TWEEDE BLAD
Hijwielbanden
lyONNE
H. J. v. d. HEER,
EfcN GOEDE LES.
BINNENLAND
Goedkoopst adres
§chagctielstraat 7-9 bij de Anegaay.
STATEN-GENERAAL.
FEUILLETON
MAANDAG 17 MEI 1915
Met een enkel voorval uit den laats ten tijd is
öe noodzakelijkheid van Katholieke organisatie
Weer duidelijk aan te toonen. ken voorval boven
dien, dat buitengewoon geschikt is om voor
standers van neutrale organisaties grondig te
kekeeren.
Het feit, dat zich voordeed is aldus lezen
Wij in de Voorhoede het volgende.
f enige jaren geleden weid op neutralen
gronasïag natuurlijk gesticht de Nederland
se:-, c Vereen iging van Kaashandelaren.
Voor allen, zonder onderscheid, was in deze
organisatie plaats. Aan de godsdienstige en
politieke overtuiging van niemand zou ook maar
het minste in den weg gelegd worden. Het
éeuiiee wat men beoogde was: de belangen te
ich&riigeii van de Ncdérl&ricTscte kci&shcUideisi-
Wn.
Verlokt door deze mooie beloften en vqI ver-
W; cii'da"- bovendien van het vele goede, dat deze
cr amscTtie voor deu kaashandel zou kunnen
doen, werden ook een menigte R. K. kaashan
delaren lid hiervan.
Zoolang niets de politieke hartstochten der
neutrale leden en bestuurderen opwekte, ging
alles betrekkelijk goed.
Doch. daar kwam de vorige verkiezing met
hare heftige campagne tegen Kolkman's Tarief-
wet.
Het anti-Tariefwet-comité hao voor zijn lorto-
lijken arbeid veel geld noodig, en deed daar
toe ten beroep op allen, die in de belemmering
Van den vrijen handel een gevaar zagen voor
de welvaart van „ons Volk".
Nu kwam een snaar in beweging in het ge
moed der neutrale kaashandekucn-vereenigmg.
Met geld van den Bond ging men het anti-
tanefwet-ccmite steunen, in sttijcl met alle van
voi £ii gedane mooie beloften
De katholieke leden van den bond, die in dit
optreden van. hunne organisatie niets anders
zagen dan een bedekten aanval op het Christelijk
Ministerie, protesteerden.
Hun protest had echter geen gevolg, het anti-
(ariefwet-coinité werd geldelijk gesteund uit de
Bondskas.
Daarop hebben veie Katholieke kaashandela
ren den Bond den rug toegekeerd, wijl zij zich
te midden van dit neutrale gezelschap niet meer
thuis gevoelden.
Huil centen waren ze echter kwijt.
Hadden ze maar een eigen vereeniging ge
sticht en als katholieke kaashandelaren hun
belangen trachten te behartigen, dan hadden ze
tenminste wijs gedaan.
Hoe gaat het veelal in zulke gevallen: de
mannen die het initiatief nemen ontbreken; de
teleurstelling slaat de rest met lamheid en men
blijft onvereenigd rondloopen.
Tot h'uu groot nadeel, zooals blijken zaï uit
'U InTugustus 1914 brak, zooals bekend is, de
groote Europeeschc oorlog uit. Heel de handels
wereld werd tot in haar grondvesten geschokt
en menige zaak stortte als een kaartenhuis in
elkaar.
Ook de Nederlandsclie handel heeft geducht
gevolgen van dien oorlog gevoeld cn voelt ze
in menig opzicht nog.
Onder de vele maatregelen die onze wezen
lijk actieve en waakzame regeering nam, behoor
de ook die welke den uitvoer naar het buitenland
«n de prijzen regelde voor binnenlandse!! vei-
bruik van den Nederlandschen kaashandel.
Door den Minister werd vastgesteld dat
slechts 80 pCt. der kaasproductie mocht uitge
voerd, en dat slechts 20 pCt. voor binnenlandsch
verbruik tegen vaste prijzen in de pakhuizen
aanwezig moest zijn.
Rcgeeringscontroleurs hielden een oog in het
2eil en controleerden of aan die bepaling gevolg-
Werd gegeven.
Ten einde zich cenige meerdere zekerheid te
verschaffen dat de voorgeschreven maatregel
Werd opgevolgd, bepaalde de Minister verder:
dat de kaashandelaren voor die 20 pCt. voorraad
10 ct. per K.G. waarborgsom moesten storten
tot een maximuift bedrag van f 2000.
Voorwaar een krasse maatregel.
Hiertegen kwam, wat trouwens- heel begrijpe
lijk is, de Nederlandsclie Bond van Kaashan
delaren in verzet.
Het bestuur stelde den Minister voor, de leden
Van hun bond van dien maatregel te ontslaan
en in ruil daarvoor genoegen te nemen met de
bioreele verantwoordelijkheid, welke de Bond als
Zoodanig, voor zijne leden op zich nam.
Wat niemand verwacht had, gebeurde: de
I Minister nam daarmede genoegen en de leden
van den Bond werden van de verplichte storting
ontheven.
i De niet georganiseerde kaashandelaren wer
den echter tot die storting wèl genoodzaakt, en
zoo werden ook de katholieken, die indertijd om
het onverantwoordelijk optreden bij verkiezingen
uit den neutralen bond wegliepen, andermaal
gedupeerd.
Welke les zit daar ntt in?
Welke andere dan deze: Katholieken, laat u
niet verschalken door neutraliteits-aposteleu,
doch richt katholieke organisaties op en sluit u
daarbij aan.
Dan zijn ook uwe belangen veilig 1
A9§Qm«ene Bond wan R. K»
Kiesworos-ntgingen in
Mfderiand.
Men seint ons:
in het Gebouw van K. en W. te Utrecht werd
hedenmiddag te half één de vergadering gehou
den van den Algemeenen Bond van R. K. Kics-
vereenigingen in Nederland
Door den voorzitter, Mr. Dr. D. A. P. N.
Kooien, lid der T weede Kamer, werd de volgen
de openingsrede gehouden:
„Mijne Heeren afgevaardigden der aangeslo
ten Kiesverenigingen, ik heet U allen welkom
op deze Bondsvergadering, de eerste van het
derde lustrum. Dergelijke gedenkdagen lokken
uit tot hei slaan van een terugblik op wat achter
ons ligt: ik noodig U uit met mij de tienjarige
geschiedenis van den Bond te doorloopen en de
rekening op te maken.
Op 21 Januari 1903 ontviel aan Nederland,
in liet bijzonder aan het katholieke volksdeel,
de dichter-redenaar-staatsman Dr. Schaepman.
In hem verloren een aantal Kiesverenigingen
hun vertrouwden raadsman; hij was veelal de
ti" chenpersoon bij samènsprekingen met de
anaere rechtsche partijen; hij stuurde desbewust
aan op samenwerking van de rechtsche groepen.
Hij is het geweest, die op 5 Mei 1897 de afge
vaardigden van de katholieke Kiesverenigingen
te dezer stede samenriep en de door hem ont
worpen motie zag aangenomen, waarbijde
Katholieke Kiesverenigingen werden uitgenoo-
digd, reeds bij de eerste stemming, in die dis
tricten de anti-revolutionaire candidaten te
steunen, waar zulks ten algemeenen nut-te noodig
scheen; en wat in 1897, na het roeren van de
groofc trom, niet gelukte, dat vie! in 1901 den
rechtschen partijen van zelf in den schoot, dank
inede aan de voortdurende werkzaamheid van
dien grooten voorganger.
Was het wonder, dat het verlies, dat de Katho
lieke Staatspartij door den dood van Dr. Schaep
man leed, algemeen gevoeld werd? En merkt
men den terugslag niet in de woorden, waar
mede Mr. J. W. van den Biesen in zijne circu
laire van Februari 1904 dé stichting van een
Algemeenen Bond van Katholieke Kiesvereeni-
ging enaanprees
„Een algemeene leiding voor verkiezingen van
leden der Tweede Kamer ontbreekt bij de
Roomsch-Katholieken te eenenmale" en
„Bij ons is zelfs geen adres aan te wijzen,
"/.'„'Ir.,, ander<? christelijke partijen zich zouden
op te gaan"" °m eendrachtig ten strijde
bedaar, kort gaornmkerd, de bestaansreden
van dezen Bond. Hij is met opgericht om een
program voor de Katholieke Staatspartij op te
stellen: uitdrukkelijk is dit bij de oprichting van
den Bond uitgesloten; hij is ook met opgericht
om bij bijzondere onderwerpen een gedragslijn
voor ie schrijven aan hen, die ons bij de Lands-
regeering vertegenwoordigen; het doei van
Bond staat omschreven in artikel 2 van
reglement:
„bij verkiezingen van leden van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal de samenwerking
der katholieke kiezers in Nederland te bevorde
ren door gemeenschappelijk overleg omtrent:
de te volgen richting;
b. een vast te stellen kort program van actie;
c. de verder te nemen algemeene maatrege
len, een en ander, zoo noodig, in overleg met
de vertegenwoordigers van andere politieke par
tijen."
Vanzelf bleek in den loop der jaren dat, wil
de Bond met kennis van zaken bij de periodieke
verkiezingen als leidend orgaan optreden, hij te
voren de telkens aan de orde zijde vraagstuk
ken dient te bestudeeren: ten allen overvloede
werd deze verruiming van het doel gesanctio
neerd door opneming in het reglement van deze
bepaling
„het in studie en behandeling nemen van ge
wichtige politieke vraagstukken welke, volgens
het oordeel van het bestuur, daarvoor in aanmer
king komen."
Dit is het doel, dat uw Bestuur gedurende
de tien jaren van het bestaan van den Bond
steeds voor oogen heeft gestaanmet vaste hand
heeft het alle zij het ook goed bedoelde
pogingen geweerd, om in andere richting te
sturen; het heeft gemeend, door streng aan de
Statuten vast te houden, het meest te handelen
in het belang der ééne, onverdeelde Katholieke
Staatspartij.
In hoeverre heeft de Bond nu bereikt, hetgeen
zijne oprichters bedoelden?
De oorspronkelijke opzet om een Bond te
stichten van Provinciale Bonden, wérd verlaten,
niet alleen omdat in taj van provinciën een
provinciale organisatie ontbrak en zelfs nu
nog ontbreekt maar vooral omdat men vrees
de, dat een boudsbestuur, samengesteld door
bestuursleden van Provinciale Bonden, die op
hun beurt gekozen werden door Bestuursleden
van aangesloten Kiesvcreenigingen, weinig voe
ling zou hebben niet de strooiningen onder de
kiezers.
Een Bond van de centrale Kiesverenigingen
leek de aangewezen oplossing Daartoe werd
2?? 1?° i óru V ^Ppchtingsvergadering van 15
October 1904 besloten en vóór 1 December 1904
waren 5o centrale of daarmee gelijk gestelde
kiesverenigingen toegetreden. Van jaar tot jaar
nam du aantal toe: het is thans gestegen tot 77,
zoodat, indien de Piixs-Almanak 1915 goed heeft
m imi.1 tr 100 Tweede Kamerdistricten
86 Katholieke Kiesvereenigingen bestaan, er nog
slechts 9 afzijdig Zijn gebleven. Moge de aan
sluiting van de Centrale Kiesvereeniging in het
district Zevenbergen c|e Voorbode zijn van de
toetreding der 8 overige.
Het zwaartepunt van de werkzaamheid van
den Bond ligt zooals uit het voorgaande
resulteeit in de jaren der periodieki verkie
zingen. Zooals blijkt uit het verhandelde op de
eerste^vergadering, die de Bond na zijn oprich
ting hield op 3 April 1905, werd hij dadelijk
eikend als de georganiseerde Katholieke Staats-
rt3 m dat jaar als in 1909 en in 1913
heelt het Bondsbestuur saniensprekingen gevoerd
met de A.-R. en C.-H. partijen en werd het
resultaat van het gehouden overleg door uwe
vergadeungen bekrachtigd Ook maakten vele
aanges otenvereenigingea oebruik van de hun
bij artikel 7 der statuten gegeven bevoegdheid,
om voor het stellen van candidaten advies te.
vragen over de te volgen politieke gedragslijn.
r a van ziJn taak benoemde de
Bond achtei eenvolgens vier studie-commissies.
nn°Val kCt kiesrecht, zag haar rapport
28 September iQo«^!fngewone vergadering van
vrana«tiiif hraM J tweede over het defensie-
Srfïlt °P'4 September 1908 haar
door den Wr» 'aiulcling overbodig werd
rlorde rAtomic P°htièke gebeurtenissen; de
Sn LS SS'eVover de gelijke berechting
van openbaar en bijzonder onderwijs, zag hare
vanC24'Aprünm3mr door uwe vei'gaderinS'
f i u 7 to wijl de vierde, over den
stemplicht, hoewel belemmerd ïn haar onderzoek
d£;0' de toestanden bij onze Zuiderburen, voor
den hoofdschotel op de volgende jaarvergadering'
zal zorgen.
Maken wij nu de rekening op en vragen wij,
of de Bond voldaan heeft"aan wat van hem
verwacht mocht worden, dan blijkt, dat hij hoe
langer zoo meer is geworden de Algemeene
Bond, dat hij van den beginne af is erkend als
het adres, waar men de Katholieke Staatspartij
kon spreken, dat hij vertrouwen heeft verworven
in en buiten de partij. Zij, die meer van hem
verwacht hadden, mogen bedenken, dat het doel
nauwlettend en met voordacht in het reglement
is omschreven zooals het er staat en dat het
Bestuur verplicht was te waken, dat de besluiten
der Bondsvergaderingen zich binnen de aan
gegeven lijnen hielden.
Zoo sta ik thans aan het einde van mijn
i'enA.ri? voorzitterschap. Moge de Bond, in vol-
bcirinsei e^allen,v.an teren, getrouw aan zijn
Wginsel nog veel teil «roede uitwerken vnnr r
staatkundig leven." "«wei ken vooi c
Met applaus werd deze rede begroet.
(De vergadering duurt voort.)
gewisselde stukken.
Bevorderingswet voor
de zeemacht 1902.
Ingediend is een wetsontwerp tijdelijke
afwijking van de bepaling der „Bevorderings-
wet voor de zeemacht ww
De Minister van Mmine betoogt in de toe
lichting dat er alle rede s om voor de officie
ren die, aan de beurt zje voor bevordering,
ten gevolge van deJ^;'llSatie niet aan de
bevordenngseischen hebben voldaan, eene wet
telijke voorziening te treffen, waardoor hunne
bevordering op tijd zal kunnen plaats hebben,
gelijk reeds bij Kon 1S geschied voor de
onderofficieren en.T^PP/n, die, wat de
eischen voor bevoide g Geft, door de mobi
lisatie in gebreke zijn g en.
Heeft, zegt hn vei et ingediende wets
ontwerp eenerzijds ae Kklag oin bij wijze
van noodmaatregel clcz c ^tegcn^iekHejxg^
len, anderzijds wordt er mede beoogd om het
mogelijk te maken eene nadere regeling ie tref
fen ten aanzien van de rangschikking van de
officieren, die als adelborst of adspirant-admini-
strateur bij het Koninklijk Instituut voor de
Marine niet het volledige eindexamen hebbeii
afgelegd.
Verbod otn sommige artikelen
te laden in of ie vervoeren met
visschersvaarluigen.
Door de Ministers van Marine, van Land
bouw, Nijverheid en Handel en van Financiën
is een wetsontwerp ingediend, houdende verbod
om sommige artikelen te laden in of te vervoe
ren met visschersvaartuigen.
Daarbij wordt voorgesteld dat:
lo. in tijd van oorlog of oorlogsgevaar liet
verboden is in visschersvaartuigen goederen,
waarvan de uitvoer verboden is, in te laden of
tc vervoeren, voor zooverre die goederen niet
noodig zijn voor uitsluitend gebrtïik aan boord;
2o. door of namens den Minister van Ma
rine, wanneer bijzondere omstandigheden daar
toe aanleiding geven, geheel of gedeeltelijk dis
pensatie kan worden verleend van dat verbod;
3o. dat hij, die in strijd met het genoemde
verbod eenig goed inlaadt of vervoert, wordt
gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste één
jaar of een geldboete van ten hoogste vijfhon
derd gulden.
Dat zoodanig goed kan worden verbeurd ver
klaard en dat feiten bij dit artikel strafbaar ge
steld, worden beschouwd als misdrijven.
Ontslag van arbeiders aan
de Hembrug.
De Minister van Oorlog heeft naar aanlei
ding van de desbetreffende vragen van den
heer Duys medegedeeld, dat het hem békend
is,: dat door den commandant (directeur) van
liet Algemeen Verdedigingspark aan do lléni-
brug aan de 4 losse arbeiders, die aldaar op
Zaterdag 1 Mei j.l. tegen uurloon als sjouwers
ter versterking van de bij het park gedeta
cheerde militaire werkploeg, werkzaam waren,
is gevraagd of zij genegen waren om cp Zon
dag 2 Mei tegen een loon, dat 60 hoogev
was dan hun gewone uurloon, arbeid te ver
richten, welke als spoedvereischend, op laatst
genoemden dag bij uitzondering moest worden
uitgevoerd. Bedoelde arbeiders waren daartoe
zegt de Minister ongenegen en hebben
dan ook op dien Zondag geen arbeid ver
richt.
Aangezien het werk, waaraan zij bezig
waren, verder door de militaire werkploeg na
den 2den Mei, zonder dat deze door losse arbei
ders versterkt werd, kon worden verricht, werd
hun medegedeeld, dat van af 8 Mei hun hulp
niet meer noodig was.
In deze aangelegenheid is door bovengenoem-
den commandant niet gehandeld in strijd met
de bestaande voorschriften, aangezien voor het
in dienst nemen van losse arbeiders bepalin
gen bestaan (Recueil Militair 1914 blz. 567
o. v.), waarin betreffende het loon aan den be
trokken commandant is overgelaten. Er is dus
besluit de Minister ten aanzien van de
bovenbedoelde arbeiders geen onrecht gepleegd
en er bestaat mitsdien geen reden om heiplaat
sing en vergoeding voor loonderving in over
weging te nemen.
Het Eeasvraagstuk.
In do Memorie van Antwoord op het V. V.
der Eerste Kamer aangaande het W. O. tot
nadere regeling van het eedsvraagstuk verde
digt de Regeering in den breeds do urgentie
eener voorziening in deze en de door haar voor
gestelde regeling.
Slechts hü, die gewichtige gemoedsbezwa
ren heeft en deze met opgaaf van beweegre
denen mededeelt, wordt, volgens die regeling,
zoo doet zij opmerken, van het afleggen van
den eed ontslagen. Indien de rechter oordeelt
dat de betrokken persoon niet naar waarheid
heeft verklaard gemoedsbezwaren te hebben en
dus slechts zich van de eedsverplichting tracht
te bevrijden, ten einde de waarheid minder
nauwgezet te behoeven te spreken, zal de rech
ter den plicht hebben tot den eed te dwingen.
Dat dit stelsel feitelijk zou neerkomen op
een facultatiefstelling, waardoor steeds meer
personen, die „in het aanroepen van Gods
naam wel degelijk een handeling zien met
meer waardoor voor de waarheid van hunne
woorden, dan zonder die aanroeping," met een
belofte zouden volstaan, moet h. i. worden ont
kend. Ongetwijfeld toch bestaat bij de groote
meerderheid van ons volk geen gemoedsbezwaar
tegen eedsaflegging, zoodat de eed regel zal
blijven.
Met nadruk ontkent de Regeering, dat, vol
gens baar stelsel een atheist feitelijk bevooi-
rechfc wordt boven een geloovige. Voor do
atheïsten is nu eenmaal, voert ze a;m, (i„ e,,d
formulier zonder eenige binding. Het niet
afleggen van den ccd beteekent voor hen iii.-i
het wegvallen van een.drijfveer tot het sprek-u
van de waarheid. Integendeel het daardoor
vrijgesteld zijn van de belofte zal'eer den
waarborg van de waarachtigheid- hunner vér
klaring verminderen.
Geenszins is het dun ook een bijzonder be
wijs van vertrouwen, dat men deu atheïsten
geeft, wanneer een regeling wordt voorgesteld
welke in die practijk zal neerkomen op liet niet
den eed afleggen door de atheïsten.
Het is een zuiver prnciiscbe overweging, dat
het voor de rechtsbedoeling geen voordeel, eer
nadeel kan hebben, dar al hei Sten niet gedwon
gen worden den eed af te leggen, aangezien zij
nu eenmaal door het aanroepen van Gods naam
aan hun verklaring geen bijzondere bcteekenis
kunnen bijzetten.
Do voorgestelde regeling bepaalt geenszins,
dat een ongeloovigc op zijn woord, do geloo
vige eerst na een verklaring onder eedo zal
worden geloofd. Het is mogelijk, dat in een
bijzonder geval, noch de een, noch de ander zal
worden geloofd. Eerst nadat onder eede of be
lofte een verklaring is afgelegd volgt het on
derzoek van de zijde van den rechter, of de al
dus afgelegde verklaring wel geloof verdient
Van een grootere of kleinere betrouwbaar!
a priori is dus bij het wetsontwerp geen spra!
Tegen dc voorgestelde regeling was'nop di!
bezwaar geuit, dat door deze regeling, die, naar
het Verslag ten onrechte beweert, „den eed
zoo goed als facultatief» zou maken. Het
Christelijk of liever hét godsdienstig karakter
onzer natie wordt op den achtergrond gescho
ven." De Regeering ontkent, dat dit karakter
in gevaar wordt gebracht door een wetsont
werp, dat jnisf, uitdrukkelijk de t-edsverplieh-
ting op den voorgrond stelt en dus zal blijk
geven van het bewustzijn van den wetgever, dat
over het algemeen het. aanroepen van Gods
naam een bijzonderen waarborg geeft vöor het'
spreken van de waarheid.
Da voorgestelde voorziening vereonigt in
zich aldus de Regeering verder, èn de wr-
biediging van oprechte gemoedsbezwaren van
een ieder, zoowel van hen, die wèl, als van hen,
die niet tot een kerkgenootschap behooreu, èn
tevens waarborgen, dat geen voorgewende ge
moedsbezwaren tot eedsvrijstelling zullen lei-
den.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt do Rc
dactio zich niet aansprakelijk.
SCHOOLVERZUIM.
Mijnheer de Redacteur 1
De Commissie van Toezicht op het Lager
Ooderwiis in de gemeente Haarlemmermeer
vraagt U beleefdelijk het onderstaande in Uw
geëerd blad te willen opnemen.
In het jaar 1914 is door genoemde Com-
missie een onderzoek ingesteld naar den om
vang van het schoolverzuim gedurende de
laatste vijf jaren, naar de meest voorko
mende oorzaken er van, naar de aangewende
middelen en de mogelijk nog aan te wenden
middelen ter bestrijding van dat kwaad.
Het dienaangaande uitgebrachte rapport in
Uw blad te doen opnemen, zou teveel plaats
ruimte vragen. Maar het dacht ons in het
algemeen belang, wanneer gij althans dc
coneiusie van het rapport wildet plaatsen.
Die conclusie luidde aldus:
„Wanneer uwe sub-commissie de resul
taten van haar onderzoek alsnu saamvat, dan
dunkt het haar het volgende te kunnen vast
stellen dat het schoolverzuim in de Haarlem
mermeer grooter is, dan het behoefde te
ziju, ook indien het wettelijk landbouwvevlof
uitgeschakeld wordt. Hoewel de aandacut er
op gevestigd mag worden, dat een gemiddeld
cijfer van l'/a tot 2i/2 pCt. voor ongeoorloofd
verzuim nu juist niet veronrust barend g üoenld'
worden mag.e ver. ui to h sn.eta g meen
maar loopt, voor zoover het geen zieivh» be
treft, over een betrekkelijk kleine groep van
kinderen Waarbij nog opgemerkt worden
mag, dat, volgens sommige rapporten (van
schoolhoofden) het verzuim, hoewel langzaam,
mindert.
Het komt ons daarom voor, dat het, ook
als land- en tuinbouwverlof niet meer toege
staan werd, als een ideaaltoestand zou mogen
aangemerkt worden, wanneer het schoolver
zuim minderde tot de helft van het tegen
woordige, d.i. dus ongeveer 5 a G (pCt. van de
En waar het meerdere schoolverzuim than?
hoofdzakelijk veroorzaakt wordt door kin-
bezorgdheid in zijn stem. Hij vloog letterlijk
weg, zonder Ivonne's antwoord nf to wach
ten.
En nu kwamen zij aangesneld, de badgas
ten, als de wilde jacht, wanordelijk door el
kaar! Mevrouw van Belt barstte bij den aan
blik van den plotseling verduisterden hemel
en de migstig fladderende vogels, die
schreeuwend over de golven streken, in tra-
scheen neer le hang'-11-
„Zouden wij niet vei's drger doen, op het
eiland te blijven. °u 'i,aweO'' af te wach
ten f* wierp de oude VVc angstig in het
midden. f
„Het onweer kan 1 morgen aantoon
den. Het eiland biedt oua geen genoegzame
beschutting, u zoudt «ooi nat worden en ver
kleumen! Bewaar kallnte. mevrouw,
misschien bereiken VOor den plasregen
te l-wl» w».
De meeste boeten a]]ecu f]e grootore xeil_
ren reeds in zee,
meisjeslipjjcB ontvallen wae. Zij leunde een-
fcmim tegen een boom, hij zag baar terstond; nen uit. Zij beweerde telkens weer, dat het
biaar voor dat hij haar bereikt had, hoorde d« straf was voor Elly's overmoed en roe-
hj zich door den baron roepen, die een wei- keloo» spreken over storm! Zij dreef zooda-
verder bij de schippers stond. !njg tot spoed aan, dat de ïetona werke- iceuj) ,u nrii
-'-en paar minuten van mededeelen en be- Rik de eerste boot wae, die m zee ging. Ivon- schuit, die besteand efi kik met
Jte&dslagen volgde, tpi als een loopend vuurtje ne bad bet kleine vaartuig gevonden, waar1- vcrdei g op te ne-
jhispreidde zich bet resultaat van dit onder- mee zij gekomen was; de beide bootslieden.
°ad onder de jongelieden; zü sprongen op stonden voor de vaart gereed. Zij spraken
11 ^maakten hunne booten in orde. >Te ©r^werkelijk een erge storm te ver-
52? KïiïïD». »™«86 golven
u »Vv7ij moeten ons haasten, wanneer wij voorwachten?'' vroeg zij.
(teh storm tehuis willen zijn", geide de ba- j „Zeer zeker, roö juf trouw. Be golven rollen
kol' tet Ivonne, terwijl Halier naar het ge- en de wind huilt, dat zyu de zekere voortec-
j. te chap snelde, om het tot spoed aan te ma- keus, maar we zullen al onze krachten in-
omdat onweer en storm in aantocht wa- spannen, om voor rle hevigste uitbarsting het
-te „Zou het erg zijnt" wee alles wat zij strand te bereiken. Onze boot is liciht en
l AWoorddo. 'schiet als een pul over bet water. Daar komt
wHfj haalde de schouders op. „Wie zal het de heer baron al.
in elk geval ie het goed, dat wij ter-! Mevrouw Brand _zug er een weinig ver-
opbreken. We hebben geen minuut te schrikt uit, (oen zij aan den arm van Von
jbzuimon. Gaat n maar vast in do boot, de Stein naderde; hij kook voortdurend naar
zullen u wel helpen, dan haal ik den hemel, die cr op dat o ogenblik onheil-I
'ïoiiw Brand en onze zaken.'
IJ sprak zeer rustig, maar toe'h
spellend uitzag. Helroode strepen Repen door
lag er de donkere wolkenmassa, die op het water l
ne
men, schommelde oP
i „Zorgt, dat wij 'u U ^T nabij
heid der anderen keih s K^kood on Stein
'den manschappen- ozf;jc "en nauwelijks
het bevel af, mflJir 1011 teet foreche sla
gen zeewaarts.
Boven de k Tuinen der hoornen van het
kleine eiland 'ag een smalle violette-
streep, dio 'll V()1-geilde oogenblik in
seliel geel veranderde.
„Daar pukt het zich samen," beduidde dé
oudere sebtPPer-
„Is u bevreesd, barones'?" vroeg mevrouw
Brand aan Ivonne, die zeer afgetrokken was.
„Ik ben zeer angstig, ik heb als heit ware
eeu voorgevoel Iets griezeligs te zullen, zien.
„Maar barones, ilie vrees moet u onder
drukken, deze diepten verbergen geen ge
zonken schepen oi' verdronken '.j
moedig cn kalm, zooale n tot dusver steeds
Wa« onze boot is in goede handen. Kijk, Ave
hebben bet andere gezelschap reeds inge
haald, kalmeerde de baron. 1
Dc lichte, goedgebouwde boot snelde over
de golven eu baande zich weldra een weg
door de lange rij van. vaartuigen; het duur
de met lang, of het was den overigen een
j grecl stuk vooruit.
i De rooiers, beproefde schippers, weerden
sneb uit al hun macht, de baron hield het
stuur vast en zeker in de handen.
Dc vroegere vroolijke stemming Avas na
tuurlijk verdwenen en op allen drukte een
nend stilzwijgen en diepe ernst tiad allen
afstand, die hen nog van het veilige strand
scheidde. Een troep stormvogels vloog krij-
schend om do boot, bet klonk bijna als een
j Avaarscbnwing, om niet iu zoo'n schrikwek
kende haast voort te gaan. Toen men de an
dere booten voorbij voer, werd geen groet
geAvisseld, geen geluid vernomen. Een spau-
|nend stilzwijgen en diepen ernst !had allen
bevangen. Mevrouw van Belt zat met ge-
Isluierd gelaat naast baar echtgenoot, die
I haar stevig hield omvat. Mathikle en Aga-
1 tba spraken hare moeder aanhoudend troost
en moed in. Elly alleen keek met schitteren-
!dc oogon in het woeste element. De donder
Irommelde door dc lucht, hoog opgezweept
rolden de golven, zoodat het Avitte schuim
over de booten stortte en de kleederen der
dames doorweekte. Hier en daar hoorde men
een angstkreet, dan was alles weer stil, en
bet gieren van den wind, dat meer en meer
in brullen overging, en liet huilen der gol
ven klonk met toenemende sterkte.
Een hevige knetterende bliksemslag deed
de lucht sidderen en met hem schenen alle
banden der elementen verbroken, in gewel
dige woede hoopten de golven zich tot ber
gen op, vurige bliksemstralen fHtsten in alle
richtingen en een ijskoude regen stroomde
op do verschrikte menschen neer. De booten
schudden geweldig en zonken in ontzettende
diepten, de golven stortten er overheen, zoo-
dat de inzittenden weldra tot op de huid nnt
wareo.
„Dat loopt niet zonder ongelukken af' riep
mevrouw Brand, die deu arm van Von
Stein omklemd hield.
„Moed! moed!" suste n^.
„Dc wind draait, baron, u moet bet «stuur
vasthouden," maande do oudere schipper.
„Be boot beeft zicli gedraaid, pa« op!"
schreeuwde do andere.
„Wij hebben de goede riobting, ik beo
nauwkeurig acht gegeven."
(Wordt vervolgd)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
«S-5-
schooltijden.
*Q)
^ÏOuW T?rnrul on unlrn« IDiVf! TlitZfLfiT. Ka1.i*aa/)a «4-li
•ie
