwen in brand, vooral schuren. In In elk geval vindt de „Times" verdient 't geheel werden 15 gemeenten zwaar bescha- by den naam van stichter van Przemysl, want digd. Een aanzienlijk aantal bewoners, ook voor den oorlog was deze, door haar geboorte vrouwen en kinderen, werden naar Rusland Pool8che, stad, gebouwd op een helling en om- weggevoerd. ringd door een heei district van enkel tuinen en boomgaarden, ate in een klein Paradijs ge legen. Op den top van den heuvel waren nog de ruines van een oud kasteel, dat, naar de Een aantal inwoners werd gedood. In den avond van 18 Maart trokken de Rus sen Memel binnen. De troepen werden hoofd- j zakelijk in de kazernes ondergebracht. Vrijdag- volksmond zeide, aan Casimir, den koning der avond verscheen de Russische commandant op landbouwers «n vruchten kweekers, had toebe- het stadhuis en eischte den opperburgemeester boord. De stad zelf zag met baar talryke kerk- en later nog drie andere burgers als gyzelaars torens, kathedralen van Roomschen- en 0p en liet hen in de kazernes brengen, die door Griekscb-katholieken, neer op deze lieuveL de Russen reeds in een ongeloofelijken toestand achtige omgeving van tuinen, waartusschen herschapen waren. als een zilveren lint de San kronkelde. In de straten der stad trokken plunderende Do bevolking, Roethenen en Polen, met en-troepen Russische soldaten rond, die bewoners kele Kroaten, verstond elkander (in alle betee-gevangen namen, do huizen binnendrongen, de kenissen) en leefde er vreedzaam een arbeid- ruiten stuksloegen, winkels met levensmidde- saam leven. Da vruchten van den bodem waren ]0n en tweo horloge- en juwelierszaken geheel bun bestaan en hun product voor den verkoop leegplunderden. Totdusver zyn drie gevallen op de markt. Slechts enkele fabrieken tusschen van geweldpleging op vrouwen vastgesteld, het groen bewezen, dat ook door do nijverheid Brandstichting en vernieling van huisraad zyn een deel van de bevolking in zijn bestaan voor- in 't algemeen niet voorgekomen, 't Bericht/dat zag. Russisch gepeupel aan de buitensporigheden beeft deelgenomen, is niet bevestigd. De Rus- Van deze landelijke idylle, romantisch over- sisehe commandant, wien hel woeste optreden van zyn soldaten blijkbaar zelf tegenstond, trachtte er een einde aan te maken door de plun derende troep naar de kazernes terug te zenden en de poorten te laten sluiten. Zaterdagochtend was de stad, op de patrouil les na, vry van Russische soldaten. Zaterdagavond trokken de Russen af; slechts enkele verspreide troepjes bleven in Memel achter, die reeds hun geweren op bet raadhuis wilden afleveren, toen Zondagmorgen opnieuw vry talryke Russische troepen uit het noorden de stad binnenrukten. Zy stieten in Memel reeds op Duitsehe troepen en toen die uit het zuiden versterkingen kregen, wierpen zy do Russen de stad uit. In do hevige straatgevechten verloor de vyand ongeveer 150 dooden. Onze verliezen waren gering. Op hun terugtocht sleepten de Russen de versterkingen, die bun waren nagezonden, in de vlucht mee. De gijzelaars waren by de nade ring onzer troepen onder bewaking in noorde lijke richting weggevoerd, doch by bet „Ko- ningsboschje" bleef hun wagen steken en de bewakers vluebtten. De gyzelaars trachtten naar Memel terug te komen; dé burgemeester Pockels is op dien terugtocht neergevallen en door vluchtende Russische sboldaten met bajo netsteken zwaar gekwetst. De Russen vluchtten zonder tegenstand te bieden en werden den 22sen en 23sten krachtig vervolgd. Vooral bij bun doortocht door Polangen hebben zy door het geschutvuur van onze kruisers, die hen van zee uit beschoten, zware verliezen geleden. 500 gevangenen, 8 kanonnen, 8 machinege weren en munitiewagens zijn in ouzo handen gevallen. De Russische onderneming tegen Memel heeft het karakter van een rooftocht, waarbij het minder op militair succes dan op buit en het aanrichten van verwoesting aankwam. Een der- gelyke rooftocht schijnen de Russen tegen Til sit in den zin te hebben gehad. De Russische commandant vroeg n.l. Vrijdagavond den op perburgemeester van Memel, hoe het er in Til sit uitzag en was zeer verwonderd te hooren, dat die stad zich in handen der Duitschers be vond. By de Duitsehe troepen, die Memel hebben bevrijd, bevond zich de jongste zoon van den keizer, prins Joachim. Hy werd overal waar hy zich vertoonde, door de bevolking met blijd schap begroet. HET ECONOMISCH LEVEN IN FRANKRIJK. In de „Vossische Zeitung" vertelt Mas Nor- dau, die, herinnert het „Vad." sterke Fransche sympathieën heeft en zelfs van landverraad is beschuldigd, eenige bijzonderheden over het economische leven in Frankrijk. Behalve in België be^t in geen land de oor log, zoo zegt hy, het bedrijf zoo tot stilstand gebracht als in Frankryk. De vijandelijkheden verrasten Frankryk midden in zyn oogst. Een leger van vrouwen heeft toen het land voor gebrok aan levensmiddelen behoed. T>e indus trie kwam vrijwel geheel tot stilstand. De hoog"- ovens werden uitgedoofd' liet werk in de mynen beperkt of gestaakt, fabrieken en magazijnen werden gesloten. In Frankrijk is alles onder de wapens gekomen, de patroon, de boekhouder, de arbeider, de verkooper. Behalve de afwezigheid van chefs en arbei ders en de moeilijkheden met verkeer en met financiën, staan er ook eigenaardige psycho logische dingen in den weg. Vele oude arbei ders, die niet meer onder de wapenen geroepen zyn, zouden nog heel goed kunnen werken, als zy maar wilden. De reden, waarom zij het niet doen, is niet zeer roemrijk. Als zy zonen in het veld hebben, krijgen zij een ondersteuning van staatsweg», die wel ie waar klein i», maar toch voor honger vrijwaart. De arbeiders stellen zieh daarmede tevreden en doen geen moeite om er iets by te verdienen of werken op zijn hoogst i een paar dagen in de week, om het iets ruimer te hebben. Nog eigenaardiger is 8e toestand bij de pa troons. Velen, al te velen, hebben in den oorlog een zoon verloren. Daar Frankryk het land der eenige zoons is, beteekent dit vaak, om niet te zeggen in den Tegel, dat znhuneenigen zooa verloven hebben. j Zy - zyn nu kinderloos, zonder erfgenamen, over do middelhoogte van hun leven, gebogen, moedeloos en zy kunnen niet^ de kracht vinden voor nieuwe inspanning, Zij vragen zich af, waarom zullen wij nog hard werk op ons nemen f j Waarom zouden wy nog zware zorgen en verantwoordelijkheid dragent Wij hebben niemand meer, wien onze inspan ning ten goede komt. W© zijn tevreden met hetgeen we hebben, en wij willen Dog slechts leven voor de smarte lijke herinnering aan ons verloren kind. Dit is niet, zegt Nordau, een romantisch be denksel van een novellist. Vele fabrikanten, wien men vroeg hun bedrijf te hervatten, heb ben zoo geantwoord. De overheid en de pers laten er zieh veel aan gelegen liggen om deze ontmoedigden weer op te wekken, vertellen hun, dat zij nog pliehteu hebben tegenover hun arbeiders en tegenover het vaderland, dat Frankrijk nog leeft, al is ook hun erfgenaam dood, en dat het volk hun familie is, voor wel ker toekomst gezorgd moet worden, ook al kun nen zij het niet meeT doen voor hun eigen vleesch en bloed. Vaak heeft dit geholpen. De gebroken vaders rapen hunne krachten weer te zamen. Maar de nationale nyverheid gaat zoo nog zeer langzaam en zeer aarzelend vooruit en het zal nog zeer lang duren voor de onde ener gie terug gekomen is. De mijnen in de Dardanelles De vorm van drijvende mijnen welke de Tur- gen gebruiken schrijft do „Times" naar aan leiding van een bericht, dat de mynvegers in de Dardanellen weer aan het werk zyn, is, gelooft men, de Leon torpedo, welke gelijkt op een Boort Whitehead torpedo en geschikt is om, zoo noodig, door een torpedobuis te worden afge schoten, ofschoon men haar evengoed los over boord kan gooien. (In de Naval Annual van 1914 komt er op blz. 817 v. een beschrijving van voor). Het is geen zelf bewegende torpedo doch slechts een losdrijvende mijn, welke men zwevende kan bonden op elke diepte onder de oppervlakte welke men verkiest. Zoodra zij in het water komt neemt zy een vrijwel loodrech ten stand aan en daar zij een zekere eigen- zwaar te (negative buoyancy heeft, zinkt zij tot "clo schroef vanzelf in beweging komt en haar weer naar boven brengt. Naar vooraf ge regeld is begint de schroef te werken of houdt op elke vereischte diepte met werken op. Er zit een uurwerkje in waardoor de duur van het drijvend blijven der torpedo kna worden ge regeld. Is die tijd voorbij dan loopt de mijn vol en zinkt of komt, als men dit verkiest,, weer aan de oppervlakte te voorschijn. Ook kan men de mijn zoo regelen, dat zij eerst naar den bodem der zee zinkt en vervol gens, na zekeren tijd, weer naar boven komt en begint te zweven. Deze mijnen kunnen worden gestrooid uit schepen in volle zee en werden o.a. gebruikt bij de Duitsehe overvallen op Scarborough en Yar mouth. Ook voor openhavens is de myn te gebruiken. Men kan haar uit een schip buiten de haven, naar binnen zenden zoodat zij in do haven haar werking doet. Bi'ntaie rooi. By dB winkelierster mej* Ceintuurbaan IHfi te Amsterdam, heeft c9j! brutale roof plaats gt.had. Donderdagsvc" thuis komende, ontdekte zy, dat cea °a^ wensebte bezoeker baar linnenkast ha<l op®1* gebroken en daaruit voor 325 bankpapier zilvergeld ontvreemd had. Deze diefstal heeft, naar wy in de Tel. Ier®11' ondier zeer eigenaardige omstandigheden gehad en werd zeer sTrfw voorbereid. In vooravond vóór het sluitingsuur kwam cf? iongmensch van ongeveer 27-jarige» leefW'* zeer net gekleed en met glacé-haDdschoenen s9"' in haar winkel. Hy kocht voor 1.65 en bet»**' de met.een bankbiljet van 100. De winkelierster was dus verplicht te wisf len. Haar bezoeker zag hoe mej. L. in baar l'1"' nenkast in de achterkamer ging, en daar wisselgeld uithaalde. Hy maakte nog praatje met de jufrouw en vernam, dat zrj 91 zou gaan met baar familie. Nadat hy zijn V1®* selgeld ontvangen had, wist de bezoeker preeje* hoe groot deze familie was. Hij wachtte bo»*9' geduldig tot de juffrouw en haar familie "l waren en hy zeker wist, dat niemand zich ni,"pf thuis bevond. Door opensluiting kwam hy in den wrnkf'' daar hy precies wist waar de winkelierster b®9' geld bewaarde, was hij spoedig gereed. All®13" de linnenkast was opengebroken en het geld w9® vexdwenén. Een aantal sieraden, die ook i® linnenkast waren geborgen, liet de insl'dP onaangeroerd. Een commissaris van politie bestolen. de woning van een der commissarissen vao V* litie te Amsterdam, heeft een insluiper de terjas van den commissaris gestolen: het moet gebeurd zynDonderdag, tijdens 't kof'J^ drinken. Want toen de commissaris zich naar zijn bureau begaf, miste hy zyn jas, gang aan den kapstok. - Aan het haardvuur verbrand. In ee* eeel aan de Sundastraat te 's-Gravenbag® gisteravond omstreeks halftien een ernstig geval plaats. Een ongeveer 70-jarige bew0^ ster van bedoeld perceel, die te dicht bh open. haard had plaats genomen, bekwam b®tf brandwonden, doordien haar klcere*J v vat hacidoa aan het haardv'rl'x Hulpdienst wr« «poodig «hu wezisr totJp'tfei" ieenen van bijstand. De brandweer hei nigo oogenblikken den binnenbrand, die '.^ij- vertrek ontstaan was, geblnseht. Met de ï'1. auto van den Eersten Hulpdienst, werd de naar bet Gemeenteziekenhuis vervoerd? toestand Is seer zorgelyl GEWISSELDE STUKKEN. Oorlogszec-ongevalte0^; Aan do Memorie van Antwoord °P .,et V. V. der Tweede Kamer betreffende wetsontwerp tot vaststelling van bep®^ gen, betreffende verzekering van schet"3 Jé gen en hunne nagelaten betrekkingen 0f geldelijke gevolgen van ongevallen, boor zee overkomen, ten gevolge van of i® 0f j band met eene gebeurtenis, welke eeö middellijk gevolg ie van den. huidige® j log, te het volgende ontleend: I De regeerins: ''an- zien znedc vo' gen, dat in het wetsontwerp, van de eventueel© verzekering 0001 Staat wordt bepaald, dat de nnnicter Landbouw, Nyverheid en Handel bev wordt verklaard voor den Staat der landen als verzekeraar verzekeringeovc y, komsten aan te gaan, op gelijke wijze ,et het ontwerp „Oorlogsmoleetverzekerins" 1915" ten aanzien van het verzekeren hei gevaar van molest ie gesdbied. ie zy in een nienw artikel 8 opgenoe Verder geeft de Regeering te kenneO» at h.i. er gten eprake van zal zijn, dat de het risico voor alle schepen zal moeton gen. Het gros der risico's zal door 0 linge verzekering worden gedragen, jjiJ sehijnlyk zullen sommige verzekeringen [particuliere maatschappijen worden Lieve Thérèsel Ik heb begrepen, waarom ge mij niet hebt willen zien, tijdens uw verblijf te Parya. Ik wae er diep bedroefd over, maar misschien hebt ge gelijk. Ons bei. Jer leven is door het noodlot verwoest. Wanhopig vertrek ik en ga dienst nemen ale soldaat. Zal ik nog ooit terugkeeren f God alleen weet dat. Hoe gaarne zou Ik zijn omgekomen in de golven, die ons Kfbeepje tegen de zwarte rotsen te plet teren wierpen, Dan zou ik nu niet meer lijden, dan zon ik niet tot my zelf be hoeven to zeggen, dat voor mij geen ge luk meer mogelijk is. U wcnsch ik toe, dat gij nog weer gelukkig zult worden en de kracht zult vinden te vergeten; ik kan dat niet, Dw ongelukkige vriend JEAN. Zij stak Gouray de hand toe, zonder dat zij gieh een klacht liet ontglippen, maar toen klj weer alleen wae, knielde zij neer op hnar hwatoel, verborg haar gelaat in de handen «snikte. Beiden veroordeeld! mompelde zy. GEHUBIStBLUNe. 'zan ontving op den brief, dien hii met zoo veel zorg had opgesteld en waaraan by al zijn rijkdom aan vleiende, bedriegelyke woor den had uitgeput, was Hubert Nollan een oogenblik verbaasd geweest en daarna van vreugde opgesprongen. I Hoe nu, dit hooghartige, koele meisje had zich eindelijk zoozeer laten verteederen? Wel had hii nog over den brief van Rose diep nagedacht en hy kon zijn wantrouwen niet van zich af zetten. I Maar toch was het een werkelijkheid, waar aan niet te twijfelen viel. De brief lag voor hem tastbaar, en bet stond er zwart op wit. Kon bet wel dnidelijker? Hy stond op en wreef zich de handen. Op zulk een succes had hü niet meer dur ven hopen. Tusschen de beide vensters van zijn stu deerkamer hing, in een sierlijk gebeeldhouw de lyst, een prachtige Vcuetiaansebe spiegel, i Hij plaatste zicb daarvoor en beschouwde zieh met welgevallen. Inderdaad, hy zag er goed uit, dat kon niemand ontkennen. Hy was met zijB beschouwing juist geëin digd en begon net neer verder te denken aan een schoone toekomst, toen ziiri knecht aandiende: Burger Sieard! Laat binnen. FrUoh en vroolijk, met vluggen tred, rlen neus iu den wind, trad Sicard binnen, als altijd keurig gekleed, de haren licht gepoe derd en met een zwart lint opgebonden. Hy groette den dokter met^ een bandbewe ging en een luchthartig: Bonjour, Nollan. i Ongedwongen zette hü zich neer in een mollig gestoffeerden zetel, waarin hij be haaglijk achterover leunde. Hubert Noliau beantwoordde zijn gemeen- zamen groet eenigszim stroef, maar daar door liet Sicatd zich niet in het minst vau de wijs brengen. Hij haalde uit zijn vestzak zyn gouden snuif doos en bood den dokter een snuifje aan, j waarvoor d.izt evenwel met een afwerend I gebaar dankte. Daarop stak Sicard zijn goed verzorgde 'vingertoppen iu de snuifdoos, nam er wat snuif, tusscben et. snoof die roet welgevallen op, cm vervolgens op ncndclijken toon te zeggen- Gij hadt mij een inlichting 'gevraagd, waarde vricudf Ja Dio kom ik u bronget Zeer vriendelijk. Geheel tot uw dienst bij elke gelegen heid, ofschoou ik wel eenige wrok tegen u zou kunnen koestere; Waarover? Over onze afrekening, dat weet ge wel; lioud u nu maar niet van den domme Hy voegde er bij met een gemoedelijken glimlach, die moest aantoonen, dat alles al weer vergeven en vergeten was: Gij hebt mij beetgenomen, beken het maar, dat kunt ge ny veilig doen. Ge hebt met my gespeeld als de kat met de muis. Ik neem het u uict kwalijk. Gü waart slim mer dan ik, dal is alles. Mijn aandeel in de voordeden van die Bretonsdhe zaak is mij door de vingers geglipt, terwijl-bet uwe zieh beeft omgezet in rijke landgoederen, kastee- leu, omgeven door malsche weilanden en prachtige bos-cben, die n tot een man van aanzien maken, een soort van landedelman, wien niets ontbreekt, dan een titel en deze zal ook wel komen. O, bet is u meegeloopen, gü zyt een gelukkig burger. Maar ik her haal, dat ik n niets verwijt Laten wij ter zake komen. Gü wenschtet te weten. Juist. WelnuT Ik heb er een onderzoek naar ingesteld. Men heeft de archieven doorgezien, de dos- sieiy» op de griffie, de registers der sectiën. -i En? Men heeft niets gevonden, te Parijs al- töians. Evenwel.... Sicard Strekte de hand uit met sierlijk, go- baar om aan te tupnen, dat by al wist welke tegenwerpingen de andere wilde mak^tjej® Gij wilt mij herinneren aan de B voorvallen, die u aan het bestaan doelden Jean de Trémazan deden hernam hij, de illusie zijn stem te 00- herkend, hem in uw omgeving te hebbei gemerkt; uw ontmoeting met zyn Pierre Lasson, een alleraardigst jo dat i® de buurt van het Paleis Egalite en nog andere vage aanwijzingen, ii* meer kunnen zyn dan uitwerkingen v* overspannen verbeelding, Denkt ge? ov Sicard zeide op een toon van vaet«- tuiging: Hersenschimmen. Maar.... x pit,v> De kameraad, die eenige dagen nw> Laseon hier is geweest, was D want van hem. Hoe weet gy dat? Van bem zelf. Hebt gy hem dan ge^roke®' fel) p Ik heb hem op mijn kantoo® h£t men, waartoe ik als ambtenaar g®. uister ie het recht had en wu heïW%e<ir men tijd met elkaar gepraat, la 01 by is een alleraardigste jong*® hartig.... - Wnt doet hy te P»ry»? l'tfVf'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1915 | | pagina 10