Rijwielbanden
t
OsE UOMLISa
H. J. v. d. MEER,
Goedkoopst adres
üchagciielstraat 7-9 bij de Aiegaig.
H.F.C. - HAARLEM
BINNENLAND
Onze Gratis-Ongelekken-Verzekering
4QO GULDEN bij overlijden.
ISO GULDEN bij verlies van één oop
IOU GULDEN bij verlies van één duin
EEN FlïANSCH GEESTELIJKE
OVER KATHOLIEK FRANKRIJK.
De Parijsche corr. van de Maasbode beeii een
bnderhouü gehad met een voornaam Fransch
geestelijke.
„Het doet mij groot genoegen," sprak de Eer-
Waarde geestelijke, mij aankijkend met zijn rus
tige, heldere oogen, „u het een en ander te
kunnen vertellen van mijn indrukken en wellicht
aldus er toe bij te dragen om aan de Hollandsche
Katholieken een goed inzicht te geven in den
huidigen toestand van het Fransche godsdien
stige teven. Want men kent ons niet in het bui
tenland, men heeit geen zuiver oordeel over ons.
Wij worden op oppervlakkige wijze beoordeeld.
Ik weet daar zelf van mee te praten, uit eigen
ondervinding; straks spreek ik u daar nog nader
over.
Weet ge wat de uitwerking was op. Frankrijk,
toen de oorlog uitbrak?
Het volk, en hiermee bedoel ik alle standen,
richtte zich óp tegen den vijand, en tegelijkertijd
naar God. Het was bewonderenswaardig. Wij
hier, de priesters van de Sacré-Coeur, wij hebben
die geestelijke verwording van heel nabij mee
beleefd. De menigten klommen naar deze kerk,
a Basilique du Voeu National, als naar de plek
waar alleen, te midden der groeiende verschrik
king, het heil te vinden was. Ik geloof niet te
overdrijven, wanneer ik zeg, dat vooral hier, op
Montmartre, het centraalpunt was en nog is van
deze heerlijke herleving van het geloof De men-
scben kwamen vanzelf hierheen, „pénitents et
dévoués" en biddende of trachtende te bidden,
want zoovelen hadden sinds jaren geen voet meer
in een kerk gezet, gaven zij zich over aan het
Allerheiligst Hart van Jezus.
Ge weet zelf, hoe de toestand was voor den
oorlog; er heerschte onverschilligheid, vijand
schap en haat tegenover de Kerk en tegenover
ons priesters. Op alle mogelijke wijzen werden
de Katholieken gehinderd en vervolgd. Het voor
naamste doel van de regeering was de ontkerste
ning van de natie. Van buitenaf gezien kon men
meenen, dat Frankrijk verloren was voor de
Christenheid, maar diep in de volksziel daar
bleef, bewust of onbewust, het geloof ongerept.
Dat kon niet uitgeroeid worden. En toen heeft
God, met den schok van den oorlog, als het ware
dat wat onder was, wat verborgen lag en onge
zien in de ziel van het volk, naar boven gebracht,
en wat eenmaal scheen overmachtig te zijn, ter
neder geworpen.
Ik spreek u niet over de honderden en duizen
den, over de drommen menschen, mannen en
vrouwen uit alle standen, die hier in onze kerk
geduldig en nederig hun beurt afwachtten om te
biechten en de absolutie te ontvangen. Grond
werkers, sjouwers, ambachtslieden, moeders,
vrouwen, het was een onafgebroken stoet van zoe
kende, berouwvolle zielen. En de meesten, de
overgroote massa, tachtig per honderd, waren
bekeerlingen, lieden die in jaren, in 10, 15, 20,
25 jaren en langer nooit meer in een kerk geweest
waren, nooit meer gebeden hadden.
- Doch dat weet ge en ge kunt het zelf consta-
teeren in de kerken, in alle kerken van Parijs.
Maar ik wilde uw aandacht vestigen op een
zeer treffend feit. Bijna altijd wekt het sterven
Van een dierbaar wezen opstand, verzet tegen
God De menschelijke natuur kan zoo moeilijk de
Wreede scheiding aanvaarden. Nu echter, en dat
heeft mij bijzonder getroffen, aanvaardt men den
dood van echtgenoot, zoon, vader, zondei tegen-
stand. Hoe vaak heb ik deze vrome onderwerping
niet met vreugde geconstateerd. En dat is iets
zeer belangrijks in de geestesgesteldheid der
menschen, deze gehoorzaamheid aan, deze aan
vaarding van God's wil."
„Gelooft ge," vroeg ik, „dat die omwenteling,
dat die herbloei van het geloof durend zal zijn?"
„Ja," antwoordde mét nadruk mij de geeste
lijke, „zeer zeker. Het geloof is niet als een
nieuwe mode over de zielen gekomen. Het geloof,
dat leefde in slaap ir de zielen verborgen, en is
nu ontwaakt. Het geloof is niet van buiten af
Segeven als een steun te midden van den chaos
er schrikwekkende gebeurtenissen, maar het
heeft zich van binnen uit, van binnen uit de ziel
van het Fransche volk, een weg gebaand.
Ik zie Frankrijk als H. Maria Magdalena, die,
2ich storend aan niets, zonder het geringste men
schelijke opzicht, Jezus te voet is gevallen, de
vaas vol geurende zalf over Zijn voeten brekend
en weenend, en diep terneer gebogen, vol berouw.
Hoe mateloos ook de ellende is en het leed
over Frankrijk uitgestort door dezen rampzaligen
oorlog, mogen wij, moeten wij tegelijkertijd God
niet danken, dat Hij ons weer bewust heeft ge
maakt, dat Frankrijk Katholiek is tot in zijn
diepste wezen? Het is soms noodig, dat een boom
tot aan zijn wortel wordt afgehouwen, opdat
een nieuwe tronk opbloeie; enkel snoeien van
wat takken ware niet voldoendeTJiet Christen
dom wortelt te diep in de Fransche ziel, dan
dat het er ooit uitgerukt had kunnen worden."
Ik stelde de vraag: „Denkt ge niet, dat de par
tijen na den oorlog feller tegenover elkaar zullen
staan
„Neen. Ik geloof dat niet. Natuurlijk is het
Fransche volk niet gansch en al tot vrome Chris
tenen geworden. Dat spreekt van zelf niet waar?
Maar er zal tusschen de tegenstanders een
andere verhouding heerschen. Denk eens, nu
staan zij daar zij aan zij, de bankier, de werk
man, de koopman, de priester, de intellectueel
in het aangezicht van den dood zijn zij allen
povere menschen, en er ontstaat kameraadschap.
Zij helpen elkander, zij doorleven gezamentlijk
verschrikkelijke uren. Zij hebben elkaar leeren
kennen. Wat wisten eigenlijk de verschillende
standen van elkaar? Welk een afstand, welk een
klove scheidde hen. Ik ken priesters, die mij ver
teld hebben met welk een verbazing socialisten,
echte revolutionnairen, bourgeois- en papenvre
ters, bemerkten, dat zij met een geestelijke te
doen hadden. En dat deze inderdaad een aller
prachtigst kameraad was, die immei gereed
stond om hen te heljren op elke manier.
Meent ge, dat de mannen, die samen aan het
front hebben blootgestaan aan de schrikkelijkste
gevaren, aan ontberingen, aan ellende, en samen
de glorie hebben gekend van de overwinning,
wanneer ze weer terug zijn in het gewone leven,
dat zoo maar ineens vergeten kunnen?
O natuurlijk, na den oorlog zal Frankrijk geen
aardsch paradijs worden. Er zal opnieuw ge
twist worden, er zal opnieuw onrecht geschieden.
Maai een nieuwe atmosfeer, iets van een nieuwe
eenheid zal er wezen. Dat is ontwijfelbaar.
Ook op politiek gebied meen ik, zal de oorlog
zijn invloed doen gelden. De periode der arrivis
ten en der baantjesjagers en der ongeschikten is
voorbij. Men zal niet meer dulden, dat iemand,
die niet het geringste verstand heeft van b.v.
krijgszaken, minister wordt van oorlog.
Trouwens, het is nu al reeds niet meer de
regeering, die besluit; het is het volk, het leger,
dat de regeering leidt.
Eén ding is er, dat de Katholieken bitter ont
stemt en hindert, en dat is, dat Frankrijk,
verstaat ge goed? dat Frankrijk, de oudste
dochter der Kerk, de eenige natie is, die geen
officiëelen vertegenwoordiger heeft te Rome bij
den Paus. Dat is absurd, en een enorme stommi
teit. Engeland met zijn practischen zin heeft
zelfs een buitengewoon gezant naar den Paus
gezonden; wij hebben niemand, tenminste nie
mand, die officieel voor Frankrijk spreekt. En
dat, terwijl heel de menschheid haar blik gericht
houdt op den H. Vader. Is het geen dwaasheid,
en een groote diplomatieke fout?
Maar alles geschiedt op het juiste oogenblik.
God beschermt Frankrijk. Ge herinnert u natuur
lijk den onwederstaanbaren opmarsch van het
Duitsche leger van von Kluck naar Parijs. Ieder
een verwachtte de ramp. En toen zwenkte de
vijand op een goeden dag Zuid-Oostwaarts, als
was er een belemmering, een hinderpaal. Zij
mochten Parijs niet beroeren. Ik voel daar iets
bovennatuurlijks, de hand van God die wijst:
„lot hiertoe en niet verder."
vaïrRome?ffeVaar V°°r C'e ^a^°ticiteit der Kerk
Ge bedoelt het Gallicanisme, een schisma?
Weineen! hoofdschudde glimlachend de geeste-
lijke Bovendien de Kerk heeft veel moeilijker
tijden gekend dan den tegenwoordige! Het
groote Oostersclie Schisma, w ballingschap der
Pausen te Avignon; en toen er twee, drie Pausen
tegelijk waren, en zelfs Heiligen niet wisten, wie
het waarachtig Opperhoofd der Christenheid hier
op aarde was. Ik begrijp wel wat ge bedoelt
door de exaltatie van het vaderland zou er in elk
land een Kerk ontstaan, die meer middel dan
doel was. Neen, daar is geen gevaar voor. In
tegendeel ik geloof, ik venvacht, dat onze Moe
derkerk in heerlijk aanzien bij de volken zal toe
nemen. Want, werkelijk, waar anders dan bij
Haar, kunnen de menschen de onwankelbare
zekerheid vinden, waaraan elke geest, in deze
krankzinnige tijden van ineenstorting aller be
grippen en aller tijdelijke idealen, zoo'n wilde
behoefte heeft?
Trouwens de Kerk heeft de belofte van Chris
tus. Hij zal met Haar zijn tot het einde der
tijden. En daarom is Zij, hoe geschokt ook door
de orkanen der wereldgeschiedenis, het eenige
dat onverwoestbaar recht staat in het leven.
VERSPREIDE BERICHTEN
B'-t Ha tub. Frcmdenblatt over onze
neutraliteit.
Wij hebben vernomen, schrijft het Hbld.,
dat de ttemxning' jegens ons land in Ham
burg weinig welwillend is. Over Amerika is
men er heelemaal niet to spieken, maar ook
Nederland staat «ar in een slecht blaadje.
Wij hebben; daarvan de bevestiging ont
vangen in den vorm van een artikel in het
Hamburger Fremdenblatt van 16 April, dat
ons wordt toegezonden. Een stuk over „De
moeilijkheden der Hollandsche neutraliteit"
als daarin to vinden is, zou niet licht gepu
bliceerd worden als do stemming tegen ons
land in het algemeen niet reeds vrij verbit
terd was. Maar het stuk is aan den anderen
kant natuurlijk weer oorzaak van een verer
gering der stemming. Onder het schoonschij
nende opschrift toch, dat wij reeds noemden,
is dit artikel een doorloopende beschuldi
ging, dat Nederland zich niet neutraal houdt.
Het stuk begint met de verklaring, dat wij
wel in een heel moeilijke positie verkeerem,
als klein land tusschen Engeland enDuitsch-
ïand in, om dan echter over te gaan tot die
mcdedeeling, dat onze verontwaardiging
ging over het gedrag der Duitschers in Bel
gië niet zoo ernstig gemeend is. „Wij wisten
eigenlijk wed beter". En ons medelijden heet
dan ook gauw overgegaan. Blijkbaar weet
de schrijver niets van de tienduizenden Bel
gen, die^ in de regeeringskampen te Nun-
speet, Ede en üden nog dagelijks worden
onderhouden, van de duizenden die in kleine
toevluchtsoorden overal in het land en in de
huizen van particulieren worden geherbergd
en gevoed. Dat erbijna negen maanden wel
particulieren zullen zijn, die den last niet
langer kunnen dragen, zal wel waar zijn.
Maar het Fremdenblatt kan er zeker van
zijn, dat ons medelijden met de van huis en
haard verdreven Belgen nog even groot is.
Minstens even groot als met de Duitschers,
die wij in het begin van den oorlog in Maas
tricht ontvingen en voorthielpen.
Het blad beweert dan dat het officieele
Holland wel degelijk'neutraal ie. maar ver
der, de Hollandsche koopman, heen! Die er
kenning van onze officieele neutraliteit be
let het blad niet, verder tegen dat officieele
Holland tal van besehuldigingen te uiten:
de smokkelarij naar Engeland wordt niet
verhinderd, naar Duitselbland wèl: do draad-
locdze telegrafie aan boord van Engelsche
schepen wordt toegelaten, op ten Duitsch
schip als de Main niet; Engeleche marine
matrozen loopeu hier vrij rond, enz.; alles
dingen, die, als zij waar waren, wel degelijk
inbreuken op onze neutrale houding zouden
zijn, van wege den Staat. Doch dat bemerkt
de schrijver in het Hamb. Fremdenblatt niet
eens.
Maar onze kooplui voeren; dan. zooals ge
zegd oogluikend toegelaten, van alles uit
naar Engeland. Koper, tin, ammunitie wordt
in onze kleine havens in kleine schepen in
gelaten naar Engeland. Het blad. weet niet,
dat de uitvoer van tin niet verboden is; dat
koper hier zeer hoog in prijs is, zoodat de
uitvoer zeker niet loonend zou zijn; wij trach
ten tevergeefs koper uit Engeland te krij
gen, waar men genoeg ervan heeft, maar
het ons niet wil leveren. En als hier am
munitie gemaakt werd, zou waarliik de re
geering in 's lands belang er wel de hand op
weten te leggen; daarvan hebben1 wij zelf
niet te veel.
Hoe slecht de schrijver, voor wien het
Fremdenblatt zijn kolommen openstel!, op
do hoogte is, wel daaruit, dat hu
spreekt van een in ons land bestaand vei-
bod van uitvoer van groenten, en een in
Duitschland uitgevaardigd verbod van mt-
voer van steenkool: geen van beiden be
ste an! Hat hij bet sprookje, dat. maanden ge
leden in de Köln. Ztg. stond, omtrent den
Engelsehman Oppenheimer, di© hier optreedt
als in een Engrelscb© kolonie, nog eens op-
discht, bewijst wel, hoe weinig hi.i den toe
stand kent.
De „Main", heet het, is naar zee gestuurd*
waar Engelsche kruisers en torpedobooten
er op loerden. Was de Main naar zee ge
stuurd, het schip zou waarschijnlijk alleen
kans geloopen hebben onder te gaan door
een vergissing als vanjn onbekenden onder
zeeër, die de „Katwijk' en de JËllLspontos"
naar den bodem der zee zond Maar de Main
ligt rustig te Antwerpen, waarheen men
haar kalm toeliet te vertrekken.
De schrijver vertelt, dat Engelsche sche
pen ongehinderd draadlooze telegrafie voe
ren eu dat met kanonnen bewapende, Engel
sche en Belgische koopvaardijschepen met
neutrale kleuren en met. de woorden „Ne
derland", „Rotterdam of „Amsterdam" op
den scheepswand geschilderd, Hollandsche
havens verlaten.
Het behoelt geen Deroog, dat onze marine-
en 'havenautoriteiten er nauwkeurig op let
ten, dat alleen Noderlav- tho koopvaardij
schepen Nederlandsche onderscheidingsteo-
kenen of vlaggen voeren. Voorts is het aan
üllc koopvaardijschepen, zooals hekend is,
verboden binnen het Nederlandsche territo-
X'iaal gebied radio-telegrafische toestellen te
voeren. Dat bier nauwlettend op wordt toe
gezien, spreekt vanzelf.
Dat er draadloos uit Scheveningen of Rot
terdam geseind zou worden met „eigene
Funksprueh-anlagen", zooals schrijver ver
der nog zegt, is onmogelijk; dit, zou al heel
gauw door een onzer stations bemerkt wor
den.
Hoe de schrijve - er aan komt, dat hier En
gelsche matrozen met „Royal Naval Divi
sion" op de mutsen vrij zonden rondloopen
en zich op neutrale schepen inschepen, is
niet te begrijpen, tenzij hii te Groningen is
geweest en daar geïnterneerde matrozen
eens een wandeling lieeft zien maken. Ein
delijk de ontvluchting van in Wiericker-
schans geïnterneerde Engelsch-Beglische of
ficieren: de Netlcrlandsche pers zou deze
ontvluchtten als stoutmoedige mannen heb
ben geprezen. Al6 het waar was, zou bet niet
eens erg zijn: wie zijn woord niet heeft ge
geven, mag op zijn eigen risico trachten te
ontvluchten, zooals dezer dagen twee Duit
sche officieren in Wales beproefden, en ge
beurt bet op handige en stoutmoedige ma
nier, waarom zou men die handigheid dan
niet mogen bewonderen? Maar het is niet
zoo, er heeft niets van dien aard in onze
pers gestaan, het is een onwaarheid.
Eeu van de vele. Want de „besonderc Sei-
te", die aan het Hamburger Fremdenblatt
schreef, is vooral „bijzonder" door de bijzon
der groote hoeveelheid onwaarheden, die zij,
zooals wij aantoonden, aan de burgers van
Hamburg opdischt. Iets waars staat er nau
welijks in het heele, lange stuk. Het zou ge-
weneclit zijn, dat de redactie van het Frem
denblatt dat haar lezers eens meedeelde.
LOTERIJEN.
Het bestuur van het-Plaatselijk Comité voor
de Katholieke Sociale Aotie te 's-Gravenhage
heeft aan de ministers van Justitie en van
Financiën en aan de Eerste en Tweede Kamer
een adres gericht, waarin'onder verwijzing
naar een toelichtende memorie verzocht wordt
maatregelen te bevorderen, waardoor particu
liere loterijen van privaat winstbejag algeheel
worden geëindigd en zoo noodig, de Staatslo
terij ©enigszins worde uitgebreid, het laatste
ter voorkoming dat bet particulier initiatief op
andere wijzen den speeldrang in erger banen
leide.
ARBITRAGE-VERDRAG TUSSCHEN
NEDERLAND EN CHINA.
Reuter seint uit Washington:
President Wilson heeft zich bereid verklaard
de taak van scheidsrechter volgens het arbi
trage-verdrag tusschen Nederland en China op
zich te nemen.
GOEDKOOP ROGGEBROOD.
Op verzoek van den minister van Landbouw,
N. en H., is Vrijdag aan het departement een
vergadering gehouden van afgevaardigden der
provincinciale rogge-eommissies, tot onderlinge
bespreking van den maatregel ter uitvoering
van 's ministers circulaire d.d. 24 April 1.1.
nopens goedkoop roggebrood, ten eind© tot een
zooveel mogelijk uniforme regeling te komen.
Besloten werd, zoo spoedig mogelijk voorbe
reidende maatregelen te nemen, opdat 15 Mei
a.e. ©ene inventarisatie van de nog aanwezige
rogge kan plaats hebben en 17 Mei de nieuwe
regeling in werking kan treden, met welk be
sluit de minister zich kon vereenigen.
DE ADEM DES DOODS.
Mevr. Roland Holst, de bekende socialis
tische schrijfster, Oordeelt als volgt over de
S. D. A. P.:
„Nog bestaan de socialistische organiseJ.
ties. Maar het leven verstart in lb en, omdat
zij de levensbeginselen van het socialisme
de internationale proletarische solidari
teit en den klassenstrijd in zichzelf -ver
moord hebben. De adem dos doods vaart
door hen heen en de stank der ontbinding
stijgt uit hen op. Dit geldt niet voor de Rus
sen en ook niet voor de Engelsche I.L.P.,
maar het geldt voor de Duitsche. Oosten-
rijkschc, Fransche en Belgische partijen. Het
geldt niet voor de Italiaansdlre sociaal-de
mocratie, maar wel voor de Nederlandsche.
De adem des doods stijgt op nit haar: de
volkomen apathie van het overgroote deel
der georganiseerde arbeiders bleek bijv. uit
Alle betalende abonné's op dit blad, die i
het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn vo
gens de bepalingen op de polissen vermei
tegen ongelukken verzekerd voor
fiOOO GULDEN bij levenslange ongi
schiktheid tot werken.
SQO GULDEN bij verlies van e
hand of voet.
Kik GULDEN bij verlies van één wijt
vinger.
Bi GULDEN bij verlies van
anderen vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de Maatsehappü „HOLLAND
SCHE ALGEMEENE VERZEKEIUNGS
BANK" te Schiedam.
het uiterst slechte bezoek aan de vergai!
ringen ter voorbereiding van bet congret
De stank der ontbinding gaat door haa
rijen: of kan men anders de moreele ve<
wording karakteriseeren, die honderden al
gevaardigden op het congres nit moedeloos
keid, uit traagheid, uit vrees deed stemme;
tegen hun overtuiging? Deze socialisten ge
looven met meer aan het socialisme. Dat i
de vrucht van de opportunistisch-possibilis
tische politiek der periode die achter on
ligt"
„Petroleumjet", zooals mevr. Roland Hole
door een ander soort socialisten wel een
Wordt genoemd, neemt geen blad voor de:
mond zoo teekent het Kath. Volk hierb
aan. v»
«Het Volk» is getroffen door haar vonnn
maar meent zich nit de moeilijkheid te ïed
den door ihet voor te stellen alsof partijgf
nooten als mevr. Roland Holst alles offere
aan de beginselen, aan de zuiverheid d
leer, en het volk, de massa, meer hecht aa
de werkelijkheid van bet leven, al is dez
met. de leer somtijds niet in overeenstem
ming.
Dit verlegenheidspraatje zal echter dei
kende lezers niet misleiden. Waar de begir
selen moeten worden prijsgegeven, valt d
grondslag weg voor een opgewekt parti
leven. De sociaal-democraten ondervindei,
dit reeds. v
Doodgeschoten. Een jonge man uit lu
Duitsche grensplaatsj© Gangek, ging 's nachl
in gezelschap van eenigo vrienden de Nedei
landsche grens over, om wat meel to halen. O
den terugtocht werd hij dicht bij da Duitsch
grens door een grensbeambte aangeroepen e
toen hij niet stilhield, werd op liem gesehotei
zoodat hij dood neerviel. De getroffene was ee
geboren Nederlander.
Vreeselgk. Een 14-jarige scholier uit Hei
ten werd door een makker zoo ongelukkig me
een steen in het rechteroog geworpen dat d
knaap bewusteloos in elkaar zakte. Hjj wer
naar het ziekliuis bij Reckinghausen gebrach:
waar hij aan de gevolgen is overleden.
Dc moord te Roosendaal. De harmenict
speler .lohamies Bogers, bijgenaamd Jantj
Donks, de vermoedelijke dader van den moor|
te Roosendaal, is to Antwerpen gearresteerd.
Duitsche vliegers gered. Het van Vl«
singen uitgaand stoomschip „American" heel
5 mijl bewesten het lichtschip Noordhinde
twee .Duitsche vliegers uit het water gehaal
en op bedoeld lichtschip gebracht. Het vlieg
tuig is gezonken. De vliegers zullen door ee
vaartuig van het loodswezen te Vlissingen woi
den afgehaald.
De borstkas ingedrukt. Zaterdagnamiddi
reed een verhuiswagen van de firma Twist t
Dordrecht onder het spoorwegviaduct bij de
's-Gravendeelschendijk door. Boven op de
wagen zat de 17-jarige meubelmaker M. Vo.\
geer uit Utrecht. Daar er te weinig ruimt
was tusschen den kap van den wagen en d
brug, raakte de jongen tusschen een ijzer©
balk en het dek van den wagen bekneld, mt
het gevolg, dat de borstkas werd ingedrukt. D
geneesheer Mulié, die even Inter passeerde, ko
slechts den dood constatocreii.
ll.- F. C. neemt voor de rust de leiding. Met
jriist onveranderde stand. Een vinnige strijd
tn de tweede helft, H. F. O, behoudt den
voorsprong, en wint met 10.
De publieke belangstelling was niet zoo groot
.ftls we gewend zijn bij een plaatselijken wedstrijd,
maar ze was wel in overeenstemming met de
allesbeheerschende ongunstige omstandigheden
des tijds. Een HaarlemH. F. C.-wedstrijd trekt
altijd meer, en zoodoende kwam het dan ook, dat
er meer toeschouwers waren, dan tot heden bij de
Ewone noodseizoen-matches het geval was. Dus
er was vrij veel publiek.
Het weer was vrij goed. Nu en dan bescheen
£en vriendelijk zonnetje het strijdtooneel, waar
binnen de kamp plaats had, die beslissen zou,
'itfelke Haarlemsche club in den halven-eindstrijd
Voor den Holdert-beker komen zou.
i Ziezoo omtrent publiek en weder bent u
teu voldoende ingelicht, thans over den strijd-
felf, die onder leiding van den heer H. J. Wil
ling gehouden werd, en waaraan de volgende
itrijders deelnamen
.Voor Rood-Blauw
Visser.
Serné, Bouman.
l Muller, Tekelenburg, Smit VII.
Daudey, Houtkooper, Schravendijk, Maas, Crayé.
L Voor H. F. C.:
B- en H. Francken, Laan, D. Bouvy, Breda Kolff.
(Na rust Seignette.)
L. Verweij, N. Bouvy, de Klerck.
B. Verwey, G. Sypesteyn.
P. Sypesteyn.
Eerst om kwart over tweeën wordt begonnen.
Nadat Haarlem den aanval geopend heeft,
komt H. F. C. goed opzetten; een poosje staat
de blauw-witte voorhoede voor het Haarlem-doel,
waar de verdedigers de aanvallers evenwel met
beslistheid terugwijzen.
Dan zijn de partijen om beurten aanvallend
zonder bijzonder mooi spel te vertoonen, terwijl
noch de eene, noch. de andere in plaatselijke-ont-
moeting-vorm is. Bij H. F. C. is de voorhoede
wat beter, die dikwijls vlug samenspeelt en wier
aanvallen nog goed sluiten, bij Haarlem is de
verdediging het best. Zij slaat eiken aanval af;
Bouman en Tekelenburg treden bijzonder op den
voorgrond.
Zijn backs en half-backs van Haarlem dus in
goeden vorm, van de H. F. C.'ers kan dat niet
worden gezegd. Nico Bouvy is wel de beste
onderbreekt menigen aanval, maar is toch niet
zoo op dreef als anders. George Sypesteyn staat
niet op z'n gewone plaats, wat aan zijn spel
duidelijk merkbaar is. Ben Verweij is ook niet
zeer zeker en de Klerck, die na lange rust de
voetbalschoenen weer eens aantrok, is er nog niet
in, hoewel hij blijken geeft, het spel nog niet
verleerd te zijn. Beter kunnen we van Leo Verweij
getuigen, die een vurig, vlug verdedigingsspel
ten beste geeft.
De Haarlem-voorhoede komt hierdoor nog al
eens gevaarlijk dicht bij de goal, en Maas lost
twee mooie schoten, die Piet Sypesteyn evenwel
behoorlijk stopt.
Toch is het weer niet dat in de Haarlem-
voorlinie. Vooral samenspel ontbreekt, en er zit
niets geen verband io de voorhoede. Het indivi
dueel zeer goede spel van Crayé en Maas komt
zoodoende niet tot zijn recht. Ook Jan Daudey
(weleer achterspeld 1,1t Haarlem II!) vertoont
aardig werk op den ieciltervleugel, doch zet tot
driemaal toe achter in plaats van vóór de goal.
I De blauw-witte aanvalslinie heeft iets, dat
beter aandoet; haa1 aanvallen sluiten vrijwel
góed en voorzetten komen er weinig, maar fijn!
Vermelding verdient vooral een pracht-corncr
van Jacques Francken. die weer op een hoekschop
uitdraait; die laatste komt evenwel aan zijn
eind, zooals de meeste van zijn somt, en het
verwachte H F Odoelpunt komt nog met.
Na diverse wêderzijdsche vruchielooze aanval
len, wordt de strijd in het middenveld voort
gezet, waarbij enkele fraaie voetbalstaaltjes wor
den vertoond. l¥
Nadat een bal dan over het. H. F. C.-doel ge
kopt is en Sypesteyn een mooien kopbal van
Maas juist over dé lai stompen kan, gaat van
Breda er met den hal vandoor.
Hij geeft een keurigen voorzet, Mannus
springt toe en kopt den bal zeer mooi ineens in
het vijandelijk doel.
i Mannus kan zijn vaart niet inhouden en velt
vervolgens den fotograaf neer, die naast het doel
stond en het mooie moment vereeuwigde. Alles
komt nog goed terecht. Enzeide de foto
graaf, het staat er op; dat is de hoofdzaak!
Door dit mooie doelpunt komt er meer leven
in den tot nog toe wat matten, weinig enthou
siasten wedstrijd-
Daudey breekt weer aardig door maar zet
weer achter en als de H. FC.-voorhoede weder
om in den aanval is, verknoeit Laan een kans
door slecht schieten.
DT is nog iets, dat dezen wedstrijd van
andere Haarlem—H. F. C.-matches onderscheidt.
Het spel is niet zóó vriendschappelijk als steeds,
en wederzijds is men wel eens al te vurig. Wil
ling is daardoor genoodzaakt nog al wat vrije
schoppen uit te deelen.
Tot de rust is de verdere strijd niet zeer be
langrijk; Breda Kolff moet wegens kramp van
verder meespelen afzien. Als Willing het teeken
tot uen wapenstilstand geeft, staat de strijd nog
steeds gunstig voor H. F. C.
Seignette verschijnt in de tweede helft op den
rechtervleugel van H. F. C.
Haarlem beschiet een tijdje duchtig het doel
van H. F. C„ zonder te treffen. Zoowel Hout
kooper als Tekelenburg en Schravendijk richten
verkeerd en raken naast de goal.
Twee aanvallen van H. F. C. worden terug
gewezen. Dan komt Maas hard naar voren; te
hard zelfs, want zijn overzet loopt achter.
De aanvallen zijn nu van beide zijden vrij on
beduidend en er wordt daarenboven slecht ge
schoten. Een vrijen schop dicht bij doel, tegen
Haarlem, trapt Laan onnoozel naast en ook als
H. F. C. hierna in de meerderheid is, schiet
dezelfde H. F. C.'er glad mis.
Dan Haarlem maar weer probeeren. Hout
koper en Maas verwisselen van plaats, hetgeen
een verbetering kan heeten. In allen geval treden
de roodbroeken meer actief op, worden nog ge
vaarlijk voor het doel en moet ck H. F. C.-
verdediging zich dichter aaneensluiten, om de
vijand af te weren.
Het spel is in kwaliteit aanmerkelijk voorui
gegaan.- Het. wordt nu een vinnige strijd tu;
schen de H. F. C.-verdediging en de Haarlen
j voorhoede, waarin beide goed spel laten ziet
Haarlem wanboft, wanneer Houtkoper een mo<
j schot lost, dat van onder de bovenlat in he
veld terugkaatst. Een volgende Haarlem-aanva
I die mooi beloofde te worden, wordt ongedaa 1
I gemaakt door buitenspel van Daudey.
Vooral Nico Bouvy speelt nu weer keurig
de achterhoede en G. Sypesteyn is ook weer goe
op dreef. De II. F. C.-voorhoede beproeft eenip i
I aanvallen, die onderbroken worden, en al» da
Haarlem weer is opgetreden, doet Seignette aa 1
I dige dingen op de reebterwing. Twee voorzette .1
1 van hem' worden evenwel weggewerkt. Toch b 1
stoken Dolf Bouvy, of Laan of Mannus en ot
Jacques Francken om beurten gevaarlijk het do'
van Visser, die een paar maal zeer goed redt
verder door zijn trouwe helpers in middenlinie t
achterhoede voortreffelijk wordt bijgestaan in t
j verdediging van zijn doel. Nog lost Houtkop»
een mooi, hoog schot, dat even mooi gehoudi h
i wordt door Sypesteyn.
De strijd is spannend tot het laatste oogenblii
wanneer dat moment is aangebroken heeft 1
F. C. de zege behaald.
j Haarlem was er, ondanks hard werken, vooi
na de rust, niet in geslaagd één doelpunt
maken. En IJ. F. C. won met de cen'g?g°'
Een resultaat dat de blauw-witfen misschien ve
diend hebben...HENK
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT T™j*LflD
