TWEEDE BLAD
C. H. VOGELZANG,
iewraken.
n
UIT DE PROVINCIE
öroote Houtstraat 24.
KRAGEN en VESTEN.
SOCIALE BERICHTEN
Onze Gratis-Qngelukken-Verzekering
IOOO
40O
m
,y
ISO GULDEN bij verlies van één oo
IOU GULDEN bij verlies van één duit
STATEN-GENËKAAL.
RECHTSZAKEN.
FEUILLETON
VRIJDAG 30 APRIL 1915
van
e<
HIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT
HEEMSTEDE.
Gemeenteraad. In de raadszitting van gis-
derennaniiddag kwam, na de opening aan de
.orde het voor&tel van B. en W. inzake wij.
;Ziging der algemeene politieverordening, dat
:z.b». werd aangenomen.
.Nog werd in de politieverordening eene
bepaling opgenomen, dat het strafbaar ie
om rogge, roggemeel en roggebrood aan vee
als voeder toe te dienen of te laten toedienen,
vóórdat de roggeoogst van 1915 voor het
hakken beschikbaar is gesteld.
Met vergunning van B. en W. zoo werd
verder bepaald kan echter rogge, enz.
die niet voor menschetijk voedsel is ge
schikt, aan het vee worden toegediend. Het
laatste geschiedde naar aanleiding van een
opmerking van den heer Van Tienhoven.
Op het adres 'van den heer Van Linden
Tol inzake de electriciteitsleveiing, dat ook
in den raad van Haarlem is behandeld, ad
viseerden B. en W. afwijzend.
De heer Van Tienhoven diende in een
voorstel om.aan Haarlem te verzoeken den
stroom to blijven leveren, maar dat dan de
winst aan Heemstede komt; subsidiair, dat
Haarlem zal leveren stroom voor kracht.
De Voorzitter achtte het eerste pvac-
tisch onuitvoerbaar en deed verder opmer
ken dat B. en V/. zich kunnen vereenigen
met' het subsidiair voorgestelde, maar dat
als hooge uitzondering en tot wederopzeg-
Besloten werd to trachten dat Haarlem
alleen zal leveren stroom voor de kracht en
Heemstede voor de verlichting.
Een voorstel van den iheev Van Ticnho-
ven om, indien de onderhandelingen in dien
geest met Haarlem niet mochten 6lagen, de
zaak opnieuw in den raad aan do orde te
stellen, werd verworpen, met vóórstemming
d«r heeren Van Tienhoven, Hoeker en Honig.
Benoemd werden als leden der sehattings-
commissie voor de inkomstenbelasting, de
heeren W. A. v. Aanstel, C. A. W. B. Braam,
Th. üinit en L. de Wilde.
liet voorstel tot aankoop van terreinen
enz. van de N. V. Maat», tot Expl. van. On
roerende Goederen „Heemstede", vond war
me instemming bij den heer Honig, die
een woord van huid® bracht aan den Burge
meester voor diens bemoeiingen in dezen.
(Applaus).
De voorzitter van zijn kant bracht
hnlde aan den secretaris voor diens werk
zaamheden in deze zaak, aan wien spr. een
grooto steun had gehad. (Applaus).
Het vocrbtel werd z.h.6. aangenomen.
Aangenomen word het voorstel van !>- en
"W inzake afwijking van de verordening,
houdende eischen voor dxanklokaliteiten
voor de perceelen Raadhuisstraat 78 en Bin
nenweg 157.
Wat aangaat de kwestie van icvensmidde-
Jent ourziening, deelden B. en W. mede, dat
het ha. geweuseht is om met de uitvoering
van do laatste circulaire van den minister
vuu Landbouw euz. nog eenige dagen te
"Wachten om de ,zaak *oed to bannen ©ver-
*eBïe^ W. blijven inmiddels diligent en zul
len'spoed betrachten. Voorzoover met de«5
zaak gelden zullen gemoeid zl?ü\ r*,"
en W. den Raad een blanco erediet. De ïaau
ging daarmede accoord.
Daarna kwam aan de orde de kwestie van
het verleenen van een huurtoeslug, waaromr
trent de heeren Waller en Droog ieder een
voorstel hadden ingediend.
De heer Van Tienhoven had beden
king tegen het voorstel van den heer Wal
ler. omdat dan gemobilieeerden ook een toe
slag zullen krijgen.
De heer Wuller achtte dat allerminst
een bezwaar, omdat gemobilieeerden in den
regel voor een vrouw of een moeder moeten
zorgen en die ook best het geld kunnen go-
bmiken.
De heer Van Houten zou alleen een
toeslag willen verleenen aan gezinnen met
veel kinderen. Handelt men anders, dan moet.
men consequent zijn en ook in gewone om
standigheden een toeslag geven.
De heer Droog vindt een toeslag in ge
wone omstandigheden onnoodig, omdat dan
!het loon genoegzaam ie om er mede te kun
nen rondkomen, maar dat 1» het nu niet.
De heer Van Houten deed opmerken,
dat de voorstellers niet rekening hielden met
1UDe°Vhèm"pc e p e r k o rai waardeerde het
goede hart der voorstellers, maar achtte dat
SPECIALITEIT in
de gemeentewerklieden niet in de allereerste
plaats in aanmerking komt voor een toeslag,
daar hun loon op goed peil ie en anderen
eveneens onder den nood der tijden lijden.
Gestemd werd daarna over het voorstel
van den heer Waller, dat met 84 stemmen
werd verworpen. Tegen stemden de heeren
Van Tienihoven, Preijde, Hoeker, Honig,
Droog, v. d. Plas, Peeperkorn en van Houten.
Bedoeld voorstel luidde; lo. aan de vaste
werklieden in dienst der gemeente enz. van
1.April 1915 af tot en met 31 December 1915,
ais tegemoetkoming in de stijging van den
prijs vuu eenige levensbehoeften uit te kee-
ren per week: a. aan eiken werkman 0.75
h. voor elk zijner inwonende wettige kinde
ren 0.10; 2o. in zijn eerste in het jaar 1916
te houden vergadering te bespreken of er
termen aanwezig zijn bovengenoemde tege
moetkoming voort te zetten.
Het voorstel van den heer Droog werd
aangenomen met 2 stemmen tegen, die der
heeren Peeperkorn en Van Houten.
Bedoeld voorstel luidt;
Aan losse, zoowel als vaste en voorloopig
aangestelde werklieden, waarop het werk li e-
denreglement voor de werklieden m dienst
der gemeente Heemstede van toepassing is
en di ecen vast weekloon genieten, wordt, in
dien zü tot hun gezin behoorende wettige
kindereu (wettig erkende daaronder begre
pen) beneden 15 jaar hebben te verzorgen
tot 1 Januari 1916, een wekelijksche toeslag
verleend, berekend als volgt;
Voor hen wier vast weekloon bedraagt:
12.60 of minder een toeslag van 30 cent
voor alle kinderen beneden 15 jaar; 13.20
een toeslag van 30 cent voor alle kinderen
beneden 15 jaar op 1 na; 13.80 een toeslag
van 80 oent voor alle kinderen beneden 15
jaar op twee na; 14.40 een toeslag van 80
cent voor alle kinderen beneden 15 jaar op
drie na; 15.een toeslag van 30 cent voor
alle kinderen beneden 15 jaar op vier na;
15.60 een toeslag van 30 cent voor alle kin
doren beneden 15 jaar op vijf na; 16.20 een
toeslag van 80 cent voor alle kinderen be
neden '15 jaar op zes na; 16.8P een toeslag
van 80 cent voor alle kinderen beneden 15
jaar op zeven na; J7.40 een toeslag van 30
cent voor alle kinderen beneden 15 jaar op
acht na: 18.— een toeslag van 30 cent voor
alle kinderen heneden 15 jaar op neguu na.
Het bovenstaande is dus niet van toepas
sing op hen, wier vast weekloon meer dan
18— bedraagt, alsook niet voor de werk
lieden, die werken op de wnzo als vermeld in
het 3de lid sub c van art. 8 van toet werk-
liedenreglement.
Besloten werd om indien eventueel voor
Januari 1916 ingevolge de circulaire van den
minister van Landbouw, naar het oordeel
van den raad eene zoodanige prijsverlaging
van voedingsmiddelen in deze gemeente tot
stand komt, dat tot intrekking van den toe
slag kan worden overgegaan, het voorste)
slechte zal gelden tot aan een door den raad
te bepalen tijdstip.
Belgische vluchtelingen.
De VooxzittVer hield ten slotte eene
rede, waarin hij, nu de gemeentelijke ver-
zorgin# der Belgische vluchtelingen heeft
opgehouden, als hoofd der gemeente een ver
slag uitbracht van (hetgeen is geschied en,
een woord van hulde en dank uitsprak aan
allen dio door daden en giften getoond heb
ben zich het lot van deze zwaar beproefden
aan te trekken.
Hij deed opmerken, dat nadat hier vluch
telingen waven aangekomen, inzonderheid de
inrichting Meer en Bosch als reddendo engel
optrad door een groot aantal e pesten.
Daarna werden velen hu particulieren ge
huisvest, werd door het comité gelden mg
zameld, terwijl Meer en Bosch bleei zoigen
voor de voeding van de aldaar en in eenige
lokaliteiten der gemeenteschool ingekwar-
tierden. Spreker deelde daarna mede, dat het
aantal der vluchtelingen gestadig toenam.
Het grootste aantal Belgen, dat hier tege
lijk aanwezig was, kan op 450 worden ge
steld, of ongeveer 1 op 20 Heemstedere.
Langzamerhand gingen er verschillende
Belgen terug.
Tot 23 November 1914 is aan het Rijk niets
in rekening gebracht en werd de verzorging
bekostigd door particulieren of gestichten en
door het Comité uit de van de ingezetenen
ontvangen giften.
Na dien dag bleef het Comité de verzor
ging op zich nemen, en werden de kosten
voor zoover particulieren of gestichten daar
voor niet geheel of gedeeltelijk zelf zorgden
door de gemeente hij voorschot voor bet
Rijk betaald.
In de school waar inmiddels zoo gauw
zulks mogelijk was, stroomatrassen waren
vervaardigd en waar een Hoemsteedseh echt
paar op liefderijke wijze als Vader en Moe
der optrad, werd het bureau tevens geves
tigd cn Meer en Bosch, waar ook de zieken
werden verpleegd, bleef zorgen voor de voe
ding.
Zoo bleef de toestand gemimen tijd door
gaan.
Het bureau van het Comité, dat het voor
recht had onder krachtige en verstandige
leiding te staan, stond de vluchtelingen met
raad en daad bij, hielp hen voor terugkeer
naar België en leidde alles voortdurend in
de goede banen.
Kraöhtig werd het daarin bijgestaan door
een dames-comité, dat voor de noodige klee
ding zorgde, in ruime mate door milddadige
ingezetenen geschonken. Van het gesehon-
kene want daarvoor was het ook gevraagd
werd ook meermalen een uitdeeling ge
daan aan Heemsteedsche gezinnen, die daar
aan behoefte bleken te hebben.
Ofschoon ging spr. voort in naam do
verzorging bjj de gemeente was overge
bracht, werd die in werkelijkheid uitgevoerd
door de heeren en dames der coinitó'e, en
was het gemeentebestuur alleen het orgaan
der regeering om voor de betaling te zorgen
eneenig administratief werk te verrichten.
J de regeering geleidelijk in de gele
genheid was gekomen om aan do behoefte
van goed ingerichte vluchtoorden te voor
zien, die zeker niet achterstaan bü onze
school, was naar mijne meening do tijd ge
komen, dat de verzorging alhier zou eindi
gen, omdat het voor het Rijk op den duur
kostbaarder moest worden om overal klei
nere kolonie-s te onderhouden.
Bovendien achtte ik het op den duur niet
meer te vergen van de heeren en dames, die
zich belangeloos beschikbaar hadden gesteld
voor de uitvoerende maatregelen, dat zij voor
een betrekkelijk klein groepje nog langer
bezig zouden blijven.
Nimmer is door een hunner aan mij de
weu6ch te kennen gegeven om van zijn of
haar taak ontheven te worden. De aanvraag
aan de Regeering om overplaatsing naar een
vluchtoord is alleen van mij uitgegaan. Door
de Begeeriug werd zulks goedgevonden.
Spreker zeide verder, dat er 48 vluchtelin
gen bij particulieren in verzorging zijn ge
bleven, waarvan sommigen geheel of gedeel
telijk voor eigen rekening.
Hulde bracht spr. aan allen die iets voor
de vluchtelingen hadden gedaan.
Ik heb ér over gedacht, zeide hü, of ik
hierbij namen zou noemen, vooral van hen,
die zoo bijzonder veel in dezen hebben ge
daan. Ik besloot echter om dit niet te doen.
Men heeft hier in Heemstede niet gewerkt
om genoemd te worden. Allee ging in rustige
stilte, het kenmerk der ware barmhartigheid.
De Belgen weteu liet wel wie het waren, die
hier goed voor hen zorgden, de burgerij kent
hunne namen ook, en mijne bewondering
voor hun werk is even groot, al noem ik
hunne namen niet. Ik verklaar er trotsöh op
te zijn, dat het weer gebleken is, dat, wan
neer er hulp noodig is. de menschen in
Heemstede klaar staan om die hulp te vei-
leenen.
Toch wil ik een naam noemen, maar niet
den naam van een persoon, maar van een
stichting, onder welker hulp alles zooveel
minder gemakkelijk zou zijn gegaan. Ik be
doel Meer en Bosch. In mijn verslag is die
naam reeds telkens genoemd.
Aan het Bestuur, aan de Zusters cn Broe
ders van Meer en Bosch komt wel de groot
ste dank toe.
Nooit was iets hen te moeilijk, maar steeds
was alles mogelijk.
Meer en Bosch gaf een zeldzaam mooi voor
beeld van wat dienende liefde vermag.
Ik meen, mijne heeren, besloot spr., de tolk
te zijn van uwe gevoelens, wanneer ik in
deze openbare vergadering van den Raad
don warmen dank van bet gemeentebestuur
breng aan allen, die in Heemstede zich het
lot der ongelukkige Belgen hebben aange
trokken, en wanneer ik de hoop uitpreek,
dat de tijd niet verre meer zal zijn, dat tii
naar hunne haardsteden mogen terugkeeren,
om mede te werken tot de wederopleving
van hun Vaderland. (Applaus).
B. en W. deden naar aanleiding daarvan
een voorstel om aan de stichting „Meer en
Bosch" als blijk van erkentelijkheid voor be
wezen diensten te geven een gift van 200.
Onder applaus werd daartoe besloten.
Na. rondvraag, waarbij niemand iets had
op te merken, werd daarna de vergadering
gesloten.
de VEREENIGING VAN NEDERLAND-
SCHE ARBEIDSBEURZEN,
Op de vergadering, die deze vereeniging te
den Haag hield ia door den voorzitter Prof. de
Vooys, een rede uitgesproken waarin hij han
delde over de taak der arbeidsbeurzen in dezen
buitengewonen tijd.
En dan stelde bü> beginnende met een terug
blik, in het licht, dat de arbeidsbeurzen in ons
land niet zijn ontstaan als een economische
noodzakelijkheid, maar als sociale instellingen.
Doel was verbetering der arbeidsbemiddeling,
allereerst ten bate der arbeiders, doch nimmer
tegen het belang der werkgevers. Om dit doel
te bereiken moesten de arbeidsbeurzen zich stuk
voor stuk terrein veroveren op de zoo uitge
breide arbeidsmarkt. De ervaring leerde, dat
dit ging langzaam en moeilijk. Van forceeren
kon geen sprake zijn. Volharding en. toewijding
brachten echter geleidelijke vooruitgang.
In die overtuiging werd gewerkt aan verbete
ring van deze hulpmiddelen en van do organi- j
satie dor vereeniging, ook op de vorige jaarver
gadering, toen do moeilijkheden van de arbeids
bemiddeling in de bouwvakken en in 't haven
bedrijf met ernst onder oogen gezien worden.
Tégenover een vrij uitgebreide meening, die
alles op eens van de vereeniging eischte, n.l.
volledige behcersching van de arbeidsmarkt, en
die, zoolong niet aan den eisch werd voldaan,
haar zwakko sympathie doch weinig werkelijk
hulp bood, stelde zij haar ernst en haar vlijt.
In haar geleidelijk voortgaand werk zijn in 't
afgeloopen jaar twee belangrijke gebeurtenis
sen to vermelden.
Allereerst bracht het eindverslag van de
Staatscommissie over do Werkloosheid in het
hoordstuk over do arbeidsbeurzen, uiteenzettin
gen en plannen, die voor de vereeniging van
grooten invloed beloofden to worden. Vóór ech
ter beteekenis daarvan kon doordringen, kwam
als een zweepslag, ook voor het werk der ver
eeniging, do oorlogstoestand, met die twee snel
op elkaar volgende slagen, de economische pa
niek en de economische crisis.
Nog was de zeer bescheiden uitbreiding van
het bestuur met een gesalarieerd secretaris niet
tot stand gekomen, toen tijdens de ontreddering
bij demobilisatie van vele zijden geroepen werd
om een systematische en geordende arbeidsbe
middeling, in de plaat» van het nog grootcn-
deels vrije verkeer tusschcn werkgever en ar
beider.
Het bestuur heeft gedaan wat het kon, en alle
krachten, ingespannen, getracht veel en veler
lei misverstand over de arbeidsbemiddeling
tegen te gaan, zonder ook eenig initiatief,
eenige poging tot samenwerking in de richting
der vereeniging to dooven.
Bij wat verwacht werd, was misschien het
resultaat gering. Fouten zijn er gemaakt, cri-
tiek zal in menig opzicht gerechtvaardigd en
daarom welkom zijn. Men bedenke echter, ver
volgde spreker, dat het ook hier als op zoo
menig gebied gold een noodregeling, en dat de
tijd van regelmatig werk in normale omstandig
heden nog lang niet is aangebroken.
Wat er gedaan is 1 Allereerst is getracht snel
op te treden om aan de dringend© behoeften,
die werkverschaffing beoogden, doch daartoe
den weg opgingen der arbeidsbemiddeling, zoo
danig to voldoen, dat geen verwarring zou op
treden. Teleurstelling woe daarbij onvermijde
lijk, doch ongetwijfeld is dit resultaat bereikt,
dat onzo arbeidsbeurzen en haar vereeniging
zich gehandhaafd en versterkt hebben, inplaats
van te zijn overstroomd door eb en vloed van
tijdelijk snel opgeworpen en weer even snel ver
dwijnende organisatie.
In de tweede plaats is de hervorming van
onze eigen organisatie, en van haar werkwijze,
zooals die door de snel verloopende toestanden
noodig werd, voorbereid met kraeht, doch op
den breeden grondslag onzer samenwerking
met behoud van plaatselijke zelfstandigheid.
Daarover zal in dez® vergadering worden be
raadslaagd.
Uit het jaarverslag bleek dat thans 21 ar
beidsbeurzen zijn aangesloten. Verder rappor
teert het verslag uitvoerig, wat do vereeniging
in de huidige crisis heeft verricht, waarbij o.m.
melding wordt gemaakt van de oprichting van
een centrale arbeidsbeurs t© 's-Gravenhage en
van tijdelijke arbeidsbeurzen in talrijke gemeen
ten van ons land. Eerstgenoemde werd met, in
gang van 5 October 1914 een tijdelijke regee-
ringsinstelling, reseorteerende onder het depar-
tement van landbouw, nijverheid en handel,
later onder dat van financiën en waarvan de
leiding toen werd overgenomen door den rijks
adviseur in zake arbeidsbemiddeling, die te
vens secretaris der vereeniging is.
Op een vraag van den heer De Wilde van den
Haag antwoordde de voorzitter, dat enkele tijde
lijke arbeidsbeurzen even snel zijn verdwenen
als ze zjjn opgericht. De meeste zijn gebleven
en in die gemeenten is de kiem gelegd voor een
goede regeling der arbeidsbemiddeling en in dit
opzicht is eenig succe» verkregen.
In behandeling kwam een plan tot invoering
van intercommunale arbeidsbemiddeling. In dit
plan is uitgewerkt 't beginsel van districts
arbeidsbeurzen. Deze arbeidsbemiddeling zal
vooral van groot nut kunnen zijn na de demo
bilisatie. Door een nationale organisatie zal de
arbeidsbemiddeling over het geheele land meer
stelselmatig, meer systemé-tiseh kunnen geschie
den.
Alle betalende abonné's op dit blad, die
het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn vc
gens de bepalingen op de polissen vermei
tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij
3QQ GULDEN bij
hand of voet.
schiktheid tot werken.
GULDEN bij overlijden.
verlies
levenslange ong,
GULDEN bij verlies van één wij
vinger.
|g GULDEN bij verlies van
bij verlies
anderen vinger.
De nitkeering dezer bedragen wordt gegi
randeerd door de Maatschappij „HULLANL
SUHE ALGE.\1EEN E
BANK" te Schiedam.
VERZEKERING!"
Ten opzichte van het bezwaar van de g<
meentebesturen dat het hier meer zou gelde
een taak van rijkszorg, deed de voorzitter oi
merken, dat do gemeenten groot belang hebbe
dat de gedemobiliseerd en zoo spoedig mogelij
worden geholpen. Noodig is, dat de voorg.-ste.
de arbeidsbemiddeling decentraliseerend za
werken.
Do regeering heeft zich tot belangrijke:
steun bereid verklaard, doch ze is niet in staa
de verantwoordelijkheid van deze arbeidsbemic
deling op zich te nemen. Deze moet plaatselijk
worden gedragen. De minister van financië: J
heeft een subsidie aan deze vereeniging in lie
vooruitzicht gesteld, als het plan tot uitvoerin
komt.
Over dit voorstel ontspon zich een breed I
ged achten w isseling.
Ten slotte is het voorstel met algemeen
stemmen aangenomen.
Besloten is verder, dat de volgende alge
meeno vergadering te Haarlem zal worden gc
houden.
GEWISSELDE STUKKEN.
De gemobiliseerden en «le 1 Mei-dag
Op de vraag van den heer K. ter Laan
Zijn de heeren ministers van Marine en Oor
log bereid, hun medewerking te verleenen
ten einde, voor zoover de dienst het toelaat
aan de gemobilieerden, die dit, wenscheu,
zooveel mogelijk vrij van dienst te geven
om hen in do gelegenheid to stellen deel ti 1
nemen uun de viering van den a». 1 Mei-dag
hebben de ministers van Marine en Oor
log geantwoord:
De viering van feestdagen is voor de zee
macht geregeld in het Reglement op der
inwendigen dienst en het Reglement op dt
eerbewijzen, voor de landmacht in de Re
glemcnten op den Inwendigen dienst Afzon,
derlnlt (Recueil Militair 1912, bladz. 868) is
voor do landmacht aangegeven, welke de
kerkelijke feestdagen zijn aan te merken als
feestdagen, bedoeld in de laatstgenoemde re- t'
gtementen.
Aangezien de bestaande regelingen den 3'
Meidag niet als feestdag kennen en er in de
tegenwoordige omstandigheden geen aanlei
ding ligt om van die regelingen af te wij
ken, kan de gevraagde medewerking niet
worden verleend.
Be Oorlogssee-ongevallenwet
De Regeering heeft in overleg met de Com
missie van Rapporteurs der Tweede Kamer
nog eenige wijzigingen in het wetsontwerp
aangebracht.
FAILLISSEMENTEN.
Failliet verklaard:
22 April. H. J. van Eerten, koopman, 's-Gra
venhage, Scheepersstraat 65.
23 April. H. Kreft Lzn., winkelier in huishou
delijke artikelen, Lusthofstraat 91, Rotterdam,
Geëindigd door het verbindend worden der
uitdeelingslijst de faillissementen; mej. E. A. K.
C. vau Nugteren, 's-Gravenhage; J. B. en W.
Beugelsdijk, scheepmakers, Rijp Wetering; M
Witte, bankwerker, Haarlemmermeer; A. C. Hey-
mans, schilder, Winssen; D. H. Wijsmuller, Am-
sterdam.
Opgeheven de faillissementen: G. A. Waan-
ders, lederhandelaar; J. S. Bos Sulpke, L. Era
des, allen 's-Gravenhage.
127)
Ik heb van mijnen opperbevelhebber
«en verlof gekregen en beu hierheen
•esueld. Ik smeek toet n, mijn lieve, mijn
aangebeden Tfbérèse, laten wij alles vergo
ten. Laten wij uit ons geheugen rukken dat
Verleden, dat ons zooveel leed berokkend
ijteeft, laten wij slechte aan de toekomst den
ken. Laten wij ons toevertrouwen aan den
*Ud, die elk leed verzacht. Wij beiden ge-
jooven in God, die goed en vergevensgezind
die u niet kan veroordeeld hebben, n de
Minste, de edelste der vrouwen. Thérèse, ver
beef mijl Bemin mij. Laten wij elkander be
ltinnen!
Maar ik bemin n, Jean, ik lieb nooit
^gehouden n te beminnen.
Een verscheurende hoest belette haar ver-
te spreken.
Toon welden er tranen in haar oogen op.
Aij zag haar beminde aan met een blik,
3 zacht als de teedereto liefkoozing.
Met zwakke stem hernam ze:
Ja, ik bemin u, Jean, maar wat haat
dat? Het is beter dat ik heenga van deze
wereld, waarin ik mij sedert nagenoeg vijf
jaren zoo diep rampzalig heb gevoeld. Het
verdriet heeft m« gedood. Ik heb begrepen,
dat een verbintenis tusschcn ons onmogelijk
is geworden en van dat oogenblik af heb ik
nog slechts één wensch. Gij weet wat die
wensch is, en die wensch wordt vervuld.
Sinds ik hier gekomen ben, kwijn ik lang
zaam, langzaam weg, ondanks de zorgen van
mijn vriendin, die toch zoo trouw en zoo vol
liefde voor mij is. Heden verwadbtto ik n,
ik weet niet welke geheimzinnige stem mij
zegde, dat ik niet zou sterven, alvorens n
to hebben weergezien. Nu zijt gij "bier en ik
ben gelukkig, o zoo gelukkig. Kom wat na
der bij, zie mij aan. Mijn hart heeft nooit
opgehouden voor u te kloppen, ik heb nooit
oogen gehad voor een ander dan voor u,
nooit aan iets anders dan aan u gedacht,
lederen dag zeide ik tot mijzelve: Waai' is
hij! En in mijn gebeden smeekte ik aan
God: Heer, neem mij niet weg, voordat hij
gekomen is. Hij heeft mijn gebed verboord.
Hij zendt mij u toe. Na heb ik niets meer
to wvsrhen.
Lerven? Waartoe? Om mij afschuwelijke
mitdaden te herinnei'en, laagheden waar-
voor geen verontschuldiging te vinden is,
om uw lieve dood en weer te zien. de onschul
dige slachtoffers, die.ik zoo oprecht beweend
heb? Neen, neen, 1110,1 dean.
Haar stem was zeer awak geworden.
Nauw hoorbaar voort:
- Later zult *e "kennen dat ik gelijk
had, dat het beter was dat uw arme marte
lares eindelijk de met van het graf vond
Zij zonk in baar *toel achterover en ver
loor het bewustzijn-
Jean de Trémazan stoot haar in de armen,
bedekte haar gelaat met kussen, fluisterde
haar teedere woorden toe.
Die wekten het 1®V€11 niet meer in haar op.
Toen begreep hü. dat hem niets meer te
hopen overbleef, dat haar ziel op het punt
stond het lichaam te ontvlieden.
Hij riep om bulp.
Suzanne trad binnen met haar tante, die
nimmer haar geestelijk kleed had afgelegd.
Zij beschouwde de zieke en zeide:
Gij zijt nog intijds gekomen. Onze pries
ter heeft haar gisteren bediend. Wii wisten,
dat zij nog slechte enkele uren te leven had.
IHaar ziekte is er een, waarvoor geen gene
zing' mogelijk is. Het arme meisje had een
innige liefde voor u, mijnheer de Trémazau.
Haar eenige vrees was, dat zij n geen laatst
vaarwel zou kunnen toeroepen.
Thérèse zieltoogde.
De beide nonnen waren naast toaar neer
geknield en baden.
Jean, die zich over de stervende had heen-
gebogen, bespiedde vol verlangen een terug
keer van het leven.
Zij opei.de de oogen weer.
Met een uitdrukking van zalige vreugde
richtte zij die op haar beminde.
Zacht als een zucht klonken nog de woor
den van haar lippen:
Ik had u zoo onuitsprekelijk lief, Jean,
zonder n kon ik niet leven. Ik verwacht n.
Toon zonk zij opnieuw achterover en bleef
roerloos liggen.
Haar oogen vielen diribt.
Thérèse Nollan was niot meer.
De graaf was op de knieën neergezonken
en bedekte het gelaat met do bandon.
Hij had nu alles verloren wat hem nog
aan hot leven hechtte.
Brandende tranen ontvloden aan zijn oogen
en vielen op de hand van Thérèse, die reeds
verstramde.
Hü bracht vier-en-twintig uur op Piouër
bü haar door, waakte over zijn dierbare h
doode en gaf ziöb geheel over aan zün smart, 1
Den volgenden dag werd zü op het kasteel
van Piouër begraven.
Jean vergezelde haar naar haar laatste
rustplaats.
Toen de laatste schoppen aarde op de kist t
vielen, met dat akelige, holle geluid, dat
het bart breekt van hen die het hooren en
die e m geliefd wezen beweenen, knielde hü
neder op het graf en zwoer, dat, nu hü zich I
niet had kunnen vereenigen met de zoo
bartetocktelük begeerde bruid, hij ook nim
mer aan een ander zou toebehooren, dat- bij
alleen zou loven zonder een andere liefde
dan die voor de vrienden, welke hem nu nog
overbleven.
Hü «teeg te paard, groette het huis, waai
hü voor het laatst toad afscheid genomen vaa
zün dierbare Thérèse en reed naar La Guy.
onnière.
Daar vond hü zijp zuster weer en vjr
i
trouwen vriend Pierre.
Toen zjj zagen hoe bedroefd u
grepen zij alle» en Kose r:ep
Zij is dom!' (£lot volgt)
