"binnenland
4#:
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Stoomvaart lij nen.
Stamboel. Geen 24 uur later is de gevreesde
pashoogte in het bezit der Turken.
En als het weer vrede azl zijn, dan zal, als
Allah het goedvindt, Achmed toch nog met de
dochter van deu Armeniaan Dikran trouwen.
VERSPREIDE BERICHTEN
Een kluizenaar iu do loopgraven.
Toen de Belgische minister Vandervelde, zoo
vertelt het Journal, de loopgraven in het Noor
den bezocht, stelde men hem een officier voor,
die vóór het uitbreken van den oorlog monnik
was en zich in zijn loopgraaf een ware cel heeft
ingericht.
Eenige soldaten hielden de wacht, want de
Duitsche loopgraven bevonden zich op een af
stand van tweehonderd meter. De anderen waren
aan het kaartspelen in een kelder. De chef be
vond zich boven, iu een soort van duiventil, die
hem als observatiepost dient. Hij ontving den
minister in zijn cel, vijf meter lang en vier meter
breed, met een stroozak, een kapotten stoel, een
tafeltje, en geen ander licht dan vari een dieven
lantaarn, dat buiten niet zichtbaar was.
De kluizenaar huisde reeds langer57 dan een
maand in die cel. Men lost zijn manschappen
elke vier en twintig uren af. Hij weigerde, afge
lost te worden. Als waarnemer voor de artillerie,
verliet hij zijn post niet en was alleen met de
buitenwereld verbonden door een telefoondraad,
die naar het hoofdkwartier liep. Men voorzag
hem, zoo goed men kon, in kalme nachten van
levensmiddelen, maar soms waren de verbindin
gen door het mitrailleursvuur gestoord. Eenige
weken geleden had men geen drinkwater kunnen
zenden. Om zijn dorst te lesschcn nam L. het
water van het overstroomde gebied, zout water,
waarin lijken lagen, liet het in een ketel koken en
likte de droppels af, die zich op het deksel vorm
den. Den vorigen avotn' was een granaat vlak
in zijn nabijheid ontploft, maar als door een
wonder had hij niet dan een kleine kwetsuur
aan den vinger gekregen.
Toen hem gevraagd werd of het leven onder
die omstandigheden niet ondraaglijk is, of hij
niet sterft van verveling in de eenzaamheid, ant
woordde hij: „Ik heo mij nog nooit zoo gelukkig
gevoeld. De tijcl vliegt om. Ik zorg voor mijn
kleine huishouden, waak over mijn manschappen
en deel mijn waarnemingen mede. Ik heb het
bewustzijn, dat ik nuttig ben voor mijn vader
land." Hij wees daarbij, ter aanvulling van het
geen hij gezegd had, op de volgende woorden,
met een mes in den wand gesneden: „Leve de
Koning
En de socialistische minister drukte met warm
de de hand van dezen royalist en christen.
Sleepbool tegen duikboot.
Van het eiland Wight wordt aan de Engelsciie
bladen een spannende geschiedenis gemeld, over
een ontmoeting tusschen een Duitschui onder
zeeër en de sleepboot „Homer" van South
Shields, die zich met een Fransclie bark met
graan op sleeptouw, in het Engelsciie Kanaal
bevond, op weg naar Sunderland.
Plotseling dook, niet ver van de sleepboot, een
onderzeeër op, die het stop-signaal gaf. Kapi
tein Gibson, van de „Homer", deed of hij niets
zag en hoorde en voer door.
De onderzeeër veranderde van koers en kwam
aan den anderen kant van de sleepboot weer
seinen gevende, terwijl hij tevens een sChot loste,
dat over de brug van de „Homer vloog. Kapitein
Gibson wachtte tot hij de duikboot in zijn vaar
water had, liet toen zijn sleeptros schieten en
stoomde volle kracht vooruit. Hij koerste regel
recht op den onderzeeër aan, maar miste zijn
doel 3 voet door de zware zeeën, die de boot
heen en weer gooiden. Gedurende deze manoeu
vre vuurde de onderzeeër op de brug en het
roergangershuis, waardoor de ruiten en het
houtwerk versplinterd werden.
De kapitein werd echter wonder boven wonder
niet gewond.
Daarop verwijderde de onderzeeër zich, vuur
de op de sleepboot een torpedo af, die miste,
zette toen de achtervolging nog een tiental minu
ten voort, maar gaf den strijd ten slotte op en
verdween.
De „Homer" kwam veilig en wel te St. Helens
Roads op Wight aan.
De Fransche bark, die een heel eind was
afgedreven, werd later door een sleepboot uit
Dover opgepikt en voor de Downs ten anker
gebracht.
TER BOI) VAN UITVOER VAN NIKKEL.
Het Stbl. no. 199 bevat een Kon besluit
van den 16deri dezer, waarbij de uitvoer van
nikkel als grondstof en bewerkt, tenzij ge
bruikt als onderdeel van eenig vervaardigd
artikel, waarvan nikkel geen Iboofdbestand-
deel vormt, wordt verboden.
Üf van eenig vervaardigd artikel nikkel
een hoofdbestanddeel vormt, wordt zoo uoo-
dig door den minister van financiën beslist.
Bij Kon. besluit kan dit verbod tijdelijk
worden opgeheven of ia bijzondere gevallen
daarvan ontheffing worden verleend.
WELDADIGHEID EN ARMENZORG.
Donderdag 1 en Vrijdag 2 Juli zal in Den
Haag de algeineene vergadering wordon ge
houden van de verc.eniging Weldadigheid en
Armenzorg, onder leiding van jhr. mr. Bo-
reel van Hoogelanden, oud-burgemeester
van naarlem. In die vergadering zullen; de
praeadviezen behandeld worden over het
onderwerp: het verband der armenzorg en
werkeloosheidverzekering. Praeadviseurs zijn
mr. Feutener van Vlissingen, raadsheer in
den Hoogen Raad, de heer A. Volmer, oud-
secretaris van den Armenraad, en de heer
H. de Wilde, wethouder van 'sGravenfh-age.
PASPOORTEN VOOR DUITSCHLAND.
De minister van Staat, minister van Bin-
nenilandsehe Zaken, heeft den Commissaris
sen der Koningin verzocht de burgemeesters
der gemeenten in hunne provincie uit te
uoodigen door aanplakking te doen bekend
j maken, wat voor het reizen naar Duitsch
land wordt vereisekt, n.l.: een buiten!andech
paspoort met photographic van den recht-
tiobbende, benevens zijn haudteekening, go
plaatst onder de photographic en de verkla--
iring van den burgemeester, dat de op bet
paspoort geplakte photographie inderdaad
idie van den in bet paspoort genoemden per
soon is, en dat deze bet stuk eigenhandig
heeft onderleekend; ten slotte moet bet pas
poort «au den bevoegden Duitscheu eonsu-
I.airen ambtenaar ter viseering worden voor
gelegd,
I FILMS OVER HET VOLKSLEVEN IN
INDIö.
Indertijd is met regeeringssuksidies door
bet Koloniaal Instituut te Amsterdam den
beer Lamster, kapitein bij den topografi-
sehen dienst in Ncderlandsöh-Indië opgedra
gen om daar te lande voor wetenschappe
lijke doeleinden kinematografisdbe opnemin
gen te doen betreffende het volksleven in
Neder landsch-Indië.
Het Koloniaal Instituut is voornemens om
eenige dier films thans aan do hoogste auto
riteiten der regeering te vertoonen in een
der zalen van liet Nederlaudech Lyceum te
Den Haag.
Naar men verneemt, zal H. M. de Konin
gin de eerste dezer demonstraties op Woens
dagavond 21 dezer met haar tegenwoordig
heid vereeren.
Ook H. M. de Koningin-moeder en Z. K.
H. de Prins zullen dien avond de verloo-
niug dezer films bijwonen.
Voorts zijn daartoe o.a. uitgenood igd de
ministers, hoofden der departementen van
'algemeen bestuur en de leden van dén Raad
van State allen met hunue dame.s.
De tweede demonstratie lieeft den volgen
den avond, Donderdag 22 dezer, plaats en
ter hijwoning daarvan zijn o.a. de leden van
de Eerste en Tweede Kamer uitgemoodigd.
De heer L. A. Bulthuis, referendaris, chef
der afdeeling gouvernemen Isbedrijven en
burgerlijke openbare werken aan bet depar
tement van Koloniën, zal verklaringen ge
ven bij de films.
vermoedens vaa diefstal bestónden, poogde
zich onder een of ander voorwendsel te ver
wijderen, dooh hem werd op duid-olijk wijze
te verstaan gegeven dat zulks overbodig
was. De recherche, die reeds aanwezig was,
ging n.l. dadelijk hij bedoelden besteller tot
fonilleering over en vond spoedig het biljet
van 10. x
De dader wilde eerst nog ontkennen, dat
bet geld van diefstal afkomstig was, maar
de nummers van het verzonden biljet waren
genoteerd en kwamen geheel overeen met
de nummers van het biljet dat op den be
steller gevonden werd.
De verdachte viel daarop door. de mand.
De enveloppe had hij verscheurd.
Weidevogels. De L. Ct. meldt uit Wes-
tergo: De bewering, telken jare opnieuw ver
nomen, dat de weidevogels, inzonderheid de
kieviten, op onze hoogere kleistreken in aan
tal steeds afnemen, wordt ook dit jaar we
der bevestigd. Op uitgestrekte velden, waar
ze tot voor weinige jaren nog in menigte
voorkwamen, ziet men ze niet meer.
Is het eohte, oude type van den Frieselion
cierzoekcr, de man, die met een net over
den hoed gebonden, den geheelen langen
Aprildag in de velden ronddwaalde, reeds
lang verdwenen, de weinige beroepszoekers,
{lie onze streek gedm-endo de laatste jaren
nog telde, behoudens een zeer enkele uit
zondering, het bijltje er nu ook bii neerge
legd: de moeite wordt niet meer beloond, de
niet onbelangrijke voorjaarsverdionsto van
voorheen moet uitblijven.
Er is wel eens door deskundigen beweerd,
dat de vanellua (kievit) eerlang tot de uit
gestorven vogels zou behooren. Afgaande op
het aantal eieren, dat op onze markten aan
gevoerd wordt, en hetwelk vrii stationnair
blijft, komt men evenwel tot de conclusie,
dat de kievit van de hoogere kleistreken
meer en meer naar de Inge, ingepolderde
landen onzer provincie verhuist.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek steil dc Re
dactie zich niet aansprakelijk.
EEN TYPISCH ZINNETJE!
Oudegeest, de beleende soc.-dem., heeft een
reisje gemaakt naar Duitschland en beschrijft
in Het Volk den toestand daar in verband met
de voeding.
In zijn artikel zegt hij: „Reeds bij de prijzen
der Belgische voedingsmiddelen, door mij in
Febr. gepubliceerd, schreef ik, dat zij niet be-
langrijk afweken van de onze. Zoo ook is het
thans in Duitschland.
Anders leeft men er goedkocper dan hier,
thans niet meer. En in de restauraties eet men
er, zooals vroeger ook, nog steeds -goedkooper
dan hier."
j Dit wordt geschreven aldus het K. V.
een jaar nadat van torens en daken verkondigd
is ook door de sociaal-democraten dat in
Duitschland het leven zoo verschrikkelijk duur
is. Toen was dat noodig, om de tarief wet te
v,feu, ziet u!
Tegen de smokkelarij. Naar men mede
deelt, heeft de opperbevelhebber van land
en zeemacht hot voornemen, do bezettingen
langs den geheelen grenskant belangrijk te
vemterken. teneinde nog beter tegen de
smokkelarij te kannen optreden. Aan de
commandanten der grenswacht -is gevraagd
hoeveel manschappen ter versterking zij
denken noodig te hebben. Nu de beschikking
over de lichting 1915 bestaat, is lid ook mo
gelijk de grenswachten uit te breiden.
Diefstal van poststukken. Naar de N. H.
Ct. verneemt, is een dor beambten van het
postkantoor in Den Haag Donderdagavond
op lieeterdnad betrapt op diefstal van post
stukken.
Tegen bedoelden beambte bestonden reeds
geruimen tijd zware vermoedens van oneer
lijke handelingen, te meer, omdat hij zeer
onsolide leefde.
Opzettelijk is in één der biibussen een brief
gepost, waarin onder getuigen een munt
biljet van 10 was geborgen, terwijl op de
enveloppe stond: „aanteekenen".
Bij bet gereedmaken voor verdere expedi
tie werd deze brief opgevraagd, doch hij
bleek vermist te zijn.
Onmiddellijk werd het personeel gelast
het lokaal niet te verlaten: de besteller die
bedoelde wijk gereden bad, en tegen wien de
Haarlem, 18 April 1915.
Geachte Redactie.
In uw Weekpraatje van 1.1. Zaterdag vond ik
aanleiding om inet de andere bewoners van 'de
Hooimarkt en Nieuwegracht, die klagen over
deu rommel en den last van 't turflossen aldaar,
een en ander onder de aandacht uwrer lezers te
brengen.
Terecht 'wordt opgemerkt dat die klachten niet
zijn vau vandaag of gisterik voor mij heb het
gelaten bij een nequest aan B. en W., waarover
afwijzend werd beschikt, zonder opgave van
redenen.
Den meesten hinder ondervinden de bewoners
in de buurt der infanteriekazerne: hoek Hooi
markt en Nieuwe Gracht. Afgezien van de eigen
aardigheid dat aan een Hen/markt turj wordt
gelost, bevreemdt 't mij nog meer dat de feitelijke
lossing zoo goed als gche.el plaats vindt niet
op de breede 1 looiraaikt, maar op *de Nieuwe
Gracht bij de Zandersbrng.
Daar lean men bijna elfen weckkdag een op
hooping vinden van allerlei wagens en karren,
welke op dit geenszins voor losplaats aangewe
zen stadsgedeelte het verkeer zeer belemmeren en
in verband met de hel'Ung der brug een voort
durend gevaar opleveren voor ongelukken. Deze
hebben dan ooi reeds plaais gehad zooais iu
het request vermeld weru.
Turfmolm, stof en vooral voortdurende rook
uit de lage stookplaatsen der schepen dringen
bij de minste opening van deuren en vensters
biunea en maken een behoorlijk frisch houden
der kamers onmogelijk.
Naar den kant der Hooimarkt is tenminste
een flinke wal. Men heeft daar wel de dubbele
breedte der Nieuwe Gracht: een breede loswal,
dan een strook grond met gras, vervolgens een
wandelpad, daarna de straat met trottoir en dan
pas de huizen.
Nu is het gekste van het geval dat daar zoo
wat niet gelost wordt, maar verreweg 't meeste
plaats vindt bij liet schip aan de Zandersbrug,
■.vaar de kiein-verkoopers, uit de stad komend,
hun inkoonen doen. Spraken nu alle schippers af
alleen verder op de Hooimarkt te lossen en des
noods alleen met hun volgeladen schepen hier
te wachten tot zij op hun beurt konden opschui
ven, dan was er al veel gewonnen, maar op
die wijze is niets te bereiken, zooals mij de
ondervinding leerde. De concurrentie is voor het
schip bij de brug zoo goed als aids. Allen doen
daar toch hun inkoopen. Waarom, is mij onbe
grijpelijk: een 25 meter verder is de turf precies
hetzelfde en de plaats tot opladen veel ruimer.
Misschien vinden de heeren Raadsleden in
bovenstaande aanleiding om eens ccn kijkje te
kotnen nemen.
Zoo'n bezoek zou bovendien een prachtgele-
genheid zijn om de brug eens te inspecteerende
soldaten mogen er niet in deu pas over! Alleen
door 't pl. m. 15 maal opendraaien voor 't Zaan
dammerbootje zou hij slijten! Als men dat eens
de plaats van de'turfschepen liet innemen. Daar
zou met 't.oog op de drukke passage van fa
brieksarbeiders en schoolkinderen er zijn hier
diie groote scholen dicht bij elkaar ook wat
voor te zeggen zijn.
Met "de opnam» hiervan zult U, geachte
Redactie, mij zeer verplichten.
Hoogachtend,
Een bewoner van de Nieuwegracht
b/d. Hooimarkt.
VOETBAL.
SPARTA—H. F. C.
F. C. ivint met vier—nul!
Voor dezen wedstrijd, in de voetbalwereld al
gauw met den wijdschen naain van „kampioens
wedstrijd" betiteld, bestond begrijpelijk zeer veel
belangstelling.
Honderden hadden zich bij den voorverkoop
der kaarten van een plaatsbewijs voorzien en aan
het terrein voorzag nog menigeen zich van een
kaartje. Alle rangen zijn dan ook om twee uur
dicht bezet; vele Rotterdammers zijn meegeko
men om hun favorieten aan te moedigen.
Wanneer scheidsrechter Eijmers om ver over
twee laat beginnen, staat een volledig H. F. C.-
elftal tegen een Sparta-team, dat door de afwe
zigheid van Ruffelse zwaar gehandicapt blijkt.
Sparta komt met:
v. d. Zee.
de Bruijn, Klip.
Martin, de Korver, van der Meuten.
N. N., Buskop, de Groot, Borgh, Groosjohan.
II. F. C. stelt daartegenover:
J. en H. Francken, Laan, D. Bouvy,
v. Breda Kolff.
Leo Verweij, Nico Bouvy, G. Sypesteijn.
Oei, Ben Verweij.
P. Sypesteijn.
Na den aftrap heeft de II. F. C.-keeper al
dadelijk een schot te verwerken, doch daarna
gaat Breda Kolff cr met den bal vandoor, geeft
een scherpen voorzet, die Laan meteen opvangt
en ineens den bal, onhoudbaar voor den keeper,
inzet. Het publiek laat zich bij dit onverwachte
succes (1—0 voor H. F. C.) natuurlijk niet on
betuigd.
Het schijnt dat deze onverwachte tegenslag
zeer slecht op de Spartanen werkt.
In de middenlinie tenminste worden leelijke
blunders begaan, de backs plaatsen slecht, en
in de voorhoede verstaat men zich onderling
absoluut niet.
Bij H. F. C. daarentegen zijn allen met een
ongekend vuur bezield; de verdediging geeft
geen kans: Bouvy bewaakt de Groot'op supe
rieure wijze; de voorhoede speelt goed samen;
vooral de keurige uitvallen van Breda vallen op
cn het harde '.verken van Laan en Dolf Bouvy.
Wel weten de Korver en de Bruijn, de laatste
vooral, menigen aanval te stuiten, doch bij de
telkens tevugkeerende, snelle, onverhoedsche
doorbraken van de blauw-witte voorhoede, blijft
er voor Sparta gevaar. Te meer nog, daar van
der Zee nogniet bekomen is van het eerste
punt, cn zich erg onzeker toont. Erger wordt
dat, als Bouvy en Laan samen mooi op-spelen,
en de middenvoor hard inschiet, waarbij de
rood-witte doelman den bal over zijn handen in
het net laat gaan. li. F. C. leidt met 2- 0!
Eén is er bij Sparta, die bij al de werkelijke
misère van het elftal enthousiast is en keurig
speelt, het is de jonge linksbuiten Groosjohan,
die zich geheel geeft, snelle rennen doet en heel
vaak mooi doorbreekt, het eerst, vooral in krach
tige samenwerking niet Borgh, welke later even
wel niet veel meer presteert. Groosjohan blijft
hard doorwerken, doch heeft niets geen plezier
van zijn doorzetten. De Groot kan immers nog
steeds niet schieten, en Buskop doet al even
weinig, tens.jt N.N. voortdurend foutief overzet.
Van eenige onzekere en verkeerde trappen
van Ben Vcrwey weet Sparta niet te profiteeren,
en de keeren dat Bok bruikbaar een bal aangeeft,
zijn wel niet heel talrijk, doch de voorspelers
spannen zich niets in, om, -als-ie het wèl goed
doet, er wèl gebruik vau te maken.
Door de dappere verdediging in haar aan
vallen alzoo goed ondersteund, kan 11. F. C.
dikwijls bij van der Zee komen. Als een paar
schoten verkeerd gegaan zijn en de Bruijn een
paar keer goed gered heeft, passeert Dolf Bouvy
netjes de Spartaausche verdediging en schiet
hard in. (30).
Eijmers deelt dan zoowel aan H. F. C. als aan
Sparta eenige vrije schoppen uit, als een speler
eens al te vurig is.
Sypesteijn heeft weinig te cloen; eenige keeren
redt hij op de gewone, kalme, zekere manier.
Sparta is werkelijk een poosje in de meerder
heid, in liefveld tenminste, en de rood-witte voor
hoede is vaak bij het H. F. C.-doel, doch het
feit, dat er geen fatsoenlijk schot gelast wordt,
bewijst, dat er voor II. r. C, niet veel gevaar
bestaat.
Dan weer een snelle uitval van Breda Kolff;
van de wing af schiet hij hard op goal, van dei-
Zee slaat den bal weg, die door Manuus evenwel
onmiddellijk in het hoekje van liet doel geretour
neerd wordt. F. C. heejt een 4—0 voor
sprong!
Als we nog verteld hebben, dat Breda Kolff
twee minuten buiten adem geweest is, kunnen
we thans gevoegelijk liet eerste hoofdstuk van
ons verhaal sluiten.
Het tweede hoofdstuk behoeft niet lang te
zijn
Hadden we vooruit geweten dat er niets van
belang gebeuren zou na de rust, dan zou ik er
sterk vóór geweest zijn, om te 3 uur maai' te
eindigen met den strijd. Toen was het immer*
40, en om 4 uur waren we niets verder. W<
hadden toen alleen een uurtje voetbal gezien van
niet erg hoog peil. H. F C. vond het welletjes,
en Sparta was zóó slecht in conditie, dat z®
zelfs van een verslapping der blauw-vvitten niet
te profiteeren wist.
Meerendeels was het saai spel in de twe«'e
helft. Toch waren er ook aardige momenten-
Sparta viel dikwijls aan, stond-vaak voor l'ct
vijandelijk doel, dat evenwel best verdedig'1
wordt. Het publiek amuseert zich vooral a'.*
de Groot faalt door de stevige bewaking, die t"j
geniet en is zelfs opgetogen wanneer het dort
van Sypesteijn twee keer, na een benauwd ooge,j'
blik, nog aan een doorboring ontkomt, eens zc"s
na een geweldige schermutseling. Neen, Spad'1
had ook geen geluk.
11. F. C. spant zich eerst niet erg meer i'1,
doch het laatste kwartier nadat Laan tvrte'
maal door Julian op de been geholpen is na rt'J
malheur, is een herleving merkbaar en wed"
Mannus hard voor een vijfde punt. Van der Z#
kan eenige makkelijke schoten evenwel goef
wegwerken, en overigens schiet men over
naast.
Toch had een mooie snelle solo-ren v*J
Jacques Francken meer verdiend dan aclde'
gezet te worden en een prachtige kopbal va»
Jan Laan, die (de bal natuurlijk!) de lat scheef'
de, had ook wel vërdiend „te zitten".
Evenwel, met 4 punten Kan en moet H. F. G
tevreden zijn!
Als we nog een poosje de wanhopige pogi'1'
gen van Sparta, om te doelpunten hebben ge'
zien en merken, dat Groosjohan vooral zich wrt-f
verdienstelijk maakt, door zelfs in de verded''
ging te helpen, als we dit alles hebben aa»'
schouwd, kondigt het fluitje van Lijmers as"1
dat de strijd gestreden is.
II. F. C. wint met 4—0.
In ons „besluit", de nabetrachting van de"
strijd, behoeven we niet lang te zijn.
De nederlaag van Sparta laat zich verklare'1-
doordat de Rotterdayuners „liun dag" niet had'
den. Dat troffen ze in deze belangrijke mate';
slecht en ongelukkig, vooral tegen een paf'"
als 11. F. C.! J
De Bruijn, de Korver en Groosjohan moge"
als de besten genoemd worden. De rest was mid
delmatig. De verdediging was onvoldoende-, i
Van de overwinnaars noemen we Leo Venvtf
Nico Bouvy en Breda Kolff als de uitblinken
Jan Laan, Mannus Francken en George Svp""
steijn allen zeer goed.
De anderen waren goed en liet H. F. Cn
elftal voldeed ook als geheel uitstekend.
HENK.
HOE STAAN DE KANSEN?
De stand van Sparta en H. F. C. is than*1
1. Sparta 16 11 2 3 24 51—23 1.5"
2. H. F. C. 15 10 1 4 21 44—20 1.4"
Sparta speelt dus nog twee wedstrijden,
tegen Haarlem en tegen Quick, beide te Rottef'
danv. We mogen veronderstellen, dat' beide gK
wonnen worden door Sparta, zoodat het tola3
aantal punten 28 zou worden.
11. F. C. moet nog tegen V. O. C., D. F. C
en Hercules, alles „uit".
Nemen we liet gunstigste geval, dat H. F. Q
altes nog wint, dan komt het puntenfotaal tot
27. Veronderstellingen zeggen ons echter Wê'
veel, doch niet alles.
Uit deze overwegingen blijkt in alle geval, da
Sparta er nog het gunstigt voor staat, dat zal
iedereen toegeven. Verspeelt ze nog één piuih
dan nog moet H. F. C. alle drie de te spel#'
wedstrijden winnen, wil ze naar den eere-tite»
meedingen.
We verhelen ons echter niet, dat een wedstrijd
tegen D. F. C. niet licht geschat mag worde";
Wc kunnen verder eigenlijk niets geen stam
maken op deze onderstellingen en verwachtij1'
gen. De wisselvalligheden zijn en blijven er i"
het voetbalspel.
Laat H. F. C. echter zorgen, dat de drie wed'
strijden zes punten opleveren, dan heeft ze ze"
tenminste al haar best gedaan. Wat d"
wedstrijden van Sparta betreft hier ka"
H. F. C. slechts afwachten wat het noodt"'
voor haar beslist.
Zeker is het, dat menig H. F. C.-aankangef
nog wel eens hopen zal, dat Sparta nog ce"'
flink niet „haar dag" heeft in haar komend"
wedstrijden
Kon. Ned. Stoomboot-Mij.
Niobe vertrok 17 April van Kopenhagen naaf
Karlshamn. i
Rotterdamse/ie Lloyd.
uitreis, vertrok 16 April vaf
Kon. Holt. Lloyd.
uitreis, vertok 16
April va"
Merauke,
Port Said.
Delfland,
Leixoes.
Holland—A/nerika-lijn.
Maasdijk, van N: Orleans naar Rottcrda'"'
passeerde 16 April 6 u. 20 nam. Scilly.
Potsdam, van New-York naar Rotterdam, pa*"
seerde 16 April des avonds 8 u. Lizard. L
Westerdijk arriveerde 16 April van Newport
News te Baltimore.
Zijldijk vertrok 16 April van New-York na*'
Rotterdam.
Van wie?
Van Thérèse?
Neen.
Hij moet haar toch meermalen, zien.
Het is haast ondenkbaar, dat zij hem niet
gezegd zou hebben, hoe zij er over denkt.
Dat huwelijk moet haar zoo onwaarschijn
lijk, zoo onverklaarbaar voorkomen.
Pierre Lasson haalde de schond ere op en
bedhaalde:
Ik weet 't niet, bij spreekt er niet over.
Wanneer zal dat huwelijk plaat* hebben?
Over een paar dagen.
Pierre voegdo er haastig bij:
Hoe eer Ihoe beter. Wij zullen gewaar
schuwd worden. 'Maak u over niets bezorgd.
Laat mij begaan. Ik belast mij overal mee.
Was dat met tussoilieii ong, afflresprokesu?
Gij hebt gel«L
Jean de Trémazan beet zich op de lippen
»n drong er niet verder op aan.
Gouray had den geestestoestand, waarin
ongelukkige Thérèee verkeerde, nog maar
■•er zwak geschetst.
Door de noodzakelijkheid gedwongen om
u» het ouderlijk hui* te blijven, dat zij zoo
jtfaarne had willen ontvluchten, voelde zij
jfle smart, die zij te verdragen had, verdub
beld. sedert knar broeder te*Lnmballe was.
Wat kwam hij hier doen?
•.Hut had zij «erst vernomen, toani alle in
woners van het stadje het reeds wisten, van
de armsten tot de rijksten.
Haar broeder vermoed haar zooveel hy
maar kon; zij zag hem slechts aan tafel en
wanneer zij tegenover elkaar zaten in de
ruime eetzaal, waar zy alleen waren, dan
hecrschte er een pijnlijke gedwongenheid
tusschen. hen, een stilzwijgen, dat slechts au
en dan door eenige onbeteekenende woorden
word afgebroken.
Dan nog maakte hij gebruik van alle ge
legenheden die zich voordeden of dio hij
zelf schiep, om ook nog op den tijd van het
diner van huis te blijven.
Twee dagen voordat zij het onderhoud luid
gehad met Gouray, waarvan daze in zijn
brief aan Pierre Lasson schreef, zat zij weer
alleen aan tafel, terwijl haar trouwe dienst
bode liaar bediende.
Deze vroeg baar:
Weet gij waar uw brooder vandaag is?
Thérèse schudde bet hoofd.
Nicole vroeg weer:
Heeft hij niets gezegd?
Ja, enkele woorden, dat bij den kant
va n La Fosso opging.
Nicole haalde de schouders op.
Den kant op van La Fosse, dat is mo
gelijk, maar niet naar La Fosse,
Waarheen dan?
Niet zoo ver, naar de omgeving vau
Plancoë.i naar het kasteel Axgouges,
Wat gaat hij daar doen?
Een bezoek brengen aan twee dnmes,
een oude en een jonge, die uit Parijs geko
men zijn.
Kent hij liaar?
Ja, en gij kent liaar ook, de jonge dame
tenminste.
Hoe heet z'tj?
Mejuffrouw de Trémazan, antwoordde
Nicole langzaam.
Rose?
Ja. Men verzekert ins ons stadje, dat
hij met Rose,gaat trouwen.
Thérèse sprong op.
Gij zegt
Ik zeg, dat dokter Hubert Nollan op
liet oogenblik op bet kasteel Argouges if,
waar mejuffrouw Rose do Trémazan, die gij
als een zuster lietkebt, eenige dagen gele
den is aangekomen, in gezelschap van een.
oude daiue.
De barones de Frévent 1
Ja, zoo heet zij. Ik zog, dat de dokter
met mejuffrouw Hose zal trouwen, dat het
huwelijkscontract reeds is opgemaakt door
den notaris Sénéean en dat, de huwelijksaf
kondiging reed* op do maire heeft plaats
gehad.
Thérèse Nollan loosde een diepe zucht.
Nicole vroeg:
Heeft hij er u nog niets van gezegd?
r- Eu mejuffrouw Eoso ook niet?
Evenmin.
De keukenmeid zette haar handen in de
zij en hernam:
Vindt gii ook niet, dat dat alles zeer
zonderling en geheimzinnig is?
Bleek als een doodo antwoordde Thérèee
Nollan:
Zooals alles wat hier in het laatste jaar
is voorgevallen, mijn goede Nicole. Mijn
broeder heeft zijn denkbeelden en hij weet
dat wii niet denken zooals hij.
Zij keek haar dienstbode strak aan en
ging voort;
Wanneer ge mij liefhebt, zeg dan niets,
geen woord, doe zooals ik, houd u alsof ge
niets bemerkt van hetgeen cr voorvalt. Be
looft gc mij dat?
Ja.
Thérèse legde haar servet af.
Eet go niet meer? vroeg Nicole.
Neeu.
Zij begaf zich weer naar haar kamer, die
zooveel als een gevangenis voor haar was
1 geworden en sloot, zicli daar op.
Daar, onbeweeglijk, met de ellebogen op
de tafel, <le kin op de hnnden, daebt ze na.
Wat gebeurde er?
Ongetwijfeld iete vrceseli.iks.
Rose was op eenige mijlen af stands van
liaar verwijderd.
Zij had niet getracht haar te zien, zij bad
haar zelfs niet geschreven,
Taal noch teeken!
Todh twijfelde zij niet aan haar.
Welk doel streefde zü dan na of aan w"
ke bevelen gehoorzaamde zij?
Zij zou trouwen met een man. die hs*J
ouders in bet ongeluk had gestort, met djL
verrader, die hen had aangeklaagd, overt?
leverd aan den beul!
Die verrader was Hubert.
Zij wist bet.
Eu Rose zelf, kon zij er aan twijfelen?
Zij zweeg. .i
Ook Jean de Trémazan bewaarde het atl
zwijgen.
Waar was hij? -
Zij wist het niet. - A
Gouray bracht haar gaan. brieven
van hem, geen enkele boodschap, geen t
lichtingen.
Zij waren zoo ver van elkaar af. alsof
zenden mijlen hen scheidden. al«of er
reldzeeön tusschen hen in lag- t4
Dat stilzwijgen van Jean de Tréma®*®
zijn zuster verwonderde haar en kwam
onheilspellend voor.
(Wordt vervoi
