TWEEDE BLAD
Rij
ijwiel banden
IMOBiBE,
Hoe Rechts de overwinning
vierde.
24
M, II. Groenendaal(S.-D.)
299
284
370
W. B. van Liemt <r.-k.)
j.Spiesz (s -d.)
foil
H. J. v. d. MEER,
FEUILLETON
Raadhuis
Spaarnwou-
derstraat
Maarlemmer-
liedestraat
TOTAAL
Aantal kiezers
1088
830
877
2795
Uitgebrachte stemmen
750
640
693
2Ü83
Van onwaarde
12
10
2
953
407
331
301
1039
298
270
365
933
G. Wolzak (A.-R.)
427
337
314
1078
Goedkoopst adres
§chachg@!straat 7-8 bij de Aeepi j.
WOENSDAG 16 JUNI 1915
Nauw was gisterenavond de verheugende nit-
der herstemming voor den Raad bekend,
onze menschen spoedden zich naar St. Bavo.
wachtten hen reeds velen, die door hun
^orken tot het behaalde succes zooveel hadden
toedragen: onze propagandisten, jongeren en
ouderen. In vroolijke stemming begroette men
gander en wenschte men elkander geluk! Velen
yau hen hadden reeds jarenlang den politieken
'r'jd medegestreden
Net duurde niet lang of op de piano werd
"et Wilhelmus ingezet en met veel geestdrift
*erd dit vaderlaudsch lied gezongen, nu de
'c,e op rood was bevochten. De avond zette
•"til aldus goed in! Inmiddels liep 't al voller
01 voller in afwachting dat de besturen der
rechlscne kiesvereenigingen zouden komen,
o Eindelijk de zaal was toen tjokvol tegen
"ur en eenige ocgenblikken te voren was de
keer Heerkens Thijssen reeds gearriveerd
u'uden bestuursleden der A.-R. en C.-H. Kies-
Vereenigingen de zaal binnen, vergezeld van het
°ieuwgekozen raadslid, den heer Wolzak. Weik
een daverend gejuich steeg toen op, als uiting
Va'i aller blijdschap, dat rechts zulk een mooie
overwinning had behaald.
Dat was aangrijpend! Was het wonder dat
Uog eens spontaan het Wilhelmus werd ingezet?
Nadat de bestuursleden met den heer Wolzak
a»n de bestuurstafel hadden plaats genomen
de heer van Liemt liet nog op zich wachten
opende de heer Heerkens Thijssen de bijeen
komst.
De heer Heerkens Thijssen noemde het een
Voorrecht in eene bijeenkomst als deze te mogen
voorzitten. Hij herinnerde er aan, dat men na
hard werken en arbeiden en volhouden er geko-
jn" 'Vas on 'dat hij een tijd geleden er wel eens
1 harf gewanhoopt of men hier tot zulk een
.'^Winning zou komen. Maar lang had hij
niet gedaan, daar hij had opgemerkt, dat
hier vete hanen warm kloppen voor de zaak
oer propaganda en vele jonge krachten zich
geven, die in de toekomst flinke propagandisten
heioven te worden.
En, zeide spr., de uitkomst heeft bewezen, dat
jkt goed van mij was gezien om niet te wan
hopen, daar rechts nu van rood heeft gewonnen
(donderend applaus). Dat geeft moed, bezieling
kracht aan de propagandisten en vertrouwen
'h de toekomst. Gebleken is dat velen van rechts
Haarlem in de politieke zaak belang stellen.
Ik wensch den heer Wolzak, hier aanwezig, met
een dankbaar gemoed met zijne verkiezing geluk.
Voor u, mijnheer Wolzak, zij het een voorrecht
u aan de gemeentezaken van Haarlem te mogen
dijden. (Applaus.)
Het is niet kwaad, dat het rechtsche kamp
Versterkt worde met een jonge frissche kracht. Ik
hoop niet dat ge na een paar maanden zult heen
gaan, al eerbiedig ik de redenen, die den heer
Eelrie daartoe noopten. Want het kon dan wel
^ns tegenstaan. Ik wensch u toe, dat ge lange
laren m Oen Haarlemschen Raad met uwe gaven
rnoogt schitteren. In u mogen wij begroeten een
^aardig vertegenwoordiger van de beiangen der
"'gerij in den Raad,
Mzonder goed doet 't mij dat ook de heer
atl Liemt is gekozen. Daarmede hebben de
(Whtschen weder 't aantal zetels, dat zij vroeger
hiaten (12) bereikt. Ik ben niet ondankbaar,
Inaar toch ook niet voldaan, en neem dezepracht-
gelegenheid te baat om allen die hier aanwezig
*'jn op te wekken alles aan te wenden, opdat
wanneer wij een volgenden keer, na de periodieke
raadsverkiezingen weder bij elkaar komen, wij
*unnen zeggen: rechts heeft heelemaal gewon
en (donderend applaus).
Wij dienen 't er nu maar eens op aan te laten
*omen en wij kunnen overwinnen, omdat wij zoo
eendrachtig zijn. Het verdriet ons, dat de maat-
8chappij gaat in roede banen, maar er is één
r^acht om dat te keeren, dat is er één, die mach-
p§er is dan de soc.-dem. Laat ons daar voor
jPkomen. (Geestdriftig applaus). Laten wij met
■^deling die richting uitgaan, allen daarvan
e^ordrongen, dat 't moet en 't kan en dat 't zal,
EsGod het wil. (Lang aanhoudend applaus.)
;Ht dan aan met mij een hoera voor de over-
'bningen van rechts in de toekomst. (Herhaald
bplaus.)
jDe vergadering bezegelde deze woorden met
j^Egeestdriftig zingen van het Wilhelmus, dat
n den loop van den avond meermalen werd aan-
OFFICIEELE UITSLAG
der op gisteren 15 Juni gehouden herstemming voor twee leden van den Raad
der gemeente Haarlem
Gekozen de lieeren VAN LIEMT en WOLZAK.
geheven en daarna was het woord aan den heer
Petrie, 2e voorzitter der anti-rev. kiesvereeniging.
Deze deed opmerken, dat al moest hij dan beken
nen, dat hij menigmaal na zijn bedanken als
raadslid met een angstig harr had rondgeloopep,
er nu, van achteren af gezien, reden tot blijd
schap was om de gevolgen van zijn aftreden,
omdat nu in plaats van één waren gekozen twee
leden van rechts. Hij hoopte, dat 't in de toe
komst wanneer één lid van rechts aftrad, steeds
aldus zal gaan. (Applaus.)
Dan stipte spr. aan, dat deze uitslag moed
gevend voor de toekomst is en dat de Nat.
Bond van Prot. kiezers al een heel vreemd figuur
had gemaakt, gelijk trouwens al hun willen op
niets uitloopt, zooals nu weder is gebleken, daar
juist hun candidaten dadelijk uitvielen. Ten
slotte complimenteerde spr. den heer Wolzak» en
den heer van Liemt, die juist binnenkwam, en
wiens binnenkomen een geestdriftig gejuich deed
opgaan.
Dadelijk na het binnenkomen van den heer
van Liemt, die aan de bestuurstafel plaats nam
en van alle kanten werd gecomplimenteerd, nam
de heer Heerkens Thijssen weder het woord.
Hij zeide, dat de heer van Liemt is een belang
wekkende figuur, die in de kiesvereeniging zijn
sporen heeft verdiend, dien men had leeren waar-
ckeren, nadat men hem had zien werken, dag
en nacht, in 't belang der Belgische vluchtelin
gen. Wanneer hier Belgen aanwezig waren, dan,
ik ben er verzekerd van, vervolgde spr., zou hier
nu één juichkreet opgaan.
In den heer van Liemt mogen wij begroeten
een man van organ iseerend talent, iemand van
erkende bekwaamheid, een man met een goed
Roomsch hart, die in den Raad de burgerij naar
behooren zal vertegenwoordigen en hare belan
gen zal behartigen. Hij is jong en frisch en veel
mogen wij van hem verwachten, indien God hem
in 'i leven spaart.
Mijnheer van Liemt, ik wensch u toe, dat wij
u vele keeren als herkozen raadslid nog mogen
gelukwenschen. (Donderend applaus.)
Daarna sprak de heer Korvinus, bestuurslid
der A.-R. Kiesvereeniging. Spr. gewaagde met
instemming van de weder-opleving dér politieke
actie onder ons en het behaalde succes, zooals
dat in lange jaren niet is behaald. Dank bracht
spr. aan de propagandisten, die zulk een schit
terend werk hebben gedaan, boven alle lof ver
heven, en die zooveel ijver tentoonspreidden:.
Hij wekte op om den nieuwen strijd, die ons
wacht, met mannenmoed tegemoet te gaan en
ook daarbij de wapenbanier fier omhoog te
heffen.
Want, zeide spr., wij zijn er nog lang niet
waar wij wezen moeten! De R. K. die 1/3 van
't aantal stemmen uitbrengen, hebben recht op
1 /3 van 't aantal zetels in den Raad, dus op 11
Daartoe dan aan den arbeid! De A.-R. kunnen
met hun aantal zetels tevreden zijn. Maar de
C.-H. hebben er maar één. Laten wij alle krach
ten inspannen, opdat ook eenigen der hunnen
bij eerste stemming reeds in den Raad komen
Een stem uit de zaal: „Leve de coalitie!"
Wij dienen, vervolgde spr., direct bij eerste
stemming de overwinning te behalen en dat kanhield. Spr. complimenteerde de gekozenen en
Wanneer wij maar allemaal propagandisten zijn,zeide, dat wij in hen mannen hebben gevonden,
dan is er geen herstemming meer noodig. In de die met ons den knie voor God Almachtig buigen
nu gekozenen mogen wij mannen begroeten dieen die ook in de uitoefening van hun raadslid-
de burgerij in den Raad op waardige manier maatschap alle kracht en 'wijsheid van Boven
zullen vertegenwoordigen, die daar een schit-1 verwachten, op Gods hulp vertrouwen, en die
terend figuur zullen maken. Spannen wij alkmitsdien tot zegen der gemeente zullen werk
krachten in, opdat steeds meer leden van rechtszaam zijn: Hij wekte ten slotte op slag- en strijd-
in den Raad komen, opdat eenmaal Haarlem j vaardig te zijn, teneinde aldus met Gods hulp
kan toonen, hoe een stad onder rechtsch bewind te kunnen overwinnen!
geregeerd worde! I Daarna beklom de beer Wolzak den ka-
De heer ]hr. Sandberg, voorzitter der C.-H.theder. Hij begon met een woord van ge-
Kiesvereeniging, wenschte Haarlem en de geko- Jukweiiseb <«t de kiesvereenigingen met het
zenen geluK met de'overwinning di? is behaald bepaalde succes en een aan allen die had-
en dankte de propagandisten voor den betoonden, den gearbeid om dit succe, te bereiken,
ij ver. Het succes dat na is behaald, vergaarde inzonderheid aan de R.-K. Pro-pagan claclub.
spr., heeft bewezen, dar wij er in liaarlem, mits aan wier werken het -vooral is te danken,
wij eendrachtig zijn, er wel komen kunnen. Dat dat de zege Ie "bevochten (applaus). 'Ziende
geeft moed voor de toekomst! hoeveel jongeren me de-arbeid den, had spr.
In die toekomst zullen wij sterk staan, mits gedacht: ,,'t muist wat van katten komt."
wij gedachtig zijll aan liet woord van eeil oud, Het bod hem in overtuiging versterkt, 'dat,
en geloovig man, van Paul Kruger: „Vertrouwt indien Jiet zóó voortgaat, ongetwijfeld de
op God en houdt uw kruit droog." Dan zullen toekomst rechts ie. Het verheugde spreker
wij kunnen komen waar wij willen. Maar daar- dat nu de coalitiehanden weder nauwer aan-
toc dan hard geweikt bij eerste stemming! gehaald waren.
De heer Schiphorst ze.de, dat de Latijnen een In 1813 verloten wij, ging spr. voort, maar
spreekwoord hebben ^nomen est omen", de naam niet den moed, en dat ie nu wel gebleken,
is een voorteeken en dat zij, die hielden van Het is duidelijk geworden, dat in I het libe-
woordspelingen, hierbij de spreuk hadden: omen ralisme Ibeeft afgedaan, dat bet naar een
accipio: ik neem he voorteeken aan. Nu er dan crematorium kan worden, vervoerd (appl.)
dank zij de hulp der propagandisten, die nimmer Dcch de geesteskinderen van het liberalis-
zoo groot was als nu, twee candidaten in den raad me, de soc.-dem., moeten wii evenzeer l>e-
zijn gebracht, herinnerde spr. aan dat „nomen kampen. Het gaat hierom: tegen de roode
est omen." Den naam van 'Liemt, zeide spr., vaan en vóór het kruis!
zouden wij kunnen omzetten in Limitus, d!. i. een Scharen wij ons dan krachtig om het kruis
limiet. en zetten wij de schouders onder het werk
Welnu, wij willen hopen dat met de verkiezing dat God ons oplegde,
van den heer van Liemt een limiet is r/eciein r> r. i t
aan de liberale overheersching, dat van lf G*y 18 v£tro™ c,lTonze hl, p
a o„„ tQr,f ,-,1 ,al m den Naam des Heeren. Op Hem vertrou-
de limiet aan den anoeiui wore.en wend, gaan wij geharnast in den strijd voor
gezet, 4 1. aan die van reents. (Donderend de zegepraal onzer beginselen. Geven wii
applaus.) j daarin den vijand den eersten klap, want do
En wat aangaat den naam Wolzak, herin-.huidige oorlog heeft geleerd, dat wij dan
nerde spr. er aan, dat in het Engelsche Hooger- een heel eind voor zijn. (Applaus),
huis de partij, die in den lande de overwinningj De heer Van liemt zette uiteen, dat de
heeft behaald en de r egt ere rule partij is, haren [uitslag van den stembusstrijd is te be&chou-
man op den grooten zetel het roode kussen wen als een zege van het christelijk beginsel,
zet, de „wolzak", zooals die beet! Wie dénjdie, zeide hij, de goede God geve, dat door
wolzak heeft, die is dé reguerendeOok hier [vele andere mogen worden gevolgd. Hij
zoo zeide spr. kunnen wij den naam en het i dankte voor het in hem gestelde vertrou-
voorteeken aanvaardén- (Donderend aplaus.)lwen ent de propagandisten voor bnn enor-
Aan de liberale overheersching zij met dé ver- j men arbeid, waardoor de zege is behaald 1
kiezing van van Liemt een lemiet gezet, en1
wij zitten nu op den wolzak! (Daverend ge
juich.)
De heer Beeremans, hestUurs]j(j der A.-R.
Kiesvereeniging, noemde dezen avond een glo-
rieuse, en deed uitkomen, dat 't geen is geschied
bij dit voorpostengevecht, goede verwachtingen
geeft, dat wanneer straks over heel de linie de
strijd zal worden gevoerd, rechts dan ook cp
de vrijzinnigheid en rood zal zegevieren. Echter
Indien het aldus voortgaat, eindigde spr..
indien er is een eendrachtige samenwerking
tueschen de partijen van rechts, dan is in de
toekomst door Tech tg nog menig succes te
behalen.
De heer Smit, propagandist der Christ.-
Hist., wenschte uit naam der gezamenlijke
propagandisten in district I de heeren Van
Liemt en Wolzak met hunne verkiezing ge
luk. Hij deed verder uitkomen, dat nu wel
onder twee voorwaarden. Ie dat wij onze krach- jg gebleken, dat Haarlem niet langer een
ten niet overschatten éfljniet dénken: 't zal wel bolwerk van het liberalisme is en bracht on
los loopen, en 2e. dat oog meer dan thans velen
zich aan 't werk der pf°Paganda zullen geven
Tot dien arbeid wekte spr. allen op, herinnerde
aan de bezielende rede 4e onlangs Mr. Bomans
der applaus dank voor diens uitnemende
leiding aan het hoofd der propagandisten.
De heer Braakhuis gaf in geestdrift
volle woorden uiting aan zijn blijdschap, dat
«e'mU koed, binnenkort zal ik hare bulp wel
t** noodig hebben. De rouw heeft nu
hn4 ''aai" geduurd, ik moet beginnen, mijn
ten Yeer toegankelijk te maken voor ga&-
i<iel 'fngzamerhand natuurlijk. In den zo
de 1 ik met de kinderen naar Z.... naar
of ,udplaats, juffrouw Bitter moet ook, goed
kan ^adechiks mee. do stijve gouvernante
y! !k niet meenemen."
tig.6!' ontging zelfs de onachtzame, zelfzuch-
,Dge -"'ouw nIet geheel en al. dat Ivon-
Uj e°hrok en verbleekte. „Ge verheugt u.
Öe Waar» op deze aangename afwisseling?
thüiz°udt zelf ziek worden, want dat eeuwig
kan,8 z'HenGe moet ook maar veel uit-
r °.°E voor u, moeder, wil ik....
4«im ,nii' ge.rufit buitèn het bereik uwer
^ittpr' 'i i r oc^ ^e^er voor juffrouw
ben." wegblijft van uw gezelschap-
onmogelijk .verlangen, dat zü
fc°g jong"1611 S u bliift zitten, «Ij is
is echter volstrekt niet genotziek, He
lena was bet ook niet, trots bare jeugd; zü
blijft gaarne hier, ik weet bet beslist."
„Hebt ge Helena nog altüd niet vergeten?"
„Neen en ik zal' haar nooit vergeten!"
„Late liefde", lachte Elsa spottend.
„Ik denk immers nog altijd aan Helena en
ik wil haar mijn vermogen geven, dat ik van
haar vader gekregen heb."
„Dat hadt ge eerder moeten doen, nu is
het to laat." De barones ging lachend heen.
„Ik zal u door Johan laten roepen, jnf-
fronw Hitter, maak u als 't u blieft een
beetje meer toilet!" riep zij nog naar boven.
zij weg?" vroeg de zieke na eenige
OOgenblikken.
„Ge zult dus mee naar de stad rijden en
uw best doen, om nieuwe ongeluksgevallen
te weten te komen?"
„Wanneer u Ihet wenscht, ja."
„Ik wensch het."
„Hoe zult u echter Helena vinden, wan
neer u haar verblijfplaats niet kent."
„Ach, ik denk altijd, dat ik haar den een-
of anderen dag door eene bijzondere om
standigheid zal ontdekken. Vergeet daarom
niet, op alle bijzonderheden acht te geven."
Ivonne antwoordde niet, zij wist, aat de
B&vaarmoedige gedachten der oude Vrouw
zich hardnekkig aan dit onderwerp vast
klampten en er nooit afweken.
„Hebt ge mij alle couranten voorgelezen.
juffrouw Ritter?" znlfee mededeelingen worden miine gedach-
„Reeds tweemaal." ten werkzaam bezig geihouden. Ge zult mü
„Jammer. Weet u gceri 0ngeIuk8geval uit later meer vertellen, nietwaar?"
uw eigen leven?" i Ivonne antwoordde niet terstond, het was
„Dat zou voor u v8ö weinig belang zijn.haar ingevallen, welke rol von Zeeburg in
omdat bet niet met mevrouw Helena in be- dit zooeven vermelde geval had gespeeld.
trekking staat."
„Wat hindert dat? Vertel het xn(j toch
maar."
Ivonne dacht aan Amalia Waldman en
vertelde de aandachtig luisterende vrouw de
tragische geschiedenis van haar dood; zü
had het kalm, eenvoudig en zakelijk verteld,
zonder overdrijving 'van haar kant.
Op de ellebogen geleund, bet hoofd voor
over gebogen, zat de oude vrouw peinzend
te luisteren. „Zij was de nicht der direc
trice?" zij schudde het grijze hoofd.
„En wat dreef er haar toe. om naar het
huis van de buren te gaan?"
„God mag het weten, misschien de nieuws
gierigheid?"
„Wanneer zij als huur nu en dan in dat
huis verkeerde, kon zij hare nieuwsgierig
heid op andere wij®e bevredigen zij wilde
of iets uitvorschen, of een ander in discre-
diet brengen. Wilt go mij niet zeggen, wie
in dat naaste huis woonden?"
Ivonne verbleekte eenigszins. „De procu
reur-generaal Brand met zijne moeder en
een oude dienstbode."
„Ik zal over dit geval eens nadenken; door
„Ge weet nog iets, juffrouw Ritter?"
„Ik moet er nog een voorval bijvoegen,
maar ik weet niet of ik er goed aan doe, u
dit medo te deelen, beste mevrouw Burg-
holt."
„O, spreek toch, het zal mü iu het minst
niet opwinden."
„Misschien toch, want ik moet hierbij een
naam noemen, die u met afschuw vervult."
„Zeeburg?"
Ivonne knikte.
Dus hij.... ik vermoedde reeds, toen ik
laatst van hem sprak dat ge hem kendet.
Hier is mijn hand, overtuig u zélf. hoe kalm
ik ben."
Ivonne zette zich tegenover de zieke vrouw
en vertelde woordelyk hare eerste ontmoe
ting met den man en ook de tweede, voor
haar zoo noodlottige te N.zii maakte
zelfs melding van het bedrog, dat het gewe-
tenlooze sujet tegen den beer Brand had ge
pleegd en eindelük boe deze laatste hem liet
gevangennemen.
„Het ia jniet Von Zeeburg, Heiena's echt
genoot.... dat lijdt geen twijfel! Ik bid tj,
beschrijf mij zijn ui te nl lik eens,"
zulk een mooie overwinning was behaald en
bracht hulde aan hen, die het werk der pres-
paganda met zooveel krachtsinspanning en
ijver hadden verricht, inzonderheid aan den
leider en den heer Bodenstaff. Hij hoopte,
dat. dezen bij de komende verkiezingen hun
taak inet denzelfden lust en ijver weder zou
den opnemen en dat velen hun dan zonden
steunen.
Daaraan voegde spr. toe een woord van
warme hulde aan de pers, inzonderheid aan
de Nieuwe Haarl. Crt, voor wat zü had ge
daan tot het behalen van het succes. Hij
drukte den wensch uit, dat de N. Haar!. Ct.
steeds meer moge worden gelezen en dat
spoedig de tijd moge komen dat er in Haar
lem geen katholiek is, of h« leest de Nieuwe
Haarl. Courant.
De heer Schiphorst deed naar aanlei
ding daarvan opmerken, dat de Nieuwe
Haarl. Ct. ten bate dezer verkiezing had ge
daan, hetgeen zij gemeend had te moeten
doen en dat op eene wijze als zü dacht dat
het beste was. Daarvoor verlangt zij geen
dank. Zü deed alleen haar plielit!
Spr. wilde het dan ook over iets anders
hebben en wel hierover, dat het zoozeer is te
loven, dat middenstanders in den Raad
gekozen zü'n, met medewerking van alle
standen, ook van die der arbeiders. Spr. re
leveerde, dat het arbeiders waren, die in de
courant stukken plaatsen, hun mede-arbei
ders opwekkende getrouw ter stembus te
gaan.
Dat is, zeide spr., heel verblijdend. Arhei-
ders en anderen hebben zóó samengewerkt
tot het bereiken van een grootsch doel, een
christelijk doel: mannen van rechts in den
Raad te brengen. Dat is moedgevend voor
volgende verkiezingen, waar het er om gaan
zal om middenstanders en arbeiders in den
rand te brenger!
De heer Kaïnerbeek uitte zün groote
voldoening, dat nti is gebleken de macht van
I liet chrisfelijk kunnen, willen en vermogen
I en bracht namens de middenstanders dank
aan de Propagandacliïb voor haar arbeid
I die zoo krachtig werkte om middenstanders
1 in den raad te brengen, hoewel onder de pro
pagandisten maar weinig middenstandera
zyn.
Spr. hoopte, dat bij de volgende verkiezing
de middenstanders bet leger der propagan
disten zouden versterken. Ten slotte zeide
spr., dat indien men recht en rechtvaardig
heid in den Raad wil, men op candidaten
van rechts moet stemmen en zorgen, dat die
in den Raad komen!
Onder applaus geschiedde daarna mede
deel! Mg van dit telegram:
„Hoera en een echo uit Tilburg.
Luitenant Bomans."
De leider der propagandisten in District
I was vervolgens aan bet woord.
Deze bracht namens de Propagandaclut
dank voor de hulde, haar door zoovelen ge
bracht, een hulde, die hij uitspreidde over
alle propagandisten, die hem zoo krachtig
hadden ter zijde gestaan. Hii zette verder
uiteen, dat er is drieërlei reden om te jui
chen.
In de eerste plaats, omdat nu ineens twee
leden van rechts werden gekozen, wie spr.
namens de propagandisten; van harte geluk-
wenscMe met het behaalde succes. In de
tweede plaats omdat nu ie gebleken, hoe
hecht de coalitie is, daar allen eendrachtig
streden voor het christelijk beginsel en te
gen het roode gevaar of het ongeloof. En iu
de derde plaats, omdat nu eindelijk eens een-
groot succes is behaald!
Spr. ho-opte dat bij de volgende verkiezing
do propagandisten weder even ijverig als zii
nu dat hadden gedaan, aan deii arbeid zou
den gaan en riep daartoe aller medewerking
in. Spt. eindigde:
Haarlem rechts, dat ideaal in 't. zicht,
Mankt de taak der propaganda lichtl
Houdt krachtig de coalitie! (Donderend
gejuich).
Nadat de beer Overbeek over de betee-
kenis der behaalde overwinning bad uitge
weid, sprak de heer Van Seggelen, dio
zeide te ihopen, dat de samenwerking tus-
schen de federatie van Christ, gemeente
werklieden en de nieuwgekozen raadsleden
even goed moge zijn ale die welke bestaat
tusschen de rechtsche raadsleden, die nu
reeds in-den Raad zitten en de federatie.
Spr. wees erop, dat de heilige Christ, be
ginselen alle standep büeenliouden en dat
boven vraagstukken van stoffelniken aard
staan de rechtsche beginselen. Hi.i hoopte dat
die beginselen meer en meer in het openbare
leven: moge doordringen, daar het hierbij
gaat om des menschen geestelijk heil!
De heer Br n c h, voorzitter der Antirev.
Kiesvereeniging, die inmiddels ter vergade
ring was gekomen, sprak zijn groote blüd-
echap uit, dat nu de heide candidaten waren
gekozen en dat rechts voor den Raad tel-
Ivonne deed het nauwkeurig, maar me
vrouw Burgholt schudde het hoofd. Dat
komt niet uit, ik kan mij echter best voor
stellen, dat hij zijn uiterlük veranderd heeft:
ziin komediantentalent maakt Ibem voor elke
rol geschikt dus handelsreiziger is hij nu?
Voorwaar, het moet hem slecht gaan! Maar
,1111 genoeg, rüd met de barones naar de stad.
maar kom eerst even bij mii, vóór gij ter
ruste gaat."
j Toen Ivonne dien middag met de barones
wegreed, was deze zoo goed en vroolük ge-
stemd, dat Ivonne onwillekeurig hierdoor
werd aangestoken; zü laehte over de kluch
tige uitvallen der levenslustige jonge vrouw
en dat welluidende lachen beviel de barones
zoo goed, dat zü met plotselinge bewonde
ring zeide: „Waarom lacht ge toch zoo ze'l-
1 den? Het is uw grootste bekoorliiklbeid. Weet
ge wel, machère, dat ge erg mooi züt? In de
roodfluweelen blouse ziet gc er verrukkelijk
uit! Dat doet de voorjaarsstemming. De
■warme zon sehünt tot in bet mensehenbart
en doet het dikste ijs ontdooien. Wilt ge uw
parasol niet opsteken? De zon bederft uw
zaehten tint."
„Wat maakt dat uit, barones!"
„Ge moet niet zoo onverschillig zijn, maai
enfin, zooals ge wilt. We zijn spoedig in de
stad, kük daar duiken de ioreus en schoon-
steenen reeds voor ons op. Ik heb don laat-
«ten tyd, toen ge aan het ziekbed mljnéj
nieuwe maarlemsche courant
„Ja."
