Verzeilen
«ewroicen.
Rijwiel banden
ut UOKLUti
rEUILLETOiM
binnenland
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Qnze Gratis-Onyeiukken-Verzekering.
400 GULDEN bij overlijden.
150 GULDEN bij verlies van één o_
IOO GULDEN bij verlies van één duim.
H. J. v. d« .MnEftifef,
achagcftelstraat 7-9 bij de Ane^y,
e9ang h. Warmoesstr.
adresi
Goedkoopst aores
VERSPREIDE BERICHTEN
nieuwe HAARLEMSCHE COURANT TWEEdEJLLflD
IV veerkracht der kussen.
de oorlogscorrespondent van de
'j ^r '-okal-Anzeiger" houdt belangwekken
der11^» ov';i de veerkracht van het
mUp-m 'e8er- Nauwelijks drie weken na den
\\i
'UtE""l -NctUWClIlKS C«Tie ntKvIl iicl um
jfcii'M. 'a Mas uren wordt opnieuw in het
ir.V>raenlent Soewalki gestreden, zoo zegt hij.
dat meer dan natuurlijk geweest zijn,
besche ss'sc'ie leger zich na de debacle onder
teoei rndng van de vestinglinie verzamelde, om
öuitschtUin'euweu aaBvat van het zegevierende
het tie beslanti te zijn. Nauwelijks was
overblijft 'eger verslagen en de jammerlijke
Olita-ip i binnen de vestinglinie Kowno-—
honiVr Jlodno gered, of wij zien weer de wan-
Oroenr» "!tva[.len van het. vijftiende korps uit
Wits] nil tn otteosiel van generaal Leonto-
der bjj ^0Wno- Beide deze aanvallen zijn zon-
doel v- Qere iuspanning teruggeworpen. Het
onzen den Rossischen uitval uit Kowno was,
ie„„ °Pntarsch tegen Kalwrija—Mariampol
O'osin houden en het Duitsche plan van de
Sowing der Russische troepen in het gebied
Verüfi-siowoSejny— Sopockinie te
licht?6 Dcze aanval had voor de in zuidelijke
gevaa ■■imarc'1eerende Duitsche colonne slechts
Vnia J hunnen worden, ais men niet voor
oenue iianküekking had gezorgd,
m, aar echter niets verzuimd was eindigde de
min raet cen nederlaag, zonder dat hij een
nut lang gevaarlijk was voor onze operaties,
ieder ander leger ter wereld zou na een neder
ig als het Russische leger bij al deze operaties
8eleden had, gedurende langen tijd volkomen
Verlamd geweest zijn. Al was het maar door den
Horeelen indruk. Niet echter het Russische. Zelfs
de zwaarste nederlaag heeft op den traagden-
kenden Kussischen soldaat lang niet den in-
een West-Europeesch leger zou
h? he7'oÏJS ee? moment> dat voor hem bijna
nwleria? nie' meeaPrcelriOvei-winnrng of
schiiL„ v»21jn 1voor dtze machine vrij onver-
Waan -,igaa- voonvaarts, als men haar voor-
Waarrf j ftaaf terug op het oogenblik,
mrop de officiei niet tot het tegendeel dwingt.
«edoiL ,®r Zai nooi< door nederlagen worden
mor IalrfdL- °rnda* het nooit een eigenlijke
Winn? 8e.had heeft De sterke wil om te over-
Fr,n»n,' ie den Duitschen, Oostenrijkschen en
Solda cken 'Soldaat bezielt, heeft de Russische
gen nooif Sevoe'd en daarom zijn de gevol-
gaan??11 een nederlaag bij hem nooit zoo diep-
°ntst dat daaruit een verlamming zou kunnen
klejna,an- Met moreele indrukken is de Rus niet
Vilein krijgen, alleen door meedoogenlooze ver-
sla,pnSi611 verm'etiging. Gelukt het niet het ver-
Weini" 'ffier geheel te vernietigen, dan kan men
Verwa dagen later hetzelfde leger, dat in wilde
loon» v'nrid voor den overwinnaar wegge
nen n 'S' feor.dend en verjongd weer tegenover
8p vijand zien optreden, zonder het minste
VoorK jB de geleden nederlaag. Een klassiek
her*f I voor de ongelooflijk snelle wijze van
Van van het Russische leger biedt het leger
her Jvennenkampf, dat in het begin van Septem
ber ófllbL^v' Na 001 §rondige nederlaag
aan men£hen !L na ontzettende verliezen
leger ^luchtte het
Duitsche infanterie, vermoeid doot'Te"ÓXette^e
de marschen van de vroegere gevechten, kon den
vijand niet bijhouden. De cavalerie kon hem
eveneens den weg niet meer afsnijden. En zoo
Qtkomt de vijand. Drie weken later staat het
I7rfan^seefde 'eger van Rennenkampf weer als
®chc'r^aard^E Tegenstander tegenover de Dmt-
vercU^i en dezen moeten, ofschoon zij krachtig
zij als d terugwijken voor hetzelfde leger, dat
hebben e?n kuddc schapen voor zich uitgedreven
IW het gouvernement Soewalki opgeven. De
Am, hezetten wee Oost-Pruisen tot aan de
dit en de Masurische meren en behouden
Dit drie maanden
^inte5,, de tooneel herhaalde zich nu na den
°Ust, -g hij de Masurische meren, al zijn de
tigin "h'gheden ook, tengevolge van de vernie-
ders Van hd dende legercorps, eenigszins an-
Na i
ipsteijjiC debacle ontwikkelt zich de strijd noord-
!?uitsclmraerV n°ordehjk van Grodno tegen de
deze gevechten Njemen hebben bereikt. Aan
plagen viimpn?0"? het eenige dagen geleden
van het l korps en ook de overblijfse-
27 en n^J'ende leopr Fn o* J oa
Al was dit slechts de voorbereiding tot de neder
lagen van de volgende dagen, toch geeft deze
offensieve geest van het verslagen leger te den
ken. Het Russische leger staat na de catastrophe
weer, wat zijn moreel betreft, ongerept voor ons.
Niet onmetelijke rijkdom aan menschen is de
hoofdkracht van het Russische lege*, maar de
ongevoeligheid voor de demoraliseerende uitwer
king van zijn nederlagen. Tegenover het Rus
sische leger is meer dan elders een meedoogen
looze vervolging een hoofdeisch.. ook al zou het
bijna onmogelijke van de troepen worden ge
vergd. Tegenover de Russen is een sterke cavale
rie bij de vervolging onmisbaar. Het verrr eden
ligt voor de hand dat het offensief der Kussen
uit Grodno slechts ten doel had een mogelijke
aanval op deze vesting tegen te houden, daar zij
bij de geringe krachten, waarmede zij optraden,
niet op beslissende voordeelen konden rekenen.
Eerst de strategische terugtocht van onze troe
pen sleepte hen mee tot een werkelijk offensief,
die een droevig einde vond.
Na de operaties in Masuren en de vervolging-
van den vijand, had bet Duitsche legerbestuur
besloten de troepen eenige dagen rust te geven.
Reeds gedurende den opmarscli tegen de Njemen
had men voor alle gevallen ten oosten van Au-
gustowo stellingen voorbereid, die iu hoofdzaak
steunden op de meerkettingen in dit gebied.
Nadat de operaties in Soewalki geëindigd waren,
stonden wij voor de Njemen- en Bobr-linie. Even
als na den eersten slag inMasuren bleek nu
weer de beteekenis van deze linie voor de Russen,
daar de operaties der Duitschers voor deze ves
tingen voorloopig moesten eindigen. Men wilde
met probeeren vestingen met frontaanvallen en
,e onv oldoende hulpmiddelen van den veldoorlog
te toiceeren. De troepen kregen echter nog geen
rust. De woedende aanvallen v?in het vijftiende
korps deden het vermoeden opkomen, dat de
Russen offensieve plannen hadden en het Duit
sche legerbestuur kwam daardoor op een nieuw
denkbeeld. Gelukte het de overgebleven Russische
troepen uit het gebied van Grodno te lokken en
ze weer in de ruimte tusschen SoewalkiAugtis-
towoSecny en Sopockinie vast te krijgen, dan
had men de beste gelegenheid het vijandelijk
leger te verzwakken, zonder binnen het bereik
te komen 'van de vestingkanonnen. Langzaam
trok het Duitsche leger zich uit de vroeger ge
noemde positie van Grodno terug: De actieve
legerkorpsen die daar aan den strijd hadden
deelgenomen, waren in een eenigszins benarde
positie geweest," daar zij in het bereik van de
zware vesting-artillerie, die nog met scheeps-
kanonnen versterkt was, de wegen van Ogrod-
nickiSonockinie—Kopciowo (van noord naar
zuid) en Lipszk—Augustowo (van oost naar
v est) moesten afsperren om het bergen van de
groote oorlogsbuit in het bosch van Augustowo
mogelijk te maken. Bijna veertien dagen lang
stonden deze troepen in ernstige èn bloedige ge
vechten met het vijftiende Russische korps, dat
met de vesting in. den rug zeer in het voordeel
was. Toen alles was geborgen, trok het korps
zich langzaam terug, terwij 1 de Russen eerst
aarzelend, en later meer beslist volgden. Het
Duitsche legerbestuur kreeg een goede kans de
Russen van uit het noorden in de flank aan te
vallen.
Verder beschrijft dr. Steiner dan nog den
joop dezer operaties, hetgeen echter reeds bekend
woorden konden spreken en concludeert dan:
„Geen haartje is hun beiden in Duitschland
gekrenkt, terwijl wij toch in een verschrik
kelijke oorlogsuöod tegenover een wereld
van vijanden staan. Wat zou het lot van de
heeren Liebknecht en Ledebonr geweest zijn,
wanneer zij in een parlement in een van de
vijandelijke landen Ihadden gezeten en zich
op zulk een wijze tegen de politiek van de
regeeringen daar geuit hadden! Heeft niet
in het hoog-liberale Frankrijk do afgevaar
digde Jaurès het met- zijn leven moeten be
talen dat hij tegenstander was van Poincavé,
'Deleassé en Viviani; moest niet de als
Diiitbcli gezind verdachte Caillaux tijdelijk
in bannclingscbap naar Argentic? De En
ge keil e regeering wilde Sir Roger Casement
"uit den weg ruimen en Rusland verbant de
socialistische leden van do Doema naar Si
berië, voor zoover ze iu de oppositie zijn!"
Professor Noyons.
Naar aan de Mab. wordt gemeld, heeft het
geval van professor Noyons, dio door de
Duitschers werd verdacht van spionnage,
zich geheel opgehelderd ten voordeele van
onzen landgenoot. Onze diplomatieke verte
genwoordiger te Brussel heeft, volgens bet
blad, door zijn energiek ingrijpen tot dezen
goeden a Loop krachtig medegewerkt. Geble
ken is oek, dal Noyons geen rol heeft ge
speeld bij het vertrek van den secretarie van
Kardinaal Mercier, Mgr. Deploige. Het blad
zegt daarvan:
1 „De diplomatieke afdeeling in Brussel
heeft indertijd geweigerd een pas te doen
verleenen aan mgr. Deplbige. Dientengevol
ge heeft dc pas-centrale te Antwerpen hem
I ook geen pas verleend.
„Hadden de Duitschers nu slechts verder
gezocht, dan hadden ze in de registers to
Mechelen kunen vinden, dat daar ter
stede aan mgr. Deploige op regelmatige
wijze een pas is verstrekt, niettegenstaande
hij eerst te Brussel en te Antwerpen was
afgewezen. Met toestemming der Duitser.o
overheid is aldus Mgr. Deidoige in een rij
tuigje gereden naar Roosendaal via Esschen.
Deze onthulling kan er wellicht toe bijdra
gen, dat het Duitsch bestuur niet, opnieuw
Nederlanders verdenkt de hand te hebben
gehad in liet ontkomen van mgr. Deploige.
terwijl tevens in zijn woonplaats de vergoeding
werd opgestreken.
Er behoort tusschen de verschillende bestu
ren meer samenwerking to zijn, want, al zijn de
vergoedingen aan kostwinners goed besteed
gold, er behoeft geen „oorlogswinst" behaald
te worden.
"an hét tin,, i cu uu» uc uvciunjiac-
v i en 28 Fok' )e8er deel. En reeds 25 en 26,
^hendt j,tn-1 uari zien we de uit Grodno uit-
P°ckinie troepen ten zuiden van
l0°itten van Reczice bestormen
rd.
ge'
dapper \au Barras 1VB' del' l)üod"
Bi: ^«Jerzoekend aan.
d z.yt?.... vroeg tuj eensklaps
v. "'«'tagner, generaal,
v. *"ed ras, goede 6oldaten.
'(intijds.
I yb heet....?
1 ^öh. °'8«ns mijn certificaat van burger-
L l'ean Rootier.
in werkelijkheid?
I II-6?11 de Trémazan.
^UZTiaan dien aaam moer gehoord
V Xi
^°kl*(.,?U- vadcr CD m«D moeder werden be-
a,ePzwér- zaak van d€ Bretonscho ea.
fde ttpj' 8: gevangen genomen, naar Pa.
||"acht veroordeeld en ter dood ge-
Maren zij 6chnldig?
g„i|. ka,dden gastvrijheid verleend aan
lr,n- stelt belang in u?
De- Italiaans^ DAUDANELLEN.
neemt uit Lenm,>s UaT'T®, de,la Sera ver'
thans de basis vormt, van 'p.' ,au Mud ros
gen de Dardanellen. Q vlootactie te-
In de baai liggen ongeveer 100 stoomsehe.
pen van het mee,-1 verschillende type, vooral
mijnvegers. Er zijn sleclits vier Engeisohe
kruisers van oudere klassen en één slagschip
bij. Aan het strand ziet men de paarden der
AufetralL-che troepen. Nabü het veldkampe-
ment lag, toen het telegram werd afgezon
den, de postboot Memphis, die deze vaart
voor de eert te maal ondernam. Zij ging naar
kaloniki, beladen met geneesmiddelen en
ander hulpmateriaal. Het stoomsohip zou
ook een groote som gelds aan boord hebben:
men spréékt van '2Ö0 millioen in goud, be
stemd voor de Servië: e.
De vrijheid van spreken in Duitschland.
Iu een artikel in een der bladen herinnert
zekere dr. Waentig aan de in vele neu
trale landen verspreide meening, dat er in
Duiiscliland een absoluut autocratisch re
gime heerscht. Men heelt zegt hij in
liet buitenland een veel te geringe meeniug
van Ue vrijheid van de keuze der volksver
tegenwoordiging en ook over de critiek op
net piaaisbe,stuur in het parlement.
Dr. Waentiug meent nu dat het juist een
onvergetelijk mement voor het buitenland
zal blijven dat Liebknecht en Ledebour on
gestraft iu den Rijksdag hun schandelijke
Hij is zoo goed.
Wat gebeurt er te Parijs?
De partijen zijn weer aan het woelen
en er dreigen nieuwe onlusten.
koningsgezindenl.
a"deren, generaal, want zii zijn de
p,- iw\fr met\tie Jueobjjnen vooral, waarvan
zijn overgebleven. Elk
wil vooi zich de macht hebben. Dat schijnt
iets zeer aantrekkelijks, de madbt
Zijt gij eerzuchtig?
Nieii, generaal, mijn toekomst is ver-
oiii i.' °i allerlei gebeurtenissen, te veel
verbeni i'er ,verteilen, zijn onze goederen
Se van ^rkltVard Cü verkocht ten voor-
i u uaUe: eeu huwelijk, waarop ik
al m«n hoop gevestigd had. is onmogelijk
geworden. Toen heb ik een besluit genomen;
voor het vaderland te vechten.
Dat is gemakkelijk. Wanneer ik u help
zult ge mij dan trouw zijn?
Zooals aan Barrae. Op den 9den Ther-
midor, toen men hem wilde doodschieten,
heb ik Kern met mijn lidbaam beschut. Dat
was een hachelijk oogenblik, generaal.'
Ik weet het. Wilt gij hier blijven?
Wanneer gü het beveelt, generaal.
uij kent het militaire vak niet?
neraal Tb, ?iet..al ,te van begrip, ge-
i f z mUii best doen om uw beve-
TToi fQ M uit te voeren.
Het is goed. Ik geloof niet. dat deze,
VERGOEDING WEGENS KOSTWINNER
SCHAP.
Elke maand vergen de vergoedingen wegens
kostwinnerschap een paar millioen.
Het is een hoog bedrag, maar misschien toch
nog naar den sehrieien kant.
Want het is niet meer dan billijk, dat de go-
zinnen, dio hun kostwinner aan bet land heb
ben afgestaan, voor nooddruft worden bewaard.
De toekenning der vergoedingen en vooral het
vaststellen van het bedrag is geen gemakke
lijke zaak.
Naar boven heeft men de grens, dat niet meer
mag worden uitgekeerd, dan dijor de ontstente
nis van den kostwinner wordt gederfd.
Dit is een goed beginsel.
En ook andere bepalingen, welke voor de
gemeente-administratie leiddraad zijn, getuigen
van een goed inzicht.
Maar nu rijst de klacht, aldus doet het
Huisgezin opmerken dat voor den gemobili
seerde, die thuis uit den kost is, to veel woidt
afgetrokken, zoodat er voor het onderhoud van
vrouw en kinderen, na aftrek van vergoeding
voor huishuur enz., in veel gevtiljen te weinig
overschiet.
De gemeente-administratie diende de be
voegdheid te hebben, naar bevind van omstan
digheden te kunnen handelen.
Zij kent de menschen, zij kent de behoeften,
zij is' deskundig en alleen deskundig.
Tegen altijd mogelijke willekeur ware te
waken door haar verrichtingen aan controle
van een hooger gezag te onderwerpen.
Ontvangen sommigen te weinjg) het komt ook
voor, dat vergoeding erlangen, die er geen aan
spraak op hebben.
De schuld ligt dan aan gemis van samenwer
king bij de verschillend® administratiën.
Zoo is voorgekomen, dat een gemobiliseerde
werd afgekeurd en reeds weken thuis was, ter
wijl, de vrouw om de tien dagen trouw de ver
goeding ging innen.
Men wist ten gemeentehuize niet, dat de
man uit den dienst ontslagen wasde vrouw
vertelde het niet en de legeradministratie had
het niet bericht.
Zoo is voorgekomen, dat een gemobiliseerde,
in een andere plaats dan die zgner inwoning
in gemeentedienst, zijn l°°n kreeg uitgekeerd,
VOETBAL.
BE. F. O. WINT VAN ALLEN WEERBAAR
MET 3—0.
Waren de schutters in de voorhoede van
II. F. O. gisteren wat beter op dreef ge
weest, Allen Weerbaar zou naar Bussum
teruggegaan zijn met heel wat meer gaten
in het net dan drie, ondanks de werkelijke
keeperstalenten van den Gooiseken doel
man! Want daar zijn gisteren aan deSpan-
jaardslaan heel wat mooie kansjes gemist,
heel wat prachtige voorzetjes ernstig mis
handeld
De nu verkregen cijfers geven de verhou
ding eigenlijk goecl weer, juist omdat de
schutters zoo slecht op dreef waren, en ze-
kei' ook, omdat A. W. een elftal van vurige
strijders was, die op het voetbalveld wer
kelijk allen weerbaar bleken en goed bun
best deden. Nog meer omdat hun doelwach
ter zoo'n kranige kerel was, die, je kon
't hem aanzien aan zijn optreden gedu
rende die twee uur opging in zijn spel, en
een animo toonde, die je niet. altijd ontmoet 1
De Bussummers zullen stellig niet gedacht
hebben aan kans op overwinning; die kre-
j gen zo ook niet. Maar toch ondénks
het vrij zekere vooruitzicht, dat ze verlie
zers zouden zijn, hebben ze alle elf hard ge
werkt en volgehouden tot het einde toe.
Dat is altijd een verblijdend verschijnsel
in de sportwereld; ik neem voor zoo'n elftal
m'n hoed afl
Onder leiding van een scheidsrechter die
strikt naar de letters van de voetbalwetten
en spelregels wilde optreden doch daardoor
nogal eens verkeerd deed en wat ongeluk
kig was in de toepassing dier wetten en
regelen, onder leiding van dezen scheids
rechter wordt de wedstrijd gespeeld.
Het H. F. C.-elftal is voor deze gelegen
heid geheel compleet.
Het is, zoo gauw als het spel begonnen
is, dadelijk flink op dreef; de Gooiers wor
den op hun eigen speelhelft teruggedron
gen en hebben werk te over, om de aan
vallen van H. F. C. onschadelijk te ma
ken. Ofschoon deze niet te tellen en zeer
gevaarlijk zijn, slagen de bezoekers er voors
hands in, de score blank te houden, waar
toe vooral het werk van den keeper en dat
van de backs veel bijdraagt. „Allen Weer
baar" waagt ook al eens een uitval, doch
deze verontrusten de H. F. C,-aankangers
niet.
H. F. O. zet de aanvallen onstuimig voort;
als ze zonder resultaat eindigen, worden ze
met moed opnieuw ingezet. De strijd voor
het vijandelijk doel is werkelijk zeer inte
ressant; het samenspel in de blauw-witte
voorhoede is zeer goed, Jacques Francken
en Breda Kolif zijn uiterst vlug en handig,
de voorzetten zfjn te gebruiken! Maai' dat
.schieten sciiynt lang niet mee te vallen!
Als de Bussummers die uitstekend verdedi
gen er even met 5ij zijn, wordt het wel
geprobeerd, doch die Gooische keeper weet
vait geen wijken en redt keer op keer-, ter
wijl de schoten, die naast en lioog over
"aan veel te talrijk zijn. Ruim een kwar
tier 'zijn we aan den Sang, als Jan Laan
eindelijk van een goede kans profiteert, en
den bal flink in het net schopt.
„Ba's eens, maar nooit inëer," schijnt Laan
te denken, want een paar maal achtereen
nu wordt eeu mooie voorzet onnoozel over
do lat getrapt, in plaats van er onder; ééns
vindt-ie het zelf zoo erg, dat hij zich heusch.
even schaamt
De „weerbare" keeper is van dezelfde
gedachte als de hier genoemde H. F. O.'er;
hij stompt den bal met verdubbelden ijver
terug, als deze in de buurt komt.
Piet Sijpesteijn krijgt ook nog al wat te
doen; is het niet van den vijand, dan is
het van Oei of een ander verdediger, die in
benauwdheid komt, en terugspeelt, wat nog
al eens gebeurt. Een paar verre schoten
krijgt hij van de Gooische voorhoede, doch
deze zijn makkelijk te verwerken.
Die Gooiers lijken me wel. wat eerzuch
tig!
Als er maar even gelegenheid is, schieten
ze den kant van het vijandelijke doel uit.
't Is dan ook wel verleidelijk: een kansje
hoe klein dan ook, om §en doelpunt te
maken in een wedstrijd tegen een van de
„Groote .Westelijken." Daar kom je als twee-
Alle betalende abonné's op dit blad, die fa
het bezit eener verzekeringspolis zijn. zijn vol
gens de bepalingen op de polissen vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor
flOflO GULDEN bij levenslange onge-
schiktheid tot werken.
300 GULDEN bij verlies van e'
hand of voet.
gO GULDEN bij verlies van één wijs-
vinger.
fjCfe GULDEN bij verlies van één
anderen vinger.
Do uhkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de Maatschappij „HOLLAND-
SCHE ALGEMEENE VERZEKERINGS
BANK" te Schiedam.
de klasser niet alle dagen toe.
Enfin, deze gelegenheid of dat kansje komt
niet al te vaak, en Sijpesteijn voelt or niets
voor, om ter wiJte van die eer een veerEjo
"te laten
Zoodat er van een „Weerbaar" doelpunt
uiets komt, ook al omdat de H. F. G.-ver
dediging haar gewone keurige spel vertoont.
Het behoeft wel niet gezegd, dat de Haar
lemmers in de meerderheid zijn. Laan weet
na een poosje op de juiste wijze ene voor
zet op te vangen'en ineens te benutten.
Een zeer mooi doelpunt, waardoor de sup
porters hun boosheid op den middenvoor
aardig doen minderen.
Met de rust is de stand '2—0 voor H. F.
C. Na de demonstratie der N. A. U., waar
over hieronder meer te lezen staat, komen
do voetballers weer in actie.
Het spel verschilt weinig met dat vaD
voor de rust; Jacques Francken maakt een
prachtige goal, Jan Laan schiet een penal
ty ij^t zoo 't niet moet (n.l. recht op den kee
per aan) en liet H. F. C.-dóel ontkomt door
„een zwijntje" aan een doorboring.
Dat kwam zoo:
Toen Allen Weerbaar's voorhoede in de
buurt van het doel met stoute plannen rond
liep, en het noodig werd, dat er daar wat
opluchting' kwam in dc achterhoede, liep
Sijpedeij i ui ,en to n ie aan den wa idelwa-,
schopte Ben Verweij, die van die wandeling
niets afwist, den bal een eind naar achte
ren, omdat-ie 'm door Sijpesteijn wou laten
wegtrappen, docli toen was deze net even
„uit" en zoodoende rolde de bal lustig door;
dreigend ging-ie op het verlaten doel af,
doch het geluk was voor A. W. niet wegge
legd de baL stootte nog net tegen den paal,
en Sijpesteijn, intusschen weer „thuis" ge
komen zijnde, kwam nog juist op tijd, om
den bal naar de andere zijde te transpor
toeren.
Dat was wei het grootste gevaar voor H.
F. O. dien middagI
Als liet spel geëindigd is, blijft II. F. O.
met 3—-O in de meerderheid.
Het was een aardige wedstrijd tusschen
deze partijen. De H. F. (/.-voorhoede hééft
zeer veel mooi werk geleverd. Daar zitten
ook wat beste krachten in: van Breda Kolff,
die schitterend gespeeld heeft, Dolf Bouvy,
Jan Laan, Manuus en Jacques Francken. 'k
Geloof vast ,dat H. F. C. kampioen zou
werden, als de schutters-praestaties altijd
evenredig waren aan de verrichtingen dio
„in het veld" worden gedaan. Dat is werke
lijk een lust om te zien!
HENK.
ATHLET1EK.
EEN AARDIGE DEMONSTRATIE.
Tijdens de pauze van den bekerwedstrijd
H. F. C.Allen Weerbaar, op 2de Paasch-
dag te Haarlem, had, namens de Nederland-
sclie Athletiek Unie, een demonstratie van
lichte athletiek plaats.
Zoo waren do voetballers weg, om wat op
veldtocht nog langer dan een paar dagen
duren zal. Ik zal aau Barras schrijven.
In afwachting zal llc a Papieren geven,
die gij hem brengen D? Br stel vertrou
wen in hem. Barras, heeft veel mensdhen-
kennis. Wanneer bh vriendschap voor u
heeft, dan verdient gü..cla'' °°k.
Kapitein! riep Du-
Een officier trad binnen.
Belast u met dieü 30a8eman, bij heet
Jean
Rocher, generaal-
Hij is mij aanbevolen. Geef hem een
plaats in uw kamp en hom morgen om vqf
nnr met hem hier.
Ik wilde heengaan, doclh hjj riep mij terug.
Kunt gij paardreden?
Ja, generaal-
Eu ftchieienf
Ik wae altijd een hartetochtelijk jager.
Het is goed, g«-
Hjj ging met ons mee.
Van de hoogte, wa^T°p ons bevonden
en waar hjj zijn hoofdkwartier had opgeela-
gen in een ellendige bouwvallige hut, kon
men een onmetelijke vlakte overzien.
Bij het licht van de sterren in dezen hel
deren herfstnacht was alles duidelijk te on
derscheiden en in de verte zagen wij de
wachtvuren der Oostenrijkere.
De vlakte was er mee bedekt.
Bonaparte mompelde:
Met onze soldaten, die zoo dapper en
onversaagd zijn, behoefde men er zich niet
toe te bepalen de benden van dien De Mercy-
Argenteau buiten de grenzen te werpen.
Men moest ben vervolgen, met den degen in
de vuist, hun troepen met kanonschoten uit
eenjagen en den oorlog op hun grondgebied
I overbrengen.
Welk een rijke landstreek. Wat prach
tige provincies om te veroveren, riep hij.
Hij stampvoette van woede op deu grond
!en zei de eensklaps tegen mij:
Tot morgen.
Toen keerde hij terug
De kapitein, een jonge man van omstreeks
22 jaar, groot en forsch gebouwd, met een
door de zon gebronsd gelaat, vroeg mij:
Zijt gij nog geen militair geweest, ka
meraad.
Neon.
En ge wilt het worden?
Als ik kan.
De gelegenheid is gunstig. Overal wordt
oorlog gevoerd: aan de boorden van de Mid-
deJlandsche Zee, in het hart van Zwitser
land, in Dnitschland, tot aan de Holland-
sche grenzen. Werk is er genoeg.
Maar het geld is verduiveld schaarsch,
bromde hij.
Wat doet er dat toe? Wii zullen het gaan
halen daar, waar het is.
Dat zegt de generaal ook. O, als hij het
beveelt, gaan wij overal heen.
Wij kwamen aan tenten, gebouwd vau
boomtakken en lappen linnen.
Van" de plaats, waar wij waren, zagen wij
boven ons het liciht in het huis van deu
Corsikaan.
De kapitein zeide tegen mij:
De generaal werkt onafgebroken. Hij
is klein, maar een kerel van ijzer en met
een helder verstand. Hij Ontwerpt plannen
en wanneer men zijn zin gedaan had, dan
zaten wij nu in de Piëmonteesche dorpen,
die men van hier af kan zien liggen. Het
zou ons aan niets ontbreken, aan levensmid
delen noch geld, maai- de opperbevelhebber
'heeft Diet gedurfd. Hij had ongelijk. Laten
wij gaan slapen.
Hij wikkelde zich in zijn mantel en legde
zich neer op den harden grond, waar het
bivak was opgeslagen.
De anderen sliepen reeds.
Ik volgde zijn voorbeeld en legde mij naast
mijn metgezel neer.
Van punt tot punt zagen wii de schild
wachten, die been en weer liepen om wak
ker te blijven.
Verder zag of hoorde men niets.
Alles was rustig.
Voor de eerste maal bevond ik mij te mid
den van echte soldaten.
Naar hetgeen ik er van gezien had, wa;
ren de uitrustingen in erbarmeliikon toe-
