TWEEDE BLAD
Rijwielbanden
IVONNE.
DE OORLOG
H. J. v. d. MEER,
DE TOESTAND IN BEL6IE
v cliagchelstraat 7-9 bij de Anegaig.
KERKNIEUWS
Landbouw en Visscheri)
SPORT EN WEDSTRIJDEN
40Q GULDEN bij overlijden.
150 GULDEN bij verlies van één oo-
Ingezonden Mededeeling
HEUPJICH i
FEUILLETON
Goedkoopst adres
VERSPREIDE BERICHTEN
ösza Mis-BsplÉkER-V^rzekerisg
ifjy GULDEN bij verlies van één dun
b
WOEHSDRQ S «Et ISI5
Brussel, 29 April 1915.
Ondank* den onwil van vele Belgische
„patriotten" om de behulpzame hand ie bieden
tot de opleving van ons vaderland, die toch voor
de toekomst zoo noodig is, wordt met name hier
in Brussel, en ook in Antwerpen, om mij bij
de voornaamste plaatsen te bepalen, het
economisch leven langzamerhand weer hersteld.
De „overheerschers" die wij nu eenmaal heb
ben en die dan toch ook nog wel wat goeds
hebben niet waar? winnen daarbij ze lis
terrein en vele Belgen zijn tegen hun wil in,
min of meer nieuwsgierig geworden! Eerst toch
dachten zij er geen «ogenblik aan, dat onze
„overweldigers" maar iets zouden kunnen berei
ken en enkelen zelfs zagen naar Le Havre, als
verwachtten zij van daar een regeling van be
stuur.
Allengs evenwel heeft het onmiskenbare orga-
nisatietalent der Duitschers voet voor voet ter
rein gewonnen en velen vragen zich nu af waar
toe de meer gezonde regeling, welke ontstaan
is, nog leiden zal.
Zij kunnen niet meer loochenen, dat, ten spijt
van vele tegenwerking, alles gedaan wordt en al
is, om de Belgische bevolking te helpen en op
te heffen. Zij krijgen weer vertrouwen en als dit
vertrouwen aanleiding wordt, dat zij, die tot nu
toe de zaak eenvoudig eens aanzagen, mee de
handen uit de mouwen steken, dan is weer veel
gewonnen.
Want hulp, vooral van de Belgen zelf, kan
nog immer uitstekend worden gebruikt!
Er zijn echter gelukkig ook vele Belgen, die
hun plicht tegenover de eigen landgenooten wel
begrijpen. Als voorbeeld kan ik Henegouwen
noemen, waar de comité's, de Belgische, met
steun der Duitsche overheid, niet hebben stil
gezeten.
Henegouwen bijv., met ruim 114 millioen in
woners, is verdeeld in twee deelen, bijna geheel
op de industrie aangewezen, nl. Mons met
265,000 en Charleroi met 433,000 inwoners. De
voedingskwestie werd hier spoedig na de bezet
ting ter hand genomen. Reeds in September
werd in Charleroi een „Comité du ravitaille-
mcnt" gevormd, dat door eene bepaling van den
gouverneur-generaal vrij bleef van de requisites
van graan en geregeld zorgde voor de brood
voeding. Daar het gebied van Maubeuge bij
deze provincie gevoegd werd, had men al spoe
dig ongeveer 11/3 millioen menschen te voeden.
Dit werd op den 20sten November overgenomen
door een daarvoor gevormd „Comité provincial
de secours et d'alimentation pour le Hainaut".
De provincie is verdeeld in elf afdeelingen,
welke het meel betrekken van een centrale molen.
Behalve meel worden ook andere levensmid
delen verkocht. Het meel werd in den beginne
geleverd aan de bakkers, die de lijsten van hun
klandizie moesten overleggen. De bakkers ver
kochten het brood dan tegen broodkaarten. Toen
hiervan echter misbruik werd gemaakt, werd
het brood door de gemeenten in eigen lokalen
verkocht. Het laat zich denken, dat het geen klei
nigheid is om onder de gegeven omstandigheid
het voedingsvraagstuk naar behooren op te
lossen!
O.
DE ENGELSCHE AMMUNITIE-
KWESTIE.
Mon weet hoeveel er al is geschreven over
het gebrek aan geschut en ammunitie Mi
de geallieerden, en hoe onverschillig de En-
gelsche werklieden zijn voor den oorlog en
allee wat er mee betrekking heeft: ale ze
maar „more pennies" krijgen, kan hun do
heele historie niets schelen!
Nu heeft de Engeleche regeering een nieuw
„Witboek" samengesteld, «en z.g. „White Pa
per", dat in het Britscbe parlement is rond
gedeeld als bijlage van de voorstellen be
treffende de drankbeperking.
Daarin vindt men merkwaardige stukken
van de Admiraliteit afkomstig, en waarin
bitter geklaagd wordt over het langzame en
slechte werk dat door de werkplaatsen aan
Clyde en Tyne wordt afgeleverd. Aks reden
daarvan wordt aangewezen* aan den eenen
kant te lange werktijden, waardoor overver-
moeienis ontstaat, aan den anderen kant de
buitengewone hooge loonen, die de luiheid
bevorderen en het drankmisbruik.
In een brief gedagteekend 26 Maart en
aan de Admiraliteit gerioht, schreef Sir John
Jellicoe: „Ik gevoel mij zeer bezwaard over
de arbeidsverhoudingen aan Clyde en Tyne,
Aan den admiraal was gerapporteerd, dat
de arbeiders er eenvoudig voor bedankten
des Zaterdagsmiddags te werken; ook des
Woensdagsmiddags werkten zij niet en soms
bleven zij zelfs den geheelen Woensdag weg.
Zondags daarentegen werkten zii wel, om
dat zij dan dubbele betaling kregen! En het
werk dat gedaan werd, wercl op lamlendige
manier gedaan.
In een brief van den kapitein, marine-su
perintendent van de Clydewerf, leest men:
„De hoeveelheid drank door een deel van de
arbeiders gebruikt, is veel grooter dan vóór
den oorlog en neemt steeds toe. Zij, die zich
bet meest hieraan schuldig maken, zijn de
ijzerwerkers en de scheepstimmerlieden en
het is juist van de bekwaamheid van dezen,
dat zooveel afhangt.
De eenige reden voor dat zware drinken
ie, dat de mannen meer geld verdienen dan
zij weten te besteden.
Verleden week werd bxi een oorlogsschip,
dat in reparatie was, bet werk aan het bin-
nénrnim zoo slecht gedaan, dat men bij het
nakijken dadelijk den indruk kreeg, dat het
onmogelijk bad kunnen verricht zun door
menschen die nuchter waren. Het was ge-
vaarlijk ©n liet moest woidciu
Op dezelfde werf en het is op de meeste
andere werven een gewone gebeurtenis, moes
ten dronken lieden, dio zoogenaamd aan bet
werk waren, worden verwijderd. De werk
lieden brengen of smokkelen sterken drank
binnen."
Tal van rapporten, in denzelfden geest,
worden in het „White Paper" overgelegd.
De parlementaire medewerker van de Ti
mes meent, dat de drankbeperkingsvooretel-
len van Lloyd George niet ongewijzigd zul
len blijven bestaan. Wel beeft liet, Lagerhuis
ze aangenomen, maar dit beteeikent nog geen
definitieve goedkeuring. Het is bet gebruik,
dat het parlement, onmiddellijk wanneer- de
regcering een nieuw accijns voorstelt, bet
ook goedkeurt: dit om te beletten* dat men
zich het tijdperk van onzekerheid ten nutte
zou maken.
I)e oppositie verzette zieli niet tegen Me
voorstellen, maar dat, belet baar in het minst
niet om op de zaak terug te lfomen.
De Scholsche whisky-stokers toonen zich
intusschen allesbehalve tevreden, want al
komt er geen whisky-verbod, zoo wordt dio
drank toch door een verdubbeling van bet
accijns getroffen. .Bijna de helft van de dis
tilleerderijen, zoo berekent men, zullen moe
ten worden gesloten. In de Scfiiotsche pak
huizen liggen meer dan 113 millioen gallon
whisky; vermindert da consumptie met 50
pet., dan zou dit een waarde vermindering
beteek enen van 7 millioen pd. et.
Men ziet bet: in Engeland, gaat hel alles
behalve eendrachtig toe!
Znitserfcche krjjgsnnnien.
In Zwitserland schijnt men zich toch min
der neutraal te houden dan wij, zegt het
„H.bJ.", Met name getuigen verschillend©
ouders, die in dit oorlogsjaar verblijd werden
de geboorte van een kind. van hun
sympathieën voor een ot ander land dooi
de jonggeborenen een doopnaam te geven
welke maar al te veel herinnert aan den
huiten Zwitserland woedenden oorlog, Zoo
zijn er daar ree<is tal van kleine wereld
burgertjes in, de boeken van den Burger
lijken Stand ingeschreven, met namen hetzij
naar Duitsche voorkeur: Hindenburg, Bulow,
Kloek, Heeringen, dan wel naar de voorkeur
der ouders voor de geallieerde generaals, als:,
Joffre, Castelnau, Pau, Galliehi, French en!
andere.
Wie wr met deze naamsbedenkingen be
gonnen zijn, valt niet uit te maken. Maar
dit is zeker, dat het misbruik zulk een omvang
begon aan te nemen, dat de politie-directeur
van het kanton Bern gemeend heeft, er ecu.
stokje voor te moeten steken; zoo heeft hij
een dienstorder gezonden aan de ambtenaren
van den B, S„ dat het voortaan verboden zal
zijn, achternamen als voornamen voor nieuwe
Zwitsersche burgers toe te laten, met- name
liet gebruik maken van namen van generaals
uit de strijdende Europeesche legers.
Deze wijze politie-man voorziet anders, dat
over eenige jaren de Zwitsersche schohjn
gevuld zullen zijn met kinderen, die voorna-
dragen, afkomstig uit de oorlogsjaren
IJl 4 en 1915 (en mogen het er niet, meer
zijn!) hetgeen in latere jaren aanleiding zou
kunnen geven tot ongewenschte verhoudingen
in en buiten de klas.
Maar bovendien betwijfelt do Bcrnsche
politie-directeur, of op deze wijze de Zwit
sersche onzijdigheid in het tegenwoordige
wei gediend wordt.
De afmattings-strategie.
De afmattings-strategie, schrijft 'de mili
taire medewerker van de ,/B. Z. am Mittag",
was gedurende langen tjjd niet door het
Duitsche leger toegepast, omdat het een dra
lende, de beslissing vermijdende wijze vau,
oorlogvoeren was, die aan de oorlogen van
vroeger herinnerde, toen het kostbare, door
werving moeilijk op te brengen soldaten-
mateiiaal zooveel mogelijk gespaard moest-
worden.
Door het bezetten van onneembare stellin
gen, bedreigen van de toevoerwegen, als
mede door tijdroovende belegering en verde
diging van versterkte plaatsen, trachtte men
den vijand af te matten en te vermoeien en
den oorlog zonder groote verliezen zoozeer
te rekken, dat de tegenstander gebrek kroeg
aan middelen om hem verder te voeren. Een
dergelijke wijze van oorlogvoeren is in den
tijd van millioenen-legers en volks-oorlog na
tuurlijk niet moer mogelijk, maai' een nieuwe
wijze van afmattings-strategie wordt thans
toch gevoerd. Zij bestaat daarin, dat men den
vijand krachtig versterkte stellingen laat aan
vallen en afwacht Een aanval gaat bij de
tegenwoordige uitwerking van de wapenen
steeds met groote verliezen gepaard, welke tot
een buitengewone hoogte stijgen, wanneer do
aanvallen tegen versterkte veldstellingen wor
den uitgevoerd.
De tegenwoordige afmattings-strategie on.
dei-scheidt zich echter in principe van die der^
vroegere eeuwen. Toen moest het menschen^
materiaal gespaard en het succes door een
uitputting van de finaneieele middelen bereikt
worden. Bij do tegewoordige oorlogvoering
wordt het, menschenmateriaal niet gespaard
en moet de afmatting van den vijand door do
vernietiging ervan bereikt worden.
De artaeidscrisis in Engeland.
De Londensehe correspondent van het blad
„Verdensgatig", te Kristiania, schrijft in een
brief aan zijn blad, dat er in het Enge'scha
leger gebrek heerscht aan ammunitie,
Werkkrachten ontbreken, wat invloed heeft
op het aanmaken van oorlogsmateriaal. De
werklieden eischen hooger loon, gepaard met
weinig, arbeidslust en veel verzuim.
De vereeniging der scheepsbouwers heeft
onlangs den verloren tijd bekend gemaakt
over de 4 weken der maand Maart. Op 48
voorname scheepswerven, waarvan 15 in hot
Clyde-district, '27 op de Noordoostkust, (i te
Birkenhead-Barrow en Huil, hebben slechts
24 o/o der werklieden 53 uren per week ge
arbeid; 40 o/o slechts 4—53 uren; 36 o/0
minder dan 40 uren. Het overwerk is in
deze arbeidsuren inbegrepen,
In werkelijkheid arbeiden 50 o/0 der werk
lieden minder dan 45 uren per week, waar
zij vóór den oorlog geregeld 55 uren maakten,
zonder inbegrip der overuren. Er wordt
tegenwoordig niet, meer dan een kwart van
den normalen arbeidsduur gewerkt.
DE UITVAART VAN PATER BERNARD
VAN MEURS.
In de mooi in ï'ouw gedecoreerde kerk aan de
Wijnhaven te Rotterdam had gistermorgen om
9 uur de plechtige uitvaart plaats van pater B.
van Meurs.
Aan het uitvoerige verslag der Maasb. ont
kenen wij het volgende:
Tusschen de vele priesters stond het stoffelijk
overschot van den overledene in open kist, enkel
gesierd met de emblemata van het priesterschap,
den kelk en de stola.
Onder" de geestelijkheid merkten we op rector
van Dillen en pastoor de Meulder van lerseke,
bijzondere vrienden van den overledene.
Achter de geestelijkheid werden eenige rijen
ingenomen door de familieleden van pater van
Meurs.
De Requiem-Mis werd opgedragen door Mgr.
Thier, deken dezer stad, geassisteerd door rec
tor J. de Greeve en pater Flecken. Het zang
koor voerde zeer mooi de Requiem-Missa van
Perosi uit. Na de H. Mis kwam pater rector
J. de Greeve S. J. op den kansel om de lijkrede
uit te spreken.
Op den tekst: „Geloofd zij God, Die ons
gezegend heeft met alle geestelijke en hetnelsche
fa ven in Christus, tot lof der heerlijkheid van
ijn genade", schetste pater de Greeve het mooie,
voor anderen steeds gegeven leven van den over
ledene, dat er altijd op gericht was God te
loven en zijn heerlijke gaven te gebruiken voor
Godes eer.
Pater de Greeve eindigde zijn schoone en
ontroering wekkende lijkrede mei het vragen van
het gebed voor zijn gesteon medebroeder:
„De verantwoording van den priester is zoo
groot. Heeft zijn ziel nog iets uit te boeten, laten
wij hem dan behulpzaam zijn door ons aller
gebed."
Na de lijkrede bad de absonie piaats door
Mgr. Thier, deken van Rotterdam, geassisteerd
door de paters Flecken en v. Kleef.
Nadat de priesters nog een laatsten blik had
den geworpeu op den gestorven medepriester,
werd de kist gesloten en onder het gezang „In
Paradisum" de kerk uitgedragen.
Buiten stond een groote menigte den begrafe
nisstoet eerbiedig af te wachten.
Op het kerkhof geschiedde de beaarding door
astoor Schröder, geassisteerd door de paters
lecken en v. Kleef.
Bij het graf waren nog aanwezig her Eerste
Kamerlid Arnold Gilissen en pater F. F. Berg
man, als president van de Rotterdamsche Ver
eeniging voor Katholiek Onderwijs.
PLECHTIGE H. COMMUNIE IN EEN
BELGISCH VLUCHTELINGENKAMP.
Men schrijft ons uit het Regeeringskamp te
Nunspeet:
Eene zeer groote en treffende plechtigheid had
Zondag 2 Mei jl. plaats in de kerk van het
vluchtoord te Nunspeet.
Ongeveer honderd en zestig kinderen werden
op dien dag tot de plechtige H. Communie toe
gelaten, nadat zij gedurende langen tijd tot dien
grooten dag waren voorbereid. Kapelaan Bod-
son uit Visé had de kinderen van zijne parochie
te Visé, hier verblijvende, zelf voorbereid. De
ZeerEerw. Pater Andreas, Minderbroeder Capu-
cijn uit Aalst, had de Vlaamsche meisjes voor
bereid en de ZeerEerw. Pater Stanislaus van den
Berg uit het klooster der Minderbroeders Con-
ventueelen te Leuven, de Vlaamsche jongens.
Onder de H. Mis van half acht hadden de
kinderen het geluk ter H. Tafel te naderen en
daar hun dierbaren Jezus in hunne onschuldige
hartjes te ontvangen. En niet alleen de kinde
ren, maar ook zeer vele ouders naderden op dien
dag tot de H. Tafel. Vóór de H. Communie en
ook na de H. Communie zongen de kinderen
liederen, toepasselijk op dezen schoonen dag.
Wat de kinderen vooral niet vergeten hebben is
te bidden voor den vrede, te bidden, dat zij toch
weer spoedig met vader en moeder naar hun
dierbaar Belgenland kunnen tcrugkeeren.
En onder de H. Mis en onder het Plechtig
Lof was het groote kerkgebouw tot in de uiterste
hoekjes gevuld. Een schoon oogenblik was het
toen de kinderen gezamenlijk de vernieuwing van
hunne doopbeloften deden en de opdracht aan
Maria. Maar niet alleen op kerkelijk gebied is
deze dag groot gevierd, ook in den familiekring
is deze dag schoon gevierd. Vooreerst hadden de
kinderen een afzonderlijk ontbijt, dat bestond in
chocolade en broodjes. Ook was gezorgd voor
een afzonderlijk souper, 's Avonds is er voor de
kinderen en de familieleden een prachtig avond
feest geweest, een avond, waaraan zij nog dik
wijls zullen denken.
Don Bosco, de hofgoochelaar, was gekomen,
en deze heeft zeker zijn schoonste toeren aan de
kinderen laten zien. Zij stonden verbaasd over
zijn goochelenEr heerschte in de feestzaal eene
vroolijke stemming, er werd door Don Bosco aan
ieder der kinderen een vlag gegeven en dat
zwaaien met die vlaggen van al die kinderen
onder het zingen van het Hollandsche volkslied
toonde dat zij dankbaar waren.
En daar was ook reden voor. Zij hadden alles
te danken aan hunnen goeden regeeringscommis-
saris, die in overleg met de ZeerEew. heeren
Aalmoezeniers verlangd had, dat dit moest zijn
en blijven een onvergetelijken dag voor de kin
deren en hunne familieleden.
Als gedachtenis had ieder kind ontvangen een
kerkboek, rozenkrans, communieplaat en een por
tret van hun geestelijken leider. Ook past een
woord van dank aan de dames Pierson, Lelieveld
en Faber, die zooveel gedaan hebben, opdat de
kinderen op dien dag er als ware communie-
kinderen zouden uitzien.
VERKOOP VAN MAIS.
Het Rijksbureau voor de distributie van graan
en meel deelt mede, dat het in de bedoeling ligt
de verkoopen van Amerik. mixed-mais in deze
maand te doen plaats hebben als volgt: 7 Mei
inschrijving te Rotterdam; 17 Mei veiling te
Amsterdam; 21 Mei inschrijving te Rotterdam;
31 Mei veiling te Amsterdam, telkens ongeveer
10,000 ton.
CRICKET.
De aanstaande competitie.
Voor de a.s. competitie van den N. C. B. heb
ben ingeschreven:
's-Gravenhaagsche C. C., Den Haag; Rood en
Wit, Haarlem; V(olharding) R. (A. P.) Com
binatie), Amsterdam; Hilversum, Hilversum;
en Hermes, Schiedam, voor de eerste klasse.
De Cricketclub „Haarlem", die eigenlijk voor
A!le betalende abmmé's op dit biad, dl«
het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn v<
gens de bepalingen op de polissen vermei
tegen ongelukken verzekerd voor
fQ(30 GULDEN bij levenslange oog
èchiktheid tot werken.
300 GALDEN bij verlies van et;
band of voet.
§5U GULDEN bij verlies van één wij.
vinger.
|5 GULDEN bij verlies van
anderen vinger
De uitkeering dezer bedragen wordt geg;
randeerd door de Maatschappij „liULLANl
SCHE ALGEMEEN E VERZEKERING!
BANK" te Schiedam.
de tweede klasse had ingeschreven, zal in ove
weging worden gegeven alsnog vooi de eers
klasse in te schrijven.
Hermes 11, Schiedam; 's-Gr. C. C. II, Dt
Haag; V. R. C. II, Amsterdam; V. V. V., An
sterdam; Albion, Zaandam, Rood en Wit 1
Haarlem; H. B. S., Den Haag; Ajax, Leiciei
V. O. C., Rotterdam, schreven in voor de Iweei
klasse.
SCHIETEN.
De Kon, Ver. van Ned. Scherpschutters hee
het initiatief genomen tot het houden van et
schietwedstrijd op de banen van Ockenburgh
Loosduinen.
Met medewerking van den Minister van Oo
log zal daaraan worden deelgenomen door al
landstormafdeelingen in Nederland. De terr
toriale bevelhebber in Holland is voornemer
daaraan tevens een groote velddienstoefening
verbinden. De deelname is kosteloos, bet ve
voer geschiedt voor rekening van het Rijk en c
mannen verblijven 's nachts in een tentenkam
en eenige lokalen. Vo,or den wedstrijd zijn ta
rijke prijzen beschikbaar gesteld.
De commissie, die voor de organisatie zorg
bestaat uit de heeren: S. J. v. d. Bergh, eigenar
van Ockenburgh en voorz. der Kon Ver. va
Scherpsch.; mr. P. A. F. Blom, kapitein der ih
O. I. leger, comm. van het Leidsch Studenter
Vrijwilligerskorps; J. P. Boots, reserve le luit
A. van Buren, luit.-kolonel, comm. der Koi
Scherpsch. te Rotterdam; A. E. Dudok v. Hee
J. W. Klein, comm. van het militair opleiding*
korps; W. J. M. Linden, le luit. inf.; dr. A
Meijers, comm. dei Kon. Ned. Weerbaarheid.'
vereeniging; W. Meijneken, reserve le luit. de
jagers en mr. W. Nierstrasz.
Pijn in den rug kan het eerste kenteeken ziji
van heupjicht (ischias). De pijn kan zich ver
der ontwikkelen naar de heupen en vandaa
langs het been, waardoor het loopen onmogelii
wordt gemaakt.
Deze aandoening kan zoo hardnekkig zijn
dat men zelfs operaties heeft voorgesteld on
haar te doen verdwijnen. De aanwending vat
zalf, smeersels, enz. op de aangedane plaatsei
brengt met het gewenschte resultaat, omdat zi
slechts een tijdelijke verlichting geven. Zij tastei
uw kwaal niet in haar wortels aan. d. w. z. i:
de onzuiverheden, die niet door de verzwakt
nieren verwijderd werden.
De eenige juiste behandeling is de oorzaal
van uw kwaal te doen verdwijnen, de schadelijk
stoffen, die de spieren en weefsels hebben aan
getast. Foster's Rugpijn Nieren Pillen hergevei
aan de nieren de kracht om haar werk uaa
behooren te doen, waardoor de onzuiverheden ui
het lichaam verwijderd worden, en zoodoende c'
oorzaak van alle kwalen van rheuniatischen aart
wordt weggenomen.
Te Haarlem verfcrijgb. bij de heeren K
Edeu, Spoarne 88, en J. J. Göppinger, Gr
Houtstr. 147a* Toezending geschiedt fran
co na ontvang»* vai
postwissel k J 1.76 voor
één, of 10 - voor zei
•loozen. Eisclit de echti
Foster's Rugpijn Nierei
Pillen, weigert elke doos
3ie niet voorzien ie var
nevenstaand handelsmerk
(Nadruk verboden).
De eerste zonnestraal van den helderen
Februariniorgen drong door de. venstergor
dijnen van een slaapkamer en loerde nieuwe,
«ïerig naar het witte bed, op welke kuseeius
ten gerimpeld, vaalbleek vrouwenhoofd in
«e armen des doods rustte. Het zag er streng
Wt; de lijnen om mond en oogen schenen in
den dood nog scherper, dan zij hij het leven
Iteweeet waren. De doodsengel had deze le
vensvlam niet zaeht kunnen uitdobven, de
'obuste lichaamskracht der aeetigarige
'^fouw bad een te hevigen. weerstand gebo
den, daarom lagen de sporen van dien strijd
gegrift in de leelijke trekken der doode
J?1 maakten ze nog helder en afstootender,
zij voorheen geweest waren. Het matte
.tchthcht op de tafel flikkerde nog even
*J°og 0p en doofde daarna uit; de olie was
.^rip-ten geworden en zoo stierf het kort na
e gebiedster in hetzelfde vertrek,
kt ii morkenlicht drong meer en meer de
tef.i, sterfkamer binnen en eindelijk be-
- "ten bet hooge slanke meisjesgestalte.
die naast een stoel op de knieën gezonken
lag en onbeweeglijk naar bet doodsbed staar
de. Zij was zeer schoon, maar op haar gelaat
lag -verkropte droefheid en lang onderdrukte
smart als ingemetseld.
Nog eenmaal naderde zij de doode en legde
het oor aan haar mond, luisterend of zij
nog eenig ademhalen kon vernemen. „Het ie
voorbij. Moge God u genadig zijn, gij harde,
liefdelooze vrouw.... een genadige Rechter,
terwille van 'het arme weeskind, dat gij on
derdak en brood hebt gegeven. Liefde hebt
gü niet gewekt, ook niet gewild, ik kan ze
u dus niet wedergeven, uwe hardvochtigheid
heeft de natuurlijke dankbaarheid terugge
bracht tot een gevoel, dat niet te noemen ie
en hef, is de plicht alleen die mij doet hid
den voor de rust uwer ziel".
Met rasse schreden verliet zij de sterfka
mer en sloot de deur al. In een aangrenzend
vertrek bleef zij staan, trok de zware zijden
gordijnen terug, opende de vensters wijd en
liet de koude, friescne lucht binnenstroomen.
Dau trad zij voor den hoegen spiegel en
bekeek treurig baai" dooi- waken afgemat ge
zicht. „Ik ben zoo ®oe> sinds drie weken heb
ik bijna geen ela^P kehad. Ach, was me
vrouw von Steiii een weinig liefderijker voor
mij geweest, dan zou ik nu niet die gewetens
angst onderfinde». omdat ik geen zweem
van dankbaarheid ja H1ii gevoel, klaagde
Met onderzoekende blikkeu bekeek zij haar
afgedragen, aan do ellebogen versteld kleed
van ouderwetscibeii enit en streek de vee] te
wijde taille glad.
i „De wees heeft de afgelegde kleederen van
mevrouw von Stein totaal ten einde gedra
gen, zoodat ik niet eons volgens voorschrift
over haar rouwen kan sprak zij op bitteren
i toon.
Zij ging snel in baar eigen eenvoudig ka
mertje, trok een ouden kaalgeeleten mantel
aan, sloeg een zwarten doek over het hoofd
'en ijlde de trap af, die in een fraai beschil
derde gang uitkwam.
j „Goeden morgen, Ivounol" riep een blo
ezend dienstmeisje, dat juist met een mandje
laan den arm, waarin zich Deerlijk geurend
'gebak bevond, het huis binnentrad.
„Wat ziet ge er ontdaan uit! Is de gierige
heks nog niet ter ziele 1"
Ivonne's donkere oogen keken haar ver
schrikt aan. Zij was het wel gewoon, door
de dienstmeisjes des 'huizes eu van de buurt
als haai-B gelijken behandeld te worden,
waartoe hare arme kleeding het meeste bij
droeg, maar nooit had zij op zoo ruwe wijze
over mevrouw von Stein hooren spreken.
Haar fijngevoeligheid verzette zich tegen
deze manier van uitdrukking; zij antwoordde
dim ©enigszins afwijzend: „Mevrouw von
Stain is voor een lialf uur overleden".
I „O, de basviool is dus werkelijk kapot.
Nou, wee er blij om! Nu krijg je een nieuw
rouwkleed, dat is zoo bet gebruik en het zal
wel het. eerste in je leven zijn!_ Geef baar de
oude plunje, waarin je er uitziet als een
vogelverschrikker, maar getroost mee in ihet
graf.... Veel tranen zul je wel niet om haar
vergieten, héï" Het meisje laehte moedwil
lig en voegde er bij: „Maak je niet driftig,
we weten immers allen, hoe zii je onder den
dekmantel eener weldoenster, die een arm
kind van de straat opraapt, heeft, behandeld!
Met dienstboden kon zij niet over weg, daar
om bracht zo voor zich fan dienstmeid groot,
i die niet morren of wegloojsea mocht! O ja,
wij weten alles wel. Zoek maar gauw een
anderen betereu dienst; wanneer j« van mijn
1 hulp gediend wilt zijn, d»n weet ik wat goed*
'voor je. De oude verlamde moeder van den
geheimraad hoeft een nieuw kamermeiejt
noodig; zij laat zich lonu urenlang voorle
zen, en daar ge dit bü mevrouw von Steii
Ivonne ging haastig 't snapachtige meisje
voorbij en ijlde naar het postkantoor, waai
zij een telegram aan den neef der gestorven*
afgaf. Toen zy na een uurtje huiawaartf
keerde en den winkel van den huiseigenaar,
een gezeten koopman, voorbijging, zag zi,
hoe deze door de ruiten keek. Hij knikte baai'
toe en opende de deur. „Wilt ge niet even
binnenkomen, juffrouw I von net" Hii voerds
het jonge meisje in zijn huiekamer en noo',
digde haar uit op de sofa plaats te nemen
'„Mag ik u mijn deelneming betuigen in het
verliest" zeide hij.
„Ik dank u, mynheer Mandera".
„Het nachtwaken heeft u afgemat» juf-
j frouw Ivonne, u ziel er slecht uit. Een ab
1 solute ruet zal u goed doen, zou ik niet eeui.
ge werkzaamheden van u kunnen overne-
jmeuT Het sterfgeval gaat mij immers ook xn
zooverre aac, dat mevrouw von cstein as
ïinnroio, der eorstc étage van myn nui*
NIEUWE HflARLE
COURANT
En nu, het was geen begoocheling, kreeg
het donker oog een levendigen glans, het
verhelderde als in blijde verwachting en....
„bevrijd,... eindelijk bevrijd!" klonk liet
sidderend van 's meisjes lippen. De vast in
eengeslagen handen, die zich wel. toen de
doodstrijd op het hevigst was, tot een stil ge
bed gevouwen hadden, vielen nu langs haar
lichaam neder en langzaam richtte zij zich
op. „Ik ben bevrijd", fluisterde zii nog eens,
alsof zij dat onbekende, lang verbeidde
woord niet dikwijls genoeg kon (herhalen, om
do vreugde te genieten, die dat „bevrijd" in
haar wakker riep.
ook altijd 'hebt gedaan, zou zij u bepaald we.
willen nemen. Zal ik eene moeite voor j«|
doen7 De keukeumeid is een nicht van me.'
j „ïk dank je, voorloopig moet ik afwach
ten, tot hier de huishouding ia opgebroken
en ik door de erfgenamen van mevrouw Von
Stein ontslagen ben."
huurster
was."
